Historia Monasterii S. Augustini Cantuariensis

발행: 1858년

분량: 615페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

annum Domini DCCXVI. per annos et , quo tempore Venit ad eos quidam sanctissimus sacerdos de natione Anglorum, nomine Esertus, per cujus doctrinam ad verum canonicumque Ρaachae diem translati sunt. 9. Deditque eidem Aidano rex OsWaldus locum sedis in episcopalis in insula Lindissemensi. Hujus enim antiS- sarne. titis doctrina rex, cum ea, cui praefuit, gente, non Solum incognita progenitoribus suis regna coelorum Sperare didicit, sed et regna terrarum plusquam ulli majorum auorum ab eodem uno Deo, qui fecit coelum et terram,

consecutus est. Nam, t te Beda,' omnes nationes' et provincias Britanniae, quae in quatuor linguas, id ' est Brittonum et ' Ρictorum, Scottorum et Anglorum, ' divisae sunt, in ditionem' accepit. Ρauperibus enim OS RH'set peregrinis semper humilis, benignus, et largus fuit. the morTem re enim quodam, cum die sancto Ρaschae cum Ud επ-- Aidano pressato episcopo ad prandium consedisset, positu8que emet coram eo discus argenteus regalibus epulis resertus, et indica et ei suscipiendorum inopum minister, quin maxima pauperum advenisset ad postulandam eleemosynam multitudo, mox dapes sibimet w- positas, sed et discum argenteum confringi, ac eisdem

praecepit dividi minutatim. Quo facto pontifeX delec-Ηo. γε- fatus Aidanus, ejus apprehendit dextram, ita dicens : πβω- Nunquam putrescat' haec manus.' Quod ita juxta

Votum benedictionis ejus noscitur provenire. Nam manus eadem dextra, quae fanim eleemosynaa dederat, nunquam post mortem putrescere potuit, sed usque in praesens integra et illibata servatur; totum Vero corpus reliquum praeter ossa in cineres dimolutum proprietatem carnis corruptibilis non evmit. 10. Ex quo cunctis mortalibus posteris adest notamini motiva, quod manum inopi per eleemosynius extendenti, tam hic quam in futuro, manus est VirentiS miSerico ample.

3 ibid. iii. 6.

242쪽

dim porrigenda; et manum suam in eleemo nis grate dandis et pauperibus dispergendis avare claudenti ex manu ultionis Divinae consertur umpius aridit etiam in praesenti, et damnabilis corruptio in futuro. l. Denique in suo tempore cultus idolorum ad cineres torpuit, et regnum latioribun quam EdWinus terminis octo annis coercuit cum quiete. Cui tamen novem anni sui regiminis per chronicas Meribuntur, ut. ablata de medio regum post M num suocedentium memoria, qui se fidei sacramentia exuerant, delet usCe Walim Britannici regis tyrannide, exoma et infaustus ille annus regno assignaretur OsWaldi.

De Conversione Oeoidentiatum Maeonum 12. Eo tempore gens Occidentalium Saxonum, regnante rege Cynegilso, fidem Christi suscepit. Birino illis episcopo praedicante; qui cum consilio papae Honorii

Britanniam Venerat, promittens se, illo praesente, in intimis ultro Anglorum partibus, quo nullus doctor praecessi et, sanctae fidei semina eme sparsurum. Unde et jussu ejusdem pontificis idem Birinus, de quo non legi in chronicis unde sit oriundus, ab Asterio Genuenti episcopo in episcopum ordinatus, Britanniam venit, ac primum Geuiseorum' gentem ingrediens, cum omnea ibidem paganissimos inveniret, utili arbitratus est verbum Dei ibidem potius praedicare, quam ultra progediens eos, quibus praedicare deberet, inquirere. a. Evangelixante itaque illo, cum rex ille P satus, Cynegilaus nomine Aecundum Bedam, quem notat Wilhelmus Malmesberiensis Kynegislum, cum quo reg

243쪽

navit apud W υSaxones Qui linus,3 sonte baptismatis ablueretur, contigit tunc temporis regem Northanimbrorum sanctissimum affuisse OaWaldum, eumque delinacro exeuntem Suscepisse, ac sic pulcherrimo prorsus et Deo dignus consortio, cujus erat filiam accepturus in conjugem, ipsum, prius in secunda generatione Deo, sibi accepit in filium dedicatum Reges igitur Rmbo Mundation dederunt praedicatori suo Birino ad sedem episcopalem re the we Dor suam,' tunc urbem, modo Villam, quam tempore i.e illo reges habebant Westinaxonum, sed sequenti pontufices Μerciorum. Sedea vero episcopalis Merciorum ad Subsequent Lincolniam civitatem transfertur. Birinua itaque sacris z. ἡ 'laboribus emeritus sanctissime obiit Dorcesine; in e lyn d

clesia, quam fundaVerret, sepultus est Ρ feroribus Vero bishopries. annis confirmatur episcopatus W NSaxonum, et transfertur, agente Haedda, in Wintoniam civitatem, atque in ecclesia apostolorum Petri et Pauli positus esti De Oeessione innoti Os-ldi α Pen , pagano Rege Me resorum, et quod sit primuε Martyr Anglormum.14. Anno ab Incarnatione Domini sexcenteSimo XLIII. Os.vis commisso grini proelio, a Penda, pagino praetrecto rege Μerciorum, occisus est OsWalduS rex Northanimbrorum, 643. nonas Augusti, in loco qui lingua Anglorum nuncupatur ΜMerseid, anno minus Auso xxxviii Cujus quanta fides in Deum, qualis deVotio erat mentis, etiam post mortem Virtutum miraculis apparebat. 15. Huic enim primitiae martyrum conferuntur Anglin me prorum, et non absque mγsterio, qui, quintua in Northanimbrorum regibus, juxta numerum Christi quinque Vul- Ahylis. nerem computatur; primus de gente nostra crucis

vexillum erigens, ut praemisi, essicitur gentis Angligenae

244쪽

HISTORIA MONASTERII

mar n

protomartyri Quod autem sanctus Albanus protomartyr Anglorum notatur, qui passua est tempore generalis persecutionis, temporibus Diocletiani et Maximiani im- perretorum, quo tempore est beatissimus martyr Pancratius, cui Aanctus Augustinus in praesenti mona terio ecclesiam dedicavit, prout in primo hujus libri Titulo est praemissum ; hoc omnino dici oportet intemPretative, Vel per anticipationem, quia necdum Angli in Britanniam venerant, sed nec postea ducentis sere

annis.16. Τranslato igitur ad coelestia regna OsWaldo, vi cepit regni terrestris sedem pro eo Dater ejun OA us, quam per annos xxviii. laboriosissime tenuit, impugnatus ab ea, quae Datrem ejus occiderat, P nna gente Hujus regni anno secundo, qui fuit annus Domini DCXLIV., obiit Paulinus, baptista regis MWini, quondam Eboracensis sed tunc Rosensis episcopus civitatis, ubi pallium, quod ab Honorio papa acceperat, in eadam sensi ecci ia relinquebat, migrando ad Dominum sexto Idus Octobris, qui decem et noVem annis, mensibun duobus, diebus xxi. episcopatum tenuit; Aepultusque est in secretario beati apostoli Andreae. quod rex AEthelbertus a fundamentis in eadem Ro- sensi civitate construxit. In cujus locum Honorius archiepiscopus ordinavit Ithamar, oriundum de gente Cantuariorum, Vita et eruditione Auis antecessoribun

17. Anno itaque Domini DCLIII. obiit Honorius amchiepiscopus, ultimo die mensis Septembris. et cum praedecessoribus suis in aquilonari parte praesentis o clesiae sepelitur, qui ejusdem dilectionis et concordis Vinculo annexua fuerat Gratioso abbati praesentis mona terii, quo beatissimus Augustinus abbati Johanni e tatis visceribus jungebatur. Vacavit itaque sedes inhi- episcopatus post mortem Honorii anno uno et mensibus

245쪽

S. AUGUSTINI CANTUARIENSIS.

Quintus honor memori Versu memoraris, Honori, Digne sepultura, quam non feret ulla litura. det in obscuro tua lux Vibramine pum :Haec scelus omne premit, fugat umbras, nubila demit. 18. Anno Domini sexcentesimo quinquagesimo quinto Deusdedit electus est archiepiscopus cathedrae Dorobemensis sexim, Deusdedit nomine, de genis occidentalium Saxonum, bisbop; quem ordinaturus antistes IthamM Rosensis eccleSi M o Meraiod Venit illuc, ordinatusque est die septimo Aprilium inrub 26, Kalendarum.

bitus Petronii. 19. Anno Domini DCLIV. et regni regis Ercomberii xiii. The burial- obiit pius pater Petronius, abbaa quintus hujus mon-- Ραι, feriu Sed in quo loco sepelitur mentio non habetur. --ο n. E litat Titulus Mintus de Hironio quinto Abbate.

Honorius archiepiscopus anno regni tronius abbas anno regni regia egis Ereomberti xii.' Ereomberti xiii '

246쪽

HISTORIA MONASTERII

TITULUA VII. De Nathanaele Abbate sexto.

Eleetion 1. No quo supra, mortuo abbate Petronio, n rege dieiton ot Ercomberto licentia impetrata, Νathanael, quondam

655. a sentribus praesentis monasterii, cujuκ idem monachus fuerat, libere eligitur in abbatem; qui anno sequentia beato Deusdedit ad magnum altare primentia eccleμin', Hecundum Eanctiminii Augustini decretum, in abbatum praece lentium Titulis annotatum, exstitit benedici . Moomberi 2. Ercombertus itaque filius Eadbaldi injuste regni

ι; --ἰ di demis Murpans, praetactis regni haeredibus Ethel----α dredo et Ethelbritho, filiis fratris sui Ermenredi,

restituere renuit, nec conditionem in hac Ρarte Pra missam voluit adimplere. Christian- 3. Suo tamen tempore Mediterranei Angli. sub principe Weda,' filio Pendae regis Merciorum praetacti, -- amona the cramenta Christianae fidei perceperunt. Qui, cum esset

optimus juVenis ac regis nomine et permna dignissimus, praelatus est a patre regno gentis illius; veniriuoad regem Northanimbrorum in ium, ' fiatrem sancti Osuualdi, quem pater ejus occidit, Imstulans filiam ejus AElchfledam conjugem sibi dari. Neque aliter imi' trare potuit quod petebat, nisi cum gente, cui P erat, acciperet fidem Christi. At ille. audita praedicatione veritatis, libenter se Christianum fieri velle consemus L Nec prohibuit pater ejus Penda, quin etiam tunc in sua, id mi Merciorum natione, Verbum Dei. si qui vellent audire, praedicaretur. Accepit autem W a. volente patre, in conjugem AElchfletam, filiam regiΑ

247쪽

Northanimbrorum os ii, ea conditione ut Christianus fieret, et eo libentius illud egit, quod Alfridus, filius

OsWii, sororem suam Κyneburgam despo averat. Unde et Reda quatuor sacerdotea de regno Northanimbrorum, Ceaddam, Aeddam, DWynam, et Becti, in secum duxerat ad praedicandum verbum fidei genti suae. 4. Hoc anno Benedictus Biscop,' abbas et nutricius Bessis presbyteri, ministerque regis osWii, domum, cognatos, patriam amore Christi linquens, anno aetatis xxv. Romam adiit, et doctior inde rediit. Nam quinquies Romam visitans libros et reliquim sanctorum ad monaateria sua, quae erant in ripa Wiri fluminis, revexit. Artem vero Vitriariam primus ad partes sum attulit. Duo monasteria, scilicet Petri et Pauli, super ripam Wiri fluminis in Girum' hinc inde construxit, quibus utrisque jure abbatis strenue praefuit, egregiumque alumnum Bedam, puerum tunc Septennem, suscipiens, quoad vixerat docuit

5. Hujus enim Benedicti Blacre industriam et patiem

tiam asserit Cestrensis' in sua Polychroni V Vener bilem Bedam admiratum fuisse, lib. V. cap. XVi. De industriae admiratione inducit, quod tantam copiam librorum et artificum Angliam advexerat. De patiemtiae vero admiratione, quod Beda Venerabilis miraretur de eo quod in possessione praesentis mon ferii, ubi per regem Cantiae abbra suimet praesectus, Venienti Adriano libenter cemimet, et in sua absentia subintroductum Wirensibus alium abbatem sequanimiter tolerasset. Miror eundem Cestrensem tam negligenter Bedae induxisse testimonium in hac parte ; cum nec Bedam talia scripsisse perpendere quisquam poterit, nisi fallor, nec in toto catalogo abbatum praesentis monasterii aliquis reperitur abbaa nomine Benedictus, Vel Biscopus cogno-

omi P tron of thearis and of religion. Himen amention os Benedict

menta.

Bede ibid. calis these mission- aries, in the nominative, Cedd, et Adda, et miti, ut Diuma.'3 See Historia Abbatum Mona terii in Wiramutha et Gyruum,' in Husser's Bede, pp. 316 N.

248쪽

HISTORIA MONASTERII mine, praesuime. IΗtum tamen Venerabilem virum, quem notat Cestrensis Benedictum cognomine Bia p, reis grado ordine Vocat Beda, lib. iv. cap. xvi de Gestis ' Biscopum cognomine Benedictum, ubi ininralia ita scribit: ' Cum ' inquit, idem Benedicina construxi et monasterium Britanniae in honorem apostolorum' principis, juxta ostium fluminis Wiri, venit Romam cum cooperatore ac socio ejusdem' operis Ceolfrido, qui post ipsum ejusdem mon terti abbas suis, quod et ante saepius sacere consueVern atque honorifice a beatae memoriae papa Agathone susceptus est. Haec ibi. m. 1 lao 6. Sed ista opinio frivola a quibusdam hujus mona torii semulis' fuit orta, qui ammabant sanctum Theo---econ dorum archiepiscopum dedisse praesentem abbatiam uiuia cui m mPellano suo Benedicto cognomine Biscop, quo, tin im- ut dicebant, Romam per ipsius Theodori licentiam ad- ..u eunis, dedit istam erendem abbatiam alteri expellano of that suo nomine Adriano. Quorum opinio, si Ait vera. -- --patobis per verba Bedae, lib. iv. de Gestis, cap ii , quorum tenorem de Verbo in verbum sub s quonti Titulo Adriani abbatis V inserere cupio, ac etiam sub Titulo LII. sequenti,M ubi plane poterit annotari processus ej dem materiae memorandus de exemptione, libertate; et privilegio hujus monanterii, inter Roberitum Wynchelese archiepiscopum Cantuarim et Thomam de Fodone abbatem, sub regi Atro redactus. Penda . 7. Anno Dominicae Incarnationis DCLV. interfectus --- ost rex Merciorum Penda praefactus, cum triginta, qui North-- cum eo Venerunt, ducibus ad Parim Northanimbranas, hy α ββ - ut regem Oswium deleret, sicut lintrem suum Osualdum deleverat, ut priΘsertur. Non enim suam cohibuit rem delitatem respectus amnitatis, qum intor filios et fili a

249쪽

est contracta. Verumtamen rex Os us obtulit eidem Ρendae donaria plurima ut a suis recederet finibus. Quo nolente, os us haec subjunxit: Si paganus n cis noAtra donaria recipere, ea quae novit eidem δμ pro noAtria viribus offeramus.' Vovit itaque rex Osuus, quod si Victor in proelio fieret, filiam suam AElfledam Deo sacraret, insuper et duodecim poSSeSAiones ad construenda monasteria Deo daret.

Eboraco, juxta flumen Winwed,' tunc plurimum at Meda. inundatum, periit Ρenda cum triginta ducibus, non obstante quod tricies hic majorem exercitum habuit. Nam qui gladium evmerant in flumine mergebantur. Inter quos AEthelerus, fer regis Annae orientalium Anglorum, qui post eum regnavit, auctor ipso belli, cum suis fuit militibus interemtus. ΑΘidus, filius regis Osuit, cum patre in proelio praesens erret, Sed alter filius, Misidus, in provincia Herciorum, cum reginis KenesWista,' uxore Pendae regis, obses a pluribus ten batur. Filius vero osWaldi regis AEthelWaldus, qui

eis auxilio esse debuerat, in parte erat adversariorum, eisdemque contra patriam et patruum suum pugnMurus ductor ex titerat, quamvis in ipso tempore pugnandi sese pugnae subtraxerat, esentum' discriminis in tuto loco callide exspectando.

sα 24 di suam, Vix triennem, disciplinatui Hildae abbatissae, apud tilinai monasterium suum de Heri Ve,' quod sonat Insulam myx emol, cervi; ' quae postmodum, possessione comparreta decem familiarium in loco qui dicitur Streon healc, quod and Whus ah Sinus sari,' ' quod mitis modo dicitur, per tri-

250쪽

HISTORIA MONASTERII

ginta missaria ab Eboraco distans, ibi mo Aterium construebat. In quo memorata regia filia, primo di cipula Vitis regularis, deinde magistra extitit, donec

completo sexaginta annorum numero, ad complexum

s. .ria DuPM- 8 nri coelestis Virgo beata intrareti In membersae quo monasterio tam ipsR, quam pater ejus Osram et ruisti, et m'ter eju8 E sed ' et Pater matris ejus AEduuynus. terrodat in ecclesia sancti Petri apostoli, cum pluribus aliis no-Wbimy- bilibus, sunt sepulti me, P, 10. ReX itaque Os us, tribus annis post Pendae regis occisionem, Merciorum genti, necnon caeteris australium uin Μer. Prorinotalium Populis praefuit; qui etiam gentem H z...is.. ωrum m eX preris regno Anglorum subjeciti Quo MO-iu. tempore donaVit Wedae, praetacto filio Pendae, eo quod esset cognatus suus, regnum Australium Nerciorum ;qui sunt, ut sertur, samiliarum' quinque millium, di creti fluvio Gente ab Aquilonaribus Nerei Α Sed idem Weda proximo Vere multum nefarie peremptus est, Pr ditione conjugis propriae, in ipso temt,ore festi Hach Ruis os lis. Completis Rutem tribus annis post intersectionem

Merelan Pendae regis, rebellaverunt adversus regem os umduces regis Herciorum Immyn, Eupa,' et Eadberctus, in iv. levato in regem Wisero, fratre os ii, adolescente, quem occultum seminerant; et ejectis principibus regis non proprii, fines suos et libertaten pristinan receperunti myna ll. Tem re Vero, quo Os us post Pendam regnavit, Bus . D DR, unu8 eS P elatis quatuor nacerdotibus, Moditerine Middie raneorum Anglorum simul et Μerciorum a Finano M. M.' Pon ve eα episcopus ordinat . Pauciisa enim face dolum cogebat unum antistitem duobus populis p-fici. Wlserus vero accepiι in uxorem filiam regis Ercom-berti, nomine Ermenialdam, de qua genuit' Κynredum

SEARCH

MENU NAVIGATION