장음표시 사용
371쪽
EPI ST. LIBER VIIS 18s'dia, ct ad laudem, ut siquid ei t in me; quod ferre docti homines possint, id omne occultis adhortationiabus, artificiisque illius putem esse tribuendum. --hi denique summi uiri memoria recordatio, non potest esse,uti debelluauissima,nisi uυs amem, quos illi sciam iucundissimos fuisse. Tu ueta domesticum
illius exemplum tibi esse propositum putabis ad imitandum;ὰ quo si utfacis nunquam dissedas,ste certissima esse te uolo, ore,int illius quoque ornamenta, O amplissimum dignitatis gradum consequare.Sed redeo ad illud ,quod ante proposiveram,sic me laud bus illius,omnium uestri beneuolentia,et uirtute acllendore tuo delectari,ut dignus uideri possim, quε tibi nonnulla Liuioru ct necessitudinis coniunctione adum in e se uelis. Vade. Antonio Marinario, Theologo. CXCVI.
O G ' O VI ex tuis literis, me si non falso, certe negligentersirip le.utrum falso, tus doctrina eri,acDpientiae iudicare.ego illudscio, meum errorem ch ita uisu non satis a me explicatumfulsese. Ac primum,nis fastor in hoc etiam,rus αρχην loco nominis positum,uix uni tibi, auctoritatrque tuae possera concedere. Esse enim adverbium postulatyria ratio consuem loque fermonis. Sic enim apud illos est sepissim/,rils o inrui Wia xxxi magis proprium genus istud frequens exemplorum
τά κρ νῖσω κν ulκπάτη au . Erant haec dr plura insuperioribus etiam literis. Sero autem nunc recosea dor
372쪽
rime hoc non simpliciterita in 'in dicere
debuisse.fuit hoc negligentiae mea.De es aute, quod est tribus insequentibus literis ρ',πι nullum uerbum feci; ct omissum est,quod per magni scribere retu-tisset, motu uidelicet esse me interpretum auctori tate latinorum,non quo sed qui,latine uertentium. Qvuque accepisse mihi a graecis uiderer,ut ruru αρχουν referatur ad rationem teporis;audi,obsecro te, quid ego somniarem.tu rideas,lice ineptias,uel audacia, hominis tamen amantistimi. Etenim corrigi a te, quid minus rectὸ sientis,mibi duco esse pulcherrimis. tabam igitur Chrinum Iudaeis rogatum,quis esse
se ita respondere uoluisse. Ego ille pum, qui a primo
ortu mundi usq; ad hodiernum diem, antea quidem per Nates ac sanctifimos homines maiores uentas, iampridem uero per me ipsium de me,ac meo aduentu, salutis uestra ac generis humani causa Opsi me sum colloquutus.Haec ridiculὸfortasse cogito ram,quae utinam scribendo saltem complecti oratione potuissem. Nunc ueros ita est, ut scribis, quod equidem puto esse uerissimum, uideo mihi cum ultitia, turpem quoque infantiam esse coniunctam. Referre tamen iterum uolui ad iudicium tuum.quid tire debeam,arbitror mihi cognoscendum ex tuis litoris.nibit adhuc esse uolo sententiam meam. Hoc
tamen scripsi,quia j llam tibi non satis putabam superioribus meis literis fuisse explicatam. tantum de uerbis dicebam, neque omnibus, neque ullam ad sententia accomodatis. cc de eloquentia illorii ho
373쪽
EPIST. LIRER ' VII. 186mlaum,qurbus novi ad c religio credita es, valde equidem laboro.Perfectὸ loquutos esse illos dic bam, id dico in oratione perfectum, cui nihil de sit ad ea docenda, quae uolu4us, atquc ita, ut gracὸdu loquimur,agrscis recte intelligi possimus.πιι re necesse est Ioannem, id qAod ante diximus nisi graece omnino loqui nost it) aliqua ea graeci sermonis consuetudine protulisse: hanc ego, si ea non est, quam dixi; alia qus sit, nori faci seposim inuenire. Verum te propediem expectamus. tum hac de re I cebit a te audire multa Sed molesti illud accepi, quod a me diuinatum in cut superioribus diebus ad te scripseo ut posthac longius aliquo proficistare. certὸ trimen confirmo , te nullis terrarum ,uel temporiis tr s,a meo animo unqua,ct cogitatione esse abfuturum.Vale.Anunei. H. Un. Octobris. . . Carolo Bouio Pont. Romam. CXCVII.
LI τε d. C, Pibus responsurum te ad meas
superiorum dierum epitiolas, fratres mihi tui dixerunt,cupidὸ expectaba.. Ex iis enim ad moneri cupiebam,quid ad te scribere deberem mam datoque tuo, crebris ut te prouocatrem litoris,pam rem . uerebar denique fore, ut nisi a te literas a cepissem mihi dest arium tum ad te scribendi. Verum ego nec laboro iam ea re amplius; ct nune
quidem libero te molestia respondei ad ea,quaepost discessum tuum,trivis cui arbitror literis ad te siri .Hunc enim id accidit mihi,ut a te petere, quod
374쪽
non huic modὸ tuam m cupiditati litorarum sed osesiciis ac meritis erga me tuis omnibus anteponi. ossi iam tot annos familiariter uerecundiam, stu cutuerius dicam timiditatem meam.mwaragrauisii mas esse caussas necesse est,quibus adducar, ut obli tus natur ac summi illius pudoris mei, aliquid a te
audeam flagitam e itaque re breuiter cognoste. Ma
cellus frater meus Roma iis de rebus missu est, quae nomo collegio ct ciuitati possunt esse maalmae.ia
intelligis hunc non rerum modo urbanarum, uerum
etiam cause ipsius magna ex parte necessaris serudem.2Nam ct Romae nunquam olea fuit: ct res, quarum gratia missus est, non quidem obscuraseunt ad explicandum; sed tenuitati ac fortunae ciuitatis nostra contra potentiam aduersariorum discites ad obtinendum. Hominem igitur tibi commendo sic, ut maiore studio non posiim; oe cum illo, multo uehementius existimationem collegi, ac ciuitatis uidear commendare. res enim est eiusmodi. Uriae Pontificatum ac dioecesim,quae amplisima est, malo ac trini fato nostra dignitatis, Brundinino cum Pontificatu coniuncta non ignoras.Pontificatus duo semper habitisunt, neuter alteri siubiectus,aut inferior ; ut ne legatus quidem Brundusini Pontificis homo Brundusinus,Vratanam aliquando dioecdim ante tabellum Voltanum administarit.Hic primus ὰ nostris hominibus receptus est,quod Urit anu se ciuem, ct Urianatum pudicaret. κlatim pest,ct Brundi morummificum iniquita te, n irorum hominu negli gentia
375쪽
in πETI ST. LIBER VII. I 87tentia eo res ducta est , ut neque Pontificatum, neque dioecesim nobis, Brundusini esse ullam arbitrentur. Itaque superioribus diebus, quum Franciscus Aleander Pontifex esset mortuxs, rem noui ct iniquisiimam tentare siunt ausi,ut in ciuitates Vritanae etiam iurisdictionis legatum mitterent. Erat hic Ludovicus Scommasiora,quem Francauilis nostri si ese sent conssequuti,mirum nisi occidissent. turba deniaque ac tumultus postbac deesse non poteTunt.Qudobrem nunc amisiti iamdiu rebus, ornamentisque omnibus,istud miseri ct afflicti homines petunt , ut sibi reliqua dignitate spoliatis,etiam Pontifice Brundusinorum uiuente,legatum liceat habere salte, itanae iurisdictionisquemadmodum usque ad hodiernum diem, interregni tempore,habuerunt, quo non
una sed duae dioecesies esse uideantur.Hoc si assequuntur quod uideo, quam facile ct squum sit a tantis
iniuriis putant se esse liberatos. Tu interim animaduertis opinor, quantum integritati tue ac fidei tribuam. On ignoro enim Brundusimos multis nominibus esse tibi coniunctos; confido tamen iustitiam atque unam uistutem esse tibi coniunctis amulis tu ciuis etiam,aut Pontifex esses Brundusenorum,
minime hoc a te petere dubitarem.' tam, qui tun tiam habet antiquissimamus,ne a suis quidem,ali nos leui etia iniuria affectos poterit negligere; quid se a cupidis hominibus per iniuriam innocentes homines ac boni uiri ne hominum quidem loco duci
376쪽
que rebus poteris,ope,consilio, gratia atrem meis, O cauliam denique omne complectare. Scito enimo mihi Neteris mea in te obseruantiae maxima gra: nam hoc uno beneficio persolutam, ct ciuitatem nos iraU im perpetuum tempus tibi maximὸ deuincta fore. A. uas adhuc res non minusgraues habet in madatis stator meus, quas ut uberer ac benigne audias, tuerique uelis am te rogo,quam si pro summa capitis existimatiovisque meae rogarem. Vale..uneni Cal. Ian. Carola Bouis, timeensem Pontifici, Romam. CXCVIII.
SU PERIO RIBV S diebus rogabam te persecrasint murem meum commendatu haberes;
Huibus rebus posses,nostrae ciuitatis negotiu atatimares. Res est emmodi,qussi minus prospere isthic etiam succedat,nee inquam ius retinere nostrum possumus; m posterum non iam de dignitate cu Brun- sinis,sita de libertate nobis dimicandum erit. D nique me putes,uelim,nunc etiam is de precibus agere, quibus superiore epistola tecum egi, ut rebus omnibus trem meum, remque smne tueri uelis. Sed, quoniam restaec multis aliis nobilimmis uiris commendata est, O ego iam duabus tibi illam epistolis romedaui,quia nemini omnia debere malim; uenio, ut illud a te petam,quod multo mihi est maximum, nec habeo nisi te mi ,unia id queam impetrare. Quamobre te rogo, quantum de re maxima rogare
377쪽
debeo,ut,quu paulo altius re explicauero,benigneque audiueris,quid facere necessest; e- mibi ope ram accomodes, quae aptissima sit non obseruantiae in te meae,sed religioni ac pietati tuae. Hi agitum Uris extra portam Brundusina haud longe a moenibus Francisti . asiatis temptu, ct in eo collegium , ex illius familia hominu religiosiora. Maxima loci religio est oesanctitas,ut eo ingressustentire cuctis ex partibus uim numinis quandam tibi uideare. Hune enim ipse quondam Franciscus delegit,petii ab no-Hraque esuitate accepit, ct sanctistime uiuendi in eo disciplinam instituit. Ipse cum paucis hominibus
aliquandiu bIc uixit,et monumenta nobis quaedam, O satas illitis manu arbores ostendunt.Sed acceptu ab eo locum, religione conseiaratu,non de opinio ne uulgi Odgrauissimam ex auctoritate literarum
cognoui .QVixerunt hic postea sinctissimi homines. quos,tametsi non publica cui ego quidem existimo
religione; at publicis comentariis, ct motatam quoque Pontificu testificatione accepimus, in Deo rum immortaliu numeru esse transatos. Vnus Dis ex his Francissus Dyrrhachinus,cuius plurima etias pra humanitatem, turamque hominum facta ciuinitus leguntur. Corpus illius eodem in templo Abus cubitis alip ὰ terra, uetusto ac mediocri sepi chro,nonnullas etiam cum diuinis honoribus ad hodiernum usique diem, pro restigerata iam religione hominum,struatur.Ita duobus in coelo gratiosissimis patronis quum Vritani ciues uterentur, publiis
378쪽
M.ARII CORAM DI priuatim praedia satis ampla ustica ct urbana illis
donauerunt. Donique facultates erant eiusmodi,quanis quotidie ὰ multis dilapidarentur, ualde locuples templum haberemus. uaritia enim et sicelere rem, qui illius administrationem emere consueuerunt , nobonafota direpta sunt ac fortunae sed uetus etia inde religio fugata. Canacula,pei lytum,horti, cubicu-ti,templum imum,omma penό coli sa; nec θes ullaseu consilium,aut restituendi aliquid ex ijsi, qua iam corruerunt; aut saltem ruina prohibendi, quae labefact.ata sunt,uitiumque fecerunt. Collegio praeest hoc anno 'ur ad Id. Apr. Francisicus Corradus. frater meus, homo ualde honestus O industrius , a quo ciuitas quum uideat aliqua iam nunc esse resitura,ct magnam uim lapidum ac materjae comparatam, rationem inire cupit, qua saltem in stequens triennium illi administratio prorogetur. In tanta igitur ambitione hominum ct corruptela, quΗm desti' ' retse assequi posse,quod plurimum siua ad honestateo religionem interest, sitque Romae Franciscinorufamiliae patronus,uir nobilitate oe religione summa
ea in Rodulphus Pius Cardinalis Carpensis, ad eum magii Liratas ct Decuriones ciuitatis nostrae, ut allegarionem idoneam inuenirem, maximis a me precibus cotendunt. Ego,quum illorum pietati non obtempera re nefas estie duccre M,te unum habui, quem de re maxime necessaria ro me.Q apropter oro te, ct obtestor,non meum,non fratris mei,non ciuitatis nostr
sed homo castisimus apud hominem sanct imum, Diuorum,
379쪽
EPI ST. LIBER VII. 389 Diuorum,quos dixi, ct Chriui negotium suscipias.
Illud te admisitum uelim, ineunte priit rem confectam esse oportere,ut nequid Idιbus ad Francisicinorum comitia secus,ac necesse est,de statre meo ct hac tota de ratione decernatur . Hoc erat Anu,quod mihi hac epistola petendum erat: sied intestigere te nolui prius,quantum minima in re momenti, quantum ponderis,quantu difficultatis esset. Itaque sicias me tibi plurimum ex ipsa re,sita multo magis ex animo ct uoluntate tuas hoc libentissime feceris, esse
debiturum. Vale. Carolo Bouio, staneensium Pont. Romam. CXCIX.
NO μζrcorine tibi molestae sint literae meae. etsi enim te occupat immum esses io, recordor tamen,quod mihi discedens mandasti, ut saepius ad te sicribo em. πιιare,nisi inualetudo tua me retardavisset, etiam trebrioribus tecum literis egisscm . Proxima epistola commendabam tibi apud Nodulphum Pium, Francisci Corradi negotium statris mei. Nunc uero sic Liat uo, nihil a te pete re aliud,nisi ea de re prius accipιam a te literas. Ut de igitur,ut hoc uno ex ossicio tua ad maiora rei a te petenda mibi uidear esse prouocatus. Vale.III.
Cal. Mart. Ludovico Grauinae Theologo,Vriam. C C.
CREDO iam te intelligere,isthic maxiυὶ n cessariam esse operam tuam. mitri quidem res
380쪽
nulla tam certa atque explorata esse potes, quam diuino te nutu ad ina loca ductum essee. QU/are illud ego te no dubito quae tua religio esto gaudere uber
rimam tibι oblatam esse materiem n qua Deo,bominibusque approbantibus,exerceri tua uirtus psit. Sic enim habeto,nullum in Salentinis , ac ne in tota adeo Apulia omnino esse locum, ubi tanta non daterarum quidem rerum omnium,sed cerusacrarii intdixi aedium negligentia uideatur. Namque homines eiusmodi unt,ut inertia ct reru ignoratione delinquat magis,quam audaci celere , aut immanianitate: admoniti uero,pauloque grauius reprebeo, facillime ad os ia reuertuntur.Scio tamen eX Uabunt aerarin discultates, inopiam ciuiam; cui tu loco ita occurres,ut ea neges esse vera; que ut versima sint,hoc tame singulare ac certi imum esse re medium,quo ct facultates, ct amisam urbis anti qui β imae dignitatem recuperare posiint. V od uero iam quadringentis annis aduerssima sint usi fortuna,non tam in bonis fortunisque ciuium, quam in publicis ornamentis, ct olendore ciuitatis; illam nodubitarint esse causiam,quia sentinarum loco, delu bris omnibus turpissime abutantur. Iube enim tibi oriendant religiosa loca,olim pietatis ergo,2 sanctifismis hominibus,maioribusque nostris instituta, qκοcultu, requentia,nudio acris,cerimoniisque custodiant.Iube duci te a sacerdotibus, a legato Tontimcis, a magistratu,ac decurionibus ciuitatis, ad Gre gorg,ad Stephani,ad ti,ad Crucis,ad .andre ad