장음표시 사용
31쪽
Tor Ad 171 Quin si mus continuo in mala haereat. Η 229 In te omnis haemet culpa sola, OStrata. E 1055 Ut haeream in parte aliqua tandem aput Thaidem.)Αd 403 Metui ne humeret hic. Enn. t. 30 Tanta uis sceleris in corpore haeret. Ah. c. 12 me haeret hic eukirch, hoe codd. hae Ribbeck). 314 SS.
mane me iussit seneae eonducere aliquam fidicinam sibi huc domum, dum rem diuinam faceret, cantaret sibi. Nimias turbas excogitauit Goetet, qui quae hodie domi pro sibi hue domum edidit sententiarum conexus uoculam coniunctivam ut desidorat, ex qua coniunctivus cantaret pendeat ). res salua est, si domum, ut, scribimus adde quod Plautus ipse hanc emendandi uiam nobis demonstrat: u. 500 Conducta timi, ut filibus cantarem seni, dum rem diuinam faceret de collatione coniunctionis ut es e. g.
- 214 Conrad Herm. X 1064s disputans mihi minime persuaSit. 3244. serui quidem in principio lico nullam tibi esse in silo opiam.
In priore uersu praepositio in cum sermone Plauti pugnat, qui incipio dixit, non in principio:
Lambino auctore, principium EJ). in principio e 551 metro repugnante iam viet recte praepositionem in deleuit in principio Au 339 B solus, princisio Dd, quos libros Goet et Vssin scite secuti sunt. itaque etiam E 324 metro consentiente praepositionem in deleas. Pori 106 iam in principio id mihi placet tradunt ABCD. uerum ubi respexeris iam a principio no iam inde a principio C p. 4Ρ 970 B 1001, dudum a principio C 624, usque a principio Au538 a principio u 375, certe exspectaueris P 1106 iam a prin- eisio at collatis Am 801 iam illuc non placet principium de osculo, 358 prineipium plueet de lectis, S 672 domum redeunti principium flacet, ur 963 placet principium cum Acidalio potius consenties, qui uerba in prisncipio salso essecta esse ex principium perspexit )1 easte coniunctione ut addita mintiatorum conexum sanandum esse censeo: m 300 CIure aduorsum subulabor, hae .ut ausculte quae loquar atque iam Goet in margine adnotauit: n ut ιe noeabulo initium Plautus non usus detur esse; nam quo uno loco illum traditum est C II 3 9 initio J, i uti vix recte legitur; Geppori nitidis substituit, Spenge Reform. p. 56 multo uel nimio). Studia Plautina.
Thesprio eri siclo per hortum adfer domum aurilium mihi mugnas res mindris multo fucio quam dudum senes.
Opus est singularum personarum statum ac condicionem reuiter exponere: Stratippocles et elestis modo cum pidico ante uicinas aedes collocuti sunt Epidicus ambos patris domum intro ire iubet simulque Stratippoclis seruum, Thesprionem, qu etiamnunc in uicinis aedibus moratur, se transmissurum promittit. quid ex hoc rerum statu sequitur 3 haec opinor primum ut Epidicus Thesprionem foras uocet, tum ei dicat, ut domum transeat ad dominum suum, qui oum exspectet. - Codices E primum exhibent Thesprio et , tum continuo istac per hortum; deest igitur et uerbum trinnsire et acierum tuom; hoc autem exprimendum erat, quoniam Thesprio cur domum transire iuberetur scire non poterat. quod Epidicus rata per hortum addit, id denuo calliditatem serui ostendit nempe ne Thesprio seni occurrat. quod in codicibus est adfer domum auaedium mihι Idmo non intellegere fateor atque alios quoque homines doctos in eisdem uerbis haesisse uideo. an pidicus Seruus callid1881mus a Thesprione auxilium petere debet L accedit uocabulum domum hoc minus uitium iam Acidalius sensit, qui pro adfer domum Scripsit a domum, pro quo Saltem scribere debebat transi domum uide . 657 . et p. 239) tum Goet Acidalii correctionem abi domum amplexus scripsit aurilis mihi magnas res, quae uerba quid sibi uelint, mentem meam frustra crucio ut persentiscam. ad sententiam styna re est
apud Plautum alibi nihil talo accedit uid C 600 A 771 et sumares est Am 633) itaque nec adfer nec auaeui mihi hac recte intellegi queunt quae uerba cum non ex corruptela nata e 1 inter- pdata esse possint et cum sententiarum conexu lacunam Stendere mihi uideatur, desectum unius pluriumue uersuum Statuere mal1m hoc sere pacto Supplendum:
660 Thesprio, eri Thesprio apparet istae per hortum domum Od erum trans tuom . Thesprio abit, Epidicus quid faciendum sit secum deliberat
unus pluresue uersus interciderunt
neque nunc, quom erus minor promisit dfer re aurilium mihi, cf. u. 658 s.)661 mugnas res mindris multo meis quam dudum Senes.
662 r meabo intro, ut . . . Primum oculi aberrauerunt, tum consulto emendatum St: aderum
Thesprio eae istae per Drtum domum
Jahrb. t. Iasa Philol. Suppl. d. XIV.
adferre auxilium mihi adfer 15
32쪽
DO Ovilelmus Abraham: Menaechmi. 1121. Si interpellas, O tacebo. istius taceo. is mihi: Potius taceo collocatum est in codicibus et in editionibus at potius apud Plautum neque alibi in sententiae nitio positum est neque uero in eiusmodi breuibus responsis Ide: Α 653 Id potius. Α 455 Sic potius, ut . . . R 1274 An si potius, placide δΡ 630 Vinctum sotius Sic Seruauero. Am 455 Abeo potius. Ρ 496 In malam crucem ibo potius. Mn 603 Mane male erit potiuS. Am 935 A, propitius sit potiuS. Ρ 189 Bona a sit potiuS.Cu 122 Faciam igitur potius. Me 222 Hac ibo potiuS. Ρ6 710 Cras ire potiuS. Ρ 806 Illum conducunt potius. Mo 6684. Di istum perduint, immo istunc Imitus. Cp 341 Immo alium potius miSero. 211 s. Immo hercle biero potius.')itaque etiam n 1121 Taceo sotius ut collocetur suademus. Mercator. 90. Sem - una mittit, qui olim puero puruolo mihi paedagogus fuerat. Sic BCD post olim addidit D a quam praepositionem Goetgrecepit. at hoc uocabulum a scribae D conicienti deberi ex his apparebit exemplis . 108 Et ea quae olim arva gestam crepunata. As 703 Adsta igitur, ut consuetus es puer olim. Cu428 Nam illam minis olim decem puellam paruolam emt. Cia 2 84. Nam illance ego olim . . paruolam l puellam proιectam eae angiportu SuStuli. Cia 3 30 Eandem quam olim uirginem hic conpreSSerat.
Am 1031 Prodigum te fuisse oportet olim in adulescentia. 38 Vitam ut uisissent olim in adulescentia. M 264 Amavi equidem hercle ego olim in adulescentia. 134 Idem animus in paupertate, qui olim in diuitiis fuit. itaque cum olim a in sabulis lautinis nusquam appareat M 90
M 218. Sed quid ego hic in lumentando pereo, ad nauem non eo pSi BCD moela o Vssin cum Seyssertio, qui praepositionem
in tolerare non uult, uersum Sic mutauerunt:
sed quid ego hies diem lumentando ser oo, ad nauem non eo flat ubi haec pellegeris exempla, nescio an aliter Sen Surus SiS: Ter Ad 900 In apparando consumunt diem. Ad 869 Contrivi in quaerundo uuam atque aetatem meam. Α 5 Num in prologis scribundis operam abutitur. Ad 858 Et quae tibi putaris prima, in eoeperiundo ut repudies. Pl. a 224 Multum in cogitando dolorem indipiscor. Τ 531 Em isti oportet osseri mores maloS, si in opserendo possint interferi. 55 Seio atque in cogitando maerore augeor. C II 6 464. Vtinam tua quidem . . . in sortiendo in s delicuerit. 37 Pol magis metuo mi in monendo oratio ne defuat.
As 7944. Ne si tussiat, i ut quoiquam linguam in tussiendo
Amri Ut uos in uostris uoltis moecimoniis emundis vendundisque me laetum lucris adficere atque adiuuare in rebus omibus. )neque igitur est, cur M 218 a codicum lectione discedamuS. Me 283 S. Tantumst Lysimache, diue. Ei per et tu , Demipho, Psalveto. Sic Goet supplementum et tu a Camerario mutuatus, nec recte ut mihi uidetur; nam et tu in his sormulis salutandi usque initium responsi occupat aut Et tu se saturi, Demipho aut Et tu salue, Demipho. praestat igitur Reigii lectio Euge euge , Demisho, aluem. Euge euge Plautus usurpauit T 705 Mi 241 R 164' 677Αm 802 ubi alterum euge a uellero probabiliter additum sq.
I cf. etiam Acc. t. 259 Quanta in Menando affecta est laetitudine. 2 Mo 569 Plautus metri causa scripsit Salu et ιυ; Ritschi LachmannI correctionem non necessariam Salveto recepit. 15.
33쪽
M 568. Prius ausculta atque huc ades. lSi Gost Ritscholio obsecutus in codicibus BCD uero est: Prius hoc ausculta utque ioc add CD ades atque ab hac codicum
memoria non recedes, ubi legeris:
Mn 643 ai di atque ades. lRitschi stiam hoc loco huc ante ades addidit, iri prudenter ad
codicum lectionem rediit. Ρ 107 eadem uerba audi atque ades codices BCD exhibent, quamquam ab editoribus adhuc obscurata sunt; tu uersus restituetur, audi atque ades in huius uersus clausula recte traditum esse non dubitandum erit. M 615.
ne tibi istuc mustis diuidiaest viam mihi l hodie fuit.
Versus una Syllaba carere uidetur, quam ut supplerent alii alia
proposuerunt: Goet pro hodie substituit diuidiae nisi metiri liceatqucim mihi hodie fuιt, praeseram quum mihi hodie codid fuit, qua
quidem lectione recuperata quomodo odio post hodie excidere potuerit, facile expeditur de proceleusmatico hodie odio nonnulla addam. etenim lautus proceleusmaticum pro trochaeo praecipue ita, ut binae uocales concurrerent tum admisisse uidetur, Si quarta syllaba breuis ictu sollemni nullo umquam modo feriri poterat exempla quae in praesens praesto sunt uide haec: sinissest aliquanto adulescenSos ruoatenim pueri prohibuerit insere domiciliumst
etiam nullo modo fieri poterat, rati Romani legerendi uel degi
paSSim ho an eti mΗ uersus sere omnes praeter necessitatem uarie deformati sunt. In praesens diiudicare non ausim, num recte a Brixi hi proceleugmatici defendantur: Α 655 mune mane quis pro mune mane quis, quod oet edidit.
1 cf. C arg. 1 conprimit adulescens. 2 cf. Liu. t. 26 esto puertim inc. c. 43 modo pueros.
3 de probabili huius uocabuli pronuntiatione uide insta P. 229'.
sit u 775 sycm tibi mdledicum pro Ego tibi maledicum, nisi
notius sic hic septenarius trochaicus legendus est: Tibi mon maledicam aut titi adeo muleuelim ut animus meust. Inde simul apparet Ritschelii scripturas uide opusc. I p. 7 16 s.)benset)im et disicium e. q. s. s. Plaut tribuere non pu eSSe quoniam accentus benescism et maleficium Romanis inauditi erant. M 9034. syomet uidi. suis eam redduaei ii vos inique rogaε. id tu ref t, quicum istuc uenerit'
Syllaba breuis ante inique deest en laeta conIecturarum Segetes:
Quis ' inique rogas utet Enim inique rogus oth et Ussing
inique rogas Ritschi Ah inique rogas rix
Vt inique rogas uecheler mis quid id rogu38 00ψιη 'Ariri is, hi correctores praeter unum Goetgium omnes Oblit SSe 1dentui non iniquom codices praebere sed inique; non quia rogau 1 Charinus Eutychus eum uituperat, sed quia hoc rogauit Quin eum addurit ad uosn Plautus igitur scripsisse uidetur: id inique ossaS. sane inique quin recte traditum sit, non est cur dubitemus. M 1023. Si quis prohibuerit, plus perdes clum, si prohibuerit viam. Si eodides Palatini ac primum quidem alterum prohibuerit errore librarii pro praehibuerit exaratum esse quis est quin intello at tum comparativo plus docemur ante si excidisse quam uel sciuoniam lautus pro plus quam si dixit plus quas ): 1 481 s. neque erili negotio situs urat, quasi non sexuitutem seruiat littoras oua itaquo Soyssortii quasi recepto legerim: S quis prohibuerit, plus perdet etiam, qua si praebuerit palam Quod autem multis ossonsioni fuit procelousmaticus prohibumi, mihi quidem mirum est, quomodo credi potuerit particularum promo proinde uocales o et i coalescere, uerbi prohibere coalescere non Dosso tum quaerere neglexerunt homines docti, qua causa Plautus uerborum prohibere et cohitere item atque uerborum dehibere et pra hibere syllabam hi ictu seriri nusquam sinat, at uerborum Mimerest exhibere plus semel sinat: 1 de quasi 4uamsi uide etiam Brix ad T 265.
34쪽
Gulielmus Abraham: Studia Plautina.
prohibeant prohιbuit prohibeor
Equidem inde colligo Plautum ut debere et praebere sic probere et obere pronuntiasse, quae mensura apud Lucretium I T et III 863 metro flagitatur. - Sed utut res se habet, etiam hunc proceleusmaticum prohibuerit offensione carere supra p. 228 demonstraui.
861. Fustiam h et aliquo atque hoc ει die aetolidm malum. in die BCD pro in die scripsit in diem Camerarius, cui editores adstipulati sunt at in diem apud Plautum nusquam redit in) sed: in hune diem o 689 o 503 Ps 128 547 899 S 478. 17. in alium diem A 531 P 500. in crastinum diem S 638. in nonum dicinis 324. in unum diem . . in omnis Ρ 5344. in eum diem C III 3, 3. in die uero qua ratione usurpetur docet Brix ad II 855, ita ut hoe loco in die perperam traditum esse appareat neque hoc in die coniungere licet, quoniam Plautus nec in hoc die nec hoc die testibus codicibus dixit. Collatis autem o 4994. Res serias omnis aetolio eae hoc die hinatium diem nescio an Mi 861 ea hoc die restituere liceat, ita ut in
alium diem mente adiciendum sit: Fustiam hercle aliquo atque eae hoc die aetoliam malum. Ceterum confer Caec. c. 178 s. Abi intro atque istaec at serptamen hodie aetollat nuptias.
Quid est, ut ludo Nequeo hercle equidem risuia oderarier. Emo. Sic Ritschi et Lorenet, nec non Brix, nisi quod hic admoderari et in clausula cum Luchsi dubitanter pro Eryo scripsit Nec ello, quam 1 at s. Ter W781 et E 1020. 2 Loewe falso testatus est in uideri deesse die, immo ea in Aomissum esse Studemund perspexit. uerborum coniunctionem apud Plautum frustra quaeras. risu meo
moderarier est in CS, risum ac moderarier in B. Si contuleris i 270 esto uoci moderabor meae et B 91 Sumne autem ni hili, qui nequeam ingenio moderari meo, tum si uerbum compositum admoderarier Camerarii coniectura essectum non modo apud Plautum sed in uniuersa latinitate nusquam legi reputaueris, non dubitabis a codicum D lectione prosectus talia e g. temptare, quale illud est quod Vssin nuper edidit: Φιid est, ut ludo mequeo hercle equidem risu meo iam moderciri. Sans quod Ritschi adiecit ergo, Brix et Loren suo iure adnotauerunt ergo ob eam causam quod in uersu proximo equitur uix posse coniungi atque particulam eryo ad enuntiatum antecedens adnectere nec sententia patitur nec usus Plauti, qui hanc coniunctionem in eiusmodi sententiae fine collocare non solet. uide etiam ellerho Docollocatione uerborum Plautina . 28 s.)M 1269.
Dimiae in animum, ne derim item ut lias, quando or isti. Induxi in animum CD et editiones, B omisit in Plautus animum inducere ita usus est, ut animum, qui est re vera accusativus loci ci animum cs supra animum advortere p. 219 S.), pro uero accusativo haberet; nam passive dictum est:
Ρ 664 animus induci potest j eum esse ciuem l et delem l et bonum.
Praeterea vide: Α 832 Possum equidem inducere animum, ne aestre patiar, inmtecum adcubat.
120 satiar facere inducam animum. C II 3 Quamquam inuit te carebo animum est inducam tamen, ut tibi illud quod tuam in rem bene conducat comulam. 55 Nouin ego te Si ego te noui, animum inducam ut noueris. P 877 Animum inducam facile, ut tibi istuc credam, ni te nouerim. 346 Animum in eam, ut istuc uerum te elocritum Sse arbitrer. Τ 704 Id me commissurum tit patiar feri, ne animum indueteris. Cp 149 Numquam istuc dixi neque animum induri tuom. Quod in Rudentis prologo 22 alterius generis exemplum exstat, non miraberis: Atque ἰύ seelesti aninium inducunt indicunt BCD suom. Quae cum ita sint, haud ueri dissimile est praeposuionem N, quam libri CD ui 1269 xhibent, a librario adiectam esse codicem
diduxi animum, illam ne derim item ut illi , quando raSin. nam ut illum uel eum ad uerbum oderim addatur, uoce alia mihIuidotur postulari.
35쪽
Quom abs te abeam. Fer aequo animo. esto quid doleat shi. Sic BCD Brix cum Ritschelio Nou. Exc. l. p. 64 aequo Q animo scripsit Sed pauci opinor hodie sunt, qui aegimi Plauti esse
arbitrentur. itaque hunc uersum Sic sanare praestat:
Quom dbs te d abeam. Fer animo aequo. Scio esto quid doleui miihi. Plauti enim est et aequo animo As 375 o 12 S 125 Tu 233 et animo aequo Au 739 Cp 196 P 22.
Ritschi, cui oren assensus est, olim edidit Aequo fer animo minus probabiliter, quia aequo animo et animo aequo nullo usquam uerbo apud Plautum Separantur.
Me quaerit ilico hinc puero obuiam. D Me quaerit illic ibo huic puero obuiam. Discrepantiam scripturae hoc modo exortam esse ionicio: ibo huic sileo inmi archetypi librarius ibo huic cum post ilico hinc praeterisset, postea suprascripsit, CD cum ibo huic pro correctione haberent, ii θὰ ibo uio dederunt, B uero uerbis cibo huic neglectis ilico hinc exarauit. Itaque hanc olim uersus Senarii formam suisse arbitror: Me quaerit ilico his ibo huic puero obuiam.
editores adhuc libro CD secuti aut transpositione puero huic Botho Ritschi Loreneth aut pronomine ego adiecto ibo γ, huic Brix)numeros parum probabiliter sanauerunt; ibbec ilico idtro Quienuper edidit.
494. Qui abhinc servinia cinnis occisus foret. Vix fieri potest, ut annis recte traditum sit lege grammatica accusativus annos cum adverbio abhinc coniunctus postulatur, quam legem Plautum ceteris locis seruasse videmus: Tu 341 quasi ab hinc ducentos annos fuerim mortuos. 388 hoo factumst ferme abhinc biennium. C p. 39 sed abhinc annos factumst sedecim. 13 qui abhinc iam abierunt triennium. Persa. 42. Noyan cum B Ritsch scripsit, idem Spenge Reso . . 386, quamquam codices B CD recte exhibent Rossas nam Plautus usquequaque ossas dixit, nusquam Roga ἰη e)8Studia Plautina.
Ρ6 1354S. Tun illum uendas L amni alium adlessauero qui uendat, qui esse se perestrinum praedicet. sicut istic leno hau dum se mensis Megaribus hue est quom conmigrauit. Ante sim traitsch lacunam statuit; sed quoniam uocabuli si tuis non raro uide Langen Symb. p. 249 s. simillima est illi nam explicatiuo hoc ideo dico quia de cuius particulae frequenti usu Plautino conseras Brix ad T 23), ante sicut hi quicquam excidisse nego, quamquam angen l. l. Brixi lacunam agnoscenti assensus est etenim Toxilus Saturioni explicaturus est, cur consilium suum aliquem amicum tamquam peregrinum ad lenonem mittendi peragi possit hoc fieri, inquit, potest, quia leno nondum sex mense in hac urbe uersatur neque igitur incolas adeo nouit, ut quendam incolam in peregrinum modum ueStitum agnoscere possit. Ρ 220. itanest Danest Mulis Scelestus Decet me. Me quidem haud decet. Quid facilius est, quam extremum huius Sermonis membrum sic emendare Me quidem a d e decet, quod ad sententiarum
coneXum, membrorum concinnitatem, codicum memoriam aequo modo
Sic libri BCD sit editiones equidem offendo in fructura rostare de aliqua re, rogare aliquid, quae a sermone Plautino aliena est. Plautus uerba rogare et rogitare aut absolute sere octogies)Ρ0Suit, aut cum accusativo rei, fere tricios coniunxit aut cum accusativo personae fere tricios), aut cum accusativis et per8onae et rei sere tricies), aut cum enuntiato interrogativo uel solo sere uicies uel personae accusativo ad uerbum rogare accedente octies), aut cum sententia finali duodecies et sexies quidem praetereta accusativus personae ad uerbum rogare accedit ), bis coniunctio ut omissa est).1 nusquam rei accusativus accedit; itam libri BCD recto exhibent Mn 07 Qui rogo, palla ut referatur rursum ad Xorem meam. Bothe eis Ritschi Brix Vahlen Vasing cum D F rogo altam, ut perperam ediderunt.
36쪽
Gulielmus Abraham: Hunc de quo agimus septenarium non ueri dissimile est adverbio tandem pro iam de reposito sic emendare:
Tundem istuc rosscire omitte. A vides nolle d loqui' adverbium tandem sententiae peraptum est conseras Cp 964 Tandem iSta aufer, dic . . . et M 1030. P 701.
Auscitula emo, ut Scias. Si libri ABCD et editiones. at uerbum auscidiare eiuSque compositum subauscidiare cum apud Plautum septuagies legantur, raro cum enuntiat Secundari coniuncta Sunt ), nuSquam cum Sen-tontia finali: C 27 Hinc auscidiemus, quid assat. 404mino auscultabo, quam rem astant. Ρ 822 Quid haheat sermonis, auSmutabo. Mi 99 Tace subausculiemus, ecquid de me fa mentio. 983 Lacrumans tacitus avsmutahat, quae esto loquebar. Αm 300 Clare aduorsum abidabor, hic tu auscultet, quae loquar. 273 Porro etiam ausculta pugnam quam uoluit dare. nec tamen hi uersus ad eius de quo agitur loci indolem quadrant; huic simillimi sunt hi: A 35 Ausculta emo, Scies. Cp 338 Quid uis dum ab re ne quid ores, faciam. Ausculta, tum scies. . C II 4, 8 Ausculta emo, loquar. Α 820 Eloquar iam, ausculta. )M 484 'o dicam, at Sculta. Itaque facere non possum, quin ut scias nescio cui librario neglegenti uel corrigenti deberi pro scies iudicem. aes Cp 338 B). PoenuluΝ. 911 S. Ita di farint. numquid aliud me orare, Milphio 8 leas beneque ut tibi sit. Sic Gostg. at Vssing intellexit rectius distinguendum esse numquid aliud me morare, Milphio. habes numquid aliud se me uis)8:1 de uersu Ps 23' non Plautino, ubi auscultare cum infinitivo coniunctum habes, uide p. 1824s. 2 sic cum codicibus E legendum est, a qua lectione codex B, nisi quod scias exhibet, non recedit Brix Auscultadum, ut scias edidit, quod, ubi ad exempla quae supra congessi respeXeris, reicies adde quod auscultadum nusquam apud Plautum redit, uerum tum sese item uersu clausulam emcit B 1023 et 145. 3 uirgulam post iam posui, quo loco sententia postulari uidetur. Studia Plautina.
757 Cp 448 Mi 259. 119 5 M 404 M 282); do huius sontentias
usu ac ui s. Brix ad T 192 uide etiam ea quae ipse ad Au 263 Supra p. 213 dixi. Stich IS.
94. Mune, puluinum. Bene procuras mihi sat sic fultumst sede. mihi cum libris ABCD edidit Goetet; sed cum lautus uerbum procurare usquequaque cum accusativo coniungat, hoc loco aut sic interpungendum Bene procuras mihi Sat sic fultumst aut Bene procuras me satis sic ullumst scribendum esse puto dativi structura primum apud Arnobium et iurisconsultos inuenitur, ubi significat
Exempla lautina uide haec: P 715 Hinc me procura. Cu 25 Qui me procurem. Cura 19 Qui te procures. Tu 13 s. Nunc tu te interim i quasi pro puerpera hic procurass 200 Quibus ipsis nullast res, quan procurerit, Sua. P 28 s. Nutrices pueros infantis minutulos i domi procurent. Tu 878 absoluto positum St. Apud Terentium procurare non legitur, inter ceteros poetas scaenicos semel in Titini c. 52 ut res Suas procuret. TrinummuS. 386. Tute ad eum adeas, tute concilies, tute poscas. Eccere. Sic codices μετpuac Borgh pro altero tute proposuit ut, cui Ritsch et Brix assensi sunt a Plautus laetum posterius nuSquama uerbo adire pendere uoluit per particulam ut uel ne finalem, uerum
nemo non intellegit aliam ess condicionem uerSuum
P 602 s. Sed y te malo tamen i eumpse adire, ut ne contemnat te ille. semel exstat supinum 442 Quom patrem adeas postulatum, puero sic dicit pater. itaque scribere malim tu pro altero tute nec tamen ideo primum tute in tu cum Bothio Spengelioque demutauerim.
37쪽
a statim aliquo in clomam malum crucem.
statim Brix et Ritschi, pro quo codices BCD exhibent istac. Neque uero statim hoc loco tolerari potest ); nam nec Plautus
nec Terentius nec ceteri poetae scaenici hanc notionem uocis statim templo uel confestim nouerunt, Sed eas quas Nonius p. 393, 548. his quae sequuntur exemplis congestis testatus est notiones uer- Seueranter et aequaliter. vide: Am 27 Nam neque se septemtriones quoquam in caelo cωὶmouent, neque se luna quoquam mutat atque uti Gortast semel, nec iustulae neque uesperusto neque vergiliae occidunt: ita statim stant signa neque o quoquam concedit die. Am 23 In fugam sed tamen nemo convortiturne recedit loco quin Statim rem sterat. Enni t. 17 Qui rem cum Achiuis reserunt Statim . . . Aliani c. 10 Quamquam non istis Mercetur in locis hic noster, delaborat cum puer Statim.
Ter P 788 Quid autem Quia pol mei patris bene parta indilistenter
tutatur; nam eae eis praediis talenta amenti bina statim capiebat. Ad hunc uersum Donatus non malo adnotat Statim serueetuo, aequaliter et quasi uno statu, quae uis et ex numerali distributiva
bina et , imperfecto capiebat euidenter apparet quibus rebus neglectis giatgh in adn. ad h. v. in peruersum abiit, cum Donato fastidito expediret statim confestim ab isso initio. Τ 598 igitur Brixi coniectura repudianda est, quamquam Oncedo etiam librorum istae illo loco usui Plautino repugnare, quia ista non secus atque iste ad personam appellatam attinet: E 660 Thesprio, eae istac per hortum. M 219 Si ista ibis, commodum obuiam uenies patri. Ps 444 Abi ista travorsis avisortis ad forum.
T 38 Etsi aduorsatus tibi fui, istac iudico ut tu uis). difficilius est dictu, quid in istac lateat de forma aliqua pronominis iste es istinc Dousa, ille istim Pareus, iste hinc Ritsch olim, subito istic Bergh cogitari nequit Buggianae lectioni ibi is tune primum
id obstat, quod uno uel tum principem talis sententiae locum tenet, deinde pronomen is non modo Superuacaneum est sed etiam uix recte post uerbum effugiet de eodem homine dictum. Itaque aut grauior in uersibus 597 et 598 inest corruptela aut
ιbιτιfταcαliquo ex ibιMταlιquo effectum esse conicio. abire in mammam malam crucem nemo ignorat. legerim igitur Abitu aliquo in domam malum crucem. 1 os etiam angen Symb. P. 16. Studia Plautina.
Abiit hercle ille quidem ecquid audis, Lysiteles ego te solo. Sic codices Palatini suεTpuic Ritschi eigium secutus Abit hercle ille quidem scripsit; sed Brix in adn. ad h. l. tempus praesens usui lautino repugnare ostendit ipso edidit Abiit hercle ille, si notio quidem apud Plautum redit qui, ut idem quod hic postulatur
significaret, praeter Iamne abiit ille)8 et Satine abiit ille ' his
Ille quidem huic abiit abscessit u 884.
Itaque pro librorum BCD Abiit hercle ille quidem restituero ausim Illic hinc biit, quod proximi uersus uerbis me quoque hincubiit optime respondet; sed quomodo Palatinorum lectio ex illa restituta nasci potuerit, XΡedire nequeo. Truculentus. 81 S. Eadem postquam alium repperit, qui plus daret, Damn siorem mi Ginde immovit loco.
Sic sere codices BCD inde CD, emine B). in uel ut alii malunt, erim apud Plautum est correlatiuum
particula ut: Mo 227 Ut famas homini, Mi solet pecuniam inuenire. P 754 Utquomquest uentus, erim velum uortitur. Ε 49 Vtcumque in alto uentust, Epidice, Mim velum uortitur. inde autem his habes locis ante litteram consonam positum): Cu 363 Ostium ubi consperi, inde me ilico protenam dedi. Ps 679 proinde ut quisque fortuna utitur,
ita praecellite atque Ginde vere eum omnes dicimuS. Itaque eaeinde Tu 2 seruandum SS cenSeo. Tum manifestum est ad enuntiatum antecedens codicum mihi trahi non osse saltem ablativus comparativus me postularetur ad damnoSiorem referendus; sed ne id quidem fieri potest, quia ablativus comparativus pronominum personalium a lauto ante formam comparativam ipsam poni soleti itaque mihi ad enuntiatum proximum
trahendum, Sed hoc loco non recte collocatum est, quia particulis correlativis inde ad postquam respicit - usquequaque primum sententiae locum occupari Schoet scite adnotauit. 1 ex permultis locis duo repugnant, in 700 et 281, quorum alter comparativus ad subiectum accedit, alter in cantico legitur uide etiam ellerhossio collocatione uerborum lautina . 34 .
38쪽
Gulielmus Abraham rStudia Plautina.
Deinde cum uoces loco et nouit codices certo tradant, non intellego, cur a notissima illa compositione loco mouere, quae et sententiae apta est et apud Terentium P 32 legitur, homines docti
recesserint Diniarchus modo narrauit se quondam Summum atque intimum locum apud amicam tenuisse, nune uero omni Sua re PQ-liatum ab ea, quae diuitiorem amatorem exspectet, repudiari Sive suo loco moueri nec loco amouere, quod est in F, nec loco mouere aut demo ere, quae uerba composita a nonnullis praeposita Sunt, Placent sane loco Xmouere numquam, quantum Scio, dictum St. Itaque deleto pronomine mihi emendandum esse cenSeo: Damnosiorem, Minde me mouit loco. )Tu 160. Tu a nobis sapiens niti habes nos nequam ibs te habe inius. Hanc septenarii iambici formam eum libris CD didit Sehooll.
sod qua ration post indicativum habes coniunctivus habeamus alterius membri item constructi explicetur, praesertim cum uerborum conexu habemus postuletur Astaphium enim Diniarchum sere sic deludit: Tu quamuis te sapientem putes, omnem tuam rem perdidisti nos autem, quas nequiSSima esse contendis, Omnem tuam rem in potestatem nostram redegimus' cf. u. 764 8.). Quod cum intollexisset orgh Symb. 49 s. inter alia proposuit: nos abs te nequam ab mi s. attamen adiectivum nequam, quod arte cum nos cohaeret, rectius post nos quam post abs te collocatur, praesertim cum nequam declinari non possit in priore sententia Plautus metri necessitate coactus adiectivum Sapiens post a nobis posuit, in posteriore nulla erat causa, cur ab hac, quam Botherestituit, uerborum forma recederet:
Tu a dbis sapiens nihil habes, nos nequam tabs te O habemus. De coniecturis Brixi rem , abs te habemus et tesstingi abs te tua habemus proponentis iam Bergh l. l. scite iudicauit non modo non opus esse illis additamentis, uerum potius Plautinum usum dicendi pessumdari. f. de sententiae structura praecipue u 232 et 233, ubi sero idem legitur, et Tu 2174. Tu 2484. Sed is elam patrem etiam hac nocte illae per hortum transit ad nos. Sic odices omnes ABCD, nisi quod illi et transiliuit Palatini.
Recensiones Ambrosiana et alatina non in hoc tantum uersu, sed in illis quoque, qui uicini sunt, adeo inter se discrepant, ut etiam metrum uiolenter ab eis tractatum esse appareat, qui illarum recen- 1 quod eo Herm. XVIII p. 571 s. ad uersus finem sanandum Proposuit me eaeinem imposuit loco, id nunc ne ipsi quidem uiro doctissimo probari confido. sionum auctores fuerunt itaque quid ipse Plautus scripserit, accurate diiudicare non ausim hoc tamen constat falso nuper scripsisse
Sehoellium: ti clam laterem etiam hac nocte illac porro hortum transiluit ad nos. quid dicam de laterem ex patrem facto et pro muro posito later apud Plautum ubi exstat Tu 30 et 306 non secus atque apud ceteros scriptores significat id quod Graecis πλίνθος est lapidem ex luto lactum' cf. H. Nisse Pomprianische Studien p. 25); murum ex lateribus xstructum lautus Tu 303 et 305 maceriam appellat.
neque melius Schoet cetera ita expedivit, ut uerborum formam uix Latinam efficeret accedit quod transiliendi uerbum ad huius loci indolem uix quadrat. Plautus enim eandem sententiam eisdem sere uerbis praedicare solet itaquo etiam ilia per hortum transire non semel dixit:
illac per hortum transiit clam, ne quis se uideret huc ire fantiliarium. M 1009 Illa per hortum nos domum transibimus. 43 Iam hercle esso per hortum ad amicam transibo meam. 614 Non metuo: per hortum transibo, haud prodibo in Τι plicum. C III 4, 23 Abi et aliud cura. esto iam per hortum iussero meam istuc transire inorem ad Xorem tuam. P0 444 Abi istae travorsis angiportis ad forum: eadem istaec facito mulier ad me transeat per hortum.
660 Thesprio, Mi istac per hortum domum cad erum transituom . Similos sunt hi loci: P 6784 Per angiportum rursum te ad me recipit, ullac per hortum. M 1045 Abii hilla e per angiportum ad hortum Strum clan-
Verbo transilire autem omnes fabulae Plautinae carent. Tu 589. Dio ob haec Gna quae ad me miSerit. Sic BCD, nisi quod in D me deest Spengel, cui Schoeli RSSensu est, ut tetrametrum creticum redintegraret, dono post dona adiecit, neque uero usquam Plautus aliquid dono mittere alicui uel ad aliquem dixit, sed: 1 Abilis teste Studemundo.
2 illae pro codicum BCD lectione illa recte emendauit Brix ad Mi 3 app. erit.
39쪽
dono dare alicui taliquid duodeuicies dono addere E 474.
dono habere Mi 982 Ps 1074. dono promittere M 185. Neque magis probabile est ampmanni alim i aliquid dono donare Tu 804, quod Schoeli suo iure reiecit. y quodsi v 589 excretico dimetro cum penthemimere trochaico, quae cola in codicibus insunt, tetrameter creticus efficiendus est, oSSi e g. modo post me addere:
Dic, hae dona quae ad me mod, miserit.
Tu 865 8S. Seso equidem sponsum tibi esse et i lium eae sponsu tua, Et tibi Xorem ducendam iam esse alibi iam animum tuum Et quasi pro derelicta sis habiturus: Sic exhibent hos uersus codices DC D, nisi quod in ultimo uersu E pro Et et delicta pro dereliet D tradit Sehosti inde ab alterius uergus altera parte haec scripsit: abi, ama animum timi. E me
quasi pro derelicta sis habeto. at ama animum tuom Plauti esse mihi perSuadere nequeo. propono: aliena animum tuom l A me, quasi pro derelicta sis habiturus. De hac uerbi alienare notione conferaS:
Cu 173 Prohibet nec prohibere quit
nec prohibebit, nisi mors meum animum apste abalienaverit. Ter H 658 Nunc cum eius alienum esse animum a me Sentiam nec conuenturum inter nos posthac arbitrer, quam ob rem redducam fl
Cogitato, mus pusillus u m sit sapiens bestia, Aetatem qui A cubili uni umquam conmittit suam, Quasi ut num obsidiator, alium σfugium sterit.
Sic codices BCD ultimum uersum tradunt, nisi quod B Quia si pro Quasi habet et odium post unum addit Schoet hunc septenarium edidit: usa, si unum obdit obsidiator, liues perfilstium tegit.
At substantivum obsidiator in uniuersa latinitate nusquam inuenitur pro quo in recentioribus codicibus probabiliter substitutum est obsideatur scilicet mus bina cubilia sibi facit; si alterum ei domitur, alterum restat. cubile autem non tam canalem significat, per 1 Plautus semel bisue liquem dono donare S 656 hoe dono, m137 donis plurumis usurpauit. Studia lautina.
quem mus exit atque introit, quam cameram, ubi fruges collectas asseruat atque ipso habitat. Phronesium igitur ad Diniarchum con- uorsa Scio inquit ibi uxorem ducendam esse, itaque in praesens me relinque Sed Si usus uenerit, ad me redi prudens esto et tamquam mus bina cubili lac ut habeas. cum hac sententia congruit perfugium, quod non Significat uiam patentem qua effugere liceat ut Berghianum illud effugium), sed locum, ubi homo fuga quiescere possit muri igitur perfugium est altera camera uel alterum cubile. Praeterea in uersu a Schoellio constituti displicet uorbum obdit pro quo quod in B est odium ex uersu proximo irrepsit. dixit
quidem Plautus forem obdo C V 2, 16 ubi obdo os in libris EG,
alii in B), si ita ut sessulis forem occludo significaret qua uis T 870 aliena est ceterum Terentius hoc modo dixit: 603 pessulum ostio Obdo. Ha 278 anus foribus obdit pessulum. a Plautus praeteris V 2, 16 uerbo occludere usus est: pessulis fores occludere Au 10 34. prasidis aedis occludea e C III 18.
foris occludere As 759 ui 1250. aedis occludere Am 1018 Α 274 Mn 698 M 400 405 ianuam occludere Au 89 o 444 S 308. ostium occludere M 425 Cu 15'. In eiusdem uersus sine Schoet testi pro codicum gerit seripsit.
at mus perfugium non tegit in), Sed potius perfugium expetit equidem cum Pio eursioque in gerit inesse puto quaerit, quod uerbum adeo his duobus locis commendatur, ubi Plautus cum uoce perfugium illiu synonyma coniunxit:
C III 5, 3 Nescio unde aurili, praesidi, perfustim aut osum copiam con arem aut petam.
C II, 124s ilicoli peditus perfugium seperit in Lemnum aufugit, l
ubi tum habitabat. Scripserim igitur: Qui si unum obside4tur, aliud perfustium quaera sibi . cf. S 478 BCD) sano dativus commodi pronominum personalium ad uerbum quaerere' saepe accedit: pessidis omisso)1 tegere apud Plautum, quae est uera uerbi uis, significat operire: Τ 85 R 77 M 992. 870. 163 408 Τ 317.2 singulare illud est, quod ad uerbum quaerere quidem dativus
commodi accedit, nusquam tamen ad eiusdem uerbi frequentativum quaeritare insignes ad hoc demonstrandum hi uersus mihi uidentur: P 688 Hospitium te imu quaeritare. Quaerito. et tribus uersibus postos Quid tu Quia a muscis si mi hospitium quaererem, . . . quae cum ita sint, quid de S 478 iudicandum sit, intellegitur Ritschi correctione codicis A quaerita recepta perperam edidit: Alium conuiuam quaerit tibi in hunc diem. Goet uero libros A BCD secutus melius quaerito scripsit.
40쪽
Gulielmus Abraham Studia Plautina. a. quaerim i stibi DC I 2, 23 M 717. quaerere . sibi illo 28. quaerere . tibi is C 417. quaerat . . sibi DB 1003. b. sibi quaerere Cp 61 Mi 274 P 23. tibi quaerere ses 3, 48 Cies 3, 21 E 669.
mihi quaerere o 691. Nobis quaerere As 474. Vtrum in hoc uersu et in eis, quos supra in hac commentatione emendare conatus Sum genuinam Plauti lectionem recuperauerim necne, iudicent peritiores id tamen confidentius contenderim in plurimis ex eis de quibus egi locis corruptelae sedem me recte
agnouiSSe. Addenda. p. 201 ad de praeda I 621 in odice B esse de praeda Vssing in commentari ad h. u. contra Oet2ium salso contendit testu Studemundo. p. 15 ad Au 30 quid agam, non edepol scio Spenge Reform. P. 342. p. 24 ad Ε 314 s. eodem modo sententiarum conexum restituit
p. 232 ad Mi 1381 idem coniecit Leo Mus Rhen. XXXVIII p. 21.
Am187253300316409442 6786908078779909961094
105 142 263 339 381406488539 ASAu1964.209 224, 1 )209 199 228214, 22 11 227 202 2102 10 210206, 2189188, I19 et 1203211182228205
278 196307 217 et 13 12 2164.348 208
338 234, 2493 228836 202865 204911 199 1026 224
. 208. 187,2 190,2. 189, 3. 215, 1. 198 224, 2. 193, 1. 197 et 1. 241. 201,1228, 1198 212,2
57 . . . 218,1578 . . 218 S. 605 . .
158 . . 221 S. 191 . . 2234. 315 . .
358 . . 212, 339 . 202, 1422 . . 207, 2580 . . 205 597 . . 185,1608 . 201 s. 621 . .
2264. 183' num oris minoribus adnotationes paginae significantur. 16.