Syntipae, philosophi Persae, Fabulae LXII, Graece et Latina

151쪽

V. 83.

et μεσσας. A. D. V. 83- κλαε Non praetermittenda videtur ustathii ad h. hκρίσις. Περιπαθες, enim inquit, το λοίει τον ζωντα, περ η Θέτις ἡ τῶάι ποιῶ κα Οασιν οἱ παλουοὶ ως ἐπει μέλει καταςρέφειν γουν τελωῖντον λογον Ο ποιητης- τας λεκτορος ταφας, εγκαταλείπει ποθου τι κεντρον τοις κροατῶς δίων ε τέτοις λαλῶ - ως ποθειvἈκουσα τι , περὶ της οἰχιλεως ἀναρεσεως. - ἐννοει Θαs olivis o ποιητης γένετο - αυτά σιατβέμενος MOX εμελλεν habent A. R. D. V. 86.

et vers. 9 τίπτε με. a. S. V. a.

αλιον - εσσετ αλιον - ουσσετ . . MOX ἔπη. 2. R. atque ita etiam in schol Eustath. p. I34O. V. 3.

ελυθες ηληθες A. Idem habet vers. IO6. κάλεσα.

152쪽

προτιάπτω προῖάπτω in marg. S.

ἐπὶτειλον Eustath. explicat αγγειλον Sed quae Thetis Achilli a Iove nunciat, simul mandatum conistinent. V. IIq.

φρεσὶ μαινομένη- μανόμενος Eustath.

ἰ η ευφράνη 'αχ . Eustath Odyssis 378. οἶαί τε Θυμον ενὶ ηΘεσσιν ἰαίνει. Ita enim habet Cod. Mo: l. pro ἀὼ δμωεσσιν, ubi scholiuia legitur λα-

. t J Lα et ἄμφ Idem Mox vers. 2q. ν- τυνοντο. . A. S. D. R. et Eustath in schol. p. 342. v. s. dem addit vers. T. κάρια δ' ένταῖΘα ποίρισατο ἐπενοντο κος ἐντυνοντο, καθα - άνωτερω το ἐμετε δάση ἀπο 4κτορα λυσν. Sed tamen Odyssim. a. Codex Os l. habet εντυνον ἄριπον, addita interpretatione εὐτρεπιζον.

τε μεχρις μεχρι τίνος Eustath Mox v I 29. ἴτε σίτου. R. quod in margine habet . et vers. 3O. τε ευνῆς. R. De sententia huius versus v. Eustath.

153쪽

εν νηων αγυροι δε ναυτάθμω. Eustath Mox idem μῆ- τηρ τοῦ

μηδε τί μηδέ τι S. D. R. a. MOX Vers. Ι 3. γαρ ρῖπομπον πόσσομεν A. et Vers. I 6. κταν . .

voι. 2. R. in conteXtu et in scholiis. Mox vers. 162. y ἐν μέσσοισι D. R. a.

ἐντυπῶ vide Apoll. Rhod. p. 29.

κοπρος κονις seudoia Didymus explicat. Ergo paullo humanior interprete Latino, si sinus reddidit.

154쪽

33 UAR LECΤΤ ΕΤ SUPPI L. ANIMADV.Copiose de his disputat Doruill ad Charit. p. 36s.seqq. Huc facit locus Suidae, qui tamen dubius

ἰδε ησε A. R. mox δυροντο ' Mox vers 68. πA. S. D. R. in contextu et in scholiis.

τυτθον Vehementer placet hic versus. rimum Iridis cura aduersus Priamum, quae voce utitur summissa, ne inopinato aduentu et voce clamosa buΟ- lutum praesertim et inprudentem terreat. Dein Priamus, qui, cum totus in se conuersus esset, totumque se moerori dedisset, repentina, quamuis leni, compellatione toto corpore contremiscit. Tum

exordium Iridis , Θάρσει Δαρδαν - , quo statim Omnem metum amouet, quam aptum Ibid. τόνδε.A. D. αλ. a. D.

γάρτοι τι in scholiis habet Eustath mox τόδ' expli

cat per ἐνταυθοι εγων autem habet a pro ἐγώ. Il. G. Os quem locum Ernesti V. Cel in notis laudauit, o lex Mo'. 3. habet κακοσσο μενος, adscripta interpretatione ο ιζόμενος. v. Villoisonum V Cel. ad ex Apoll. p. 434. Obiter addo ex Lex. S. οσσεύεθα ' ληθον P . et ησσετο προεωρα. ἴσσετο Θυμος Odyss. . 3Tq. τουτες κατα ψυχην προσν

εθα seu ττευε θα comparari potes Polyb T. II. P. Ta3. et T. III. p. IOI. V. ITA

155쪽

μηδεπι μηδε τι A. S. D. R.

- ἐβλους Vim huius vocabuli demonstrat Eustath ad

τοῦ δ εκτορι. MOX V. Io. τε μιν a. R. 4 V. II.

156쪽

εχοιμι εδοιμι est apud Plutarch de superstit. p. 68.edit Mosci.

v. 2IT.

: A m marg. S MOX μάντιες 2. A. S. D. R. his contextu et in scitoliis.

V. 223.

αλιον ἔπος ἁλι οδός. in marS. S.

157쪽

τοσσους A. D. V 232.

in marg. Eustathius p. 1347. v. IT utramque lectionem notat. V. 238.

απ γεν Eustath in schol. p. 347. V. 3. περγεν et νἐ laudat. Ibidem est quoque ἐνίπτων , pro ἐνίσσων, quod repetit ibid. v. T. Tandem vulgatam, Vt variatia lectionem, notat. De νεεργεν et απερ γε Vide Undem p. 1348. V. IO. . c. 9l est

158쪽

V. 2 I.

Δῖον ἀγαυον In Codice Mosquens ἀγαυον, ut reliqua nomina propria , liue notatum est. Mox

vers. 32. κελευσε. a. V. 2sq.

αντι αντὶ a. A. D. R. S. et mox πεφαῖPM. A. D. et vers. 33. μοι. A. D. R.

τρωίλον τρωῖλον A. D.

ψει De vi huius vocabuli videri debet Eustath. p. 348. V. 4 seqq. MOX χοροιτυπίησιν, inscripto

penultimae οι. a. v. 262.

νοῦν - ἁρπακτῆρες Huius conuicii vim non capio.

V. 263.

ἄμαξαν αμαξαν. a. D. A. S. ibid. εὐοπλ σατε. A. D. S. ubi in marg. est εὐοπλίσητε. Eustath. p. 1348. V. 38. εὐοπλIσητε et εφοπλίσατε, ut varias lectiones notat.

V. 264. πρησσωμεν πρησωμεν A. D. R. De ἐπιθῆτε et ἐπι- Θητε v. Eustath. p. 349. V. T. 8. V. 26 ..t a. R. et vers. 66. μαξαν. a. D. R. A. 8.et ημιονίην A. D. V. 67. πρωτοπαγε πρωτοπαγέα. a. R. in contextu et in scholiis S in marg. Mox vers. 268. αδ r. a. A. D. V 269.

159쪽

φαλοεν omittunt a. R. Etiam sic in marg. S. Eusiathius quoque in schol bis omittit. Vide in

ἐννεάπηχυ εννεάπηχυν A. D. et S. in marg.

επί ἐπὶ a. A. S. D. R. in contextu et in schoLmox βαλον A. D. Et Vers. Tq. εκαμψαν a.

stathius , qui νηρον haud dubie scripserat νηνεον

primitivum appellat g παρενηνεον. ἔκτορεης κεφαλης V. Eu tam p. I33O. V. 23. V. a T. ἐντεσιεργῶς ἐντεσιουργους. a. A. εντεσιουγους. D. εντεσιουργές. . in marg. Mox vers. δῶσαν Λ. R.

V. 282.

ἐπὶ νηα intellige bita . Eustath.

160쪽

V. 29 O.

V. 292.

λὲ L τε. a. R. A. S. D.

V. 93.

εο ευ κα οἰ- - α ευ A. Ff ευ et κα ευ, Vt Varia SIectiones notat, addens, lenius fore κο οἱ sed illa magis esse poetica. Ustath. p. 3 I. V. T. MOX vers. 294. φρά μιν. . . . et vers. 298. a. D. A. R. S.

V. 299

δέξων Hunc versum omittit . In eodem φρά μιν habet R. S. et φθαλμοῖσιν. D.

μόρφνον μορῖνον a. A. D. De accentu huius vocabuli v. Eustath. p. I3sa. V. Ia seqq. Ibidem etiam agit de accentu vocabuli περανος vers. I 8 seqq. In Scuto Herculis , ex quo Ernesti . et in notis laudat vers. I34 du0 Codices contuli. Vterque exhibet μορφνοῖο Alter tamen in margine hanc notam babet r