De scholiis veteribus in Pindari carmina

11쪽

Boech quae exorat. A ad Ol. primus edidit, partim mutilavit partim auxit ipse haec enim

dandi gratia scribere non ausim, quia variae illud lectionis testimonium esse possit hoc utut est Suo tamen iure L. Selimidi librorum scripturam in Pindari verbis tueri videtur fuitque nimis in eum Cerbus Oetarum lyricorum editor clarissimus quamquam et ipse aliter atque elimidi magis ad armen Olympicum tertium ipsum quam ad secundum Pindari verba Spectare putaverim.

Ad Ol. 9, 10 in rat. A legitur fragmentum in- editum scholii eius, quod a v. 10 pertinet, si fere supplendum Dio ν Ἀκτορος του ενοὶτιον τὴν

12쪽

tom illis ad v. 10 scriptis subiungenda φ. 3): LIDδαὶνε-

της Atyi νγὶς καὶ κτορος φασι τὴν Μενοίτιον δε Πατροκλος Μενοιτίου γ ν καὶ Σθενείης quibus . suecedit altera Menoetii originis ab Aegina deductae

13쪽

ως ἀνδρείου amisit igitur est ubi paraphrastes Ormulam suam δ δε νους. - ad Ol. 9, 9 extat in rat. scholium ineditum hoc: ετ o Dio ν δ Λοκρος δη-

sitis duabus vocibus casu omissis ita est scribenda: ευφρανθη τε, φησιν, ὁ Λοκρος εασάμενος του ara id GO ην θετc amου, κατα φυσιν Uιος ων , ε δε της γνοὶας ἰδιος αυτω i oui ετο - mira edidit Boeckli ad OL 2, 48 φιλεοντι δε Μοῖσαι, quibus doceri videmur philologos fuisso Minervam et ovem patrem. at eodex Vrat. Α): φιλεο υτ δε Moiσαι υς θη-

14쪽

τευειν γαρ φησι προ ανυστροφους verba καὶ Ζευς πατηρ indari sunt, lemma nimirum scholii ut videtur deperditi, hoc certe loco alienum neque magi Ssensu abundant verba φιλόλογοι δε Ἀθηναῖοι, quae aut elicienda aut corrigenda sunt metrica vero illa adnotatio eadem est quae . 2 e vulgg. eontinetur: φιλεον υ δε εσυ περισσὴν ὁ κῶλον ως προς τὴν αντίστροφον δεν καὶ βελος αυτω παρακειμαι πασαι γαρ ίσι ιδ μου κωλων, αυτη δε μόνη πεντεκαόδεκα ευρισκεται κοDσα, in quibus ipsius Aristophanis verba an servata sint diiudicare loci non est.

Scholium Ambros ad Ol. 6 55 inorat. A plenius legitur quam editum est Boeelthio g. ): in extremis

'Αρκάδες videtur autem haec ad V. 56 adnotatio u8que ad Verba ηρχo o 'Αρκ ex sententia Didymi dicta

15쪽

να εξ σεας κωαχὶ ' Ἐρκαδικῆς ῆ τι αἱ πνῖγ&ὶ του Ἀλφειο ε 'Mσεας io τῆς ' Ἀρκαδικῆς καὶ ἀντιποι- ουνται υTO O ' Ἀρκάδες quae qui festinantius legerit, his Xtremis quae sunt i τι τε Sententiam eis quae antee edunt oppositam, Didymeam igitur pronuntiari crediderit a continent idem ip8um, quod i nouνηματισταὶ contra quo Didymia verba facit, volunt. sunt igitur, si eo hac in re sensu uti lieet vocabulo, dittographia aliqua hic posita suo loco recte leguntur in AmbroS.

Ad l. 6, 111 Vrat. Α haec praebet θησαυρον

Soholia ad Ol. 7, 28 et pleniora edenda et rectius disponenda sunt, ut ratio, quae inter diverSa recen Siones intercedat clarius ludeat haec Vrat a):

16쪽

quae Omnia ideo huc transtuli, ne de corruptela scholii Ambros dubites verba enim καὶ ποιεῖν et alienum locum e lupaverunt et desiderant quibus suppleantur.

17쪽

istis de medio sublati reete pro redet ratio ita: αεθρεμελλεν νακληρουν ξ αρχῆς τα κεκλχὶρωμενα οἶς θεοἶς supplenda autem illa videntur in hune fore modum: δεῖναι καὶ ποιεῖν ἀνακληοωσιν, ubi autem collocanda nescio. schol ad i. 7, 173, continet

18쪽

μολπὴ ὴ των χελων βοως καὶ ηδεως εντρυφωσατὴ ηδονὴ ἀπαντησε προ αυτου τὰ κά auoν . ἀν- τια ει ὰπαντιάζει άντη σει. δ δε ανος ρπφηλως καὶ ηδεως μετα αυλων η λγ σεται ubi ντ σε de coniectura eripsi fuit ντηρησει, quam Vocem Ut en8ucassam Boechi iniuria deleverat. Si igitur omnia scholia ita comparata SSent, ut singula librorum genera singulas Seholiorum recensiones praeberent, iis iueret illa quam ommson vult solioliorum dispositio sed iam videbimus huiusmodi locos,

quibus aut in uno aliquo genere , aut ubique plures ΓeConSione extant, quorum naturae perspiciendae Mommseni ratio non amplius satisfacit. Ita in genero Ambros duplex recensi invenitur ad i. 3, 6 integra neque Ambrosian neque vulgurin Sunt tre enim cum proponantur odi indaridi variae lectiones, tertiae nonnisi in vulgg. mentio fit hisce τους δε ναγινωσκειν στριανην, ν η τὴν Iozριανὴν γην referuntur verba superioris alicuiuS commentatoris docente si oratione obliqua, qua tamen quae antecedunt in Soholi non aeque enuntiata Sunt. mutila igitur haec omnia duae praeterea traduntur aliae lectiones, altera Iorριαν νιν, altera στρὶ νιν Aristarchen ad primam referenda sunt, quae inorat

ὶ λὶν πορευεσθαι quae restant ad Aristaretium pertinent.

19쪽

igitur aut iis tantum a priore differt

20쪽

Neque multo maior differentia est inter recensiones scholiorum ad Ol. 1, 20 qua verba poetae δρεπων με κορυφὰς ρεταν re παοὰν ter explicantur, extat et in Ambr. et in vulgg. item . 2: καταλίη ως τὰ δρεπων του γ λαῖ εται πενηνοχεν χοῆν γὰρ ε inεῖν γλαι ομενος, is es καλλιρπι δμενος επὶ τροτῆς μουσικῆς κάλλει, τουτεστι της φδης forti αἷς φδαῖς), et . b: φ είναι μουσικὰς γ του διακεῆσθαι περ μοχ σικην, ωσπερ φιλίαγρος ουτως στὶν quae quid sibi velint non satis apparet quae in codd. deinceps sequuntur λλὰ τέρ διακεῖσθαι nulla sunt). ἀώτου. γης ώδης νθει, τουτεστιν ἐν ταῖς ροδαῆς. Oυδεν γαρ τερον μουσικης νοος η α ουδαὶ altera recensio eorundem in brevius contraeta haec legitur

δρεπων τω γλαίζεται επενηνοχεν χρῆν γαρ ειπεῖν άγλαι ομιενος εν ω της 'δῆς νοε καὶ τη co δὴ ητοιμιουσικὰς ων η πεοὶ τὴν IOUσικην διακείμενος tritia Siste in hisce usus est, ut complurium poetae Oeorum adnotationes eo quo hic factum videmus modo in unam breviorem contra etae legantur.