Q. Marii Corradi, Epistolarum libri 8. Index eorum, ad quos missae sunt epistolae

451쪽

EPIST. LIBER VII L ars

illius genua deuoluuntur. Itaque miseret me iuuenis optimi,cui nullum domisuae re spirandi liberum tempus datur,oe inuit imo stultis hominibus est assen

laevium. v amobrem de meis injurijs, caeterisquo de rebus iam parcius loquitur,quam anno superiore toto: ct mecum agere coactus est etiavi,ut LauretuMolendinum orare uello,ne uim, nescio quam iudicio persequatur. Risi me hercula,quod meum inim cum sic enim iocabaro a me adiutum Mellet.is ta rsignificatione quadam ac uultu prae se fert,non suam, sed aliorum potius uoluntatem, quibus o uino dees se noli quando iam non positi. Haec eb etiam siribe re nunc ad te uolui,ut intelligas se me,ac fore sim per obseruantis mum tui: ct, quum te rectis me

cognouerim,ac profecto etiam rectis s,quam caeteri, sudiosissimum tuae uoluntatis: etsi illorum trium , quos ante dixi,in me animum ac simultates, et omnino Uterorum quoque inorum hominum occulta ingenia Militiosa, ct in fratres tuos male animata nouprobo; Aleiadrita en his in rebus humanitate Operpetua in me benevolentia,uehementi Πwὸ etiam

delectari: posse mes uelim,remiis,quam bis

nus qui*Mam totum negotium ct multa,quae latent, explicare. Sic tamen habeto, ct notre me hoc tempore, tametspsim : ct ,si quando tibi ueniet in mentem,aliquid ex me,ut scire uesis tum fore, is nihil amplius recorderiIllud uolo tantum in dictis ac factis omnibus esse inibisempiternum,ut plui io clamsudia ac uoluntatem tuam: diguusque si cui

452쪽

MARII COR RADItielis credere; libentissimeque ea in opinione errem si errare me credas ut neminem esse arbitrer,tanta praesertim in stultitia ac barbarie hominum, cui ingenium ct uirtus tua requὐ,ac mihi, positi esse cognita. Vale. Fabio Latomo Medico. CCXxxvij. AG O nunc tibi cum paucis fortasse gratias. uehementer hoc mecum facere uelim, nec despero tamen facturos esse olim uniuersos Putabis enim tu illud etiam e se prudentiae tuae, efficere, ut stilli ho mines intelligere iam incipiant,quae res agatur, σconsilium tuum. Incumbamus,ob ecro te,ad hanc,mi Fabi,quam plurimi possumses, uoluntatem. Singulos etiam q s uidebitur,ad rem maximὸ nec Jariam excitemus . bonorum denique virorum constisatio fiat,quibus adiutoribus ordidorum hominum atque improborum feminae resistamus,ut iam tandem at qua' o ueterem ac foedum exhauriamus ueterumqtiuitatis. vero haec, etsi noua sunt, id ot nunquam stultis hominibus cogitata, illorumque ignauiae ac surdibus maxime contraria; fore tamen,ut facile te nori positnt,et multos pudeat nobis repugnare. Ἀ--

sate etiam proximastis ad me siriptum esse a plerisque hominibus, laudata ἡ ανορθωμιτα mea, ab iis praesertim, quibus tamets mini queat rectum perfiader ac inimica est omnis elegantia; ramensa tis esse credo,quod nobis non aduersentur. Itaque ιllud modis omnibus prouidendum erit, ut non Νbμ-

453쪽

EPIST. LIBER VIII. 22spere,aut patriam amare,aut aliqua cu inuidia pauci rect ima in sententia esse uideamur. Hactenus. quidem p rudenti β ime a te actum est, felici si meque puccesit; quod optandum est, ut quandiu stabit haeriuitas nunquam dissoluatur. Deinceps uerδ paul tim excutienda est aliis etiam a rebus hominumstupiditas; efficiendumque,ut cognoscatur, isto quidemi religionis cultu,nullam sare diu posse ciuitatem. Si enim assequi tantum poterimus,ut paulo plures esse uideamur in causa; nonnulla in Jesum, ut pecunia

etiam ad sacras aedes, ct moenia restituenda,quantΞ ego postulaueram,decernatur. Hoc,scio, respuent aures illorum hominum, qui Osidue aerarium depeculantur: qui uitam sine quotidianis furtis nustam .mbi esse putant a quibus omne studium est, ut pecunia

riuitatis ad se quamvis maximam , quamuis minia, mam,rapiant;qu0rum peruersos animos, ct alienise

.sulas a patriae commodis, ct a religione uoluntates, prudentiae esse tus cogitabis remsime tractare.Illos enim aut blandius puto rogandos esse , nonnulla etias ius iniecta religione,uel metu siquis obstare nobis uelit; aut quia credo nullum his rebus,nullum p dori eo locum diligentissime cauendos, ne quas o cultὸ insidias moliantur. Nonnullis uero cum homi nibus ita agedum erit aliqua lo,ut ipse nosti: hoc est , non quasi ad res maxime necessarias sint adducendi; fed quasi ad intuendum lumen ab inferis excitanio. Multorum enim,qui urbis nostra moenia , qui ord o illuuiem uidere patiuntur, qui meam delegatis Ff a Ua-

454쪽

MARII COR RADIorationem,meos de Potificatu uetere clamores, tuas

O Marcelli fratris de templorum uiolatione quere las,sine gemitu ne si 'iriosne lacomis, direpossiunt ii quos esse sensus, quam esse uitam arbitramur jmιi tantorum delictorum poenas,non dico metu aut cogitatione suturas non perhorrescunt sita nepraesentibus quidem,uel agro a uicinispopulis occupato relfoecunditate mulierum ac uirorum extina, uel tanta dignitate amissia commouentur; nec poenarum i

co eas esse rec expeti a se diuinitus credunt;homines tu istos esse potes existimares ym,D- immortales, illi ipse,quorum apud nos contempta religio est, quo rum religionis magistros habere in ciuitate nolumus, de quorum templis iampridem sentinas fecimus re rum foedissimamum ; quo nostra poena diuturnior fore illud etiam prouiderunt,utpoenarum,doloris,turpitudimis, ct communi siensiu denique nos reliquorum hominum riuarent .mramobrem, docti me Fabi, sic tibi persuade, nouam te ciuitatem,noua urbis moenia instituere,non ut i,qui suorum omnium opera et sudio nouas condunt urbes; sed ita propemodum, litqui in fabulis dicuntur, Lyra sono ct cantu lapides ad aedificia mouisse. Sed huic epiLIole non committacaetera; nec ingrediar ad quae haec me iam rapiebat oratis,qus meditabere ine tecum longius. Redeo igitur, ut cu paucis agam tibi gratias, teque Minter ad qua tuastonte video te esse pulcherrimὸ incitatum. Cogita ad hae si quem potes alium commouere, non

455쪽

EPIST. LIBER I. 227 esse uideatur.Res est omnino artifici, tui,id est comitatis,prudentiae, orationis . nam quid est aliud ae te musica lapides mouerenta enim se fa ad illa etiam', aliquando fortasse homines adducere potesimus, ad

quae non partem pecunia , sed totum uelle patris nium quoque meum donarrimeque bonis ac fortunis omnibtis euertere mense Iunio dixi in oratione mea. scili non credunt, periclitentur hanc meam uoluntarem: qui mirantur, siciant me non esse nullum ; O uidere ipsos etiam oportmret, qua non uident. Tu

bonis uiris,quos habes in causa, illud persuadere studebis quod nefas esset dubitat e nihil de bonis perire cui qua,quod uel priuatim, uel publicὶ religioni de

Drucotra uero holas ipsos atq;urbe hoc maximὶ forem, i aeternas esse;hac rursus maximὶ obscurari,et interire,religiose isto more contemnatar. His in rebus denique esse aliquid putarem, ex uestiri ordinis hominibus Argentarη quoque studium aliquod exta re. Intelligis,quam dijcultatem res mihi hab re uideature facere tamen vos omnia patriae causa uelim.Hactenus uero ipse primus extitisti eorum,quos video adhuc se nonnullos, ct pinhac fore qua plurimos, tuo consilio, auctoritatrio opera confido. Vale. xij Cal. Decemb. . unei. Paulo Manutio λῶ. F. Romam. xxxis.'MISI ad te omnes eode repore meas huius atris epistolasscripsit enim ad me Dines Antonius

milia cognit se halere ex tuis literis,post mei fra

456쪽

tris disice seu nihil te accepisse a me literarii Dola vit nulla de re magis, quod epiriolam tuam, qua nibi Ipatam posse fieri siuauius,intestigere non potuisti,qua animo acceperim; ct Aldo aliquid oscuj deberem. lices igitur mihi pulcherrimὸ successit,ut quum maxime cuperem, maximedue opus eset, potuerim ab aillo obncic imus,ate gratissimus iudicari.'tunc ta 'm' i HI,o blifcro te simul e x multis,quas ad te sicrip-Οrim litoris, quὰm uel humanitatem tua, vel fidi maudata neglexerim. Denique illius quum esse oporteret ad me literas, et mirarer ualde lentiu uiriusq; anc Mn; ad Petrum Terpinianum scripsi doctu fo- 'Minem acsanctum,qui uos meo nomine rogaret,quid' actum eset. Sed nunc mihi fortuna inuidit, ad Palialiamque t=anstulit oscium meum, quo antea stbeu--tissimi us ego liveta. Is enim quasi divinaret amf- fas esse meas literas; ct quae Aldus TU rogauerat, ii' ad uos ani sit, quae non tenorabat me/roga nici ab illo

ὰ me; certὸ per me, quicquid fuit, a epistis.Palis enim ct acceperat a me ex iis quaedam, ut ego ab il- llo plura ct meis deinde ex literis cognouerat, ut . . lme uobis quaedam per oluissee gauderem,utquaererem ,

adhuc persoluta cumulare. nolo tam parua in re mi

humanitate, moribus, uita ex ijs est paucis,quos ego amare possim; tui etiam quod scire te cupito mantisimus. denique scio, dignum esse iudicabis amici vas frugi, parumque o ciosius cum tamen, summe is ὰ me dili

osius uideri. Extra io-dilirit ur. Rudijs enim, tia tua. Vale. Uriae.