Opera omnia, Graece et Latine; cum annotationibus Henrici Stephani [et al.]

751쪽

necessario designant qui captos Apiolanos proxime X ceperit. Posiunt autem etiam ad illum satis commode reservi, qui multis demum annis interpositis, X coperit. 626. Tarquinii Prisci annus IX. Seruit Tuli Aetatis Ι. ad

stimo quo iam Latini nomini communi decreto Pelliam fuerit inrasmanos denunciatum. Nec tamen a gestis supra memoratis quae noui , elli aufum dederant longe dissiti. Nempe ut pro iuris superioris anni mora tam diutina ciuitatibus rem gratam sacerent, alii que hoc etiam anno, si negligerentur, earundem exemplo, desecturis. Urgebat enim victorias Tarquinius, nec patiebatur, ut impune ferrent tantam illam in sociis iuuandis segnitiem. Agrum Roma=rum praedabant C. Larini, quibus 9 ει ζωιe τε καὶ λ τρίμα in Σαι Opposuit Tarquimus, qui antea coactum exercitum non trabebat. Et cum illos nori sui Tet assecutus in agrum etiam ipse vicissim Latinorum impetum fecit. Haec veris ineuntis gesta videntur, cum nec foris exercitus haberent nec ius adessent e virauis parte exercretus. 6os. Tarquinii Prisci ann X etc. Servii uitii Aetat. II. etc.

Anhorim annorum has velitationes fui se crediderim Latinis periculum de re summa detrectantibus. 6o . Tarqui iii Prisci ann. XI. Sonii Tullii Aetat. III. 6o3. Tarquinii Prisci ann. XII. Seruit Tura etat. IV.6o2. Tarquinii Prisci ann. XIII. Seruit Tullii Aeta . . 6ΟΙ. Tarquinii Pris aim. XIV. Servi Tullii Reto. Q. 6OO. Tarquinii Prisci n. m. Sertii Tuli et Ietat. II. 99. Tarquinii Prisci ann. XVI. Sertili tili Aetiit. VIII. S98. Tarquinii Prist ann. XVII. Sertii T ii Aetat. IX. 97. Tarquinii Prisci ann. XVIII Seruti Tullii Aetat. X.

Dio=us L. III. p. ISo. Victoria hae Romam orum ad Fidenas de iiderunt se Romanis urbos Fidenarium primo deinde Camer,

S96. Tarquinii Piso ann. XIX. Seruit Tuidi Aetat. XL

p Priatim in Romanos habendo osse docprnunt, Etruscis etiam ' Sabinis. per legatos, in auxilium adscitis. Dion o L. III p. ISI. arguimus ipse ἐν τῶ fere ξυ χρου apparatum facit. Tum im relisionem faciunt in agrum Roma tum iuncti cum Etruscis Lari t. Subin seorsim κατα τὸν υνο MO, , in agrum Romanum sibicis 3

752쪽

26a NOTAE AD CHRONOL GRAECO ROMANAM

anno Corniaulum in fidem Populi Romani venisse Histolia docuisset id, iacie ad OItem Seruit Tullii is numerus constaret annorum cIo euarius. Itaque, Ut minus verum fuisset, quod ratiocinia docuerant, tantam illiam fuisse Seruit Tullii, cum interficeretur, Ptatem; non tamen id obstabat, quo minus verum fuerit, quod aliunde, quam ex Historicis monumentis, discere hi potuerant, lao sestem Tarquinii Prisci anno secundo Romanorum iugo subditum esse Cornictilum. Sed qui e matre natus erat iam patriae Xcidi hastae subdita, non tamen ne-eesse erat, ut mox natus X eadem fuerit, quum libertatem amisisset, quo tamen Liuium magis propendere fateor, qui viri in excidio Corniculano occisi filium Tullium arbitratur, et probbbitam seruitio a Romana Regina Servi Tum matrem Ocrisiam. Et viri Corniculani filium fuisse Tullium, qui Tullii etiam nomen a patre acceperit Corniculano, suspicatur potius Dionisus. Proinde a recepto Corniculo aetas Sertiit Tullii arcessenda est, etiam pro sententia Dionysii. Itaque de anno cladis Corniculanae varias fui s se verisimile est Historicorun sententias, quales fuisse iam vidimus de anno raptarum virginum Sabinarum. Nec enim secundo Tarquinii anno natum Tullium, aut proinde captum

Corniculum, OX ProbabimuS.

6o7. a quinii Prisci anivis VIII ad verba eadem Dionasii, pro sententia ipsius Dion u atus Servius Tullius ex orasa,

p. I98. Inde Seruit nomen ibid. Nonis men sis incerti. Vid. DF X. de Cycl. n. 2S Sed anni certe ad exit ana vergentis Hoc autem potiuS, quam superiori, anno, pro mente Dion sii. Ait enim, Servium Tussium Tarquinio verbo tribus duntaxat annis

natu fuisse maiorem Verba illa sunt: τε ἡλικιας αξι καr παρα

p. ao . Maiorem autem fratrum Tarquiniorum, Superbum, non minus XXVII. fuisse, cum Priscus occideretur, si quidem Priscus fuisset illius pater Sic enim paulo antea, o Λευκιος Ο πρε

σβυτερος ου 4εί- πῖα καλεικοσι ἐτων Ita annum, cum interficer

tu Tarquinius Priscus, XXX duntaxat egerit Servius Tullius. Anni illi ex annis XXXVIII. quibus in uniuersum regnauit Priscus, deducti, VIII. Tarquinii Prisci annum reliquum sa-

cient, quo natus fuerit Servius Tullius, et quo proinde in Tam quinii ore itatem venerit oriculum. Sic egerit Servius Tu bus, cim etiam ipse a Tarquinio Superbo occideretur, annum aetatis LXXIV. quae aetas ipsa satis erat, ut Tarquinio Superbo percussore viribus fuerit inferior, cum tanto uetat corporis vigore Tarquinius, ut aetatis annum attigerit XC. v ria Ox Obsedivabimus Neque vero verba Dion sit mrω τουθ etc. annum

neces

753쪽

necessario designant, qui captos Apiolanos pro Xime X ceperit. Possunt autem etiam ad illum satis commode reserit, qui multis demum annis interpositis, eX coperit.

6o6. Tarquinii Prisci annus IX. Servi Tussi Aetatis Ι. ad

stimo, quo iam Latini nominis communi decreto Belliam fuerit in Rc anos de nunciatum. Nec tamen a gestis supra memoratis, quae noui Belli causam dederant, longe dissiti. Nempe ut proditis superioris anni mora tam diutina ciuitatibus rem gratam sacerent, aliisque, hoc etiam anno, si negligerentur, Carundem exemplo, desecturis. Urgebat enim victorias Tarquinius, Nec patiebatur, ut impune ferrent tantam illam in sociis iuuandis segnitiem. Agrum Romanis praedabantur Latini, quibus κν ευζιουον τε καὶ ἐν τρίμ υναμιν opposuit Tarquinius, qui antea coactum Xercitum non habebat. Et cum illos non fuisset assecutus, in agrum etiam ipse vicissim Latinorum impetum fecit. Haec veris ne initis gesta videntur, cum nec foris exercitus haberent, nec iussi ades lentis Vtrauis parte exercitur, 6os. Tarquinii Prisci ann X etc. Servii uitii Aetat. II. etc.

Mahorum annorum has velitationes fui Te crediderim Latinis periculum de re summa detrectantibus.

6o . Tarquinii Prisci ann. XI. Seruit Tullii Aetat. III. 6o3. Tarquinii Prisci ann. XII. Servi Tullii Aetat. IV.6oa Tarquinii Prisci ann. XIII. Seruit Tullii Aetat. V. 6ΟΙ. Tarquinii Prisci ann. XIV. Servi Tullii Aetat. VI.6oo Tarquinii Prisci ann. XV. Servi Tullii Letat. VII. 99. Tarquinii Prisci ann. XVI. Seruit Tullii erat. VIII S98. Tarquinii Prisci ann. XVII. Ser ιii Tussi, Aetat. IX S97. Tarquinii Prisci ann. XVIII Seruit Tullii Aetat. X.

Disynas L. III. p. I 8 o. Victoria hae Romanorum ad Fidenas γdiderunt se Romanis urbes Fidenatium primo, deinde Camer,

96. Tarquinii Prisci ann. XIX. Servi Tullii Aetat. XL

Eς cI ταραχὶ ἐυτε: οι λοιποι Λατῖυοι in conuentu Ferentino delectus

oppidatim in Romanos liabendo osse decernunt, Etruscis etiam et Sabinis, per legatos, in auxilium adscitis. Dionys L. III p. I 8 I. Tarquinius ipse υ τοῦ μάταξ χρου apparatum facit. Tum im pressionem faciunt in agrum stomanum iuncti cum Etruscis Larini. Subim seorsim κατατον αυτο, χρχνοω, in agrum Romanum sibi

754쪽

α6a NOTAE AD CHRONO L. GRAECO ROMANAM

conterminum. p. I 8 I. Sequuntur velitationes, uti isque proelium decretorium Θtrectantibus. Tandem χρου-υςερον proelio ingenti ex aequo discedunt, pro Θlium tam Pi die postera recusantibus Luiuis. αῖς ' ξῆ viaεραα nouis Etruscorum auxiliis freti Latina proelium de nouo redint Drant, incunturquae, captis etiam castris. Hae victoria cum Latiuis debellatam est, reliquis iam eorum ciuitatibus vltro se dedentibus. O a M δη προο

L. m. P. 183 s9s. Tarquinii Prisci XX. Servi Tullii Aetat. XII. Belli

ἔγεν Dion f Lib. III. p. I 83. Proelium initur, neutro inclinante victoria. Hunc annum superiori continuum fui se verba ipsa satis manifeste docent. Post proelium utrique ἁπόεσα ἐπ' οἴκου.

χωρα ἐααγει εαρο αρχομέν ου Hinc intelligimus, noui es anni, quae sequuntur, et quidem, pro more, a Vere, et forte a Palilibus, inchoandi.

s94. Tarquinii Prisci XXI. Servi Tullii Aetat. XIII. Belli

Victi proelio ingenti Sabini impetrant a Romanas induciaSyex-cimes, ab huius anni siue utique numerandas. Σαβῖνοι μεν si ἐγυα

JOe anno Fit lena o YDugnant Etrusci, communi iam omnium urbium Etruscurum concilio Bellum in Roma uos administrantes. Belli cum Etruscis ann. I.

693. Tarquinii Prisci XXII. Servi Tullii Aetat. XIV. H.

duciarum cum Sabinisci. Βασιλευο δε αρκυνιις ει του ιου τος 'Pω

i II FI 8s. Anni novi initium ab initi Verus censetur. Eitque haec X peditio cunda quidem Etruscorum in Roma uos, qui superiori iam anno Fidenas Occupauerant, accΘpti tum a Tarquinio in agro Romano. Prima vero X peditio est Tur nimi Prisci in agrum Sabi m. Eadem procul dubio, de qua OA Uitur alibi, ubi sermo est de Servio Tullio. . His nimirima verbis:

Dionas L. IV. p. I99. Ae Puerilis vetustissitu Madaanum Per

tigit

755쪽

tigit XVII. pio ipsius Seruit Tullii censu, ut nos docet Gellius Noest . Attic. X. 28. Similia habemus exempla in Olympiorum

disciplinii, quae octodecennes arcebat ab agonibus Puerorum. Et in Lacedaeimoniorum Io εσὶν Apud iuniores Pueritiae limes erat

in hoc ipso anno, quem tum a gehat Tullius, aetatis XIV. Sed maior esse potuit pro recepto illius seculi veritiae modo, si tamen annuna non superiasset XVII. Suffciet vel nota illa, ut calculum Dion i de aetate Servi Tullii propius ad veritaten accedere videamus, quam eorum, qui Natalem illius a Tannuinii Prisci initio repetendum existimabant. Est tamen certe, cur hunc ipsum annum Serui tunc fuisse credamus XIV. Non video, quo commodius retulerimus verba Macrobii de filio, uti censet, Tarquinii: Trrquinius, inquit Demarati exsuli Corinthii filius, Priscus, quem quidam Luemnonem vocitatum feruur Rex tertius ab Hostilio, qui utus a Romulo, de Sabinis egit trium-pibum, quo Bello Alitivi suum tinuos quatuordecim natum, quod

sem auu percusserat, et pro concione latitauit, et bulla aurea praetextaque donauit, insigniens puerum ultra an uos fortem praemiis virilitatis et honoris Saturn I. 6. Similia habet de eodem

Auctor de Viris illustribus in Tarquinio Prisco. Hoc tamen discrimine, quod amros Pueri tantummodo tredecim agnoscat, quos quouuordeci; nti merauerat Macrobius. Vtrouis modo numeremus, ratio numerandi, in nostris hypothesibus, satis accurate constabit. Nam et decimum tertium absoluerat, et decimum quartum agebat hoc in proelio Servius. Onorem praeterea illum Puerilem, qualiscunque demum uerit, πρωτος retulisse dicitur Dionysio teste, Seruius, quem nouo Xemplo oportasse volunt alium illum, quem arbitrantur, Tarquinii Prisci filium. Facilis autem erat error, ut Sabinos pro Erru Iesi repoth. 1 Macrobius, cum Sabinis primum deficientibus socii acesilierint L 3ufi Nomen certe Pueri nullum trahent Auctores, quo a Seruio possit internosci. Et gener Tarquinii aec pia in matrimonium filia, erat Seruius. Imo illum, consilio Tanaquilis rerum Diuinarum coiasciae, liberum loco coeptum uberi, erudirique arabbus, quibus iugenia ad magnae fortunae cultum excit ritur, docet

Liuius I. 39. sic Auctor de Vir. Disr in Servio Tullio Coum iugi suasit, ut ita eum ut liberos suos educaret. Sic item apud

ψιλῶν. Filiae maritum, communi cum filiis educatione Regia imbutum, in quem tot Parentalis allectus atque indulgentiae con-

756쪽

α628 NOTAE AD CHRONOL GRAECO ROMANAM

stabant Omeia; cum certe non erat, cur miraremur, si Historici pro filio haberent. Imo Abia nomen in Seruio agnoicit VXOr Tarquivi Tanaquit. Si enim illa apud Diondisuiu 'Eνω προ

autem mirifice confirmatur nosti a haec de Servio Tullio Chro- nologia, quod in illum ipsum Aetatis annum conueniat prima laae Tarquinii in Etruscos Expeditio, quae Servio Tullio ἁρις Γαsingularis exempli pepererit, quo Tarqtι tui filium bulla aurea et praetexta donatum esse volunt Historici in praemium sistitudinis plusquam Puerilis. τελευτῶντο ηδη τοῦ θερους οἴκαδε α D'Eι DiO-

f. L. In p. 18s. Vieri hoc anno ad Fidenas Romana, duce Tarquinio Egerio Regis fratre. Vincunt vice versa Etruscos ita agro Veiente, duce ipso Rege, cum quo erat Servius Tullius. Belli cum Etruscis arari. II.s92. Tarquinii Prisci ann. XXIII. Servi Tullii Aetat. V.

p. 193. Triennis Historiae haec summa est. Estque hic annus I. praedationis in Veientes Belli cum Etruscis III. 39 I. Tarquini Prisci ann. XXIV. Seruit Tullii Aetat. XVI. Induciarum cum Sabinis ann. III. Praedationis in Veientes αBelli cum Emscis IV. 9o. Tarquinii Prisci ann XXV. Seruit Tullii Aetat. XVII. Induciartim cum Sabinis ann. IV. Praedationis in Veiente ΙΙΙ.Belli cum nrtiscis .s 89. Tarquinii Prisci ann. XXVI. Seruit tillii Aetat. XVIII. Induciarum cum Sabinis ann. V. Expeditio Tarquinii in Carae, siue Agyllam, et victoria. Anni initium verbis illis:

Καιρος ἁπαρσεως tempus est, quo ad hiberna sese recipere Oportebat. Proinde sinis anni militaris, qualem descripsimus, a Vere ineuntis Belli cum Etruscis VI. 88 Tarquinii Prisci ann. XXVII. Seruit Tullii Aetar. XIX. Induciartim cum Sabinis VI. Xpletarum. Fidenae a Tarqtiivio

Dion . . ΙΙΙ. p. i86. Noua illa copiarum ex hiber is eductio, ut iam superiori anno obseruatum est, noui anni nota est Belli

757쪽

s8 . Tarquurii Prisci ann. XXVIII. Servi Tullii Aetat. XX. quo victi sutat, et in fidem Tarquinii redacti Etrusci ingenti proelio ad Eretum, in agro Sabino. Spem fecerat Etruscis fines Romanorum per Sabinos impetendi, quod elapsae tum uissent

sexennes cum Sabinis induciae. ι γαρ ξαετεῖς αυτοῖς περὶ τῆς ει- ρη γη πρ ος ανκύνιον ανοχα διεληλυθεισαν ηδη. Diona III. p. I 86.

Hue reserenda verba eius alibi de Seruio Tullio: Emsιθ' τερα:

σιλεῖ Ταοκυνία τήν τῶν ΓυΗηγων αρών. Diona L. I I. p. 199. Ex hoc iterum nexu anni Seruit ulla XX cum proelio ad Eretum, rursus intelligimus, quam accurate respondeant nostrae horum temporum rationes, pro mente Dion M. Hoc enim ipso proelio, huius Belli ultimo, Em Icorurn Imperium adeptus est Tarquinius. Pro Xim enim anno cum nouas copias eduxi Te iii illos Tarquinius Pacem petebant Etrusci atque impct trabant. Est ergo annus hic emi nouennis cum Etruscis 1Ι. Sic enim

Ximus, quo licet proelium nullum, Expeditio tamen erat in Etruscos, qua illos ad deditionem adegit Belli IX. habendus potius. I. enim anno cum Sabinis res gesta solis. Nec ulla Etruscorum auxilia ante annum Belli II. Incipit annus hic illis Dis -

verbis illud talem constat, ultimum hi talias Bedi proelium illud haberi, quo depugnatum fuerat ad Eretum. s86. Tarqui iii Prisci XXIX. Sertii Tullii Aetat. XXI. ad

anni nota est. Θl inde intelligimus,l93 em in causa fuisse, cur decretoriam superioris anni victoriam non fuerit prosecutus. Non esset alioqui, cur domum rediret, aut narium hostibus concederet, Ouis animis colligendis, aut nouis copiis sociisve Belli adsciscendis. Dedunt ergo se Drusi, mittuntque Tam quinio, quae rogauerat, Imperii sui corporis insignia. Nunc etiam utilem fuisse illi Sertii Tullia operam in hoc Imperio vendicando, praedicta Dion si vo 'ha docent. Huius autem annisue verba de nouenni cum Drusiis Bello habet Dion sius. Itide constat, hunc huius belli IX. vltimumque censeri. Nam et exercitum Parabat, et ἐκεκέιρέαν indulsit, dum Responsum suis post

laus reddidissenti

758쪽

asa NOTAE AD CHRONOL GRAECO ROMANAM

38s. Torqimili risit ann. XXX. Servi Tullii Aetat. XXII. Noui desim Sabinis Bellia De nuncia uerat Tarquinius superioris anni fortasse fine, mox a Pace cum Etruscis. Hoc tamen anno coepit ipse, vel potius Sabi)ιi. Dacipit, ni fallor, ad verba Dio-

circumdare urbem parabat Tarquimus. iv. I. 36. PrOXimus autem hic annus est superiori, quo Principatum Etrusico um adeptus est Tarquinius Ansam dedit noui Belli, quod Etruscis, in agrum Romanum venientibus, clam animos addiderint ciues Sabini, induciis suis antea et sis. p. 188. Quae sane causa Non erat in multos am)os differenda. Erat praeterea Latini nominis sociis praefectus hoc quoque sello Sabino Seruius Tullius. L. III. p. I9 . Nempe ut fuerat in Bello Etrusco L. IV. p. 2OO.

Et quidem in hoc πολέμια τω πρωτι συςαυτι. Sic enim ibi loquitur. Non potest hoc intelligi de primo sub Tarquinio Prisco Bello Subino. Illud antiquius erat, quam ut rebus Bello gerendispar esse per aetatem possiet Servius Tullius. Primum itaque huius Belli proelium nuper commoti intelleXit huius, in quo versamur, anni , quo nouis uetus est victoriae praemiis. Porro Equitum agistratum Seruium agia oscit Dion sitas, cum hostium Equitatum Seruius m fugam verteret L. IV. p. acio. Idem Dio- usus fugam Sabinorat laoc primo Belli Sabini proelio Equitarui acceptam refert. L. IIL p. I 89 Vel inde intelligimus, quam areta fuerit inter Belli Etrusci finem et Sabini principium On-DeXio, cum Vno eodemque munere trobique defungeretur Seruius. Intelligimus praeterea, Ante a versus fugisse, cum illos persequeretur Seruius Etruscos, quod L. IV. p. a OO testatur Dionysius. Non item L. III p. 189. quo proelium ipsum ex pro sesso describit. s 84. Tarquinii Prisci annus XXXI. Seruit Tullii Aetat. XXIII Noui cum Subinis Belli II ad verba Djo1ιλ ii de Sabinis:

eoτατον. . L. III. p. Ι 89. De Sertii Tullio Dion sus: τίρας τε

πρα rq λεφανουτο των ἄλλων. . IV. p. 199. De huius et sequentis

anni gestis intelligenda. 83. Tarquinii Prisci ann. XXXII. Seruit Tullii Aetat. XXIU oui cum Sabinis Belli III. 82. Tarquinii Prisci ann. XXXIII Seruit Tullii Aetat.

759쪽

p. 19O Triumpta id. h. Idib. Sext. Fast. v. si fides Pigbio et Onuphrio. Id. Sept. si fides Sigonio Post e sarem. 8a Tarqitinii Pri sit ann. XXXIV. Seruit Tullii Aetat.

petiant Sabinorum legati, Obviam facii Tarq/Guio ἐξεληλυθοτιμετα πασης δε δυναuεως. Hic Belli annus, quia nihil Iculo gestium complectebatur, omissus in causa esse potuit, cur Tarquutio Prisco nonnulli annos Regni duntaXat XXXVII. concederent iii uniuersum, quorum praecipuus erat Auctor Fastorum Capitolinorum. Et alia tamen causa esse potuit, de qua infra, cum agemus de pocliis Regifugit. Caeterum annus ante Tarquinii caedem IV. is idem fuit huius si elli ultimus, pro mente DionF- i. Verba sunt illius in hanc sententiam diserta, de ea caede

τετρα. τῆ L. III. p. 194. Hoc I Ollo, ut Videtur, expleto, filiam Tarquinii Xotem hi Xit Seruius L. IV. p. 2CO.

8o. Tarqui mi Prisci lania. XXXV. Seruit Tullii inotat. XXVII. Tarquinii Regem de caede Nevii Attia si nomen Auguris concipit Dionysius accusant filii Anci Marcii Regis

inde amaus hic triennio caedem praecessit ipsius Tarquinii. 377. Tarquinii Prysi aian. XXXVIII. Dion , L. I. p. s9. L. III. P. I 08. L. IV. p. 2O3 2O . Tum interfectus est a filiis Auci Marcii. Anno post Actionem de caede Nevii Atti ΙΠ. . t II

p. I96. Anno post καταλυσι του πολέμου, Sabini scilicet IV. L. III. p. I92. Ania Aeratis LXXX. L. III. P.M9 S. L. IV. P. 2Cῖ. 2Oq. Ita natus fuerit anno ante Chr. Sp. Vri is aut in cor litae anno Catoniano S. Vt annum ageret XXV sub inuimu tinni Anci Marcii VII L dum Servius Tullius annum agebat XXX. Ταυτην

κ- τηρ βασιλείας ἐπιμελεῖσθ M. Tarquiu Ap. Oration ad Tuli uma P. Di Oras L. IV. p. 227. v. 2. Loquitur autem de actiate eadem sua alanorum XXX cum uxorem duceret Tullii filiam. s76. Servii Tritii arnius Regni Q. Aetatis XX XL ιαυτω

quinie=sium, denique Etrusci nomini uniuersi. In fluunt haec Verba, nun mutio post mortem Tarqui iii Prisci illam fuisse de sectionem.

760쪽

α63 NOTAE AD CHRONOL GRAECO ROMANAM

fessionem. Nec enim disseri potuit Imperii in Druso sub

decesibio agniti vendicatio, ne Regiae Maisstatis dignitatem vid oletur imminuisse Seruius. Nec diu etiam latere licuit, quo animo essent Etrusci in Imperio agnoscendo noui Principis. Et tamen spatium aliquod inter mortem a quivi defectionemque Etruscorum intercessisse verisimillimum est, quo segnum sibi firmari Tullius Antea ergo accusandi pellendique in exsilium filii Anci Marcii, defuncti Regis Tarquinii inlidiatores. Tum Tarquinii nepotum Tullio erat asserenda tutela. Inde Patribus ineonsultis, Plebiscito Regis titulus Seruio concedendus, et consilia proinde ubi captandae apta ineunda, et ad eXitum perducenda. Nec enim antea potuit honorem decessori conce sum sibi vendicare, quam eundem consecutus esset, quem decessor, in Republica locum Regis nempe, non Tutoris nee iure tantummodo alieno, sed suo. Hucusque progressus ευθυροῦμα τα παραλαβεῖν την ἄρχην, L. IV. p. 2 9. l. 3. agrum publicum Pubi diuisit. Ταυτα κατας, σαμενος p. 2II. l. 8 censum instituit, Populumque in classes partitus est, Lustrumque condidit. Tum nominis Latini secum inuicem, et cum Romanis confoederatio, qua effectum, ne spem ab illis aliquam fouerent Etrusci. Hae certe Pacis artes erant, nondum flagrante Bello Neglectae autem hostibus occasiones suppeditassent, minime sane negligendas. Etiam ad Etruscos emanari oportet, quam suerint Patres, Regni nomine suo iniussu sit, vendicati, animo in Tublium infenso. Hanc enim camiam Etruscis suisse, cur concessam antea Tarquinio dignitatem Tullio negarint, agnoscit ipse Dion ius. Oui praeterea Veientium apparatus Romam delati Tulliuiu impulerint ad legationem Veientibus mittendam. Denique et aliae accesserint Oportet morae antea, quam Bellum de- nunciaretur, pro iure Romanorum faeciali. Rectius ergo, ni

fallor, ad fecunda saltem Tullii Palilia, et secundum adeo eiusdem Ver, quo suscipi solebant Expeditiones, Belli Etrusci initium retulerimus. Conuenit porro, quod ait Liuius iam enim induciae exierint. H. 2. Pacem enim cum Veientibus, reliquisque eiusdem nominis Etruscis, anno Tarquinii Prisci XXIX. initam iam supra probauimus. Annus erat Epocha Catonia . nae itine eadem Diondisiana est I66. Inde vastum est decen-mum ad annum, de quo agimus, Servi Tum I. labentem, qui Epochae Catonianae est I76. Quot fueriti annorum induciae

illae, nemo veterum docuit, cum induciarum ipsarum, uno excepto Liuio, nemo quod sciam veterum meminerit. Sed iustum illud spatium tam accurate respondens facit, ut suspiceram fuisse decennes. Hoc si verum, id quoque consequetur,

non in Tarquimi Prisci temporibus deesse annum, quo deficitab