Dissertatio medica inauguralis, de erysipelate : quam annuente summo numine : ex auctoritate reverendi admodum viri, D. Gulielmi Robertson, S.S.T.P. Academiae Edinburgenae Praefecti : nec non amplissimi senatus academici consensu, et nobilissimae fac

3쪽

DISSERTATIO MEDICA

INAUGURAL IS,D E

U A M, ANNUENTE SUMMO N U M I N E, Ex Auctoritate Reverendi admodum Viri,

ACADEMIAE ED INSURGENAE Praesen

NEC NON

Amplissimi SENATUS A C A D E M I CI consensu. Et nobilissimae FACULTATIS MEDICAE decreto;

Eruditorum examini subjicit

HIBERNUS,

Id autem, quod Eeυσι πελας vocari dixi, non solum vulnere supervenire, sed sine hoc quoque oriri consuevit, atque interdum periculum magnum adsert; utique, si circa cervicem aut caput constitit. Glgus, Lib. 5. Par. 33. Ad diem ia. Septembris, hora locoque solitis.

Academiae Typographus. Mi DCC, LXXXVII.

5쪽

viro eximio, eruditisaeo,

Nosocom. Reg. Edia. Medico, Artem salutiferam feliciter excolenti, Qui plurima beneficia in me e tulit, Per omne tempus, Quo studiis medicinae, In hac Academia Alma, Incubuissem;

7쪽

Atque

Armigeris, Iuris consultis, urbis Limerici, huic, Et Waterfordiae, illi Merito propraetoribus ;Hoc opusculum, Animi quidem grati, Et summae observantiae,

Testimonium, Sacrum esse volui

8쪽

Dedie. lin. 6. ps in me insere contulit, Pag. I. l.

pro dissidat lege diffideat

ps definit. deis .

. I 2

pro dissertendum lege dissertandum

inter alios, teste

intestini intestina

animali fossili 29. i in affectione externa affectioni

externae et r.

9쪽

DISSERTATIO MEDICA

INAUGURALIS,D E

ERYSIPE LATE.

TT II J IJ S C E quum morbi, tametsi saepe occurrentis usui, saepeque etiam mortem asserentis, hactenus latura parum comperta est ; quumque medicae perit isti mirtis, diversis temporibus, investigationem prosequi digiati sunt, qua de causa, et ipse de eodem pauca explicare latui; quidquam autem, Vel Penitus noVum, Vel certum, ne allaturum vix assirmare audeo. Duo in genera infammationem cSternam divisit egre ius noster Proselsor Cullen, quorum alterum Pligmon , iterum Eryllema, vocatur ; et quo utriusque externa sa ies inter se dissi fit, accuratissime in Synop. Nosol. Me rod. definit ; nempe, Ps IHI V.

10쪽

DE ERYSIPE LATE.

Phlegmone rubore vivido ; tumore circumscripto, in sa-stigium plerumque elevato, saepe in apostema abeunte;

dolore saepe pulsatili - .

Euthema colore rubicundo, pressione evanescente ; ambitu inaequali, serpente ; tumore vix evidente, in cuticulae squamulas, in phlyctaenas vel vessiculas abeunte; dolore urente f. Quod ad Erythema observavit idem auctor l, nomen Erysipelas ei, apud medicos scriptores, plerumque impositum. Censet autem, et, ut ego existimo, nec falso, quum Erythema in duo discedat genera, sua nomina singulis tribuenda. Utrorumque revera facies externa eadem, sed

prout partes systematis reliquas plus minusve assiciant, possunt distingui : Altero in exemplo, assectio solummodo localis est, nulla systematis praecedente affectione generali orta, sique eo inclinare in ejus progredia videretur, sicuti in localibus caeteris inflammationibus, pulsus frequentiores reddendo, aliaque febris symptomata inferendo, plerumque fit. Erysipelas autem, initio, sybtema assicit totum ; corpus, scilicet, febre ei, quae Exanthemata solet praecedere, haud absimili, corripitur; neque Erythema, nisi talis febris aliquamdiu substiterit, in cutis superficie patescit, et cum sebre, ex qua nasci videbatur, quodammodo conjuncta, cursum suum conficit. Huic exemplo, Pios Cullen, Erysipes alis nomen solum tribuen dum, at illi alteri, nomen Erythematis constanter imp0nendum, judicat.