장음표시 사용
11쪽
Quanquam vero Maecenatis camina vi quae alia
Soripsit, non permagni Mae facienda, facili pacto intellexi, oratio tamen viri tam clari cujusmodi ait, quam indolem prae se erat, probabiliter perspicere, operae pretium esse videbatur. Accedit quod, si quis
alius, Maecenas optime ex scriptis cognoscitur pro-Pinrea omnia, quoinuo supersunt, operum fragmenta, ante oculos habere, multum interesse putabam. Horis igitur subsecivis, quas negoιio, quo jam per viginti annos et quod amplius est panis quaerendi et lamiliae sustentandae causa perfungor, subtrahere mihi licebat, quaecunque ad Maecmatem spectabani, Sedulo collegi. Atque satis magna subsidiorum copia instructus ad opusculum, non levis illud operae et studii, me accinxi. Qui antea de Maecenate Scripserant, maxime in vita ejus enarranda, additis multis aliis rebus, quae ad illorum temporum historiam spectant, operam posuerant. Equidem hanc viam ingrediendam esse cenSebam, ut primum g l. eos recenserem, qui
adhuc de Maecenate scripserunt, deinde . . ejus vitam et mores exponerem, tum g 3. de Maecenatis domo, villis, hortis, aliisque dicerem, . . de Scriptis disputarem, eorumque Dagmenta digererem, atque ultimo loco g. 5. de meritis, quae de literarum studiis habuerit, dicerem Literariam igitur rem maxime ob inculos habui librum amplum conscribere
ieriam praebere poterunt colligendorumque fragmentorum eum ad modum, quo Burmannus Secundus instituit Antholog. Lat. li insta l. quamquam perpauca adhuc latent.
12쪽
nolui, quippe quem in tanta librorum historicorum eorumque egregiorum copia, qui hominis, de quo sermo est, Vitam etc. optime exposuerunt, inutilem esse intelligerem, quod hodie etiam magis Valet, quam eo tempore, quo primum Maecenatiana publicavi. Ista vero, quae jam Tibi tradere audeo, opuscula duo uno Volumine conjuncta, novis quidem curis limata, at tamen non perpolita, indulgenter ut excipias, Te
iterum iterumque rogatum esse volo. Vale mihique favere Perge. Scr. Gotting. mens Maio
13쪽
ut Τυllium ironem fuisse servum, et, quum dO- levisset, libertum M. Tullii Ciceronis, eumque non solum oratori Romano, sed etiam ratri, filio, Attico, aliis, carissimum, nemo est qui ignoret, dum modo Ciceronis epistolas aliquando manibus triverit. Praeterea autem nihil sere de homine cognitum habere solet vulgus, quam vi et propter ingenium atque moreS, quibus excelluit, et propter Scripta, quae Satis copiosae docta edidit, dignus est, qui inter praeclaros antiquitatis viros haud ultimum locum obtineat. Fata autem ironis investiganti pauca tantum sese offerunt, quae notiorem eum nobis reddant, quod Sane in tam egregio homine magnopere dolendum. Unicussere atque praecipuus sons, unde ista haurias, sunt
Ciceronis epistolae paucula ex aliis scriptoribus y petere licet. His subsidiis Vir doctus, qui disputationem dc Tirone scripsit, cita usus est ut vix quidquam
I Quae Suetonius in libro de illustribus rhetoribus de Tirone
tradiderat, cum aliis interierunt, quod sane est quod doleamus. CL Vester mann. Gesch. Bereclaamh. . p. 2 3. not. 35.2 Integra haec est inscriptio: Dispututio historico- critica de M. Tullio Tirone M. T. Ciceronis liberto, quam, quod deus bene vertat, praeside Dan. Iac. an Lenne V. l. bur uis. D. et in ill Amstet Athenaeo istor. Eloq. Poes Antiq. iit. Graec et Lat. ProseSs., ad publicam disceptationem proponitIO. Conr. r Enyelbronner, Amstelodamo - Batavus. 18M. Am-stol. p. Petrum de Hsngst et Filium . . para. M. - Praetor
auctorem disputationis de Tirono do hoc egerunt Io Cariatian. Κιο 3. Disputationes cado. II de virtutibus in Tirone laudatis
14쪽
desideros. Hoc fortasse illi vitio vertas, quod nimis copiose et sus rem Suam pertractavit, quod tamen legenti haud ingratum acciderit. Hunc disputationis ordinem aptissimum judicavit ille, ut in res partes eam divideret, quarum prima agit de vita et rebus Tironis cujus partis sunt capp. 4. 1 do Tironis nominibus. 2 de patria e aetate Tir. 3 do vita Tir. deque M. Tui Ciceronis aliorumque epistolis ad eum spectantibus 4 de Tironis et Ciceronis amiicitia
non temere calumniis petenda. Par altera quinque
constat capitibus: l de studi Tironis in colligondis edendisquo libris patroni 2 de libris a Tir scriptis. 3 do libris Tironi suppositis. 4 de Tirone Νοιarum
inventore. 5 de otarum collectionibus Tironis nomine insignitis. Pars tertia agi de aliis Tironibus. Quum aliud equidem in hisce conscribendis consilium, atque Vir ille doctus, sequerer, alium quoque ordinem institui. Ioc enim inprimis volebam, ut Tiro, et quod ad mores ingeniumque pertinet, et quod ad scripta
eorumque fragmenta Speciat, magis innotesceret. Quare primo loco Tironis vitam paucis exponendam, deinde de libris a Tirone scriptis disserendum SSe cenSui, et fragmenta ordine deinceps componenda tum nonnulla de libris salso illi tributis dicenda, atque de Notis quae dicuntur Tironianis postremo do studio Tironis in colligendis edendisque scriptis Ciceronis disputandum.
g. l. te ironis vita, moribus et ingenio. Quae de vita, moribus atquo ingenio Tironis nobis innotuerunt, haec sere sunt: uiro i verna Ciceronis
et de vitiis in Tir notatis. Vitenti. I 2 . . a Schntato laud.); salua de isti Lati. I. p. 84. Hartes Introducti in hist. Literat Roman P. II. p. 79. et, quem lito laudavit, Funec. de Virili Aetate L. L. P. I. p. 50. . IL p. 3 3. Heeren, de Fontib. Vitar Plut p. I84 sqq. Schuta et relli Onomastio. Cicer. V. Tullius Tiro Drumann Geach. Roma etc. T. VI p. 405 sqq. Reinhold. Elota, ando. d. latein Liιιeratur seseli. lips. I846. VOL L p. 90 sqq. Ix Fuerunt qui Tyro Tl eon . scriberent hoc nomen os Heli. . . . I. p. 369. g. 6. ed. meae) sed nulla idonea
15쪽
suisse videtur, a quo ab ineunte aetate, ut Gellius auctor est, liberaliter est institutu λ). Graecum eum hominem non suisse, sed Romanum, Vel ex Ep. ad Div. 6, 4. facile intelligas Lys entim etc. quia omnes Graeci). Quo tempore natu fuerit, non constat; nequo annum lacile deunt veris ex Hieronymi loco, qui in Chronic Euseb ad Olymp. XCIII annum . . c. 749. scribit: M. Tullius Tiro, Ciceronis libertus, qui
primus notas commentu est, in Puteolano praedio usque ad centesimum annum conSenuit. in si Olymp. 69. natum dicere eum volueris, duobus vel tribus annis Cicerone junior fuit quod vix concedere possis B. Quando a patrono Suo manumisSus hierit, ne hoc quidem certo constat. Referre tamen huc possumus Epistolam Quinti Ciceronis ex Gallia . Britannia, quum Caesaris legatus Sset, Script3m, . u. c. 699 n. Quum Cicero proconsul Ciliciam proVinciam adiret, eum comitatus est Tiro. s. ad Div. 6, 4. provincialia offi
cia ad Att. 5, 20 quod meus ad te Alexis Tiro
lacit ). Revertens in itinere in morbum gravem incidit Tiro a. u. c. m. ita ut Cicero Patris, quae Achaiam urbs erat, tum relinquere cogeretur qua
causa permoti contra quos pluribus disputavit disputationis auctor et . Idem p. 3 et 8 de pluribus Tironibus tractat; qui quidem sunt Numisius Tiro apud Cicer et Hist. de Beli. Asrici, Tiro Sabinus apud Plin. . . cs inla. a cenatiana g. 4, 2I.), Calestrius Tiro in Plin. pist , Aemilius Tiro apud Ulpian. Attius Tiro Delphidium, Rhetor, in Auson. pigram. quihu addo plures, quo memorant inscriptiones apud GraeV p. 84 2 89, 5. 50 4 302 I. 520, 2. 566, 7 820, II. 157, 6. II35,6. Adde etiam Apinium ironem apud Tacit histor. 5 5 . 6.1 cs. Cic. p. ad Div. 6, 3 et 16. Gell. 7, 3 8. et 13, telond. ad Cic. p. lib. 0. Ep. I. Vol. 4. 2 cs. pist ad Att. 6, 7: nihil illo adolescente castius. I, 2 adolescentem, ut nosti meli. 7, 3. 3 Ad Div. I 6 I6. s. quoque epist. I scriptam Id. April. u. c. 699 in Cumano, hi Cicero Tironi Conserva te mihi, dies promissorum adest quem etiam repraesentabo, si adveneris; intelligunt diem manumissionis promissaE. Post a. si a Chr. manumissum dicit Drumanno VI. l. 406.4 v. ieiun ad h. l. it. p. ad Att. 2, s.
16쪽
quidem de re Atti m ertiorem faei his verbis Tironem Patris reliqui adolescentem ut nosti, in adde, si quid vis probum nihil id melius Itaque areo aegre. Qui quidem locus praeter alios multos amorem Ciceronis inprimis probat qui prosecto talis vii,
ut nescias utrum magis mireriS utriam oratorem Romanum, qui semum S libertum adeo dilexit, ut neminem fortasse amicorum a T. Pomponio Attico si discesseris, magis diligeret, an Tironem imum, qui talis tantusque, eo ingenio eaque indole erat, ut illo mirifico amore dignum sese redderet Inter suos reser Cic. ). Causam morbi investigare si vellem, ridiculum sane sacerem hoc tamen adjungere liceat, ho- nam Tironis valetudinem nimia et animi et corporis opera Ciceroni navata saepius numero depravatam
fuisse videri quod innuit ipse Cic. Epis ad Div. 16,
4. literas, ante, quam te Videro, attingPre non Possum Audio te animo angi. 18. Indulgo valetudini tuae cui quidem tu adhuc, dum mihi deservas, servisti non satis. 21, sub n. Excusationem angustiarum tui temporis accipio Scio enim, quam sole esse Occupatus Quum e prim ' illo morbo convaluisset, in Italiam rediit, ei cum Cicerone vixit. . . c. 704 alter morbo silicius est ) A. u. c. 70 ter-
nostrae etc. 4. 7. 20. 22. I, sin ad Att. 7, 5. 8, 5, n. s, γ, n. s. Abelen, Cicero in seine Briefen. Hannov. 1835. s. 23 sqq. 3 v. p. ad Div. 3, 20. Adds pigr. Cic. In Tiron. P. Plin. Epist. 7, 4. Ex hoc pigrammate fuerunt, qui Tironem turpiter a Cicerone amatum esse colligerent. Dubium Vero est, utrum a Cicerone ipso istud prosectum sit, quum ab inimico Ciceronis prolatum est. Atque si est Ciceronis Galli conset suissct Drumann Vol. I. p. 406. not. I.), lusus ejus esse potuit; neque enim oratori Romano tale vitium impingere jure aliquo queas. 4 Primum morbum Tironis referre etiam possis ad a. 699; si quidem illuc referre malueris epistolas Cic. ad Div. 6, 0.I3. 4. 15. Res omnino dubia nec tanti est, ut diutius nos moretur. s. Andr. HOier, de M. Tullii Tironis morbis et prusiolarum ad eum datarum temporibus. AElesvici I 47. 4.
17쪽
tio morbo affectus videtur . Insequenti tenipore vel Romae vel ruri, vel cum Cicerone vel Solus commorabatur; quae ex epistolis intelligere acili pacto licet ). Ciceroni superstes scriptorum ejus vindex et Sospitator erat, et ipse post illius obitum suos libros conscripSisse atque cum Ciceronis edidisse videtur.
Amicis, dum vivebat, usus est inprimis his Quinto Cicerone δ), Terentia ), Cicerone filio β), Attico ), Mescini Ciceronis quaestore ), M. Curio ), ut Varrone ) aliis ist). De ingenio et moribus hi sunt loci Ciceronis, qui-hUScum conseraS, quo Supra excitavimus Gellii. Ad Div. 6, pro tu ingenis. I 6 4 Innumerabilia etc. I 6, 9 Tuam prudentiam. semperantiam etc. novi.
16, 26 et vera et dulcia tui epistolis nuntiantur; ibid. Non potes effugere hujus culpae poenam te pa- ιν onoti, disti. 7, 2. g. 3 adde, Si quid vis, robum. Ad Div. 16 5, init.: Vide, quanta sit in te suavisas. 6, 9: uum pudori tuo maluisti obsequi. 6,
2 operam et delitatem desideravi tuam. 16, 6 Si enim mihi Statii delitas est tantae voluptati quanti osse in isto Tirone haec eadem bona debent, additis liferis, ea monibus, humanitate l6, 4 Excita ex somno tuas literas humanitatemque, propter quam
mihi es carissimus Ad Att. 7, 5. v. g. 4. Ibid 9, II, n. in hac enim ortuna perutilis ejus Tironisine vera et delitas esset. Ad Div. 6, 2l: ructum
magnum humanitatis tuae capteham ex silentio mearum literarum. 6, 24 non quin confiderem diligentiae tuae. Ad Att. 6, 7: Nihil illo adolescente ea-
18쪽
6 TIRONIANA.stius, nihil diligentius. Ad Div. 6, I id quod
manitatis tuae est. Ad Ait 8 6 Malo Tironis ne recundiam in culpa esse, quam illiberalitatem Curii g. 2. De Donis libris. Libros sero hosce conscripsit Tiro I Do vita Ci-ooronis. 2 De Ocis Ciceronis 3 Pandectas. 4 Deus atque ratione linguae Latinae. 5 Varias qua stioncs. 6 Epistolas Horum librorum fragmenta jam deinceps exhibemuS.I De vita Ciceronis. a Asconius Pedianus ad Cicer orat pro Mil. p. 49. Bai L Oreli. c. 14. p. 200 d. Lugduno-Bati: De oppugnata domo L. Caecilii nusquam adhuc legi Pompeius tamen, quum defenderet Milonem apud populum, de vi accusante Clodio, obsutit. Et logimus apud Tironem, libertum Ciceronis, in libro varis de vita ejus oppressum a Clodio L. Caecilium pra
b Seriptor Dialogi de Orator r. sive de causis
corruptae eloq. c. 7, 2: Ut de Cicerone ipso loquar, Hirtio nempe ei Pansa Coss. ut is libertus ejus scripsit, septimo Idus Decembris occisus est, quo anno Divus Augustus in locum Pansae et Hirti Se et Q. Pedium consules sus-
C. Caesar in consulatu, quem cum M. Bibulo gessit, quattuor solos extra ordinem rogasse sententiam dicitur; in iis quattuor principem rogabat M. Crassum; sed postquam filiam Cn. Pompeio desponderat, Primum coep era Pompeium rogare. Rus rei rationem reddidisse eum senatui ire vultis, M. Ciceronis libertus, refert itaque se ex patrono Suo audisse Scri
19쪽
2. De jocis Ciceronis 3 libri III. a Quintiliantis Instiit. Orait. 6, 3, 5 Utinamque libertus ejus Ciceronis Τiro, aut alius quisquis suit, qui res hac de re libros edidit, parcius dictorum timor indulsissent, si plus judicii in eligendis, quam in congerendis htudii adhibuissent.b merotius Saturnal. 2,
Cicero autem quantum in ea re iocorum VenuState valuerit, quis ignorat, qui vel si ενι ejus libros, quos is de patroni jocis Omposuit, quos quidamipSiu putant esse, legere curaverit 'o Schol. ob pro Sestio p. 309. ait Fragmm. P. Tl. Dictum de Leone gladiatore ullius tro libertus inter jocos Ciceronis adnumerat. 3. Pandectae ).
l cs. Heeren, de Fontibus vitar. Parall. Plutarch. p. I8 Seqq. 2 cs seger, xamen crit de Historiens anciens de la vis et u regne 'Auguste. 1844. p. 86Sq. ea ermann Geδch. a Berecla d. p. 75. 3 Plures deinceps enarrat Macrobius Ciceronis locos, quos ex Tironis libris excerptos probabiliter statuas os Plutarch. l. l. et meren . . . M os erech ruchphil. d. Alren. n. p. 46. Drumann. I. i. 409.
20쪽
NIlims iro, M. Cicoronis alumnus e liberius, adjutorque in litoris studiorum ejus fuit. Is libros Oomplures de usu atque ratione linguae latinae, inaede Variis atque promiscuis quaestionibus composuit in iis esse raoomui ridenrur, quos Graeco titulo
Πων δεκτας inscripsit, anquam omne rem atque
doctrinarum genus continentis. Ibi dem stellis, quae appellanis suculae, hoc Scripium est: Adeo, inquit, Aveteres Romani litora Graecas nesciverunt, e rudes ἡGraecae linguae fuerunt, ut testas, quae in capite, Tauri Sunt, propterea Suculas appellarint, quod eas ,γάδας Graeci vocant, tanquam id vertium Latinum ,Graeci veri i interpretamentum sit quia Graeci ες, sesues Latine dicantur. Sed αδες, inquit, ovae πο Tων ων, id St, non a cibus, ita ut nostri opici '-Puta, erunt, Sed Bb eo, quod es λιν, appellantur senam et quum oriuntur et quum occidunt tempestates septuria largosque imbres cient pluere autem Graeea
selingua in dicitur. Haec quid Tiro in Had elis D. b Sosipafer marisitis Institui Gramm. IL p. 86ω. Hura. Ira M. Lind. Novissime raro in Pum eis 3 non recto ait dici, adjicitque, quod sua coeperit aetate id adverbium ubi Flavius Caper de Latinitate, miror, inquit, id
dixisse ironem, cum Valerius Antias libro secundo:
Mater cum novissime aegrotasSe etc.
Ex his Pandectarum libris hausit ortasse
Πr litis, M. Ciceronis libertus, lictorem Vela limo vel a licio dictum scripsit. Licio enim tranS-Ve o, quod limum appellatur, qui magistratibus, inquit, praeministrabant, cincti erant. Si quis autem eSi, qui propterea putet probabilius esse, quod Tiro dixit, quoniam prima syllaba in lictore, sicuti in licio,