Meliapuren beatificationis seu declarationis martyrii venerabilis servi Dei Joannis de Britto sacerdotis professi Societatis Jesu novissima positio super dubio an constet de martyrio & causa martyrii, nec non de sgnis , seu miraculis in casu & ad eff

발행: 1851년

분량: 108페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

quidem debet in fronte euius eumqueLibri, in quo de iisdem Missionibus sermo instituatur, id quoque satis est ut idem Liber tanquam proseriptus habeatur, quemadmodum eadem Congregatio de Propaganda Fide Decreto statuit die is De eembris Anno 167a. , quo Deereto alia super hae ipsa re prioribus temporibus edita renovantur, & confirmantur. Illud autem Deis cretum a Clemente X. Kalendis Martii Anno is S de verbo ad verbum comprobatum fuit , iterumque confirmatum Apostolicis Literis, quas dedit ipse Pon.

iisex in forma Brevis die 6 Aprilis Anno 167S incipiente ι di creditis nobis Ge. α , quae litem habentur in Collectione Apostolicarum Constitutionum. Brevium, ac Decretorum, quae impressa suit pro Missionariis, qui in Orientem ad Fidem Propagandam mit

tuntur.

Quamvis haed ita se habeant, munus quibusdam Theologis demandatum fuit , ut Librum Patris Notherii sedulo, & diligenter examinarent, ipsorumque Sententiae iussu S, net ita l is Suae B EVE DICTI XIV. singulis Eminentissimis, ae Reverendissimis Cardinalibus Sancti Omeli eo muniearentur pluribus diebus ant quam Saera Congregatio indiceretur ; & postquam easdem Theologorum Sententias Sanctitas Sua percurrit, & studio accurato per pandit, & suffragia ab ipsis

cardindibus coram prolata Percepit, decreto suo constituit Librum Patris Norberti in tria volumina di visum, tum Gallica, tum italica lingua con criptum, obnoxi iam esse, subjeetumque Censuris, quas Urbanus VIII., & Clemens X., uti super iug dictum est, inflixerunt; & ob eandem causam proscript tim haberi, atque suppressum ; quemadmodum Sanctitas Sua praesenti Decreto idem praecipit, atque declarat. Insuper , cum sibi persuaserit Sanctitas Sua tum ex Sententiis eiusdem Sacrae Congregationis, tum ex rationibus plurimorum , qui ostenderunt permitti nequa ut dira posse, absque ossensione honoriam, & scandalo uni mariam, ut Liber Patris Norberti luce publica gaudeat , ideo ob id quoque praecepit e tandem Librum tum Gallice, tum Italie e scriptum consequenter damnati , & proscribi , uti Sanctitas Sua praesenti Decreto damnat, ac proscribit: Mandat etiam omnibus cuia via Ordinis . & Conditionis , ne quocumque praetextuae ratione andeant Typis iterum imprimere praefatum Librum, aut ipsum retinere , vel legere quavis excu- sum lingua sub poenis, quae in I radice Librornm proscriptorum flatuuntur; Sed ipsum ad Episcopos Locorum , sive at Inquisitores contra haereticam pravita-

92쪽

tem statim deserre teneamur; aliter poenas easdem subibunt, quas modo indicavimus. Quoniam vero Pater Norbertus in suo Libro saepius refert , quod , si unquam conligerit , venera hilem Dei Servum Ioannem de Britto Societatis Iesu Beatorum Albo adscribi , Matibares in eam satile devenient opinionem , usum Riluum vetitorum nullatenus ossicere

sanctitati, quamvis in Apologia , qtiam exhibuit Sanctitati Suae , & Cardinalibus Congregationis Saneli Omeii , lateatur nullam penitus habuisse cognitionem Decreti promulgati a Sanctitate Soa in Congregatione

Sacrorum Riloum dist secunda Inlii anno 37. i. in qua de eodem Dei famulo age halor, qDod tamen De cretum Typis Cameralibus editum, & locis in Urbe consuetis propositum , defixi imque suit; quamvis etiam idem Pater Norbertus in sua Apologia testari non praetermiserit observantiam , quam debet, & obedientiam Decretis Apostolicis , & huic praesertim , de quo ver-ha instituimus Sanctitas SD a praesaliam Decretum

confirmare iterram consentane iam duxit , uti re ipsa denuo confirmat, videlicet praedicta non adversari, nee ullum impedimentum asserre, ne causa ultro proferatur, dubiumque de Martyrio, & causa Martyrii, quod ille passus asseritur , expendatur . ae de signis , & Miraculis . quae eidem Dei Famulo accepta res

runtur , examen instituatur.

Quippe, vel minime constat venerabilem Ioannem de Bellio Ritibus Malabaricis velitis o sum fuisse, post quam illos Romanae Sed is auctoritas damnavit , vel si id etiam constaret, si tamen Martyrium deinde, &ipsius causa juxta leges , & instituta Ecclesiae liquido demonstrabitur, Superadditis quoque signis, & miraculis , omnis maeula , & labes anteactae Vitae , si quae contracta fuerit , deleta sanguinis effusione , satisque expiata iudicari poterit, quemadmodum intelligi potest ex Decreto snperius allato, quod die secunda Iulii anno 17. I. promulgatum fuit , D hi Sanetitas Sua gravissimas poenas irrogavit, & none iterum irrogat illis, qui ob causam ejusdem Deereti asserere audeant , aliquo modo labefactari, vel infringi Constitutiones suorum Praede eesso rom clementis XI. ,

Benedicti XIII., & Clementis XII., quibus iidem Ritus Malabari ei prohibentur: Tone enim Sanctitas Sua illis assentiri penitus adfirmavit, & ipsis firmiter

inhaerere nune etiam fatetur.

Quamvis autem incredibile , & penitus alienum a veritate videatur aliquem reperiri posse tam rudi , vel perverso ingenio, qui ex Decreto proseribente Librum

93쪽

s . .

Patris Notherii existimet debilitari , vel imminui Constitutionem , qua Sanctitas Sua Ritus in Indiis Ddie n. tali bos evitandos, vel observandos perscribit , & quae incipite omnium sollieitudinum α in lucem edita die

II. Septembris anno 744. , cui inseruntur & iter meon sirmantur priora Decreta . ac Brevia Summorum

Pontili eum Clementis XI., Benedieii XIII., & Cleomentis XI. quippe Liber Patris Norberti proseribi

tur ob eas tantum causas , quae referri nullo modo

queunt ad praelata Decreta , Brevia, & Constitutiones Pontificias, & de quibus ne ullum' quidem verbum in iisdem Decrelis, Brevi bos , & Constitutionibus habetur quamvis, inquam, haed ita sint , tamen Sanctitas Domini Nostri BENEDICTI XIV. sub poenis arbitrio suo, & Successorum Ponti si cum sta inendis praecepit , & iterum praecipit omnibus cujusvis conditionis , licet specialiter nominari debeant . nullo

paci O inferre , sive asserre ex Decreto proscribente Librum Patris Norberii labefactatam esse, aut imminutam vel partem minimo m Praefatae tuae Constitutionis , quae , uti superius dictum est, indipit ae Omnium sollicitudinum in Siquidem plenam ipsi os observantiam requirit, atque edicit Universis; poenasque in eadem Constitutione propositas in illos renovat, qui parere recusaverint: Insuper fatetur Sanctitas Sua perpet Dose inhaesuram non modo stidem Constitutioni, sed aliis quoque Decretis, ac Brevibus suor tam Praedeeessorum; quast in illa per extensum describuntur. Interim Sanctitas Sua omnes vehementer admonet , et admonendo jubet , ut pareant Decreto Urbani VIII, et Brevi Clementis X. , quae superius memoravimus, et quae summopere conferunt ad coercendam licentiam . & impudentiam Typis committendi siosecumque Seriptoribus in mentem venerint , & ad compo Denda dissidia , quae inter Missionarios Apostolicos magis in dies exeliantur. Meminerint etiam qui obtemperare detrectant , praeter reliquas paenas, se pariter ob noxios esse majori excommunicationi ipso facto incurrendae . & Pontifici reservatae , a quo solum , &non ab alio quopiam dissolvi possunt , nisi postrema moriendi nece sitas immineat : Porro ejusmodi pneriam recusantibus parere Decreto Urbani VIII. Sanctitas Sua irrogavit Feria v. decimo quinto Kalendas Octobeis anno i promulgato Decreto , quod ass-xum in consuetis Locis de more suit decimo septimo Kalendas Novemb is eodem Anno : Al qui nequa-

94쪽

uriam obtemperant Brevi clementis X. eidem poenae ver ipsius Pontificis Breve subjiciuntur.

PAULUS ANTONIUS CAPPELLONUS SAMCTAE ROMANAS , ET UNIVERSALIS IMOUISITIONIS NOTARIUS.

Loco fit Sigilli. Die s. rilis 37 S. supradictum Decretum aspaeum , et publieatum fuit ad vestias Basilicae Principis Apostolorum Palatii Saneti Orseii , ae aliis locis solitis ,

et consue is Urbis per me Petrum Romolatium Sanctissimis Inqtiisitionis Cursorem.

DEFENSIO INDICARUM MISSIONUM

QUALES SINT CHRISTIANI ILLARUM MISSIONUM.

Licet suo apud Deum merito non fraudetur , qui dili gentem inspuetuosae alicui Domini vineae navat operam ; silendum lamen magnum ad labores , studiumque vineae colendae iciei tamentum esse , si suae diligentiae, suisque curis tellurem respondere videat . Raee fuit hactenus Missionariorum tam utenses terras excolentium felix eonditio. Non solum multi illorum Regnorum Ethnici in Evangelicam fidem concessere; sed Christom induentes , optimi facti sunt Christiani, utpote qui ad omnes fidei regulas vitam suam accurate componentes , Europaeis ipsis exemplo esse possint. Certe tanta sunt vitae integritate, ut non sit infrequens Missionarium a prima luce ad meridiem usque Consessiones excipere, quin lethalis peccati reum quemquam inveniat. Eorum studium erga res sacras maximum est. Si stra an do Mi,sionarii nequeunt in aliqua Provincia commo rari ob grassantes in ea persecutiones , non dubitant Neophyli longa itinera suscipere, Ut Sacrorum mysteriorum fiant participes. Et cum itineri saciendo necessario m sit in illis terris, quae ad victum sunt opus secum deserre , non infrequens est vi .lere utriusque sexus Christianos , trium vel quatuor dierum itinere sarcina A illas deserentes , sole servido & aestuoso pedibus ineedere, & in Ecclesiam tendere; quod sine magna commiseratione & admiratione conspici nequit.

Num. I.

Testimonium R. P. Francisci Laines de indole, yietate, religione G eonstantia christianorum

95쪽

Quod ad fidem spectat, quam Idola adversentur, &quam sint Religionis suae tenaces . abunde probant tot insectationes, quas alias ex aliis quotidie patiun . tur. Ex insestis illis agitationibus uiaxima semper constantia emerisere Christiani Tam utenses , meritaque sortitudinis lande apud omnes potiti erant. At pro constantiae laudibus , quibus antea gloriose extollebantur , Ievitatis notam modo 'illis inurere voluerunt argutatores nonnulli , qui ob paucos in dirissima perseeutione lapsos affirmare non dubitarunt , Neophytos illos animo eadentes , in illa ipsa persecutione minus sortiter se gessisse. Quod ut appareat tam sciisse salsum quam Neophytis iniuriosum, non possum hic paucis non reserre, qua ratione se res habuerit , ut

ex modo quo se Christiani dissicillimis illis tempori

bus gessere, qui, qualesque sint, innotescat. Saeviente jam quatuor abhinc annis tyranno in Christiani nominis professores , illosque a Regno suo ad unum convellere meditante, Tam utenses Neophyti se . tunis primo deturbati , jacturam illam lucro apposti

re , possessionesque suas arbitrati sunt ut stere ora , ut

Christum lucrifacerent; in careeres pertracti fiunt viri,&quod inter illas gentes promus insolens est, ipsae mulieres cum pueris & puellis. Multi ex primoribus non tanquam ad ergastula , sed tanquam ad palatia convolabant; in satellitum mantis ultro se tradebant , ibantque gaudentes, ut Religionem suam. uti dice hant, rationibus coram tyranno comprobarent, & sanguine etiam proprio obsignarent, e carceribus non educi cupientes, nisi ut Martyrii palma ad superas sedes migrarent.

Fuerunt haec veluti pugnae praelodia ; ad certamen ipsum

paullo post deventum est: Caepta fidelium constantia tormentis atrocissimis tentari. Parum fuit eos fame & siti prope enecare et mox accessere flagellatio nes saevissimae, in quibus seu ticis retortis & intertex iis, corpusque lotum complectentibus , Christianorum humeri , pectoraque crudelem in modum dilaniabantur : supplicium illud mane, seroque iterabant: spalio non concesso . nisi ut tortores quiescerent, aut intermissis vulneribus magis sentiendi mora relique retur &c. &e.

Pergit deinde singula faelis indioiduis comprobare.

RE VISA

98쪽

QUOD SUPER DUATUOR MIRACULIS 'pRO VERITATE FEREBAT . .

PUBLICUS MEDICINAE PROFESSOR IN ROMANA UNIVERSITATE, EX ARCHIATRORUM COLLEGIO.

ubenti ac laeto animo suscepi munus ab Ema D no Cardinali delia Genga mihi demandatum legendi ac perpendendi quatuor praeclarissima ex pluribus aliis gelecta miracula intercessione di opera Uenerabilis Servi Dei Ioannis De Britto e Societate Iesu patrata atque ad tem medicam spectan tia, ut de iis opinionem meam in medium proferam. Difficile est verbis exponere quanta cum admiratione & gaudio hanc lecturam perfecerim, omnesque ejus partes diligenter examin/verim , atque ad trutinam' pro veritate revocaverim.

99쪽

Quam si stem si vera sunt exposita; quae verissima esse videntur propter tot tantorumque testium auctoritatem, ac ci Cumε tantiarum omnium antecedentium, concomitantium, &subsequentium pondus, nullum superesse poterit dubium, de supernaturali ac miraculosa morborum de quibus agi - . tur sanatione praelaudati venerabilis Servi Dei intercessione peracta; Illud interea in mentem revocare iuvat non dissimiles morbos curatu disse illimas, Paralysim nempe & Lepram a Crisio Salvatore nostro immediate vel solo tactu vel ver-ho diero expulsos fuisse, ut Evangelia docent, ideoque evangeli ei morbi dici solent a medicis, quo . nomine apprime patet in genere quam dissi elle sit eos curare emeacioribus

etiam aptis auxiliis absque miraeulorum actione.

Nunc de quatuor hisce singillatim loquemur. Et in . primis de instantanea sanatioua Quatit, eae Tribu Palla Omidi de Oriur a maligna febri, dum iam ad ti Itimum Dilae periodum

redactus reyeriebatiar.

Maligna, haec febris per integνum mensem miserrime divexavit aegrum, qui tandem vitae viribus omnino destitutus jam moris o similis jacebat, amisso loquelae ae sensuum omnium D su, de sepulero ei dando consanguinei cogitabant , quacido in voeato dumtaxat Uenerabilis Servi Dei Ioannis auxilio , aeger iste de repente sanus e lecto surrexit , uti plures testes, & ip emet medicus affirmant. Post tot incassum ad hiabita remedia nulla in artis a nxit i is supererat fides: aeger derelicius erat absque ulla sanationis spe propter labefacta- as naturae vires a diuturnitate , & gravitate morbi, undena orino magis quam morienti similis videbatur . In hac desperata conditione U. Ioannis auxilium invocatur eodem in loco quo ipse medi oecubuit, di illico videntibus atque ad intrantibus omnibus procul ab omni medicina sanus de repente surrexit absque ullo fraedicti morbi signo superstite ae si unquam infirmus suisset. Duaenam dubia exis cogitari poterunt super evidentissimum hoe mirae lumZ Sixti per naturalis & miraculosa hujusmodi sanatio non apparet quidnan requirit ut ut talis apparea lyQuaecumque saepit palologica id ea malignae libris nominia disceptantibos medicis adnexa, illod pro certo haheri debet. Semper gravem , Periculosam , lethalem febrim tali nomino digna in intelligenda ira esse ; nam conueniunt rebus nominα saepe suis , ct magis quam perniciei nomen , in perniciosis febribus, illud malignitatis in ita dicti 1 pertimescendum erit. Sed omisso nominis praetio, ad seralia morbi symptomata,

eius et se naturam ae diuturnitatem animum convertamus.

Trigesimus iam vertitur febris dies; ob extramam virium

debilitatem aeger mortuo similis iacet ; loquela ac sensaum omnium ministerio caret: faciem cadavericam praebet : a medi eis derelinquitur quia marinus aragis quam moritu-xux videtur . la uos miserrimo statu de repente sanus, a Q

100쪽

perseete sanus evadit. Quomodo igitur miraculum huiusmodi in dubium revocare poterit homo etiam modicae fidei . Quoad seconclum attinet. in , qrio agitur de instantanea Samnatione pueri triennis Santlagi' Gasperis ; qui a natiuitate petradisi cum atraphia detinebatur , illud in primis animadvertendum paralysim esse in genere morbum curatu dis ficilli trium. Nam evangelicus morbus egi: Tres olenim in sacris evangeliis memorantur , piralytici a Cristo sanati. Ea de qua agitur a nativitate apparuit; ideoque congenitus morbus est, ac proinde, curatia difficilior, Dii morbi eoningeniti pene omnes, qui dii sicillime curari solent. Et insciis per eum atrophia conjuncta, qUae consocialio majorem invenit eurationis difficultatem. Equidem . uti celebratissimi docent medicina a seriptores , membra paralytica eram atrophia vel emaciatione coniuncta , tamquam insanabilia eonsiderari possunt. Sic Boheravius si Paralysis cum atro phia partis mala, et raro medicabilis. Suvie tenius vero addit sa) Omnium autem pessimum signum est si pars Ra radit lea simul fiat atrυhica. Quae sententia nori solum experientiae et resioni consentanea declaratur ab omnibus - medicinam facientibus , sed etiam Hippocratis et Celsi au-etori late confirmatur. Monuit namque medicinae Parens S): Quibus una cum hoc quod mouere non Rossunt, morbosa pars corporis attentiatur, hi tu sanationem restitui

non possunt. Et apud Celsum legitur . : sttiacumque Dero corporis parte membrum aliquod resolditum est, si neque moνetur , et emacrescit , in Aristinum habitum non resertitur. Nullum proinde dubium de miraculo in huiusce pueri instantanea et persecta sanatione, carne, P

hore , et motu illico reeuperatis, nullo adhibito artis remedio , sed invocato dumtaxat V. Servi Dei benefico auxilio. Quoad tertium miraculum de instantanea sanatione Ioannae

Aliae Petri Philagii Pelid a pessima et ineurabili lepra,

in mentem prius revocata sanatione Leprosi, qui solo taetra mundatus fuit a Iesu Christo, uti legimus in Evangeliis, animadvertendum in primis est hane Ioannae Lepram non levem suisse neque cum scabie confundendam sed pes simam et incurabilem. Quamvis enim medicinae scripto. res varias distinguant Leprae species, et praesertim illam Arabum, illamque Graecorum , unanimes tamen sunt in

SEARCH

MENU NAVIGATION