Exercitia S.P. Ignatii de Loyola

21쪽

NON ITA a I

custodiam r. Sensuum, praecipue oculorum, eos in neminem curiosius defigendo: aurium, nullos rumusculos, litteras aut nuncios admittendo: linguae, silentium religiose et ad scrupulum observando. a. Imaginationis, nullam omnino cogitationem de alia quacumque re, huc nihil conse- Tente, admittendo, perinde ac si nullum aliud in

hoc mundo tractandum superesset negotium: imo illas ipsas etiam cogitationes pias repellendo, quae materiae meditationis proxime institutae vel instituendae minus congruunt. 3. Solitudinis, sine necessitate cubiculo non exeundo: sibi omnem aliam occupationem severa lege interdicendo; ita quidem, ut non solum interdiu sed etiam post corporis resectionem nihil aliud legatur, consideretur, scribatur, quam quod illo die praescriptum est,

quodque connexionem habet cum exercitiis eorumque fine. Imo ab illis quoque manum labori-hus abstinendum erit, qui plus iusto corpus sit, gant, aut animum dissipant si . Tanto enim majο-rum quis faciet Progressum, quanto magis ab amicis

notisque omnibus, et ab omni rerum humanarum solicitudina sese abduxerit. Et quanto se magis ruererit animam segregatam ac solitariam, tanto retiorem se Usam reddet ad quaerendum attingendumque Creatorem o . In nostro Spirensi Collegioquidam ea aetate aulae Caesareae Minister, vir domi bellique sortis,imus, exercitiis S. Ignatii tanta solitudine vaeabat, ut

non solum amicorum nulli ad se ventitare permiserit, sed nec submissas eo tempore a Ferdinando Caesare litteras reserare passus suerit, et clausas eas ad exercitiorum finem rejecerit, illud repetens: negotium, quod cum regum Rege tractandum su-

Ἀ S. ignatius in lib. exercit. annotatione ultima ex viginti

22쪽

sceperat, tanti momenti esse, ut nullum do terreno Principe cogitandi locum relinqueret i . O quantopere hoc exemplum illos Religiosos reprehendit, qui ejusmodi avocationes mentis non solum talioetiduo non arcent, sed ultro aecersuntl Digna sunt quas hic describantve verba R. P. Diertius

Poloniae visitatoris, quae sic habent: Ex his facile judicMitur, quantum boni impediatur, et quantum damni inferatur spiritui; quando usi, ad quos νομα ι, non curant mucite, ut sui, dum exerculis excoli volunt, avi deibent, ab aliis omnibus occvatis-

nibus liberi sint a .

lL Μeditationi vaeandum erit r. Re renter quoad situm, praecipue dum actus voluntatis elicimus; tune enim major a nobis reverentia exigitur, quam cum intellectum exercemus. 2. Integre quoad tempus, ita ut potius plus temporis quam minus, horariis commentationibus tribuisse nobis conscii simua, producto etiam, ingruente ariditato aliove taedio, ultra praefinitam horam exercitio. Et ne meditatio in studium degeneret, plus semper morae tribuendum erit affectui quam discursui. 3. Fementer quoad applicationem; cavendo tamen, ne promissum aliquod vel votum inconsulto ac praecipiti ardore emittatur, aut ne caput laed

Est enim magnum hujus ultimi periculum ut observat Directoriam ) tum te ore desolationis, quo anima mvis comiti solet quasi asierso flumine, se creeindo ad δε-tionsm et lacrimas; tumesiam re ore consolationis; cum se totam dat Pro,

r) Rosianovum Nouato memorabili dogli Eseroiaj l. a. u. 6. S. I. u) In explanatione Exercit. in prolesomenis ad eSeret t. ad additionem 2o mihi pag. 32. 3) S. Fos T. in lib. Exercit. annot. a. item Ia. 13. et 34. ex iginti.

23쪽

MONITA 23

pitiis mensis. Suffcit ergo si ea in meditando adhibeatiae diligentia, quae haberi solet quoties loquimur

cum viro magnae auctoritatis aut in publico consessu; solidus mim fructius consistit in cognitione iurarum meritatum, et voluntatis motione, quae procedunt ex lumine insimo; non autem in eiusmodi cluentione violentia aut in coactutis illas lacrimis i). Ceterum tempore, quo soIatia coeli tus assinunt, duo erunt observanda. r. Ne evanescente illo suavi sensu simul omnis pereat fructus, hae consolationes semper dirigendae sunt ad morum emendationem, Propositorum confirmationem, totiusque vitae institutionem. a. Praeparandus est animna ad tempus desolationis et ariditatis, ne, cum Po stea ingruerint, imparatum deiiciant. Apposite ad rem Thomas a Kempis,cum Wiritualis, inquiens, a Deo consolatio datur, cum gratiarum actione -- cipe eam; sed Dei munus intellige esse, non tuum meritiam. Noli existili, noli nimium gaudere, nocinaniter praesumere: sed esto magis humilior φα no, cautior quoque et timoratior in cunctis acti bus tuis; quoniam transibit hora illa, si sequesurientatio. Contra vero cum ablata fuerit consolatio, non statim deveres; sed cum humilitate et patientia ex ecta coelestem visita nem; quoniam Potens est Deus ampliorem tibi redonare consolationem a . Quapropter si exercitatis aridua fuerit, aut desolatus vel distractus, I. accuratius observet additio.

nes. a. Humiliet se sub potenti manu Dei, seqne resignet divinae eius voluntati. 3. Magna cum patientia perseveret in oratione, memor divini illiu effati: si moram fecerit, evecta illum; quia usniens

mentet, et non tardabit 3); sibique persuasum habeat, illam ariditatem ideo permitti a Deo,

24쪽

quia sibi sic expedit. Nam ut advertit i. c. p iis

auctor istud non est noMum, nec alienum miam Dei evortis; quia in magnis Sanctis et in antiquis Prophetis fuit saepe talis alternationis modus. Porro illa displicentia et amaritudo, quo tali casu non raro assiigimur, saepe provenit vel ex amore pro-Prio, quo consolationes nimium appetimus, Vel ex superbia, qua etiam in hoc genere excellere

cupimus i). III. Pro lectione spirituali ejus generis libri

assumantur , qui non solum boni et utiles sint, Verum etiam apti et opportuni ad gignendum it Ium assectum, qui eo tempore in exercitiis quaeritur. Hinc conformanda erit lectio materiae me dilationis paulo antea peractae Vel proxime instituendae, atque ad eam, Seu ad conceptum in ea propositum, dirigenda; non rem curSim percurrendo, sed lectis meditate immorando, intentumque ab auctore assectum imbibendo. Etiam vitas Sanctorum oportet esse Selectas, et Valde accommoda

tas ei, qui facit exercitia I). Sed et illud cavendum, ne legendi dulcedine

ita se quisquam distineri sinat, ut tempus eripiatur meditationi, aut etiam praeparationi ad eam. Sem per enim aliquanto ante illam debet omnia relinquere, et omnem cogitationem suam convertere ad puncta illius exercitii, quod jam instat. Ca- endum quoque est, ne nimis legendo delatigetur animus, et quasi vires ejus exhauriantur. Oportet enim salvam semper relinqui meditationem, et caetera omnia huic uni servire 3). Uberiorem derise peragenda oratione mentali, ac pia lectione instructionem hic addere supersedeo; cum illam in commentationibus de virtute solida parte a.

25쪽

cas. R. S. 3. item Part. 1. c. a. S. 3. n. a. suaius tradiderim, quae utilissime hoc tempore Percurretur. Ceterum, quod legando dicitur, idom describendo intelligendum. Nihil enim aliud scribi

μι Praetor ua, quas Pinetinent od Orationem, - o Puncta aliqua, quae Domιnus communica- Merit sub meditatione, mel etiam extra meditationem; i quae tamen breMissime notanda sunt si . IV. Μateria examinis particularis tempore exercitiorum quotidie bis instituendi est sequens a ,

t acilicet magna accuratio in obeundis debito cum servore lanctionibus praescriptis 3 nec non sedula observatio ordinis diurni et additionum a S. Ignatio traditarum, quarum hoc est breve Com Pendium. I. Ante somnum cogitare de hora surgendi, uti et de inaleria meditationis ; quod ultimum denuo faciendum mane diei sequentis, simul ac deseritur lectus. a. Uno vel altero passu distando a loco orationis, constituere ae in presentia Dei. 3. In Puncto, in quo quis assecutus suerit quaesitam devotionem, conquiescere εine ulla transcurl rendi ad aliud anxietate. Non enim abundantia' scientiae, sed sensus et gustus rerum intermor des derium animae explere solet 3 . 4. Meditatione sinita inquirere, quomodo ea successerit. 5. In prima et tertia hebdomade subterfugere cogitationes gaudium asserentes etiam pias, v. g. de reSurrectione Christi; ac immorari solummodo his , quae sanctam tristitiam conciliant ac fovent; nec non cubiculum reddere obscurum. 6. Non ridere,

nulli loqui, neminem sirius aspicere. 7. Augeruopera Poenitentiae, nempe usum cilicii, flagelli,

26쪽

abstinentiae, durioris lecti etc., citra valetudinis tamen grave Periculum, et quin de somno necessario quidquam dematur, nisi forte ad moderandum immodicum eiusdem usum si . In his additionibus obserarandis diligentia omnis ponenda est; quoniam quo diligentior quis in hoc fuerit, eo cuius, ea uberius inMeniet fructum vicia ιMalem, qui quaerisur a . Haec quatuor documenta toto hoc octiduo memoria exunt recolenda, adeoque saepius relegenda. S. V. eridaris Smnomis seu 3rsisma

Exercitiorum.

I. Exercitia universim accepta in quatuor hebdomades a S. P. N. dividuntur, non tam numero dierum, quam materia meditationum mensuranda. Prima hebdomas respondet Viao PurgatiMae 3 quia ita ea per nostri ipsorum cognitionem, Peccatique execrationem tendimus ad animae Purgationem. Secunda et tertia convenit viae illuminatiMae; quia in ea, considerando virtutes Christi ab eodem ire vita sua tum privata tum Publica exercitas, mire illuminamur et ad illum per eas imitandum vehe-ine citer excitamur. Quarta congruit Viae unitiseae;

quia in ea Christi gloriam contemplando, per amorem spiritualem Deo ultimo fini nostro intimo

vnimur.

Unde patet, sacra Exercitia nihil aliud esse quam admirabile compendiam Theologiae asceti-

.ae, et Securam inauuductionem ad summam Persectionem; cum Per dictas tres vias, quasi Per regiam justitiae semitam, nos a peccatis Per Virtutum tramitem ad amorem divinum qui sancti

27쪽

EXERCITIOR vΜ

momae apex est ordinate deducat. Atque ita Doti solam exereitiorum finis sublimissimus est, sed ipsa etiam exercitia medium suppeditant longe aptissimum ad tam nobilem scopum' certissime attingendum. II. Nam a. perpensa celsitate ultimi, ob quem creati sumus, sinis incitatur voluntas, ut eum etiam consequi toto nisu contendat. Id ergo ut ordine fiat, initio statim removentur Obstacula quae huic fini consequendo maxime adversantur ,

nimirum peccata, quae abolentur Per eorum exe-erationem et confessionem. Et ne rursus ad pec eata velut canes ad vomitum redeamus , salutaritimore percellimur, quem nobis incutit consideratio mortis, judicii ac tartari, uti et Poenarum a divina Iustilia praevaricatoribus angeliβ, Protopa rentibus, aliisque inflictarum. a. His impedimentis e medio sublatis, nobisque eum filio prodigo a coelesti patre rursus in gratiam receptis, offertur alumentum ad progrediendum in perfectione, obtinendumque ultimum finem nostrum longe excellens et emcax , nempe exemplum Christi, utpote quo nec dux peritior, neu Via securior, nec comes fidelior, nec adjutor Promptior potentiorque excogitari potest. Cujus Propterea Virtutes ac praecipua vitae mysteria Piem editanda exhibentur.3. Ut vero ad eum perfectiori etiam modo imitandum magis magisque animemur, ternae meditationes illae, videlicet de duobus vexillis, tribus hominum classibus, ac totidem gradibus humilitatis divino prorsus consilio assignantur. His enim ad persectiora practice eligenda mire impellimur. Utque iactam electionem constantia coronet, statim proposito Christi patientis exemplo , in coneepto sanctioris vitae decreto etiam inter calamitate

28쪽

a8 SYSTEMA casusque adversos et cum honoris sanitati uoiactura tuendo servandoque essicaciter eonfix-

mamur.

4. Denique Christi resurgentis gloria erecti, promissis in coelo praemiis animati, eorumque infinitate in bene coeptis firmati, ducimur ad a-inorem Dei ac intimam cum eo per charitatis vinoulum coniunctionem, plenamque voluntatis no- atrae cum divina consormationem, in qua nostra omnis persectio ac felicitas consistit, et quae hujua sacrae solitudinis unicus finis est: primus quidem in intentione, sed ultimus in executione. Haec de exercitiorum systemate obiter delibata sussiciant. Amplior occasio de meditationum neXu, rerum ordine , totiusque operis compage Plura loquendi alias dabitur. III. De Prima tamen hebdomade hic pauca quaedam Proloqui necesse est. Haec vocatur in Directorio i fundamentum et basis Ceterarum hebdomadum, et ideo nunquam Praetermittenda. Unde patet, quanto cum servore eidem Vacandum sit; cum hinc dependeat felix Miam reliquarum hebdomadum succeSSO. Porro scopus primae hujus hebdomadis, et fruetus inde colligendus est triplex: i. omuimoda Ad erentia ad omnia media, per quae Deo ad ultimum suem nostrum nos Perducere Placuu-xit a . a. Intensus dolor vi horror de peccatis, Per quae tum desteximus ab ultimo fine nostro, ut sunt venialia; tum omnivo aberravimus, ut sunt lethalia 3 . a. Intima oognitio sui nempe motionum menti dominantium, habituum vitiosorum , primaeque causae et radicis defectuum , qui nos

sensim abstrahunt ab ultimo fine uostro ),

29쪽

et in via persectionis maiori obstaculo sunt. IV. Subsidia ad hunc triplicem scopum Per ingendi S. P. Ignatius in suo libello assignat pariter aptissima. Nam r. illam maxime necessariam Indi orentiam persuadere conatur attenta consideratione ultimi finis, ob quem tum nos, tum reliqua omnia unice condita sunt; et quae eatenus solum bona sunt, et appetenda, quatenus conducunt ad praedictum finem acquirendum. Unda sequitur, indifferens circa ea mentis aequilibriumn essario habendurn esse. 2. Intentionem doloris eonciliare nititur per sedulam meditationem gravitatis peccati tum in se, tum in suis suppliciis. Quam multum promovet consideratio misericordiae Dei, peccatorem cum filio Prodigo redeuntem paterno affectu in gratiam recipientis. 3. Denique ad cognitionem sui nos ducit constanti usu examinis tum quotidiani tum parti cntaris, item investigatione ac consessione erratorum, si non a

tota vita, saltem ab aliquo vitae temporis inte vallo admissorum , deinde primo orandi modo , quo Percurruntur praecepta Dei et Ecclesiae, septem peccata capitalia, tres mentis et quinquellensuum operationes, investigando, an et quomodo quis Per haec conscientiam macularit, simulquae inquirendo in causas et occasiones desectuum, uti et in motionem animo dominantem.

Ex quibus S. Auctoris excellens prudentia, lectis aptioribus mediis ad praefixam sibi metam recta collineantis, totiusque operis divina quaedam compages mirum in modum elucet. Quorum omnium praemissa haec, rudis licet, notitia non solum magnam rei aestimationem pariet, Verum etiam desiderium incendet, huic negotio serventi sese animo impendendi.

30쪽

Admonitio do usu hujus libri

Quibus subjectae meditationes justo longiores videbuntur, illis solummodo earundem punctis immorentur, quae in praeviis admonitionibus indicantur, reliquorum lectione in aliud commodum tempus dilata. Μateria lectioni piae destinata . non solum non abundabit, sed vix sufficiens erit, si eidem praeter matutinum etiam illud tempus pomeridianum impendatur, quod a media prima ad medium secundae intercedit; quod tempus a plerisque Historico legendo tribui solet i priori tamen finitae etiam hujus lectio utiliter subjungetur. Et si considerationi integra, ut oportet, hora tribuatur, nemo jure considerationum argumentum prolixius excurrere conqueretur. Ad examina stratus

quod attinet, legi ea poterunt vel post meditationem Vespertinam vel etiam post coenam, si aptius aliud tempus nota suppetat vel occurrati iDe caetero cum secundum S. Ignatii mentem

in exercitiis nihil legendum, scribendum, imo nec cogitandum sit, nisi quod ad materiam illius diei pertinet, hujus moniti feci additionis studiosi gaudebunt, se lege cidorum copia ad ejus observantiam Pia quadam necessitate compelli.' by COOste