장음표시 사용
441쪽
Aldo Manutio Pauli F. Romam. CCXxxij. NImis diu iam,mas desidero literas.nullas enisu
ὰ te scito mihi esse redditas, postquam a uobis
redi' meus frater.non tam ualde mirarer,nisi postea sepius ad te scripsissem. QU/ae mihi mandasti, curaui statim. quaero adhucsiquid praeterea posita inuen re. mirum tame ex urbibus antiquissimis, quam seruestigia omnia antiquitatis amissa. Arbitror no de esse tibi,quibus idem et eapoli, Puteolis, aut Caietae negotium dare possis. Salentinos quidem,perinde habebis, atque se ipse perlustraueris. Reliqua etiam in Apulia uideor mihi po se assismare, uix fore amplius , quod tibi putem esse placiturum. videro tamen, ad te scribam. Denique salua rep. scriptum aliquid, sicias ta posse inueniri,quam ante Reges Albanorum. Qusdam ad te misi peregrina,qus nisi plurimi ac do ctissimi homines errant ,scripta a Messa phs , fortasse etiam ante bellum Troianum fuerunt. Messapios quum dico, nisi Herodoto nolumus crede re,meos vere vir Ἀπυγας - ωαπiους ciues antiquissimos me dicere putabis. Illi enim Iapyges Messapij fuerunt,ὰ quibus urbs nostra imperissedes condita. O Apule Messapia cognominata eri; qua uniuerse peninsulae ungiae nomen renouaui nouam linguam o leges dedit,caeterisque a Tarento ad Leucam umbibus imperauit. Eodem tamen Hi liter atrum gen re lapis ad decimum sextum milliare ab Egnatia; sita fractus,ut omnes uideri titere non possint. Ex op
442쪽
ucit a It co R. a A DI- do Vasta illud misi etiam,quod Paulo II i. Ponti
Mo.Mmae erat,qui de Hetruscorum lingua ac literis, nescio quid Viterbj repertum,nostro cum risu diceret je interpretami. uidi etiam,qus Entonio uu-gustino pers adere conabatur. Verum tamen,obsecro triad me siribe quam primu . uide enim,quid me cogitare uelis,tanto in desiderio a te literarum. Parrem tuum non his tantum ex literis mihi sadulari uolo. semper commune sit utrique uestrum quid alterutri scribam. D. V.prid. Cal.S t. Petro Perpiniano, Romam. CCXXxiiij. .
Nnibali tamen Paulino habendam puto Ir uiam.non enim est oblitus omnino post longum tempus reddere tibi meas literas. 'leapoli detentas uix unum aut alterum diem credidi: ignosio tamen occupationibus,necsum illius incis ingratus. tua mihi epistola mature ut redderetur,curauit. δε-mque posthac illum nobis confido non defuturum.Verum,qus proxime sicripsisti, ea mihi non iucunda fio tum sita etiam ad quae cogito, uehementer necessaria fuerunt. Etenim impediebar hominum auctoritate doctissmorum , ne ipsie mihi satis crederem. Facio equidem Gemperq; illos feci plurimi, quod ut ne diacam caetera res maximes inuolutas ct artes obseurissimas primi apud nos pertenui aut nullo potius maiorum exemplo luculentissime pertractarunt, sinuqι patrum nostrorum memoria etiam fuissent, quibra
minime assentiri possem; hunc certὸ, qui possinem
443쪽
fuit omnium, et orationis cultu ac doctrinis maximὸisAractus:ab eo,quem donisiimi omnes,ct ipse umsibi proposui cuius maxima,minima omnias imitatratur;dscrepare in ea re noluissem. Viri magis credendum esset,non equidem dubitabam: sied eodem modo plurimos,neque omnino stultos homines errare, mirirum ualde mihi uidebatur. 2Nunc uero, quum satis
esse mihi potuisset uel odorari,iu quid sentires,cui diligentissimὸ quaesita omnia,et rect imὸ cognitastiebam; rationes etiam scripsisti O argumenta quibus, antiquioniam doctorum hominum sententiam tueri possem .QJare tibi ago gratia quod inertia quoque meae consulueris; ct laborem detraxeris mihi uel quaerendi, uel iis de rebus amplius cogitandi. Deniaque sic statuas,uelim, binis ex tuis literis amantisii,
mὸscriptis fructum cepisse me illum,quem ego maximὸ cupiebam; ut siquid rectὸ unquam feci,hoc nomine certὸ mihi placeam,quod plurimi faciens doctrinam ct ingenium tuum, ineundam esse mihi tecum amicitiamquὰm primum putaui. quum uerosiummam quoque humanitatem, summa cum virtute coviunctam in te esse perspexerim, qui proxima etiam epistola tua ultro me docueris, quae tibi praeterea is mentem uenirent: θe non dubia sum, te, siquid etia posthac acciderit eiusmodi,libenter mihi esse retonsurum. Quod autem de familiaritate, qus tibi cum Paulo Manutio nuper esse coepit, agis mihi gratias rhoc uero maximum putaui signum, minimeq; obscurum bonitatis cuiusdam eximia, ac sugustatis tμα,
444쪽
Nyn enim hoc mihi, seci moribus ac studi' debetur tuis , ct sapienti mi doctissimiq; uiri iudicio; qui
te beneuolentia ac familiaritate sua dignum esse co gnouit.Equidem utrique uestrum gratulor: ,quando te adiutum ad illius micitiam a me credis, hocms ignorare nolim; repelli a me solere multos, quorum non modo agreste ingenium ct literas ,sed ne ora quidem homini eleganti simo uelim Vle cogni M. Tui uero loci homines, mea eiusmodi operas forte indigerent, in illum peccare me credere,vis,quod in me esse adiuuarem. Rogo te sialutes illam meo nomine: ct excuses,quod non scripsierim, qui ualde mirer etiam,hoc a nm,multis literis meis Aldum nihil hactenus respondis e. Curaui enim, qua uehementer se cupere aiebat nec sito,illa an acceperit.Dedi praeterea amicis negotium,qui Beneuent Capuae, Ne
poli, in Campania quicquid esset eiusmodi, ad me mitterent.respondent se diligentiam quanta possμη
maximaυ adhibere : Dreqn ut nobis cumulate satisfiat. Facies haec, ut sciat: quam primum ad me
scribat,nisi quid me uolet siuspicari. siquid litore uni
ab illo accepisse , non uererer,inanis opera ne 'nibbfuscepta sit. Monui enim, ex urbibus Campaniae si quos mouere ad hoc amicos posset. h se enim fundi rus extremamq; ad pulverem οι προτκοι πολιας τειχύεπο ουν. Valde utriusque nostrasm inter est me non ignorare, quid egerit. Tu uidebis,obsecro te,num istic, aut inquam intra stuperiores duodecim annos in lucem uenerint aliude centhm triginta siex
445쪽
solatiliani senioris declamationes, o me docebi, expectabam hac de re Aldi literas, quid pater illi re*ondisset. cliud,quod ad te scriberem, non erat. significatione cnim, quae mihi potest esu maxima, per 'exi in me amorem tuum . QVιamobrem, etsi non dubitas tu quidem grato homini operam a te es se datam: cupio tamen offerri mihi,undὸ expresius
meam quoque summam in te beneuolentiam cognosias ValeWriae.VI. Non.Oct. is . Carolo Sigonio, tauium. CCXXX .
CVperiores literas quum adtesiripsissem ualde oolicitus,qu)d iis octo mensibus officio defuisse mihi
apud te uiderer: βubito allatus est fasciculus ad meliterarum In ijs erant epinoia tres: ae, quibus multo ante,Manutiis responderam; tertia, quam ad te dederam.s Iaeris a me, cti me Sigoni,quot ante diebus,eas dedissem literas ε' diebus autemsimmo uero ipsis duobus annis, ct quinque mensibus, paucis diebus, qudm reddita mihi erat ep inola tua, quum
Paulus Manutius nondum proficissi Romam cogitaret. Illi enim Venet ijs meas ad te literas commendabam,quas Patauium perferendas curaret ortunam ergo uides literarum. Is,qui fasciculum ad me ait
lit amiliamis meus, aiebat , eapoli datumsbi, usque ab Hetruria reportatum. ris me, ut qui non desiderari a quoquam posse ossicium scribendi meum
gloriarer. Verum esto,ut fortuna tulit.neq; Dero cointer nos animo sumus, ut uel ego tibi frustra meu tiara
446쪽
MARII COR RADItiar,uel tu mihi non credas vera. Exemplum earum ad te literarum infra scripsi. te, nos ama. Vria M. On.Oct. clementi Valuassori Iurisconsulto, V
ET SI dedera superioribus diebus ad te sit
ras, quibus de uoluntate animi mei, ut peti ras tibi r pondissem: sicribo nunc tamen, quia de trateram fortuna iam inciperem suspicari; ct ita illis in literis me recepissem esse facturum . Etenim reserat e qum te negligere non putarem,ut qui uitia ad me de illa scripseris: iam tempus esse uidebatur, quo acciperem a te literas; O grauioribus d vique in rebus, negligentiam, uel perfidiam tabel lariorum hoc anno sium expertus. Pollicebar autem fore,ut in pilierum sepius ad te scriberem,non modo,quod alia ex tuis,quam ex Venturini Aloisj stafris tui literis mihi intelligere uiderer: sed quod iucunda etiam fuit mihi uoluntas tua, quae te imp lit adscribendum, ct aditum a te atque uiam amicitiae nostra innitutam perstari deberem. Itaque r
ut primum facultas aliqua est uisa ad te sirilendi, nec tam a uestris hominibus, qui bla negotiantur, te aut superioribus meis literis scire possem,setque illo ipsio die quum haec scriberem ab Aloso fratremo ad Boccum ValMUorem Anxani dat a litera , quibus in literis mentio non erat ulla rerum nostra-frarum iteranda mihi dual,qua antὸ restonderam,
447쪽
EPIST. ZIBER VIII. et II ut mea apud te quas fidem liberarem,nec tu de mea uoluntate ignorare posses. mrare illud te rogo priHmini,quod feci plurimi ex literis tuis, praecipueque
mihi petendum putaui,ut me ames: nec tam libro-.rum,quos a me petierat frater tuus, ct ego nequiddsimulemo uenire in lucem cupio: quamctabiliendae tecum amicitiae causa hanc a me scriptam essὸ issolam arbitrere. Hoc si a te queam impetrare, uel potius, quia nihil es,de humanitate tua cur dubitare posi r quisquam; sic habeto de libris,me fidei
tuae rem omnem committere, ut omnino recusare no
lim,quae ipsi tibi recta uidebuntur ιue enim tu si uestatris,aut Venturini conditio placeat; ego nihil a uobis constitutarbitrabor,quod fidelius, aut amantius constituendum putem. Nihil igitur praecipuum a uobis petere sium ausus, quos certe intelligo Uuros in me benignitate illa, quam solent in caeteros am
cos,aut non male literatos homines, huiusimodi rationes permittere. Denique seu tuas accipiam literas,
antequam potestas erit mihi iterum ad te scribendi: seu quid maxime uelis,nondum planὸ factus ero cem tior: libros tamen,qui paucis diebus descripti erunt, statim ad Aosmittam. Illud oro te,quod mihi pollicebare per litem as,in quo uno sunt omnia;ac denique tiati est,quanti res ipsa tota,ut quam diligentisimὸ,rectissimeque, ac pulcherrime fieri potest, ac magis etiam penὸ,quam potest, scribantur. Placuit mihi uehementer,auod scripstras te facturum libentisit me,ut ipse laborem sumeres, nequa operarum nes
448쪽
genti aut erroribus hos libros aliqua ex parte conritaminatos e Τὸ queri possim. Hoc ut facias,ta te rogo, qMam si,ut folus meam in literis ac doctrinis omnibus existimationem apud omnes homines tueri uelis,rogarem. Nihil tamen hoc me petere aliud ex simabis, nisi ut uoluntatem mihi accommodes tui, ad qua tuis in literis te dixisti magno animo studi seque mea causa esse facturum. Studium uero,ac maximarum remum scienti , preter ius ciuile, Romanam linguam, eloquentiam,ac rest imὸ scribendi doctrinam, sicio in te esse tantam,utgaudeam uehementer hoc me asequuti esse,ut meascripta ingenio tuo facta mel ora, ct iudicio ac labore doctis hominibus commendata esse uideantur. Quamobrem te oro etiam, ct obtestor, ut libenter hoc mea causa susicipias; ct hac in re tibi,non tam quid scientiso ingeni, tui,quam amicitiae ct humanitatis a te quid racio postulet, uidendum putes.Vale. Anunei. iii
Non. Oct. Carolo Bouio Astuneensium Tont. Mdentum. C C xxxvij.
EX literis, qMas ad Franciscum Mellum scri Gras,dolui uehementer,quae hactenus accidisssent. moli quaerere; molestias omnes, ct incommoda ferre maluissem. Ea enim sium natura, i s moribus,ut se feri quidem salua dignitate posiit,rictilis magis,quam puniendo,mihi iniurias omnes ulcisicendas pute.Nulla mihi res, ac ne nudia quidem, nsu litera, in
449쪽
EPIST. LIBER VI II. stet , quibus uixi semper,tanti est,quanti ossicia in ora homines, oe opinio siqua assequi,uel tueri posita innocetiae poli timam ct humanitatis. Illum uero,de quo sinibis,et amaueram si per plurimu tua causa sanimaduerti aliquando cariore tibi essefactu comendatione mea. Cave autem putes nunc de mea in illutioluntate aliquid esse detractu,nisi mea mansuetudinis me ct humanitatis oblitu esse credas. c uellem
deniq; fieri possiet,ut a me nihil ex his rebus intelligeres,teque nihil tale suspicate,molesta ipsie liberarer. Sciunt fratres tui homines,mihi pro sua humanitate coniunctisimi,quoti in eo laborarim, quanta pautientia sim usus, quam obstinate sibi restiterim , ne quid eiusmodi ad te ipsi scriberent. Etenim uidebatur mihi id,quod ipsi negabant sola Iacobi uoluntate aut nutu pos* eri ut,quae ad meam duntaxat in . iuriam pertinerent,omnia tollerentur. istum is me conuictu exagitareisset etiam , quod his te de rebus tontoperὸ ueste esse colatum , impedimentoque fuerim, ne ipse ad te siriberet ussit, meamque sibi dari fidem uoluit,me non commisisurum, ut posthac amplius tacerem. Hoc illi quum inuitus recepissem, dedi statim non ad te quod minime uoluissem sed ad Caesarem fratrem tuam titeras; quibus rogarem, si quid nos posset adiuuatre. Is mihi respondit rem totam e sse nemorum auctoritatis tua: ct meas quod ego magno redimerem,ne factum esseto simul ad te literas misit. . ando igitur ita accidit, ut ea ic Doueris,quae ego nollem oratresque tuisolam a te opem
450쪽
opem esse expectandam dicerent: binas ad te his de rebus dedi paulo ante non mei stomachi literas.Ita que pati decreueram potius, quecunque accidissent, quam tibi uno verbo ex tantis hominum inepti s σiniquitate molestiam afferre: sed uide tamen, quid me commouerit. mihi persuaseram, idquefortasse imprudenter; sed mihi tamen ita persuaseram, tuu in literis,quas profectὸ amanter striptas iudicaui, Dium de sis hominibus, nullum de rebus quas ad te 'ipseram,nullum de liberalitate animi mei dubium fore. unc uero ita scribis,quasi admonendus essem, ne alicuius afflictam fortunam atque inopram nauci non facerem. yn iis quidem fortasse,hoc ita accipis
Omnino: uerum nescio quid animus meus, ct cupiditas etiam , atque opinio quam de misericordia mea magnam habm uolo,cogit me sus icari.Spero tamen
falli suspiciones meas, iam diu tibi relictum esse nihil quod possis aliquando uerius de meo animo iussi care. Equidem nihil in omni uita; ibi uoloesesa musiquam ut multis prosim: ct omnibus capiam illa etiam,quae ipse non possim.Hoc siquis aliter existimat, doleo me testimonium habere noluisse literam
Iacobi fratris tui, qui ct postea se timere dixit, ct nunc abes Brundulii;nec se adesset , illum iIta uelimeogitare, qua non arbitror tamen aliquando esse ne gaturum. Aleae dri uero opera non ualde sum usus,
quU illi tres quos in superioribus dixi literis quot die illum deprecantur. quotidie dico ' immo uerὸ totis diebus a XVIII. Ol. Sept. usq; ad huc diem ais illius