Meliapuren beatificationis seu declarationis martyrii venerabilis servi Dei Joannis de Britto sacerdotis professi Societatis Jesu novissima positio super dubio an constet de martyrio & causa martyrii, nec non de sgnis , seu miraculis in casu & ad eff

발행: 1851년

분량: 108페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

opere Guglielmi Adest de morhis eoangelieis tradens Cornelius a Lapide in Luc. 17. I a. scribit: signum ,, est laetor

is anhelitus , totiusque corporis male sapida , Olidaque aura B . . . . In leproso membrorum extrema rursus observacue in aegra manus S pudes potissimum corrumperentur )is putredine di sanie exesa' decidunt M. Iam si lase sunt praecipuae elephantia sis notae apud medicos , si omnos istae notae conveniunt in aegram nostram , si elephantias is iuxta Bened. XIV. magis maligna est inter leprae species , si haec species juxta Celsum curationem omnino non recipit, in comperto Save est, & aegram nostram vera laborasse elephantia si , &testes luctilenter hane leprae speciem designasse , cum puellam assectam dixerunt eo leprae genere quod omnium pes

simum est.

oo De qualitate ergo morbi iam nulla quaestio; gravitas vero ex his quae diximus salis patet. verum si plura desideras, audi Sen-nertum de istius aegritudinis prognosticis dicentem scit. cap.

4o. ,, malum hoc esse gravissimum, & revera non uisi in- ,, cipiens & in initio curam recipere , quamqDam com di Dis ficultate: eonfirmata enim , & inveterata elephantiasis curationem plane respuit n. Nec mirum. Etenim , MDjcta nodocente i apud Paseolum n lepra non solum cuticulam , is cutisque profundiora polluit & lacerat, sed usque in stib-is jectam pinguedinem suum diffundit contagium, quam de- ,3 pascitur , et ob sul acrius S ahundantius intimius pene- νε trat, unde sit contagium in pinguedine quod seros italem M corrumpit 33 qua de re animadvertit Avicenna apod Be- aed. XIV. loc. et t. num. S. m quomodo curabitor lepra ,

33 cum sit cancer Universalis , quando cancer particularia

, , medicamina nescit p is Ergo Ioannae lepra et ex pessima qualitate , & eo quod velus esset ac eonfirmata , gravissima erat & plane incurabilis , ac propterea arduum in primis miraculi subiectum. Si Solutas per haec censere possumus objectiones omnes in prius miraculi extremum congestas. Et sane: animadvertis S. So. lepram , si pessima fuisset , non fleboisse vilia tom tantum

exhibere cutis colorem , nec praeserte saniem circumscriptam manibus et pedibus. Atqui ex medicis nuper didicimus , elephantia sim , seu pessimam leprae speciem se maxime prodere in manibus et pedibus , cutem vero vitiare per subalbidum colorem, crebrasque maculas hic illic corpori respe fas , malitiam autem morbi totum corpris amicere: quod quidem in aegra contigisse teterrimus oris halitus testabat Dr, qui vilia tam internorum viscerum structuram , tahemque , , ad intima quaeque eorporis transductum loculentissime

declaraba Paseolus in suo suffragio ). Ergo nolae a te stibus traditae evidenter ostendunt , lepram puellae fuisse

revcra pessimam.

82쪽

tanti esse , ut morbi gravitatem confirmeni; cum in aliis aegritudinibus videamus corpus per copiosam puris emissi nem purgari: At si id contingere potest in aliis morbis ubi natura per saniem prorsus hornores expellit , contingere id certe nequit in elephantia si , ubi acredo illa, qua corpus exeditur , non modo non exeritur cum sanie , sed ob salacritis et abundantius intimitis penetrat , unde fit contagium in pinguedine qui 3eroritatem corrumpit, et per ipsam

fluidorum circulationem humcrum tiniυersitatem conspurcat

SS Verum fieri potuit Anima d. I. Sa. ut ea medicamina,

quae diu ineas um adhiberi visa sunt, vires suas postea exercerent , puellamque ad dueerent ad sanitatem. Responditiam Paseolus id seri tantum posse cum aegri ,, et in usia , et post usum medicamentorum , nisi proficiant in melius, is in deterius saltem non rurant. Rursus post aequum tem- is poris, quo i multum e se nequit, intervallum, , Aegra autem semper in deterius abiit, ita ut Chirurgi de ea prorsus desperaverint , et deinde per multum tempus nulIo adhibito medicamine vivere Perrea it Sum. pag. 3μ. S. .. ὶ

ergo proposita observallo ei accommodari nequit.

5. Addis S. 55. compertum non habemus postrem tam morbi

stadium; utque idcirco merito ambigimus , num ante sanationem is esset in cillima parte sui status, ita ut non mill to post deo liciare deberet. Incompertum ne ullimum morbi si adium7 At de aegrae statu post Chirurgorum secessum, et ante sanationem disserentes testes aiunt: ingravescente in dies morbo - Gasperato in dies tileere - ire die uerescebat morbus - in dies cre rat morbus. Quid cladius ad designandam invalescentem quotidie morbi malitiam us- qua ad extremum p Tradunt deinde translationem aegrae ad

locum Martyrii Uen. Ioannis de Britto, & inquiunt: nec pedem humi Agere poterat- pedem humi figere nequibat infirmam puellam humeris transporta imus α Quae certe declinantem morbum non designant. Postea sanationem describentes narrant, quatuor dierum spatio in integrum restitutam suisse puellam crescentibus tinguibus, carne , nervis D pelle - crescentibus carne, pelle, nerDis, G tingtii bus -- crescentibus earne, pelle, G unguibtis - ad naturalem statum de iis omnibus una cum ungulis crescentibus - ad nat dralem statum digitis cum unguibus persecte crescentibus. Si post sanationem tantum caro succrevit , si tunc primum digiti regii toli , si tunc enali Mngues; evidens est, immediate ante satiationem & ungues desecisse, & carnem suis se exesam. Si

ve. ergo consideres quae de ultimo morbi si adio Testes dixe- ' runt, sive quae de itinere ad. locum Martyrii , sive quae de sanatione , undique exploratam habes morbi perseverantiam

usque ad extremum.

83쪽

55 Ilane de existentia, indole, & gravitate morbi: iam de sanatione. Hanc censor s S. Si. 56. 58. init & 57 ὶ per naturalem eris imperfici potuisse arbitratur partam a menstruis, quae paulo ante

sanationem puellae fluere caeperint. Quippe si id improbabile videri non debet in puella etiam decenni in calidioribus regionibus, cimnino probabile putandum est in casu, ubi aegra

duodecimum sortasse aetatis annum attigerat. Nam testes de morbi exordiis disserentes , ea reserunt ad annum decimum ejus aetatis: post id tempus Chirurgi sex mensibus curas suas ei impenderunt: deinde diu in morbo perstitit ante sanationem: sic ut, cum ista contigit, puella cluOdennis ferine es-Fel: aetas aptissima ea tamentorum fluxui. 56 Quod spectat aetatem, liquet, communi loquendi more receptum esse, ut cum de continuo aliquo facto a itur, tempus generatim enuncietur, nulla habita ratione in iiii, vel exitus facti. Siquis decubuerit ei: grat: trigesimo nono artalis anno iam ineae plo, & quadragesimo Vertente convaluerit, qui de ejus aegritudine , & sanatione loquentur Dirique eum quadragenarium dicent; eoque generali vocabulo videbuntur tum initium, tum finem aegritudines ad annum quadragesimum referre. Id laclum videmus in casu. Nono fortassis expleto aetatis anno puella aegrotavit, confirmata aegritudineaeeiti fuerunt Chirurgi, qui sex mensibus ei adstiterunt, postea sine medicis satis diuturnum tempus exegit, ne decimo tandem anno convaluit. Ea omnia sub unius temporis disignatione complexi Testes decennem dixerunt puellam, etiam ab initio morbi; nee perperam, nam decimum annum jam fortasse incaeperat. Id tamen certum est, aviam, cui melius quam caeteris explorata esse debebat neptis aetas, puellam dicere deeennem cum translata fuit ad locum Martyrii Ven. Servi Dei: neptem meam , ait, Oetalis decem annorum

or Decenni vero puellae menstrua fluere potuisse negavit Pascolos, potissimum vero deficiente pleiora, & concurrente, uti

in casu, lanio saniel exitu .r Menstruas tamen excretiones super-α venisse, scribit, neu liquam constat ex aelis, supervenire vero

α potuisse deeennis interdicebat inepta penitus aetas, interdi a cebat plet orae desectus, a qua, docente ei. Hosis anno, suam: Unice noscit originem excretio; interdicebat denique saniel: perennis exitus, quae si per aperta profluat ulcera . in a 2 dditis tum virginibus, tum mulieribus, menstrua , no

ae lantibus Et multero & Bartolino, supprimuntur α Post haec dat Animadversioni menstrua profluxisse, & subdit α At sici vel menstruae super euissent excretiones , quisnam sanae: mentis umquam suadere sibi sortasse poterit, ab illa, na α tiva quamvis erra ptione sanguinis, tantum enaolumenti die. α riam qnatuor intervallo accdessiarum fuisse, ut quae pedem; humi figere non posset , Aedibus ciet titum ins steret , ali a quantulum deambularet, quartoque die, ulceribus omnino

84쪽

. ae Sanalis , erescentibus unguibus , earne, nervis, G pelle , t π nullaque amarente defectu integra convalesceret pS8 Iste ergo mensium saxus plane exeludendus est, & etiamsi admitti vellet, naturalis episeos rationem praeserre non posset. At saltem, inquis, Ss 57 ), sanatio quae quatuor dierrum spatio contigit, instantanea non fuit; instant an ei talis autem desectus in miraculis tertii generis prodigii actionem exeludit. In multis hic ostendis. Fidenter enim statuis in cast agi de miraculo tertii generis seu de subiecto non excedente naturae vires. Atqui nos ex Hippocrate, ex Celso, ex Av . . cenua. ex Sennerto, & ex Bened. XIV. ad Avieennam se referente vidimns, elephantia sim ad eum statum adductam, in quo erat puella, nullam prorsus curationem admittere, adeoque naturae vires excedere quoad subjectum. Statuis deinde, instantaneitatem sanationis excludi a spatio quatuor dierum. At seitum est, non solum instantanei latem physicam sanationis, sed di moralem domonstrare actionem mira coli: sanationis vero moraliter instantaneae nomine intelligi ah omuibus de canonigatione scribentibus eam, quae tanto tempore persecta fuerit, quanto per naturae vires perfici numquam potuisset. Qua de re Benedicitis XLV. caeteros secutus docuitae Iudex ergo tunc tantum pronunciare poterit pro instantia π neitate , cum ad lithito peritorum consilio , viderit . tantora temporis sputio sanationem contigisse, ut eo temporis spa-α tio naturali et, hoe est tuaeta natiarin Dires Coritingere num-

π quam potuisset α lib. . pari. I cap. 8 num. 37 In casu Fero duo periti id nimirum conligisse pronunciarunt, dc

sanationem propterea lassantaneam di Serte asseruerunt: ergo

instantane itas in casu minime desideratur. 59 Demum, ut jam in praeterito Miraculo, sanationem consan dis cram sanationis consectariis. Profecto , docente Pignatello, ad prodigiosam sanationem agnoscendam satis est, sublatam in instanti esse malitiam morbi, quae Diribus naturae tolli non . poterat. consuli. Canon. B s. num. 5. to m. i. : et ajente castellino eum celeris de Canonigatione scribentibus: ut miraculum dieatur fieri in instanti satis est , tit in idstanti tollatur ma Itia morbi. Vuod autem postea tractu te oris OB- dueantur cicatrices, et imhecillitas comoris eae gravi infirmitate Orta deρellatur, non facit cessare rationem Miraculi. ne ceriit. glor. Sanctor. cap. 8. punct. So. S 2. S. Et merito: nam, ut sanatio persecta censeatiar sufficit, tit qui momento anitatem recepit possiI ea immediate facere, quae cinis morbum facere poterat, uti iam alias animadvertimus ex Bhnud. XIV. lib. . . pari. i. cap. 8. num. I 2. Iam vero in ca -- . su, mplorato vix auxilio Ven. D. famuli, puella. qnue prius ob digitorum corruptionem, unguiumque desectum pedem humi figere nequibat, pedibus suis stetit et cram domum rediret non eaeutium uiae vatium, neque uiVicituperegit Sum. pag. ro7. et seq. I l . et a D. γ : ergo et

85쪽

g. morbi malitia illi eo fuit reapse depulsa et sanata statim sacere potuit quae Poterat ante aegritudinem; ita ut sanatiore vera in instanti .physico perlaeta suerit. Ad haec vero ac cessit intra quatuor dierum spatium mira illa re productio.

Carnis, nervorum, cutis, Unguium, quae sicuti valentioribu s' licet, et internis, et externis aptatis pharmacis , line temporis diuturnitate eνenire non potuisset secundum natiar im

Pascolus ) sie intra morali, instantaneitatis limites persecta miraeulum per se perspicuum nova ac clariore luee persundit. Jo Dum ergo et evidenter excluditur naturali crisis parta a ca--. tamen iis, et in sanatione probatur non modo moralis instantane itas, sed etiam physica, licebit iam Animadversori S 37.

tuto et sine errandi periculo M raeulum conelamare.

distantaneae sanationis Ioannae ρuellae septennis a natiυita

te mutae G paralyticae. i coniugibuq Petro si Clementiae ex oppido Uetii valet na a suit

insans Ioanna nomine , quae usque ad septimum aetatis sucE annum miata permansit, qUaeque ab ψsa natiDitate utrisque cruribus ad 'mur usque sine carne , oasibus fere tantum conStantibus, siceis, et aridis, atque sitie sensu fere mortuis e Comore stendentibus, ea nee msuere, nec firmare unquam poterat. Hanc pater, amila,.matertera travortarunt ad lociam

martyrii Uen. Ioannis de Britto , ibi iue nuncupato volo , humi stratam hae illae trahere ceperunt abrepti pietatis aestri, Dei mortuam Del sanam Delle clamantes. 9 4o facto, stetit illa aliquorutilum stiis pedibus, et aperiens os suum, cibum Pe riit, quod ad etim diem nti inquam fecerat. Domum vero re ductam, nullo adhibito remedio , intra ceto dies e edite IO quentem, ne huc ilIcte deambulantem, hilariterque prosilien rem, universi viderunt sunt verba testium in Sum. Per

i a In hoc itaque quarto miraculo idem prorsias subjectram Occurrit ac in secundo, paralysis nempe congen ta inferiorum artuum conjuncta cum atrophia. Hoe tamen discrimen, quod pueri illius aegritudo porrecta ad tertium tantum aetatis annum Censori praebere potuit. oecasion m animadvertendi im-jusmodi aetatem eam esse, in qua poepi a. similibus morbis facile convalescam: praesens autem aegritudo, cum ad Septimum annum protracla suerit, eam ob ervationem prorsus ea cludat. Praeterea ibi agebatur de sola paraly i inseri ornata tuum, hic agitur etiam de mulitate; quae quoniam non ex stlicatur a. testibus , nuin esset eum surditate conjuncta ,

86쪽

ac propterea proprium et distinetum miraculi subieci iam eonis stitueret ) , considerari potest tamquam ei lem paralysi coa-nera. Ita iam sensit Pascolas, ita nune iudiei alis peritus, qui scribit is Muta atque immobilis in extremitatibus inserio

3, ribus erat puella Ioanna, quia a nutivitate tam linguae , 3 quam praedictorum extremitatum nervi, ρaralysi amicie- ,3 bantur in . Quamobrem si prior sanatio a paralysi clarissimum visum est mirae udum δ molio ineuientius profecto Iime videri de hebit, cui graviora ista a Cesserunt..έS Animadversio tamen S . o. .-ὶ in narratione huius facti desiderari autumat quaecumque a Bened. XI v. poscuntur, ne suNicandi Iocus supersit , ρaralysim e P illis esse, quae natiara Dei aris momento exstelli possunt, id est, staturriante aegritudinem, experimenta instituta ad cognose endam

privationem sensus et motus, causam unde morbus ortum

duxerit. Hisce desie ientibus, ignorari ipsam morbi indolem , quem propterea . nihil vetat partum censere a causa humorali, quae facile solvi potest, praesertim in pueris. Noa equidem ignoram cis quinam demonstrari valeat status an tecedens morbo m insaniis , quae eum morbum habuit con- genitum: sed quoad experimenta. put mus, tot instituta luis se , quot momenta septem annorum in quibus puella infernos artus nec mouero, nec firmare unquetna poterat. Causam vero morbi arbitramur eum Pascolo ipsis oculis fieri perspicuam a perseeta atrophia cognata , quae animadvertenti cui vis dieit, vel null6t suisse uervos in artubus inferioribus, vel saltem adeo rigidos, obstructos, arque occalescentes , ut nulli prorsus usui qsse Valerent videsis cit. vo t. pag. I . sub fin. & seq. pag. 2.5. S. Tanta asseetae om) . Inde vero sequitar puellae assectionem in inferioribus artubus organi eam suisse, non humo lam; adeoque eiusmodi, quae non modo non facile, nec extemplo, sed nullo prorsus modo sanari

valeret.

S Quoad linguam autem seripsit iam Paseolus di In clobi timae vocari nequit, quod haec puella quemadmodum vitio de . di pravatae in ratero consorinationis, ex nativa crurum paralym si impotentiam habuit ad incessum; ita eae eodem in linae gua vitio impotentiam ad loquelam habuerit. Quae ideir. di co rationes , quaeque auctoritates adsistunt , ut probeturdi inemendabilis crurum congenita paralysis, eaedem servient, di ut inemendabilis probetur nativa linguae ad loquendum di ineptitudo. α Et judicialis peritus in eamdem sententiam scrip ,it ae Mutilas a glossolysi. 1eu a linguae paralysi . . . he ae miplegiam primariam comitatur , uti medicis notum estra . . . Ideoque muta, atque immobilis in extremitatibus iii-m terioribus erat puella Ioanna, quia a nativitate tam IMA: guae, quam Praedictarum extremitatum nervi paradisi α osciebantur, seu mobilitate carebant α

87쪽

6 Posito vero organteo nervorum Ditis, & quidem congenito, tum in lingua, tum in infernis artubus, patet, frustra quaeri animad. i. . a. a med. έ5. . . . . , num per Concitatos illos motus, quibus pater, amita, matertera pietate abrepti, puellam humi stratam exagitarunt, dispelli aegritudo valuerit: frustra item exempla proferri aut citari aduen. titiae paralysis extemplo sublatae. Ille enim non agitur de humorum exuberantia, quas sicile discuti valeret, nec de adventitia affectione, quae vehementi aliqua commotione vel interna vel externa solvi possit vel illico vel paulatim, sed de prava nervorum structura aut conditione quoad linguam . di de iisdem vitiis, ac fortasse etiam de pleno nervorum desectu in artubus inserioribus: quibus certe vitiis nulla concussione, vel exagitatione, vel commolione, non modo extemplo, sed

nee longo quidem tempore occurri potuisset Pascolu s pag. a. a. in fin. & seq.

Hinc Vero refellitur ea observatio animad. S. 8. qua instantaneitas sanationis ideo requiritur in casu, quia morbus uterque, quo Ioanna labora Dit natura insanabilis non erat: nam si morbus sistebat in cognata organica laesione , nullo erat profecto naturae vel artis conatu sanabilis videsis Pascolum in votis pag. 228. s. ner rum, pag. 2.5. S. tanta, pag. at S. S idem); atque idcirco animadversio, quae instant an ei talem ideo petit, quia illum sanabilem putat, ex irso principio suo concedere cogitur, instantane itatem in casu non esse requirendam. Et sane, ut observat Matta de Ca DoniZ. sancto P. Par. 4. cap. I i. num. 6. α Instantanei ias di-α cit inhahilitatem intrinsecam potentiae naturalis, etiam: com auxilio medicamentorum &' artis, recuperandi sani-

tatem, prout est caecitas, MEMBRORUM ARIDITAS, dcα similes morbi, in quibus omnis naturalis virtus & polen ta tia totaliter est deperdita, ita ut ab hujusmodi privatione: ad habitum non sit dare regressum α Patet autem, quod sicut in istis morbis frustra subsidium expectaretur a tem Pore; sic breve tempus interivetum inter initium, & finem sanationis, miraculi evidentiae os scera non valet ,, Si enim ait Card. de Lauraea in S. sent. lon . . p. - art. AO. niam 874. et aliquis sit ARIDUS, coecus natus, vel ex morbo to ra tuliter ex organi corruptione coecus, vel alia simili inve-

π leralo morbo laboret, NOX OFFICIT MIRACULO, SI IN

α TEMPORE, SIUE PAULATIM & SUCCESSIUE OBTI

NEATUR EVENTUS.

8 At qui re in attentius consideret, ac prae oculis haheat miraculi vim in hoc sistere, ut omnis morbi malitia illico dispellatur; sanationem in casu in instanti persectam esse non dubitis hil. Nam quae paralrticu & arida in inferioribus artubus fuerat ab ortu, quae muta a nativitate illi eo post invocationem stetit suis

88쪽

pedibus, et Gyeriens os suum cibum petiit. Id vero fieri non potuit, nisi nervi, siquidem plane deficiebant , protraherentur ad extremas partes, vel si aderant utique , sed intime laesi, tabidi, occalescentes, pervii fierent extemplo ignotae nu tritioni, rigiditatem congenitam exuerent illico, aptique sensui et motui ita eiscerentur, ut et crura serre corporis pondus valerent, & lingua edere verba. Hoc autem perfici, quis non videat idem esse , ae universam morbi malitiam illico

depelli Z 0ood vero imbecillitas aliqua manserit in sanatis partibus, ita ot puella non statim, sed intra octo dies prosilierit, id profecto non omeit instantaneitati sanationis, quae tota sistit, ut diximus, in malitiae morbi depulsione. Qua de re scripsit Bordonius de miracul. medit. 7 numer. 2έ. γα Quae res an pallor, cicatrix. DEBILITAS, & alii desectus abae infirmitate relicti post receptam sanitatem tollant rationem: miraculi 3 Respondeo negative, quia miracolum in eo con-α stitit, ut Dei ope speciali sanitas tota simul in instanti re- Myeretur, sed si z reeuperari potest remanentibus &e. ergo π ha e non tollunt actionem miraculi α49 Per haec satisfactum arbitramur animadversionibus S 6 έ ὶ

instantaneitatem sanationis oppugnantibus. Sed jam vela contrahens Censor noster , congestas hactenuς in singula miracula objectiones, paucis hisce perstringit. S So) α Si quae-Σ vis dubitatio ad miraculum exeludendum sufficit, equiae dem non video quomodo adprobari quae ant adserta mira: cula, quae nulla fide dignis testibus connituntur, quaeque: carent extremis ad eorum probationem notissimo iure rein ' di quisitis di. Nos vero paucis item respondemus, vindicata te stium fide, probatisque singulorum miraculorum eaeirsmis , adiunctis etiam duobus clarissimorum Firorum in arie medica praestantium Fotis, quae 'pro veritate tulerunt, nihil iam superesse , quod obstare valeat eorum approbationi; concludimusque cum Pasculo pag. 259. In una ) haee

Omnis ut eaecesserunt Dires ordinemque naturae , ita miraculis nulla haesitatione accensenda uidentur. Quare &C.

I0ANNES ROS ATINI AD SCRIBENDUΜ SPECIALITER

DEPUTATUS.

. FRANCISCUS MERCURELLIRE VISA PETRUS MINETTI S C. ADU ELECTUS

90쪽

Feria V. MIendis Aprilis i745. In Congregatione Sanetae Romanae , & Universalis in. qu sitionis habita in aedit iis Apostolicis Collis Quiri. Num. I. natis coram Sanctissimo Domino Nostro BENEDICTO meretum S. R. et Divina providentia Pontifice XIV, & Eminentissimis, Unio. Inquisitionisae Reverendissimis Cardinalibus per universam Chri- quo damnantur Ostiana in Rempublicam contra hae peticam pravitatem pera H. Norberti, generalibus inquisitoribus a Saneta Sede Apostolica pe. et confirmatur De culiariter doputatis, sed Do habitus est de Libro Pa - eretum elaca Ven. itis Norberti ex ordine Capuecinorum , qui inseribi. S. D.

trist ae MEMORIE ISTORICHE INTORNO ALLE

et itur: Qui Liber gallica primum lingua conscriptus, ac deinde in Itali eam redditus extra Urbem lapis impressus suit: Equidem excogitari non multum debuit, an Liber ejusmodi censuram mereretur, quod unice inquirendum est a Sacra Romana , & Universali Inquisitione: Etenim eum is Liber ab Urbe extra ipsam missus fuerit sine facultate , ae permissione Eminentissimi, ac Reverendissimi Cardinalis vicarii, & Patris M,gistri Sacri Apostolici Palatii; Icisci per , cum editus in locem fuerit extra Urbem, id procul dubio

satis est, ut praefatus Liber nulla alia interposita deis ela ratione , tanquam censura notatus , & proscriptus iridi detur, juxta lil erale Oee retiam Urbani VIII. conis feci iam Feria V. sexto Idus Septembris Anno is et S in Congregatione Sane ii Osticii habita coram ipso Pontifice; 0uod sane Decretum non semel executioni de mandatum est, di impressum in Romano Bullario continetur: Accedit etiam, quod Liber Patris Norberii de Sacris agat Missionibus: Quapropter, cum minime intercesserit Facultas Sacrae Congregationis de Propa

ganda Fide, ut nempe Typis ederetur , quae praesidi

SEARCH

MENU NAVIGATION