장음표시 사용
201쪽
denominatur insula ab Anglis quam a Saxonibus sive Wictis. Hengestus enim et Horsa illius antiquissimi Woden, de quo omnium paene barbararum gentium regium genus lineam truxerat, abnepotes fuerunt. Quorum pater eo quod Wihi laus, cujus pater Wiliis, cujus pater Winta notatur, aliqui notant Wictos fuisse Hengentum et Horsam ; et hac de causa in Cantiae partibus, ubi Ricti, ut praesertur, habitabant, sibi domi-
cap. tertio, Hengestus in Cantia obiit xxxii. anno ab adventu suo in Angliam; Horsa vero, occisus a Britonibus, hactenus, secundum Bedam, lib. i. de Gostis Vcap. XV., in orientalibus Cantile partibus monumentum suo nomini insigne tenet. 13. Et nota quod, quamvis trium fiat distinctio populo- Emigrationrum, videlicet Anglorum, Saxonum, et Wicωrum, Omnes No mentamen Germanici extiterunti Testatur enim Willielmus a ne Mity,
Halm beriensis de Oestis Regum ' lib. i. cap. V.' hori die quod V omnia sere terra trans oceanum Britannicum, η - α
qum Rub septentrionali axe JAcet, quia tantam populi
quamvis limitibus provinciarum distincta fuerit.' ' Et
sicut hi, qui laacivientea arborum ramos solent succi- dero, ut radix reliquis sufficere poterit,' sic incolae illarum provinciarum sorte terram' alleviant, ne tam ' numerosae prolis pastu exhausta Suocumbat. . . Inde V ost quod homines illarum provinciarum tantam' i Venerunt ex necessitate virtutem, ut a patria '' ejecti' peregrinas sedes armis vindicarent ' Sicut Wandali
202쪽
HISTORIA MONMTERII olim Ahicam, Gothi Hispaniam, Longobardi Italiam, Normanni partem Galliae, quam Normanniam ex Suo nomine notaverant, subdiderunt. Curiona 36. Orientales enim Angli, quorum primatum tenent illi qui a modernis dicuntur Νorklchici, hujusmodi Gemtho si manicae strenuitatis proprietatem maxime pM mPteris ARS, retinent, de quibus vulgari proverbio perhibetur, quod V tenerae aetatis juvenes tectorum domiciliis a parentibus' superponuntur; ut per hoc experiatur naturalis ingenii argumentum, quis praevaleat semetipsum, ne Solo praecipitetur, manibus et pedibus propriis sustentam; sicque appropriaras sibi parentelae strenuitatis Ρrogno ficantes fortunam, quamplures a patria tali sorte ejecti in aliarum peregrinarum provinciarum partibu8 Sulier Saxones et Wict et omnen ali maxime dominantur. e uile Hinc est quod hujusmodi patriae homines Stout-beris,' ἀω.M.dio quod lingure Germanesca' magni domini' sonat. abstem is aliis terrae incolis nominantur. Horum enim rex Redi-ΕΛkisis uaddus,' ut notat de G tis,' lib. ii. cap. V., men. V vivente AEthelberto, eidem suae genti dumtum Pror l,ebat, qui proximus in gradu μtetcrat regiae digni- ωιis. AEthelberius, utique tertim in regibus Anglorum, secundum Bedam et alios, annotatur. The -σ- 15. Non tamen hoc de regia successione debet infel-- is ligi, curn quintus asseritur in linea ab Hengesto ; sed definies. dignitate et gradu. Primus enim suit AElle' rex Au tralium Saxonum, de cujus regione et dominio pueri Romae Veniam, quos notarit Gregorius Anglos ut Angeli vultu nitentes, fuerunt, et quia rex AElle dicebatur addidit idem Gregorius ' Assiluya,'' in regno Pju emuonari competere. Secundus suit Ceulta, rex Occidontalium Saxonum; tertius Vero AEthelbertus, rex Can- - 14 tuariorum, in cujus dominio beati imus AuguAιinus, ut priemittitur, mimun a Gregorio Angliam intravit. Qua
203쪽
tus Redi Idus praetactus, rex Orientalium Anglorum, videlicet comitatuum Norsolchise, Suffolchise, et Cante-brigiae, cum quibus, teste Miam beriense lib. i. cap. i., Orientales Saxones, id est illi duo comitatus de Es, saxia et Miditiaria, et medietas comitatus Hersoritiae, necnon et Australes Saxones, id est illi de comitatibus utiminiae, Muthamione, Somersete, Deve chire, et ComWayle, Ethelberto regi Cantuariae post Christi nitatem adeptam parebant. Quintus fuit, AEduumus, rex Northanimbrorum gentis, id est ejus, quae ad b realem Humbras fluminis partam inhabitat, qui majore potentia cunctis, qui Britanniam incolebant, Anglorum pariter et Britonum populis praefuit, praeter Cantu
inter Hiberniam et Britanniam siue sunt, Anglorum subjecit imperio. Sextus fuit Osuuald , et ipse No thanimbrorum rex Christianissimus, eisdem. finibus regnum tenuit. Septimus Os ius, frater ejus, aequalibus paene terminis regnum nliquanto tempore coerceres, Pictorum atque Scottorum gentes, quae septentrionales Britanniae fines tenent, maxima ex parte perdomuit ac tributarim sibi secit.'
Hengestus, tres filii fuerant, Weldegius, Wichleius, et κ.Miamideius. De primo reges Cantuaritarum, de secundo vings Μerciorum, et de tertio W NSaxonum et Northanimbrorum, praeter paucos, originem habuerunt. Me igitur ista inseruisse sub tertio hujus libri Titulo non piguiι, ut lecturorum conceptus de Ρrotoducis nostri, post baptismi lavacrum, sorinna limpidius explanarem, et quod regnum Cantiae ab illo antiquissimo Woden, pira facto Hengesti atavo, descendebat notarem; quod a
Maronia addition in a hane otine samo period : Octavus suit
204쪽
tempore ejusdem Hengesti usque ad tempus regis diarici duravit. Qualiter Voro regnum Cantiae, i-t archi piscoporum eι regum inpulturam ab into reguli in nasterio injuste ablatam, sunditus abrogatum fuerat, et WωNSaxonum potestati subjectum, plano insorius in loco suo, Aub Titulo Jamberti abbatis, patebiti Gonuit autem rex AEthelbertus, ex Beria regina, filium nomine Eadbaldum, qui duxit uxorem nomine Emmam, filiam regis Francorum; filiamque Ethesburgam, alio nomine vocitatam Tate, quas data stat Eadono regi Nomthanimbrorum in conjugem, cum qua sanctun Paulinus transiimus regem illum, cum gente sua, convertit ad fidem; prout in sinuonti Titulo erit planius explanatum. Quod vero idem Ethelbertus, post mortem Berim regi mo, aliam duxit uxorem, quae post illum vixit, patet per gesta enormia Eadbaldi, nondum baptigati, pntris uxore polluti, sed per Laurentium archiepiscopum gratiose conversi.
Rox AEthelbertus hic clauditur in poliandro; Fnna piniis certus Christo mont aliaque meandro.' '
17. Post moriem enim beati lini regis AEthelberii, cum filius Hus a baldus regni gubernacula suscepisset, magno adhuc tenellin Anglicaruoy e liniae incrementis detrimento miti Siquidem non solum recipere noluerat fidem Cliristi, ined et fornicatione pollutus eat tali, qualem nec inter gentea auditam '' apostoli atto fatur,' Vita ut uxorem patris liabere V Sicque illi,
205쪽
qui sub patris sui imperio fidei et castimoniae jura A
ceperant, occassionem dedit in priorem vomitum revertendi. Nec eidem supe B indignationis flagella ob bo. pu- suam perfidiam defuero. Nam crebra mentis vesania Πληhω ει spiritus immundi invasione premebatur. Hujuscemodi enim perfidiam procellosam maxime induxerunt tres filii Smborti, regis Orientalium Saxonum, qui post mortem patris pagani perdumVerant, subjectis populis idola colendi liberam licentiam concedentes. Cumque Mellitus viderent pontificem Londoniensem Mellitum corpu' or London ι Christi sub forma panis fidelibus Christi populis ministraro, Quare ' inquiunt, non nobis panem nitidum' porrigis, quem et patri nostro duro co ueverast Quibus ille: Si vultis ablui sente salutari, ejusdem' panis participes eritis.' Ιllique surore commoti, episcopum illis consentire nolentem eXpulerunt, et de regno suo cum suis abire secerunt. Qui expulsus indo venit Cantiam, cum Laurentio archiepiscopo et Justo Rosense episcopo tractaturus. Hi enim communi consilio decer- retroalanentes commodius eme ut omnes simul exularent, quam oum rebellibus fidei barbaria infructuose manerent, Gaul. Mollitus primo et Justus Q partea Galliae recemerunt.18. Cumque Laurentius, illos secuturus, in eces in Laurentius
prementis monasterii jussisset sibi in ipsa nocte Sustium taethi hu. parari, post multas preces et lacrymaa pro Atatu ecclesiae at bis posti suam, apparuit ei beatissimus apostolorum princeps Petrus, flagellis arctioribus assiciens, ita dice : Quare, ' inquit, gregem, quem tibi credideram, reliquisti l Cui pastorum oves Christi, in medio luporum positim, com-μ misisti 8 An mei oblitus es exempli, qui pro parvulisse Christi, quos mihi in indicium sum dilectionis com-
mendaverat, quamplum tormenta, limam etinm mor- tem, mortem autem crucis, ab infidelibus pertulit His enim flagellis et exhortationibus LaurentiuΗ ani- Conversionmatus, mox mane facto Venit ad regem AEdbaldum, et, siuid 'rejecto vestimento, quantis emet Verberibus laceratus ostendit. Qui multum miratus, et inquirens quis tanto Djsj1jgsd by OO le
206쪽
Viro tales auaus esset plagas infligere, ut audivit quia
Ruae causa Aalutia Messiepiscopus ab apostolo Christi tantas esset plagari perpessus, extimuit multum, et, relicto omni idolatriae cultu, abdicato connubio non legitimo, suscepit fidem Christi, et baptizatus, ecclesiae rebus, quantum valuit, in omnibua consulere ac favere curaviti
Misit ad Galliam, revocavit Mellitum et Justum, eo uenil suas ecclesias libere instituendaA redire pri epit. Iom M Qui post annum, ex quo abierunt, reversi Aunt, et Jua
It histori quidem ad civitatem Rosensem, cui praefuerat, rediit; Μellitum vero Londonie ea episcopum recipere noluerunt, idolatris magis pontificium servire gaudent . Non enim tanta ei erat, quanta patri suo regni pote tim, ut etiam nolentibus ac contradicentibus paganis Antistitem sum possit ecclesiae reddere. Verumtamen ipse cum sua gente, ex quo ad Dominum conversus undation est, Divinis se studuit mancipare praeceptis. Denique Mao'. Primenti mo Aterio oces iam sanctos Dei Geni-Vhv h, tricia socii, quam postea Mellit arctiiepiscopuA con- bubi SecimViti Haec Beda de Gestis,' lib. ii. cap. vi. I9. Sed nota quod illa ecclesia, quam laudavit post Lis ii postium; suam ad fidem conversionem rex AEdbaldus, posita luit ad orientem ecclesiae ab AEthelberto patre ejusdem sundatim, et erat coemeterium fratrum inter primam ecci Aiam et secundam. Postea Vero dilatata ecclesin. Ρωt Con tu tum, tempore Scottandi et Widonis abbatum. Odelesia illa sanctim Mariae ecci lis pristinae suit annexa ;a,r arda quiae modo ecclesia in Cryptia notatur: quam ob facii ebush, Morun ηuorum eXPtationem idem a baldus manerio do In Cristia. ΝOrthbourne dotavit, et carta assertoria confirmariti Cujuκ curiae tenor est iste:-
207쪽
suo regno, ab aeternis inserorum cruciatibus eripuit, et dealbatum sonto baptismatis sanctorum collegio copu- lavit, per Vener item Laurentium, beati Augustini dis- cipulum, quem ipse pater novellas adhuc Ahglorum
ecclesiae sibi succeasorem in archiepiscopatum ordi- naverat, tandem sermonibus assiduis, et signis ac ' plagis in se ipso pro me pamis sto Ostensis, R VOlu- fabro scelerum lotus, et ad agnitionem Creatoria - nium creaturarum promotus, Dominum Deum meum
recognosco et adoro. Proinde ego Eadbaldus in solio paterno confirmatus, patris Vestigia imitans, et eccle- sias Dei, quas Viriliter instantia patris Augustini sum davit, et terris multisque honoribus ditavit, augens et confirmans monasterio apostolorum Petri et Pauli, in suburbio Dorouerniae civitatis fundato, et praerogativo ecclesiasticae libertatis privilegio munito, terris ac variis honoribus ditato, ad honorem Dei et Aa - torum apostolorum sanctique Augustini, pro remedio animae mei patris, meaeque, PMentumque meorum, gratanter concedo et amicabiliter do quandam partem
terrae regni mei, xxx Matrorum, nomine Norinum'
in usum monachorum ibidem Deo famulantium, ubi ipse pater Augustinus et pater meus requiescunt, ubiu etiam archiepiscopos et reges sibi succedentes requies- cere decreverunt, ubi et corpus meum sepeliri praeci-μ pio. Hanc autem praefatam terram in omnibus ad se pertinentibus, pascuis, paludibus, pratis, silvis, ac fi- nibus maritimis ita liberam ac quietam dono ac dico, sicut pater me aut ego unquam liberius habuimus. Hujus donationis confirmationem trophaeo agiae crucis Φ et carta mea regia consignari, assidentibus et collaudantibus archiepiscopo, baptista scilicet meo, Laurentio, et subscribente, cum regina mea d mma
filiisque meis Einido ac Ercumberto, cum duobus' episcopis, Μellito Londonim, et Justo Rosentia eces sim, caeteriaque multis comitibus et optimatibus meis consaventibus et subscribentibus, in hujus donationis
208쪽
fautores et auctores Vitam aeternam optintibus, in invidentes seu minuentes Dei omnipotentis et sanc-μ torum apostolorum et patris nostri Augustini terribi- lem interminationem. Φ Ego Laurentius, gratia Dei archiepiscopus, ' Aigno sanctae crucis, sicut regem Vidi sacere, hoc
Φ Ego Emma, Francorum regis filia, regis Ead- baldi copula, vexillo adorandae crucis arma Φ Εgo Mellitus, Londoniae episcopus, nigno Sancus V crucis, quae Vidi, Mupulor.' Φ Ego Justus, Roso is episcopus, laudo et subscribo. Φ Ego Egbertus signo crucia libenter corro m. Φ Ego Ercumbertus, Minstante Venerandae Φ, gratanter concedo, contestor, et subscribo. in. Ego Sueardua in consensi Φ Εgo' Guinardus subscribo. tum est autem anno ab Incarnatione Salvatoris nostri Jesu Christi sexcentesimo octavo decimo, in- dictione sexta.'
De Commendatione Edibiadi Regis.
20. Hujus enim laudes et merita omnes Angli in hujus carue evidentia suspicere poterunt, et praedicam quod postmodum integer in fide nihil, quod eccleμiam laederet, committebati Sed horum magnam priPlmnebret Ven rationem et prosectum, quorum fidem primitus negligebat. Ad cujus commendationem Willielmus Malme beriensis, libro primo 'de G ιis Regum,' cap. X., ita
209쪽
scribit :y Μon hortum,' inqui extra muros Can- tuariae, quod pater. suus fundinerat, ingentibus prae- diis et amplissimis donariis illustravit.' Et sicut pater ejus AEthestertus, explorata fidei Veritate, numero fidelium jungebatur, sic iste, qui magis carnis lubricitate quam animi obstinatione fuerat devians, ad Chri tum conVersus, magno crementis Christianitatis augmento fideliter perstititi Laudabilis utique pater, laudabilis otiam filius, ambo profusiora praeconia emeriti, siquidem bonum, quod pater magnanimiter inchoavit, filius tam benigne conserit. 2 l. Eodem enim anno, quo dictam ecclesiam rex AEd- Death olbaldus manerio de Northbume dolavit, qui fuit annus Domini DCHIIL, Venerabilis Johannes, hujus mona terii abbas secundus, post vitam temporalem, coelestem conscendis, sepultusque fuit in ecclesia sanctae Dei Genitricis praefata; sed postere, tempore Wydonis hushiabatis, cum aliis Hanctis translatus, positus est in muro restin retro altare sancti Gregorii. Hisce.
omnibus est annis probitas recitanda Johannis, Culmine celsa nimis, patribusque simillima primis. Vir probus et mitis fuit hic, si scire velitis, Integer et mundus, sapiens, abbiusque secundus. Explieit Titulus tertius.
Seriptores post Bedam,' p. 10, m .he e viso many of the sol-I-ing ex malona are borro ed. Added in a fide note : Obit sancti Johannis abbatis, anno regni regis Edbaldi ii.'
210쪽
1. ΑΝΝΟ Ιncarnationis Dominicae sexcentesimo' octavo decimo post obitum Johannis abbatis, collegium mon chorum praesentis monaaterii, rege Edbaldo annuente, Rufinianum monachum, ab apostolica sede cum beato primitus Augustino directum, libere in abbatem elegit; quem Laurentius archieΡiscopus, secundum Augustini decretum praetactum, in praesenti mo Merio benedixit. 2. Hic enim sanctorum sequendo Vestigia Praedecessorum suorum, Petri Videlicet et Johannis, ad cultum monastici culminis, sinente Laurentio archiepiscopo, regis Edbaldi suffultus auxilio, votis omnibus intendebat. Ιnerat siquidem ei invariabilia aequitas, affabilia benignit , placida familiaritas, modesta simplicitas, caeterique tranquilli mores et actus. Hujua utique inprimitiis ecclesiae Anglicanae sic sparsa flavit fragrantia meritorum, ut non solum bonis ad fidem conversis ad laudem et gratiam, Verum etiam incredulis ac fidei semulis retorqueretur ad Poenam. 3. Gratulabatur igitur Laurentius archiepiscopus abbatis Rufiniani maturitate in mundi fluctuantis turbianibus supportari; gaudebat et abbaa Rufinianus archi piscopi Laurentii sanctitate ac coel ti conversatione maturius insormari. Reclinabantur in alterutrum, inaanctum sanctus, abbas in archiepiscopum, archiepiscopus in abbatem, exemplum posteris relinquentes, ut Velut duo cherubin gloriae, arcam Domini pro gentia, sanctae intentionis oculo invicem se inspiciant, et alis geminas
caritatis mutuo se componant, Versia semper vultibus
in propitiatorium, in ipsam videlicet ecclesiam, in qua apud Deum sit propitiatio pro peccatis. o quam se quens, quam familiare, quam Votia pariter et voce illis