Observationes in P. Ovidii Nasonis ex Ponto libros I-III [microform]; specimen literarium inaugurale quod...

발행: 1895년

분량: 49페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

cf. inter Comm. I, 17 ad P. I, I, 7 sqq. Monet quidem Phaedra Hippolytum:

Her. IV, 9 arcus, Si numquam esses tendere, 0llis eritat apud Hor. d. III, 8, 23 res singularis est qu0d jam Scytha laxo meditantur arcu

Ρ. I, 2, 21. ieeta rigent fixis veluti vallata sagittis

p0rtaque ViX firma Summovet arma Sera.

V0cabula relata et vallata saepius in codicibus permutantur i). Dum Amor III, 3, 12. 0ll. v. 23 Sqq. et Pont. IV, 14, 5 facillim dijudicari potest, utrum verum Sit, OS-tro loco ditor0 dubitant, inter qu0s ornius et iusius tuentur velata eod. A.). At non credo, tecta rigent, qu0d Sagittarum inhaerentium orona quasi velata sunt nihil saltem rigidi habet flava Ceres tenues spicis redimita capillos . Amor. III. 0, 3 neque domus densa telorum copia opertas describere voluit p0eta Asperi0rem p0tius depingit Tomorum Speetum, eum per obsidionem sagitta trans mur0s volant Tr. V, 10, 21 sq. 0 tecta in modum valli cingunt. cf. Sparsis hasti longis campus splendet et horret. Apte igitur Merkelius confert: Her. IV, 15 avus radiis frontem vallatus aeutisci. Ibid. 73 radiis circumdata solis imago. Fast. I, 355 radiis Hyperiona cinetum.

1 Georgio III, 383 ideo conjectum allatur.

tilitatis ut am00nitatis xpertem Sed planum et aequum O- cum ses didit Ovidius. Si modo omnino arbores abesse tradit m0d poma et uvas desiderari interdum arbores cum steriles tum pomiferas agro Tomitan esse negatas affirmat. App0n loe08, quibu terram prorsu carere arboribus Seribit. Tr. III, 10, 7 adspiceres nudos sine fronde sin arbore Camp0STr. III, 12, 16 nam procul a G0ticis finibus arbor ab0st P0nt. IV, 10, 3l hic agri infrondes P0nt. I, 3, 2 non Salices ripa, robora monte irentP0nt. III, 8, 5 tristia d0Drm0s ' pariunt absinthia campi P0nt. III, , 20 tristia se vacu0s horrent absinthia camp08

22쪽

Tr. V, 3, cana priris gulido desint absinthia Ponto P0nt. III, , ' rara, neque haec felix, in ap0rtis in)0minet arvis

arbor ut in terra est altera forma mariS.n0 avis obloquitur nisi silvis siqua remotis aequorea raue gutture potat aquaS.

cf. 0 Scythia et VIII, 779 sq. Virg. Georg. III, 353 Sqq.

Itaque ager Tomitanus est purus ab arb0ribus spectabilis undique campus ut nullis arboribus tegi apte dicitur, quamquam leve diserimen esse conced0; nec displiceret conj00turi Vaticani si modo assentirentur reliqui c0dices, nam locus si inamabilis set qu00ss nihil t0t tristius orbe potest. Tr. V, 7, 43 Sq. . Adj0etivi usum e Virgilio cognitum supra vidimus. Nil 0pus igitur exempla e Senue et Quinetiliano citare Aee0dit qu0d Curtii 00us V, 4, δ), quem eum illis laudant elegantioris Sermoni Studi0Si perinde ad meam explicationem facit. Legitur enim ibi primum omnia contegi frondibus . Sequitur: platani quoque et p0puli 0ntegunt ripas , deind0 in fine rati variatur 400lles fr0ndibus laeti V. P. I, 2, 3 nec tamen ulterius quiequam Sperove pree0rve

pacato Proposuit rasserto tutulo. 0glueta igitur vel non probata intori xplicatio Comm. I, p. li et tamen Spes

mea preeosque non ultra procedunt quam ut alium moli0- rem quidem hoc pium xiiii loquin, sed non bonum quam jam oecuparat Harlesius annotans in ,, male ni relato loco h. e. Deo, licet male mutatus sit, m0d sit tutior. V addere p0tuisset et propior es. v. 03. 28. 50. His tamen S- Sentiendum esse censeo. Mutabit enim l00um Ovidius antequam e carebit f. . II, 8, 5 nam caput e nostra citius cervice recedet, quam aream raptiS, O publiea numina, ObiS.

Aliud quid vul0t 0rbum mutare Trist. III, 5, 3. Plures deinde l0ei quam interiis laudavit, Sententiam prolatam probant. E. g. r. V, 2, 3 hinc ego dum muter, vel me Zanclaea Charybdis devoret P. IV, 14, 5 suntque ultima Votaqu0libet ex istis scili det ire l0cis, nulla mihi cura est, terra quo uter ab Sta hac quia, quam ide0, gratior omni erit. in medias Syrtes, mediam mea vela Charybdin mittit praes0nti dum careanad humo. Styx qu0que, si quid ea est, bene e0mmutabitur Histr0,

si quid et inferius, quam StyX, mundu habet. Tr. III, 8, 22 ex his me jubeat qu0libet ire l0eis.1 Cie de div. I, 2, 3 egyptii et Babyl0nii in camporum patontium

aequoribus habitantes, cum e terra nihil minurot, quod contemplationi coeli ossicere posset, omnem curam in Siderum cognition p0suorunt.1 v. EhWald Bursiani nunt annal. XXXI, p. 192.2 T. C. Harios animadversi0ne interpretum excerpsit uasque adjucit

23쪽

alma nihil maius Caesare terra ferat, ut tu diu sub 00 si sit sub Caesare terra, perque manu huius tradita g0ntis eat. Inter hos versus 99 0pravatus est. 0rnius jam pr0bavit mundum non latur in verbis Xtremis, quae mutarunt

primum c0dices aliquot deinde uinsius alii. In d 00nj00itidem viro subsit Bum 10 v0 salvo ut didit 868ὶ Ri0sius salvo vigeat Merk0lius de mundatione desperat et v. 97-l00 sensu carer cont0ndit. Mihi pro s/ι eo in mentem veniunt cupio ' vo summo Fast. I, 608ὶ At si int0rse resp0nder dub0nt ut et sic P. III, 3 il malim ut tu diu I0v sub si sit sub Ca0sar terra es et VI, 78 m regia Cadmi sub domina est. Hur. VIII, 8 clamabam sine me, me Sine, mater, abis3V Di faciunt duplicem constructionem admittit, de qua Consulendus Nonius Tristia. B00 I. OXford 890 ad , , 58). Littera s frequentia et sub iteratum Mut VIII, 74l non displicent nec asper sonorum Oncursus in sic sit Tr. 3, 39 P. II, 8, 45 . Redarguere denique in animo est, quae Merk0lius obj0cit Vortit: di, inter quo ipse Caesar, faciant, ut sub hoc terra sit. V standeret eundem, credo, P. III, 27, atque ita di mites minuant mihi Ca0saris iram V t

III, 1, 77. 1 I. 11.2 Fast. II, 138.

Tr. III, I, 7 Drsitan et nobis lina minus asper et illi

evictus longo tempore Caesar erit. di, pree0r, atque adeo meque enim mihi turba roganda est CaeSar, de Volo, maXime dive, meo lCeterum dii tenenda sunt: primum est, quod inter De0SAugustum potissimum spectare solet Ovidius Tr. III, I, 7 sq. 2, 27 sq. P. I, I, 3. Ibid. 23, alterum, quod Saepe minu Sdistinguit inter Augustuna virum et deum f. Trist. II,

os Sq. III, , 5 sqq. V, 2, 15 sqq. 0quirit 0rro Merkelius p0s v. 98 100 aliquid velut

Si maiestatem sanetae lenientia mentiS, iustitiam venia Si comitatur amor. , namque' addit, sine aliqua eiusmodi eonversione quod sequitur At tu ine0neinnum foret. V Jam Satis, puto, laudavit p00ta Caesarem mitem et justum, ut post digreSSion0m 7l-96 r0diret ad Fabium Maximum f. P. III, 6, 39. Illud tum placido e. q. s. annectit priora, quae Oti pro Caesaribus dividuntur. P. I, 2, 0 denique, Si 0riar, subeam paeatiu arVum, ossa ne a Scythica nostra premantur humo. Edidit uethlingius in) 0ssa nec a Scythica . q. S. Interjecti displi00 non tam propter Sedem Tr. V I0,5 Lygdam.

1 P. Ovidi Nasonis Fasti, Tristium libri, Ibis, Epp. ex Ponto, Halioutica fragmenta. did. . Guttiling. Lipsiti 1884.

24쪽

Otiosa non abhorret ab usu vidiano. 0mpara deceptuSub arvo V . I, 5, 33. f. O ven ad Tr. I, II, 2. . Gutt- mann Sogenarantes instrumentales ab et vid. Pr0gr. V. Dori mundi 890. P. I, 3, 3 persequar ut cunctos, nulli datus omnibus aevis tam procul a patria est horridiorve loeus. qu mugi ignoscat sapientia vestra dolenti, qui facit ex dictis n0 ita multa tuis. Dictu sunt praecepta et solaciam Rufini qua lare nihil valere ad aegritudinem minuendam respondet poeta. Vel totum distidhon 35 86 vel . 6 damnari solet. 0rnius Str0ph. p. 21 sqq. contendit n0 eludere, quo Sint referenda illa quo magis. At finem imponunt iis, quae XeuSationis gratia enumeravit p00ta cf. r. I, i, 35. P. III, 4, 43. Cic. ad Att. IV, 6, 3ὶ nec obstat oppositi inter v. 85 86 et v. 87-88 nec tamen infitior, si possint nostra coire Vulnera, praecepti p0SSe coire tuis. ut videtur viro doeto, nam Tr. V, 12 iisdem lar verbis amici consilium abjicit et quae inde a v. 9 ibi l0guntur in ii addidit, ne prorsus consilia eleere et spernere vide-rsetur P. III. 4, 65. Operae pretium S componere Ca-1 Huvant poetam magis o mollia Verba P. III, 6, 14 quam aspera P. II, 6, ), nam i respuit utque di verba monentis habet' Rem 124).

tulli 0sp0nsum urbanum c. Sin. Sed videamus singula. Haerent interpretes in verbo fudere quod inter in est princere. At Xprobratio omnis ali0na st a loco d0inde aliunde non constat diei posse facere multa in aliqua re pro inde multum consequi, ut monuit orn Stroph. p. l3. Fortass0 000perunt interum ieeronis epistulae j. 0gitur ad fana V, 3 l quamquam ipsa consolatio litterarum tuarum mihi gratissima st tamen illum fruetum ex iis litteris vel maximum cepi, quod te praeelare re humanaS

contemnentem et optume contra fortunam paratum armatumque ognovi V ad fum VII, 0, 3 seribit Trubatio: sud tamen iis litturis, quas proxime dedi, putavi esse hominem Se Caesarem commonendum id Dei quid prolaeserim, saetas

me velim certior0m.' Sed rarior0m huius v0rbi signis rati0nem Statuere non opus est. Fucere in usu est in adhortationibus.

Cic. ad fam. XIV, 3, 3 0go tamen faciam quae praeeipis . Ad Q. D. I, 1, 12, 35 p0tes etiam tu id facere, quod et sedisti egregri et faeis, ut commemores, quanta Sit . . . ibid. 36, Sed quid g t ha00 0rt0r, quae tu n0n modo fauere pote tua ponte Sine cuiusquam praeceptiS, Sed etiam magna jam e part0 0rsedisti γ' Cic. 0 Orat. III, 52, 20l qu0d quidem vos tsi aditis, tamen admonendo puto. V 0n aliter utitur hoc verbo vidius, quum Xorem adhortatur in ultima Tristium pistula v. 43 neu tu erudideris, quia non DeiS, Sta moneri

quae non multum absunt a Summa et clauSula nostra epistulae.

25쪽

vela damus, quam vi remige puppi eat. qui monet, ut facias, quod jam facis ), ille monendo laudat ut hortatu c0mprobat et Suo.

cf. P. II, , 5. III, 1 99 sic se ssa facere M. III, 51. F. I, 379 et dictu Deere Fast. II, 375. III, 5 i5 ' in usu

Sunt. Praepositio em addita pro genitivo partitivo non ossendit. Remed. II. Tr. IV, 7, 10. V, 1, 25. V, 3, 15 P. III, 2, 4. 3. III, 5, 3 6 30 ). 0gat deinde ornius inter se conciliari 40ss 0stra 8b 0 tuis 86). At confer P. I, 5, haec qu0que qua legitis, si quid mihi Maximo credis. V Quae est in 0rsibus 86 4 88 Xituum consonantia redit P. III, 3 80 0 82 Fast. II, 366-8. Reliquum si ut inter opini0num relallam; dolenti substantivi vie fungi 0n posse declarat Comm. II, 37 inv0nies tamen dolentes Tibuli. I. 8. 73. II, 3. 73. Prop. IV, 9, t. Lydia 2 quamquam

maior amantium , numerus. lolanduntur denique non tumultu, quibus Substituere proponit Merkelius nomina magnu

praef. XXV), 0e P. III, 2 4 ,, est l0eus in Scythia qui

1 Cic. ad Quint. D. I, 1, 2 8. 16 45. ad sam XV, 21, 4. 2 cf. Senec. Epist. 95, 45 haec se praecepta nemo tacitis' ut g 66.3 Tad Germ. 29 Batavi n0 multum ex ripa sed insulam Rheni amnis

colunt.

4 Tertia persona saepe utitur 900ta cf. et II, 18. r. V, 7 30. Ρ Ι 8, 30. II, 2, 5.5 Τ Ι, 7, 35 bene multa P. IV, 2, 29 parvaque, ne dicam geribendi nulla voluptas . Her. 18 19 170 exiguum, sed plus quam nihil illud erit).

In pistula quarta libri primi comparat int0 s Ovidius labores Iasonis et suos. Uterque in Pontum profectus St vS. 27i, Sedus. t uneti0 Haemonia est Ponto, quam R0ma sit Histro. Pr0bavit hune l0qu0ndi morum dein sius ad P. I, , l. Conjecit Burin annus invitis omnibus eo diei bus sinistro. Hanc emendati0nem, in qua totius distichi salus posita, defendere iuvat ). Iam minus displicebit mea s0ntentia, Si modo

concedes vidium, ut et animum lectoris moveret et Argonautarum Xpeditionem cum itinere suo recte Ompararet,

gentes indomitas Ponti Euxini ut vicinas nXisse. Quod Xhi exempli apparere puto. Exilii s0dos audit orae Nythicae Tr. IV, 9, i Sarmatis ora Tr. V, 3 8 Cimmeritim litus P. IV, 0, i. Eandem liuentiam poetieam Ogno SeeSTr. I, 9l agyg0s et olei, Met0reaque turba Getaeque Danuvii mediis vix prohibentur aquis P. I, 2, 7 nec vastat se Augusto), in qua Sint 0siti regione Tomitae, quaerere, finitimo vix 00a nota Getae aut quid aur0mata faciant, quid IaZyge aereS, cultaque Orestea Tauri ea terra ' deae quaeque aliae gentes, ubi frigore c0nstitit Hister,

dura meant celeri terga per amni equ0.

1 Hister quoque o irruptus P. III, 2, 44.2 Fuit cum suspicuror Sui mutis urbi Suuromatis urbs non dos undit ἡAonius sons P. IV, 2, 47). At ora vel tellus segre desideratur.3 Τr. IV, 4,63. . III, 2, 45.

26쪽

vel ibi maiora quam UliX0 in se Xpertum esse mala narrat

P. IV, 10, 25

Scylla furis trunc quod latret ab inguine mon StriS,

nec potes infestis conferre Charybdin Achaeis. ter liuet potum ter vomat illa fretum. qui quamquam deXtra regione licentius errant,

Securum latus De non tamen esse inunt. D0Xtra nimirum regi est Siae ra maritima, nam Suam

in C0lchide pirata non infestant J080ph. B. Iud II, 16, 43. Reliquit igitur t0p0graphiam receptam, quam equitur Velleius II, 40 Pompei triumphos commemorans deinde seXum

agmen ad ea nationeS, quae dextra atque intima P0nti incolunt, Cole hos Heniochosque et Achaeos.

Ad partem sinistram P0nt Euxini pertin0r Coletios Medeae epistula quoque discimus. Scribit enim de patre: Her. 2, 27 Scythia t0nus ill niv0sa0mne tenet, Ponti qua plaga laeva jacet.

Quae cum ita sint non offendimur eo, quod nostrae epist. V. 23 adspice, in has partes quod venerit Aes0n natus dicit Ovidius, nec molestias praebet Amoris ratio, qui nocte NaSonem convenien haec inter alia respondet P. III, 3 7 ut tamen ad Spicerem cons0larerque jacentem,

lapsa per immen Sas est mea penna ViaS. ha0 loea tum primum vidi, cum matre rogante

Phasias est telis fixa puella meis. Adjectivum sinister n0n translate J 0ss accipiendum e0ncedunt interpretes. Owenius autem partem Oeeidentalem ), Septentrionalem nostro l000 00nius int0lligit. His X plieatis respondeo ornio Str0ph. p. 205 Simplicem Orati0nis progressum non magis interrumpi v. 31-32 quam Tr. I, b, 9-63, qua epistula nostra simillima Movit d0ind difficultat0m 0rk0lius praef. XXI. In pro X imiSVait de navigatione poeta dieitur quam in Pontum ipsum nullam feeit. V Cur, rogo, idem editor non pro SeripSit

Tr. V, 2 6 arva rel0gatum iussisti viser Ρ0nti et Scythicum profuga scindere puppe fretum 3Praejudicata pinio, put0, fraudem Deit 0rk0lio neu integra ornio judieandi pot0stas computationibus dedito. 0

P. I, 4 47 te quoque, quam juven0m discedens Urbe reliqui, credibile est n0stris insenuisses' malis.

27쪽

0 ego, di faciant, talem te cernere OSSim, caraque mutatis Seula ferre comis. An hoc osculandi genus parum mariti affectum referre putandum est Heliasius quidum affirmat praestare genis, quod recepit Guethlingius spretis melioribus codicibus. Omnem dubitationem tollent, credo, verba Sequentia amplectique mei corpus non pingue lacertiSet gracile hoc fecit' dicere cura mei. Vnam Saepius duo formae intereuntis indicia cani et rugae Vel macies commemorantur, veluti in initio huius epistulae ad uxorem datae iam mihi deterior canis aspergitur aetaSiamque meos Vultus ruga Senili arat. Praeterea in damnis corporis describendi comae genaeque mutata Ponjunguntur Art. II, 117-8. II, 3-6 443 4.

Tibull. I, 8, 9-12. II, 2, 19-20. Prop. III, 9, 5-6. Laudavit ornius Bena . . Handschristh. p. 8 . Prop. III, 10, 17 et April. Metam II, p. 19, ut verba Scida ferre comis defenderet Lectionum varietas vulgaris illustratur apud Bur-

mannum ad her. V, 2. XI, 92J. P. I, b, 9 haec quoque, quae legitis, Siquid mihi, Maxime, credis,

scribimus invita ViXque coaeta Inu. Licenter mutata est vox coacta in codd. Legendum pro-

prosuit dein sius properata vel perurata Riesius tentavit subacta. At bene se habet lectio meliorum codd. f. . IV, 2, i q. et VI, 28.

D imparibus coordinatis git interus Comm. I, p. l. C0mpar Tr. I, 8, 24 cernere suprem dum licuitque die. P. I, , 19 scilicet incipiam lima m0rdacius uti ut sub iudicium singula verba Vocem 3 torquet enim fortuna parum, nisi Lixus in Hobrum confluat et frondes Alpibus addat Ath03L0cutionem usitatam frondes addere silvis ' P. IV, 12, 13 huc introducur studet 0rhelius, qui salitibus didit. At nullam corruptelam deprehendo. Emendandi munus detestatur J0eta, Ru0 augeat lab0res. Ita deprecatur Tuticanum P. IV, 12, 38 hic cumulus duritia tua nostris absit malis cf. Mut V, 23 scilico haud satis ust quod te spuetant 040vineta est Hur. IV, 7 hau mihi ferre parum 40r0grino addis amores. Eodem modo scribit poeta duarum puellarum amor inesensus

Ain. II, 10 11 quid geminas, Erycine, meos sine fine dolores Θnon erat in curas una puella satis 3

quid lalia arb0ribus, quid pleno Sidera coelo, in ruta collectas alta quid addis aquas 3N0n de vanis et Supervacaneis negotiis sed de lab0ribus auctis, amplificatis agitur es Trist. V 6, ltam me circumstat densorum turba malorum crede mihi, Vero est Ostra querela minor.

hic qui c0ntentus non est, in litu harenas, in segetem Spicas, in mare fundat aquas.

28쪽

unde ut pars saltem levetur predatur n0ster Tr. V, 2, i Sqq. 53 sq. P. I, 3, 3. Quibus odis ad sent0ntiam Xplicandam enumeratis restat ut lueem asseramus singulis verbis tentatis. Laudantur Saepe pro montium exemplis Alpes et Ath0.

in Hybla

Met. II, 21 silva eum montibus ardent ardet Athos. Deinde naturam montes frondibus ornasse Ovidius nos et alibi docet ut . IV, 5, 11 nam prius umbrosa cariturOS arbore montes ' f. P. I, 3, 2. Ibid. 135 robora dum montes,

dum mollia pabula campi habebunt . Sic d Peli dieitur FasL V, Si summa virent pinu, cetera quercus habet f. Her. X, 25. et III, 708 V, 12. X, 103. Her. II, 113. IV, 85. Art. III, 71. Ibid. 195. Virg. Bu00l. V, 3 sint0nsim0ntesin. Quare diei conjecturas nontes Burmanni et Riusti)et fauces Guethlingit. P. I, 7, 17 22

me miserum si tu verbis tanderis istis n0Sque negas ulla parte fuisse tuos. idque sit ut verum, mentito ignoscere debes nil d0mit laudi gloria nostra tuae. quis se Caesaribus n0tus non fingit amicum Θda veniam lasso tu mihi CaeSar eras. D0landeroe conab0H distich0im medium et ultimum, qu0d utrumques damnavit Merkelius, illud suo Marte, hoc dein-

datur, qu0d Ovidius item ad Caesaris exemplum provocat Tr. IV, 4, - 16, quae epistula ad eundem Messalinummissa est j. Si saepius p00ta dieit, quo auctor quid seri liceat e g. r. II 6 sqq. P. II, 1, 7 10. Nec displicui

adulatio immo requiritur. Preeor ' enim ait . . eSSetuus , quolibet in numero me repone , Sim modo pars

vestrae non aliena domus v. 67-Sin. Cum M0ssalino, qui olim fautor erat Tr. IV, 4, 21 P. I. 7, 26. II, 2, 3 q. 103 sqq.), 00ta in gratiam redire studet ne blandiens modum excessit Nimiam laudem fautoribus t in ieis tribuero Ovidius numquam Veretur, qu0d Xemplis probabo. NarratC0ttam, Messalini fratrem, Celso dei instar fuiss0. P. I, 9, 35 nam tua C0tta n0n alio coluit penetralia ritu, terrarum domino quam colis ipse deos. 49 ut 40tuit, quem tu Celse pro numine vivus habebaS, praestitit fficium Maximus omne tibi. Sextus Pompeius ei a superis primus est P. IV, 15, 3ὶ, scribit tamen Cottae Tr. V, 9, 11 Caesari est primum munuS, quod ducimus auraS gratia p0st magn0s est tibi habenda d00s. P. II, 3, Si te tamen ante Omnes ita Sum compleXus, Ut unuSqu0libet in casu gratia OStra Dres. Fabii Maximi mortui0ncidit ipsum auxilium V P. IV, 6, 14.

1 Graeber Qu. Ovid. I, p. 20.

29쪽

32 Attici amici judicium magni se aestimare noster profitetur his verbis II, 4, oin qu0d tu laudabas, p0pulo placuiSSeputabam V. Messalinus igitur, qui tanta gratia i apud Augustum lorobat, alter Caesar in hac pistula vocari potuit ). Ovidium auctorem deinde agn0sees t 0 0rbis additis da veniam fass0 et e tota compositione Consero enim P. III, 2, 3 - 16 squis non- me , quo l000 duobus quidem distichis utina p0eta, Sed more Su0, eum modo contrahat modo amplificet orationem f. II. 4, 1-H. 0 II, 10, 35 38.

P. I, 7, 5 culta quidem. fateor, mitra quam 40bui, illa janua tua est.

so fuit in fatis h0 quoque, redo, meiS. nec tamen metum sensit domus altera nostrum hic illic vestro Sub lare Semper eram. Corruptolam v bi viri docti vari toller conati sunt. Proposuit Merk0lius nec mancum, in ditione altera ni claudum, Seripsit 0rnius nescis; substituit sic pro hic et interpunxit 0st illic hWaldius Bursiani Annal. 80 113ὶ versu 57, ut codicibus traditur, probat0. At, ut hWaldi respondeam, finge sic Significare tantopere ' - quam sententiam comparavit Heliasius conjiciendo: nec tantum officii sun sit 1 P. I, 2, 2 sq. II, 3, 3 sq. 0 fratre ibid 47 49 sq. 85 87 sqq.

Graeber, I, 17 sqq. 2 , Pac loquar Veneris, i dea maior eris'. m. III, 2, 60. cf. Hor. III, 52. XIII, 154. Rem 464. r. I, 3, 6. Hor. Sat. Ι, 2, 125 sq. Virg. Buo 3, 104.3 Iuvenal. XII, 78 non sic igitur mirabere portus, quos natura dedit. Her. 7, 22.

d0mus altera nostri' - pot0sin illic Romam significare, qu sensu istic p0nitur Tr. III, 3, 25. 10, 1. 12, 17. P. I, 9 46. II, 10 51-2Jὶ Vix quidem eruit et accedit quod hac c0njectura recepta frigent vestro Sub . . . V Aptius enim se utramque celebrasse domum diei poeta, si retinemus o illic, quae sive in tua, sive in fratris tui dom0 vertit H0insius. Cum mihi ergo v. 58 conelusio sit, male se haber judic domus 57 verumque Servare ut 00d Pute- anum Parisin. 8239 D.): ne tamen officium sensit magis altera OStrum, ut edidit artes, qui adn0tat: lecti d0mus inde orta est, qu0 quidam ad voc altera notarat domus ab alio in t0X- tum receptum extrusit το magis V C0mpleetitur poeta v. 58 a1 qua de utraque illa bo), altera 57) ianua narravit. Ind domus mihi abundare videtur, quae v0X, utp0te tam frequens ), facillim substitui potuit. Siquis autem mihi 0pp0nat P. II, 3 79-82

nee qu Sit primum n0bis a temp0re cultus contendo fratrem p0sse referre tuum. t tamen ante omnis ita sum OmpleXus, ut unuSqu0libet in casu gratia n0Stra foreS.m0ne singulas epistula eum, cui in Seriptae Sunt, p0tisSimum Spectare. Si C0tta P. III, 2 6 ancora sola est, Fabio autem Maximo mortuo concidit ipsum auiilium P. IV, 6, 14j. I cf. r. IV, 9, 10 istuc P. I, 5 71 83 istuc P. II, 2 93 95 et 7)istac. . IV, 10, 35 istinc).2 De domo Valoria egit 00ta Tr. IV, 4, 33. . I, 7, 36 68. ΙΙ. 2, 1. 103. 108. I, 3 73. III, 2, 108. Propter Syn0nymorum inopiam variandi studio non aequo indulgere potuit poeta Art. ΠΙ, 652-56, ubi quater occurrit vox munus semel interposito donis.

30쪽

3435

P. I, 7, 1 quid quod uti muritis remi unda est gratia Semper, sic est fortunae promeruiSSe tuae. qu0d si permittis n0bis Suadere, quid pleS, ut des quam reddas plura, - precare de0Si idque facis, quantumque licet meminiSS0, SolebaS0fficii causa pluribus esse dari. H0i versus seise, testes ornio, uncinis circum SeripSit.

Ignor, quibus argum0ntii ductus ita judicari vir doctusndi talis sententiae uationei investigare possum. Pr0dam erg0. quid it Mes t0t 000 et de singulis sentiam. Poeta Messalinum, quocum in gratiam audire ratu det parum Secoluisse i0nfitetur v. i5 cuius sileti neglecti crimen et invidiam in fatum transfert in v. 56). Cum autem mollis et infirmi lanimi sit tali modo veniam petere, ad fratrum On-c0rdiam Tr. IV, b, 29 sq. . I, 7, 31 sqq. alludens per Cotta lamicitiam Messalinum movere temptat. At hucuSque causam tuam minus prospere Sibi agere videtur. Hinc ad adulati0nem confugit. Potentibus i ait, c0ntingit, ut beneficia priui in illos conferant quam ipsi accipiant. Non diversus est l0eus, ubi poeta noster Cottam laudat. Loquituri amicis

quorum tu princepS; neque enim eo me eSSe, Sed uetor, nec petere exemplum, Sed dare dignus eras. Multa praeterea inter se c0mmunia habent epistula ad M. Valdri Messalla C0rvini filios missa0. - Cotta opere

oratori ita d0l00tatus est Ovidius P. III, 5, 29ὶ, ut hac Voluptate sa0pius frui vulit: legenda lisaepe pree0r, Studii pign0ra mitte i tui eXempl0que meo ), nisi dedignaris id ipsum, utere, qu0d 0bis rectius ipse dares. Neque frustra iterum inspicies libri secundi pistulam tertiam, ubi haec leguntur v. 95 pro quibus lamentisin ptandi si n0bis c0pia fiat,

tam bene pr0m erit e0mm0da mille preeor. s0 si s0la mihi dentur tua V0ta, precabor, ut tibi sit salvo Caesare Salva parenS. Habus ibi urbum promereri in t 0ta aliena tangit p00ta,

ut tetigit P. I, 8, 9 sqq. II 6 17 sq. IV, 6, 21 sq. 9,

5 sq. 71 sq. t plura illustrare desinam. Xempla nostro loco consimilia vi reperientur Colorem contra Ovidianum quivis in his epistulis versatus deprehendet in Devenimus

1 os Heroid. 4, 3. 2 os P. I, 9, 11 sqq. Praecipit reus philosophus Iulia Augustae Son ad Marc. de cons. IV, 4 sene quicquam pulchrius existimo quam in summo fastigio collocata multarum rerum veniam dare, nullius

petere.

1 cf. IV, 2, 50. 2 v. 35 Sq.3 Senec. do vita beata c. 24 hunc promoreor, illi reddo . dum do bunos. I, 3. Participia promeritus et emeritus idom significant vide Huius ad Hor. VI, 138. Amor. I, 8, 24 Deinde hae exempla collegi Suet. Aug. in promorundis sociis). Voll. II, 102 Censorinum domorondis 10minibus genitum). Val. Maxim V, 2 ext. 4, juvandi et merendi cupiditas, . 4 Sunt trita loeuti0110 quod si permittis Her. V, 4. VI, 3. Met. X, 19 sq. r. IV, 5, 13 9, t. V, 9, 1. P. III, 6, 7. IV, 2, 4 , idque facis P. II, 3, 48 5, 35. 6, 15. III, 1 90. r. V, 14 43 qq.); verbo νιie iraesisse abutitur sero poeta. Amor. II, 2, 16 dare, reddoro Val. Maxim. VIII, 14, 3 referro inchoare gratiam Art. I, 705 coepisse priorem).

SEARCH

MENU NAVIGATION