장음표시 사용
231쪽
σ Sergue. EeL. PARI IV, ORB. DOEG grustatur quispiam adaequatam eius voluntatem, aut gi xiam obscurat; vult enim efficaciter in aeternum Pr miare, qui benδ egerit, aut in aeternum punire, qui male operatus sine Poenitentia decesserat: Elige tu, quod vis. Deus obtinebit suam Gloriam extrinsecam quae
est maximum inter bona contingentia creata , aut bedientes praemiando, aut puniendo contumaces i omnem aeternitatem, quorum altero Misericordiam . altero Iustitiam vindicativam, utroque suam intrins Cδm Gloriam , ex cujus amore operatur , manaseit
bit . s. Sol in apparenti sua obscuratione nullam tria seipso mutationem subit; ita Gloria Deo intrinseea est immutabilis , unde testatur σὲ de se ipso; Ego Deu ,
ω ποπ mutor. Quando ergo sese accommodat humano loquendi modo, concipere debemus sine aestuati in ne amantem, sine ira tranquillh irascentem io, sine dolore , & poenitentia poenitentem, sine misero Corde misericordem, sine proprio motu omnia moventem smutantem opera non consilium, sine loco immensum. sne tempore aeternum. Nihil illi accidit, nullam perfectionem acquirere potest, quia habet universas, nec quidquam illo melius cogitari valet: nullam amitteres quia habet usi. ias per idoneitatem. Solus est in Comparatione creaturarum long8 perfectius, qu m Sol in Com. paratione Stellarum ; ctim sit ipsum Ens in omni genere persectionis illimitatam ὀ G, . Vice versa, natura Cre ta mutationi est obnoxia: unde etiam Coeleliis Ieru ialem renebresceret, ur frigeseeret nisi conitanti specie visonis, & amoris beatifici eobaerens Deo . . . Iu rerer ω ferveret ex eodem suo Sole . Non intendo hic excurrere per integrum Universalis Harmoniae syst ma , Cujus consideratio pertinet ad Artem interpretandi Hieroglyphica ; sed proserre nonnulla eXemplas quantum satis est ad probandum tum Finem Ormix,
232쪽
Iuv. III, CAP. X, Eet. sta. Aua acta. 21 qui elueet in EcIipsibus respectu hominum, tum FLultimum, quem habet Deus, qui universa pr Pter semetipsum operatur: nam si AEgyptiacae Sapientiae parens Mercurius, idcirco hieroglyphicis animi sui Conceptus commendavit, ut idem pluribus modιs Ite rei aeeipere; Si Deus humano huic mori se attempeis Tans, juxta Sacros Doctores, ideci verba sua Linguae Hebraicae commisit, quia illius idiomatis vocabula varias interpretationes admittunt, in quibus verbis suis non solum literales, sed etiam symbolicos sensus inistendit; dubitabimus in ordinandis Corporum Coelestium motibus, hoc est operibus manuum luarum, ae signis in hoc saeculorum libro universis quorumcumque idi marum populis exposito, plures fines pro humanis usibus respexisse ρ Non dico illos, quos auditorum imperitia abutens AstroIogaster sibi finxerit; sed quos Prophetae, ac Sapientes cum veritate, & judicio, vel propriε , veI allegoriia, vel anagogici per varias imagines, & analogias Deo ipso auctore potuerunt repeorire; in hoc enim sensu ajebat Christus D. Birgittae se in Coelo, & Terris creatis universa, nιbiIstae rasrd sct fine spiritualium militudine. Ex dictis etiam proinhata manet ultima Pars; cum enim Deus extra se Peretur ad se communicandum , ac manifestanda sua
attributa; & per Solarem Eclipsim, ut visum est, ostendatur nobis Divinae pulchritudinis immutabilitas, atque intrinsecae ipsi Gloriae constantia quod a conintrario indicat Lunae varietas, .& inconstantia, quemo admodum illius perfectionis manifestatio, sue gloria extrinseca est finis extrinsecae utilitatis, cuius obtine nodi gratia agit, seu potius quem vult, ut Ν ; ita finis, seu ratio formalis ex cujus aliunde existentis amore,& ad quam communicandam, & manifestandam operatur , est Divinae pulchritudinis Gloriaeque ipsi in trinis secae conitantia, immutabilitas, aeternitas. Quia verti haec ipsa est ratio, ad cujus exemplar Deus operatur,& quam ex dictis adumbrat Solis imago, etiam inis
233쪽
a 28 Ser Eu T. Eex. PARs IV , OEB. Doe T. suo desectu nobis apparenti; idcircb eadem intrinsee.
Dei Gloriae coni antia, atque perpetuitas, etiam inter apparentes varietates est idea, seu causa exemplain Tis apparentium Solarium defectuum; quod erat inveniendum. Nos quidem instabiles, obnoxii mutationibus in corpore, in anima , in utriusque compositione λ: Ta autem Domine . qui or semper mivir, ornibit in ritur i. Te , quoviam ante primordia facul
rum Ta es, 9 Deus es, Dominusque omnium qua ereasti, or apud Te rerum omniam inflabitiam flant eaasa r or rerum omniam mutabi Iaam immutabiatis maueus origines r or omnium irrationabilaum, or temporatium sempiterna mimaue rationest. Primas illas R riones, si We Ideas, sive Patris notiones nuncupavit PI es aeternas, & immutabiles agnovit: non minos. quam
Aris oteles Primum Motorem omninh immobilem, Mutramque causam tam summum Exemplar, quam primam Effectricem ad Physicam considerationem spectare judicarunt. Haec autem tota Praecedentium argummentorum series, Analogia physiea, atque auctoritas etiam Ethnicae Philosophiae Principum edtendit, ut inis notescat non solum Finis ordinis, quem habent Eeliapses, sed etiam Finis intimus; quae cognitio com obistineatur per moralia, & Τhelogiea symbola, i dei redi suum hic locum iisdem tribuisse ne pigeat: praesertim cum pal m declaratum sit, quibus haec conscribantur.
Haec habui , quae ex mutuo Sinarum, atque Eur pae Commercio in medium proferrem ad faciliorem , amplioremque Scientiae Ellipsium assecutionem, & Lia sum. ae simul ad aperiendum, aut etiam Conser Uanis dum aditum in Orientis Regnis externo Vere Fidei Lumini per Evangelii Praeeones promulgaro ; qui erat scopus in sublevandis Saerarum illarum Missionum Saris cinis a nostris sanctioribus muneribus non alienus. Seialicet ossicio suo funguntur ancilla , dum Divinae Marte in
234쪽
Iuv. III, CAP. X, Eet. Sι a. Avas a. 229pientiae famulantur . Quid enim prosunt Scientiae Nais turales . si a s Piimae veritatis cognitionem, & Summi Boni amorem non reserantur ρ Ad hunc finem, aspirat quisquis non vano conatu suam quaerit feliciistatem e ex adverso inanem, fallacem, ac deficientem depraehendet quisquis eam quaerat 1n mediis creatis, quae Capacem Deo animam occupare possunt, satiare atque
explere non possunt. Etiam apud Ethnicos Philosophos , qui ut plurimum sistebant in naturalibus, reperit Aa-gastinus λὶ Canones, ex quibus praenunciatur quo a uo . cor quo mense auui , cor quo die mensis, or qua bora diei, ἐν quota parte Luminis fui defectura sit Luna , vel GI , or ira fit, at praπα tiatur . Et mirantur bae
235쪽
Quἰ in III . & IV Pario allegantur, explicantur. &e. Gera d prassitur Mntum paginiι IV Partis.
Anaxagoras de Eclips. d at Anaximander, & Anaximenes d is S. Anton. Patavin. d ais
in polloni des 33 ν 3ε Apollonius Mynd. d ago Appianus Petrus as , 33. Aratus d iis Archimedes d 36, d ais
Cappelli Angelus d a Cappellus d is
a Collatio Ram. S. R. I. P. d a 33 Consuetus d 34. d dira Conon d ras
Diodorus Siculus ret , d IssDionys. Halici d as
236쪽
Mari non S. C. M. Math. d et a inter Obr.
Marius Simon d εω Martianus Capella εε Mayerus Frader. d a Menelaus d ris Menetreius d ais Mereurius . Vide H eroglubica Mercur. Trismeg. 93M ZZavaeea Ir . oce. ride Tab V.
237쪽
238쪽
MELCHIORIS A BRIGA S.' INO TABULAE
PRO PERIODICA ECLIPSIUM HARMONIA,
AC PRO SINICARUM OBSERUATIONUM USU.