장음표시 사용
431쪽
EPIST. LIBsR V1IL et Isrisatius esse milites,quam unius ex inimicis in Ole nam ferre.caue enim, i si v icerint, ista in urbe tibi uire dum ege arbitiare amplius. Tabellario Spi hularum dedi literas,quibus ii quod petebam,sci- to mihi non esse necessarium.is tabellarius, eo ipso die se affirmabat cum Fabratio ct iis,quae a te petiueram,ad nos cye rediturum sex diebus illum stu- fra expectaui. Miror, quod certum ad me tabellariu non migeris . hoc enim erat meis in literis praeci puum timinisque a te precibus contendebam.Ita
que sum arbitratus aliquo exse te istius negotii causa hoc si ita est, stribes ad me, quum redieris. Vale. Ioanni Antonio Palliae. C xviij.
ME oti,de qua per Gophonis fratrem sicripsisti, manu pueri fuit. miratus sum hoc
te ex liter a non cognouisse. ego etiam ad tuas literas quum subito responderem,non ualde quid egi sem recordabar. Nunc O ipse scio, ct puer etiam de palim esto a se descriptam esse epistolam reton
dit. Esi porro illis hoc uitium,ut aliis literis,quam oportet,negligenterque desiribant omnia.Epigram ma petit a me,tuo nomine Argentarius,quυd olim ego de Catullo, aut undeζ graecὸ uerterim. nescio , quid hoc sit; nec uideor adhuc mihi hoc genus ait
gi se. Illud enim, de quo siepius ad me scripsisti,' δάμαξα πυραμιαr,nec probaui unquam; σν
432쪽
MAR D CORRA DImi Pactia, ι redas mihi uelim,in sὶbedis meis omnibus f Urasipuis se perquisitum.De siremonis graci ct latini copia, quae cut sirinio nostri amici Veneti s d putabant;ita accipis,ut qua scribere,no auderent. ego neutram in partem constituo, quid sentire oporteat. Quod etiamTheodorus Gaeta ipsum quoque M. Tullium non ualde putet hk esse audiendum, ne id quidem uidero. illud equidem ex inimo, non graecis tantum auctoribus in latinum uertendis, uniuersa hac de re posse iudicari. quis enim Theodoro no atsentiatur,nostra hoc no Juppetere nobis omnia' iat contra periclitandum esset, ct rectisim uidendum,quid accidat, si non philosophiam, aut qua ipsis a graecis inuenta primum, ultaque siunt,latina faciamνs: sed aut T. Liust historiam, aut Ius mi-is,aut quae ipsi nobis Romani quondam peyer erunt,
grace transferamus. Hic errat, qui me alterutram
in parte putat habere,quod sentiam. arbitror autem neque M. Tullium ex paucis omnino uoluisse , neque Theodorum,aut alios, tantum ex graecis in latini m uertendis,utra maior copia sit posse iudicari. Scribis dixiste me in eade epistola,maiore exissimatione latinam linguam esse hodie,quam saluis rebus Romanorum fuisset. Hoc ego, mi Palliet, neque dixi adhuc,neque dictum uolo. Sin illud miraris,quod feri non potest,ut ne dixerim,lumen eam,atque ueluti solem esse quendam nunc humanarum ac diuina rum rerum omnium,magisque necessariam cunctis mortalibus,quam illo forente imperior debet hoc re
433쪽
EP I ST. LIBER VIII. - 2I6 sime dictum uideri. Lingua enim omnis tum ne cessaria magis est, lilius causa Irauioriquum habere incipit maiora et grauiora,quae cum alijs com municare debeamus. 2Nemo igitur ita insaniat, ut hominum commercia, aut domanorum imperium ,
aut in terris,aut ipso etiam in coelo putet aliquid esse tantum:quantae leges Christisiunt, quae illis te poribus in Romana lingua no fuerunt.Humanas u ro diuinasiaue leges omnes, ct quicquid ad humani' re uitae cultu pertinet,non posse omnino cu gentibus externis comunes esse, nisi haec nonra lingua adiumeto si quae uel in tota Europa intelligitur; non uideo, quis audeat negare. Siquddo etia ante multi huius interitum felix aliquod caelo nobis lumen affuia serit, ut in Asiam religio nostra, in Africam,atque ceΠptum redeat; non dubium est, toto in orbe terrarum sermonis quoque latini conssuetudium feni piternam fore. Dementiae enim en, hauc lingua', diuinas a principio leges comploam,putare non religione esse consecratam. Stupiditas est inusitata iblorum omnium, qui usum latinae linguae, tollisine religionis interitu; aut religionem ampliari ne huius propagatione linguae posse arbitrantur. Siqua fiunt
illa in epistola tam odi , cito a meo O grauisi
morum hominum sensu no abhorrere: at maiore existimatione latinitatem esse hodie , quam olim fuit, non dixi unquam esse autem debere, nihil est, quod
uerius ego, ct omnes homines queant virmare.
Quod cupis mea cripta γὰm primum in manus
434쪽
Q. MARII COAR AD 1 'minum uenire; agnosio amorem tuum, oe opini
nem, quam prae te tulisti semper,nimis fortasse magnam, ingeni acsludii mei. Sed acceperam his de
rebus, multo ante literas: quibus literis, etiam si rogarer, trigesimo tamen abhinc die res ondi, ucaeemeroratasacere, si darent mihi fidem: ea liter a meos libros fore, quam ego maximὸ uellem. Credo operam daturos, quo mihi satisfiat; ct quum certierit aliquid, ad te sicribam. .a Manutio adhuc nihil, quod tita ualde intersit scire. Aldo eius filio perenti, debeo inscriptiones antiquas,aut Apulis,aut Salentinorum. misi ad illum quidquid est hactentis inreentum. tu etiam cogita, ma Pallia, siquid me potes adiuvare. Italiam Ruscellii cupio absiolui, ct fram illi Vriam esse commendatam. obsiecro te, aliqua etiam fit meo nomine salutatio ad istam in lito
ris tuis. ad aeras, uelim diligenter, o Vria ποπο-
ιε cut is a me acceperit non dissicile is sicire, ii reor Iam aliquid, nec animum satis probo illius, ad qliem scribιs ὰ te missam: Temerὸ uelim hoc a me cogitari . fac doceamur ipsius ex Rusicelli literis.
Amo equidem te , ut magis neminem; ct gaudeo meam tibi beneuolentiam non esse obscuram: sed tri buito tam meam opinionem,ac laudἴ doctrina rue, recto iudicio, non amori meo. P am,quod sepe et ii genus orationis probaui tuum, idoue mihi tu non ' Ventiris;hIc aut laudem necesse di modo iam tua, aut moneam, γνωξι ις αισο ν, excellensque bonum tuum ut Enoscas. Illa enim, qua mihi placci ugh
435쪽
menter, o a doctis laudata est Xenophontea semplicitas, aut in pauci imis praeterea, aut in te uno potius uidetur esse pulcherrima. ita hoc accipias,
ut uesis; ita ueste cupio, ut oportet. Ferrarium sal ta, o Gallum meis uerbis. Vale. Id. Iun. Donato Argentario, Uriam. CCx iiij. O diuino,quid me corrigere uelitis. nodum m conflituo, quibus ego rebus causam euerterimnesicio, quidpossim adiuuare . non intelligo, qua sere, uel ad quos me sicribere oporteat. Dictum a m , unde aduersarij, nullam putet nostram esse causam. ineptias hominum. Hlo enim, ego dixerim,quod nδdixti meum ne tamen bla iudicium esse debet, mea sententiaῆ non inquis,hoc dico. At ego non inuenio, quid tam sicelerati aliud egerim. ita enim scribitis , quasi non iure,sed meo dicto res transigenda esset. Hoc si en, iivirabo contra leges me loquutum. Insanire uideor mihi in re tam plena inpulsitatis. De et tes tamen,qui se adiutos credunt sententia meisitimidi nequidgrauius dicam uos, qui tam uehemen ter ex eo estis commoti. Sed prepetuum, ct uetiuest crimen hoc lenitatis, ne dicam IIupiditatis mei,
ut propinqui mei sie querantur sepius, a me occisos
esse. nullum egi uel damnum uel calamitas, quaesii bi ijs non ex me Hideatur esse nata. sed aliquata his
derimus. Literas uero meas reddere oportebat ire,
M quos eratis striptae;cuibus literis nihil arbitrarer Ee mihi
436쪽
. MARII CORR AD Imihi gloriosius, nihil ipsi fratri meo salutarius siripsissem illo more sepius, ct fundamenta mihi quaedam ad res caeteras iecissem. 'unc factum suspiciose, ut aperirentur;moros ut no placrarent: commode, ut celarentur. disiuncta omnino iudicia , disiunctae uoluntates. Verumtamen,oro te Argentari, o obterior, sic ad me scribitote, quasi nodum aliquid sciam. ex ueBris enim literis mihi connitu endum est, quid, ad quos, ct in quae uerba Aribere
me conueniat. Denique, siquod i meum in ea re crimen, quod non intelligam, facite, ut sciam. Et quoniam profecto mirari debeo uehementer, mihi totum eige auctoritatis, ut causam non iudex, nec
sententia, sed opinione falsa sententiae meae adeo lae serim hoc mihi, quale sit, etiam explicari uolo. Vultis enim prodesse aduersariis, quum dicunt arbitra rist ita uisintum loqui: nihil uobisprodest negare aliquid ea de re ὰ πιιinto dictumesse' 1lli falso dicunt me de siua causa rectὸ sentire: uos autem uerὸ dicere non poteriis, me nihil credere, st, ct illa,ctsuis conciliis omnibus magis esse profligatum eistud quide proden, eius rei iudicium mihi a uobis non se datum, aut credi non oportere e Noli quae rere Argentatri, nihil magis in uita rime cui noudolendisimul tam iusta ct uehemens causa e fiet allata. Denisue tamen,quando uulnus per me factum dicitis, sic habetote, quale hoc sit, ct qui curari debeat, me non facia esse intellecturum. Itaque pluribus uerbis, ac subtiliter, nihil αινιμμένους,uos '
437쪽
EPIST. LIBER VIII. . 2I 8 de re tota scribere oportebit. uale,et cogita,num quid possis adiuuare.Taedet querelarum. Carolo Boisio, Astuneensium Pontifici, Tridentum. CCXXX. I u ales, gaudeo: nos valemus. ego te, O tuos h lc obstruo.Deerat nunc mihi argumentum scribendi. Tu,quod nihil ad me dederis, ignosco . occupationes,laboresq; huius anni tuos, tota pene uidit Europae nunc cio defatigationes esse maximas. Hoc
ad te siripsi praeterea, ne tam diu nihil scriberem.
Quantum me amas, tamen orosiquam potes ad motiterram.Vade. Carolo Sigonio, tauium. C C xxxi.
NIbil erat, quod ad te scriberem. hoc igitur sum
coactus nusio proposito argumento . Res enim certa, aut literarum genus, postea non uidebatur quod magis expectarem. Quare,amoris esse credes in te mei hoc ipsium, quod sine meis te esse literis non sum passust,tamesi aliquid non inuenio, quod scribi. ineptus enim uideri malo,quam oblitus tui. fmitatio quoque ingeni , ac doctrina tuae,et est iam uetus, ct nunc maior tuis ex monumentis literarum. Sed
iam plura, quam uolui. Mibi enim est satis, illud si intelligas, quanti te faciam ct fieri a te cupiam; istiteras ad me tuas magnum argumetu ore, aliquo loco esse apud te amorem meum. Vale. Vria. Ee a Ioan-
438쪽
isamai Antonio Palliae. xxxi, o Cime cupiebam ad te simi perlata,quae scribereo me uoluisti de controuersa muneensium Pontimis cui ipse arbitratareo cum uirginibus. ostendetas laribus,cuiusmodi esset, ct ad quos denique res perieret. Ea de re nulla significatio erat proximis inticis literis uidebis numquid aliter, ac speratum sit; admeque perscribes. vitae dubitas in epistola mea, pini minii obscura. sola enim imperti maiestam olim uel Romani, uel Graecifecerunt, ut flua lingua publicὸ etiam ab exteris gentibus tanto in honore
haleretum. Nunc tamen utranque aeternam esse necesse est, illam grauitate et amplitudine sicriptorum: nostram uero ct iisdem rebus, ct sanctiore etiam, atque auguniore imperio, quam olimsuit. Timae Unim imperijsedes Pontifici Maximo diuinitus tradita es: qualis ea cunque nunc uidetur, mon terra rum finibus , sed caeli regionibus terminata. Hinc eae lingua ius Pontificium, sacra, ritus, cer Onias, ouicquid ad religionem hanc tuendam pertinet, ct leges dantur exteris nationibus, qua sola perfici res rarita possunt. Nam aut latinitas praeterea hic fo-ta,enenda est, quam beneficio Populi Rom. in plus rimas orbis terrarum partes missam, religio, tota sit tem in Europa confirmauit; aut nobis barbaroruni inanium linguae omnes perdiscendae. Quo enim putamus hoc hiscis Merae imi imperium, di teges,
summam religis esse euasuram usi noster femo
439쪽
communioq; lingua auferatur e Hoc igitur dicere uolebam, siquo in tempore nos tam diu miseri atque abiecti clementiore coelo uti coeperimus , ut religio nostra eo reuertatur,undὸ est iampridem a barbaris eiecta; non dubium es nostram linguam eodem esse redituram. Hic tu exinimare te scribis,in Graeciam postliminio graecam potius receptum iri. Si pateris, adiuuo sententiam tuam, ut linguas antiqui mas mnes credam cut nuc siunt magno semper apud nos,etiam loco futuras. Iudaeorum oportet esse sacram, neque finem eius ullum uideri. Chaldaeorum plurimisit a nostris et id doctis hominibus hodieque patet larissimὸ apud suos.His exceptis,confirmosore,ut d nec erunt homines, alia non sit,qua digna existim tur lys rebus omnibus,quas ante nominaui. fisentiarer esse quasdamnis etiam tanta esset Romanorum; nec illius tam alta fundamenta in rebus omnibus grauissimis,ante duo milia innorum iacta essent; nee agilitudine sua coelum attigisset. Dubitare te scribicquid putes futurum, stra religios in Africa rena-μatur.HIc significas mini,quod ad latinam linguam
propagandam attinet,magni ducere te , quod imp rium hodie non sit amplius Romanorum. At Roma
- na lingua minus omnino, quam Romani, carere potest hoc imperium Christi, religionis:cuius cognostendae causa nationes multa, illam siunt amplexatae, quam antea ὰ Romanis cum imperio allatam respuissent . a Jod enim ipse orbis terrarum principes non potuerunt, hoc religio sola potuit escere; ut Brito 'Ee G H.
440쪽
in Celtiber cantabri,Germani, Suessi, Heluetj,Dat 'matae, Pannones,t aquam cesse donum, receperint hanc linguam ro re vera ex usu illius,auctoritate eorum, qui illam afferebant,coclestem ese cognosce - rent. IVon enim, quemadmodum Itali Milyanta, Gallia, o nationes aliae quaedamsc gentes iste,quas .numeraui,quem hodie seruant latini sermonis usum, de Romani potius imeri, quam de religionis ct i ris Pontifici ct sacrorum communione illum accepe unt. Dubitari ergo una de gente non poten,quum sciamus,tot alia nationes maximae,quid rem necese sarioque magistris religionum iubentibus, numines diuino inridicitis,fecerint quiustmodi de rebus tam
siquis uerὸ ct grauiter iudicare, a ut loqui uolet; eius ego libentisimὸ sententiam sequar. 2 um Azud irmo hac de re nihil ὰ quoquam disputari aliquas ldo debuisse, ct nimiam bactenus patientiam fuisse latinorum hominum, laudatoribus mulierum nequid putes esse,quod plurimi a me dissentiant nihil recte hic esse cogitatum. De inscriptionibus Asegum esset dicere,quas a te acceperim: sic tamen habeto, mihi fore novas, quae intra hoc biennium ad te flunt allata. Ad Rusicellium,ut uelle te cognoui,sicri
bam,siquid ero nactus ocis. De Robortello ct Sigonis aliquid iam ante inaudiueram. laudo, quod factum d Gallum siquid des literarum illi ex me sal