De M. Tullii Ciceronis oratione Pro Flacco [microform]

111쪽

jicienda videtur, quum in Mot iam Animadvertit Emestus si se miratin is exemptum, quemadmodum se tuentia ima recinem exe- satis 'feent. h. l. idem sero auit, neque igitus Cicero .

hi adnussis tautolreiae . criminationes defendi posse videatur Recte quoque vir Ael. addidit, a senuiua easet Iectio imitae , vocabulis translatis, seribendum potius fuisse in eo se a gusλ mitatisne, neque intelligi posse. quomodo Γ-hrariis in mentem merit, pro ininatione, quod unicuique rem obiter Perlustranti, planum esse debuerit, Ponere o--ns, quod dissicilius suerit intellectu quam vero dedit interpretationem.

quam et Lallemando ut et Garatonio placuisse via deo, haec omnino, pace dicam virorum illorum doctissimorum, vereor, ut oratoris menti conveniat. Ita enim locum interpretatus est ut ciceronem sibi voluisse dixerit, multa idcirco serti Ihescenda videri, quod magistratuum et civium Romanorum conditio, quum scelestissimi homines. maeo damnationis exemplo invitati ipsis molesti as aluusmodi et pericula, vel sine causa idonea,

creare non vererentur isera omnino esset fui

rc 2 Quod si verum est. Ciceronem non minus, quam altera illa lectione accepta. TmnoM γεῖν videri suspicor. misisset enim multo ideireo pertimescenda videri, quum quod conditionem civium Romanorum deteriorem laci ni eo quod

112쪽

nsinum vivimus us exemilum edant quo ma gis ad DPMuium quemve accusandum alliciantueritum etiam quod exem Ium atatuant, quo scelestissimi isti inritati sacillus ad optimi cuiusque ac-Cusaticinem descendant, ideoque vium Romanorum condas miserior sat necesse sit. - At di cat aliquis, noli ita sunt capiendit; desindo Emestieonaeatoma, quam dedisti, interpretationem, sed vocabuli exeri se, quam addis, recte sese non habet ' vita in exempti erant Pertimescenda, ne ederent exemplum eiusmodi quo a iudicibus imitato, nemo in busteriam lanmens salvus e iudicio evadere posset. Etenim duo erremescen is editura erant exempla alterum hominibus

sceleratis, quo fieret, ut in posterum qirisque i- vis facilius accusaretur quam ob rem pertimes-eenda dicuntur m conris sones alterum Iudicibus suturis, quo cemati, vel nullam idoneam ob Causam, laesi condemnarentur; quapropter ι-- Qeroni pertimescenda sunt in eo A. -- Negam mihi posse videor, hujus rei quidquam Ernesti intermetatione . contineri, Possunt et avis, ut videtur, resutatoris illius argumentalionea refelli. At sibi habeat. Non enim videt, quod ridere oportet, his admissis, s sonae sone idem esse atque in exempto neque hac igitur ratione Ciceronem, id quod mosius tantopere flagitabat, a lauto ilogia defendi. Ne Iongius progrediamur, nihi di-Cemus amplius quam assentiendum ius e nobis videri Schellem , duram sibi mesti voeabulieon Stione interpretationem videri pronuncianti

addi certes debuisso aliorum Neque igitur sdi ,

113쪽

oini, quod tio, Famii et anulit expiloauo . .

in eo uione intermetantium in oris omn-- :heet rellius v. o. emimam eam esse Praedicet, quum eodem, suo superi redire videatue I . magis nobis Hacet; quod de agelli quoque opi . moneo conditisnem . d. γοεaibastatom esse dicentis, fateri non veremur. Mihi Oidem, cui viris istis oeuammis, codicum, Nerorumque certe lectio retinenda idem. que defendenda videtur, sed alia tamen rationae

Animadvertendum inuim iutor Ciceronem ita loqui , quati iudicibus iam Per is ausisset, oinnia ea . . quae aecusatoribus et tralibus italia' a vero non aliena esse. Vim quandam singularem inem verbis ominari s , quae . I. idem sere valere videntur aes orator dixisset, reo, iti Aomina quod Nn re suspicor , quum ipsa verba omine Ho . tum etiam, Pine aequuntur: Si quem inuim Io-

Isti Aomin Matorem opponere os i Ons, ita ut dieat . cita inum ejusmodi ut, etiam si in eo, ue omina, negligenda sint tamen Moonaestion pertimescenda , videantur. Verbum negligere quandoque significare siquid απι siquem non cavere. Mon m n Lia ab eo δε-

mes, quod vel . o c. XIX. I. 44 arguit ubi

114쪽

Illa pinianimis, quomodo singula , quae M. 24 et

115쪽

Flaeta hominis inimmo loco nati. - ut Histiami, optime de re Publiea meriti, in quem in fi

si Verba quo in Miserimen oeatur ii ipsa orati πω plera fortasse possunt Praee d quo agitur.

116쪽

amin. Uahod si hi in iis condemnaretur civem Romanum mitto an suam salutem iudicibus omis serit is suisti m testibus ignotis concitatis, eorrupyis dederent, ideosiue aut hos Pertimescere ιmat Illu . . . . civium Romanorum dignitatem et pondus, auial lacero viderentus' deinde vero Prop. - Bam 4 cmod De anmato pereiciosissia mun edidissent et pseum quum iis, citu accusa re. e lent . . citius ad ei em quemque accis. sandunt desema lemni tiun etiam judiciuus Iuttiis ris D facilius reo omnes ves nullam idonea. ob. Causam eondeuinarent; tum denique iis . quibus integrum esset, qui nondum ad honores accesserint sI . me autem n aceiderent adamodum metuendum nosse res ipsa declarat qua propter, mi hominem istiusmodi delandisset orgatoris suisset, et is Romani, reum a judicibus oma munis humonitatis jure ac miserie dia depreeari ijudicum, nivium Romanorum, ea . quae ex dam-nmione miri possent, metu quodam ne accideatrem, diligentisse in ere, i. e. reum absia ere ' cinnino autem cum . . constre oportere sicyr orat pro initet eo M. et XII. uvid.

117쪽

Iga Wissius res istis, ne inor Mis cet. Ad hanc pro Iacco oraconem, quod assi testes. ih primis pertinere videntur orat pro Fontei eo. I. . . in Verri III. 1, pro mo Amerino c.

inadvertendum autem in h. I. errare Sisonium de Iudic. II. I scribentem Iiae leges post causam actam testes dari volaerunt, ut lege Comelia de repetundis in Verrem Cicero. ' minissae enim hujusmodi quid lege Cornes sancitum fuisse ipsa orat in Verr. luculenter docet imo vero orator noster in ipso Verris judicio ita se versatum esse demonstrat, ut aes-

118쪽

tium intem 1 tiones accu-soni irrumscuarico . a lius o mim, latus ad hiu orat malam c. X, is Teatea, inquit, non semper loco tertio interrogari solum a epimus. Odomi i ait actionem ausae, modo in ipsa actione, Mejus malausae acιior .

Auctore Ammis aediano i pausa Milonis tes, te citati uni secundum legem, quae iubebat,

119쪽

ave praeum vorator noster I praetinae , -- qui Na rex flemus se eo in uis statim reserraedelauris Nise in hoo tempus non retulit. V V de uri igitur, ante Me pem istian semitus consultis, qua 'animum magi, ratus in provinciam inirent si ri Nebant de rationisu rem indis mutum suisse. Quum alitem in eum qui rationes aut om- η no milles aul non accuraten et Met, tundarum leges, pomum non sanciverint. Gζcero deo 'toribus respondet. Haec minime obiicie dum me. eum in maelum reserenda, mulae, inins nomine imperatae mentiunm non fecisse, Praesertim quum et im 'asse se leonsesstra ait et imperare sibi licuisse probaverit. Etenim nihil eum rationibus non reserendis I aerari, neque igitur quod eas non retulerit, idcirco eum repellin.

120쪽

s ira, minim . L orator mentionem best. Is se recuperatores Acta enim luit eurusa libertatis, s e. quaesitum , sui de homine quodam utrum liber semet an semis in qua quum ante Antisnianum cognati, Patroni aliiqua, adsertorum mo . nune , Pr , eo, qui, vindicaretur, ager soliti hi mnti I ., non omnino absurdi qui proponere via deris, si hune i in Dorylansem hac in re ad disertorem Brime ita time. M. Quod si verum est, reum in libertatem vindicaverat umqua libem esse . e probam sonatus erat quod cogntitionis vinculo nia etin unotin esse dixerat oui quum fidem rem intores non habuissent, oum qui adserebatur, servum esse judicaverant. Sin vero Borylensem istum, testis tantum Partes has in ea. - in malis, non 'P no.

Sic omnes, quo vi sit Lamianus, odices veteres iae maximam tamen odi m putem omittere Voc. primane Garatonius aliique docent. Tvetur vero Faer