De Pacuvio inprimis de eius Antiopae, Dulorestis Ilionaeque fragmentis [microform]

61쪽

. 45

digium horriserum, portentum pavor. Omnino tunc temporis nondum omni ex parte videtur stetisse decIinatio. m nominativum quidem Iur secundae deci multo etiam post Pacuvium saepe in s exiisse plurimis exemplis probant inscriptiones, quamquam, quod sciam, in noStris libris Pacuvii reliquias exhibentibus huius rei haud inveniuntur VestigIa, nisi quis quD et is pronomina velis hue referre V. infraJ. - Ex graeco sermone paucis tranStulit, Iuti ea myter Aial. i. siquidem recte ita Iegi- tuo, prologium inc. 196ulcyoni alcedo Teuc. e. inαJ, a pira inc. 3. nisi sorte ab antiquo hoc vocabulum I una linguae fuit ustiatum. Voce sexu Atal. I.)-turam habitumque, quam Graeci vocent eis, significari testis est Festus p. 334. Μ.J. Exadiectivli insolentiora notusse sussielat:

Iargificus Dul. 6. inci)horrifer Chrys. 5.

Ritschel. Mus Rhen. IX. p. 56. seqq. cf. ibid. V. p. 76 160. 464 606. I. , 6144 et eiusd Mon epigr. tria p. 18 seqq. X. grit Minucleis Ruseis, ituries, ituris, Italiceis finis, vireis, magistreis Magistros, ministris; contra M. M. IX. p. 159 viretis Ieciei, magistri Laverneis.

62쪽

iardigradus Arit. I. ssexanimus Herm. 17. Teuc. l. cornifrontes famentas' Antiop. supra Rincurvicervicum 'Λ Incert. ab. o. repandirostrum quae duo posteriora ex praepositione et duobus vocabulis dure

Videtur struxisse Pacuvius uuintiliano 1, 5, 67. Pronomina quis riui et ,is plurali numero ne tum temporis exiisse argumento est Μed. 1R: dues sunt eu Ignoti, nescio ques ignobiles. notus secundum GHI. 4, 17. genitivus est apud Pacuvium. Quo dixit Livius Hom. Od. VIII, 13s. ceteri casus

sere ut in vulgari posterioris aetatis usu leguntur nunc apud nostrum. Ceterum quis etiam seminino genere usu patum esse ab Ennio et Pacuvio et ab ipso Terentio testis est Pompeius commentario s. in Onatum apud Rhunken in Iul. Rusinian. p. 262. - Vestrorum Atal. 21. Videtur eSSe pro vestrum. Insigne est, quod habet Fesius p. 325. Μ.J: Aas, inquit, Verrius putat signiscare eas - - idem cum ait apuam pro ipsa nec alta Pac in Teucro: am Teucrum regi apsa res restibiliet. Praeter is ty igitur etiam sus . fsu, Sit m) ος, η, o v): ipsus ipSa, ipsum apud priscos Latinos suisse in usu vel ex hoc exemplo concludas Hinc, ut obiter moneam, tum, quod est idem ac sum, in demonstrativae particulae abiit usum, ad quam resertur quum τω τοι ὀ τε misso a vel aspero spiritu efficiebaturo S um im, em , am, ex quibus congIutinatis cum ο-

x Eadem ratione dixit Terentius Eun. 2, 2, 38. Ut si e pro a Line, Plautus illisce nom. plur. 2. deel. Nost 510, illi se hodio hanc conturbabunt sabulam; v. 935: ni M ILL die homines quaerunt apud aedis meas. V. Ritschelium Mus Rhen. IX. p. 56. λ Ennius apud Festum Nec quisquam sophiam, sapientia quao perhibetur, in omnel vidit priu'quam sam discero coepit.

63쪽

cula ecce siebat eccos eccum eccam etc. Addam verbuni de que ne particula voci Ierus addi solita. Pacuvius enim non adiecta que dixit Ieros Dul. ., plera Teuc. 22. Apud ceteros IIIlus aetatis tragicos hoc vocabulum quod sciam non invenitur. Ad verbia in e desinentia raro sunt in usu pud nostram poetam. Longe plurima in te exeuut, Vesuti: amiciter Dul. 36. aequiter Atal. o. minitabiliter Ant. 6.debiliter inc. 27. propertier Teuc. 25.

propere Ani. 4.J

Insolentius etiam Ennius dixit: proierx iter, ignaviter, inimiciter,

iracunditer, Superbiter, temeriter, praeclariter, torviter, puriter, verecunditer, miseriter, prosperiter

v Priscian. 15. p. olo. .JFacul habetur Teuc. 7, et inc. 29. facile semel P rib. 14. Inibi est in eo est dixit poeta in Ilionas. Tamen particulam Perih. 13. signiscare tandem ait Νοnius p. 406. , quamquam quo hoc fiat modo quamque tere dixerit Vix perspicitur. Recte autem Philargyrius in Virg. Georg. 4, 37. quoniam inc. 31. pro postquam dicit esse, quia quoniam St quum iam. De verbis quamquam multa sunt memorabilia, tamen ne nimius sim in hac re pauca dicam. Ac primum quidem ex prisca illa aetate, in qua parum excultu erat Sermo, videntur superesse apud nostram formae huiusmodi:

quibus quidem respondent posteriores: liquit Herm. 16. tui Teuc. o. tagam Herm. 14.

adiuga Chrys. 5. Il. 3. ablugatmed. 14.deiuga Chrys. m.

Iinquit tangit

tangam

adiungit abiungit deiungitaitollat

attingat. Amplificatione eiusmodo primitivae syIIabae, opinor, usi sunt partim ad minuendam quae Videbatur inesse aspe-

64쪽

Mritatem partim ad augendam vim actionis qualitatem distinctius definiendam. Hinc est etiam quod danunt dixit poeta noster Il. 6, et te linerim Herm. 19. et te linIsse Μed. 12. citius reduplicationis quae si vis ac potestas vide quae doci disputavit Lobeckius de Syllabis duplicatis. Ad coniugationem squam declinationem dixerunt veteres quod attinet, notatae sunt imprimis lammae hae:

averruncasseremed. . ' averruncnssint Chrys. l.

turpassi Dul. 14. acceps Teuc. 24. capsit Ait Meleag. 170axim Perib 1 saxis Dul. 14. saxsit inc. 24. a. Ait Philoct. 3.J, quarum omnium eadem Videtur esse ratio. Etenim vix potest esse dubium, quin ad formanda tempora modosque, priusquam fuere in hane usum Verieretur, e so, e simi quod idem vale ac sum vel e sum, J, ab ea vel esse in omnibus verbis adhibuerint Latini priscl. lne duplicem essinxerunt declinandi modum a litteram n derivati maxime verbis retinebant, unde turpassim vel iurpa SSO . . turpR-eso, conir turpaso, quod postea dupliciis scribebant in alit primitivis maxime vocabit- Iis So sim cum consonanti primitivae syllabae coniungebant saxo saxim , axo faxim i. e. sacSO ac So, nySο, accepso. Hinc Pacuvius etiam infinitivum secti averruncaSSere, quum Verruncasso ei esset quas praesentis I dic loco debebat, opinor, averruncasse fRVerimea -eSe, averruncase . - Iam de Sipiiscatione si quaeras, ave riincassere Μed. . Possum ego istam capite cladem

Alia Graecorum more formata exempla sunt: memordi, peposci, pepugero , occecurrit, speponderant, sciciderat, quae ex antiquis affert Gellius . . I, 9 llertet). nevatum Imperatorem is i mi a pro unius dies o stilium ecto tradit Sueton. vii Aug. e. 87.

65쪽

Verruncassere est pro praeuent vel Oristo graeco: cetera persecti coniuncti aut situr u habent vim, Vide tu tamen non muItum a praesentia coniunet algniueatione recedere. Secundae pera sing. pers terminallo asti a viovidetur suisse usitatior, si hoc ex reliquiis concludere licet consimiIiter dixit extinxit eue. 5. et dixti india 15. - vtur in lam, es etc. Et excipias restibili et Teuc. 13. in quo nisi per locum poterat restibi Itbit dicere, quod sciam non invenitur exemplum expedibo e

stat bis Perib. 24. Atal. 4, quibo Da 34. Laudibo dixit Ennius Telam. 3J. Potestur dixit Pacuvius Chrys. I. ut Aulus queuntur finα 27. et ultus sum s Troad 20, L.

Ium morem secutus, quo etiam posterior aetate coeptus esse, si ad infinitivum passivum addebatur, solebant di

cere. .

fore verbo l. q. fuere praeter hunc ipsum infinitivum et quibus postea etiam usi sunt somla apud nostrum exstat fuat Dul. S. fuas dixit Livius Hermiona, et fuat Ennius Heci Lust. . Praeterea quae notentur verba videntur digna hare:

allascunt gliscit i gaudium Perib. . certiscent chrys. 22. Gliscere Dul. 3. lausear Ibid. 34. Ivlt lapit cor cura, a lapide Perib. s. nobilitat Dul. . inellet Uncrepet ibid. S. grandiri fruges ibid. 23. incertat ibid. 3. hostio Teuc. 12.

clupeatiui 3 Herm. 16. populavit spopularem reddidit Chr. 13.

66쪽

repeda recede inci 26.

moneris Arm. iud. τώ

paedagogandum Il. 2.