Iohannis Heumanni ... Commentarii de re diplomatica imperatorum ac regum Germanorum inde a Caroli M. temporibus adornati Iohannis Heumanni ... Commentarii de re diplomatica imperatorum ac regum Germanorum inde a Ludovici Germanici temporibus adornati

발행: 1753년

분량: 514페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

CAROLOMANNI. assPostquam igitur supradictus Imperator Carlom annus Imperii gu- . bernacula in duobus annis expleuit, Carolus, qui tertius est dictus, ei in Imperiatu succet Isit. Monachis S. Columbani Bobiens' confirmat Rex portionem bonorum, ad ipsorum usum destinatam, quum reliqua in beneficium potenti cuipiam concessa suissent . in MURATOR. t. I p. 3os: quidam uir uenerabilis Ebobiensis M snasterii

Abbas nomine Umnobaldus adiit elementiam nostram, auferens secum quoddam praeceptum concessionis nostrae mansuetudinis Monachis praenominati Monasterii divae memoriae Hludo uicus Imperator Augustus recognouerat et confirmauerat, uociferans ad - - ----- pietatis hoc atque omnino compertum fore. Nos

uero amore - Praeceptum iam dicti Imperatoris Augusti, fratris et Consubrini nomi, relegentes inuenimus in eo subnotata eorum diuisionis loca singula nominatim, quae ad usum Monach arum purpetualiter habenda, atque Monasterio id quod utilitatis corum foret ordinanda ab eorum Abbate, qui pro tempore fuerit nostra largitione et eorum elemone sancto eodem loco substitutus, dignum duximus, haec omnia loca, ut in dicto Praecepto scripta uidentur, nostra Regali auctoritate renouare atque roborare. Vnde hoc praesens Praeceptum nostrae restaurationis inscribi iussimus. Per quod decernimus, aut modis omnibus praecipimus, ut omnia haec. quae in priori eorum Praecepto, quod a piissimo Imperatore Augusto et Consobrino nostro scripta fiant habeant, sicut ad eundem locum delegata et tradita noscuntur. Ita ipsis praenominati Monasterii Monachis cum omni integritate, tam Manentibus, Seruis, quam aliis familiis, aedificiis seu casis. adiacentiis, mobilibus et immobilibus tradimus atque confirmamus, quae temporibus iam saepe dicti Imperatoris sub praeceptis sui confirmatione ubique habuerunt, et quae

deinceps ipsi sua industria, uel quorumlibet Christianorum legitima

collatione adquirere potuerint, inconuulsa et perpetua stabilitate concedimus habere, possidere, et ad uotum ipsorum religiose ac rationabiliter et Deo placite ordinare. Igitur quia pro summa Reipublicae necessitate, pacisque tranquillitate, eamdem diuisionem de rebus iam fati Monasterii factam cognoscimus, iubemus, atque omnimodis ut de illa parte, quae in usus Monachorum per hoc praesens praeceptum nostrae renouationis et confirmationis delegauimus, interim dum Deo opitulante ad pristinum reuocetur statum, nullus

Kk a Iudex

302쪽

CAP. II DE DI PLOMATIBUS

x VIIII.

ORu anis notatio de

bonis e e. nobiorum

diuisis et in saeis

culares uiis ros transis

Iudex pubIicus, nullus Missus discurrens aliquam saepe satis Monachis , eorumque familiis uiolentiam uel inquietudinem iniuste inserte

praesumat, quos cum Omnibus rebus et familiis sub nostra nos constat recepi IIb tuitionem et moneburdo, nullas quoque aut publicas exeubias, nullas paratas uel angarias facere siue persoluere cogantur, nullas pontium nouas uel ueteres structiones seu restructiones cogere uel renouare compellantur. MVRATORI 'S hane addit annotationem: iam uides, Frianeos Imperatores, Contemta Minachorum disciplina, eorumque priuilegiis abiectis, Monasteria in Italia quoque pro libito in suos fideles Ecclesiasticos, interdum etiam et in Saeculares, fuisse partitos. Quo uero pinguioribus reditibus Monasteria fruebantur, eo studiosius ad ea inuadenda Regum et Augusto runa ope, Episcopi conuolabant. Et profecto imperante Ludovico II, Augusto Lottaarii I filio, peruersa eadem consuetudo perseuerauit; sed potissimum cupiditati lora laxata sunt, ubi post eiusdem Augusti mortem funestissimae Principum inhiantium ad Regnum turbae, et Saracenorum, atque Ungrorum frequentissimae ineumones, Italiam paene uniuersam dilacerarunt. Et quando egimus de Bohiensi Monasterio , nulla mihi dubitatio est, quin eius fortuna in peius deinde ruerit, praediorum portione non modica in Saecularem quempiam uirum stib nomine Beneficii translata. Est mihi Diploma Carlomanni Italiae Regis, ex tabulario eiusdem nobilissimi Monasterii descriptum, atque utinam accuratius) ex quo constabit, diuisionem bonorum faetam fuisse inter Monachos, eorumque Abbatem legitimum ex una parte, et Commendatarium, ut ita dicam, Abbatem illegitimum, atque, ut susipicor, militarem uirum, ex altera; idque iam contigisse sub Ludovico II Augusto. Inquit autem Rex ut huiusmodi uiolentiam aliqua ex parte ocuset: Pila pro sitimnia Reipublicae nec 'tate, pacisque tranquistitate ea tem diuisionem de rebus inm fati Monoperii joctum cognosci nus. Tum huic rapinae finem futurit m sperare iubet, subdens: intra vi, diim Deo opitulante adprimnum reuocetur statam. - - Ita uero in consuetudinem abiit ditiisio haec bonorum B Obiensis coenobii, quorum portio a regibus in beneficium concedebatur cuipiam ecclesiastico, aut uni e saecularibus magnati-hus qui propterea Abba- comites apud nonnullos appellari consueuerunt ut subsequentium regum nemo sibi religioni duxerit uestigia in hoc antecedentium constantillime sequi.

303쪽

I. L.

suppetunt alia documenta, quibus Rex monasteriis se liberalem impertitus est. Angilbergae sorori, Imperatrici uiduae ad utilitatem monasterii monialium Placentiae ab ipsa fundati, concedit cellam eum ecclesia in loco nuncupato caput Trebiae in MURATOR. antiq. Ital. t. U p. sol : cognitum fieri uolumus, Angilbergam diuo memorie Hludovvici piissilui Imperatoris fratris nostri et consobrini nostri Coniugem Augustam, dilectam sororem nostram, quoddam nouiter Coenobium Ancillarum Dei ad laudem et gloriam Dominico Resurrectionis infra muros Urbis Placentinae in solo proprio pia deuotione fundasse. Ad cuius operis supplementum nos quoque a1 honorem Dei, et eiusdem Fratris et Consobrini nostri amorem et nostrae mercedis augmentum, Cellulam quamdam haud procul ab e dem Urbe Placentina sitam loco, qui Caput Trebie uocatur, in qua et Ecclesia Apostolorum Principis honori dicata consistit, et ut fertur, Monasticis quondam habitationibus adtributa, cum omni integritate sua ad famularum Christi usus praefato Monasterio clementi liberalitate conserimus, donamus atque largimur, et per hanc nostre auctoritatis paginam in ius et potestatem praenominati loci sollemniter transfundimus, confirmamus, roboramug, stabilimus cum tiniue

sis intrinsecis et extrinsecis, appendiciis, casis, et rebus mobilibus et immobilibus, ac promiscui sexus familii; ad ipsam Cullulam respicientibus, ut habeant illam famulo Christi inibi militantes, et hoc nunc et deinceps, et possideant iure quieto ac pacifico absque ullius in posterum repetitione uel subtractione etc. IB. t. I p. 929 eidem monasterio bona quaedam tradit: Angilberga soror nostra amantissima, humiliter nostram petiit clementiam, quatenus terram iuris publici de Comitatu placentino habentem iuges tredecim secus uiam publicam, quae ab urbe Placentia ad Placentinum portum ducit quaeque cohaeret ex parte Orientali conferto pomorum Monasterii sanctae resurrectionis, quod eadem Angilberga Augusta nostra a fundamentis construxit, atque molendinum unum iuxta Baselicam Sanctae Brigidae cum solo et decursu aquae a uia fluentis usque in fossam Augustam, simulque cum terra iuxta eundom molendinum sita, et de praedicto Cometatu attinentem, habente scilicet per mensuram tabulas quadringenta, cui ab Oriente terra eiusdem Comitatis adiacet,

. L.

ris publiel

in comita. tu Placen tino.

304쪽

asa CAP. II, DE DI PLOMAΤIBVs . L. ab Aquilone murus praescriptae ciuitatis adhaeret, ab Occidente uero et Meridie uiae publicae cohaerent, causa aeternae mercedis eidem Coenobio heatae resurrectionis propter sui commoditatem concederemus. Cuius deprecationi aurem clementiae nostrae inclinantes, praescriptam terram usque ad iuges tredecim, nec non etiam praenominatum molendinum simul cum terra sibi cohaerente, sicut per mens iram et fines atque cohaerentias habente tabulas quadringenta, uidelicet usque ad terram eiusdem comitatus, et murum ipsus ciuitatis, atque uias publicas decernitur, una cum ripa et alveo riuia uia decurrentis usque in iam dictam Fossam Augustam, saepe di-3. ctum Monasterium iure proprietario habendam concedimus ac per-Hoc .ris Reternae remunerationis gratia confirmamus. Monasterios,nensi rei Chremi sensi, cuius, ut ostendimus, fortunas firmauit, noua adiicit tradit pro-piae largitatis documenta. Rex in RETTEN P ACHER. c. l. 22 , νά. P. pro diuini cultus amore, et reuereiuia Sanctorum illius,to Tunaliis cogitauimus quasdam res proprietatis nostrae tradere ad Monas' sterium, quod dicitur Chretnisia, quod esse cernitur constructum

in honore Saluatoris Domini nostri Iesu Christi , in pago, qui dicitur Trungovve. Et laoc est, quod illuc tradimus: id est

hubas quinque iacentes in pago nuncupato Tun ahgovve. in uilla, quae uocatur Alburch, ct Barschalcum unum cum Huba sua in loco, ut dicitur Epi linga, cum terris cultis et incultis, agris, Pratis, pauis, sylvis, aquis, aquarumve decursibus, et omnibus adiacentiis, et

pertinentiis suis. Haec autem omnia ex integro ad praefatum Monasterium per praesentem auctoritatem nostram tradidimus, atque de iure nostro, in ius et dominationem eius ea transfundimus, ut ab hodierna die et deinceps ob redemptionem animae nostrae et animarum genitoris et genitricis nostrae, nec non et animae dulcissimae coniugis meae, illuc perpetualiter pertineant, et Rectores et Prae- -.positi Monasterii illius inde faciant, atque disponant ad utilitatem eius, secundum quod eis placeat, nullo unquam succestare nostro

hanc traditionem nostram irrumpente, uel inquietante, sed Deo au- mohist.. Xiliante perpetuis temporibus firma et inuiolabilis permaneat. Subrio Otti uenit praeterea ecclesiae Ottingensi regis munificentia apud HUND. propries.. p. . pro redemptione animae nostrae ac coniugis parentum tis in s z que nostrorum, quasdam res proprietatis nostrae in partibus Caren- ixμβ - tantae, Sclaviniaeque regionis sitas. Ad sanctum Maximilianum con-

'v' ' sessorein Christi, nec non et ad sanctam Felicitatem, septem filiorum

305쪽

martyrum et matrem, tradidimus, quorum corpora, in nouam nostrae. , aedificationis basilicam ad otingas collocare in timore et amore Dei omnimodis curauimns; cui uenerabilis abbas Werinolphus praeesse dinoscitur, quatenus in luminaribus eiusdem ecclesiae et in alimoniis pauperum, seruorumque Dei ibidem degentium perpetualiter proficiant in augmentum. Dedimus namque ad praefatas Sanctorum Dei reliquias, locumque nominatum, curtem illam ad Trebinam cum do mibus et uniuersis aedificiis, cum mancipiis infra curtem morantihus utriusque sexus nouendecim, cum mansis LXX, cum agris cultis, incultis, pratis, pascuis, sylvis, aquis aquarumque decursibus, mobi- Iibus , immobilibus, et cum omnibus pertinentiis et adiacentiis. Termini uero eiusdem nostrae donationis ita se concludunt, Tenia dunt in partes occidentales sursum per fluuiuna Daun usque in eum Iocum, qui uulgo dicitur ad Buoehun: in aqui Ione inter duos lacus, cqui ibi sunt) se continento Et in orientem hixta illum lacum si mulque cum lacu usque in eum locum ubi rubea petra e regione eius dem loci prominet. Et in meridiem usque in rivulum, qui dicitur Durrenpach, et sic usque ad pontem Villaeti. insit per et montem Sirioona. Ad eundem locum praescriptum dedimus, quatenus haec omnia cum omnibus integritatibus suis, ad praefatos sanctos Dei, per hoc praesens praeceptum munificentiae nostrae, sine ulla diminura tione seu molestatione pertineat. Liceatque praenominato abbati suisque successoribus, easdem res Ordinare, disponere per omniet, iuxta id quod ipsis fratribusque sub eis degentibus complaceat Apud PEZ. c. l. p. 27 Rex presbytero cuidam Iob res proprietatis Mis, a. s. suae hac lege donat, ut post obitum illius ad monasterium S, Emeraia Emerami, mi redeant: quidam sidclis ac dilectus presbyter noster, Iob nomine, ' V. . . culmen Serenitatis nostrae adiit, depreeans; ut ei quasdam rcs pro- ν ἴτ, 'prietatis in pago , qui dicitur Tonoge e, in comitatu Engildeonis, nug ue, in proprietatem donaremus. Nos uero libentissime petitionibus il risis lius satisfacientes propter nimiam seruitutem illius, in nos exhibitam, datas. per hoc praesens praeceptum nostrum in praedicto pago, et in uilla, quae uocatur Samutesbach, donauimus ei duas hobas in proprietatem cum odio mancipiis, cum terris cultis et incultis, agris, pratis, pascuis, siluis, aquis, aquarumque decursibus. Omnia haec praedicto Iobo, dilecto presbytero nostro in proprietatem dedimus, atque de nostro iure in ius et dominationem eius transfundimus, ea uideliacet ratione, ut ab hodierna die, et deinceps hanc ipsam proprietatem omnibus Diqiti si by Coos le

306쪽

I. LI.

Nonast. Fuldensiuillam

probat inister Hittoonem, A balem L naeiacens susceptam

nasterii

omnibus diebus uitae suae habeat, teneat atque possideat. Post obitum autem illius iubemus; ut res praedictae redeant in potestatem S. Emmeram mi martyris Christi. Deo et Lancto Bonifacio uillam proprietatis suae Gerstungen cum omnibus suis appendiciis et fami

lia tradidisse dicitur Karolomannus in SCHANNAT. tradit. Fulci

Piarum caussarum opes distrahere non sinunt leges; quare ne permutatio quidem iniussu regis fieri poterat, ut omnis damni suspicio auerteretur. Sic Rex noster complacitationem quamdam inter Hitionem, Abbatem Lunaeiacens et monachos eiusdem monasteriiratam esse iussit in PEZ. c. l. t. I P. Ill p. 28. CHRON. LVNAΕ-LAC. p. 86: quidam uenerabilis ac dilectus Abbas noster, nomine Uitto petiit culmen serenitatis nostrae, ut sibi liceret quandam complacitationem agore cum Monachis in Coenobio, quod Maninsio dicitur, consistentibus: quod etiam constructum esse uidetur in honore B. Michaelis Arehangeli Domini nostri Iesu Christi. Nos autem petitionibus libenter illius aurem accommodantes , permisimius ita fieri, sicut rogauit. Et ideo praefatus Abbas cum manu Advocati sui tradidit ad supradictum Monasterium proprietatem suam, qualem uisus est habere in loco, qui dicitur Sulgibach cum mancipiis V, cum

domibus et caeteris aedificiis, cum terris, agris, pratis, uiis et inuti pascuis, siluis, aquis, aquarumve decursibus et cum omnibus integritatibus suis. Econtra uero tradidit Advocatus S. Michasiilis Aio memorato Abbati cum consensu et licentia Omnium fratrum in eodem coenobio conssistentium, omnia beneficia, quae Perlitraminus Presbyter cum sua proprietate complacitauit, usque ad finem uitae suae haberet. id est, ad Kekingon et ad Erlata, et Chauinea, et Osteringa cum omnibus locis illuc pertinentibus, et cum Omnibus integritatibus suis, id est: cum mancipiis utriusque sexus, cum domuhus et caeteris aedificiis, cum terris, cultis et incultis, agris, pratis, pascuis, siluis, aquis, aquarumque decursibus. Omnia uero haec praedictus Advocatus Hiltoni Abbati tradidit ca ratione, ut post obitum memorati Presbyteri usque ad finem uitae suae in proprietatem haberet atque possideret, et post discessum eius omnia cum intcgritate ad praefatum Coenobium conuerterentur meliora. Sed pro, firmit Disitigod by Coos le

307쪽

firmitatis gratia idem Abbas poposcit serenitatem nostram, ut prae- β. LI. ceptum nostrum superadderemus, ut illius complacitatio firma et in- concussa perIiltere potuisset. Nos uero uoluntarie petitionem illius suscipientes per hoc praesens praeceptum nostrum sancimus, atque iubemus, ut quod ille ad iam dictum Monasterium tradidit, ut hoc deinceps illuc perpetualiter aspiciat, et quod ipse Abbas ab eodem Coenobio suscipit, hoc omnibus diebus uitae suae habeat, teneat, atque possiideat in proprietatem cum omni integritate sua, ea uidelicet ratione, ut post obitum illius redeant cum omnibus adiacentiis suis meliorata ad praelatum Monasterium, nullo umquam succo renostro hanc traditionem inrunapente: sed Deo auxiliante perpetuis

. temporibus salua et inconcussa permaneat. Addamus aliam com- inter Am. placitationem inter Ambrichonem, episcopum Ratisbon. et Plittonem abbatem Lunaelac. a rege corroboratam in PEZ. c. l. p. 26: quidam uir uenerabilis Embricho Reginae Vrbis episcopus, nepos- Ratis mque illius Hylto, Abbas Monasterii ad Lunae Lacum nostram adie. runt excellentiam unacum aduocatis atque primatibus S. Emmeram- tem --

mi, martyris Christi, postulantes, ut ipsis per nostrae licentiae consensum quandam aptam, utilemque complacitationem facere liceret. Tradidit itaque idem praefatus Abbas Hitto per consensum nostrum atque Episcopi praefatae sedis, totiusque familiae ipsitus Ecclesiae ad Sanctum Dei martyrem Εinmerammum proprietates suas, quales habuit ad Pergen iuxta Humusan et Adalbrichinchouan iuxta Rocchi gan in manum praedicti antistitis , duocatique illius Gundperti cum curtibus, aedificiis, mancipiis utriusque sexus, pecudibus, domibus, agris cultis et incultis, siluis, aquis, aquarumque decursibus, pratis, pascuis, quaesitis et inquirendis, mobilibus et inmobilibus, et quae in posterum in ipsis locis adaugeri potuerint, omnia illuc transsundebat atque donabat, ea namque ratione, quatenus beneficia, quae prius habuit de praelatae sedis Episcopo iam iamque dicto , id est: Lentinchouan, Rodratinchoua, Aregi sinchoua, Hardheim. Escin-bach, Ergollesbach, Coginbach . Benninchoua, Pitenchoua cum . uniuersis pertinentiis atque adiacentiis eorundem locorum firmiter in proprietatem teneat, atque possideat, una cum supra nominatis atque traditis proprietatibus usque in finem uitae suae sine ulla diminoratione uel mutatione. Post obitum uero suum integriter cuncta maneam in potestate S. Emmeramini, et prouisoris eiusdem Ecclesiae. L I Cuius Disitigod by Coos le

308쪽

inter eun

Cuius rei gratia hoe praesens praeceptum nostrae auctoritatis serib re iussimus, per quod decernimus, atque omnino iubemus, ut ham ipsa complacitatio per cuncta tempora inuiolabilis permaneat. Ne leam taceamus complacitationem, quam apud P . c. l. p. 24ypermittente Rege deprehendimus peractam: comperiat plurimorum sagacitas fidelium, qualiter quidam Regis uassus, uir quoque uenerabilis nomine Adaliridus tradidit ad S. Emmerammum portiones haereditatis suae exinde conplacitando beneficium quoddam. Tradidit igitur paulo superius commemoratus nobilis ad praefatum sanetium Dei mariyrem proprietates suas, quales habuit ad Gimundin et ad Adi hard. Cum areis namque ac domibus, territoriis, pascuis, aquis, quarumve decursibus, et mancipiis VIII. id est, Ditolf, Hiripire, Rihhila, et filii eius duo, Liuito, Gemoh, Perehiman. Omnia imtegriter illuc transfudit in manum reuerentissimi Praesulis Ambrich eis, aduocatique eius Gundberti. E a uidelicet ratione; quatinus h neficium ad Utilinga firmiter in proprio obtineat usque ad finem suuin. Post obitum uero suum ex integro relaxetur in pristinam potestatem. Hoc autem actum est cum conseni praedicti prouisoris sanctae Dei Ecclesiae, strenuitano Rege Karlom anno permittente iam anno secundo regnante in Bauuariorum regione, in Longoba dorumque primo. Et isti lant, qui hoc per aures tracti testacam

tur etc.

q. LII.

Religiosa collegia tutelae regis se eommendare ualde studebant; quum uarias cum illa coniunctas nossent immunitates. Praeceptum immunitatis Ticinensi Parthenoni S. Mariae Theodotae concesssum promit MVRATOR. t. V p. 94s : quidam uenerabilis uir Ucimo Episcopus Bellonensis Ecclesiae adiit celsitudinem nostram, postii-Ians, ut quoddam Immunitatis praeceptum sorori suao Rihsuindae Abbatissae Monasterii Sanctae Mariae Dei Genitricis, quod dicitur Theodotae, situm in Urbe Ticinensi, pro diuersis utilitatibus eiu dem Monasterii fieri iuberemus. Nos uero eius petitiones ration biles fieri consipicientes, hoc Immunitatis Praeceptum praefatae sorori suae conscribere iussimus. Per quod omnino determinantcs iubemus, ut eadem Abbatissa praenominata, soror uidelicet iam dicti

Episcopi, et dilecti tactis nostri, degens sub Regula Sancti Bene-dieti ,

, thi

309쪽

CAROLOMANNI. a67dim, id Monasterium cum omnibus adiacentiis, iure ac legaliter

adquisitis, usque in finem uitae suae teneat atque possideat. Insuper ergo omnes res quascumque Monasterium idem longo tempore possedit, aut postea iuste ac legaliter tam emptione, donatione. quam fidelium oblatione adquisiuit, ac deinceps iuste et legaliter adquirere potuerit, tranquillo iure per hoc nothrae auctoritatis Praeceptum teneat. Et ut liccat eidem Cenobio secundum Regulam Saneti Benedicti de propria Congregatione Abbatissam eligere: sintque cunctas res eiusdem Monasterii tam homines quam cetera pertinentia sub Regali seu Imperiali Immunitate defensae. Et ni neces.sitas fuerit, de rebus et familiis ipsius per inquisitionem Regalem rei ueritas approbatur. Haec uero omnia, quae Praelibauimus, et quaecumque antecestares nostri felicissimi Imperatores Hlutharius uidelicet Patruus noster, et Hludovicus Coni bbrinus noster, per praecepta Immunitatis, atque illorum confirmationis eidem sancto loco contulerunt, pleniter atque securiter, salua omni iustitia eiusdem Monasterii, per praesentem auctoritatem nostram ob amorem Dei, Dei que genitricis Μariae , nec non et uenerabilem petitionem dilecti fidelis nostri Hesmonis, concedimus atque confirmamus. Addimus huic chartae praeceptum regis nostri tutelare monasterio sanct. Christinae concessum in BAL . t. II Capitul. pag. Iso4: quod nos tam diuino tacti instinctu quam sempiternae retributionis compulsi intuitu ad repropitiandum nobis nostrisque parentibus coel stem Regem et dominatorem omnium, beatae uirginis et martyris Christinae eo enobium in Italico regno constructum haud procula curte regia, quae Ollona dicitur, ubi uenerabilis Abba Traso aldus praeesse uidetur, cum omnibus qui sub cura et ditione ipsius sunt famulis Christi, cunctisque rebus ac familiis ad eundem locum respicientibus, sub nostrum mundeburdum et perennem tuitionem suscepimus. Conficinamus quoque solemniter et per hanc nostrae auctoritatis paginam corroboramus quicquid eidem uenerabili monasterio in rebus mobilibus et immobilibus a tempore constitutionis suae usque in praesens ex dono priscorum Regum Reginarumque tam antece rum quam propinquorum nostrorum seu aliorum quorumlibet fidelium largitione, collatione, uel qualicunque oblatione diuina pimias contulit aut largiri dignabitur in posterum, ut habeant illud atque possideant lamilli Christi iure quieto ac pacifico sub nostrae im-

S. Christian es

310쪽

CAP. II DE DI LOMATIBVss. LIL munitatis protectione illaesi iugiter permanentes, et pro nostri statu

regni altissimum rogantes, omni nostra heredumque nostrorum ac successbrum molestatione, inquietudine, uel subtractione remota. Volumus denique ut quotienscunque uel undecunque opus habuerim, de rebus et famulis eiusdem monasterii tamquam de dominicatis nostris per publicos exactores inquisitio fiat. Illud quoque omnimodis interdicimus, ut in domibus et in cellulis eiusdem coenobii ex hoc nunc et in posterum nullus mansonaticum, teloneaticum, ripa.ticum, aut aliquas publicas functiones exquirere audeat; nullamque in commenditis eorum liberis ac seruis, massariis, libellariis, aldionibus contra legem uiolentiam inserat, aut eos potestative distringere aut pignorare praesumat. Quod qui fecerit, subiectam immunitio nis nostrae poenam componere cogatur. Quia uero supra laxatum monasterium cum sit aliis substantia in fame, et tamen hospitum et peregrinorum susceptioni paratissimum, ob hoc ad maiorem nostrae mercedis emoluiuentum conserimus atque donamus ad Dei seruorum inibi degentium supplementum partem terrae de gualdo nostro quod Susmate dicitur, et pertinet de curte regia Salluciola, et est per mensuram legitimam ad iuges centum quinquaginta de terra permisona, habens fines ab ortu solis ipsum gualdum Susmate, et massiarius praedictae curtis Salutiolla a meridie et occidente uallem Guidam et L natum percurrentem ab Alapallone locum et gualdum Susinate. Ipsam terram per in Das -- praefato sanctuario mancipamus atque, largimur in perpetuum possidendam, omni publica repetitione sopita. RHxiensi In MARGARINI bullario Casinensi t. II p. 34 monasteritim S. Salua-:. -- Brixiae ab incommodis solitis liberatur: Ermen garda Abbatissa ex Monasterio Domini Saluatoris in Urbe Brixia, quod dicitur ii ouum, per manus Venerabilis Episcopi Antonii eiusdem Civitatis, d tulit obtutibus nostris praecepta immunitatis eiusdem praefati Monasterii, non solum Caroli Bisaui nostri, Magnique Augusti, sed et omnium antecessorum nostrorum Uenerabilium imperatorum, usque ad nos; postulans, ut ipsa praecepta piissimorima Augustorum per nostram Regalem confirmaremus auetoritatem: Nos uero ob amorem Domini, et e aluatoris nostri iussimus hoc praeceptum nostrae immunitatis fieri, per quod decernimus, atque omnino iubemus, ut nullus

Iudex publicus, uel quislibet de Iudiciaria potestato, tam Curtes, quam res supradicti Monasterii, quae nune tempore, legitimo ordine posside-Diuitigod by COOste

SEARCH

MENU NAVIGATION