Sylloge opervm minorvm praestantiorvm ad artem obstetriciam spectantivm : qvam cvravit atqve edidit, et indicibvs necessariis avxit

발행: 1795년

분량: 679페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

prae altero obsessus, imo quandoque tumore Oedema. toso itisectatur. Post partum adhue in matre et infante sgna notantur, quae, uterum oblique situm fuisse, probant, sei licet Antequam uterus plane se constrinxit, eius situm petaversum manu abdomini imposita explorare possumus. II. Tumorem capitis infantis, qui a compressione eius, si

pelvim permeat, surgit, non uti communiter in vertice,

sed ad illud latus, quod ossi pelvis inhaesit, et pa tena, quae antecesiit, quia oblique per pelvis canalem deprimebatur,) frequentissime ad ossa breginatis

videre licet. iii. Quidam praeterea his adnumerant notis placentae insertionem in utero lateralem, quae diiudicari potest, si eius expulsionem manu promouere debemus, et illam ad quoddam latus adhaerentem inuenimus, aut ex eius figura, quae si fundo accreta orat stellata, si lateri, oualis, vel reticulo pilae lusoriae similis est cen ra-quetto. Sed pro nostra opinione haec lateralis placentae accretio nihil ad uteri obliquitatem adfert, ut iam supra demonstrare studuimus, et quod nuperime celeb. obstetricans. Gallus confirmauit, inquiens. ,, Ufnu die fchi se Lage der Gebarnmiter unis die issilen L hendes Lindes hi ingen nichi Don im Aninachisen des turlucheris in die fer oder 'ner Stelle der Gebi . 1mitter ab. Gebei dies irrigi nasch der Maturriιth unichis aur Veranderting der Rigur der G bErnuιtter End der Eiψsern Gesau des Bauches bey, wie finisgeglaubi haben

292쪽

s β. IT Ad omnes pelvis regiones uterum vergere posse supra diximus q. q. ; ideo praeter hos quatuor praecipuos situs adhuc tantae existere possunt obliquitates, quanta dantur puncta intermedia inter expositos situs: inutile vero esset propria eorum signa dare, et peculiares methodos illis medendi addere. Quilibet horum lituum intermediorum ad unum istorum quatuor reduci potest. Unum tarmen adiicere necesse erit: DEvENTER,' postquam signa et difficultates, quas uterus obliquus in alterutrum latus par tui inducit, exposuit, uterum ita, ait, in alterutrum latus obliquatum plerumque etiam non nihil detortum esse, et hoc ex eius figura explicare sudet. LEVRETVs ' quoque dicit, se quandoque animaduertisse, si orificium uteri satis dilatatum fuisset, ut digitum introducere potuis et, speciem plicae, ut magni funis, cuius directio paulisper spiralis fuisset, et quam ab utero contorto oriri credit, atque contendit, id sequelam adhaesionis placentae intermediae

inter partem anteriorem et lateralem uteri esse. Ambo vero, etsi obseruatio iusta et vera sit, de eius origine erroneam seuerunt, Opinionem, ac recentiores obseruatores felicius huius imaginatae contorsionis causam detexerunt et explicuerunt. Si enim uteri fundus ad unum latus inclinat, collum vero et os uteri eius directionem non sequuntur,

quod quandoque fit, ut supra meminimus I. Iq. n. d. uterus oblique locatus ,per stum mutatum foeminae esua pristina sede distocatur, et os uteri in suo remanet sta tu, inde in eo loco, ubi collum uteri cum vagina coniungitur, parua curuatura vel plica surgit, quae in exploratione satis perceptibilis est, y ac quam plicam sapia ad

ducti auctores pro contorsione habuerunt. Haecce explicatio naturae quoque magis congrua esse uterus enim non

z. L. c. p. 249. b. BAUDELocQUE Ioe. cit. a. Suite des obserdationi pag. m.

293쪽

27 Tvleri obliquo. est saecus flaccidus et tenuis, qui facile contorqueri possit;

sed est uiscus maxime vasculosum, carnosum, ex fibris Muscularibus vasisque compositum, quod etsi in grauidi.

tate tantum extenditUT ab embryone, tamen tantum liti

niorum aifluxum coiicedit, et eius fibrae ita expliςantur,

ut nihil ab ipsius crassitie perdat, et ideo, quum neque silumi possit, extra grauiditatem plieam in utero ipso locum habere posse, ex eo ipso argumento quoque in graviditate existentia eius cessat. q. 18. Ad quem vero locum vergat uterus, isse situs non naturalis pro eius maiori vel minori gradu ad difficilem, imo quandoque sine artis auxilio non determinandum, ac pro vita matris atque foetus periculosum partum disponit, S etsi quidam nihil illum ad partum laboriosum conferre contendunt. Minoris momenti quidem uteri obliquitas nullas malas habet sequelas, imo quandoque ad

faciliorem conserre videtur partum, et tunc non nisi maxima cum cautione auxilia administranda: ' nunquam vero obliquitates maiores uteri soli naturae relinquendae,

sed pro variis gradibus et reliquis conditionibus, medelae cito adhibendae variae. Exitus enim talis obliquitatis secundum naturam sine artis adminiculo trictissimus est; collum enim et os uteri ad latus quoddam conuersa, difficit, lime extenduntur et aperiuntur: vires dolorum in inutilibus laboribus consumuntur, et saepissime plane cessant; axis longitudinalis infantis, qui plerum lue parallelus cum axi uteri est, in magnis obliquitatibus eius ab axi pelvis multum recedit: hinc inde noua oriuntur impedimenta: in sumino gradu obliquitatis antrorsum saepissime latus capitis in cauitatem pelvis superio rena intrat, ita vi auris

ossi pubis lusistat, et sutura sagittalis eum basi ossis sacri. 3 paral-

294쪽

Ahn Dissertatio de situ

parallela sit. In obliquitatibus lateralibus seetus mox fronte, mox facie aut nucha se praebet; si pelvis ampla' est, caput cum segmento inferiori uteri obuolutum protruditur; haec pars, in quam omnes uteri vires diriguntur, vehementissime extenditur, inflammatur, dilaceratur, vel gangraenosa vel sphacelosa evadit: ' aut caput foetus ossibus appressum immobile haeret, aut viribus uteri ita deprimitur, ut vertatur, et manus vel brachium

protrudatur, aut cranium foetus contra os pressum comprimitur ; ossa ipsa quandoque franguntur, ' et infans,

antequam vaginam intrare et in lucem edi potest, vitam misere iam amittit. In leuiori casu caput quidem expellitur per constantes, longos atque vehementes dolores; sed oblique, ut facies sursum versa sit, aut saepe auribus proveniat. F Humeri tunc ab ore uteri fortissime constringuntur, infans strangulatur, aut ad capitis auulsionem occasio datur. Perinaeum et vesica facillime rumpuntur,

placenta a diuturnis doloribus diuelli potest, atque haemorrhagiam lethalem producere: prolapsus uteri et vaginae huncce partum saepius sequuntur, ut quoque ob magnam partium inflammationem tam diu compres arum, retentio lochiorum, metritis, sebris puerperarUm, metuendae. Obstetricantis ergo est, simulac ex supra datis signis obliquitatem uteri cognouit, parturientem prohibere, ne valide cum' doloribus allaboret: deinde studere oportet, ut situm obliquum in rectum, et axi pelvis respon- dentem mutet, quod natura iam ex parte peragit, quae

saepe perfectam obliquitatem in imperfectam variat; arte vero obliquitati imperfectae per stum , et per sectae per directionem mederi debet: quomodo vero hoc in diuersis fiat casibus, sequentibus exponemuS pa ragraphis. g. I9.

295쪽

obliquitas antrorsum multo dissicilius dirigenda et

emendanda, quam lateralis. Si autem uterum antror-ssim propendere cognouit Obstetricans, adaptandus lectulus est, cui parturiens thorace humili, petui valde elevata, incumbere possit; sic intestina versus diaphragma ruunt, Vtero maius spatium dant, ut pro ipsius grauitate ad spinam dorsi relabi possit: postea adiutores duo, ni nibus digitis' decusistim coniunctis, vel mantile compli, Cato ventrem propendulum lente, sed quadam vi, at ol lere debent. Obstetricans deinde volam manus bene

viae am inter os uteri, promontorio. ossis sacri insistens et verticem capitis ita immittit, ut verticem atque frontem a promontorio ossis sacri antrorsum in axin pes

vis deprimere possit; si tali mod0 caput bene directum

est, naturae reliquum committere possimus; abdomen vero seinper duobus homilaibus sursum tollendum et retinendum, ne uterus in priorem relabatur situm,. et caput cum ore uteri: illum deprauatum recuperet.. Ore uteri ossi sacro nimis appresso, interdum manum inter caput et . Os immittere impossibile est; in hocce casu parturiens primo antrorsum inclinanda, ut orificium ab osse recedat, hocce in stu manus inter caput et uteri inferius se melintum detrudenda, et dein pariens in stum priorem reponenda . Operatio vero haec non nisi doloribus cessentibus instituenda est sultima quoque cum cautione diligentiaque ψ ne os uteri nimis irritemus et inflammemus; atque digitis impediendum , ne os uteri cum capite in pelvis cauitatem simul trudatur. ivlanu si istam capitis directionem perficere nequimus, vecte RooNHUYSIANO utendUm , et hic instrumentum optime adhibetur; sed

etiam brachium forcipis illi substitui potest; si autem directio nullo modo prorsus perfici potest, aut caput scmper situm datum mutat, fit partus vel occipite ν Vol S 4 nucha

296쪽

a 8snucha, praeuio; tunc inuet so instituatur, quae vero, si alia quoque pars ac caput intrat, hisce in casibus satis 'est dissicilis.

i Retrorsum vero vergens uterus rarius quidem obseris vatur, sed etiarn situs hic peior praecedente est , ' quia curuatura ossis. sacri et mobilitas ossis coccygis, quod in Partu reprimi potest, in antecedenti casu aliquantum descensui capitis fauot, quod vero, si caput ossi pubis insistit,

plane cessat. Simul ac obstetricans ergo hanc, obliqui. tatem cognouit, parturiens sequenti modo adiuuandae primo, illa lotium reddat, ne vesica ob magnam, quam pati debet, compressionem, detrimentum capiat; porro leni clystere aluum, ciere oportet. Post haec transuerse super lectum gentibus aut cubitis sulta, collocanda est foemina, ut fundus uteri antrorsum cadat; tunc manus a tergo in vulvam inditur, ita ut duo vel quatuor digiti obstetricantis a se inuicem diducti, ea ratione inter os pubis, os uteri ei ossi innitens, et caput locentur, ut inter illos media sit urethrasta, et rugarum vaginae columna superior, quo minus hae laedantur; et eo modo caput deprimatur in axin pelvis: externe quoque tentari potest, an eaput ab osse solui possit; si res bene cedit, reliquum naturae committitur; si vero minus, inuerso infantis, ut in

priori casu sine temporis dispendio facienda, praecipue si insans quoque situm habet peruersum ac deprauatum.

f. a I. Ore uteri oblique contra spinam unius vel alterius ossis ilei instante, et fundo lateraliter locato, foemina in istud collocanda latus, in quo os uteri percipitur: adiutorem ambabus manibus ventrem parturientis eleuare et inci,

nare

297쪽

alia steri obliquo. nare opportet: ' sun ius tunc ad alterum procidet latus, os uteri L ad axin peluis conferet, dolores illud aperient

facilius et amplius, et caput infantis rectius intrabit pelvis canalem: in hocce stu parturiens dolores tam diu elabo. rare debet, donec caput foe is totam pelvis cauitatem re- plet et recedere nequit; quo sacto se in dorsu in reponere

potest: si vero hoc nil profest, 'et iste situs non susteit

atque obliquitas nimis magna est, directio per manum tentalida. Immittatur ergo manus, si os uteri dextro instat lateri, sinistra, si sinistro, dextra, ita inter caput foetus et os uteri, ut eius vola caput ab os se solui et in axin pelvis deprimi possit: eodem vero tempore, quo hanc directioinem molimur, adiuuans fortis caute externe fundum uteiri eleuaru et versus abdominis medium collocare debet;

l caput tamdiu manu in axi pelvis retineatur, donec dolores illud penitus in eius cauitatem depulerunt; alias saepet uterus cum foetus capite in priorem recedit stum, si mal num iusto citius retrahimus. Si vero immisso manus disficilis est, foemina in latus, ubi uteri fundus est, reponenda, quia tunc os uteri ab osse ilei remouetur: deinde manus tuter caput et os missa, ita retinenda est, et Deminae situs supra descriptus dandus, et operatio terminanda; sic enim manus facilius inter caput et os uteri peia tnetrat. Non sufficiente vero manu, quid vecte Ro ova MuYAIANO persici possit, periculum faciendum: si hie quoque exspectationi nostrae non respondet aut infans male situs est, satim ad ipsius inversionem confugiendum est. g. a a. li In genere vero inversio infantis in pedes eius, dire-lctioni capitis in peluis cauitatem semper sero est praeferenda, quia directio in aliquali magna obliquitate valde dissicilis et vitae matris, praecipue vero infantis periculosa

298쪽

est, et quoque verendum, ne tempus opportunum inuetasionis em uat, et uterus super infantis corpus sese nimis contrahat. Si ergo obliquitas non minoris momenti et treliquae circumstantiae felicem promittunt euentum, sia- ltim ad versionem confugiendum, quae eo citius facienda, si cum obliquo uteri situ infantis peruersus quoque situs ilconiunctus est. Si itaque versionem instituere decernitur,. lectulus pro parturiente aptandus est. Ordinarius grabatus, cuius columnae rotis non insistunt, omnibus reliquis lectulis ad hancce operationem est praeferendus. ' Huic grabato imponitur primo saccus stramine repletus ac gausapa, subter quae culcitra firma ad marginem lecti mitti tur, ut clunes parturientis firmiter iaceant. Foemina tunc horizontaliter maxime imponatur lecto cum clunibus ad marginem', ut os coccygis et perinaeum sperta restent, . femora et tibiae inclinatae sint, et pedes duabus sellis congrue, positis insistant, qui ab adiuuantibus firme tenentur. Obstetricans tunc manum bene inungat, et lente in vagi nam immittat, praecipue sub doloribus; simul ac vero os uteri attigit, exspectandum, dum dolores finiti sunt: nam inter dolores utero manus non immitti debet. Tunc in uestigentur pedes infantis, quae inuestigatio facilior. reddi potest, si externe venter parturientis manu tangitUr,. et ex maiori crassitie in uno latere quam in altero concluditur, ibi maiorem infantis partem esse, et ergo in latere opposito manus pedesque inueniendi. - Si una manus immissa versionem infantis tentat, altera externe fundo uteri imponitur, ut retineat hocce viscus aut situm eius mutet. Semper manus in uterum immittenda, ubi facillime et securissime ad pedes insantis perueniri potest. Hocce plerumque sit, si manus ad latera aut ad posteriosem partem uteri immittitur: ' tunc pars obueniens infantis prosequenda, dum ad ventrem et funiculum umbilicalem laetus peruentum est; indeque manu progrediendum iuxtati. BAUDE LOCQUE p. 3 8. o. BAUDELOcQUE p. 336

299쪽

iuxta eius partes genitales, se mora, crura et malleolos. Si ambo crura possunt comprehendi, ea simul deorsu in lente sunt ducenda, dum medius digitus inter malleolos duorum pedum applicatur, ceterique digiti detrahunt. Si modo una, pes prehendi potest, deorsum trahendus est et tunc saepius alter sequitur; quod si vero hoc non accidit, psotracto ante orificium vaginae pede iniicere conuenit latam sericeam fasciam fundae similem; alter vero investigandus est ita, ut manus prope partem extracti pedis interiorem immittatur et haec usque ad partes infantis ge-ir initales veniat, atque inde pergat usque ad genu, quod vel ad dorsum vel ad ventrem situm pollice debet prehendi, et posterioribus digitis deorsum trahi, quo facto pes manum trahentem sequetur, et ita ope manus extra vaginam fasciam trahentis, pedes proferuntur. Semper tamen Obseruandum erit, pedes ad superficiem corporis anteriorem moueri, quia alias dorsum dictorquetur, aut pedes distocari possent. y Saepius quoque accidit, ut alter pes infixus haereat inter uteri substantiam, aut ossibus pelvis iii sistat: hanc ob causam pes inde dimouendus est; semper tamen cautione utendum, ut attractio foetus non nisi extra tempus dolorum perficiatur; prolatis pedibus usque ad coxendices, digitisque pedum sursum, ealcaneis vero deorsum spectantibus, vertendus est infans, dum una manus subter corpus infantis iam extractum mittitur, altera vero pedes infantis linteo circumuolutos extra vaginam tenet; et tunc lente et sensim corpus infantis.inuertitur, ita ut pronum non ex toto, sed aliquantum obliquo inventrem procumbat, hacce tamen Obseruata cautela , ut in illud latus infans vertatur, in quod naturaliter inclinat. Alias enim caput infantis obliquaretur, et progressus per ossa pelvis dissicilior redderetur. Verso itaque corpore infans deorsum pedibus est trahendus, parturiens vero adhortanda, ut omnem intendat neruum ad emittendum infantem: si vero infans ossa pelvis transgrediens valde r

300쪽

ο84 Dissertatio de situ

sistit, tunc manus obstetricantis prope insantis ventrem immittenda iterum est in vaginam uteri, et progredi debet usque ad os infantiy, ibique cognoscere, an renisus infantis dependeat vela situ capitis, vel ab exiguitate pelvis. Priori in casu duo digiti in os infantis immittendi sunt, quibus maxilla inferior tenenda est; et ita situs deprauatus, ita rectum deduci potest, 'nempe in diametriau, obliquum DEVENTER I. In posteriori vero, praesertim ubi unum vel ambo brachia adhuc iuxta caput infantis sita sunt, illa sunt detrahenda, unum post alterum et statim iterum infans deorsum trahendus est: si uero sine hacce operatione partum snire possumus, melius, quia sine brachio uterus circa collum se constringeret, atque sicilius caput retineret. Si adhuc renititur, tunc digiti unius manus tenere debent maxillam inferiorem; duobus stilicet horum in os infantis missis: altera vero manus prehendit collum, et ab uno latere ad alterum trahit, et hae ratione foetus educendus est. Eodem vero tempore quoque respiciendum est ad funiculum umbilicalem, quilion semper eadem ratione ac corpus descendit, ideo quandoque tenditur, et metus est, ne rumpatur. Ut hocce impediatur, simul ac nates apparuerunt, duo digiti sub abdomine infantis in vulvam intruduntur, funiculus a linprehenditur, extrahitur et ita ruptio praecauetur; si vero attractio impossibilis esset, melius est illum discindere, et sines digitis comprimere. Si caput longe adhuc retine. retur, et ratio inter id et pelvim non congrua, forceps ad caput extrahendum applicetur.

Praeter ea incommoda, quae obliquus uterus gignitet quae supra exposui, ROEDERE Rus et multi alii celebres obstetricantes, illud dolorum spuriorum accusant; minus vero bene hoc dictum censemus: plurimi enim auctores hi

SEARCH

MENU NAVIGATION