장음표시 사용
31쪽
tamen quoad heredes disserentia est, inter ius Saxonicum & Magdebiargicum, secundum istud enim &Iiberi emancipati connumerantur, hoc vero saltem liberos de familia includit, per verba ordinat. Comsistor. C. 2o. g. ac i vero circa diem Bartholomaei moriatur parochus, nulla adest disterentia, ac si ipsis Michaelis die decessisset, ita ut hi dies paria iura ii heant. Et si circa diem Luciae vel Natiuitatis Chri- sti parochus diem obierit supremum, tunc treS Partes redituum accipiunt heredes, unam pro residuo salarii, duas reliquas vero pro dimidio anno gratiae,all. loc. definit. roo. & ro1. Nodsi circa festum paschatos moriatur Pastor, vidua & liberi eius totius anni fructus atque reditus termino sequenti filichaelis exsoluendos ac percipiendos lucrantur, alteram qui e partem ex promerito. alteram Vero eX gratia, H denique circa festum Pentecostes Iohannis Balistae vel Petri Pauli decedat parochus, facillima tum decisio latet in praeiudicio definit. 2o3. n. 8. hat
sal ero uber das Michaelis anno i6a6. btingte
g. X L. Postquam itaque haec omnia de Ce tis diebus & praerogatiua illarum quoad deuoluendas hereditates incuce examinavim Posuimus, consequens
32쪽
sequens erit, ut adhuc quaedam de causa & eiseina in medium proferamus, & quod quidem ipsam causam seu unicam rationem dispositionis attinet, negandum omnimodo, legem hactorix c μsse mere positivam, & diem qua diem, seu qua merum tumianum considerari, sed ad causam promeriti ex labore, cultura & Cura, unice respiciendum, Unde e
iam . in parochiis cingendus. habetur pro cincto, &terminus proximus pro ipso termino, ita ipse CarpZo- . vius in vineis non ubique diem Vrbani reputan- dum censet, sed in Thuringia lonsiorem terminum poscit, uno verbo Smones dispositionem legum Civilium nunquam agnouerunt, de fructibus, nempe pendentibus, sed ad rastrum respexerunt, si semen rastro subactum, quia tunC omnis Cura adhibita &Cum superius demonstrauerimus. Longobardos tanquam gentem Germanicam mores hos in Italia introduxis- .se, ita quoque ad veram' interpretationem saepius allegatum famosissimum totum a. nud. ag. s. his conse
quenter, hoc uti saepius iam dicium, firmiter tenendum, quod non praecise & unice ad Calendas Ma tias & mensem Augustum respectus habeatur, tal quam ad merum terminum in se, sed quoniam in 1eudis Italicis intra mensem Augustum & calendas Martias omnis cura & cultura perfecta & finita, ad rationem itaque dispositionis apud nos, non ad vom ba mens est dirigenaa, quare non satis possumus -- rari persedi issimos quoque ΙCtos hallucinatos circa verba illa, si vero post Aragustum nempe moriatur V saltuq omner fructis anni percipier dominus, quibus sane
nihil minus indicatur, quam quod post Augustiam fructus sorto nondum maturos herς non capiant,
33쪽
DE PRAEROGATIVA DIEI ET MENSis
nam sine ullo dubio sermo est de fructibus anni futuri, non vero praeteriti, quod perpetuo confundunt DD. unanimiter Omnes, atque adeo sententia est haec: sivero. --Amnon moriatur Vassius, id est ante C lendas tamen Martias sequentes, omnes fructus anni,
id est futuri percipiet dominuς, ratio est in promtu. quia post Augustum potior cultura & cura denuo incipit, & intuitu illarum nouus quasi annus, cuius praemium heredes Capere non possunt, nisi omnem vel potiorem operam denuo adhibuerit defunctus, nempe post Augustum usque ad calendas Martias; non enim lassicit quandam operam incepisse; ridiculum itaque est praecludere heredem fructibus post Augustum intuitu eiusdem anni si calendas Martias si- peruixerit, vel potius praecludere illum fructibus ex opera praecedenti nunc demum post Augustum provenientibus & tardius maturescentibus. XXX. Vt igitur omnem contradictionem evitemus, quando de fauore & praerogativa dierum
nobis sermo est, neutiquam excludimus rationem iuris, praecipue, ad applicationem localem in aliis terris, ubi certi dies notati non sunt, quamuis enim in saepe laudato textu iuris seudalis s. his consequenterce ta dies adiecta, nullo modo tamen statuendum, quod
ista ob solum terminum praefinitum, sed ob rationem culturae & curae, saltem pro certitudine aliqua& ne tot & tam frequentes rixae in iudiciis desuper occurrant, adhibita in medium; sicuti enim nullum est oesum mensis Augusti in iure nostro, ita quoque nullus est fauor calendarum Martiarum, vel pretium assessionis in illis positum, eadem itaque est harmonia iuris studesis cum iure Saxonico. Marchico 3c
34쪽
aliis Gernianicis, nempe ob identitatem rationis. Omnes enim fructus sunt vel ciuiles vel naturales,& sicuti in ciuilibus respicitur ad tempus, quando dies cessit, licet nondum venerit tempus solutionis. sic in reliquis omiibus respicitur ad praecedentem curam, ita ut seeundum naturam eum sequantur commoda, quem secuta incommoda, atque in naturali-hus in se reflexio fiat ad incommodum perceptionis 2bbriligensi in industrialibus vero ad culturam& curam potiorem finitam. Recte igitur post textum in I ibr. a. art. 38.&-C. s. in fin. asserit Schneidewin. Epit seud. Part. n. 3o.
sygde bestriten I id est, praemium somnis seu messis, nam semen semper restituitur, hie Carteiri subtemennerbe Metund gehacei thil atque adeo male hoc
loco & non satis considerate arguunt DD. quando st, ruunt, quod dispositio saepe citati f.hu consequenter nec in Saxonia necin Marchia recepta viae Nen in decis V.F. n. . N in s. Cum nobis auctoribus&iudicibus in effectu una eademque dispositio adsit, legem vero non hoc sit verba eius tenere, sed vim & auctorit tem, imo vero Longobardi a Germanis hos mores sibi sumserunt, utriamque vero & Saxonicum & Longobardicum, imo & triarchicum ius, quippe in se consonum & valde harmonicum differt & recessit a E iure
35쪽
iure Chaili, & utriusqueratio etiam est diueria, illud
saltem adtendum, quint sicuti determinatis nuda diei ab arbitrio & consuetudine non potuit non dependere, ita e Contrario, quando magis ad matur, ratem respicitur quam ad culturam, in tantum npraeter culturam maturitas qu e requiratur, veluti in quibusdam locis Marchise, haec sisne Consuetudo sit exorbitans, &a natura curmanici iuris recedat, unde strictissimi iuris est. nec admittit sensum laxi rem seu interpretationem extensivam, quadi obseruatio in praxi egregiam Praestare poterit utilitatem-XXXI. Cumque adeo determinatio diei se meri in is statutarii, ardua magis est quaestio, an eiu modi cons iustines introduci contra rus ciuile p
sint, & praecipue an in Marchia hoc fieri potuerit,
quod ultimum variis argumentis negat Schradertractia
men facile refutari possitnt. & quidem argumentusta
ipsius cst primum, quod in Constitutioac Serenusim quondam Ioachimi Marchionis consensu omnium ordinum ac statuum alarchiae sancitum, in tota Mar-ehia & omnibus ad illam pertinentibus terris, in mat xia successi in secundum ius commune Caesareum&scriptum pronuntiari debere, sublatissim i ster mnilms conuitutioni: us,ordinationibus priuilegiis &. consuetudinibus contrariis. Publicatam vero esse &publici iuris factam illam constitutionem anno IS . at respondetar 8 unius positio non est alterius emi fio, atque adeo, quando de iure Civili communiser mo ei , consuetudines legam istarum expilaatoriae non sunt seponendae, adhibita distinctione inter coi suetudinis ccintrarias & explicatorias. o Non est prin batum
36쪽
ciacA DEVOLVENDAS HEREDITATES. Is
halum hanc sanctionem esse antiquiorem Consuet
dine de qua loquimur, lex vero in dubio loquitur de consuetudinibus futuris. 33 Si vero est et antiqua, nihil quoque esset magis naturale, quam eo iure quid dissoluere, quo est colligatum, & ita quod mutuo consensu, expressis 'uoque, introductum, potest mutuo dissensu, tacito etiam, dissolui. H Non v let argumentum a legibus circa successiones in genere, ad ius singulare quoad fructus ultimi anni, quippe qui aliam rationem habent, quam naturam suco dendi secundum Nouellam, de hac enim in omniabus, istiusmodi generis legibus communiter quaestio est ad excludendas retorsiones. s)Ius Ciuile Romanum in tota Germania ulterius non introductum, nisi quatenus cum moribus nostris conuenit: succestiones vero Romani iuris Sc conclusiones desuper in legibus traditae ad nos non semperquadrant.6) Non iam dicendum. ruod pleraeque traditiones Schraderi, e iam ipsi iuri Ciuili contrarientur, a quo tamen longe receait ius Longobardicum Feudate , quod neuti
quam respuit Marchia. ig. XXXII. Postquam igitur de causis &rati nibus tractationis quodammodo visum, siccat decia fectu adhuc quaedam proferre, & eatenus quasdam examinare quaestiones iuris a Doctoribus formatas. examinata praeprimis conclusione Schraderid quod ad diuisionem fructuum in tota hac materia respicien
dum sit, ita enim in scriptis suis seudalibus, ubique
hoc loco contrarius ad istam diuisionem prouocat. ob dispositionem iuris in I. I. g. r. Τ solum Matrim ubi tamen de dote sbia formatur quaestio, videndum igi
37쪽
DE PRAEROGATIVA DIEI ET MENfigcirca dotem natura, & indoles, ex quo deinceps facule apparebit, qualis hoc loco fingi possit conuenientia; videlicet ex toto iure nostro notissimum est, dotem dari pro ferendis oneribus matrimonii d. I. r. in pn quare etiam iusta computatio & proportio onerum matrimonialium & dotis instituitur s. t. d. I. I. atque adeo diutius etiam durare fructus dotis non possunt, quam accurate usque ad illud tempus quo matrimonium exspirauit, & ita cum eo quoque onus matrimoniale. Et haec dispositio cum reliqua iuris analogia rite conuenit, error vero Schraderi quem
communem habet cum Berlichio P. Cones. aa. n. fi Harimanta Pistor. L. r. qu. a . n. a . erinde videtur
ortus. quod existimauerint, non tam diuisionem fructuum dotalium pro rata anni, quouSqUe matrimo- nium durauit, ex oneribus matrimonialibus, borum' que compensatione descendere, sed quod maritus generatim ius aliquod in dote habeat, unde etiam concludunt, hanc dispositionem iuris, nempe de divisione, non in dote solum, sed etiam in multis aliis casibus locum habere, atque adeo generalem formant regulam, forte talem, quicunque quodammodo saltem ius habet in aliqua re, licet imperfectum. licet reuocabile, ille finito illo iure, fructus nihil ininus diuidit pro rata temporiS. XXXIII. Hac vero regula supposita non Potuerunt non ubicunque errare, nam de fructibus pendentibus ratio iuris Ciuilis hanc dispositionem non admittit, de dote alia ratio est, uti dictum f. Frisc. Nec itaque mirum, quod ad Civiles quoque fructus hanc regulam extendendam putauerit Bem . lich. c. i. n. si circa quos quidem eadem no β cum ipso
38쪽
OR A DEUOLUENDAS HEREDITATES. 37. intercedit sententia, quoad diuisionena pro rata anni in se; alia vero, & longe diuersa est dispositionis ratio, & plane contrarium argumentum, fructus enim Civiles in Legibus ipsis Romanis pro rata tem- .poris diuidebantur, secundum quas tamen dicta regula alias fallacissima erat, sicuti exemplo fructuum. naturalium pendentium docuimus; ipla vero dispositio iuris quoad fructus ciuiles fundata est in diue . sis I L. ciuilibus L. M. Τ. de VI 1 α'pluriam estis, si uti ipsas allegando commonstrant DD. Communiter, nec aliam dispositionem, circa fructus ciuiles ratio fingere potest, quam diuisionem pro rata temporis, quoniam ista ratio iuris Germanici, quae de reliquis tructibus allegata, hoe Ioco propter deficientem &cessantem Culcitram inapplicabilis; inomodo vero
computatio eatenus instituatur, si dies solutionis nondum venerit, etiamsi rata temporis iam cesserit, re- gulariter a Doctoribus hoc loco ita tradi solet, viso- la ratio temporis inspiciatur, etiamsi per Conuentio- nem tempus solutionis dilatum, &quidem emenduntur ciuiles fructus non tantum ad omnes pensione decimas, cenius, aliosque prouentus & reditus annuos per Luinam .de. Nur. seminis j de Rei in Baldo in I. ubi adhue de iur. At. sed etiam ad ipsas mulctas.& poenas iurisdictionales vid. in summa C. de poenis ins solui. matrim. ibique Balium TiraqueP. de Retract.
Conuent. s. s. H. ψ. n. cf. ibi al2 auctores. .
g. XIV. Maneatigitur, reiecta diuisione pro rata anni vel temporis, in reliquis omnibus resula ge- neralis iure Germanico fundata, quod, ut unque praecedere retust cultura & cura, vel requiruntur im-
39쪽
D DE PRAEROGATIVA DIEI ET M sis quoque adesse debeat praemium illius laboris, ne fruinis , & sicuti circa solos fructus restimendiiundi dotastis adratam temporis, Propter onera m trimonii pei clite isto tempore uiscepta communia ter & absque ullo dubio respiciendum esse censentur. Circa quorum tamen Opinionem forte unum vel alterum dubium satis graueoccurrere posset, potissimum. si matrimonium non dissoriatur ob causam fauore
dignam, ita e eontrario generalis ista regula iuris Germanici legibus civilibus valde contraria, ubique seruanda & sine ulla contradictione in causis parinus adhibenda, ut adeo valde inanis sit disceptatio apud Koeppen L quando n. .F. tradit, doctrinam 1uris findatisin famosissimo , his consequenter in Marchia non esse receptam, sed mi in alia quidem Marchia ad diem Margarethae; in alia vero, potissimum veteri, ad diero lacobi; in alia ad diem Laurentii, respectum haberi. Nam eadem est docissio in hisce omnibus tam iure Feudati quam Marchico & e dem decidendi ratio, non enim plus fauoris in Marchia habet sancta Margaretha, quam dies Laurentii vel Iacobi intuitu fructuum ultimi anni, ves fauoris
ad heredem eatenus transmittendi, quam mensis Augusti v et Martii in iure foedali; sed sola salua est rati nis identitas iuris Germanici,nempe fauor praemii pro
cultura & cura, cum alias impenta heredibus tantum essent restituendae.
f. XXXV. Ex quibus omnibus salvi anal gia iuris nostri liceat firmissime concludere, decisi nem iuris Ciuilis Romani, quod maehas pendentes snt pars fundi, vid. V Mupendentes de R. Q S ideo pertineam ad illum, cui fundus restituendus,m;
40쪽
manis quoad fruinis v imi anni non esse receptam. nec ob contrarietatem iuris Germanici recipi potus se, quod quoniam aliquod noui videtur, reiectis rationibus in aduersum statis ulterius cxaminandum: Non enim admittenda ratio generalites prci citis antia nonnullis adducta, quod exceptio tutis seudalis fi - met regulam in casibus non exceptiS atque adeo e tra casus se ales reuiuiscat dispositio iuris ciuilis quoast fructus pendentes, quomam ius Ciuile generaliter OumVe eatenus tantummodo receptum, quaten odseruantiae iuris Germanici non obstat; neque iure studin haec sententia pro natura exceptio nis in hoe solo casu introdum, 1 ed quia Leges Lo
g λardiore hoc locogemnanirantes, uti superius Commonitiatum,. generali consuetudini noluerunt obir
dese opinionem iuris Romani, potissimum Cum summa sequitate & meliori ratione fundentur. Vanae itaque est ratio iuris Ciuilis, quod seuerus pendentes sint pars fundi, ut sta accessorium sequatur naturam sui principalis, praeterquam en a, q*od stri ctissima Stoicorumsubtilitas mustumtribuat huic decisioni , doceri quoque potest valde diuersa intecipsum fundum & studius pendentes ratio, nam nomRquitur, quicunque habet ius in re, in ipso fundo is e iam idem ius realo habet in alterius semine mim in pensis, & inde proueniente hierosi enimBoc esse , quare Doctores consentiunt iis restitutionem smpe iarum. Sunt i aque fructus accessorium potius Curaturae& Curae, quam fundi, atque si contrarium essedab omn, dubio liberum, quare inter se contenderent adeo Doctores, dc admodum variarent, ita ut mΠ- nulli crinant potius pro ratione temporis mittas esset, dioe