장음표시 사용
331쪽
unum Caduuallam, qui super Britones xlviii. annis regnavit, ab Osuualdo non interfectum, prout Beda Acriinserat extitisse. Nam Willelmus Μalmesberiensis, lib. i., cap. xxxim, de Gestis Regum 'in eundem Ceaduuialam scribit ab Osuualdo primo impetu castris exutum, moX-que cum omnibus copiis deletum, non tamen eundem quem' Beda memorat interemptum. Postea Vero notat Beda, lib. iV., cap. xii , quod tempore Haeddae episcopi occidentalium Saxonum, quem consecravit Theodori archiepiscopus in civitate Londoniarum, Ceaduuallam, devictiΗ atque amotis regulis, regnum suscepime; et hoc, ut probari poterit per Chronicas, anno Domini DCLXXXVII. De eodem etiam Ceaduualla memorat
iterum idem Beda, lib. V., de Gestis ' cap. Vii , quod rex suis occidentalium Saxonum, qui postquam duos annos regnasset, relicto imperio, Venit Romam, ut fonte baptismatis ablueretur; ut praemissum est in praesenti Τitulo, rubrica de same et peste temporibus Cadu sae tris Maeonis.' De Caduualladro autem dicit Galisidus Monemutensis,' quod rex fuit Britonum, qui, post sum' tum diadema duodecim annis praeteritis, decidit in infirmitatem, et civilis inter Britones diiscordia orta fuit.
Post illos etiam duodecim annou secuta fuit fames ac pestilentia praenοιλια, pro qua gemens cum miserabili navigio regem Armoricanorum Alanum adirit, cum quo per annos undecim morabatur; ac sic post duodecim eι undecim annos regni sui, illis adhuc annis minime computatis quibus ante accessum ejus ad regem Arm ricanorum languebat, Romam adiit, et a Sergio papa confirmatus, die et anno eisdem, quos Beda memorat,
obiit. 87. Apponat igitur prudens lector Verba Bedae praemissa de Ceaduualla verbis Gathedi de Caduualladro, et .ith re. quod idem ipse ait Caduualladrus, qui et Ceaduualia,
prout Gathidus Maerit extitisse, modicam Vel nullam rellas ot
332쪽
congruentiam, exceptis die et anno obitus, perpendere poterit. Unde salva reverentia utri que, mihi videtur Caduualladrum regem Britonum contemporaneum cum rege Occidentalium Saxonum extitisse, et utrumque Romam in eodem anno adisse ibidemque eodem die simo./ De Ceaduualla vero, quem notat Beda ab Oa- uualdo interemptum, tam historia Britonum quam aliae Chronicio post Osuualdi Victoriam plura notant; quem aperte nominant Caduuialonem, filium Caduuant, patrem Cad alliari jam praetacti. Si igitur rex Britonum Caduualladi non reperitur lintrem Mulonem nomine habuisse, frivola praetacta opinio reputatur, ut circa haec tempora in eju8dem ement translata ab ecclesia sancti Petri Romim in ecclesiam Hancti Petri Angliae, ubi cinere8 fratris ejus Maeonia habentur. Quod sanctuε Theodoruo sanctum Erianwoldum in Londonia em eptaoopum ordinavid; et de fundatione mori teriorum de Beet hyn se et de Certeουia. 88. Succedentibus autem annia, beati imus Theodorus
archiepiscopus, erga eccleSim SPO am Suam non Segni A,
kenWoldum venerabilem Virum dedit Londoniensibus praesulem. Hic enim duo secit mon teria, unum sibi, alterum sorori suae. Suum enim Certesie ' dicitur, quod, per adminiculum cujusdam Frithewoldi, qui sub Wisero rege subregulus fuerat, monachis ibidem Deo Aervituriκ ot' rerum necessariarum opulentia adimplevit Splenduit ibi religio, ut patet per Chronicas, usque ad Danorum rabiem detestandam, qui ut in inra lacum illum pessumdedero, eces in succcn- cum monachia et abbate. Postmodum vero circa annum Domini DCCCCLXX., temporibuA Dumtani archiepiscopi set Elmollii abbatiis. prout inserito in t o sibi apto patinbit, i,er regem Eadgarum honorifice fuerat reparatum, veteribuesque cartiri ac munimentis undique conquisitis,
333쪽
quorum testimonio praedia reVocaret ad locum, quae plures ex magnatibus tam vi quam Vetustretis auctoritate quaai propria, ut moris est talium adhuc istis temporibus, occupisbant. 89. Sororis sum coenobium appellatur Berkiuga, quod Emelburga, a latere civitatis Londoniarum ad octo milliaria est fundatum. Ibi enim soror ErkenWoldi, Ethel burga Vo- bem Moata, prima fuerat abbatissa, ac in eodem monasterio
ost sepulta. Cui successit Hildelida, ad quam missus suit beatissimi Aldelmi, ut praemittitur, de Virginum
laude codex. Jacet etiam in eodem monaaterio sancta nidis, quae paucis annis ante regis Edgari tempora ibidem suerat abbatissa, quae Vetustatem caeterarum sanctitatis fertur gratia compensare. Harum enim fol. 4a h. oristionibus locus ille nunquam omnino destructus, sed etiam tempore Normamorum, Sicut et praesens mina terium, ab hostili rabie, qua alia mon teria subversa fuerunt, non solum salos legitur assuime, Verum etiam tam numero sanctimonialium quam bonorum p 8 sionibus ac amplitudine aedium succrevisse.
90. Hic enim ErkenWoldus, qui Londoniae in ecclesia isancti Pauli quiescit, et decenter inter mVnum Histre ing plaee. et capellam sanctae Mariae Virginis tumulatur, quartus ejusdem sedis post sancti Augustini adventum episcopus fuerat; qui ob auditionis celeritatem, savors canonicorum devotorum, ibidem a fideli populo maximo sublimatur honore. Alii enim successor dem sub obseuritytanto obscuritatis nubilo absconduntur, ut Mque in ov. his tempus regis Ethelatani illorum non reperitur memoriae
a beato Augustino, ut sub Titulo quπω Praemiuitur, W.. 12 ordinatus. Hic, ut reseri Willelmus Halmesberiensis, teri do Oestis Pontificum,' libro ii., cap. L, ' monasterium sancto Ρetro in occidentali parte secerat civitatis ipsius
334쪽
apostoli admonitus nuncio. Qui, ut sertur, in Visu pe pendebatur illam ecclesiam recenter factam dedicame, et per rusticum Mellito episcopo Tentum' gratianimum, gr-dem scilicet piscem, destinasse. De hujusmodi relatione noluit dubitare Mellitus, cum videret agrestia fatuitatis hominem, qui non fuerat Christianus, de sancto Petro
patrono suo nuncium inerentem, ejusdemque corporis lineamenta, quae ipsemet noVerat ex pictura, Veraciter nunciantem. Consecrationis igitur mysterium non censuit repetendum, quam persectam monstrarent candelm per totam ecclesiam accensae, signR cruciB lamnis, aqua
aspersa, sacrati olei in locis debilia congrua vestigia. Cessit Divino ossicio humana sedulitas, pronunciavi, quo Mellitus Voce prophetica magni meriti suturum monasterium, in quo apostolus pontificale ossicium voluit
Ira humble 92. Hoc tamen mo Aterium usque ad tempus sancti
si in ' Muuardi regis ot consessoris, filii videlicet Ethelredi
rogis, qui ibidem honorifice tumulatur, exile com biolum, ad numerum duodecim monachorum constructum, per chronicas attestatur suisse. Nam Willelmus Malmes Henais, lib. it., cap. V.,' ubi tractat de episcopis Scirebumhe, memorat sanctum Du tanum, cum esset Londoniae episcopus, Wilsninum abbatem apud Wostmon terium praefecisse, instructo ad duodecim monachos coenobiolo in loco ubi quondam Mellitus eoclesiam secerat sancto Petro. Melliti tamen vaticinii veritati in tempore praefacti regia Muuardi cernitur pro Misse; qui, ampliori monachorum conventu ibidem adunato, eccleatam aedificationis genere novo seciti Iarge -- Ρωtea Vero nec minus sed et multo magis rex Uilia.. ..u letam Conquestor extulit locum illum magnis reddi-hyWilliam tibiis praediorum, quod ibi susceperet insignia regni MCQR sui Consuetudo enim ab illo tempore inolevix. ut
335쪽
propter Ediluardi sanctissimi inibi sepulti memoriam,
coronam accipiunt regiam regnaturi.
93. Mellitus itaque postquam eXpulsus merui cum Suecessiousancto Justo, ut Τitulo tertio praemittitur, Pro Penuri l . potestatis Edbaldi regis sedem proprium non intraVit, London. sicque aliquanto tempore honoris e orS, POS Odum, Murentio decedente, archiepiscopus Cantuariae factus est. Duravit in Orientalibus adhuc Saxonibus perfidiae labes ad tempora Sigeberti regis eorum; qui, hortatu regis OsWii Northani brorum, a Finano episcopo baptizatus, gentem suam ad fidem, quam cum Mellito expulerant, per Ceddum episcopum reducebat. Hic enim Cedd, Coddus fuit secundua Londoniensis episcoPus, Sed in sochiad Northanimbria apud Lestingat y mon terium inum sepultus. Haec latius in Beda lector poterit reperire; qui Ceaddam Batrem istius Ceddi sedem episcopalemot sepulturam. in Licheseid' memorat habuisse. 94. Post Sigebertum regem, ut sub praesenti Titulo praemittitur, rubrica sede generatione Suabherti,' Suulfhelinus frater ejus regnavit, quo mortuo Sighere et fol. 44. Sebbi regnum tonuero sub Wiseri regis Merciorum rogimino. Sebbi illibatis fidei speciosi finia compos fuit. Sighere tempore mortalitati a fidei signaculum violabat,
sed instantia Wiseri per Jarumannum episcopum recepit. serus enim rex, desuncto Ceddo, corruptus munere, ne quendam, qui Wmt-SRXOnum DPisCOPUS Wyne. suerat, Vacanti throno induxit. Hic enim est Wyne, a quo Beda, lib. iii. de Gestis,' cap. xxvii.,' scribit, Ceaddam, Davem Ceddi praetacti, in antistitem consecratum suisse, nec aliquem tunc temporis episcopum, excepto Wyne, in tota Britannia canonice ordinatum serit extitisse. 95. Succedente Vero tempore, ut praemittitur, Erken- Εrhen.old.woldus a Τheodoro Londoniensibus ordinatus episcopus
336쪽
momi, cujus vitam, tam in episcopatu quam nnte, testatur Beda, libro iv., de GestiΗ c . Vi.. Aancti imam remimo, et i quo nd sua tempora affirmat seretrum ejusdem Εrhenmoldi caballarium, quo infirmi vehi solebat a suis discipulis, conservatum suime, mulin quo labricitantes vel alio quolibet incommodo semos ab illo innatos fuisse. De quo etiam in eodem capitulo memorat, quod priusquam episcopus factus emet, duo putrincta mon terin, unum Hibi alterum norori, construxit. De Virtutum vero insigniis monasterii Ber-kingim, Vii. Vili., jX., et X., ejusdem libri quarti capitulis, plura notat. Erken oldo succemit WaldheruR,n quo reX Sebbi, qui regno Orientalium Saxonum praeerat, habitum monachicum, quem diu desiderabat, nccepit: de quo Beda, capitulo xi. praetacti libri. plumnoscitur insignia contulimo. A Waldhero enim usquoad Τheodredum, qui tempore regis extitit Ethelatani. inter quos decem Heptem episcopi Londonienκει suerunt.
Pro magno eAt ut eorum nuda permaneant nomina.
Do Theodredo et aliis sibi succedentibus dicetur insorius loco SUO.
96. Εlapso itaque tempore aliquanto, offensi sertur ΤTheodorus archiepiscopus, per meritum cujusdam inobedientis0 a Winfrido episcopo, quem de ePiμ Pntu deposuit; in cujuκ loco Sexuulsum 'PiAcopum ordinavit, qui erat conΝtructor ut abbm monasterii, quod dicitur ΜΡdostiumst 'do. in regno G triviorum. DeΡ Νitusque u infridus rodiit ad monasterium Huum quod dicitur Ad Bumi ibique in optima OOnu 'mationi
337쪽
Vitam finivit, secundum Bedam, lib. iv. do Gestis 'cap. Vi.
97. Winfridus iste episcopus fuerat Merciorum, quem plures chronicatores Wilfridum notant, qui, eXtruSo Ceadda per Τheodorum, in sedem fuit Eboracensem inthronigatUS. 98. De isto enim Wilfrido dicit Beda, cap. xiii.'lib. iV., praefacti, quod anno Incarnationis Dominicae DCLXXVIII. inter regem Eglaidum et reverentissimum antistitem Wilhidum, orta dissensione, pulsus est idem antistes a sede sui episcopatus, et duo in loco ejus substituti episcopi, qui Northanimbrorum genti praeessent; Bosa videlicet, qui Deirorum, et Eata, qui Bemiciorum proVinciam gubernaret; hic in civitate Eboraei, ille in Agustaldensi,' sive Lindisfarnensi, ecclesia cathedram habens epiAcopalem, ambo de monachorum collegio in episcopatus gradum assumpti. Cum quibus Eadhaedus in provinciam 'Lindisfarorum, quam nuperrime rex Ecgfridus, superato in bello et fugato Ussero, obtinuerat, episcopatus ordinutur. Et hunc primum eadem provincia proprium accepit praesulem, secundum Athel-Wynum,' tertium Eadgarum, quartum Cyneberctum, qui fuit tempore Bedae sedens. Habebat enim eadem ecclesia ante Eadhaedum Antistitem SexWlsum praetactum, qui Merciorum et Μediterraneorum Anglorum simul episcopus fuerat; sed expulsus de Lindissi in illarum provinciarum regimine permanebat. Ordinati sunt autem Eadhedus, Bosa et Eata Eboraci ab archiepiscopo Theodoro, qui etiam, post annos tres SeeS-sionis Wilmili; horum numero duos addidit antistitΡΗ;
Trumberctum ad ecclesiam Agustaldensem, remanente Eata ad LindiΗsarnens fui, et TrumWynum ad proVin- sol. 44 b. cirem Pictorum, quae tunc temporis Anglorum erat im-
rom thesis o York, 678. Consecration o Bosa, Eata, and other prelates
338쪽
HISTORIA MONASTERIDesenee ot Theodore against his
perio subjecta. EadhoduA lo Lindissi reversus ' O quod uEthelrodus provinciam recopim ει Rhip 'nsi occle-ουiae est PraesectuR. 99. Do Uilfridi opiseopi sexpulsiono plureS 'cri ochronicatores et semiae omnes, excepto Bedn, n quo Originem sed non in his traxorunt, nimiA nustere, nullum prio illis nuutorum illium rellegantes. quaesi hyperbolice materiam dilatare noscuntur. Marianus, libro Recundo, luoc inducere frivola studuit, quod quantacunque Sanctitate quis pollent, per Theodorum vidori et doleri ivit erit quia non inmen ud plenum moreA exuit pervica A; siquidoni ' inquit Theodorus Wilfridum, quantum nobis lin iret conjectura, injusta decit 'M o venerabiliquefariane, Rcriptiη certe tuis, ut Spero non Peemndo, iri cor, qui plura bene Acripsisti, et hic laventii nnto faciem beatissimi Theodori jam sedisti, in quam praeeipiti dictamino incidisti. Moros Onim eosdem pervicaceA,' quos in nostro Theodoro roprehondis, ipsemetn tua maturitate exuere non intendis, dum tuam in 'eμcribens ii eriη conjecturam, quiae Probare non poteriri per Scripturam.
00. Similiter Willelmus Malmesboriensis. do G tis
Pontificum V lib. iii., cap. i. Theodorus, ' inquit, noti moratus, Red Xeniorum obtentu vigorem animi ener- vitiis, inconsulto Wilmdo, treA alteriuμ regionis epi- - lM,A in ejus dii Duosim introduxit V ' Plura etiam qum ibidem Requuntur, magis reputo omittenda quam Hirui hujus opusculi Titulo inserenda ; eum nec Bedam. qui Omnes in Ruo tempore chronicatores evidenter norit,endo transcendit, uΝquum rei eri tulin intuli μου '. prouι sub praesenti rubrica in hiis, qui 3 pri miHi tib ejuqdom BD bo Hententia, enP. X iii. lib. iv., quiμque locior DOC utium discrepans Verbum poterit ros orire. Quod nutoni in
339쪽
eodem capitulo primo, libri tertii se de Gestis Pontificum V per eundem Willelmum Μalmesberiensem; illud Juvenalis, quo nihil ubsurdius sanctissiimo Theodoro imputatur, Prolatum, Sic volo, sic jubeo, sit pro ratione voluntas 'ut mihi videtur sui dictaminis magis cedit dedecori quam decori, et semetipsum eiΗdem monstrat funiculis irretitum, quibus Anglicos pompaticos dictatores, in libro suo primo de Gostis Regum ' cap. XX.,' obvolutoa testatur, ubi Graecos involute, Romanos circumspecte, Gallos splendide, Anglos pompatice scribere memorat. Ρompatice enim scribere est Voluntatem rationi praeserre. Voluntatem enim praeserunt rationi, qui amerunt discretissimi Theodori voluntatem pro ratione fuime, qui per omnes chronicaes commendatur, luciferoa radios rationiου una cum Adriano abbate orbi Britannico insulsisse, et insulam, quondam nutriculam tyrannorum,
in familiare philosophiae domicilium contulisse.
101. Horum utique rationis eVidentia memoriae re- Theodore,
ducitur modernorum per illam Villulam, quae lacus Graecorum ' Anglico Grehialalde,' a Theodori disci--π of his plina, ubi schola primitus tenuit, nuncupatur. In illo 's' enim lacu refulsit quasi sol Theodorus, re sole justitiae illustratus, in clypeos aureos, ecclesiae videlicet Catholicae discipulos et doctores; a quibus monteS, regeS Sei- licet et magnates, luce fidei illuminati resplenduerunt, per quos rationis oculo manifestatur distinctii pars exercituA regis nostri multiplicibus virtutum radiis illustrata, expulsis perfidiae tenebris, qua hostis ille, primus rationiΗ npostata, pressus pondere VoluntatiS, amurgenΗ reprimitur cum triumpho. Laudetur igitur a fidelibus Theodori ratio, nec multiplicent loqui sublimia gloriantes, Sed recedant Vetera de ore illorum, quia DeuA sciuntiarum Dominus est, et ipsi praeparantur cogitationes. 102. In testimonium enim maturae rationis meodori im
340쪽
quoquo juvantibuΗ corrigebat. In quibus et Gad.
dum episcopum cum argueret non mimo rite con-
cratum, respondit ipso voco humilliina. : Si me. in- quit, 'nosti epi opatum non rite suscepi e libentor ab officio diseudo: quippe qui neque me uri iurem hoc emo dignum arbitrabar; sed obedientiiU cRu- sol. 45. jussus Rubire hoc, quamvis indignus cor ensi ' Λι illo audiens humilitatem reμponsioni A ejus, dixit, nun eum episcopatum dimittore debere ; sed iΡ- ordin
tionem ejus denuo catholica ratione consummavit.''I03. De opiScopiis enim Eboracensibus, qui Pri --mnt Wilfridum, plane sub Titulo vii successio declaratur, rubrica de episcopiη Eboraco ibus post Pauli - num.' De eodem autem Uilfrido scribit Beda eodem libro quo supra consequenter, quod pulsus ab epincopatu suo Wilfridus, et multa diu loca pervagatuου Romam adiit, Britanniam rediit, et si pirapter inimiciti mu- morati regiis in patria, Sive parochin μua, recipi non Potuit, Don tamen ab evangeligandi potuit ministerio cohiberi. Quod autem ad provinciam AuΗtralium Saxonum divertebat .subjungit Beda Meundum quod priP- mittitur in Τitulo vii. Ρ notato. CH PrOVincia' twgem AEtheluualcum Ceduviilla; ut ibidem in eodem libro Bedae sequitur, mox Occidit. Sed et Yne, qui im,t Ceduuialam in gente Uevisorum rugnavit, simili Pm-