Disputatio philologica De historicis Polybii laudibus

발행: 1809년

분량: 146페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Quo magis dolendum est, tanti viri scripta,

temporum injuria, magnam partem interiisse

E XL enim libris Historicis noti nisi quinque

priores integri ad nos pervenerunt, sexti pars tantum quaedam servata fuit caeterorum vero non

nisi fragmenta quaedam, hic illic Obvia restant. Veruntamen, cum e superstitibus his strittis ipse Polybius satis cognosci possit, opera Pe rium duximus, e reliquiis his ejus dotes et

virtutes, cum interius inquirere, tum enucle alus Xponere, quo verius et accuratius de pra Ilantissimo viro existimetur.

Et quandoquidem Polybium hac disputatio he, ut Historicum, consideraturi sumus dis. quiremus primum de opportunitatibus, quas habuit, ad res, de ovibus scripsit, rite Cognoscendas deinde de acumine et judicio, quo valuit, ut res gestas earumque causas hene perspicereta tum etiam de ratione et forma, qua ad summam legentium utilitatem argumentum suum tractavit. Haec tria in quovis requirimus homine, qui res nobis qualescun- e tandem enarraturus sit postulamus, ut eas et diligenter cognoverit, et prudenter dijudicet, et perspicue enarret. Quidni autem

12쪽

De opportunitaritas, quas habuit Abblar ad res, de quibus scripsit, bene cognos

Sed, pio hiterius inquiramus, quatenus Postybius res, de quibus scripsit, cognoscere potuerit, ad haecce quatuor inprimis attendamus e primum ad tempus, quo vixit deinde ad mun ra, quibus unctus est: tum ad viros in Repu-hlica versatos, quibuscum consuetudinem DBuit denique ad peregrinationes, quas sushepici Quibus explicitis, idonei erimus ad historicam ejus fidem vero pretio aestimandanti

De tempore, quo vixit Abbiunmtus est Polybius Olympiade CXLI vel initio Olympiadis CXLV, inter annum . .

13쪽

DL. et DLVI. Mortuus esse perhibetur amst vetatis octuagesimo secundo, adeoque Olympia de CLXIV vel initio Olympiadis CLXV, tet

Accuratius tempus, quo natus fuerit Polybius, definire tentarent cum alii, vid. Intpps ad Suidam . Πολ- tum G. I. v sus, de Historicis Dr. I. I. c. Is sed frustra, ut vide tur. Qua vi re quominus plura dicamus, do- ω facit et ingeniosa disquisitio Schwe haeustri v. l. ad veterum de Polybio testi monia et ad ipsum Polybium vol. v. p. 3. Ed Schweigh. Ut ut est, valuit haec ejus aetas eo, ut propositum de univorsa historia conscribenda primus peragere plene potuerita Cum enim antea quae per terrarum orbem gerebantur, sparsa quasi et divulsa essent, M is

ei susciperentur et sinirentur simul eorum quae Feragebantur, disersas ob causas, et temporibus quoque ac locis invicem distarent: universa historia conscribi haud agile poterat. Nam ante hella Punica Romani ex Italia nondum egressi

ω Vid. Lucianus a Macrobiis, lotu. I. P.

14쪽

meram, mareque vix tentarant Graecorum res Persicis quidem dudum et Macedoniciar Romanis vero nondum interius implicitao erant. Poeni bella cum Syracusania esse ιμα, pacta cum Romanis inruerant, sed caereroquin coloniis condendi tuendisque occupati, suam magis mercaturam, quam uiarum gentius i studia attenderant. Quo factum, ut antetcedentes Historici universum quid historiis, suis. -- dum complexi suerint, admus, Ludemus, xt Acusilaus, Pherecydes , Xanthus, alii, qui Mantiquissimis Graecociam mistoricis censentur,. vel civitatis tantum sua historiam antiqvitatem

que descripserunt , vel, si viterius progressiiunt, ipsis cert Graincia sinibus is continuq-runt se Iincatastus, inexum suorum opportum cate, res etiam Aegypti aliarum x gentium. I Uistoriis is attigit; sest non eo proposito, lit Myersem inde Historiam conficeret Neque P- se etiam istoricorum parens Hetrodotus , hoc egisse videtur Argumentum enim Historiae sitiuproposuit, Mirdorum et Persarum cum Graecis bella enarraret Quodsi aliarum e in Asiae , natum gentium, item stigmatum es.. gestas LMOres, instituta subinde describit; vini hae graμxissi eoae eaedemque venustissima iuressique a ad te vero horum Popularum eo umitim tra deacia referri auu possimi. TuucIdjes1 a te

15쪽

riam, de qua scriberet , hellum Peloponnem, eum sumsit, quod in sola sere Graecia

gestum est Xenophon de Persis multa narravit, eaque cum rebus Graecorum cohaerentia

de Romanis vero, oedis aliisque gentibus non egit. Iam Polybius eo tempore naseebatur , quo Iam arcte res Graeciae conjimgi cum rebus a thaginiensium et Romanorum coeperant quo Europa cfim Asia et Asrica commercium habebat quo omnino Historia vere esse universa diae poterat. Roman non sola amplius Italia

continebantur ad Carthaginienses, Graecos et Asiaticos populos arma convertebant. Graeci non domestibus tantum litibus et bellis Periicis occupabantur, rebus etiam Romanorum et a

thagi niensium se Innsistebante Et i Carthagiritenses, auctore mannibale, elim Gra , Certe cum Philippo, medus lasverant, JAM

Junctis utrique viribus vomangs aggrederentur. Patentissimum igitur magniscentissimumque ha-huit , quod et ipse spectaret, et alis etiam spectandum cognoscendumque praeberet rerum gestarum spectaculum l Hanc temporis sui opportunitatem ple ani madvertit et laudata. I. e. Quod enim, is operis nostri proprium est nostroque tempo-

re mirandum accidit, hoe illud est quod is scis Fortuna res prope universias totius qua

16쪽

habitatur orbis, in unam partem inel avit se atque omnia ad unum eundemque scopumis vergere coegit ita et nos hacce scriptionctis sub unum quasi onspectum lectoribus ponis mus, quo tandem modo ad operis hujus unisse vers consummatiouam ipsa se Fortuna gesse. rit.' Atque hoc inprimis stat, quod me ex , citavit impulitque: ut historiam susciperemia scribendam. Accedebat eo, quod nemo me is moria nostra historiam universam conscribe, re erat aggressus Nam alioquin nrinus equi si dem ad id nndri attulissem. Nunc, quum si viderem speciatim quidem gesta bella et nonis nulla, quam temporibus isdem Venerant, non in aut alterum, sed plures memoriinis mandasse: ἡ. MisaΘολου καὶ ἀκονομία is, νε-ωων, πετι κω λθειν solis. οὐ si v Vitae misersam reo illorum

, quae ad summam rerum conferum adminissr .riomm n ny, --ncesserunt, quanis est a

--δε lune t-dem finem in sint nactas haec, se anquam, neminem, quod ipse quMem sciam, is in animum induxisse examinaret D omni-

17쪽

a is no saetis necesserium duximus, ut putiem is una tque utilissimum Fortunae institutum is neque sileremus, neque transmitteremus in se observatum mare enim multa quotidie no- a molienS, et in humanis suarum virium is specimen continue edens nullum plane ad , hoc tempus neque opus smile fecerat, neque

is certamen ullum, quale nostra memoria certa

se erat id vero ex iis, qui particulatim res ge- is a scripserunt, non cognoscas. Nisi forteis aliquis, ubi nobilis smas urbes sigillatim adie- rit, aut etiam, me Hercule, picta in tabula, fuerit contemplatus statim putaturus sit, to-

, ius quoque orbis figuram, universumque, adeo illius stum atque ordinem probe eis didicisse opportuna etiam ei fuit haec aetas, ut ex Historicis Graecis antecedentis aevi et Roma

conseri s&- V. c. asse ejusque saepiuSanentionem facit, uti H e. s. et 45. ubi cons. Schweugh. I IX. . . et L XII. e r. Sed quamini intelligamus historiae rationem, qualem secutus est PoIybius, ipse hic, quem descripsmus, I tu vetat. Propius autem phorus quam quislibet alius, ad Polybianum istoriae euaseribendae conmlium aectasias videtur.

. . . . . . .

18쪽

nis etiam proficeret. Praeterea uno temporis historia ad artis rationem adacta erat et cum rebus geographicis, tacticis, chronolomis, ea teris conjungi coeperat. Caeterum , quandoqui.

dem Historia is continuit res ab Olymp. XL ad Gymp. LIII., ipse per vitae rationes magnam partem iis intersuit. Faciis igitur potuit Polybius et explorare et beno cognoscere ea ipsa, de quibus memoriae prodidit. Scripsis enim historiam, quam vel ipse viderat, vel e siliis, qui viderant cognoscere poterat, ne, ut ipse ait, λα- ἐξ -- narraret L. IV. c.

ne muneribus, quibus finctus est My

e . . . .. .

Perquam igitur Polybio commoda sui ad Historiam conscribendam ipsa, qua vixit, aetas Et eommoda haec ei fuisset, etiam si nulla munera publica gessisset, in scholae umbra hi tuisset, e libris tantum et commentariis proseincisset Atqui longe alia viri vita fuit. Matur jam ad res gentium componendas accessit. Nam in adolescentia, antequam etiam

legitimam attigisset aetatem Quae apud Λchaa-

19쪽

e, erae 3 annorum, ei cum patre Lycorta ad Ptolemaeum Epiphanem ab Achaeis legatio decreta est. id Polyb L XXV. c. 7. C DFabricius Minth Gr. L II e. o. e Schwe h. I. I. c. I. p. q. unctus jam tum honoribus in patris, magRa valuit apud cisve suos auctoritare, ut de gravissimis rebus

blicis ad populum lcere Iia in bello ad. verius Perseum Achaeis au ciuis, ut nee

Romanos juvarent contra Perseum , nec Perseo, adessent contra Romanos, sed neutrarum ess parerum russerie λ XXVIII. c.' Ita etiam

oratione sua apud populum effecit, ut in At tali gratiam Eumeni honbres restituerentur, LXXVIII. c. 7. Polybi etiam opera Appici Centon auilla ab Achaeis negata l. XXVIII.

c. o. et Ptolemaeis concessa suerunt l. XXIX..c. . Quamquam intercedentibus Romanis hoc deeretum exitum habere non potuit, ira Praefectus deinde equitum ni

matus est, qui Romanis auxilia ferrent, L. XXVIII. e. 6. Idemque lagatos fuit Λchae ad Q. arcium Cos bellum cum Persedigerentem l xXVni vi Io. m. Et ex am iis his muneribus obeundis tantam amis est prudenriae, de mittaris inprimis peritiae amam, minatre Ptolemaei ipsum ab Aeliaeis per rene

20쪽

rent, equitum auxiliarium praesectum I. XXIx. C. o. Munera haec et gloriam excepit deinceps exsilium. Adeo verum est invidiam esse gloriae comitem. Nam quum Achaei, Callicrate auctore d), res novas moliri dicerentur, Romani mille e nobilisfimis Achaeis, in his etiam Polybium, Romam evocarunt. Sed ne

in ipso etiam exsilio res politicas plane dimisit. Principes Romanos consilio suo et opera juvit: qua de re insta dicendi erit locus. Demetrio, se euci Re Iis Syriae io, Roma, ubi obses servabatur, profugienti, monitis et com

mii ita prosuit, ut ne blybii prudentia, misere prose, spe sita deeidisset L XXXI.

e. 9 seqq Et, qua erat Romae existimatione, apud hos quosque hobiliores optimo essest pro Locris intercessit, i. XII. c. 8.Τum etiam gratia sua et Scipionis opera a Caintone et senatu veniam in patriam redeundi sibi suiω

SEARCH

MENU NAVIGATION