장음표시 사용
181쪽
in dioecesi Nor cenat, comes Lincolniensis, qui pluribus p Masionibus eandem ecci iam dotavit, haec in fine intulit cartae sum: In hujua,' inquit, se rei Mi- dentiam sigillum tantibus meis impressi, teste Muriele uxore mea ubi usque in praesens in eadem cera apparent dentium Vestigia pro sigillo. His etiam similia in pluribus aliis mon feriis sunt reperta. Dicitur enim per diminutionem a signo sigillum, secundum Isidorum, Etymologiarum V lib. rix. xli.,' a Prometheo, qui primus annulorum fuit inVentor, originem habuit. Scripta vero principalia signis, non sigillis, notantur, ut inserius de descriptione signorum
25. Bubis' saneti Augustimi de Memptione momentiam sterii. Φ AUO TINUA episcopus Dor emiae sedis famulus, quem, superna inspirAnte clementia, beatissimus papa' Gregorius Anglicae genti Deo acquirendae legat rium misit administrum, omnibus auo moribus suis opiscopis, cunctimus Angliae regibus cum suis pos- feris, atque omnibus Dei fidelibus, et in fido et ' gratia pacem et salutem. Patet omnibus, quod Deo amabilis rex Adesterius, primus Anglorum regum Christi regno sacratus, nostra instantia et sua pro- diga benevolentia, inter caeteras ecclesias, quas secit, et episcopia, monasterium exun metropolim suam
182쪽
Dor emiam in honore principum apostolorum Petri et Pauli regaliter condidit, et regalibua opibus am- plisque possessionibus ditavit, dilatavit, magnificavit,' perpetuaque libertate, et omni jure Tegio, cum om- nibus rebus et judiciis intus et soris illo' pertinen- tibus, munirit; suoque regio pririlegio, et superni judicii imprecatione, atque apostolica sancti ΡαI
Gregorii interminatione excommunicatoria, contra omnem injuriam confirmavit. Ego quoque, ejusdem libertatis adjutor et patrocinator, omnes sumemor meos archiepiscopos, omnesque ecclesiasticas vel Me- cularea potestates, per Dominum Jesum Christum et apostolorum ejus reverentiam obtestor, atque RP
stolica patris nostri papae Gregorii interminatione' interdico, ne quisquam unquam ullum potentatum, aut dominium,' aut imperium in hoc dominicum vel apostolicum monaaterium, Vel terrea Vel eccle- siua ad illud pertinentes, usurpare praesumnt, nec
ulla prorsus subjugationis, aut servitutiq. aut tributi conditione, vel in magno vel in minimo, Dei ministros inquietet aut opprimati Abbatem, a suis Datribus
V electum in eodem monasterio, non ad suum famul
tum, sed ad dominicum ministerium ordinet, nec sibi hunc obaudire, sed Deo, suadeat: nec vero sibi subjectum, sed fratrem, sed consortem, sed collegam et comministrum in opus Dominicum eum reputeti Non ibi missas quasi ad sum ditionis altare, nec ordinationes vel benedictiones usurpatiVe, Hine ab - tis vel Datrum petitione, exerceat. Nullum sibi jus consuetudinarium vel in Villanima re exigat, quat nua pacis concordia unum sint in Domino utrimque.
Nec quisquam, quod absit, dominandi dissidio, in ju- dicium incidat diaboli, qui superbiae tyrannide com
183쪽
ruit de coelo. Reges gentium. inquit Dominus, dominantur eorum; Vos autem non sic Cumque alienis, non a filiis, accipiantur tributa, sic ipse Dominus concludit: Ergo liberi sunt filii Qua ergo irreverentia patres ecclesiarum in filios regni Dei sibi vindicant dominationem, maxime autem in
hanc ecclesiam sanctorum thesaurariam, in cujus materno utero tot pontificum Doroberniae, regum M ' principum, corpora Speramus alma reponenda Sepul-
turae requie, ex auctoritate scilicet apostolica, et hinc ad aeternam gloriam resuscitandar Tales supremi Ju- dicis amicos si quis offendere non metuens hujus pri- vilegii statuta violaverit, vel violatorem imitando Vim suam tenuerit, sciat se apostolico beati Petri gladio per suum vicarium Gregorium puniendum, nisi emendaverit. Haec ergo omnia, uti hic sunt scripta, apostolica ipsi institutoris no tri Gregorii comprobatione et auctoritate servanda sancimus, Suo- que ore confirmamus, praesente glorioso rege Adel- berto, cum filio suo Ethelbaldo, et collaudante cum ipso et omnibus optimatibua regils, atque ultro Vo- lentibus reverendissimis Datribus nostris, a sancta Romae ecclesia huc mecum vel ad me in Mange- lium Domini destinatis, scilicet Laurentio, quem nobis, Deo favente, succemorem constituimus, et ρ Μellito Londoniae episcopo, et Juato Rosensi episcopo, et Petro venerabili ejusdem monaaterii principum apostolorum abbate primo, cum caeteris in Domino adjutoribus meis, obnixe postulantibus, simulque in eos, qui haec fideliter servaverint, benedictionem, aut in immenitentes, quod nolumus, transgressores, damnationem exercentibus '
184쪽
De Bulla plumbin sancti Auset Mini.
Λn-er io 26. Quod enim praenotatum sancti Augustini privile- λι. io ΚώA..τ'' Num Sub bullis plumben continetur, non est ab illis, mino qui sane ad Aobrietatem inpiunt, dubitandum. Nam, Minio cum idem Augustinus RomanuA esset, et Anglorum
tine of pen- R Atia , ratione vim legationis apostolicae eundem ORxi' ω'potuit sorvstro modum quantum ad Personae suae dignitatem in occlesia Anglicaian, quem tunc servavit Gregorius in eccleesia Romana. Νec mirum quod ipse bulla plumben utebatur, cui tanta auctoritas a beato Gregorio fuit cono Aa, ut in nova Anglorum ecci iaper loca singula, ut patet ' Registri lib.J xi. cap. xxiv.,' episcopos ordinaret, qui sum Aubjacere ditioni deberent: in tanto ut episcopus ipso Eboracensis, qui metroΡ litani perfrueretur honore, sum subjaceret ditioni. Post obitum vero Augustini decrevit idem Gregorius,' ut duorum metropolitanorum tria in materum emet honoris distinctio, ut ipse prior habeatur qui prius fuerit ordinatus ; et sic Augustini auctoritim in tanto succem rum Suorum auctoritatem excellere videbatur. Scripsit otiam suis interrogationibus Annctus Gregorius, ut recitat Beda Udo Gostis ' lib. L cap. xxvii. : Novit,' inquit, fraternit tua Romanio ecclesiae consuetudinem, in qua se meminit nutritam. Sed mihi placet, ut ' sive in Romana, sive in Galliarum, seu in qualibet emi sia aliquid invenisti, quod plus omnipotenti Deo sit placere, sollicite eligan, et in Anglorum ecclesia, quae adhuc ad fidem nova mi, institutione Praecipua, quae de multis ecclesiis colligere potuisti, infundaa.
Production 27. Ex quibus patet, bullam non incongrue plumbeam ' nostro apostolo competere Augustino; quod etiam qui-
185쪽
busdam episcopis in partibus transmarinis, post quin--ictgentos annos ab adventu ejusdem in Angliam, ME
ritur evidenter concemum fuisse. Cum enim ab archi- used such
episcopo Cantuariae Ricardo, qui fuit quintus a sancto k Thoma, tempore regis Henrici tertii post Conquestum, privilegium Augustini argueretur salai propter hujusmodi bullam plumbeam, comes Flandriae Philippus, ad
ejusdem rei majorem evidentiam, talem bullam plumbeam, quam sibi dedit quidam episcopus transmarinus, qua idem episcopus et antecessoreη sui utebantur, per magistrum Robertum Blundum capellanum suum abbati praesentis monasterii transmittere assectabat. Quae quidem bulla plumbea usque in premens inter caeternmo aterii munimenta servatur. Cujus quantitas et forma hic notatur. 28. Ex altera enim parte hujus sigilli, Vix propter an- Deseriptiontiquitatem apparet imago sanctae Μariae cum Filio; scriptura ejusdem circumserentiae, quae legi poterit, minime seat. apparente. Quod autem a illum expressis literis in praesenti circumserentia annotatur, patet non majoris signi eme evidentiam, sed minoris. Si igitur in minori
sit ut sigillo plumbeo pomis uti, multo sortius in majori Sed quod praesens sigillum plumbeum bulla a pluribus, prout praemittitur, appellatur, quam quidam episcopus transmarinus praetacto comiti Philippo donavit, qua
idem episcopus et Rufe mores sui utebantur, plane non videtur consonum rationi, cum sit emi abbatis cumscriptura superposita in eodem. Unde, non obatante
quod quidam episcopus illud eidem' comiti contulit,
videtur congruere sigillum alicujus monaaterii mon chorum fuisse, in honorem sancti Stephani protoma tyria consecrati, et ad hujusmodi brigae sive litigii declarationem, ad certam rei evidentiam posteria intuendam, praefato abbati fui e transmissum.
186쪽
HISTORIA NON TERII Tho leaden 29. Bulla igitur plumbea beatissimi Augustini, usque Misisti. in P -e m in Primenti monRSterio Anna et integra r Verenter nervata, in qua signum signati luminis vult Domini super nos imagine Salvatoris exprimitur, ab illis, qui Christi sunt, cum devotione et reverentia est contemplanta. No hiat M 30. Quod nutem sancti papae Gregorii nullum om- ω prv - nino sub bulla plumbea habemus privilegium, non est Gregory mirum, cum eodem rem' quo praesentia mon tertidotatio contingebat, post menses duos et Rex dies, his daalh quarto Videlicet Idus Martii, anno Phocatis Imperat ris, secundum Bedam' et alios chronicatores, secundo, qui fuit annus Domini DCV., postquam sedem Romanae et apostolicae ecclesiae tredecim annis, mensibus sex et diebun decem gloriosissime rexerat, defunctus est, ad Veram, quae in coelis ent, Vitam migrando, Sepultumque eat comus ejus Romae in ecclesia sancti Ρetri ostoli ante secretarium, quandoque cum caeteris ad gloriam resuscitandum. Scriptumque est ibidem epitaphium hujusmodi super tumbam dem :-
Suscipe, terra, tuo corpus de eo ore sumptum, Roddere quod valem, Vivificante Deo. Spiritus astra petit, leti nil jura nocebunt, Cui vitae alterius mora magis ipsa Vis eati Pontificis summi ' clauduntur membra sepulchro, Qui innumeris semper vivit ubique bonis. Esuriem dapibus superarit, se ora Veste: me αnimiis monitis texit ab hoste sacris; Implebatque actu quicquid sermone docebat, Esset ut exemplum, mystica Verba loquens.
187쪽
Adquirens fidei agmina gente nOVR. Hic labor, hoc studium, haec ' cura, hoc, Pastor, Nebas, Ut Domino offerrea plurima lucra gregis. Hismo Dei consul factus laetare triumphis :Nam mercedem operum jam sine fine tenea. 3I. Beatissimus itaque Augustinus, post me ea duos, math of duos hebdomadas et duos dies ab obitu sanetissimi 'M' papae Gregorii, Vii. Videlicet Kal. Iunias anno Domi-ΜV 26, ni DCV.,' postquam sedi Dorouemiae octo annis; sox ''q mensibus, et tribus hebdomadis praefuit, ad aeternam regni coelestis sedem, relicto camis onere, translatus est, positumque est corpus ejus foras juxta eces iam, quae nondum fuerat persecta nec dedicata. ΜOx Vero, ut ecclesia ipsa fuerat dedicata, corpus suum intro illatum est, et in porticu ejusdem ecclesiae aquilonari decenter sepultum; scriptumque fuit super tumbam ejus epitaphium isto modo:- Epitaphium sancti Aus tini. ΗIc requiescit dominus Augustinus Doruuemensis' archiepiscopus primus, qui olim huc a beato Gregorio Romanae urbis pontifice direct , et a Deo opem- tione miraculorum suffultus, AEthelbertum regem ac gentem illius ab idolorum cultu ad Christi fidem V perduxit, et completis in pace diebus ossicii sui, d
sunctus eat vii. Kal. Juni , eodem rege regnante '32. Huic successit Laurentius, quem adhuc vivens Murentius beatus Augustinus ideo in episcopum, ut Praeinctum mi, his p. ordinaverat, ne tam rudia ecclesiae stat , se defuncto,
3 Ad Christum Anglos convertit M. η M. adda tibi. speeung thia date,s Monum. Britan. p. 152, n. b, Aster DCV. there Mems is have been a si hi erasum, Perhaps sor the pur se of mining the date harmoniae missi that assignin to the deast a Gregory.
188쪽
pastore Matiinina incipereι Vacillare. Petrus vero primus hujus monaatorii abbaa, uno anno revoluto, mensibus septem ει tribus hebdomadis posι obitum sanctissimi Augustini, penultimo die menala Decembris anno Domini DCHI., dum ad Gallisa a rege AEthestorio legarus mitteretur, in sinu maria juxta noniam, in loco qui vocatur Amfleet y submersus est. ει ab incolis loci illius ignobili traditus sepultura ; sed omnipotens Deus ut qualis meriti vir fuerit demon-
Atraret, omni nocte supra sepulcrum ejus coelestes secit radios apparere,' donec animadvertentes Vicini,
qui talia videbant, sanctum fuisse virum, qui ibi e et sepultus, et inV tigantes unde Vel quis esset, abstes runt corpus ejus, et in Bononia civitate, juxta bonorem tanto Viro condignum, in ecclesia sancis Maruo Virginis sepelierunt.
Quem notat hoc' metrum, meritis et nomine Petrum, Abbaa egregius primus laris extitit hujus. Dum Semel hic transit inare, nectus in urbe remannit Bolania; celebris virtutibus est ibi crebris. E lieit Titulus aecunUua.
189쪽
TITULUA III. De Johanne Abbαte.
BL ii b. I. RELATA igitur et intellecta morte Ρetri abbatis, col- Electionlegium monachorum praesenti8 monaSterii, rege annuente, ut bis rJohannem nostrae congregationis monachum, et ab ille ne repostolica sede cum beato primitus Augustino diroetum,' ' libere in abbatem elegit; quem Laurentius archiepiscopus, Secundum Augustini decretum, in isto eodem monasterio benedixit, non red suum famulatum, sed ad Dominicum ministerium ordinando, nec sibi hunc obaudire suadendo, sed Deo; nec sibi subjectum, sed fratrem, Red consortem, sed collegam et comministrum in opus Dominicum reputando. Hic enim sancti sequendo V - endlytigia Augustini, regia suffultus auxilio AEthelberti, ad prosectum ecclesiastici culminis, abbatis Johannis piis the abbotae religiosis votis in monasterii negotiiS saVere, et con' arehbishop. tinuis pastoralia curae exemplis condescendere, intendebat. Et ut liberum et quietum, secundum primariam institutionem, praesens mon ferium perpetuis temporibus permaneret, ut nec regis haeredibus, nec archiepiscopi successoribus liceret de eodem Vel eidem pertinentibus intromittere, ejusdem tantum custodibus est commissum ut semper' in pace pausa corporea archiepiscoporum DoruVemensium, necnon Tegum Semper, pacatissima appareret, tanquam thalamus cum Suis c todibues praeparatus. Et licet tam rex piissimus AEthelbertus, quam Frein praesul beatissimus Augustinus, auctoritate et mandato beatissimi papae Gregorii, statum praesentis monaSterii, dependenee prout in titulo prascedente plane declarretur, rum quier sustine, tum sore et liberum decreverunt, ne tamen posteris
190쪽
insuffciens eorum videretur auctoritas, aut ne P set reliquis successorum beati Augustini inficere quod ipse statuit faciendum, cogitando forsan quod non h et imperium par in parem, idem rex AEthelbertus, ejus
dem archiepiscopi Laurentii consilio, ut primens monas terium inter mundi turbines procellosos supra firmum petram sine suctuatione duraret, ipso adhuc Vivente,n Romana impetravit curia omnes p tacina e linias times libertates auctoritate apostolica confirmari. Ad hujus enim rei executionein faciendam, anno Dominiciae Incnrnationis DCXI., mimus cst Mellitus Londoniensis .ia δε v episcopus nil Bonifacium papam, a beato Gregorio quartum, qui templum Pantheon destruxit, do noso sariis ecclesiae Anglorum tractaturus, nc etiam colafir-mntionem sediμ npostolicae Pro priPsentiis in innAterii libertatibus et privilegi iis obtenturus. Et, ut recitat Beda do Gostis ' lib. ii. cap. iv. Cum idem papa reverendimimus cogeret synodum episcoporum Italiss fieri, 3 de vita monachorum et quiete ordiunturus, et ipso Mellitus inter eos msedit . . . . ut quin ue erant regulariter decreta, sua quoque auctoritate in cribens confirmaret, ac Britanniam rediens secum Anglorum ecclesiis mandanda nique observanda d serret, una cum epistoli8, quas idem pontifex Deo dilecto archiepiscopo Laurentio, et clero uni Vedio, similiter Ethelberto regi atque genti Anglorum, direxit. V2. Bullae vero riusdem Bonisiicii, eidem regi AEthel-berto super libertatibus et privilegiis conce M, tenoreἡt iste':