Commentatio de L. Attii didascalicis [microform]

발행: 1831년

분량: 34페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Brtit. 64, 28, seriasso hi agam ino fimor, si et, qui ipse se in Graecis

literis magnum processum haheire, in Latinis nonnullum scripsit vid. Su ton. I. α), a Cicerone Latinis litesis inst=uctus, non Graecis significatur. D Satis est ex hac causa subIatus fetus iste et ornamentis fictitiis privatus, patefactumque simul, quanta testimoniorum consensio sit, Attio poetae didascalicon libro vindicantium, ut iam Videndum sit, qualia sint, qω his auetoritatibus oppbnuntus, argumenta. Ex quibus illud vix attingendum est, quod fisi honorifice es adisicio poetae titulo Cicero hominem, quem tanti Deerit, illo Bruti Ioho non commemoraturus fuisse dicitur

et errorem castigaturus ' nam neque, cur poetae appellatio in Notissimo homine unoque eius nominis scriptos necessaria fuerit, video', nec est in P. 1, neque, cur non licuerit simplicite sane ullo verboram honore aut contumelia gravem errorem refellere. Ipse autem error nam id altero loco ponitur, ei si mirus est profecto in re et testata me Veteri ad-6 De Sisennae aetata quaestion sin instituit A. micher in ommentation de C. Licinio Calvo Poeta 4. . 99. d. Lips. . qui dum premit Vellei temporum notationem arum aeeuratam in lirium exirin locum coniecit homiris, a 1quantum disitinctos, ut orator a Asri- Canum, Laelium et L. Crassum, M. Antonium), Cicerotiis lotum, quem posui, interpretando P rvertit, tu quo 1ihil putat d tempor dici, sed do Sisentiae oratoria iacultat ita iu- Icari, ut medius ei inter Sulpicium et Hortensium assignetur locus. Vim iacit vectis interieetus inter dua intates, tum maiorem, minorem et praecesserat Inferioris quam Sulpicius ceterique oetatis erat proximu L. Sisenna aetate medius inter utrumqu ,

facultate utroque inferior satis aperte dicitur; nec aliter ossius intellexit. Heudi Phologg. ad Brut P. CΙΙ, vulgarem rationem Seeutus, Praetorem inter Peregrinos a. 676 s. π2Emilio Lepido Lutatio Catulo coss. iacit; verum, qua id nititur, inscripti a F. Ursino momorata admodum auspecta mihi est; si utebatur salsis Ursinus; vid. OroII. Inseripit Lati Vol. I. P. 66; nam Cicero iis fragm. ex orat. I. Pro Cornel. p. 966. Gradiv. UOL IV. . . . 450 reli. , quod de historico intelligendum ess Asconius docet, raetorem urbanum fuisse videtur ostendere, ut qui Cn. CorneIii, civis, bonorum Possessionem dederit P. Scipioni. Non videtur dubitandum, quin idem recto intelligatur apud Cic. Verr. II, 45. IV, 15. uoniani errores in hoc homine commissos notare incepi, addo . M. Ilii Ieri et Baehrii hist ut Lat. p. 278 , Sallustium erutremam vitae artem in conmeetudine legantis philosophi, Atei Praetextati transegisse, et ossi es Baehri 03. 285ὶ Asinin Pollionemhreviario rerum Rom. ab Aloio instructum narrautium, ex male tutellecto Suetoui loco, ubi apertum est, id ad Sallustium pertinere.

22쪽

modum et cum reliqua scenae historia coniuncta, tamen nulla est causa, cur ab Attio eum committi potuisse negemus, ab alio autem docto homine, qui in iusmodi rebus quaerendis et scribendis singulare Studium posuisset, non longe ab eodem tempore commissum dicamus; neque enim tempus inte lectum inter Attium, qui Ciceronis aetatem senex attigit, et alterum illum, qui aliquanto ante Ciceronis Brutum Varronisque librum de comoediis Plautinis editum scripsisse Putabitur, tantam rei ignorationem adferre potuit. Rem conficit, quod non a solo Attio, sed ab alio scriptore eiusdem sero aetatis in ea re erratum ostendere Possum. Sed notandus est

antea alius sanni error, qui ipse in hac de prima fabula apud Romanos acta quaestione non semel labitur. Alia post Videbimus nunc hoc. Qua rit, quibus Iudi illa fabula acta sit, rem vix quaerendam; sed tamen Ateium, in tempore falsum, nescio cur ludorum nomen recte edidisse iudicat; actam igitur fabulam ludis Iuventatis, qui anniversarii fuerint. Verum nulli

unquam ludi anniversarii Iuventati fuerunt alia sunt enim sacra Iuve talis, qua ex Cicoronis ad Atti . P. 1 huc transfert, ludiquo Iuvenales

amerone imperatore instituti satisque aperte ille, quem Ateium pro Attio appellat, Otipos ludos propter victoriam actos dixit, ut si in aliud tempus res reiiceretur, etiam Iudi alii quaerendi essent. Ne voti quidem, opinor, ulli antea Iuventati Iudi, cui simul ex eodem illo voto sedes dicata cultusque constitutus est. Testis est rei Livius hist. lib. XXXVI, 369. . . Sed a Livio ludi illi ex Salinatoris voto non, ut ab Attio C. Cornelio Q. Minucio coss. a. 557 s. 197 facti narrantur, sed P. Cornelio Scipione asica, '. Acilio Glabrione coss. a. 563 S. 191. Eodem a

tem anno ludos ob dedicationem aedis atris agna Idaeae factos refert, quos, inquit, primos cenicos uisse, Antias aderius est auctor, Megalesia adpellatos, quae Verba aliam Sententiam non habent, quam hos ludos primos omnino scenicos fuisse, adpellatos autem Megalesia, ut maior etiam sex annis sit Valerii error, quam Attii nec licet

eum mulieres ad Liv. XXXIV, 4, 3 eam tantum rem a Valerio tra-

23쪽

ditam illis verbis putare, quam tribus annis ante Livius notat P. Asricano ΙΙ, T. Sempronio Longo coss. a 560 s. 194, Megalesia ludos scenicos tum primum sediles fecisse, ut et egalenses Iudi antea fuerint, sed non scenici, et scenici, sed non in egalesiis omnino ex eo, quod id, quod de uno quodam genere Iudorum esset dicendum, ad ludos omnes translatum ab aliquo esset, ipsaque ludorum nomina Megalesia, Romani et genera scenici Sc.hinter se permutata, isque error negligentia ad plures manasset, confusio quaedam in tota hac re talis essecta est, ut errorum seriem Vix e Sequi possimus ad nostram rem satis est, potuisse illud tam negligenter acribi ab Attio, etsi facile errorem vidisset, si attendisset. )Νogat deinde sannus illo tempore eiusmodi opus ab eo homine coniici potuisse quod is sine causa, ut supra dixi, omnia Omi genera Omplexum statuit; deinde quod vastae et latae eruditionis opus appellat, recte facit, si primum illis finibus argumenti positis, quid aut nos aut fortas Se Alexandrinus Iiquis criticus postularet, quaerimus didascalicon illorum Sor Ptor quam Iato evagatus sit, quam operoso in singlata inquisiveri nescimus;

8 Qui haec paulo accuratius attigerunt, audat Duker ad Liv. I. I. si ad XXXIV, 44 5. Negligentia, non rei ignoration Iapsum esse Valerium , apparet ex eo, quod, ut ex Ascoui ad Cic. Corne . p. 100 Η. 961 GraeV. patet colI. disput nost de Ascou. P. 72 not. , sedes Ordinum in theatro secretas a 560 s. 194 narrauctrat. Ut tota res e apiciatur, componam, quae tradita sunt, Verique similem, si non veram, dissensus originem monstrabo. A. 550 s. 20 Cethego et Tuditano coss. Primum Megalesia facta, accito ex Phrygia Matris Idaeae cultu, sine scenico apparatu Liv. XXIX, 14ὶ fieri potest, ut aliquis, quod Postea scenici erant, statim fuisse putarit ut accidit Daceri ad Festum V. Salutaria. Osauu nescio quid acciderit, qui Megalenses iam antiquissimo regum tempore institutos narrat Ρ. 58 . Sed scenicos primi fecerunt aediles curules anni 560 s. 194 P. Asricauo II, Ti. Sempronio Longo coss. Liv. XXXIV, 4, 3 . Hoc ita Error acceptum, ut prina omnino Iudi scenici in eum annum coniicerentur. Sed Eodem anno facta erat celebris sedium senatorum et plebis in thsatro discretio. Ea a Valerio Antiate vid Ascon. . nuper . et Livio XXXIV, 44,4 et 54 4ὶ octo in Iudi Romanis facta tradi videtur, sed propis celebritatem Megalensium huius anui ad eos translata res est sortassct ab aliis, Certe a Cicerone in orat de harusp. resp. in ea, quae nunc enstat, e 12 et Val. Maκ. II, 4, 3 suerunt etiam, ut is, cuius nomen

24쪽

nam quod summa pro illa ortate Metrino librum fuisse dicit, o doctori negligentiore iam apud Euripidem usu fuεius expositum fuisse, quam pro Attii aetatis eruditione, quam late fusa fuerit illa disputatio, non o

stat doctrinae audem non detraho libris paene ignotis, sed tamen ea ex eo non confirmatur, quod Cicero gravem errorem notat, Varro de Plauti

moedia dissentit, Gellius scriptorem frigidis argumentis usum iudicat et sunt sane frigida Graecarum quidem literarum ea cognitio, ut aliquid de tragicis dicere potuerit, non dubitandum est, qui in Attio fuerit, qui multas fabulas a Graecis ad Romanos transtulit. Ipsa est diligentius consideranda dubitatio, quod cum iis, quae initio huius commentationis diximus,

coniuncta est, cadatne genus totum Scriptionis in Attium eamque aetatem. In quo cavendum est, ne, quod superius attigi, nihil interesse credamus inter tempora valde diversa, constituendumque accuratius, inter quos homines, qua literarum aetate Attius vixerit; nam si Livii Andronici aut Naevii aut Ennii etiam tale scriptum ferretur, iure dubitaretur esset enim non m nus fero mirum, quam quod Vulgo do L. Cincio limento traditur, quem

apud Asconium Illo loco excidit vid. omin de Ascon l. c. , qui Iudos votivos ipsorum eonsulum commemorarent. Id alii consulum auctoritate iustitutum narrabant, ut Cicero iuorat. do harusp. resp. et alii apud Liv. XXXIV, 54, 8 Verius, ut videtur, alii ensorum Sex. Elii Paeti si C. Cornelii Cethegi Liv. XXXIV, 44 et Valerius Antias . Iam qui

hoc anno primos Iudos Scenicos aeto errore, ut dini, Credebant, coniungebant eum Co

thegi nomine. Hinc factum, ut in ipsius C. Cornelii Cethegi et O. Minucii nun ou-

sulatum a. 557s. 19 transferretur cenae origo, ut ab Attio factum videmus, quum praesertim eo anno Iudi Romani magnis centius, quam alia , facti et Ioetius speetati eo

lique ter instaurati essent Liv. XXXIII, 25 . Denique a. 563 s. 191 quum templum JUatris Idaea dedicaretur, magnificentius iu dubio eius ludi facti itaque suorunt, qui

hoc demum anno scenicam actionem additam tradereut, deinde eo, quo ostendi errore omnino hoc anno primos ludos scenicos actos, ut Antias Liv. XXXVI, 36 . Sod eodem anno Iuventatis Iudi facti itaque ad hos idem translatum hoc error cum altero, quem exposui paulo ante, coniuncto oritur tota Attii ratio. Non dico hunc orrorum ordinem certum esse, quum n Livium quidem singula Sive confusione tradidisse praestar possim; sed patet causa errandi Ilecentiorum Perturbatione huius rei mitto. Osannus quum tamen data opera dissensum illum Attii et Ciceronis tractaret, totum hoc de ludis ignoravisse videtur, Dukerum mitror Ciceroniaui loci rationem non habuisse.

25쪽

eo tempore, quo Primus annales rerum Romanarum Latinos Fabius edidit scribendaeque historiae tenue initium factum est, de verbis priscis, de s stis, de re militari, de consulum potestate similiaque scripsisse narrant; qui error olim a Longotio animadversus est, nuper a Zumptio in Iah biich. f. issensoli Critik. 1829. . . 12. sublatus. Verum Attius, inter quem et superiores illos Pacuvius, dimidio seculo maior, interiectus erat, vixit cum C. Lucilio, qui etsi natu minor fuit, tamen ante Attium est mortuus grandior eius aetas in id tempus incidit, quo grammaticorum studia Romae fervebant vid. Sueton de illust gram m. c. 3.), habuitque Paene aequalem, paulo aetate inferiorem, L. AElium Stilonem Praeconinum, huius studii paene principem inter Romanos Varronis magistrum, qui a 654 S. 100 etellum umidicum in exsilium secutus est, quemque Cicero, qui cum Attio exactae aetatis sene collocutus est, adolescens seniorem audivit Brut 56,

207). Saevius quoque Nicanor Sueton de ili gramm. 5 et Aurelius p lius, qui . 662 s. 92 P. Rutilium Rufum in Asiam est secutus, quum

Romae philosophiam, deinde Phetoricam, ad extronaum grammaticam docui set Suet. l. c. 6 , Attio senescente soruerunt. tque hoc tempore quanto

opero huiusmodi studia apud omnes Viguerint, patet vel ex Lucilii exemplo, qui libro nono satirarum orthographica ita tractavit, ut de singulis literis praecepta deinceps poneret, et in his rebus auctor a posterioribus citatus est vid. fragm. maxime Quint. 1, 6 8. 1, 7, 15 1, 7, 19. Vel. Long. de orthogr. P. 221 et 2220 P. Scauri de orthogr. p. 2255 . Erant docti'

mines et literis instructi, carminum existimatores, ut Persius ille, cuius Lucilius se iudicium reformidare significabat. Exercebatur ab ipso Lucilio versibus critica quaedam Poematum censura Geli. XVII, 21 clariorque tunc in poesmatis eorum Obtrectandis Lucilius fuit coli. Horat sat L 10, 53

sqq. ' Patet iam notabile videri in Attio illud scribendi genus, non mira

s Perverse volgo extremus Versus ita interpungitur et explicaturo quasi Lucilius, quum de se 1Oqueretur, aliis omnibus a se reprensis se Praeferre solitus sit. Nihil magis ab Ho-

26쪽

bile; idquo magis etiam apparebit, si addidero, circa illud ipsum tempus

similiter de poesis historia, sed VerSibus, alium poetam scripsisse, minus nunc notum. Is Porcius est Licinius, cuius de initiis poesis Romanae e sus duos trocliaicos tetrametros catalecticos Gellius citat lib. XVII, 21, qui ex eodem opere Sun Pti esse identur, ex quo VerSus complures eiusdem generis de P. Terentio poeta asseruntur in Suetonii vita Terentii. Is Lic nius, quem Baehrius, alios, ut Solet incaute secutus P. 241), eundem fortasse esse putat ac Porcium Licinum, cons. a. 70 s. 184 quo anno Plautus mortuus est , a Gellio, qui eius epigramma lib. XIX, 9 affert, Q. Lutatio Catulo cos. 652 s. 102 praeponitur. Scripsisse illa de Terentio aliquanto post eius mortem, Patet X eo modo, quo Africanum, Laelium, Furium memorat Tres Per id tempus qui agitabant nobiles facillum6. R Libri nomen ignoratur; nam quod eicher de poetis appellatum scribit, testem non habet videtur de similis argumenti libro Vulcatii Sedigiti cogitasse, hominis, ut linius appellat Hist. at XI, 99y, illustris in poetica is enim ita inscribebatur.

rati consilio alienum, quam stultissimae huius arrogantiae criminatio utitur enim hac ratione, ut libertateiu illam vel in optimo Poenia te partes quasdam reprehendendi iam ipsum Lucilium secutum Ostendat eiusque, liem ipse reprehendisset, exemplo se tu statur. Itaque necessari hoc dicit alec tamen Lucilius ita loquitur, quasi illis maior sit nec ego tam iam arrogans, ut, quod inculta et negligentiora quaedaui in Lucilii satiris dico, me illi praeserant. Nec aliter verba intelligi grammatica ratio sinit tit enim demus, i duas sontentias Versum distrahi et suppleri posse sequitur, certe mitti non poterat Praepositio auloe vocem maiore Verum viderunt et olim alii et Vielandus.

io IVolchori do Licinio Calvo p. 138 iuuiox in Erotitii aequalem fuissct suspicatur. Nouos huius loci quaerore , sitne hic intelligendus apud Cic. de Fin. 1, 3, quod probabile sane est o linii libro citatur a Charisio I p. 103, idemque videtur esse Porcius a Varrone citatus de L. L. VI p. 100 VII. p. 380 Sp. in Proser aliquot Vulcatii versus Gellius XV, 24, alios Suetonius in vita erentii. Sed quando vixerit, incertum est; quamquam im eum quidem longe ab hac Attii aetais remotum 1 uiss putarim Suetonius iudicia de Terentio hoc ordine possit, Afranii, Vulcatii, Cicerouis C. Caesaris.

27쪽

Demonstratum est, nihil esse, cur propter aetatis illiu literarum eondicionem de Attii eruditionis studiis librisque eo pertinentibus dubitetur obscurata autem se laus, quae quanta fuerit, non Constat, non est nisi ab ipso sanno. Iam ne illud quidem mirum est, didascalicon scriptorem inter eos memorari, quorum de Veris et subdititiis lautinis fabulis exstarent iudicias nec, qui apud Gellium ei adiunguntur, multum ab eius tem pore afuiss Videntur δ' Atque ad eorum aetatem propius accedet illud Attii opus, si, ut mihi quidem Probabile Sse Videtur, a seniore Post fabulas scriptum statuimus. De quo opere Praeter ea, quae exposita sunt, nihil habeo,

quod dicam. Illud ex iis, quae Gellius III, 11 citat, apparet, frigidis argutiis

grammaticorum, quas quis a Poeta de Poetae opere scribente ViX exspectaret, non caruisse; ex quibus tamen minus de ipso Attii ingenio poetico coniectu ram faciemus, si meminerimus, in erudita illa quaestione eum sine dubio, suo sensu excluso, ad illorum Graeculorum rationem se composuisse, qui carmina Vetusta tanquam formulas rabulae alicuius auxi artificio coinpositas tractare solerent. Post Attium sisnilia, sed alio modo et, ut vidctur, tantum Latina, Varro exposuit libris de poetis, de scenicis originibus, de actionibus scenicis, quaestionum Plautinarum.

Pragmatico libri Attii, ut omnia, quae in hoo genere Scripsit, comprehendam, quales fuerint, constitui nequit, nisi quod, ut iam supra dixi, eatenus simulitudinem aliquam argumenti cum didascalicis habuisse patet,

12 Do Tlio Stilon dictum supra et proxime do Sedigito Claudius, Aurolius, Manilius a Varrone citantur tanquam Priores Claudius nescio a sit Servius Iodius, lii euer vid. Sueton de illust grauim. 2 3ὶ Aurelius est pilius, quem supra attigi, qui a Symniacho Epp. 1, 14 Rutilii magister dicitur. 15 Anisquam a didascalicis discedo, addendum aliquid do anno illo videsur, in quo Attius

erravit. saunus vim. Postquam disputation non necessaria Attii rationem quam supra ostendi autum negligentiae deberi, refellit, quod ita factum erat a Cicerone, accedente Varronis auctoritate et mutum Ceterarum rerum ordine, ut novis argumentis opus non esset, Saltem non iis, quae ex ipsius Ciceronis testimoniis in Catone ducerentur ad extremum quaerere instituit sabula, quam victam Claudio et Sempronio

28쪽

ut in iis de scena et rebus Scenicis Scriptum fuerit. Versibus compositos fuisse, cuius formae in simili argumento Xempla iam Vidimus, ostendit fragmentum apud on. P. 150, quod duobus Versibus tetrametris trochaicis catalecticis constat: Et eo plectuntur poetae, quam Suo Vitio, sePius, Ductabilitate nimia vestra aut perperitudine; nam suo pro una syllaba est tertia vocis ductabilitate syllaba ictu producitur; nec obscura sunt eius metri Vestigia in altero fragmento, quod eodem loco assertur libri numerus nec in hoc nec in prior notatur :Describere in theatro perperOSPopulariS. Nam quod ex primo libro citatur p. 156. corruptum est, ita tamen, ut extrema facile emendentur, pro hominis, quod Vulgo legitur, substituto nominis: Et cuncta seri cetera

Fortasse legendum est becill ob Ponderitatem In margine exempl. bibl. univ. pro quod adscriptum est Ob. Apud Gellium XX, 3 sicinnistas quorum erat genus quoddam saltationis Scenicae Attius commemorasse narratur dixisseque appellatos

nebuloso nomine.

coss. iam constat, annone 14 an 513 acta sit, eoque deducitur, ut, quoniam Ennius 11atus suorit a. 514 amilio et Valerio OSS., is autem natus tradatur uno post Primam fabulam, a. 513 actam Statuat, numerumque in Bruto Ciceronis Et alium iu Catona mutet eique, quae mihi causa monendi fuit, assentiuntur ange iud Trag. Rom. p. 4not. 5 et Neicher de Laevi p. 48. Ignoravit igitur, qui de chronologia disputare vo-Iuit, nihil inter haec interesse en Varroniana ratione, quam Atticus et Cicero seque-hantur, a. 14 illos consules suisse ex illa, ad quam Metaelius Enui annos et alios numeravit a. 13, quumque de consulibus coustet, non traeri de annorum discrimiuel Commentarii, quorum testimoni Cicero utitur, in ut sanuus putat, pontificii suerunt, quos tam indo finite ex antiquis Ommo ignificare nou solet, sed potius macistratuum, qui ludos edebant. Ex huiusmodi commentariis ductas opinor didascalias Terentianas.

29쪽

De Parergis multo minus constat, cuius unum Dagmentum eorruptissimum superest. Mn. p. 61 Quo iure Harduinus in ind. auci a Plinio Ia dati ad L. Attium poetam retulerit, quod egitur in Plinii ind. auci lib. XVIU Accio, qui Praxidica et in ipso libro XVIII, 554 Adiecit iis Accius in

Praxidico, ut Sereretur, cum Luna esset in Ariete, Geminis, Leone, Libra, Aquario, et hoc opus idem esse ac Pragmatica dixerit, nescio. Illud extremum sit, ne Annales quidem L. Attii, quorum Dagmenta post Stephanum indicavita. G. Vossius de laist Lat. I. c. 7 P. 10. Oper. l. IV.) hoc erudito ac paene grammatico genere abhorruisse Videri, eamque fortasse causam esse, cur tam raro a Grammaticis citentur; quod unum est Bagmentum plurium versuum, in eo Saturnaliorum Romanorum origo a Graecorum die festo derivatur. Apud Festum, qui s. V. Metelli horum annalium librum XX claudat, error sine dubio Permagnus eSt in numero. Haec scripsimus, ut homines et literarum Studiosos et patriae amantes invitaremus ad festum conVentum nobiscum obeundum, quem academia

nostra die natali FREDERICI SEXTI, iterarum studiorumque liberalissimi fautoris, patriae parentis, salutis publicae inter multiplices aliorum imperiorum turbas et pericula tutoris, feliciter redeunte aget. Con venient, qui his sollemnibus interesse volent, die V mensis Februarii hora

XII in auditorio domus regiae. R IANUS V KEN NOR MANN,

universitatis rector, publica oratione, quam iustam sibi de tali rege grat Iandi causam academia nostra habeat, Stendet, memoratis tum ceteris, quae ab eo ad omnia literarum genera, tum Praecipue, quae ad naturae perscrutandae studia prosecta sunt, beneficiis. Idem more solito eventum certaminis literarii civium Academicorum anni superioris exponet, iudicia censorum PraeIeget, victoresque renunciabit Proximi certaminis materiam praebebunt themata

30쪽

infra scripta, in quibus qui vires exercere olent, commentationes intra C lendas Decembres huius anni universitatis rectori tradent; ad quaestionem tamen ex historia naturali sumptam tractandam conceditur biennium, ut ad Cal. Decembres a. DCCCXXXII commentatio censoribus offerenda sit. De condicione quaestionum ex philologia orientali et historia naturali superiore anno propositarum cives illo tempore certiores facti sunt.

I THEOLOGIA.

Exposita biblica iustificationis notione, ostendatur, quibus erroribus dogmaticis haec doctrina obscurata fuerit, quibusque abusibus ecclesiasticis depravata, a quomodo ad Veritatem rectumque usum it revocanda.

Exponantur et solvantur quaestiones iuris, qua Praebet materia de coniugum divorti nec non clo CParatione quoad morum et mensam, ratione cum bonorum ad ipsos pertinentium, tum iurium atque Obligationum erga liberos, et quoad statum uxoris civilem. In hisce quaestionibus enucleandis praecepta iuris universalis, Romani, patrii legumque Europae celeberrimarum explicentur et inter se comParentur.

Explicare essectum balnei vaporosi, quod Russicum dicitur, in fumctiones corporis organicas Sub Varia eiu temPeratura, eosque Monere mo hos in quibus utilitatem eius experientia probavit.

Enucleata notione philosophiae practicae describantuTotus fines, ambitus et parte essentiales.

SEARCH

MENU NAVIGATION