장음표시 사용
391쪽
'EPI ST. LIBER VII. I9sii flummo in concilio deliberandum erit. magnopere diligit,ct nisi discessisset, nec tantis rebus nunc esset impeditus,no dubium,quin magnus inter uos renouatus esset usus literarum. ualcitisque persuade,a me non uulgariter amari.Brundusi'. m. κω. Maias. M. D. LXI.
Data multis ante diebus epistola,naues s obuenauigarentia praedonibus capta sunt. Equidem, acceptis tuis literis,ad te scripsi,quum primum potes est visa. Iulio Caesari Lo Pedo,taminium CCVIII. TV A epistola Pu in reddita, Micitabam quotidie literis,ac nuncise meorum, qui me domum ad res maximὸ necessarias uocarent. Reuerti, arbi- Tor,decimoquinto abhinc die, minime uacuus a labore O summis cogitationibus,ta molemacquas esse lauiores crederem, si eas probare salte iniquis in me hominibus possem. Mitto enim plurima,nec studia dico,aut scribendi lassitudinem,aut ea, quibus obruor assiduestot siteris certe amicorum sapistime accidit, ut uix ullumst otium legendis. Credas mihi uelimo anti,nullus adhuc fuisse diem hae sitate,quo die non multas eodem tempore inchoatas in palym- est aut schedis epistolas haberem. Etenim rondere uni alicui dum paro, O liters interueniunt aliae iaut grauiores,aut amici, cuius rapi maior habendast; cogor i quod coepeTam exarare,aliud in tempus
differre. huic uero di instituo rescribere , praesti sunt mihi literae at alijs, ac denique dum semel u
392쪽
COR RADIgeor 2 multis,remanent mihi semper domi in lituris plurium initia epistolarum.' 'li querere: desideratur a multis oscium meum uel sicribendi, uel is od
nagis dolendum est humanitatis. Aequiore animo haec ferrem,nisi etiam qui norut occupationes mera,
quasi otio abundem,ut sibi leusimis de rebus restondeam,praefracte ac saepius flagitarent. Sic enim Airere uolos hsc ad meas molentas no accederent, mea tibi ac tuis aequalibus opeiam nullo loco fuisse defuturam. ec desbero tamen poRhac fore, ut pinis in me aliquid hesidere humanitatis atque Usci, existi
mare. Nunc uero tibi ago gratias de mirifica tua in me uoluntate,quam ex tuis amantissimὸ scriptis ad me literis cognoui. In i s mibi fuit praecipuum, quod signi cas te ingenuarum artium cupiditate ac studio teneri.Scito enim ex tuis tantum uirtutibus,st scientia literarum,te a prudentisimis hominibus, dignum isto locosortuna 'lcndore, tuorumque maiorum rebus geLlis oe gloria iudicatum iri. εrmastitu aut equos tractare, aut multa, quibus nimium sunt hoc tempore,non aequales modo tui,uerre tenues
quoque homines dediti,non per se honesatem habet ullam sed tum denique laudantur , si in actum pro dierunt, ct civibus ac reipublica opem attulisse uidebuntur. Liter artim uero nullum tempus aliud e pectandum est,ipuo uel honesta sint, uel comodae, lictiucunda; sied illarum aeterna sunt omnia: quam non
doctrina modo ac fructus; verum disic Zi etiam ipsielabor en pulcherrimus; nec aliquid potist inuita
393쪽
κPISTLIRE R. VIL 196 me hi,pace aut bello,rectisiimὸ administrari.πιῶ obrem sic tibi persuade,mi Caesar fuisse te mihi sempta' antea ex tuis moribus ct natina carisiimu nucuero magnum accesse cumulum ad amorem in te
meum,ex tuis,quas proximὸ mi li steris, ct ista in bonas artes propensione uoluntatis. Mea tibi operam officiaque omnia scies tibi in omne tempus esse
QV AE mihi ad latinam linguam tuaque studia pertinere uidebantur ongum erat,banc ipsam in epistolam includere.Itaque alijs in literis col legi ea, qua utinam literati omnes, utinam egomet seruare queam. Facile in enim ct breue ,summa omnia praeciperesed longisimi studii, exercitationis,nec mediocris es ingenij, oratione facienda co Mui ea,quae ipse praeceperis.Nam ut latinὸ,elegauter, te,dirimcth,ornate,breuiter,dilucidὸ,βlendidὸ,suauiter,probabiliterque dicamus, ct his di Gliora ingulis uerbis praeciperememus qua paucis imi a primo ortu eloquentiae ct fermonis ad hodie nu usique diem prestiterui. Quamobrem,quum haec omnia exercitatione poti simum constent,illud ma-- aimc te monendum putaui, ut quam dicendi ct eloquendi praecepta cognoueris,contra discultates omnes remedium sesingulare ,si dijcultates asii Eesse maximas recordere.Genus quoque perfectum latina dictioni te uelim exintimare pauci mos qu
394쪽
dem homines,etiamsalua rep. Romanorum,esse em- sequutos; verum nihil esse,quod assidua opera, ma-guo studio, o accurata diligentia uinci tenerique non po*τ.Declamat hoc , quod ate nostraplurimi excellentesque uiri,quum rectissime,qus dico, intellexerint,illos etiam quistatim post Octaviani A Iuni imperium scripstre, hac dumtaxat latine loquendi elegantia uicerunt. Q ocirca magno errore ac nultitia is tenentur, qui usium latius lingua clamitant relinquendum esse; quia, praeter alia multa, quum in consuetudine uulgari ac domestica non sit, rect imὸ illam dissere non possumus.Vides enim,ut Italia ac totius Europs innumerabiles utiri doctist mi, diuinate loquendi,elegantia, er omni apparatuerationis,probant istos homines insanireqvudueris noua lingua ipsi moliuntur,qui nec latinam auferre de sacris ct profanis rebus omnibus , ct toto ex ombe terrarum; nec suam ex tam anguRis finibus It liae ad nationes exteras usiis unquam fecisum ata tibus poterunt mouereressit hoc theniensium ait mauorum; qui non coloni, tantum, sed imperio, ui,atque armis hoc facere potuerunt. 1lii rem apparatus bellorum,sili duces, illi fices, illa imperis maiestas, sit praesecti fabr. illae machina, illi euniculi,
turres,uineae,arietes,illa uictoris,ac triumphi, latinam linguam exteris nationibus,etiam illo tempore
multis eliques uncimuὸd si nobis haec adessent omnia, qua restis Ofato Italia, miserrimam inserui
395쪽
gvis T. LIBER VII. 197 laudatores mulierum possent lyem habere ullam so
re,donec erunt homines,ut uel unii in uicum sua sit, gua a Transalpinis hominibus recipia tura vim Romani illis temporibus hoc fecerunt, ut linguam Romanam dilatarent,quum alia liqua uel ipsis Tomanis,uel nationibus exteris non erat,quae in omni scriptoris vi genere,in diuinis humanisque legitus,in religionum libris,ac denique in coelo propὸ dixerim tam altas radices egisset. QPamobre te laudo Deci quod extricare te ab istorum ineptiis, ct fassopi nionibus;ad latinique sermonis dignitate, atque amiplitudinem, qui tibi ab ineunte aetate, opera docti iami uiri patris tui, fuerat recti Bmὸ cognitus, dentque redire uoluisti.Errore enim a nostra lingua deseceras non tuo sed omnium,qui stultisλὸ nobis aduersantur.isi nanque molles ac delicati homines iulud spectant maximὸ, quὸdsie pro literatis hominet-bus lativi scribendo,neque mulieribus ut exoletis, neque in tonnrinis,aut lupanaribus reque in principum ac Regulorum domibus uenditare possent. V
rum enimvero Decisic te uelim existimare,non tauti esse non modo ignauiam illiteratorum Trincipui ct eorum qui in ciuitates, qui in prouincias, qui in populos ac regna babent imperium, sed ne ipsa quideregra, ct orbem terrarum,quanti linguam nostrari teneri a cunctis mortalibus, qui religionem seruant
Christi,ct esse, quemadmodum esse necesse est empiternam. Namquod aiunt etiam non esse nostram; ittan uero ex his,qua dicta sunt, appari et, magis Πορο stratu
396쪽
sram nunc e se,quam olim Romanorum fuit. Qiodea lingua scribendum putant,in qua simus nati, reclamant omnes omnium gentium ac populorum ex
tillimis terris docti homines,qui graecὸ aut latine omnes fere scripserunt. Affirmo denique, ab istis,qui no
iram linguam siunt insictatilatronis uidelicet omnis imperitia, ct corruptoribus Italia iuuetutis, ac studiorum omnium,nullum denique argumentu,neque uerbum aliquod esse contra nos dictum,quod di stulando magis, quam ridendosit necesse refutare. Eso enim,recens haec lingua Italis placeat, laude tur,oe iure etiam laudetur: quorsum tamen attinet latinam laedere, ac temere omnibus humanis rebus perfuncta iactare, de naturs humanae terminis velle ejcere,iam falsa colligere,praecipitesqueferri, tam-ra in nos rerum inanitate pugnare;quum, si illa eXringueretur,suam ipsi tenere non posimi' Vtrumdolare me fortasiis putabunt, inuidere felicitati linguae suas Trimo,nihil es illo quidem nomine, quod doleamsed quod latini siermonis cui dixi aeternitare queam gloriari.Deinde,si non ipso cum genere hominum atque mundo illum durare cogerent causae, quas dixi ,si pjterne; gratias Dire immortalibus agendas putarem,quod altera denique in Isalia linguam esse uoluerunt,quae si rare sine ope nostrae linguα non positi, ut uel caussa illius nostram quoque Itali homines in tempus perpetulim seruare cogeretuetur. An illud dicere audebunt, quod uideo a multis
esse iactatum oni scilicet nimis lotatim templis i
397쪽
EPIST. LIBER VII. ' I98tinis literis d redis,quod al' disciplinis dandu es-
et' Sed qhid non audet arrogantissima , indoctorum hominum impudentiaἰ aiunt enim s repudiato usu nostri sermonis, tantum sua lingua sicribatur, nobis in Italia Theophrastos ac Platones quam plurimos non esse defuturos. Ego uero non sum nescius quos tam ea so grege hominum , qui dementiae quoque insuisscriptis cognomine gloriantur, hoc solere dicere;ac dest,tanquam rectisime in ea lingua scribat, magnificὸ sientire.Sed profecto illi errant uehementer:et neficio, an plus requirat studj ac temporis iularum sermonis persecta cognitio, quam latini. Nounece se habeo diu hic argumentari, quum res loquatur ipsa.u Potus enim qui que est ex se, quem dicas rectisimὸ scribere j ne illi quidem,qui fiducia nouae
eloquentia, uar se modis in latinitatem sunt inuecti. Siquis tamen hoc in numero haberi potes; interroget,utrum a nutricibus ut aluto eam linguam didicerit, in qua sit natus; an pene quadraginta annorumfluiuo sit uix omnino consequutus' qui u ro latine hodie sci ibunt multi, quam plurimos eorsicut dixi o qui media in latina lingua usu domestico siunt nati, uicerunt. vertim insulptas sorum hominum ac stultitia non hoc loco a me reprehendetur. Q amobre tu Dec ualebis, mihique ignostes, quod maturius ad te scribere , ut d me petieras, de stud' tuis non potuerim: ,quo tempore cum latinitate in gratiam reditsi, quaesisse te meam amici
398쪽
ntonio Mileto Brundusium. CCX. PAUCIS accipe ad literas tuas. denique via derer mihi apud te esse turpissimus, nsi cognitus esset aliis etiam summus in te amor meus. Scripsisti duobus arbitror abhinc mensibus; dispeream,s consequi interim labore ac studio potui, ne aliis quoque multis,maioribusque inchs deessem. Lit rarum genus ac studii tui scis mihi probatu femperfuisse. Perges tu hanc uid sequi, undὸ esse te in ista hominum opinione risis: fore spondeo,ut collauare ab omnibus. am uero in me beneuolentiam, Imea quidem incias'ectes, esse nullam; sin uoluntatem perspicias,non dubitaris eam esse debere mi
Sergio Pasnso,Manduriam. CC XI. SI C habeto ad literas tuas. Si res tanti est,quuiati i e stribis,pensio natim soluetur pro quadrite; reliqua siumma ad Id. 3 ouemb. nihil est, quod posim amplius. Quod se hoc non fiat,aliud cogit
mus, aut res tota relinquatur.uide tamen oro trim
quid est aliud, quod ad meas rationes possit accom-wodari Fortasse uero plus,quam dixi, pecunia ad priorem pensionem aliunde expressero secunda sit fortasse ante illas Idus. Plures tamen sumo dies, quod maxime cauendum puto mihi periculam fidei mea. Scribes ad me tota de re subtiliter. Delphinom salutem meis uerbis. Vale. Vriae.
399쪽
NULLUM adhuc lepusfuit, quo magis aut
cuperem,aut uererer ad tescribere. Nunc.α
tibi ct commodior efortunam spero, quam scire aveo ex tuisnut Aldi literis: O ereptam Ius cor aliqua ex parte potestatemfa illamiter, ct -- pe ut consueueraso ad me scribendi. Confido tamen occupationes apud te nullas unquam fore tanti , ut cursum impediant atque osticia beneuolentiae σhumanitatis tuae. n debui nuc esse longior; Mamcellum tamen commendo tibi fratrem meum. Huic iam anno toto iniqui homines ct auari fortasse etiacorrupti a nostris aduersam ijs,dubiam quotidie stem asserunt recuperandi iuris non aequissimi solum,uerum etiam maximὸ necessarη,ciuitatis nostrae. Hoc scire te uolui,ut si quid forte meus stater a te petat, quod per amicos possis licere I ciuitatem nostram in optima caussa laborare, ct illum ab homine tui amantissimo tibi esse commendatum recordere. Vala.Vria.VIII.Cal.Decemb. ρ Castorio Sorano, Mandurium. CC XIII. EXcusationem, cur tandiu ad me nonscri eris, accepi tuam. Calamitases uero tuas ct periacula ita dolui,ut si fuissent mea De beneuolentia ac perpetua tua in me uoluntate nec dubitaui unqui ct ago tibi, uti debeo, gratias. In nudiis autem ac teris uide,quibus te rebus adiuuareposita. Q AEM
400쪽
meis tepimis esse adiutum praedicas, est hoc amoris in m M. Epigramma satis cultum putaui.Hec raptim ninc ad te. strabam pleruus,quum aut pisis ocis,aut respostulabit. Ale dae. prid. Non. Marcello Corrado fratri. ' CCXIIIII il binii ex tuis literis dubitare trian re ita uolutate sientiam. Deniqve frater , sic ea simabis in te uno θc e positam vostra iuris uel ne Mi ιel recu randi. o enimnus a Prescripsi, et uerasiuntoninia; ,n qu d nos udavi a ius ac muli laboram. Persi
prudem illud itum consilium reuocandi tui, ct ibi
successorem ese cupiebant, feci,ut crederent res nostras ataesar's esse uendituru : obstinatiores autem puderet his de rebus aliquid me praesete loqui. bigitur laborare: uidero enim haec; , quandorta etiamsi Isi' i creta erant, quid stulte is postera/m,aut malitiose decernatur,modis omnibus prouidebo. sit' quod putas aliquii se in quibusdam hominibus,mde etiam atque etiam stater, v quid ista opinio' obsit nostris rationibus, obsit incis tuo. Vibit omnino hac quidem in renustius, nihil rementius ne fingi quide potest. O - κο ει -