Quaestionis de Cornelii Celsi vita pars prior

발행: 연대 미상

분량: 108페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

nostro Mervenisse animo adverto. Quae quidom referenti PLINIO CLBRIcos p. 39 et 392. objicit, non PomPEIvis LENACum sed a RCHAGATHuis fuisse tri--Mm, qui satinarem artem Romam induxorit A qui de Roninna medicina loquitur LINius, ne M auca. Moria GATHII autem Graecus ortu, quan-iquam Romae ex roruit arteri medendi, non conindidit amoti id quod AscL-14DEs etiam O THE mxso no fecerunt, modicinam Romanam. Quemadmodum ero omnes fore aries litteraequo kGraecia Romam translata sunt atque Athenae potissi,num tanquam Madomius nobilissimis discendique cupidissimi Romanis, quo a conforron ad perficienda humanitatis studia, aluorunt ita quo quo CORNELIO CELsus, viaGILIr, ORATII, ali

xumque illorum ingeniosissimorum Graeciae imit inaeum familiaris aemulusque, historiam expli rosibi Proposuit Graecae meditanas ejusque ingenio

quam maximo imbuero animos Romanorum. Quae eum ita sint, veluti HIPPOcRATE Cous cum Graeca tum omnia medicinae ceιebratur Paron ita CORNELIM CELsus haud scio an non dignissimus ait, qui verus salutetur conditor medicinae

Romanae LATIN usque HIPPOCRATES.

Est autem haec, quam exposuimus, tertia ratio, qua CELsus adductas esse mihi videtiir, ut NTo--wmmusam aequo atquc Cassium, utpote Romanos medicos, non adjungeret iPPocaATI ejusque posteris non indignis. PLINium oro . do hac re dis semisso a Proposito CELs adparet, munr non solu-

92쪽

Μuaam Cassiumque, ae alios tianx 'mino, Ma dando exsequutus isse, ut CALPETAN'S, ARRUM. SIOS. ALBUTIos RUBRIO ut RcTiu denique VALENTEM , medieos om nos. At vero longissime diversus omnino fuit PLINIO, qua . CKIAED, aeui. Bendi sinis. Illa enim universam naturam m. Posuam habuit, quam investigando, o MVadadis, at quo eκpsicando amplectoratur hi vero mori iria in gulam e mutatus at illitia diaeci silaraia, Milidet medicam. Qui d ergo miramur. atqui nadisorsus quoad propositum altor ab altero dive amotiam iniit, qua suum ipsius finem consequeretuc,riam BGscosius autem id propositum ipsum,

quod CELAO artes medicas componenti fuit, cum tempore male commiscuit compositionis earundomartium ideoque ad falsam adductus est, qua annientiam suam do CELει aetate allatam, ingeniosam scilicet illam monaque, probaret, conclusionem.

Quae cum ita sint, non opus esse censeo, PraeteTMos eas, quo non probabiles solum , sed vori etiam armillimas esse intelleximus, rationes quartam HL- quam Proferre, qua CELSUS commotus ait, ut Mu,

Μ et iii historia sua medicina et in libuis domedicina ipsis omitteret Quanquam illud argumen tum, quod BIANCONIUs ipso in Epist. ad Tiraho R.

V. P 32 sqq. et Emis Lot. . 3 m. attigit, ut tanquam aliquod causa ipsius dotrimentosum refellaxet, utiquo non ineptum et inano esti Rofert anima CASSIUS in I. c., mreinum, sororis filium et γρο uerum AUGUSTI, adam refrigerant me ridi agionis Musa adhibita quidam parato aut ara aeua

93쪽

--- --rvatas Ossae. Docubuisse. Quae ratidem res si voritato nititur, utique tanti momenti fuit, ut e propter eam sol am CBL- si oratio transiret MURAM, ne dedecus mus posteritati tea re atquo dolore AUGUsTI ex acorbo fato carissimi MARςnnin eaptos nevocadit. Sed cum veto a soriam ures do mortia gemere main occasion. qua divisumemus IAR LLO MIatua int, inter a dissonistiant; hunc controversiae locum, in aliud te, a Φuli , quo G oontraria modicina nuca dissereboatatui, o nurur iam essem atque impodiaest , ad quas tum apti hujus quaostiunculae idquo ultimum

d eundem aurum Boi Bustieas riptorem, cujua auctoritato am in exordio hujus dissertationis usi aumus, jam ab excursiomba nostris revertamus tanquam refugium et munimentum etiam causae nostrae, ut, sive victores din serimus, ae vicit; indutia tum faciamus acrior tempus aliquod a -- taminibus desistamus. COLUNALLA enim, sicuti viarimus pluribus in locis CORNELIUM CELAUI salu tat auorum tomporum auctoaeem. Quod tradox COLUMELI Aa salutandi genua pluma etiam eorum criticorum, qui in Catis aetatem accurativa

inquisiverunt, diligontius sunt persequutia E quibus enumerandi sunt inprimis CLARIeua p. 517. BiAN CONI tu ad irabosin VI. P. 6 sqq. et Emc

94쪽

c. 4. P. 37. et SPRENGELIUM in arti II: ecl. s. o. s. 9. 4. P. 10. Sed cum de Praenomine CELSI, ejusque scriptis ac protio iis tribuendo judicium meum an f ro alis tempor mihi Propositum in quae huc pertinent sententiae, ea jam omitto atque subsisis in locis, illis GLUMELLAE quaismas ducter aliquaeris haud mediocrem nota praebenti E L eis aquaerentibus. Tres a tem potissimum sunt, 'oluti jam ocissimus, qui nonr intersunt, laci; quorum illo reperitur in I. I. c. 1 a 4 μ ωα ex edita GasNERI, ubi haec: Non minorum taxum laudam

mσruerunt nostrorum mvorum viri, moratailiva Geia sua, et Iulius Articus et qui ps Corneliau, 4otum stor Maedisciplina quinque libris com Iamus est.. Alter Voro laeus occurrit in l. III. o. 17. . . . 489. ubi Io-gimus mox Iuliuae uisus, et Comelius Catius iam statis novitras Heberrimi auctores etc. Ac textius δε-

Prehonditur in I. IV. c. 8. f. s. . M., ubi Meor Ut rodidit Crisus, . et Attieus, suos in re usuo

95쪽

-αatam norem nee 'robavis etc. Sed L. Dum Μ--ATUM CONU-LLAM. Acripsisse audivimus, Melleigiem Hiis in membriam jam Mocemus, id, M. Iocos nostros hausimus, opus o Bo inustiea copioso atque eloganter confectum sub CLAUDI Caesare

cujus libertus fuit, circiter annum II. DCCC Domo quaeratur FABRICII Biblioth. Lae. - IL L IL

Usi itaque jam sumus hac COLUMELLAE auctoritate, quam istis oppon emus, qui CRI si aetatoni oforendam esse vitarunt usque ad tempora TR rata Impexururis. Unum autom FB vera esse eu demque CorastMELLAR CORNELIUM CELAUM nostru-qus, medicorum scilicet Ithrorum auctore omni dubio stiparius est M post um ab omiabus qu9que, Penes quos judieii auctoritas est, criticiset Etenim Prasit- mo ins aequalitatem duo alia Ma bomus, in quibus nitamur, argumenta. Primum enim testatur QUINTILIAxiis in o qu- citarimus, Ioco, inter alias antea Conum in UM amylisa L militaris et Gisicina etiam is adicinam taec mare quisae. Sed CE Us ipso inqipit etiam suo domedisina tib mutua verbis e m alcimanae sanis cor puribu Apri deura , si sanitorem aegris Medicina remittie. . Un do Juae olligitur, pars a Agriora tura consecto muctor- . accinctum transiime ad ininatitutis es Meditanae componendus. Aivero qua Via 'orum tomparum auctorem COLU RLLA ad peialo it LSint, ibinae tamen nequo LAUDI attigisse nequo MLIGULAE e amici Mium jam supra do amosis.rarimus et laetaboriai nationibus adprobarim .

96쪽

in sine minua similitudine saei coneludimus, ei rite extremos o Um Impexatioris vel primos T--II annos CELSUM luteris tradidisse sua et Tusti ea et in dica. Atque talem visum utiquo laudare poetiit CDLU-LLA assio Tum tom Poruin

97쪽

pulat. M COLII L- tem oris nostrorum, Rit, viri, Comasius Celsus o Iulius . Attiaeus. At id voxo BI CONII quam inane sit grumque aptum quo Pem suam .djam et in promptu ost Eloni non solum semporum suom COLUMELLA salutat CELAUM , exum etiam suae mea a cis auctarom; I-- isque Mutationis genero siquidem semel modo hoobis utituae. Alieam vero BIANCΟΝII, qua sibi consulat, haec eat ratio. Scriboro enim modica EL-- facit tum cum juvant ut Boisi , atque eam quidem aetatem ad priores refert imperii Augusisi annos. Vitam autem ipsam CELSUM rbduxisso Putat usque ad Posteriores ejusdem aevi ilinos. Quodsi ponatur, aetate jam pro vectiorem Co-LUMEL M rustica sua compuauisse fieri potuisse, ut COLUNAL E juventus se noctus quo CORNELII CELAI in unum idemque tempus incideret, o inidit BIANCometri atque contendit, COLUMELLAritum summum habuisse jus, quo CELSUM laudaret suorum temporum auctorem. Idque quo probabilitas faciat, exemplo aliquo illustrare Ru stabilim noti dubitat ex λαι- δε -- cor μω alo antias prompto, ubi audimus, Usapus, ianum magia mari. dedisse sonibus, qui se a divo quoque Ara Maeses

Ergo quo jure ii senes, si Voluissent, AUGUSTUM salutar potuissent suoruin temporum Caesa xom; eodem .LOMELLA uisus sit ad Hanu EL-

nim quod ad compositionein libroxum modicovum attinet, quam juvio nili CE si aetati BIMi CONIUS largitur ad superiora an deum ruta oopi tuae diligentiusquo, demonstram i milia I doctus, medium CELSI non tu Tentutis, sod matulae iovis heri

98쪽

tatis asae opus, idque meum judicium QUINTILIANI tostimonio affirmari. Ad exemplum autem quod spectat illud, quod quidem MANCONIUS B uanille comprobandi causa attulit mala se habeo equidem respondeo rem ali tim in argumentis exemplisquo positam, quae vel contraria sint rerum ordini via inusitata, saltom. Veritatis ni uanainra est, quae nouo a Pe se imaui olanda atque adsumtio, quam veritate istinet, hi indiget talis, qualis ista BIANC Ir est, illustrationis et ad obationis. Sed sub eandem sex xationem eae cadunt artes, quibus BIANGomus f ACRIBONIL LARGI auctoritatem in sententia suam conferens utitur. Namque hic M. Comyosolo min Modie

νios, Iegato Tiberii Caesaris, qui eam domino suos Littis Derie eomp ero. Vixit autem SEHIBomus: Linous sisIGI ATIANU sub CLAt mo Impenator eui modicinam socii, o COLUMELLA Ru aequalia. Atque CassIUs illo, cuius meminit, idem est quomiCELsus in praefat. ad L L p. 18. Uxemiosissimum,

saeuia sui maedicum, quem ver viderit, et 'Inici. IV. c. 14. P. 23. item in si 25. i. 281. coliser i ventorem celebra , Quodsi cum BIANC Io aeta tam medicorum librorum CELSI antis annum .

Iectu, quomodo SsRIBONIUS novisse Et ridero P inori ATIRETUM, AasII illius CELSO Prioris semivu- amquo etiamsi dongam tribuamus ATa inovitam atque Ponamus, eum aetat jam Togros sum iuveni SCRIBONI tradidisse AasIU domini colicem; uin omias tamen tollitu res difficultas.

Alio igitur Ar coNIua utitur atque Ixioxia ciuiua

99쪽

simili quodam exemplo, quo mi difficultatem utiquo

vincat, ex eodem scilicet dialogo de causis corruptae eloquentiae prompto. Sed hocco exemplum cum aerumna sequo exquisitum et extortum fere, quam illud, mihi certo etiam non magis idoneum osso videtur, quo Veritas animique veritatis studiosi concilientur. Ergo mittamus argutias istu artesquo illiberatos, et veritatis amantiores, quam opinionis et novitatis nos 1aebeamus optimo vero illa et SCRIBOΝ1 LARM e COLUMELLAE auctoritas convenit sententiae de aetate librorum medicorum MLAI a nobis propositae. Etenim non medicinae solum, verum etiam rustica rei praecepta a CELso relicta ad postoriores aevi Augusto annos retulimus. Nam Postquam ELsUs omnes sere litterarum disciplinas summo studio gitaverat atque excoluerat, necessa- aetas scilicet illas animo, sed corpori, ut ipso cotiquoritur, inimicas non potuit, quin corpori bus etiam Suorum quam plurimum consuleret. Igiatur antequam vitam posuit, instituit, qua quidem ratione alimonia quam uberrime nascerentur sanis corporibus et aegris quam celerrime et tutissimo sanitas reduceretur. Atquo in his quidem rei rusticae et medicinae praeceptis consectis quasi in robus optime gestis CoRΝELIU CELsUs adquievit. Hunc utem universa naturae rudentem virum COLUMELLA summo iure laudavit suorum

temporum aetatisve suo auctorem.

Quodsi nobis contigit, ut in utramque partem disputando ad veritatem propius accederemus id scilicet tu usque consequuti sumus, ut videremus CORNELIUM CELSUM prioribus Augusto imperii annis rhetorica quidem sua composuisse, sed circiter exitum ejusdom, quod aureum dicere solemus, aevi auctorem exstitisse et rusticorum et medicorum. suae cum ita sint, ration probabili non ca-

100쪽

ruimus, qua ad finem seculii . vel ad sequentis

seculi principium natum ejus referremus. equo vero rationes nobis dosuerunt, quibus ad diem supremum proximo anto decessum AUGUSTI Imperatoris Ponendum adduceremus quas explicare alio

tempore nobis propositum est. Sed AUGUSTI ipsius decessum incidisse constat in annum, DCCLXUIL Natus enim CAIU OCTAVIUs ab ATIA, filia sororis IULII CAEsARIA. anno II DCLXXXIX et ejusdem

IULII CAEAARIs coniuratorum pugionibus in curia anno II DCCX. interfecti testamento adoΡtatus adolescens XX annorum, M. ANTONI et M. LEPIDO aemulis illis, quibuscum per quatuordecim annos de princspatu ontenderat, audet aliquando superatis circiter annum, DCCXXVII. Domino A GUATI ruatus exstitit Imperator imperiumquo per annos XL obtinuit Romanum. Scripsit ergo CORNELIU CE Us circiter atinum . DCCLX Iibros suos de arte salutari aureolos brevissimo igitur tempore post CHRISTUM salutis humani

generis servatorum natum. Ideoque uno e

domque fore tempore ortus est, floruit atque e stinctus est CELSUS cum Divo AUGUSTO, Divinus ipse medicorum Augustus. Quam quidem ad sentetitiau nostram ut plurimum adprobandam et Alcibiliundam quae restant argumenta, gravia scilicet et idonea, unde etiam major nobis proficiscatur auctoritas quo inter alia do-

liberatio potissimum pertiue pretii cum generi dicendi, tum rebus ipsis a Es.SO de medicina praΘ- copiis tribuendi ea in sequentibus partibus quaB-stionis nostrae de CORNELI CELAI vita institutao, propediem in lucem edendis, pro virili explicare est prop/situm.

SEARCH

MENU NAVIGATION