장음표시 사용
121쪽
io6 ops. XII. THEOLOGIA ΗRISTIANAlis, de homine ad imaginem Dei condito &per peccatum corrupto, de restitutione per Christum , de Anti-Christi desectione, de consummatione inibono& malo ad sinitem& damnationem, ac denique de Regno P tri tradendo ad eatefactionem illitas magnae aeternitatis , Oa Deus erit omnia in omnibus,
iri Numeris Numerorum omnium. fundamentalibus, ab initate usque a
prorsus mirabili praefigurantur aruue contines citrar . prorsus mirabili praefigurantur atque continentur
In gratiam atgrum Sapientiae clare
122쪽
f. I. II. Summa libri quae sit, docetur. 9. III. Libri diuiso designatur. I. IV. Varii modi numeros considerandi enarrantur. 9. V. Guomodo Reductio numerorum coue torum ad amplices flat, docemur. I. VI. Oecimen illius reductionis in tabula PIthagorica. VII. id numeri mona- diei mystice Jecundum Auctorem, in frimo ordinet .via Pythagoricae reducta significent, declara-ι r. VIII. auid isdem numeri in secundo omdine eiusdem ta la redum significent, exponitur. IX, Auctoris temo commendatur. α s. X. Epilogus opusculi novi breuiter recensetur.
Smina totius libri , cuius titulum modo
memorauimus, haec est, quae in eodem titulo narratur, quaeq; hic vix ciarius e - poni potest, quia res omnis Schema risimis deciaranda est , quos ex auctore hue transferre, superuacaneum iret. f. II. Narrabimus tamen ea, quae sine sine
marismissatis intestigi possunt, ut de Auctoris
scopo, libril diuisione, 'ceterisque eius capitibus memorabilibus,molo certiores fiamus. - . s. ΠL Diuisit Doctissimus Auctor opusculum suum in aeuin partes praecipue t quarumma complaretur fundamenta Arithmetica.
123쪽
quae ad doctrinas Theologicas applicari pos. ' sunt; altera ipsam eorum applicationem.Huic annectit epilogum, illi praemisit praefationemes f. IV. In Praseloise affirmat Auctor,nU--
ros semper Philosephis ac Theologis Eccl sae visibilis admiratione & ideo considera tione di nos viis esse, etsi alii aliter hac in reversati fuerint. QPosdam enim eos Considerasse mathematice seu arithmeticea 'quosdant
α)phusice scia metice, illos nempei,qui nume Torum quantitati, proportiohH sigia is &characteribus vim quandam' tribuerint : quosdam 3 ) ethice & quasi emblemmeire ι qui
regulas arithmeticas ad intutem docen dam; accommodarim. Q dam phetice & diuisatorie e qui in numero. minum,aut Vocabulorum fui.ra praedi re volu*rint. Quosdam denique 5 atheologiae& musiceisoui millieitientiant qaumerseritu cum articul fidei demonstrauerint. . PrImum S tertium inuineros consit eryndi ρο-nera publice probatae esse, quia Mihil inceri nihil vitae communi noxii, nihil es, usi , habeant I cetera vero suspecta &, improbata fuisse,quoniam incerta, obscura, inusilia, imo calamitosa S periculose visa sint. Nougat Auctor istorumabulum aliquem esse Poc . : Sed negat, pr' 'aeriabusum Turum; ipseSi improba asi esse. . Suam certe doctrinam innocentissimam sore, quippe cum solum
124쪽
lum osterisurus sit, quod praecipuae neritates rearticuli sidet analogice ex numeris demon ariqueant Pollicetur etiam, attentum lectorem intellecturum, quod analogia illa verita- tibus istis valde congruat, quae etiam confira metur eX Sapienti XI. 2 2. Deus omnia nnmero, mensura π pondere dimetitus est: itemque enU- , meratione dierum Creationis, vinarUm arcae
Noachiticae & tabernaculi Mosaici, &c. g. V Venimus ad partem priorem opu- j sculi. Exhibet illa fundamenta arithmetica adt meologiam Chrisianam accommodanda. Multati hic si1btiliter de natura numerorum dispUtantUrr inter ea vero praecipue notabilis est
Reductio numerorum compositorum in sim Des, V quos Vulgo Monadicos vocamus. .Inueniti eam Auctor noster primus, estque plane diversa ab illa commvnr Arithmeticorum re-' , ductione. Modus eius hic est , ut numeri , compositi tamdiu tibi inuicem addantur, do-
. nec existat numerus MonadiCUS. V. g. nume-
Tm 987 per additionem reducitur ad 24, & 24 adsita Vbi tamen porro notandum, quod i si numerus compositus Ziphram o .habeat illa j Plane Umittenda est. g. numerUS 4o reducitur ad 4r omissa Ziphra o Hἡ rvI. Reduxit Auctor Tabulam Pytha goricam licuius. schematismum ilic non ponemus, quia in omnibus libellis Arithmetu
125쪽
c is extat. Ponemus potius ipsbs numeros istius tabulae ab Auctore: reduciae:
I. VII. Namque, in parte altera, Auctorbos tabulae Pythagoricae redum numeros ad mysteria seu articulos fidei, in titulo memora et OS, applicat. Numeros singulos singulis articulis respondere, affirmat. Iinempe, Deutati & praecipue Deo Patri: et filio Dei aeter-nc . 3 Spiritui S. 4 spiritibus bonis L angelis: hue spiritibus malis L daemonibus. 46 Crea-
127쪽
Ops. XII. ΤHEOLOGIΛ CHRISTIANA ETC.
singulari quem Auctor exhibet, longe melius' intelliguntur. Nos autem nihil de Ceteris eiusdem tabulae reductae ordinibus explicatis addemus. Quia obscuritas sine scivematismis euadi non potest. Auctor itaque ipse consulendUS erit. l . s. X. In Epilogo occurrit auctor obiectioni
cuidam. Nimirum poterat Theologiae huic innu meris obiici,quod ea tota incerto fundamentonitatur,utpote cum numeratio per Denari ,
Centenarios, Millenarios,Myriades, humana inuentio sit,&aliud numerandi genus in istius locum substitui , possit. Sed respondet, numerationem illam non pro re fortuita habendam esse, quia omnibus totius terrarum orbis gentibus usitata sit. Saepe inuentioni. bus humanis Spiritum miraculorum aliquid reuelare, quod inuentoribus ipsis, quoacharcanum fundamentum diuinum , ignotum et &ε Ceterum ut excellens ad prosundiora abstrusioraquc rimanda ingenium. in his satis Auctor doctissimus omnibus proba-Vit, Pythagoricaeque plutosophice lucem haud contemnendam affudit, ita opportunam o casionem ad plura eiusmodi ingenii preteciara monumenta in lucem proserenda,illi adpre
128쪽
COLOSS. II. V. ΕΥ Ι. TIMOTH. V. Ip
SYNOPSIS. HAuli stilus habet nonnulia inusitatiora π λαγλ νοητα. g. I. NIL Exemplum unum ex Colos II. /7. I. III. Exemptam alterum ex I. Tim VI , s. IV. V. Interpretes tamen in iis rigi n esse , malunt, s. n. a uia malunt, Mosolos Rhetor ex ι Ese, quam Peraces, I. VII. quod probatuν I. VIII IX. X. Patrum de pilo Apostolico iudicium aprobatur re commendatur XL
l . s L . , c Edulis Pauli lectoribus occursant subin- de locutiones paulo inustatiores obsic Orioresque. quae essiciunt, ut Commens latore Paraphrastae&Metaphrastae a se a dissentiant. Unusquisque enim haC aliauei via mentem Pauli felicius se assecuturum sperat. . s. II. Ex compluribus eiusmodi locis de- ligemus nunc duntaxat duos, acu Usque i industriam lectorum Pauli, ut eius stilo O, diois attendant, nec se intelligere putentis , quod non tiatelligunt: Quoad enim ignotum est, quare Paulus sic & non aliter loqua
turi quod uti me dissicillimum dictu est λ
129쪽
υ Ops. XIII. DE COLoss. II. I7 certi esse nequimus de. vero sensu eorum locorum, in quibus ab usitata loquendi consuetudine Paulus recedit. s. ΙΙΙ. Vnum illorum desumemus ex
sionibus Syriacae & Gallicae Portus Regii credimus. Volunt enim, Paulum idem dixisse,
ac το-σωμα o wςος. Sed dubito; an haec sententia omnibus probetur. Anglico Certe Interpreti coniecturae huius confidentia religioni fuit: ideo versionem suam adeo ad Graecum eXemplar Cousormauit, ut nihil inter utrumque discriminis intercedat, nisi
ni verborun dissimilitudo. Forte igiturHebraismum hic latitare quis putet, qualis est osuete III, ut sicut ibi vox s N,sic hic vox σωμα repetenda, sensusque sit: sub V.F. novilunia, sabbatha hominum libertatem
radstringebant, ut ex eorum praescripto vivere em oporteret: at hodie, cum Christus libertati nos vindicauit, ea tantum veluti Um-hra sunt, quae a corpore Christi, i. e. ecclesia, dependent. Sed nestio, an haec etiam interpretatio omnino satisfactura Bomnibus.Possunt enim ingenia acuta adhuc imitas visis 4nterpretationes comminisci, ob causam supra expositam. ix , ἔ--
130쪽
g. IU Alterum sippeditat a. Tim. V. 33. ubi Apostolus diuinittimus ita infit : Αρωι
ου μιονον δε αργα i, αλλα ' φλυαροι ς περιεργοι , λαλου ταs τα μὴ δεοντα. Volunt hic rur- 1lis aliqui, Paulum inusitatiore constructionavit, dum Vocem μανώνου σι, Construat. Cum
Participiis περιε υμεν' & λαλου s. ad moli rem verborum perseuerandi, desistendi, &1: affectionem animi signistiantium. ' Et san a sensucta commodissimus euadit,nihilque has het a mente Pauli alienum. Nihilominus haec interpretandi ratio Interpretibus Vix placuit.
Syrus enim v. II. & I3. ita reddit: Et iudici uis earum firmum est, quoniam abiecerunt fidem it suam primam, discentes vero etiam desidiam, m a circumcurserant turre domos: re non tantum δε- iam, sed etiam re multiplicent sermonem, ectentur inania, σ loquantur id, quod non decet.
Apparet hinc, praeterea, quae plane errata , sunt Syrum post vocem απαὶ subintellexisse My vel γυ&Θus: ceterum cum Prima illa interpretatione consentire. Sed ego non video, quare vox Mins vel γωλά subintelligi debeat, si cetera oratio eo modo, quo Sy fecit, interpretanda venit. I. V. Gallicus Paraphrasta ita disseritis: