장음표시 사용
21쪽
Isagrorum locis saxosis Vel acervis lapidum ibidem con gestis, unde & Smolandis Der - buer, h. e. agraria mo ra, non immerito audiunt.14. Ast dicat aliquis; morum arborem quoque si , Turc. appellari, ideoque per duduim mora arboris Mori indicari. Sed, praeter argumenta allata, edam hoc obstat, quod mora arboris Mori, nullum fere odorem spirent, nedum suavem atque gratum , qui tamen laudatur in sidaim Cant. 7: 13. IS. Moru S praeterea arbor, non Dud Hebraeis, sed ma baca audit, unde beg & beag Anglos. morum & begbeam, morus arbor, bama b ms Goth. Ul- fit. Luc. I 7. 6. id. quassi a becssim, Hebr. plurali abeunte in baim vel bstu i 6. Quod si ad dure, pl. Ddsim alludere placeat, facile quis dixerit, Rubum , aut morum Rubi, a Veterum Graecorum Magis appellitatum fuisse αδuae τιτα - νου, h. e. sanguinem Titani, scit. ob rubedinem mo rorum, quae compressa sanguineum fundunt succum; per syncopen Vero ac meta thesin A quo non multum abludit diluerim & dehaim, Arab. lacrymae arboreae genus, quod sanguinis instar emanat. Men.
Th. indeque Virgil: Sanguineis trontem moris ct tempora pingit. 17. Quemadmodum V, Hebr. significat amabilem , jucundum, sdi, Sued. Ita hinc derivanda didisti, Brit. jucundus, suavis, facetus, id lanu, Brit. eXhilarare, consolari, tram, Ung. placens, indeque varia nomina herbarum fragrantium, ut; Tuderi, Peri. genus herbae incertar, Thiaspeos vel π at Vae.
22쪽
Iis Men. Th. Duder, Sued. item nomen Variarum herbarum, ut Liududer, sesamum. Frank. Spectat. Botan . duder, it. Myagrum, ibid. t seu sider, Sued. Centaurium minus, tu moder, Dan. Sim. Paul. do ter blum, Germ. den S leonis. tytebeer, Norvag. Vitis ichea rubra Camer. Ep. Trag. hist. plant. doris, Teut. typha, kil. dotter blumen, item Germ. popul ago , vel caltha palustris, & plura alia, quae adferre opus non est. 18. Propter similitudinem, quae inter mora Rubi & fructum arboris Mori intercedit, Rubus quoque appellatus est Morus Vaticana Romanis, Megis. Morus Baticana, MentZ. Ind. 19. Quom in US autem per Dadaim Hebraeorum intelligatur Mandragors, Lat. μανθαγpra, Gr. Vulg. μαανῆρ cra ς, Theophr. Λαδνhnofῖν, Hippocr. AI hagora & um retola Ital. Madragora, Boli. Mandragore, Gall. Mandracola, Hisp. Maiidrahe, Angi. Nadragulys, Ung. τραςκουρα, AEgyp t. praeter argumenta superius addu fha, esiam haec obstanter. Quod haec nunquam sponte crescat n , in agro, ut de dudaim adfirmatur Gen. loe. cit. a. Necp in agrorum marginibus vel campis; sed in
Blvi r O umbrosis locis, nec non prope ripas pluviorum, vel ad
arvorum margines quae ecundum flumina sita sunt, θ' quibusdam alus locis uliginosis pluviorum. Te sis R ay. H i st. pl. t. r. p. 669. Mandragora dicitur, quod solis fervidioris
impatiens ad mandras pecorum, antra, alia Sque lpe lum cas umbrosas provenire amet ibid. p. 668.3. Sunt Mandragorae poma, quamviS esu innOxia
23쪽
17xia, tamen insipida Vel saporis ingrati, quod ipse gustu percepi atque eXpertus sum. a. Quod si dudaim fuerint Mandragora, haud sane multoS petiolos parvis suis manibus prehendisset, domumque portasset Ruben ; habet enim magna &crassa folia, nullumque caulem, sed inter folia pediculi exeunt crebri, duarum circiter unciarum.
s. Parum itaque aut nihil sussiceret iste manipulus , in duas partes Racheli & Leae dividendus, quod tamen Rachel rogabat, dicendo; laa, os, quaeso, mibi de mandragoris filii tui, h. e. me interprete, partem aliquam; vel da, quaeso, mihi aliquot saltem fraga Vel mora. 6. Neq; dudaim in genere flores amabiles fuisse aurum O,quippe qui, inde ab appetente vere,ad messem triticeam usq; plus satis reperiebantur atq; succrescebant. 7. Ideoque Racheli jam obsoleti, dudum noVitatis gratiam eXuerant.
8. Neque, ut quidem Criticorum plurimi adserunt , Rachelem ideo Dudaim concupivisse crediderim, quod eorum esu incundiorem se fore crederet, qua de re, ne gry quidem, in sacro textu; sed ingenti aviditate eosdem desiderasse , tanquam primOS anni
fructus, ae propterea eo gratiore S.
V. Id quod hodieqj mulieribus perquam est lambliare : Quoties enim hae, primo vere aut aestate appe tente, thalerum imperialem, imo duos vel tres erogant, pro pauxillulo cerasorum, fragorum aut ejusmodi fructuum y Ita halec Batava pluris, quam tribus aut qua tuor obulis non aestimanda, primo tamen die, quo, etiam in ipsa Batavia, venum exponitur, aureo Vel pluris constat. C Io. Fra.
24쪽
1Ο. Fraga autem, imprimis praecocia illa, avidissime appeti, non modo ipsa experientia testatur, verum & aliorum restimonia idem comprobant, ut Sim. Pauli, cujus hoc in Flora Danica p. 237. legitur : Saasm DrGbaer fraga) plegegierneat loche dennem ti g,som gaa dennem farrbi , D at de aestor be-
I . Neq; ex sacra pagina concludere quis potest, Leam vel Rachelem sperasse, a Rubene hos Dudaim domum allatum iri, sed utrique ex inopinato hoc munusculum obvenisse. Utinec Leam in eum finem sivisse filiolum sequi operarios, nec Rachelem ad eos legendos misisse famulam. ia. Eo probabilius deniq; statuere ausim , Dudaim e fraga, li .e fructus Rubi idaei minoris, Lacun: seu mora Rubi
Idaei spinosi, C. Bauli. Pin. quo certius constat, non tantum re liquas Ling. Orient. utpote Arab. Chald. Pers. Turc. Talmud.& Rabbinor. verum et jam Europaearum nonnullas, & re,&nomine, huic sententiae suffragari, suumque robur conciliare. Et cum ret Sadae vi nativae indolis procul dubio denotet nostrum Sustedis, h. e. campum sylva antea occupatum tectumq; qui tamen, caesis in q, cineres redactis arboribus, semina jam admittit; quod etiam confirmare video tur verba Davidis Psal. x 32:6. Sede jaar, campi s. agri sylvae, nobis Dr- s. Gir-S medie ; eo magis veritati erit consentaneum, Dudaim fuisse fraga vel mora Rubi Idaei, quo certius constat, non alia hodie num loca baccarum ejusmodi esse feraciora. Quod si in posterum certiora edoctus fuero, sciat velim Lector Benevolus, me, quae hic & nunc dicta sunt, libere revocaturum, quippe qui pondera rationum semper maximi facio. imprimis vero, ubi de argumento agitur ex sacris literis desumto, quas omnes non sine summa reverentia & pia animi attentione legere debemus, inde veruia b& genuinum germen τῆ investigaturi, nempe arborem vitae, ex qua praenobilis ille atq; pulcherrimus fructus progerminat,