장음표시 사용
201쪽
Culpa, quam in se derivarat, immunibushmulta bona apprecabatur , felicia di fausta, Neque est, quod quisquam miretur de solo ibi loqui Aeschinem Judicio, quod in Palladio habebatur, Uemadmodum saepe sit in enarranda Antiquitate Attica , ut ad unum Tribunal restringantur, quae omnibus fuerunt communia: Nam quae aut in Areopago, aut apud Ephetas in Palladio, legitime suerunt acta, ea locum habuerunt in omnibus Tribunalibus, seu potius in omnibus locis, ubi de catissis homicidii, fiaαις φονικαῖς sui judicatum. Quin, si vita nobis suppetat' vires, aliquando sumus demonstraturi, Areopagum a caeteris quatuor Tribunalibus, quae de caede pronuntiabant, non nisi loco
olim fuisse diversum, ante Solonis aetatem sub communi Ephetarum nomine fuisse comprehensum quo in nodo solvendo haeserunt eteres, PLUTAR cu Us praesertim in vit Solonis pag. 88. uti magnus iste, qui Athenis praeterea fuisse sertur, Tribunalium nurnerus , facile ad Unum, sed magnum, leti altarum Collegium,
in varia δικας ἡρια divisum , redigetur. - ILCirco, quod de Δικαο . at Areopagum prae,ilita docetur, id omnibus Tribunalibus φονικοῖς, quantum res sineret, fuit commune; contra,
quod de uno Palladio quia sic occasio serebat
202쪽
narrat Aeschines, id de aliis hujus generiscludiciis c uno forte, pos Solonis tempora, Xcepto Areopago ob rationes, quas hic reserre longurn foret certo adfirma tr. - am, his observatis, Tacile patet, in Glossa Lexio Rhetorio copulam saltem desiderari ante v - dein tranSponendas Oculas ει post Ην-- να Sed', si nostri res esset arbitrii, qui novirius quoties in illo Lexico Librarius voces omiserit, e collatis Elymologo xl agno, uidia aliisve, vel ex ingeni, supplendas, totum locum constitueremus, addita Voce ο νικων, quae propter similitu'dinem ductuum in sequenti δικαιως absorpta fuerit, hunc in modum: μνυον δε , προ ει
Lexi graphi Rhetorici haec erit sententia, X qua totam hanc judicii partem supra sona aVi-πUS Mμιοι jusjurandum est, quod jura D ant quicunque crimine caedis aut postula, bant aut postulabantur Ambo enim jurabant, , postqUam priorem habuissent lationem, ille, quidem vere se xjuste accusasse hic autem, se in defensione sitia vera dixisse ciuila: ,, illa accusati propria erat αντωμοσία Praeia labant etiam antequam causiam orarent, , idem
203쪽
, idem aeramentum tum , latis jam suffra-is iis, victor, se secundum jus' leges disce-- dere superiorem quod nisi siet, Xitium se sibi, qui judices sesellisset, imprecatus. VIlla, quae huc usque disputavimus, ab argumento nostro de Vindlae crisninum S perjurii
mine minime sunt aliena Sed in rem praesentem venianius , Videamusaue, quae quanta vis fuerit illius, uuae Graecis, Atheniensibus praesertim, firmiter a rebat, persuasionis in constituenda illa Jurisprudentiae Atticae parte. ANTIΡtio in Oratione de caede Herodis pag. 39. 36. disquirens, quare in judiciis de homicidio res judicata pro veritate a beretur, magis quam in alia quacunque caussa, hanc reddit rationem , quod in illis omnia cessient composita ad religionem metumque animis injiciendum, ut condemnatus, post tot' tam horrenda acramenta, ab accusatore ac testibus pracs ita, ipse sententiam judicum, etsi in insontem latam, culpare nefas haberet; quod certe ex vero dici potuit, de Areopago Cillem, quan doquidem nunquam reus ab illo Tribunali suudamnatus aut accusator Victus , qui sententiam judicum ut injustam reprehenderit: Testimoe nium est ΕΜ os THENIS in eadem Orat. c. Ari Iocr. pag. 4I3. S. Og A que adeo, post
204쪽
sacerrimos ritus' tali sacramenta , qualia in nulla alia re praestari solebant, jus, quod Tribunal etiam praeter Verum pronunciaverat, ipso vero potentius es e Videbatur, etiam si non esset Numen , pessurii, quo reus damnatus fuerat, Vindex, ἐα τιμωμων Sed aderant Dii ianti sceleris in innocentem admissi ustores.
revera non sine ratione colligere Antiphonta, vix vero esse simile ut' accusator per calumniam accusasset, in judices perperam pronunciassent
νωιαι - id non sine ratione adfirmare Antiphonta liquet, si consideremus totam ab initio ad finem judicii formam, - considentes sub dio judices, ne sanguinis labes contagione os su: pollueret CA N a ZII o lib. pag. 3O. 3O, sacra, mactati Victimis, facta in ipso ultricum Furiarum ano die atro nefasto , invocatis ad vindictam tum terribili Eumenidum choro , tum reliquis Inserorum Numinibus, appellatisque velut ad testimonium occisi Manibus; horribilam sacerrimis risibus, jurisjurandi formu-Iam; - diras exquisitis limas, ultimamque perniciem
pon sibi soli, iud toti domui, sed familiae, sed gener;
205쪽
posterisque destinatam; - dein solemnem τηι α ροσιν, qua Rex, hujus Judicii praeses, universorumque sacrorum Atticorum caput, utrique accusatori reo, alterutri pessuro, conceis piis verbis interdicebat religionibus, sacris, templis , aris eorum, oro, omnique communione
divina' humani POLLUX Lib. III. Segm. 66. ibique I UΗΝIUs, STANI EIU ad θ' sc si humen. v. 586. denique ipsam, cui iasistebant, hasin, Actor Lapidi Υβρεως, reus
Lapidi Ἀναιδειας -- Ista omnia, inquam, si consideremus, vix est, ut quisquam, nisi Numen esse negaverit, animo vehementer non fuerit commotus, is certissimam pestem, quas ipse posterosque devovebat, non inhorruerit. Horum omnium gratia inquit AN ΤΙ- PHON pag. 39. O. ura ista sunt consti- tuta, sacramenta, victimarum immola, tiones, Minterdictiones sacrorum, quae se cunque alia seri solent, in caussis hornicidii, si diversa omnino ab iis, quae in caeteris rebus lose cum habere solent V αυτων δε τουτων ἔνεκα
206쪽
totus coram hoc Tribunali judiciorum ordo ob oculos ponitur, ne sacerrimi quidem hujus Juri urandi obliviscitur, quod jure optimo vocat justitiae praesidium Eum v. 86.
Neque quisquam est Oratorum Atticorum qui istius ορκ ἡ ματος non ut maxime horrendi meminerit. LYsi As inde Apologiam in Simonem coram Areopago habitam orditur, pag. O. or eo usque auca iste , inquit Simon a, processurum arbitrabar , ut praesito tanto
ἐλθειν Pariterque ANTIPHO caede Heroris pag. 3O. 32. portuerat te maximum se validissimumque praestare jusjurandum , per se niciem in precatus tibim generi tuo ini-- versae domui ; δέω σε ιομοσασθαι γον τὸν μέγι- ἐξωλειαν et τύ , ὰ, γένει, Ἀμρα τη σῆ ταρωμ νον Cujus adeo verendi sacramenti haec erat vis , ut haud rara videantur fuisse Xempla eorum , qui, vindicem metuentes Deum, vel sponte , post primam orationem, abirent in exilium, aut etiam vadimonium desererent, vel in ipso Judicio crimen aterentur,
207쪽
poenamque exspectarent. Quod priu8, pro more sontium, Helus non fecisset, argumentum inde pro innocentia clientis ducit ANT1ΡHON de caede Herodis pag. 3 i. Quod si mea non interfuisset, in qua versiare civitate, integrum mihi erat aut in jus vocato non venire, ac vadimonium deserere aut pollhabitam primam defensionem meam, licebat udici civitate Xcedere; καί τοι ἐμοὶ
cte legit RE1s Ri Us ἐω θῶν. Neque tantum horrore percusilis reus a Tribunali saepius, relictis bonis, secedebat in exilium; sed Milla aliquando religionis vis erat, ut pejerare Veritus, poenamque humanam irae Divinae praeserens, in ipso judicio crimen fateretur. Auctorem habemus Lusi ΑΜ in Orci. c. Andoc pag. I ID. Ed Tol. Ad Areopagum, inquit, sanctissi- mum justissimumque Tribunal, qui se crimen, commisisse fatetur, capitis damnatur; si litem, contestetur, probationibus arguitur: V καίτοι καὶ
φια ρulii, λέγωμαι Sin contra omnium opinione in Exspectationemque accideret, quod certe admodu u
208쪽
raro accidisse videtur, ut quis falso jurejurando judiccs decepisset, vel innocentem reum injuria accusasset atque oppressisset, Vel debitam reus
evasisset condemnationem ac poenam, censebant
Athenienses, eorum reverentissimi, quod narrante TACIT AIN. Lib. I. Cap. 73. Consulibus scripsit turpissimus post id tempus T 1 Ag-RIUD Jusjurandum perinde aestimandum
quam si Dyem fefellisset Deorum injurias Diis
GP curae Tiberio longe melior Imperator ALEXANDER Felici in L. u. C. de Reb. cred. Iurisjurandi contemtam religionem satis Deum
et torem habere. Igitur, cum Διωμοσι ipsius
csset litis contestatae initium, apparet, quod in ipso hujus Capitis principio dicebamus, cur reus, etiam homicidii, nullis in Foro Attico vinculis, nulla custodia teneretur, sed libera uteretur eundi redeundique facultate, quin immo posset ipso Judicio excedere,' solum e tens poenae se subducere: Existimabant enim iram Divinam in periurum eundemque homicis dam, id es , in hominem pessimum, qui se &piaculo sanguinis ac crimine erga homines, contemta eorum religione injurius erga Numen, obstrinxisset, ocius serius ad vindictam sui esse processuram cujus vindictae haud dubia jam erant auspicia, amissis bonis paupertas, vita
209쪽
egena' misera in solo alieno, sacra interdicta,
templa eorum occlusa, negata fori, tecti mensae ab omnibus communio, denique animus horrore percussus, Furiae pectus Xagitantes, nulla quies, po equitem sudens atra cura. Et profecto, an ullum est supplicium, quod vitae tam aerumnosae ab eo non praeferatur, qui
Deum esse haud negaverit dilud erat, quod
aiebat Demosthenes, εἰ ἴσον π καλως. Quamdiu reus pessuri una non cumulaVerat per-jurio, post primam orationem secundum non dum praestiterat sacramentum g μὴ ληθὶ απο- λελογηιθαι - δικαίως, poterant judices miseri fortunam adlevare, iis & piaculi 4rioris pessuri vindictam relinquentes. At vero si fa-gae, tum etiam liberae, alterum jusjurandum, idque falsum, praetulisset, atque praefracto eanimo, fronte nulla, contemtui Deorum spretam addidisset Tribunalis reverentiam, tum demum reo etiam nolenti judiciunam poenam exspectanda arbitrabantur. Admirabili simplicitate DEMOSTHENES, - H, inquam, siae
plicitate , quae firmissimae constantissimaequa apud Athenienses de Vin De Deo opinionis testis est, contra Ari iocr. pag. I 3. 3. IOZ Quod si salsa dixisse arguatur, ei jurium istud dese-- rens in caput liberorum di posterorum, nihil
210쪽
se amplius quodcunque fuerit, inde experie-- tu mali; V αλλ' ἐάν ξλ. si μῆ λέγων α λη-
quantum illud erat, ultimam perniciem, Xquisitissimis diris, in suum liberorumque, toti US-que progeniet, caput derivasse Certe, qui in
legendis Oratoribus Atticis haud plane hospes est, novit is, quibus illi coloribus Vindictam, quae scelestos a tergo, clauda licet' siepius
Iarda, certa tamen d dira insequitur, depinxe- Tint, ruinas, interhus, naufragia, non scelesti
tantum liacularis hominis, sed omnium, ulcum illo in eadem fuerant aede, domo, Vel navi. Legantur quae habet saepius laudatus ANTIPHON de cucde Herodis pag. I 39. 5. quae in impium Andocidem Lis A pag. II 3. d. I Deus illum mari salvum Athena re- , , UXit, ut ad sua ipse luenda peccata illuc, delatus, meo ad judices indicio, poenas pen- dat. Equidem spero profecto , ipsum poenasse esse daturum: Atque istud minime mirum, accidat Neque enim Deus statim' extem, plo in scelestos animadvertit: Ea est humanaeis justitiae ratio: Sed saepius ego, quid ejus rei, sit, variis indiciis colligere' conjectura rn, capere Potui, videns alios, qui impii religio