Historia Monasterii S. Augustini Cantuariensis

141쪽

S AUGUSTINI CANTUARIENSIS.

5. Motor ergo prudons intelligat quod subjungitur resupconsoquenter: U Mox, inquit, ' in lino Gelasia ipsi pri- α' '

- conVenire, Psallere, O re, missisS Moere, Praedicare V et baptizare ooeperunt; donec rege ad fidem o- verso m&jorem praedicandi por omnia et soclesias fabrioandi vel restaurandi licentiam acciperent.' His suam subjungu haec Verba: 'Aι ubi ipse, so. re inter alios delectatus viis mundissimλ -uctorum, eι promissis eorum suisVissimis, quae Veris esse mimo D lorum quoque multorum ostensione firmaVerunt, or dens baptizatus est, multique coeperunt' quotidis ad audiendum Verbum Dei confluere, ac relicis gen-

ulitatis ritu, uesinu se sauciso Christi ecclesiae 'μ sociare.

6. Ordinatus igitur Augustinus Angliam rediit, et Molesiastiuum gloria ρι omni qua decuit solemnitate a rego et populo est suscephus; atquis in civitate Cantuaria os Canter- sedem epis PMem, rege innuente, ineptus, primarium 'π'soL I, K Anglicae genu retulit patriarcharum. Patrocinium illud patriarchias rex ipse Deo amabilis facito fuit triumphali gaudio excipiens, ut illum sininoreι suae metropolis omoloia uoum praesidem quem primitus susceperM ho μι- ; uso inutum urbis, sed οι istius orbis sui πω lativum Mucialiter praeserebat custodem, solium regni in aedem Pontificalem, stulamquo regiam in christi Molos iam transferem. 7. Verum ι--, ut VMerem Primitus oum actibus Conve arus exueret hominem et nomm decentius indueret, tet' 'I' um illud sive idolum, quod situm fuit non longo ab temple into ipsa civitato ad orientem, quasi in medio itinere inter Messalam prasinorum sancti Mariani eι muros cisiistis, ora in quo secundum ritum gentis suae solebat non Dso sed daemoniis immolare, consilio salutari beatissimi Augustini, ab inquinamentis eι sordibus gentilium

142쪽

HISTORIA MONASTERII purgari secit; et, simulachro quod in eo erat confracto, in ecclesiam synagogam mutavit. Et eam secit in nomine sancti Ρancratii martyris dedicari. Et haec est prima occlesia a nostro in Christo protoparente eι pontifico dedicata. Spiritu namque eodem hic in primordio fidsi Anglicanae ecclesiae movebatur, quo ipse beatissimus Gregorius, qui paucis diebus interpositis mimur suit eidem per Mollitum quid diu de causa Anglorum cogitam tractavit: ne sana idolorum destrui debeant, sed ipsa qum in eis Aunt idola destruantur, aqua bonodicta fiat, in eisdem sanis aspergatur, altaria

ipsa eadem sana sua non videt destrui, de corde errorem deponat, et Deum Verum com cena et ad rans, ad loca quae consuevit, familiarius ait con-

currens. ' Ista recitat Beda in libro L praetacto De Gestis,' post interrogationes Augustini a Gregorio,

Mason 8. Sed nota quod Augustinus illam Gregorio quae α--y tionem non socii, quam tamen mero motu per suos leg gium farios sibi solvit. Templum enim illud valde congrue do beati imo martyre Pancratio dedicatur. Valde utique ' SL P-- conveniena et rationi consonum videbatur, ut puer Pan- ' oratius, qui tunc Romiae, quae eat mundi domina, martyr tam celebris habebatur, ab Anglicis Praecipue Veneraretur, quia ' pueri Anglici in foro Romano lactei

candoris Venales causarunt Gregorium tunc abbatem monasterii sancti Andreae, quod ipsemet ad clivum Scauri in urbe Romana de patrimonio nancti Ρancratii fund verat, Anglos angeliη sociare. Dum vero beatissimus Augustinus primo mimam in eadem' e lenia o

iobraret, invidens hostis ' puritati Anglorum per puerum

143쪽

S. AUGURTIM CANTUARIENSIS.

Pancratium dilatandae, et videns se de domo expulsum, quam per longa inhabitaverat tempora, dictam ecclesiam funditus evertare nitebatur. Cujus unguinum scalptura usque in praesens exterius evidenter in muro orientali apparet. 9. obtinuit itaque immediate, istis peractis, a rege ErectionAEthelborto beatus Augustinus eandem Suncti PQ Rui .hu, oh or ecclesiam una cum terra adjacente, in cujus fundo St Peterrex ejus hortatu ecclesiam in honore sanctorum aposto- riui :hdiorum Petri et Pauli, tamquam sui et totius regni munding munimentum et praesidium primitivum, a funda- Altha' mentis construxit; monachosque in eadem ecclesia mon iery. perpetuis temporibus Deo servituros instituit, quibus Ρetrum monachum, unum de collegio sancti Augustini secum ab apostolica sede directum, in abbatem, ut ordo ecclesiasticus exposcit, praeposuit et elegit. Patet ergo omnibus manifeste anchoram primae sundationis praesentia monasterii in portu salutis regiae, necnon regni totius, tam firmiter fixam fore, ut, martyre Pancratio ammante, nullis altercationum frivolarum attrectationibus violentia evelli poterit ullo modo. 10. Inter fundationem Vero et dotationem SeX Rnni me monas in numero exclusi vi probabiliter computantur. Limita- te'T M 't. tur enim tempus sundationis ab anno Domini quingente- soleotin assimo nonagesimo octavo; dotatio vero ab anno Domini sexcentesimo' quinto, ut patet evidenter per Primum hings andet secundam cartam ejusdem fundatoris nostri consectaa.

Adeo namque tam rex quam archiepiscopus in a rem et speculam hujus regni fundationem praesentis 2. monasterii praeponebant, ut jam coeli esset ornamenta pretiosissima thesaurigans, videlicet, ubi ipsius Augustini et omnium archiepiscoporum DoruVernentium, simul et ejusdem regis Ethelberti et omnium regum Cantiae corpora, quae in revelatione magni Christi resilient, debeant sepeliri. Unde ut in urbe esset archie-

144쪽

pia pia oonsistorium, sive aedes, eι regibus thronus judicii, usi tribunal, hic in isto monasterio extra u

bom thalamus constituitur, necnon requies utrorumque.

Juato enim divinus ipso contemplator Augustinus sibi et successoribus suis hic locum sepultum elegit, fam- quam ab exitu et strepitu mundano, velut Israel ab exitu de AEgypto, ut sic exiret cum pamo Domino eX-tra portam, ac pia fide gloriosus illo rex AEthelbertus cum eodem patre suo spirituali consepeliri elegit, fidem in hoc antiquorum patrum humiliter imitatus; quibuκ maxima fuit cura cum sanctis patribus sepeliri, sicut de sancto Gamalielo' et multis aliis legimus. Τacti itaque hac eadem devotione, plures pontifices. reges et principes, et alii fideles Anglim se secerunt in iμω monasterio, vel saltem infra ejus ambitum, sepeliri, ubicumque in Anglia morerentur. His G ΙΙ Perpendere igitur ex praemissis quisque poteritu ud sanio mentis, quod in p-senti moti terio npud Anglosor ini, prima fuit congregatio, seu primum collegium monn-mund xiv ehorum ; non quod ipsi ab aliis descenderin i, priu'

aut alibi in Anglia constitutis; sed magis quod nbi is descenderint alii. Indo est quod summi ponti-

fioes, in suis authenticis privilegiis huic mori terio concessis, communiter ita dicunt :' Sicut in initio ni eantia Christianae religionis apud regnum Anglicum. in monasticae religionis observantia extitit primum : ita in posterum, cum omnibus ad se pertinentibus, ny, omni maneat servitio liberum, ab omni mundiali μtrepitu

rriis, ullo modo subjamat, aut ullis innonii is juribun serviat: addentes etiam in scriptis suis, quod valde incongruum videtur qualicunque modo niteriuηditioni deservire, quod apud nos est primum in lino religione. Omnia nempe et Aingula libortatum et pri-

145쪽

S. AUGUSTINI CANTU MI SIS.

rilegiorum insignia, quae in locis sibi competentibus in praesenti tractatu, Deo adjuvante, latius et evidenti apparebunt, ab illo Spiritus Sancti organo sancto Fidelicet, Gregorio), apostolica sua interminatione, per saeps dictum Anglorum apostolum Augustinum, Velut asonio rivuli, emiserunt. Vota namque regia tam do- vota et sancta per suae legationis potestatem plenariam si specificum privilegium archiepiscopus adimplerit ; in tanto, ut semetipsum earundem libertatum

adjutorem et patrocinatorem nominans, Omnes Successores suos urchiepiscopos omnesquo ecclesiasticas et

saeculares potestates per Dominum Jesum Christum stapostolorum riua reVerentiam obtestabatur, atque apostolica memorati patris sui Gregorii interminatione interdixit, ne quisquam unquam ullum potentatum aut dominatum aut imperium in hoc dominicum vel apostolicum monasterium, terras, vel ecclesias ad illud pertinentes, usurpare praesumat, nec ulla prorsus subjuγ-tionis aut servitutis aut tributi conditione, vel in magno, vel in minimo, Dei ministros inquietet aut opprimas. I 2. Omnibus utique quod aequitur est notandum

Abbatem, inquit, a suis fratribus electum in eodem mO- bot annnasterio, non ad suum famulatum, sed ad Dominicum δ' ἡ eministerium ordinet, nec sibi hunc obaudire, sed Deo bishop. suadeat, nec Vero sibi Subjectum, sed fratrem, sed consortem, sed collegam, et comministrum in opus Dominicum eum reputet; non ibi missas quasi ad suae ditionis altare, nec ordinationes vel benedictiones umrpative, sine abbatis Vel fratrum petitione, exerceat; nullum sibi jus consuetudinarium Vel in vilissima re exigat, quatenus pacis concordia unum in Domino si ut

utrimque, ne quisquam, quod absit, dominandi discidio in judicium incidat diaboli, qui superbiae tyrannide commiι de coelo. Tradidit etiam in eisdem scriptis suis, quod si quis tales supremi Judicis amicos offendere non motusna hujusmodi privilegii statuta violaverit, vel

146쪽

HISTORIA MONASTERII

tolico beati Petri gladio per suum vicarium Gregorium a b puniendum, nisi emendaverit. Ο quam pia affectio, quam matura intentio, tam regiae majestatis quam pontificalis Cantuariae dignitatis, ut erga filios liber regni Dei suturos nullam Ainerent captivitatem suturis temporibus permanere t Unde audeo dicero illum in hoc

Verum successorem Augustini non eam, qui Vero numo sori sancti Petri hujus monasterii primi abbatis, pro

tantis et talibua huic monaaterio concessis privilegiis indignatur; nec verum ejusdem sancti Ρetri in hoc a bitror successorem, qui legitimo aucce ori beatissimi Augustini mentali extollentia pro conce in privilegiis est repugnans. De Molesta Christi, quin totiua Angl ice matriae et metλυ lis Ordinatur. 13. De ecclesia vero Christi, quae metropolis necnon matrix totius Angliae ordinatur, quae quidem dignitate est prior, sed posterior tempore, sic scribit idem venerabilis Beda, in primo libro praetacto historiae Anglicanae cap. xxxiii J : 'A inquit. M Augi tinus, ubi in regia civitate sedem episcopalem, ut praediximuA. Rc Pit, recuperavit in ea, regio fulto adminiculo, e leniam, ' quam inibi antiquo Romanorum fidelium opere factum suisse didicerat, et eam in nomine Aancti Salvatoriκ Dei et Domini nostri J u Christi incravit, atque se ibidem sibi habitationem Atatuit, et cunctiη me η- soribus suiΝ ' Haec ille. ΡHαμ enim accepimus, prout patet in capitulo praecedenti, quod ante adventum sancti Augustini non sit in chronicis mentio de aliqua ecclesia dedicata, niAi solummodo de ecci ia Rancti Hartini, in qua rex ipse baptizatus fuerat AEthel rius : ex quo sequitur quod ecclesia Christi nondum suerat dedicata. Accepimus etiam quod ecclesia sancti Pancratii suit prima ab Augustino ordinato in episcopum dedicata ;quod non emet Verum, Ai ecci iam Christi, regio fultus

147쪽

S. AUGUSTINI CANT MENSIS.

auxilio, immediate post suam ordinationem tu et lacO-Ρum dedi Asel. Ergo illa recuperatio nullo modo in temporis prioritate dedicatio sive consecratio est dicenda, sed potius quaedam regiis Humptibus reparatio ecclesiae ruinosae, quam idem rex didiceret antiquo Romanorum opere prius sactam fuisse, cujus Vestigiuapparebant. Hanc verisimiliter ecclesiam beatus Augustinus, regio adminiculo fultus, debita, Videlicet regiis sumptibus, recuperatione, seu reparatione permis, post hujus monasterii fundationem, in nomine sancti

Salvatoris Dei et Domini nostri Jesu Christi sacrari Atque ibidem sibi, ut praemittitur, habitationem statuit

et cunctis successoribus suis. Nec aliquid obstat quod tion inat Prius de recuperatione ecclesiae Christi fit in chronicis α ἴδ' inentio, cum id ordo scribendi deposcat, ut a superiori Christ-

incipere debeat. Quod enim dicitur a quibusdam, quod i. 'in ipsa matrice metropoli, seu cathedrali ecclesia, prius St. Augusquam in isto monasterio congregatio fuerit monach η'' rum, plane probari poterit contrarium veritati, si Superiora cum sequenιibus diligentius attendantur. Nam a principio fundationis, quae, ut patet in capitulo praecedente, stat sub anno Domini DCVIII., in latomon terio fuit congregatio monachorum ; postea Vero in illa ecclesia cathedrali fuerunt monachi introducti sub anno Domini DCXV.

14. Quod aperte probatur per epistolam Bonifaciimpae, qui quartus fuit a Gregorio, regi AEthelberto papia letior transmissam : prout in libro primo Willelmi Ualmeine' αά,..riensis de Gestis Ρontificum, V ubi tractat de gestis o Christ- Lansranci, ejusdem sedis archiepiscopi, invenitur. Cujus quidem epistolus hic est tenor :'

See 'Scriptores post Bedam,' p. 208. Francos l601.

148쪽

HISTORIA MONASTERII

Domino Meellentia imo citque 1 rcecellentissimo filio, regi Anglorum, AEthelberio, Bonis ius episo

DUM Christianitatis vestrii, integritas ita circa Con- ditoris Aut cultum excreverit, ut longe inisque re- splendeat, et in omni mundo annunciata veAtra Duo dignae operationis numenta reserni enormes largitori omnium bonorum grates Deo exsolvimus, qui Vori du excelso prospexit, et in tanto culmine virtutum erexiti Quapropter. gloriose fili,' quod ab apostolica sede per coepiscopum nostrum Mellitum postultisti,' libenti animo concedimus ; id est, ut vestra lwnignitaA in monasterio in Doroburnensi civitnto mi tituto, quod sanctus doctor V ter Augustinuη beatio memoriae. Gregorii discipulus, sancti Salvatoris nomini consc- cravit, cui nil prioMns p esμe dignoηcitur frater nοου- ter Laurentius, licenter per omnia moniichorum re- M. α gulariter viventium habitationem ntntunt: npostolica ' auctoritato decernentes, ut ipsi vostri pi dicator

jaceat, quoadusque quod temerario num peregit, Domino placita natisfactione poenitent, ot hujus in- quietudinis verum emendationem faciat. In Christo valens, Domine fili. Missa laer manum Melliti epis- copi Londoniensis, anno Dominicie Incamationis,

149쪽

S. AUGUSTINI CANTUARIENSIS.

Pari etiam ratione prius suit collegium monachorum, ubi cos qui Priores tempore fuerunt patres collegium ordinarunt. 2. Sed quid ad nos, quantum ad religionis eminentiam obtinendam, propter quam libertates et privilegia sunt

concessa, quos noster pateriamitim exiit primo mane conducere in Vineam suam, priorit aut posterilaa temporial WErunt,' inquit, y primi novissimi et novissimi P primi. Nam si vana gloria, qtus ex invidia na8citur. dominetur, ut ideo doleat quis eme secundus, quia de- Siderat osse prior, liberim in captivitatem, prioritas in deteriorationem turpiter ducitur. Unde propheta Esdras

Volens omnium electorum unam Oatendere Vocationem, et nullam temporis causa esse differentiam inter illos, ostendit' omnium sanctorum numerum eme quari coronam. Quia sicut in corona cum sit rotunda nihil quod initium vel finis percipi poterit invenitur, sic inter

sanctos et electos, quantum ad tempus, in futuro saeculo nemo novimimuη dicitur, nemo primus. Istam nremque coronam, Sic signo Aanctitatis expremam, minime ut gemma radians tunc ornabit, qui ob vanae gloriae ostentationem istic de prioritate temporis glori tur. Et qui contra veritatem temporis Vindicant prioritatem sine dubio consequenter aliorum cone Samdestruere libertatem omnino conantur, cujus Ruginem tum dum in aliis aspiciunt apud semetipsos afficti anxie captivantur, aliorum privilegium suum praejudicium reputantes. Tales, quod dolendum est, plures sunt istis Specimen os diebus, quorum aliquos audivimus et Vidimus' plures, qui Versus quosdam a quodam claustrali hujus sancti mosi . mon terii, ad honorem et laudem sancti imi Augustini Sociorumque di , necnon ob memoriam fundationis praesentis ecclesiae compositos, et ad tumbam ejusdem decenter in quadam tabula positos et appensos, turpiter

150쪽

ΗlSTORIA MONASTERII improperando damnarunt, et turbine procelloso idoneos etiam et maturos suis sinistris insorinationibus pro com-Ρositione eorundem Versuum commovebant, quorum t men sententiam ignorabant; quos nihil aliud, ut fatebantur, movebat, nisi ii tm fundationis prioriina hici' missa, et quod abbaa p-sentis mori terii senter, On-ΗOre, comminister Vocaretur archiepiscopi Cantuariae et collega: minime contemplantes Hancti ita patris nostri Augustini intentionem, et sancti regis AEthelberti sundatoris nostri devotionem superius p-notatam, nec etiam intelligentes quod aliud esse et aliud est vocari Furcior il- I 6 Summi namque pontifices in Acriptis aliis seme, Ti, ' imo' 'emos 'ervorum Dei nominant; quorum primus pree enee sanctu8 fuit Gregorius ita scribem : nec tamen sequitur. h. ., quod quilibet Dei seros est summi pontificis dominus et

bot of Sti magister. Sic in proposito, si ob reverentiam primariae i. institutionis beatimimi Augustini, dominus archiepiscopus vocet humiliter abbatem hujus monaaterii fratrem, consortem, collemm et p- -teris comministrum. non tamen aliquis sanae mentia intelligit abbatem in omnibus eme consortem et domino Rrchiepiscopo coequalem collegam. Resert tamen Beda, lib. iii. V De Gestis, ' cap. i ii quod est insula in Hibernia, quae rectorem abbatem proκbyterum semper habet, cujus jure' omnis provincia et ipsi etiam episcopi sunt subjecti, juxta exemplum primi doctoris illius, qui non episcopus, sed pre8byter extitit et monachus. Eadem ratione non nolum propter institutionem beatissimi Augustini adhibenda est honoris p-rogativa abbati hujus monaaterii; sed ob reverentiam et memoriam ejusdem pro doctoris nostri, qui in vio Primo adventu non epiAcopus Hed presbyter et monachus digno itur extitime. Ub ejusdem enim dignitatis memoriam summus Pontifex post