Tironiana et Maecenatiana, sive, M. Tullii Tironis et C. Cilnii Maecenatis operum fragmenta quae ...

21쪽

producta est, et in eo Verbo, quod est ligo, correpta est, nihil ad rem istuc pertinet; nam eis. ).4. 5. De usu atque ratione linguae Latinae ).υ variis atque promiscuis quaestionibus; quorum librorum partem effecisse videntur Pandectae. V. Geli. I 3 9, 2. Supr. 3. a.

raro ullius, M. Ciceronis libertus, sane quidem fuit ingenio homo eleganti, et haudquaquam rerum

literarumquo veterum indoctus eoque ab ineunt aetato liberaIiter instituto adminiculatore et quasi administro in studiis iterarum Cicero usus est. Sed profecto plus ausus est, quam ut olorari ignoscique possit. Namque 'ismiam conscripsit ad Q. Axium, familiarem patroni sui, confidenter nimis et calide, in qua sibimet visus est orationem istam M. Catonis pro

Rhodiensibus D acri subtilique ingeni et judicio per

censuisse. Ex ea Epistola libitum sorte nobis est reprehensiones ejus quasdam attingere majore scilicet venia reprehensuri ironem, quam quum ille reprehenderit Catonem. Culpavit autem primum hoc, quod Cato inerudite et ναγώγως, ut ipse ait, principio nimis insolenti nimisque acri objurgatorio usus sit quum Vereri Sese ostendit, ne Patres, gaudio atque laetitia rerum prospere gestarum de statu mentis sua deturbati, non satis consiperent; neque ad recis intelligendum consulendumque essent idonei. In principiis hautem,' inquit, patroni, qui pro reis dicunt, con-hciliare sibi et complacare iudices debent sensusque

I Ex iisdem fortasse nonnulla sumsit Plinius at HiSi., qui inter auctores libri secundi memorat etiam vilium Tironem; sed ibi edd. voti exhibent Tullio Cicerone. V. Har- in ad Plin. I. T. I. p. 36 ed. Frana adcl. Plin. XVm 66. T. I. p. 15.2 cs. Lerach, prae ιhiloa de Allen. Bonn. 838. I. p. 46. 3 cf. Gyer . l. IOta l. l. p. 91.4 Vid. Catoniana mea P. 25.

22쪽

hae res iam secunde Prociniat, ne mi tido adversi eveniat quod nostras secundus aes eo

ruisi neve haec laethia nimis Iamrios maenia Asuersae res se domani, et docent, quid opus si laeto. Secundae res laetitia transvorsum maere solent are e consulendo atque intelligendo. Quo major opere dico suadeoque, ut haec re aliquo dies prolatatur, dum ex lanis gaudio in olesialem nostram redissimus.

,,Quae deinde Cois juxta dicit, ea, inquit rami , --sessionem faciunt, non defensionem nequae prope., ironem, translationemve criminis hahent, ea eum

,,pluribus aliis communicationem quod ei et Mul, d purgandum si Atque etiam, inquit, insuper ,,prosintur, hodienses, qui accusabantur, quod ad- ,, ersus Populum Romanum regi magis cupiverin s ,,verinique, id eos cupisse atque lavisse utilitatis suae ,,νratia, ne Romani, Perae quoque me victo, ad , uperbiam serociamque et immodicum modum ins ,,loscerent. Eaque ipsa verba Catonis, in Epistola

ad Axium ponti ΠωJ, ita vi infra scriptum 'sq:

Auiuo ego eis. 3. Pergit Gellius φ. 26. Postea verba haec ex eadem oratione ponit Tiro nunc der ponio tanta nos beneficia ultro citroque, tantam am citiam relinquemus quod illos dicimus voluisse ta- uero, id nos priores sacere occupabimus ' Hoc, in-

,,quit, enιbymem nequam et vitiosum es Rospon- ,,deri enim Oinit, occupabimus certe: nam si non ,,ο uDaverimus, opprimemur, incidendumque erit in ,,insiuias, a suibus ante nos non caverimus. Reci

,,quo, inquit Tirol. hoc vitio a Lucilius poetae Eu-

ι oua jam oquuntur orba Catonis, deinde Gellii ad mistidendum s ninnom, longum orat, hic adjungere. Plura etiam advornus bellium pro Tirono protulit dissertationis scriptor riuibus hic doura locus.

23쪽

oripidae, quod, cum Polyphonte rex propterea se in- ,,terfecisse mirem diceret, quod ipse ante de nece serius conSilium cepisSet, Meropa fratris uxor hisce

oeum Verbis eluserit ,,Eι γάρ π εμελλεν, ως συ φῆς, κτείνειν ποσις,

sex νὴ και si μελλειν, se χρονος δῆθεν παρνῆν. isA hoc enim, inquit Tir. J, plane stultitiae plenum hest, eo conSili atque ea in sacere velle aliquid, huti nunquam id sacias, quod velis ). g. 34. Postdoinde usum esse Catonem, dicit Irro), in eadem

oratione argumenti parum honestis, ei nimis audaricibuS, ac non Viri ejus, qualis fuit, sed vafris acissallaciosis, et quasi Graecorum Sophistarum sollem -ιiis. Nam cum objiceretur, inquit, Rhodiensibus, isquod bellum populo Romano sacere Voluissent, nechnegavi paene agnosci poposcit, quia id non fecisissent, eis maxime Voluissent induxisseque eum di-iscit, quam Dialectici pagogen appellant, rem admo- sedum insidiosam et sophisticam, neque ad veritates rimsgis, quam ad captione repertam, cum conatussisit exemplis decipientibus colligere confirmareque, ne- seminem, qui male facere Voluit, plecti aequum esse, seniSi, quod factum Voluit, etiam secerit. Sequuntur jam apud Gellium veri, Catonis. Subjungit Gellius . 39 ,,His argumentis Tiro ullius M.

riCatonem contendere et conficere dicit, Rhodiensibus sequoque impune esse debere, quod hostes quidem esse populi Romani voluissent, et qui maxime nouissuissent. Dissimulari autem non posse, ait TiroJ, sequi paria et consimilia non sint, plus quingenta jurigera habere Velle, quod plebiscito colonis prohibitum risuit, et bellum injustum atque impium populo Ro-hmano sacere velle neque item infitiari posse, quin halia caussa in praemio sit, alia in poenis. am be-hneficia, inquit, promissa opperiri oportet, neque nieriremunerctri, quam facta Sint injurias autem immi- .,nenti praecaviSSo juStum St, quam XSpectaviSSe.isSumma enim prosessio Stultitiae, inquit, est, non ro.,obviam sceleribu cogitatiS, Sed manere opperirique, Quomodo his occurrat Gellius, lege si libet, apud hunc

ipsum.

24쪽

ι TIRONIANA.

b Gellius Nocti. Att. I 0 1, 7 Quod de Pompeio Varro breviter et Suhoscure indixit, iro ullius, Ciceronis libertus, in epistola

quadam enarratius scripsit ad hunc sermo moduae: secum Pomprius, inquit, aedem Victoriae dedicaturus silaret, cujus gradu vicem theaιri essent, nomenque serius et honores in scriberentur: quaeri coeptum est, hutrum consti terti inscribendum esset, an sertium. ἡΕam rem Pompeiu exquisitissime retulit ad octissibismos civitatiS; cumque diSSentiretur, et pars seriis, is alii fertium scribendum contenderent rogavit, inqui hCiceronem Pomprius, ut, quod ei rectius idoretur,

sescribi juberet tum Ciceronem judicare de viris doctishVeritum SSe, ne, quorum opinionem improhasse seipsos videretur improbasse Persuasit igitur Pompis, seu neque tertium neque ferti scriberetur: sed adissecundum usque' fierent iterae ut verbo non per Scripto res quidem demonstraretur, sed dictio tamen

hambigua verbi lateret. Id autem quod et Varro ei Tiro dixerunt, in eodem nunc theatro non est ita scriptum Nam et c. o Nulla exstant fragmenta Epistolarum, quas haud sane paucas scripsit Tiro Ciceroni, Quinto Ciceroni et Attico nisi sorte discesseris a fragmento trium verborum, quae Servavit nobis Cicero pisi ad Div. 6, 7 Video, quid agas. Tua quoque epiSιο-las vis reserri in volumina. Sed heus tu, qui κανων esse meorum Scriptorum SoleS, unde illud tam κυρον:Valitudini deliter inseruiendo Unde in istum locum deliter Cui verbo etc. V. Victor ad eum loc. Cs etiam teland ad pist ad Div. 16, 9. Lib. 9 15.

I Reliqua, quae non sunt Tironis V in Gellio. 2 Vertia Varronis haec sunt Pompeius timide, quod in theatro, ne adscriberet consul teritum aut tertio, extremas literas non conJscripsit. 3 Quas quidem scriptus suisse testantur Epistolae Ciceronis ad Ait 5, 20 9, 17. 2 I9. 48. 6, 15 sub n. A Di- VerS. I6, 4. . . . 2. 14. 5. 26.

25쪽

Vol. 4. , ubi Vocab pudoris a Tirone in epistola ad Ciceronem usurpatum fuisse conjecit i).

g. 3. De libris falso Tironi tributis et de notis

Tironianis. Fuerunt, qui Tironi ita faverent, ut plures, quam quos hactenus enumeravimus, ei tribuerent libros, eosque satis mctgnae molis quattuor incerti auctoris dico

libros Rhetoricorum ad Herennium. In illis fuit ossius ), parum firmis ille quidem argumentis usus ). Praeterea Ciceronis opus de Memoria artisiciali limoxstitisse dicebatur ); hoc quoque Tironis esse ο- tuorunt Sed non tanti est, ut de his plura addam.

Superest, ut de notis, quas vocant, ironianis, hoc unum adjungam, eas minime esse a Tirone prosectas; quod mulius probare si vellem, profecto acιum agerem

POS ea, quae copiosissime atque doctissime de illis protulit Κορο in Palaeographia critica P. I. p. 22 seqq. Quae auctor disputationis de trone do ista re dijudicavit, ea vana esse ostendit idem Kois ).

g. De studio ironis in olligendis edendisque

scriptis Ciceronis. Jam ex proposito nostro exponendum est, quomodo Tiro de Cicerone ijusque scriptis meritus querit 7). Illo, ut Gellii verbis utar β), ab ineunte aetate libera-I Poeam quoque a Tirone tractatam esse, intelligas licet ex Cic. pist ad Div. 6, 18 An pangis aliquid Sophocleum 'Fac opus appareat; i. e. aliqua Sophociis tragoedia, Latinis versibus reddita s. ut anulius interpretatur: simile aliquid Sophoclis versibus, qui inter alios excellunt. 2 In libr. do Rhetorica nat et constitui. c. 3.3 cf. etiam Burmon in praefat. Dedicat ad Cicer Rhetor ad Herenn. p. XXIX seqq.4 cf. orhos PolyhiSt. I. p. 364. 5 cf. Interpretum Ciceronis index, subjectus vitae Ciceronis filii Urellamberti Urit Biblioth. Seebou. p. 632. a. I823 6 cf. p. 51. Adde Iuriat Zeit. v. lvers 1829. p. 218. col. 2. Sor e Protegg. ad tachygraph. Rom. P. I. Rostoch. 1829. H. X abelaborver, neve ervolvom mnvngen in . deutachen Redeaeichena. Od. Stenosraphie etc. I844. Biam . Geaeh. d. rom. Lit ecl. m. T. I. P. 25sq. et not. 22. p. 8 Sq. et not. I2. cf. erae M. p. Bohr. Vol. II. p. 12. l. 8 V. supr. 3. 3. . a.

26쪽

liter instituto, adminiculatore, ei quasi administro in

studiis iterarum Cicero usus suerat Cicero Ipse κανονα eum ess Solere scriptorum dixit. Idem Pom.

pejo), inquit ), cupienti audire nostra, dixi, sine la

ram reddas. Et innumerabilia, ait δ), tua sunt in me officia, domestica, orensia, urbana, provincialia in re privata, in publica, in studiis, in literis nostris. Postremo, ut alia multa taceam De Tirone, scribit δ), video ihi curae esse quem quidem ego, etsi mirabiles utilitates mihi praebet, quum valet, in omni genere vel negotiorum Vel studiorum meorum, tamen propter humanitatem et modestiam malo Salvum, quam Propter Sum meum. - Monstrabat Tiro, si quid li-hrarii manu Ciceronis scriptum non intelligerent '. Studiosissimus erat librorum patroni sui. Operam dabat, ut hujus scripta colligeret, ut accurate perspio rei, e librariorum peccata corrigeret nisi sorte inis

dum ipsa Ciceronis verba emendabat; quod ensebat manufius ). Epist ad Att. 16 5 Mearum epistolarum nulla est συναγωγὴ, sed habet Tiro instar septua-- ginta ). Gellius 7 In oratione Ciceronis quinta in Verrem, in libro spectatae fidei Tironiana cura atque disciplina facto, ita scriptum sui etc. idem ε): Hoc enim scriptum in uno atquc in altero antiquissimae fidei libro Tironiano reperi ). Quintilianus ' : CiceroniS, ait, ad praesens modo tempus aptatos commentarios causarum libertus tro contraxit, quos non ideo excuso, quia non probem, sed ut sint magis admirabiles ).

27쪽

Maecenatiana.

g. l. De iis, qui de Maecenas adhuc scripsem tint. Veterum scriptorum nullus Maecenati vitam ex professo, ut ita dicam, expoSutSSe videtur Passim quidem, occaSione oblata, sata Viri atque mores e scripta utriusque linguae Scriptore attigerunt, ut inter Graecos Cassius Dio, Appianus, Plutarchus, inter Romanos oratius, Propertius, Velleius Paterculus Tacitus, Seneca, Quintilianus, alii i). - Recentioris aevi scriptorum a multi hoc opus vel ex professo vel obiter aggressi sunt. Primus, qui Maecenatis vitam scripsit, fuisse videtur Ioan Paul martyr a Mao, Sermone Castiliano ); quam quidem ad sabulas abire pronuntiavit mibomius in Vit Maeo. Praefat. p. II. AEL Ca-I Duae etiam exstant elegiae altera in obitum accenalis, altera in Maecenatem, quam utramque Vel C. Pedolii Albinovano vel incerto Auctori tribuunt. Videntur sano esse non nuinae, quod et orationem ei sententias ostendere intellexerunt VV. D. V. Bur mann Anthol. Lat. V. I. p. 15 sqq. ema- dors. Poet. at Minor T. 3. p. 55 sqq. asson Vit. Or. p. I43 sqq. eicheri. Poet. Lait. Reliq. p. 449. Frandae P. 3 sqq. Ε'ger P. I 15. s. ah l. supra l. V. L . 458 Sq. Ponimus igitur, eas a Seriori quodam poeta compositas; hino ad usum nostrum caute tantum adhiberi possunt. Quaedam in priori elegia occurrere desumta e commentario cujusdam Lollii de Maecenato suspicatus est Ruhhvs ad Senso Epist. 114 4. Eo enim se referre v. 10. II me mihi, Mecenas, tecum fuit usus amici; LOII tu hoc erra conelliavit opus. V. erns dorsis h. V.

28쪽

musat ad Caaccon Biblioth. p. 938. e Mueha l. infra l. - Secutus St Oh Henr m omius, oujus liber hanc inscriptionem prae se fert: Meihomi Maecenas, sive de C. Cilnii Maecenatis vita, moribus ei rebus gestis liber singularis. Accessit C. Pedonis M-hinovani Maecenati scriptum Epicedium, notis illusua-ium Lugd. Batav. p. o. et Dan Elsevier, I 653. 4. min. Qui quidem liber hodie satis rarus i praefersi agmenta plurima omnia fere continet, quae ad Madicenatem spectant, sed Sermo est nimis diffusus et seri-hendi genus, quod hodie minime placet praeterea

ordo rerum enarratarum perperam institutus et patientia prorsus multa pus est, ut librum totum perlegas.cs. Sotichay. - ΕXStant etiam Henr a Mesen ad Meibomii Maecenatem Analecta, quae, quum in manus mea non pervenerunt, cujus momenti sint, ipse ignoro.

Post Meibomium tres Itali deinceps aecenatis vitas conscripserunt. Cesare Caporali: Rime, ver vita dioecenate con 'osservationi di Cario sporali Venere presso acearia Congalli. 673. 2. Tota haec vita ludicra os rebus ipsis ac scribendi genere. Camusat. l. l. p. 939 Sq. Muchuy. - tae. lana

Cenni, Della vita di Ga i Cilnio uerenas libri u

Roma per Franc de Lazari , 684 8. Totus serependet Cerini ex me omlο - Franceae Dini, De t

emate, dissertatione forica, consa dises di me. varie impositire di Seneca. meaia per Omenico Lovisa; 704 8. H. ). Habet Dim nonnulla, quae ipsius propria sunt. - Nonnulla de Maecenate tradidit, Meibomium maxime secutus, oueha in: Rechea ches vr meenui . - Eodem sere tempore, quo Meibomius vitam Maecenatis scripsit, o Maec nata e cathedra locutus est Andr. Rivinus testo Ben-nemann. p. 3. Il0. s. vhhos ad Senec. Epist. 114. p. 352. V. 3. In epistola quadam Franco-Gallus

I 25 - 49. d. Amstet. AEL Reimur ad Dion Cass. XLIX. o. 16.

29쪽

de Balaac de Maecenain disseruit, sed obiter tantum. v. Benneman. P.M. In Boecteri Dissertationib. academicis V 2. p. 70 sqq. legitur Commentatio: Maecetias, Sive consiliator regius ex Dionis libro 52 delineatus, auctore Barnevicis quae quidem tantum orationem Maecenatis ad Augustum habitam i illustrati Vita Maecenatis germanico sermone scripta prodiit Lipsiae 1744. . cujus auctor sertur SS Benneman-ntis. Inscriptio haec St ., 3 suis iner ebenis schreisun an de seliber enem Person des mecenias, des Hemalige grosse Preunde des Κaysma Atiosius. ulta inutilia complectitur ista vita. Nicher, is de me as, ave des notes historiques et critiques Paris, 1746. . Plane sere secutus est Meihomium, resecti modo iis, quae ad Maecenatem non pertinebant. - Storia di C. Ciln Mec dati av- vocato tinfe-νiola Roma I 816. Sequitur recentiores. His adde tres V DD. qui nuperrime uno eodemque anno de Maecenate sepioSe ScripSerunt C. C. .

Buch rkunde, sub V. Maecenas, alia vita nuper Scripta mihi innotuit Irae Ue of mecenas, it crities historica an geographica notes corrected anmenlarge by alph-Sehomberg. d. II. Lond. 766.8. - Pluribus locis de Maecenate egit Blae wel in Memoirs f me Courtis Augustus; nonnullis ira- boschi in Storia ella efferatura Italiana V. l.

Harlesii introductionem supra jam nominavi. OssiuS de ofltis Latinis c. 2. nihil habet novi; nec Funccius

I De qua V infra g. 4. n. 2 Cap. I. V. D. docte et copiose exposuit vitam vaecenatis Supersunt tractanda reliqua capita de moribus et scriptis.

30쪽

tem suisse loe equestri λ Majores autem ejus nobiliori aliquando in Uriiria loco orti erant ). Isti vero

v orat Carm. I, I I. 3, 29, I. aec atavia due sibua Tyrrhena resum rosenies. Serm. I, 6 I. Non, quis, mee. Lydorum auidquid ι rus eos Incolui finis, ne=no senerosior ea te me, quod avus tibi maternus muaιque paternus, Olim qui masnis eqionibus resionibus ' Vid. iamen ulter Etrua erra. p. 367 404 416. imperitarent, naso auspendia adunc sic ibid. Wieland p. 217 sq. et Ier=ι- dors Maritat. l. l. Auctor log in Obit Maecen. 3. Regisera senua trua ei. Proport. l. l. aec eques, trua code sanguine restum. - ropter liboralitatem regiam Maecena- is regem dictum ess suspicatus si in p. 7 44 6 sq. Frustra l