장음표시 사용
31쪽
ad 0rruptelam v. 66, quae nondum sublata est, nam Si Messalinus officii causa esse non gravatur ut astum dep0-
nil didit nim 0rk0lius 80l0bas i mei causam pluribus SSe pati beneficium laude caret. Eodem viti laborat id, qu0d C. Sehentillegendum proposuit Gu0thlingiusque recepit s0l0bas officii causa pluribus esse dator. X0nne qui munificus est, ut colatur, parum h0neste agit 3 Probabilior certe advigii conjectura 0. causam p. ipse dare)quam vulgavit in adversariis criticis his additis: Etiam Amor. I, 4, 6 88 in optimo codice On X ecce ortum St, quod post H0insium Merkelius posuit, Sed ex ipse, quod cet0ri absent. V At hic codicum t0stimonium e0nssentit in in
VOee 8Se, quam et refert compendium De in eod. Tegern Seeensi γ in l0eis II, 7, 35. 65, ut mihi apparuit 0rnii progr. Strehiensi de codd. Monacensibus. Nimis dein d a verbis traditis habent eodd. meli0res duri, et ceteri dati digr0ditur Bur manni mundatio volebas datam quamquam alternant volebat et solebat P. I, 9, 33. 00 uti0nus incauSa Sse et ca/ι8am dare permixtae Omnia turbasse videntur. Sed licet versus, quem lacunae X plendae causa factum esse contendit lo0per, n0ndum in integrum restitutus Sit,
1 P. II, 1, 50 melior pars codicum malo pra0b0t As pro isse ut Argentor. Incidi in ipso dabit Amor. I, 2, 24 , ipse dares P. III, 5, 323.2 P. III, 3, 107. 3 Utraque obvia est. Causa esse m. I, 4 42. III, 11, 20 Art. II, 247. P. IV, 6, 14. Ca/ιsum dare Her. 8, 59. m. II, 17, 34. Mot. XI, 781. Trist. II, 281. . IV, 4 40 et saepius Opem fortasse asseret Art. I, 705 712.
tamen e0ntagio libero judico versus pra000dent0 vel invitis W0isi ut uethlingio Id 0niquo pr0mendum piStulam nostram eontinere multa Spera et salebr0sa poeta ingenio p0lit fer indigna. P. I, 8, 17 illo umor magni generis, Virtute qu0d auget, protinus innumero milite cinctus adest. nec prius abS00SSit merita quam eaede noeentum audaces animo contuderit p0puli. Versus 20, qui in Ham burgens intercidit, in codd. 0-naeenSibus β. . legitur, ut seripsi, in deterioribus autem invenitur se nimis uiuiseens extitit ipse Oeen S. Hino lacunae statuenda opportunitate utitur Merkelius. At eod. Hamb. librarius saepius VerSuS mi Sit, euiu negligentia exempla d0dit 0rhel. edit. r. praef. IV in I, 2, 36. II, 6, 30. I, 2 89 an apud orn. 3). 9, 18, 19 in Fuere praeterea viri docti, qui haererent in Seriptura codd. 0-naeen Sium, inter quos Gu0thlingius praeeunte iusto didit:
60nfuderat, quam eorrectionem minime probo, nam aut indicativus p 01 laeti contutudit Ennio reddidit L. Muelle annal. XVIII. 16 515 star 40test aut imperfecti vel plus-
Sum enucleari deb0t. 2 Haud Tui soli I. 401 Porsecti conjunctivum probati scriptores non usurpabunt, nisi ubi alia causa accedebat in oriitione vel ex aliena Sententia opondente, ut alio modo obliquata.
32쪽
quam perfecti conjiunctivus J. Inde qui contu tueri volent, perfectum plus quamperfecti vim habere judicabunt Metam. XI, 739 senserit40 C0yx, an vultum motibus undae tollere sit visus, p0pulus dubitabat δὶ Tae annal. II, 15 hos ess Romanos Variani exercitus fugacissimos, qui ne sellum tot 0rarent, seditionem induerint. VC0njunctivum apud Ovidium obvium osse post futurum in loci ἐκ του αδυνατο qui volantur Ib. 39, 33 4 l). P. I, 6, 53. I, II, 6 8. IV, 6 50 non miramur indicativus Sequitur Tr. IV, 6, 37-8. Quidquid id si versum apte On-Venientem sententiae dicere non ausim in Alterum autem VerSum mi Serum supplementum esse M01 helio pra0L XX libenter concedo. Lae una explenda studi originum debere
videtur Κ0rnio past0s XIIIJ Ipsa v0rba salsarium produnt in nec Odrysarum regem Sulla more θ' modum Xe0SSisse putaverim laudat enim Ovidius nec r0pr0h0ndit Malo igitur
1 e g. Sueton. Claud. 1 hostem. . . . non prius deStitit insequi, quam specie barbarae mulieris, humana amplior, victorem tendor ultra 80rmon Latino prohibuisset. 2 P0nt. III, 2, 7 extitit hoc unum quo non convenerit illis, cetera pars concors et in lit fuit. 3 Κ0rnius prae XV neutrum genuinum habet, quamquam pentametrum codicis 3 longo aptiorum ducit.
4 In additamunt cod. Moreti Ε post I, 8 60 nimi/ιm occurrit. Quibus tum poribus in usu fuerint quid tu significarint voeabula nimis inimi ι docet Baselirens ad Catuli. LXIV, 22.5 Lucan. II, 13 Sulla qu0quo inmensis accossit cladibus ultor. ille quod exiguum restabat sanguinis urbi hausit dumque nimis iam putria membra recidit,
excessit medicina modum nimiumque Secuta est, qua m0rbi duxere, munus Periere nocenteS, sed cum jam soli possent Super088 nocentes.
Κ00nius in ed. sua figmentum istud libr0rum recentium Korn. praef. XV r000pit. Idem Κ00nius, ut eum Verp00rten HarleS, dubitat utrum ad Rhoemetalcen an ad 0tyn P. II, hallu dat Ovidius Patrem speetari opinor, in quem V 21 - 24. 17.
cf. l. II. 9 45-6 m0lius cadunt quam in filium P. II,
9, 5. 4ὶ Obiit Rh00metalces imperant AuguSt ante a. p.
Chr. 12. id est ant epistulam II, 9 ad 0tyn datam ut
videtur Mommsonio ini. At temporis indicia quum nulla Sint, dissentiunt interpretes. Adscribit prim exilii anno p. II, 9.
P. I, 8, 21 24 at tibi, re aevo, detur, fortisSi me OStro,
Semper honorata Sceptra tenere manu.
teque quod et praestat, quid nim tibi plenius optem y Martia cum magno CaeSar R0ma probet. Summum votum positum est in Augusti amicitia
1 Mommson. Ruges Thraciae inde a Caesare dictator Ephum. Epigr. II, p. 254.2 P. II, 5, 19.
33쪽
Tr. V, 9, 2 di tibi se tribuant eum Caesare Semper amic0S:
vel in eiusdem judici ii P. IV, 9, 9 judiciis igitur liceat Flaccoque tibique
talibus Augusti tempus in Omne frui. cf. P. II, 2, 110. 6, 18. - qu0d 0stro loco jam satis indicant verba quid - optem . Quid ergo causa fuit, cur Keentu Verteret: qu0 et praestat' per quod beneficium praestat aliis omnibus V 3Voluit nimirum ditor Britannicus explicare Verba, quae Merheli judico pra0f. XXVI nullam interpretationem patiuntur simulque evitare eiusdem viri docti mendationem praesto est. Ab utroque autem dissentire libet, nam Ovidium continuam adprobationem Xpetere put0, in quam Sententiam adducor locis quales
Tr. I, 10, est mihi Sitque, precor, ava tutela Minervae Her. I. Ill est tibi Sitque, precor, natu qui Agn0scit' poeta Statum praesentem. Vide qu0que: P. III, 1, 136 eum d0mus Augusti laeta, qu0d est et sit, plenaque pacis erit Tr. I, II, 36 si spe sunt ut sunt, inferiora tua1 Sonec de bonos. I, 15 5 Crispus Pa88ienus solebat dicere quorundam so judicium malle quam beneficium, quorundam beneficium mallo quam judicium et subjiciebat exempla mal0, aiebat, divi Augusti judicium, malo Claudii senescium. 2 Confert Iuven. 12 86 Sacro quod praestat rite peracto. 3 cf. quod facis, ut facias'. r. IV, 1, 5. . III, 1 90. r. II, 155 P. II, 6, 37.
Tr. IV, 9, 10 sim licet X tremum, Sicut Sum, mi SSu in Orbem P. IV, 5, 3 ut sit enim tutum, sicut reor esSe fateri Alibi Tr. IV, 7, Tr. V, 13, 19 p00ta affirmat quod
preeor, SSe liquet. Minime itaque viro mei0s deos et homines negligentiaeaeeu Sare propositum erat. Inde quod et praestat in valui ut jam te pr0bat. Quae Xplicati si admittitur altorum nan-ciScimur argumentum, quod, ut Rhoemetalcen regem dici intelligamus, Suadet. P. I, 9, 3 carmina jure damu raro testantia OreS, ut tua venturi 110mina, Celse, legant. hoc est, quod possim Getieis tibi mitt0r0 ab arvis, hoc solum est, isti quod licet SSe, meum.
Conjecturam H0insianam liquet jure ducit advigiush0 utens argumento Ad vers. II, 1023: non quaeritur, quid certum sit Ovidii esse, 0 quid solum Ovidii Roma esse possit, eum ipsi ibi Sse n0 liceat'' i. At, quemadmodum v0rsus Ovidiani menti obversantes Heinsium ad errorem pellexerunt, sic advigio quoque fraudem laeserunt varii loci. Probat enim iesbyei sui mendati0110m h00 0lum est, istic quoi licet SSe, meum
1 Tr. III, 5, . . II, 6, 37. III, 1, 71.2 Ita sest, nam voluti mens pervenit in urbem Tr. IV, 2, 58. P. I, 8, 34. III, 5, 49. IV, 4 46. , t et nomen non exulat Tr. III, 4 45; cf. r. V, 3, 5 quod licet, inter V0 nomen habete meum. r. IV, 3, 18 quodque potest Secum nomen habere se uxorem tuum sic habent jus urbis libelli Tr. I, 7, 36. III, 14 9 V, 1, 80. P. I, 1, 21. II, 2 8.
34쪽
Venerunt nim in sentem videlicet loci, quales Tr. I, 1, 7 tu tamen i pro me, tu, cui licet, aSpie B0mam Tr. V, 4, qui mihi flens dixit ἡ tu, cui licet, aspiste Romam. Tr. III, 12, 25 quater beatum n0 interdicta cui licet
Tr. III, 14, 12 urbe tamen natis exsulis esse licet
P. III. I, 48 gratia dis, menti quolibet ir licet
Ρ. II. I. 8 urbe licet vestra versibuS SSe mei SQuae 'amem exempla non impediunt, quominu alteram quoque constructionem inpud Ovidium comprobes nec haec valet q0x expediti qua0que tantummodo esSe genuina. Monuit et Eornius, i inania aut ad unam aut ad facillimam rationem 4000m0dares i. Displidet deinde illud quoi, quam formam priscam ic antiquitat revocavit advigius Ad vers. II, 102 ut conjecturam suam veri similem redderet ); constanter enim codice praebent qu0d nec qui, qu0d pro cui invenitur in n0nnullis codicibus e g. Trist. II, 60 ef OKenii adnotationem criticam). Ceterum ne Catullo quidem nisi dubitanter quoi adscribitur Baehrens in edit Catuli. proleg. i. 50 ad Catuli. I l. Baehrens, Rieso L. Muellerde re metr. p. li). Qua cum incerta sint mal Guethlingio aSSentiri, quem supra descripsi. Hoc meum s0lum Romae
1 Id vitium contio occurrit in codd. Heingianis, ut passim observat Kor in opusculo emork. g. Haud80hristhundo de Ovidianischen Buchor sex Ponto gymnasii Vesaliensis progr. 1866ὶ.2 Idom studium arguit L. Muolturi conjectura Art. Hi 655 quom pro quoque Divereum praeterea corrigendi genus est, quod citat advignis nam Advors. Ι, 6 dici do erroribus ex quo pro ut Scripto OrtIS.
hibetur ). f. te. Verrin V, 32 h0di Syracusanum in ea part habitur n0n licet ' ut qui alii loci in lexidis et apud
P. II, 1, 7 gaudia Caesarea montis pro parte virili sunt mea privati nil habet illa domus. 0insio videtur scribendum gentis, cum Subjungatur privati nil habet illa d0mus. At conjectura, quam . 00ppd0landit pr0bavitque Eli vald Burs annal. 43, 176 23 limihi non placet. Domus Augusti an laeta est P. III, , 13 sq. III, 3 8 sq. n0stro autem loco de gaudio Caesaris i. 2. agitur, quocum una gaudere, 0lere et alii dicuntur. P. II, 2, 21 quae tu tua est tutas in totum nomen Iuli, te laedi, cum quis laeditur inde putas. P. III 3, 3 quique d0lor pectus tutigisset Caesaris alti
illum jurabas protinus SSe tuum.
Nec bstat illud domus, quominus de uno Caesare c0gites collato
Tr. I, 2, 101 quod li00 0 minimis, domui si savimus illi' si satis Augusti publica iussa mihi. Caesarem lautum deinde d0seribit 00ta Trist. IV, 2 66 cf. P. II, 2, lipse Tib. Super currum placido Spectabilis re. Gaudia mentis qu0que bone s habent f. P. III, 4 50
sic ad laetitiam men mea Segni erat.
1 Prop. II, 9, 16 solus ero, quoniam non licet 088 tuum. 2 Tr. II, 55 Sq.
35쪽
Levi mutation igitur textum c0rrupit magi quam Or-reXit Heinsius, quemadmodum errarunt librarii P. III, 4, 27, ubi gentis scripserunt versus 25 memores. Nostro autem Oeocodilum concordia Seriptura menti nititur. P. II, I, 37 protinus argento versos imitantia mur0S barbara cum pictis oppida lata viris, fluminaque et montes et in altis proelia silvis armaque cum telis in Strue miXta Sua. Ita didit ornius cod. amburg0nsi duce, eui tamen fidem denegant alii critici, quia inveniuntur in ceteri codd. Seripturae veros, victis suis alia. Iuvat ergo illustrare teX-tum Ornianum. 0 potissimum pompa triumphali 00nsilium fuit, ut singula belli seliciter gesti momenta ante ocul08 0puli ad spectaculum con eurrenti p0nerentur, U0det apparet in verbis citatis. Praeelaram enim Merhelii conjecturam pr00lia), qua vo facillim in per tua vel pro iuuabire potuit tribus litteris prioribus per compendia Sitata Scriptis, confirmat locus Ovidianus P. III, 4, 26
nutrissent carmen proeliaque ipSa meum.
Sic Tacitus nos docet annal. II, 1l: in Germanici triumpho vecta spolia, captivi, Simul aera montium, luminum, proeliorum; sic Livius indie tabulae, quam Gracchus Sardinia capta in aede matris Matuta posuit, deScript haec subjungit Il, 28): Surdinia insula forma rat atque in
Quum Pannonios tum Germanos Trist. IV, 2, 37. Vell. II, lib. Iadit. in devias silvas recedere Solit08 SSe nemo ig-
Quemadmodum igitur naufragii servatus non navem integram sed ipsum naufragium in tabula pictum exhibet nocladem suam omnibus narrare cogatur Schol ad Pers. Ι 89. Iuv0n XII, i ita n0n veri muri Sed versi ireumferebantur. - pictis illis viris ' quoque dubitatum est, at vide
Sed loca, sed gentes larmata mille figuris
nutrissent carmen proeliaque ipSa meum.
describi, p0stea de ducibus agi, quem rdinem Servat 0eta Art. I, 223 hic est Euphrates, praecinctus harundine fr0ntem; cui coma dependet caerula, Tigri erit. h0 facito Armenios, haec est Danaeia Persis; urbs in Acha0meniis vallibus ista fuit: ill vo illo ducus et erunt quae n0mina diea S, si p0teris vere, si minuS, apta tamen.
Versui 39 similes sunt Art. I, 219 sq. Trist. IV, 2, 37
36쪽
el ad ann. II, 41. Restat v. 40. Arma cum telis suis' 'absurde dictum est, at quanto melius coacervantur in Strue Stua, quae propria Si pompae triumphalis Plutareh. Aemil. Paul. eap. 32. f. Tacit annal. II, 18. 22. Cum igitur c0dicis Hamb. verba Xplicari possint, nihil mutandum en Seo.
P. II, 2, 45 7 9 nunc tua pro lassis nitatur gratia rebuS, principis aeterni quam tibi praestat amor. Videmus Ovidium epitheton aeternus V imponere Augu Stopontifici maximo ast III, 2 l
cf. 42 vivit inexstincti, flammaque duXque preeor. Si Vesta sacerdotem aeternam commem0rat poeta Am. III, 7, 2 l. D principatu autem aeterno in nihil comperimus. Iamdudum enim correctum FaSL IV, 408 perpetuam pacem pacificumque ducem. V R0gnum diuturnum tantummodo Augusto
exoptat poeta Tr. II, 166 ). P. I, 2, 10 l), vitaeque longinquitatum Tr. II, 7. 55. V, 2, 51 sq. , , t. V, 11, 25 sq. P. II, 8, 1. Fast. II, 652. et XV, 8683. Domui
contra Augusti imperium aeternum votis Xpetit poeta. Met.
XV, 37. r. III, 1, 8. IV, 2, 10 P. I, 2, 102 δὶ). Spreto
igitur c0d Hamb., quem Sequuntur editoreS, aeterni mutan-
1 Huc non pertinet P. II, 8, 25 parce, precor, saecli decus indolubilo
2 cs. Consol ad Liv. 13 sq. Martiat. VI, 3, 3. 3 Elog in Maecen. II, 29 q.
dum st. De medula flarenda vid dein sium ad 0eum et confer Tr. V 9, 2I P. II, 5, 3. IV, 9 70. Pietatem aeternam indieat poeta Tr. V, 4 44. P. II, 3, 15 nec nisi qu0d pr0dest earum est, et detrahe menti spem fruetus avidae, nemo petendus erit. L0eum communem, quem haec epistula tangit, illustrabunt id. Lael. 9, 3I: ut enim benefici liberalesque una US, non ut Xigamus gratiam, neque enim beneficium seneramur Senee benef. IV, 13, ), Sed natura propensi ad liberalitatem sumus - si amicitiam non Spe meroedis dilueti, sed qu0d omnis eius fruetus in ipso am0re ineSt, Xpeten dum putamus' et te fili II, 26, 3 saetant tiam illud 'ut aequitatem, m0 destiam, virtute omni per Se pSa gratis diligant. An vero, si fructibus et emolumentis et utilitatibus lamicitias i0lemus. Si nulla caritas erit, quae faciat amicitiam ipsam sua sponte, Sua et pr0pter Se expetendam, dubium est quin fundos et insulas amicis antep0namus 3 Appositus Ru0que J0cus Senecae benef. IV, 11, 23: si utilitas m et sordida c0mputati liberalem adit, si nulli pr0sum, nisi ut invicem ille mihi prosit, non dabo b0neficium. V eques illi script0res sibi 'emperant meque Ovidius, in quo abjudicat versus 5 - 16 Benti eius. At dubites quoque in distichis sequentibus 33-36 utrum utri anteferendum sit. Quid ergo statuemus Saepenumero quid Ovidi, tribuendum sit, quid interpolatori dijudicari fer nequit Tutius mihi visum versus pro genuinis abor in). Vi
37쪽
tium in verbo petendus nullum deprehendo. f. Hor. d. II, I 8, I. Pr0p. II, 9, 23. Cic. ad lam. XIV, I, 2 quare reiciunda advigii conjectura verendu8. P. II, 4, 7 ante oculos nostros posita est tua semper imag0, et videor vultus mente videre tuOS. Jur Guethlin lectionem codicum Monaeensium revoeaVit, ad quam pr0p accedit cod. Hamb. tua est tuain, nam aepius exciderunt syllabae in eod. A. Merk09, praef. VI).
Inveni agr)0 II, I, 3, ni si II, 3, 23, a)micus I, 6, 3. Inde mendavit Merk0 II, 9, 37 profugo prosint tua. Legitur autem in cod. . profugus intra tua. P. II, 5, 3 quae rata Sit cupi rebusque ut comprobet omen, te pree0r a Salu p0SSit, mile, legi. Corrupta haec esse censu0runt multi viri d0eti; 0test tamen Servari vulgata coli. Am0r. I, 2, 27 ergo ego vos rebus duplices in pro nomine sensi V et versu dubi0 Met. XIV, 385. Verba rebus opponuntur . IV, 3, 25. P. II, 5, Piptastique brevem salvi mihi Caesaris iram quod tamen optari, Si Selat, ipSe Sinai. OKenius in ed. erit. Trist. pr0legg. iii c0njecit statui. S0d frustra locus tentatur, legimu enim
Tr. III, 1, 5 quand0cunque pree0r, 0Str placere parenti isdem et sub dominis aspiciare domuS. Tr. IV, 9, 13 et patriam, modo sit sospes, Speramus ab illo Tr. IV, 4 47 Drsitan hanc ipsam, vivat modo finiet olim, tempore cum fuerit leni0 ira, fugam. quamquam ultimo l000 viri docti vivam modo ' in e0rrigunt, quos locorum Tr. I, 23 sq. 181 sq. III, 8, 19 sq. P. II, 7, 7 Sq. memores fuisse Suspicor. Probavit H0insius salvi coli. P. II, 3 9 sq. i. Ne permaneat in ira Augustus, Cotta quoque peram dabit. P. I, 9, 27 r0gabit, ne sit ad
P. II, 5, 5 distat pus n0strum, sed fontibus exit ab isdem
artis et ingenuae cultor uterque UmUS. thyrsus ubi si a t040stata est laurea nobis sed tamen ambobus debet inesse calor. utque meis numeris tua dat laeundi nerV0S,7 sic uni a nobis in tua verba nitor.
earmine tu gaudes, hic delectatur iambis, ill Bi0nuis sermonibus et Sale nigro. At falleris, nam laurea speetat oratorem Burm. Sed Vii duplex Venus Catull. 8, 51.
1 Ut logitur Rum. 391. s. ano salvo P. II, 1, 67.2 Martial. V 6, 3 sic te orior o beata quotidam i Sulvo Caesar finia
38쪽
deamus modicum scripturas. Supra ciuili a qua leguntur in codd. Monacensibus. Eadem lare praeb0t eod. Hamburgen Sis: thyrsus sublestate gustata est laurea nobis Lae una videtur fuisse in innium codd. Xempli S: thyrsus ub
At aliena sententia est: tu 00ta n0n S, et ego Sum. Ut ergo Opponantur inter se orator et 00ta v. 69 fortasse scribendum thyrsus ut est vati, gestata est laurea vobis. P. II, 6, 23 turpe equi casum et fortuna Cedere analeum, sit nisi sit latiX, esse negare Suum. Ita did0runt ius et Gu0thling. Versus H0insi suspeetos i000runt Bentley, Orn, Merhel'. - Comparaverim Certe. P. II, 3, 37 turpe putas abigi, quia Sit miserandus, amilum quodque sit infelix, desinere esse tuum
attamen non inveni apud Ovidium odos, ubi casus signifiearetb0num, pr0Sperum casum. 0dd. meliores habent accedere faciunt igitur poetam m0r suo bis idem diuentem; at objectum sesso obet amicum. Guethlingio si credis, mala fortuna intelligenda est. 0rendumne cedere in , tradere, permittere Madv. adv. II, 10 addicere pr0 posuiti Nonne patet ne- seloquem desiderasse tertium distichon a turpe incipiens, in quo notissima illa d ami eis fortuna comitibus occurrerent
Tr. I, 5, 34 9, 3. P. I, 9, 6. II, 3, 6 3 Quam inscite
divorsissimis nov0 versus conflavit lP. II, 7, 3 proxima subsequitur, quid agaS, audire VoluptaS, et si quicquid agis, Sit tibi cura mei. nec dubit0, quin sit sed me timor ipse malorum Saepe SuperVaeuos cogit habere metus. da Veniam, quaeso, nimioque ign0sce timorigi tranquillas etiam naufragus h0rret aquaS. Mutat timor in fenor Buntl0y, in uinor et hel At conla v. 35 non igitur vereor, quia te rear eSS Verendum, Cuius am0 nobis pign0ra mille dedit: sud quia res timida st Omnis miser, et quia l0ngo est temp0r laetitiae janua clauSa meae.
39쪽
00 ule quoque Cicer0nem de aegritudine animi disputantem Tuscul. III 0 Sendea Epist. 3. Anxieta enim animi P. I, 4, 8 vanos metus poeta incutit, qu0d eidem aecidit Tr. IV, 3 9 inque meam nitidos d0minam c0nvertite vultuS,
Sitque mem0r 0Stri necne, referte mihi. 0L mihi, iuri tim0am quaae sunt manifeSta, requiro cur labet ambiguo sp0s mea mixta metu 3, credo, qu0d si et vis in , ac desine tuta vereri, deque fide certa sit tibi certa fides nec non de uxoris fide dubitavit r. III, 3, 25 28 cf. r. 1 74 82. Sunt ut cum Cicerone loquar Tusc. IV, 6, 14 - mala pinata. Nunc , ait 0etaom. I, 0 9,ἡ timor omnis abest animique reSanuit error. ' Quibus perpensis retineo timor. timor eventus deterioris P. I, 2, 32. timor mali iv. 4b, 2bi. P. II, 7, i membra reformidant mollem quoque saucia laetum vanaque sollicitis incutit umbra metum. N incitat iugas plurimos codices secutus, iterum in Spiciendus est Tusculanarum disputationum libur tortius Seribit ibi M. Tullius cap. XI: His autem perturbationibus, quaS, in vita hominum stultitia quasi quasdam furias immittit, atque incitat, omnibus Viribu atque pibus repugnandum
1 Senec. ap. 13, 13 ergo spem ac metum examina, et quotiens incerta erunt omnia, tibi save crede, quod mavis.
ἡ0st. V Non enim ut ibi de perturbationibus incitatis de mutuaueto nostro loco agitur Vana timet 00ta cf. m. I, 6, 9. Hor. Sat. II, 3, 53 Sq Juven. X, 2 l. Virg. Aen. II, 728. P. II, 7, 7 sustineas ut onus, nitendum vertice pleno St, aut sueti nervos Si patiere, cadet. In codd. 0terioribus recto logitur Conjucit celso ius0,1γlano Sehon l. Malim l0gor tento propt0 verbum flectere iniquod sequitur. In cod. Argentorat. Scriptum est nitendo vertice recto.
P. II, 8, 3 Ca0saris adventu tuta gladiator harena exit ut auxilium non leve vulnii habet. Hic iusto assuntl0r ad nutun seribenti. Nam licet Suetonius in vita Augusti c. 92 narret apud insulas Capreas v0terrima ilicis demissos iam ad terram languentesque ramos convaluisSe Augusti adventu, at tamen principe p0dium conscendente gladiatorem salvum harena egredi non tradit. Prohibuit tantum Aug. gladiatores in missione edi l. l. c. 45 . Ceterum eiusmodi spuetaculis valde deluctabatur Tae ann. I, 543. - Vi igitur puto AuguStum ' mortem remisisse gladiatoribus adventu suo. In errorem induxit, puto, librari0 distich0n, quod Subsequitur:
40쪽
no qu0que veStra juvet, qu0d, qua licet, ora Videmus intrata est superis quod domus una tribuS. At quemadmodum princeps praesens mortem deprecantibus adnuit, si grata Ovidio Caesarum praeSentia, quOSV0tiS suis 23. 35-38. 43 sq. nutu esse fauturos bl. 73 q. cupit. Qui igitur vulneribus confecti olim mitt0bant ad 0- min0S, qui quaererent quid vellent Cic. Tusc. II, 7, 4 IJ, populum extrema harena Xorabant Hor. p. I, , 3, ubi apud Aug. arbitrium, huius frontem sentasse mihi videntur, ut hodie non nisi rege Vel 0gina praeeunte plaudunt spectatores. Nota quoque verba videndi 9. 3. 9. 55. S). Non dubito ergo quin recte Seribatur Caesaris ad num tuta gladiator harenauxit et auxilium non leve vultus habet. P. III, 2, 15
22 m quoque amicorum nimio terrore metuque, n0n di0, quidam destituere mei. non illis pietas, non offici0S Voluntas defuit adversos Xtimuere deOS. utque magis cauti possunt timidi tu videri, 2 sic adp0llari non meruere mali. at meus Xcusat caro ita candor amicos, utque habeant de me crimina nulla lavet. Versus 19-22 vi recte se habent' ait ornius; intercidisso videntur nonnulla. ' Merk0lius distichon l9-20 uncinii inclusit Peters, ut mihi auctor est hWaldius
rum alteram vanam luto, alteram eontra neeeSSariam. Cur
ita Sentiam, dicam. Nihil opus est adverbio nimis, quod obversum l, introductum esse videtur. Utrumque enim dicitur, mi patet comparati m. g. Tr. I, 5, 37 0 I, 9, 9 Sq., P. III. i. I, i, 43. D0indae ixplico mali adpellari non meruere amisti, OSSunt aut potius neque nimis cauti cum Η0insi0 timidi tu videri. Sic legi apud Senecam p. 22, 7:ἡ non est quod quisquam temeritatis ill0s St0i00s apud tu, infamet eautiore quam fortiores Sunt.' Superest, ut defendam possunt et ut Illud tu0tur P. II, 2, 17 nil nisi n0n SapienS 40SSum timidusque vocari), hoc convenit epistulae argumento. Nam do amicis infid0libus ideo tantummodo l0cutuc est poeta, quo maiore laude C0ttae pietatem celebraret, quare. quae ruberravit in prop0Sitin Oratio, apte per telauditur. Opportunae quoque poeta pr0v0cat ad candorem suum, de quo non dubitabat Iactavit eum e g. r. II, 467.
572. r. V, 3, 3. b. 8 P. II, 5 b. III, 4, 65. IV, 14 43. D quibus si recte judicatum est, nihil impedit quominus
Sperna aut, quod invenitur in codd. A. et . nam vitiosae loetiones Hamburgens saepius cum ArgentoratenSi communes sunt Κorri pra0f. VIII). Permutationem illam illustrat P. I, 2, 101 3ὶ ubi in diti0nibus at in A. aut in B ad. At ires aut in d0turioribus occurrure videbis inspectis l0cis P. I, 5, 80. II, 7, 78. II, 9, t.