Filomathias ta sporadin. AG Miscellaneae doctrinae liber primus tertiusDaniel Wyttenbachius Liber tertius

2쪽

Septem anni sunt, quod hie liber feribi ae

upis describi coeptus eat. Q Fod spatium quum publice et privatim in ineredibilem temporum

nostrorum varietatem incideret; ad hanc argumentorum delectus et explicatio accommodari debuit : quamquam utrumque etiam , veteri

nostro instituto , constanter ad virtutis Getriis naeque fruetum retulimus. Sed in tanto spatio ac remporum varietate facile fieri poterat , ut quaedam argumenta inter scribendum ae de . scribendum neeessariam eaussam habentia , iura

3쪽

sustumque sibi hoe in Me libro Deum postu.

Iantia, insequentibus annis supervacanea viderentur. Atque hujusmodi negotium aliquis amietis noster putavit esse duarum censurarum II et III admonendis nostrix Dcophantis seriptarum ς quippe dudum illis contemtu et judicio riciorum pirorum sepultis. Hae Nero cenis surae nec scriptae essent, et vel jam descriptae ab hujus libri editione exclusae, si Epistolae Sodalium et Creueteri ad debitam ipsorum doctrianae et elegantiae notitiam venissent. Et nos nostris Deophantis tantum abest ut inν deamus, si iis etiam summum bonum, νουν καὶ φρένας,

optemus. AN DOI UMIDiuitiam by Cooste

4쪽

HIERONYMI.

6쪽

Δευρο καὶ σκε νωμεθα πιρὶ τες τῶν παυν ἀγωγῆς, τίνα τρόπον λει ἡφασιν οἱ πατέρες ' ου γὰρ πινον εν τοῖς πρότερον, αλλα-ἐν τουτοις ευρέσοριεν αυτοὐς Οὐ φκρὰ διαφωνούντας ' ODou πρῶτον μιλν βαρβαροις παραβαλλοντες παιδαγωγοῖς, καὶ τουτων ἀκούειν κελευσαντες, ἰ πώς ἐπιμελεισεαι νομιιζουσιν , ω rv τῶ -rὰ πόδαρακολουθήσαντος ca , οὐ του καλως ἡγησα. μάνου b) δρομένων τῶν πρυδων, καὶ τού φ λάπτοντος. καθαπερ συβωτου εἰ ce πλανηθῆ, ἀλλ' seil. Rhodu.

Leg. ἀκολου ἡσοντος.

8쪽

D. MEMORIA LIELMI LODOVICI VLu WASSES LERSODALIS STUDIORVM NOSTRORUM EGREGII EXSΤINCTI D. XXVIII IVLII, A. MDCCCXI. AETATIS, XXI. DICTA D. XXIV SEPTEMBRIS A. MDCCCXIINSTAVRANDIS SCHOLIS ET DISCIPULIS AD ILLIUS EXEMPLUM SEQUENDUM COHORTANDIS.

Daptain ad astra feremus; amavit nos quoque Daphnis.

10쪽

Quum in hae annua scholarum instauratione

idem nunc mihi, quod antea, exordium usurpandum sit, ut Deo o. Μ. gratias agam, qui 'nobis salvis ac bene valentibus reditum ad haec studia dederit, facio id quidem et pie et religiose, Deoque immortali pro tanto beneficio justas debitasque et ago gratias et habere me profiteor. Neque tamen dubito, quin haec ipsa,

beneficii commemoratio, ut me, ita unumquemque vestrum tacite ad recentem dolorem revocet , admoneatque illud non integrum sincerumque consti lasse beneficium, nec ad omnes pertinuisse auditores, sed unum in primis suisse, qui non modo hoc reditionis, sed etiam vitae, fructu excideret. Intelligitis A. o. quem diis cami omnium vestrum animi, Vultus, oculi denique ipsi quaerunt ac desiderant optinatam n strum Wassici aerium, repentino ac vehementi impetu morbi nuper nobis ereptum. Adeo Verum est et in praesentem casum nostrum ac-dolorem conveniens Ciceronis dictum De Orat