장음표시 사용
261쪽
sanctua Gregorius eandem Benedicti regulam legitur approbasse, si ejusdem observatio regularis in partibus tam remotis nondum fuerat manifesta. Μonnateria althoughtamen fundata ante Benedictum suerunt, et congregωφ'RM tioin monachorum quamplures in quolibet centenario istin longannorum post Christi Ρaasionem sub regula institutis, ' prout perpendere poterit in diversis chronicis quisque lector, tam hic in Britannia, quam in aliis sparsim regnis. 26. Iste namque sanctissimus Wilfridus etiam in Cantia presbyteros et diaconos, usque dum archiepiscopus Theodoma ad sedem suam Venerat, ordinabat. De cujus excellentia sanctitatis, et haec et plura alia quisoL 27. certius scire voluerit esse vera, Bedam de Gestis,' lib. iii. cap. xxiV. et xxvii. et lib. iv. cap. it., Willelmumque Halmeaberiensem,' lib. iii. cap. i., accipere poterit testes Ver . De obitu Nathan iis, et Laude abbatum princedentium. 27. Anno Incarnationis Dominicae DCLXVII. obiit Na- Death of thanael, hujus monasterii abbas S tus, Rnno regni rei' Ninuini.x Egberii secundo ; quo autem loco in praesenti ecclesia se- 667. pultus fuerat non habemus. Nec miretur quis, quod de istis sex abbatibus praecedenti a Vix aliqua in Mason chronicis fit mentio, excepto sancto Petro re iste Primo, niti. i, re cum tunc temporis abbates, quibus ob vitae meritum eorded of omne fuit culmen praesentia saeculi inclinatum, Meculn- Α, Pribus negotiis non vacabant, sed solummodo regularibus disciplinis vacantea, quarum reapectu libertates privilegiorum et exemptionum a principio fundationis prae-
H. lib. iii. G. 25, 28. ; lib. iv. Seriptorea post Bedam,' pp.
262쪽
sentis monasterii sibi et suis successoribus sunt collatis, primas salutationes in foro, primos in coenis recubitus, primas in conventibua cathedras, pontificali dignitati, inlisis, annulis ac baculis pastoralibus congruas, non quaerebant. Corpora igitur Oorum in pace sepulta sunt, et Vivent nomina eorum in aeternum, quorum animae in manu Dei sunt, et non tanget illos tormentum mortis. Visi sunt oculis insipientium mori; illi autem non solum sunt in pace, sed sine dubio pro nostra pace interveniunι apud Deum. 2M-- 28. Sed, quod dolendum ost, modernorum abbatum ac ab is and Ρ Θistorum memoria mundo vivit, quae Deo in pluribus
-vitae. Vere; illi autem lamentabiliter extra pacem remanent morient . A subditis severe ordinem exigunt, et inter
haec ipsi, in divitiis, deliciis, et honoribus gloriantes, eis, qui portant pondus diei et aestus, miserabiliter in vi
tualibus administrant; imponentes onera importabilia humeris subditorum, digito tamen suo nolent ea m vere. Tales sine dubio jam sunt plures, qui ferrem monaSticae religionis gubernant, paene ob illorum deso tum incultam, et vitiorum spinis ac vepribus in cntam. Fingunt enim se, quasi veros colonoa agri Dominici, Plures ordinationes pro parte ordinis ponere; sed quia ex caritate non talia faciunt, subditi ex amore illis humiliter non obediunt. Horum enim austeritati et pigritiae imputatur, quod caementum muri religionis mona ticae, ita quod vix relinquatur lapis super lapidem, dissipatur; ac sic ex eisdem lapidibus dissolutis, supra dorsum praelatorum fabricant peccatores subditi. prolongantes iniquitatem suam: quorum cervices Domin justus concidet, ut confundantur et convertantur retror- Sum omnes, qui oderunt sanctorum patrum merita a fundationis nostrae primordio contemplasi Horum enim Rex abbatum memoria cum laudibus debet esse ;quiburi septimus aderit Adrianus, in quo, quaai post opem
263쪽
sex dierum, complevit Deus opera noatrae saluti consona, quae patrarat. Cujus ex parte merita sequens Titulus declarabit.- Spiritus in coelis abbatis Nathanaelis Nos faciat memorea patres memorare prior . Explieit Titurus septimus de Natiam se Abbate 8 ω.Djsj1jgsd by OO le
264쪽
TITULUA VIII. De saneto Adricino Abbale septimo.
l. NATHANAE abbate praemimo Viam univeram carnia ingremo, vacavit abbatia per duos annOA, quibua ob nimiam sollicitudinem tam regis Egberti, quam aliorum regum, pro Archiepiscopo impetrando, qui toti posset proficere ecclesiae Anglicanae, non commode poterat praesentis mo Aterii congregatio electioni futuri abbatiΑ intendere libere, ut solebati Summus itaque pontifex Vitalianus, prout in scriptis sui praetactiA, mortuo Wychardo ' sibi pret entato, promisit, habito conrisio, quR, sivit sedulus quem ecclesiis Anglorum arci iePiS Pum μι set Lmitteret. 2. Et ut aemulorum quorundam opinionem Divolam, ut praemisi, de illo Benedicto praetacto; in Titulo prae dente, cognomine Biscop, Valeam annullare, non proprio stilo. sed B se Venerabilis ' de Gestia,'' lib. iv. cap. L, ad Veritatis evidentiam, uti volo. at.' inquit. in mori terio Hiridano. quod erat non longe a Neapoli Campaniae. ablina Adrianus, Vir natione Aser, nacria litteris diligenter imbutuη, monasterialibus simul et eoclesiasticis disciplinis instructu ' G-- pariter et Latinm lingum peritissimuR Hunc ad Ae accitum papα jumit ut, episcopiitu accepto, Britanniam venireL' Qui indignum se tanto gradui reμpondit ;' ostendere pome se alium dixiι cui si magis ad suscipiendum episcopn-
tum et eruditio conveniret, et Mim. Cumque mon chum quemdam de Vicino Virginum monRAterio, nomine
se Andream; pontifici offerret, hic ab omnibus, qui novere.' dignus ephscopatu judicatus est. Verum pondus cor-
265쪽
porem infirmitatis, ne episcopus fieri posset, obstitit. Et sursum Adrianus ad suscipiendum episcopissum' actus est. Qui petiit' inducias, si sorte alium, qui
episcopus ordinaretur, ex tempore posset inVenire. 3. Erat ipso sempore Romae monachus Adriano no- Theodore' tus, nomine meodorus, natus Tarso Ciliciae; vir in η'fT 'Mῖ saeculari et Divina literatura, et Graece instructus et Latine, probus moribus, et aetate Venerandus, id est annos habem aetatis sexaginta sex. Hunc osserens' Adrianus pontifici, ut episcopus ordinaretur obtinuit: sentis
his tamen conditionibus interpositis, ut imo eum , es.
' perduceret Britanniam, eo quod jam bis partea GH- company liarum diversis ex causis adiisset, et ob id m orem hujus itineris peragendi notitiam haberet, Auffcien que esset in possessione hominum propriorum ; et ut ei, doctrinae cooperator existens, diligenter atten- deret noquid ille contrarium veritati fidei, Graecorum more, in ecclesiam, cui praeesset, introduceret. Qui, subdiaconus ordinatus, quatuor expectarit menses, donec illi coma cresceret, quo in coronam tondi posset. Habuerat enim tonsuram, more orientalium, sancti Pauli. Qui ordinatus est a Vitaliano papa
V anno Dominicae Incarnationis sexcentesimo sexage- inreh26,
' simo octavo, sub die septimo Kalendarum Aprilium, ''' Dominica. Et ita ima cum Adriano sexto Kalendas Junitis Britanniam missus est. Qui cum pariter my 27. per mare ad Massiliam, ac deinde per terram Arelas' pervenissent, et tradidissent Johanni archiepiscopo civitatis illius scripta commendatitia Vitaliani ponti- ficis, retenti sunt ab eo, quousque Ebromus,' major domus regiae, copiam pergendi quoquo Vellent tribuis' eis. Qua accepta, Theodorus prosectus est cum
266쪽
ab eo benigne susceptus est, et multo tempore habitus' est. Adrianus perrexit primum ad Emme, Senonum,' ' et postea ad Faronem, Meldorum episcopos, et bene V sub eis diutius fuit; coegerat enim eos imminens hiems ut ubicunque potuissent quieti manerent. Quod cum nuncii certi narrament regi Egberto, esse ' scilicet episcopum, quem petierunt' a Romano - sistite; in regno Francorum, misit illo' continuo Redfridum, praesectum suum, ad deducendum β eum. Quo cum pervenisset,' Maumpsit Theodorum, cum Ebromi licentia; et perduxit eum ad portum, cui nomen eAt Quentamic, ubi fatigatus infirmitate ali- quantisper moratio est, et cum convalescere coepi set, navigavit Britanniam. Adrianum autem Ebromus V retinuit, quoniam suspicabatur eum habere aliquam' legationem Imperatoris ad Britanniae reges advereus V regnum, cujus tunc line maximam curam gerebati Sed cum nihil tale illum habere, vel habui e ver citer comperisset, absolvit eum, et post Theodorum ire permisiti Qui statim ut ad illum venit, dedit ely monasterium beati Petri apostoli, ubi archiepi- scopi Cantiae sepeliri solent V Haec Beda. 4. Ecce quam patenter explanatur per Bedae prooe sum, quod sanct Theodorus non dedit istam abbatiam Benedicto Biscop, quem notant aemuli Theodori cat,ellanum, quod nemo dubitet salsum sore ; sed sanctissimum Adrianum scim veraciter et fatemur praesentem RNbatiam a sancto Theodoro suscepisse, non tamen ut ab archiepiscopo, sed ut ab apostolicae sedis legato, nec ut beati Theodori capellanum, sed ut consocium, consortem, collegam, et evangelii comministrum. Unde Beda, in
267쪽
inquit, pontifici Τheodoro dominus apostolicus,in ut in dioecesi sua provideret, et daret Adriano locum, in quo cum suis apte degere potuisset.' Cum ergo dominus apostolicus hoc, teste Beda, praecepit, non dubium quin praeceptum apostolicum, absque privilegiorum, exemptionum, ac libertatum praesentis monastorii praejudicio, beatus Theodorus adimpleVit, nec Augustini decreto, vel voto Ethelberti regis, auctoritate apostolica per Bondacium quartum confirmato, aliqualiter derogarit. De sancto Adriano Abboete septimo, quem Marius ne dorus Archiepiscopus septim , virtute su in lega
tionis α Sede Apostolico, in Abbatem 'inferit
5. Beatissim itaque Adrianus, auctoritate apostolica Cordies eo- per sanctum Theodorum archiepiscopum praesentis in nasterii in abbatem promotus, quam fidelis consors, senter, and The collega, et comminister in opus Dominicum, ac co-- operator evangelii eidem Τheodoro fuerat, prout sibi sanctissimi Augustini decreto ex ossicio competebat, faciliter sequentia explanabunt. Nam, teste Beda, libro quo supra, cap. V., ' pervenit Theodorus ad eccle- aiam suam, anno Dominicae Incarnationis DCLXIX., secundo videlicet poAtquam consecratus eAt anno, sub dio sexta Kalendarum Juniarum. Dominica: Moy 27,
et secit in ea annos Viginti . et unum, me es tres, dies viginti sex. Μοxque peragrata insula tota, ubi gentes Anglorum ' morabantur, rectum ViVendi ordinem, ritum Paschae canonicum celebrandi,' per omnia comitante et cooperante Adrinno abbλω, Th. - 4 disseminabat. Et quia litteris sacris simul et M u- diffusion of
pontifici apostolicus JTheodoro abeunti domnus apostoli-eus M. ubi gentes AnglorumJ quaqua versum Anglorum gentes MB. celebrandi eanonicum MB.
268쪽
ΗIMORIA MONASTERII laribus abundanter ambo erant instructi, congregata discipulorum caterva, scientiae salutaris quotidio flu- -ἐria irrigandis eorum cordibus emanabant, ita ut
clesiasticae disciplinam inter sacrorum apicum Volu- mina suis auditoribua contraderent Neque
unquam prorsus ex quo Angli Britanniam potierunt ' soliciora fuero tempora; dum et sortissimos Christi-
an quo habentes reges, cunctis barbaris nationibus aenι terrori, eι omnium vota ad nuper audita coelestis regni gaudia penderenti Et quicunque cin
in promptu, qui do rent. Sed et sonos eantandi in occlesia, quos eatenus in Cantia tantum noverant, ab hoc tempore per omnes Anglorum ecclesian discor coeperunti e ibi unio .r. 6. Optime n-quo suis merius --ει M, qui totius semed in Anglicatim ecclesiae resut M primatum, primum in chure, b,' ecclesia Anglicana sortiri monasterium monachorum. their eon' vacat a mysterio, quod abbaa septimua Adrianus archiepiscopo septimo Theodoro contubernio triumphaliuniinr, cum ecclesia in illorum adventu mirifico a b tigans omneA Anglorum pontifices Cantuariensi Melasim subjici consentireti Fuerunt enim gratiosi ad paeHeandum ad invicem inimicos. Namregem Meritiorum et regem Humbronensium, quorum alter altariua se frem in bello occiderat, cum suis populis ab invioem discordant , ita sua industria adunabant, ut nullius hominis vita pro intersecto regis Davo dareint sed
satisfaceret pecuniae certa Summa.
beri. 7. Regem itaque Canuae E extum, pro intersectione ih.is regni haeredum Eιbelredi et Ethelbriini. filiorum
269쪽
fol. 2s di nonculi sui Ermenredi, Reriter arguebant, ad hoc tan- offers todem. tam minatoriis illum verbis, quam tanti sceleris β' γ
indulgentim et remissionis promissionibus, incitant , pensation, ut, vocata ad se Venerabili muliere, Sorore Videlicet,... , juVenum occisorum, eidem pro nece Datrum satisfacere the muror
omnibus viis ac modis sibi pomibilibu8, in dismnis' bressi.ri. tionem per inam eritandam, tentaret. Qua ad partem Vocata, post multa quae ei obtulit rex Egbertus, petiit, in hujusmodi recompensam enormis delicti, sibi monasterium fieri cum sustentaculo competenti, in quo pro nece nefaria germanorum, cum Deo dicatis virginibus sibi Vinctis,' Deum posset orare; et sibi in voto continentiae salutaria servire. 8. Annuit itaque rex eidem libenti animo fieri, quod 'in' petebat, deditque DompneVae tantam terram in insula Thandi de maneto, quantam cerva sua domestica uno posset 'percurrere impetu. Quod audiens auctor sceleris, toros ramor, regem arguit aliquam terrae suae partem donandam bruti animalia committere cursui Rege igitur Thutior scum suis aspiciente Vultu hilari. cursum cervae, Thunor Iter
trux aspectu homo, curaum reprimere Praestolando, timoly end.
equo cui assedit, terra dehiscente, in infernum, cum Dathan eι Abiron, absorbetur. In quo loco usque in praesens puteus est apparens, qui Τhunor hys lo '' appellatur. Hujus enim insulae situm eι sormam, cum cursu cervae inter dominia distinguente, describere hic intendo.'sol. 29. 9. In ista enim praecedente figura pro cursu cerVM Map of notatur viridis linea, huc ainue illuc tra versaliter intendendo, quae fres pedes in latitudine contineret, mith re- absque interruptione aliqua integraliter conservanda. ας' Rubem vero lineae vias regias insulae ab una parochia eventa. in aliam manifestant. Linea vero viridis in occidentali
270쪽
parte juxta Saerre, prope ecclesiam sancti Midii, d signat dominium pertinens baroniae, posteriua dominio sanctis ruidredae collatum. Spatium Vero term, quam cerva domestica circuivit, in longum et latum xlviii. aratrorum tenebat. Ρuteua Vero Thunor, qui quondam Thunor lope V dicebatur, a modernis Heghisdiae nuncupatur, qui apparet Prope cursum cervae juxta Ald Ioud. Hic enim cursus cervae Dompnovae meta V ab illo tempore dicebatur; de quo quidam Versificus ita scripsit:- Dompnovae laetam Thanathoa seri insula motam: Servet iter cervae, ne sit ---da Proteo Cultor sive sator, huju5 metae violator, Cum riunor atra metit, inde baratra petiti Hic tamen cursus cervae, qui dominia distingui amodernis meta sanctae Milesecis vocatur, eo quod Mil- Meda in eodem loco post matrem suam Dompnevam fuerat abbatissa, sicut erit inserius declaratum.
Reprehensio oemnudorum, qui sunt de Metu hujus Thurior, ut Lollardi et alii hujusmodi.
10. Hoc itaque miraculo reprehenduntur sanctie matris ecclesiae semuli, qui monasteriorum po emionibuη deringant; tendentes metere ubi non seminarunt, cono gantes ubi semina non sparserunt, dicentes medullam terrae a mndatoribus pristinis illicite eme datam mona teriis ac miniatris sanctio e lenim matris nostrae. Qui ut degeneres filii cum Clino, qui spicas cor Raa, et ab animalibus conculcatas, Domino obtulit, maledictionem merito mi equuntur. Nec mirum, si tales medullam tomporalium matri spirituali offerre contendunt. et bona jam oblata auferre conantur, cum qu i Elaania. l lium sive palea, quando Ventilabro Permundabitur are