Historia Monasterii S. Augustini Cantuariensis

발행: 1858년

분량: 615페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

M Werburgam, Virginem sanctissimam, quae Cestrae jacet. Frater Vero ejus MerWaldus uxorem accepit Er- me ergam, alio nomine DompneVam,h filiam Ermenredi seatris regis Ercomberti, genuitque ex ea trea filias, Milburgam, quae in monasterio de Wenloc* requiescit, Hildredam, quae de Thaneto in praesentem ecclesiam est translata prout sub Titulo orix , tempore Cnuti regis, Egesnosti archiepiscopi, et Ustani abbatis, patebit et Milotham. Genuit etiam ex eadem uxore filium nomine Mersium. Fuerunt etiam MerWaldo alii duo fiatres, Ethelaedus et Mer linus, duaeque Soror , Κyneburga et ΚροωWitha, sancta continentia praecellentes. Nam Κin urgam AElffidus rex Northanimbrorum duxit uxorem, quae postmodin carnali copula fastidiata sanctimonialem habitum suscepit in monasterio, quod fratres sui Wiserus et Ethelredua struxerunt. Et sic parens, quamvis in Deum fuerat tam rebellis, rex Penda,' qui lumina gentis nostras, EdWinum et Oa-Waldum reges Northanimbrorum, Sichebertum, Eglaidum, et Annam reges Orientalium Anglorum, extinxit, quibus generis claritas et Vitae sanctit illustrabat, numerum infernalium augens ipse, coelo Ductus sanctissimos edidit. 12. Hoc tempore Botulsus abbas construxit monasterium ad orientem Lincolniae, in loco qui dicitur Icauno.'Hoc etiam tempore Theodorus papa co tituit benedictionem cerei in ecclesiis fieri in Sabbato sancto

Paschae.13. Anno Domini DCLX. rex Northanimbrorum Eglii-dus, filius osWii, desponsavit sanctam Virginem AEthel-dredam, quae Tondoberio Australium Girmiorum comiti

252쪽

HISTORIA MONASTERII

prius fuerat desponsata. Haec. quamvis bis deam Masuerat, Virgo tamen permansit, et ab Mirido miraculose separata ad monaAterium Vienne se transtulit, ubi abbatissa effecta multiplicibus meritia et miraculis Oxher coruscavit. Fuit autem filia An a regis orientalium os lians Anglorum, cui se suerunt soror . Videlicet Sexburg ARR pretetacta uxor regis Erconiberti. Withburga, et Ethel-burin, de qua in Titulo praecedenti' mentio agitur, lino in partibus Galliarum Bri ensi monasterio constituta fuerat abbatissa. Istam Ethelburgam plures

chronicator tanto rarius memorant, quanto remotius Rpatria illam locari perpendunti Hanc tamen Beda

de Gesus,' lib. iii. cap. Vii., Apecialiter memorat sub his verbis: Erat V inquit Saethritha. filia uxoris Annae regis orientalium Anglorum, et filia naturalis ejusdem regis, AEthelburg ' quae utraque cum emet peregrina, per merita virtutum ejusdem monasterii μ Bri ensis est abbatissa constituta. Sexburga Vero, Etheldreda, et Wythburga, sorores, in Elienat monaaterio

requiescunt.

Family of 14. Genuit autem Ercombertus rex Cantiae duos filion, ..ta Foerium et Lothinum, et duas filias, Ermeniidam et Ercongotam, ex Sexburga regina. Ermentita, ut Pr- mittitur, in conjugem data erat Ulphero regi. filio Pendae regis Merciorum, quorum tempore gens Nereiorum baptismum recepit, genuitque Ulphema ex Ε mensita filium nomine Coenredum. et filiam nomine Werburinna, cujus corpus, ut Ρmmittitur, in Cestria requi cit. Coenred's 15. Coenredus Vero Wlphero patri suo in regno sum loum.1 io deus, quinto renno regni sui Romam pergem, reliquum Rome ri temporis vitru uum illic religiose complerit, maxime compuncti cujusdam Aut militis miserabili exitu, qui.

sol. 25.

253쪽

ut Beda reseri de Gestia, V lib. V. cap. xiii., cum confiteri scelera sua sanus superbisset, in mortis janua constitutus aperte Vidit daemones domum, in qua jacuit, obsidentes; inter quos unus codicem horrendae risionis

et ponderis paene importabilis proferens illi ad legendum porrexit. Qui cum legisset, invenit omnia scelem, non solum quae opere Vel Verbo, sed etiam quae tenuissimo cogitatu peccarit, manifestissime litteris esse tetris descripta. Audivitque daemones ad angelos circumstantes praeclaros Voce horribili sic dicentes : Quid hic expectatis, scientes certissime quia norier est

isto Responderunt: Verum dicitis; accipite, et in cumulum damnationis vestras ducite ' Quo dicto

disparuerunt, et daemones desperantem miserum ad tormenta perpetua rapuerunt. Hujus horribili exitu rex becommotus, iter arripuit Versus Romam, ubi in Domino requierit. in mater ejus Sexburga, soror praedictae Virginis AEthel-dredae, quae post mortem sponsi sui Ercomberti mo-s,mily. nasterium monialium in insula de Schmpeya fund Vit, pausam post mortem corpoream praeelegit. Sancta Vero Ercongota, Soror sanctae Ermeniidae, in transmarinas partes ad materteram suam AEthelburgam, abbatissam Bri ensis monaaterii memoratam, pro disciplina regulari est missa, ibique Deo se viens ad regna coelestia transitum habuit. 17. Anno Dominicae Incarnationis DCLXIV. sacta erat Eclipse ofectipsis solis, die tertio monsis Maii, hora circitor ' ' 'decima diei Quo anno lues magna pestilentiae Se-Pestilenoe.quebatur, qua rex Cantiae obiit Ercomberim, pridie laetaia, .

Idus Julit,' qui coronam regni veris haeredibus July 14, Ethelredo et Ethelbritho, filiis Datris sui Ermon-'- 16. Ermenhilda Vero regina, filia reginae Sexburgae, Resting- Eliensi monasterio memorato quiescit, ubi etiam . h. ' '

In tho margin is added: - obiit Ereombertus rex, et in praesenti m nasterio cum patribus suis sepelitur.'

254쪽

HISTORIA MONASTERII redi, restituere renuit, Egberto filio suo, I sinuam xxiv. annis injuste regno successerat Cantiae, ejusdem mox regni sedem relinquenR Cujus c tollim committuntur,udibis regni haered , quibus inridens ejusdem regis eruet . Egberti praesectus, nomine Thunor, NPpius illum in eorum necem crudeliter incitabat. Sed rege dissimulante, nec tamen prohibente Vel contradicente. Thunor

crudelissimus regios ipsos juvenes in villa de ritryo occidi secit; et ibidem in aulae triclinio sepeliviti

Cujus autem meriti fuerint adol centes Divina virtua postea declaravit, cuin, flumi Sol radians Per uoctem. super corpora eorum Splenderet saepissime lux Melestis. Quod videns rex multum expavit, Divinamque ulu ,ra nem promeruime pro suis demeritis intellexit. Qualiter autem sancti Theodorus archiepiscopus et Adrian abbas regem Egberium super hoc scelere arguebant. et ad satisfaciendum Deo, et DompneVm sorori praedictorum juvenum occisorum, monebant, sub proximo aequenti Titulo explanRbo.

De Obitu De dedit.

Amb' 18. Anno itaque, mense, ac die, quibus supra, Diissimus

vr Friion' juxta suos primite Mores in P Senti ecci ia honorifico tumulatur. Hic enim, nutus de gente Occidentalium Saxonum, patria lingua Primitus Fritoti vocabatur; sed propter dona gratuita, quae HuiΗ meritis multiplicibus consonabant, nomen rix MXODicum nee immerito in Domen gratificum t convomum. Hic enim primus de gente Anglorum in archiepiscopum Cantuariensis ecci liae ομι RASumptuS. Unde non aliaque

mysterio Deusdedit exstitit api intu', quia gratum,1 iam to donum gratia: Dei fuit, quod Saxonica gones saxei, diu 'in cordis existens, nc cultui μaxeorum dedita idolorum,' do se Domino fructificaret, eι reddet i tam doctum tam sanctumque Pontificem, qui sum ret nil regimen

255쪽

tunc namentis et adhuc rudis totius ecclesiae - glicanae. Hic multum ecclesiam Anglicanam augebat; praecipue in ordinationibus episcoporum, Sacerdotum, diaconorum, caeterorumque sacri ordinia ministrorum. Postquam autem novem annis, mensibus quatuor, et diebus duobuΗ ecclesiam Doroemensem reximet, Vacavit sedes annis tribua, mensibus octo, diebus quimdecim, administrante interim archiepiscopatum Dor

Vernensem Venerabili ac uanctimimo viro Wilhido, quia rege AElfrido ad regem Galliarum transmissus ab Agilberio Parisiacae civitatis pontifice in episcopum

interres

Epitaphium Da dedit

Alme Deusdedit, cui sexta vocatio cedit, Signas hunc lapidem, lapidi signatus eidem. Prodit ab hac urna virtute salus diutumn, Qua melioratur quicunque dolore grinatur.

Quod post mortem Archiepiacopi Deusdedit reae No

th--λrorum Osisus, et reae Cantuariorum Egbertus, cum electione et consensu clari senti Anglorum, miserunt Romam 'Dhardum antistite- α Uitaliano pπα dinandum. 19. Μortuo archiepiscopo Deusdedit, reges Anglorum Wighard nobilissimi, Os provinciae Northanimbrorum, Egbertus Cantuariorum, habito consilio quid de statu conseor Anglorum esset agendum, Maumpserunt, cum electione μ'' et consensu totius ecclesiae Anglicanae, Virum bonum et aptum episcopatu iJ presbyterum, nomine Wighardum, unum de clericis archiepiscopi Deusdedit; et hunc antistitem ordinandum Romam miserunt, quatenum ac pio gradu archiepiscopatus, Catholicos per omnem Anglorum ecclesiam posset episcopos ordinare. Sed his Math. idem Wighardus Romam perveniens, priusquam in NDjsj1jgsd by OO le

256쪽

HISTORIA MONASTERII episcopum consecrari posset, morte praeVentus est ; D. 665. et hujusmodi litteras regi OsWyo Britanniam a viro apostolico sunt remissae :-

Regem, Nore nimbrorum. Douino excellentissimo filio os o regi Saxonum,' Vitalianus episcopis, Heroa servorum Dei Desider biles litteras excellentiae vestim suscepimus, qu relegentes, cognovimus ejus piissimam devotionem se Ventissimumque amorem, quem habet propter beatam' vitam, et quia, dextera Domini protegente, ad Verum et apostolicam fidem Ait conversuA ; Uerans ut, sicut in Hua gente regnat, ita et cum Christo de ' futuro conregnare. Benedicta igitur gens, quam intem - pientissimum et Dei cultorem promeruit habere' regem, quia non uolum itine Dei cultor extitit, κω omnes etiam ' subjectos suos meditatur die ac nocte ad fidem catholicam atque ni stolicam Pro Sun animae redemptione converti. Quis enim nudiens haec suavia non laetetur / Quis non exultet et gaudeat in his piis operibus Τ Quia et geris V tra Cliristo omnipotenti Deo credidit, secundum Divin rum Prophetarum voces, Hicut scriptum t in Isaia : In die illa radix Jesse, qui utat in signum populorum, limum gentes deprecabuntur Et it rum : β Audite; insula', et attendite, Impuli do longe Ει p t paululum ' : Parvum ' inquit, Hest, ut milii sis Mervus nil suscitandaes tribus Jncob, et sis IAmel convertenditA. Dedi te in lucem

257쪽

S. AUGUSTINI CANTUARIENSIS.

gentium, ut sis salua mea usque ad extremum M- Et rursum : λ Reges videbunt, et consurgent

te in foedus populi, ut suscitares ferram, et pomi- deres haereditates dissipatas, et diceres his, qui vincti mant, Exite, et his, qui in tenebris, Revelamini Et rursum: Ego Dominus Vocavi te in justitia, et apprehendi manum tuam, et servari ; et dedi te in foedus populi, in lucem gentium, ut aperires oculos caecorum, et educereου de conclusione Vinctum, de domo scarcerisJ sedentes in tenebris Ecce e cellentissime fili, quam luce clarius est, non solum, de vobis, sed etiam de omnibus prophetatum gentibus,' quod sint crediturae in Christo omnium Creatore.β Quamobrem oportet Vestram celsitudinem, utpote membrum existena Christi, in omnibus piam regulam' sequi perenniter principis apostolorum, sive in Pascha celebrando,' sive in omnibus, quae tradiderunt Hancti apostoli Petrus et Paulus, qui ut duo luminaria coeli illuminant mundum, sic doctrina eorum corda hominum quotidie illustrat credentium. 21. Et post nonnulla, quibus de celebrando per orbem totum uno Vero Pascha loquitur,- Hominem denique,' inquit, docibilem, et in om-

nibus ornatum antistitem, secundum Vestrarum scrip- turarum' tenorem, minime Valutam nunc reperire,

' pro longinquitate itineris. Profecto enim, dum huju modi apta repertaque persona fuerit, eum instructum ad vestram dirigemus patriam, ut ipse et Vio Voce,' et per Divina oracula, omnem inimici zizaniam ex omni vestra insula cum Divino nutu eradicet. Hu-

' Conditore M.' celebrandum M.' vratrorum aeriptorum M.

258쪽

HISTORIA MONASTERII

apostolorum directa, pro aeterna ejus memoria Su

cepimus, gratiasque ei agimus, ac pro ejus in lumi- iste jugiter Deum deprecamur cum Christi clero. Itaque qui haec obtulit munera, de hac subtractus est luce, situsque ad limina aposistorum, Pro quo

valde sumus contristati cum hic esset defunctus. Verumtamen gerulis harum n trarum litterarum vestris missis, et ' beneficia sanctorum, hoc est reli- qui sanctorum apostolorum Petri et Pauli, sanctorum martyrum Laurentii, Johannis et Pauli, et Gregorii atque Pancratii, eis secimus dari, V trae excellentiae profecto omnea contradendas. Nam et conjugi vestrae, nostras spirituali filiae, direximus per praefatos gerulos crucem, clavem auream habensem de sacratissimis vinculis beatorum Petri et Pauli apostolorum ; de cujuA pio studio agnoscente ' tam tum cuncta Aedes apoatolica una nobiscum betatur, quantum ejus pia opem coram Deo flagrant' et vernanti Festinet igitur, quaesumus, Vestra celaitudo, ut optamuη, totam suam insulam Deo Christo dicare. Ρrofecto enim habet protectorem humani generis Redemptorem Dominum nostrum Jesum Christumh qui ei cuncta prospera impertiet, ut ' novum Christi populum coacervet, catholicum sibi et apoAtolicam constituens fidem. Scriptum est enim Qumrito primum regnum Dei, et justitiam Hu', et baec omnia adjicientur vobis Nimirum enim qiuerit

et impetravit, et ei omneri Ause ir uiso, ut DPismus, subdentur. Paterno linque affectu salutantes V tram excellentiam, Divinam precamur jugiter clementiam, qui 1 Vos vestrosque Omnees in operibuκ omnibus

bonis' auxiliari dignetur, ut aeum Christo in laturo

259쪽

regnetis Meculo. Incolumem excellentiam Vestram' gratia superna custodiat. Amen.

soL 26 b. De Moraeensibus Episcopis post mulinum Ietc.J22. Expulso Paulino, qui primus fuit Eboraci archie- mah pr

piscopus, ut praemissum est, successerunt in parti A No thanimbrorum pontifices de gente Scottorum, Aidanus, bria. Finanus, Colmanus, qui nec pallio, nec urbis nobilitate voluerunt attolli, in insula Lindi amensi annis quam- . pluribus conversantes. Collecto itaque consilio, rex Ceadda, os us misit Cantiam virum sanctum, modestum moribus, presbyterum, Vocabulo Ceaddam, abbatem in ham

eo reX presbyterum suum, Vocabulo Eadhedum,' qui postea, regnante Egfrido, pensis ecclesiae praesul factus est. Verum illi Cantiam venientes invenerunt archiepiscopum Deusdedit, qui illum in archiepiscopum Eboracensem consecrasset, jam migrasse de saeculo, et necdum alium pro eo constitutum fuisse. Unde dive inrunt ad provinciam occidentalium Saxonum, ubi erat Wyn ' episcopus, et ab illo est Vir praefatus consecr tus antistes. Non enim erat tunc ullus, excepto na, in tota Britannia episcopus canonice M ordinatus. 23. Consecratus auram in episcopum Cendta marime His prae-ccepit persectioni evangelicae insissere, non equitando, sed apostolorum more incedendo pedibus peragore : - χει quem beatus Theodorus, de quo in sequenti Τitulo erit Sermo, mandans ut, quandocunque longius esset itertion. Rccepturus, absque scrupulo conscientiae equitaret, illum pii amoris studio renitentem propriis manibus alleva

260쪽

HIMORIA NON TERIIvit in equum, ac sic eum Vehi, quotiens necesse fuerat, compulit.

Wi-kr. 24. Veniens quoque Britanniam Wilfridus preptactus, --ion π Εroomborti regis Cantiae consanguineus, jam episcopus factus, perplum Catholicae observationis moderamina sua doctrina Anglorum ecclesiae contulit. Ipse enim Α - trales Saxones primo ad fidem convertit, quorum rex Mel sic vocabatur. Cui rex, cum regina et populo baptizatus, propriam contulit mansionem, quam fami-laadsto cie liarius incolebat nomine Selegi, ' quam ipse monachis DRRH ih implens ad episcopalem sedem posteris transtuliti Hic blahomo enim primus inter episcopos, qui de Anglica gente erant, ut Mi Υ- catholicum vivendi morem ecclesiis tradidit. Hic etiam primm, excepto Jacobo diacono, quem, ut praefactum ea Bia dim- Paulinus, a gentibus Νοrthanimbris expulsus, in ecclesia

. . ENλ es reliquit, cantus ecclesiasticos instituit, Eaddios Aure11- cognomento Stephanum de Cantia Norinanimbrorum v i genti Q docendum inritans, eo quod sonos cantandi in ecclesia eatenua tantum Cantia noverat inter Anglos, Ho iuum ob quam causam primitus a cantu Cantia dicebatur. Hic etiam primus Verum Ρaacha, ejectis Scottis. inuinges into Northanimbria docuit, et regulam sanctissimi Benedicti bi 2 4 ' monMbis DbServari monebat. urges ibo 25. Quod autem ejusdem Benedicti nanctissimi regula ante adventum sancti AuguAtini in Angliam nondum fuerat a monachis univerealiter observata, γιet per psalteria et alios libros a beato Gregorio eidem Augu tino transmiissos, in quibus hymni, tam nocturnia quam diu les, quam alia plura, quae in eis de Divinis obsequiis inAeruntur, regulio Benedicti seriem non

nequeuntur, prout sub Titulo hujus libri secundo. qui notatur de Dotatione V sub rubrica do Libris. lector plenius poterit contemplari. Nec mirum, cum

SEARCH

MENU NAVIGATION