De Pacuvio inprimis de eius Antiopae, Dulorestis Ilionaeque fragmentis [microform]

51쪽

iorem dici non repudiavit, Deiphilumque, ilium suum, imprudens ecidit, arbitrans, se Polydorum, Priami filium, interfecisse. PoIydorus autem ad oraculum pollinis de

parentibus auis sciscitatum est prosectus, cui responsum est, patriam incensam, patrem occisum, matrem in Aer

tute teneri duum inde rediret, ut vidit aliter esse ac sibi responsum suit, i putans se PoIymestoris esse filium, ab soror Iliona inquisivit, quid ita aliter sortes dixissent. cui soror, quid veri esset, patefecit, et eius consilio P Iymestorem Iivninibus privavit atque interfecit. cum qua brevi Hygini expositione si reliquias com-

Parumus, speciem quodam modo et sormam subulae possumus adumbrare. Atque in cena quidem acta non esse

niSi illa quae sequuntur iride a Verbis Polydorus autem ad oracuIum etc. acile intelligitur. Prior igitur parsn rrata est in exordio aut ab Iliona aut quod maIim ab

umbra ut in Euripidis Hecuba Deiphili.

Pertinent ad hunc proIogum ex fragmentis haec:

Depiusum mamma paedagogandum siccipit Repoliati Isicte 8J De perfido hospitio, quo exceptus si Polydorus: ου Sed hi cluentur hospitum insidissimi. Sequebatur celeberrimum illud. Primo mane Deiphili, Polydori loco intersecti, umbra apparet Ilionae dormienti. 0ui quum inhumatus esset proiectus sepultura ut se assiciat petit a matre Cie Tusc. 1, 44. foretL 3. fiter, te appeIIo, quae curam Somno suspenssim Imas, eque te mei miseret: surge et sepeli natum tuum, f-Haec quum pressi et ebilibus modis, qui totis

theatris maestitiam inferant, concinuntur, dissicile est, non eos, qui inhumati sint, miseros iudicare prius uuia serae Volucresque - , eluit, ne laceratis membris minus bene utatur; ne eombustis, non extimescit =:J

52쪽

Νei, reliquias ale mea siris, de datis ossibiis Tina satile delibutas, foede divexsirier. o Vis quum esset experrecta Diona perturbata ite rem eupit audire eadem Cic. Acad. r. 2, 27.:,,uuid Iliona somno illo, Μnter te appello, nonnelia credit filium Iocutum, ut experrecta etiam eredere.' Unde enim illa:

4 Adsisi mane audi: iteradum eadem isthare nillillΝum videtur minorem habere visis, siam vigiis en fidem μStatim Ilionam ut corpus inquireretur sepulturaeque

traderetur curasse vel ex Ciceronis verbis, quoniam filium locutum credidisse eam dicit, concludere licet, et ex iis, quae hac de re ad eam nuntius retulerit ho videtur liquum: S. . Aut stagnorum humorem rimarem, Ioca. JIam Iugente filium Iliona Polydorum conveniebat redire. uuod responsum acceperit, patrem occisum, matrem in servitute teneri, aliter dicit se invenire: s. uos ego ita ut rolui offendo incoIumes uuem IIiona, quam vere dixerit Deus incipit docere: τ. e porro te error, qui nunc Iactat, ficeret. Ac patriam quidem aut lam esse aptam aut ut capiatur esse prope: v. Profecto aut Inibi est, aut iam polluntur regum. Etenim non suum eum esse sed Hecubae filium suumque fratrem:

Risu tempestato Paris Hesenam innuptis tunc nuptiis Ego tum gravida expIetis iam sere ad pariendum mensibus; Psir idem tempus PoIydorummeubassiriu matremo parit.

Fortasse etiam huc spectan quae leguntur apud Festum p. 265 M. rem est quaerero crebro, ut hoe vorsu indicatur: Et ego ibo ut latebras ruspans rime inaritimas. Ita scaligerreod. rimeram aptima a.

53쪽

in quo quia diugari disthini est, neque minus qualisci telligatur voluptas. Ad verba Hygini , ut si alteri eorum quid foret, parenιibus praestaret respiciens dixerit aliquis, Hecubam, quum Polydorum Ilionae pro suo daret educa dum ad alia spreces fortasse adiunxisse voluptatem quao

inde nasceretur quod, etiamsi alteri eorum quid accidisset, superesset tamen aut qui revera esset aut qui haberetur Priamides uuae voluptas quin blanda hortatrix possit vocari nemo dubitabit. Potest tamen, et nescio an, lius voluptas haec referri ad coniugium illud, quod Ieg torum unus qui esset Orator, Polymestori eum Agamemnonis filia ore praeter auri magnam copiam erat pollicitus. Quod si rectius quis putaverit, non repumabo equidem, si quod nos hoc Ioco posuimus referri mali ad sabulae

exordium.

Iam de ulciscendi modo venit in deliberationem. Et Ilionae sunt verba haec: lo. Di me eis perdunt, tumen esse adiutam xpetunt, Quum priusquam intereo sputium ulciscendi danunt. Et eiusdem ratris approbantis consilium: l. Fac uti coepisti: hanc operam mihi des perpetem:

oculis trfixerim. In quo Versu traxerim verbo quid facerent quum nescirent, Iius Miter emendare conati sunt, quorum quidem coniectura afferemus infra. obis nihil mutandum videtur recieque habere traxerim. De ulciscendi modo consilia conferunt Iliona et frater Polydorus consilium proposuerat privandi Polymestorem luminibus. Ilionae

probatur, et addito, ut probabile St, a Polydoro, quo hoc seri vellet modo, illa: Tu, inquit, lac ut coepisti tuam Semper ope adiuves oeulis ego traham 'el traxero)i. e. placido et leni vultu eum devinciam e tenesio hau

scilicet auone conatuum edisequar.

54쪽

MEodem nescio an sit res dum illud: ir 12. cur illaqueetur hic mecum altercas tace. Polymestoris quid agatur nescientia videntur esse verba: 3. Ibo si eam ut sciscam quid Velit. - lvaε sonunt. Iam In Dionam incidit torvis, quamvis contrarium aludeat simulare, oculis saevum animi exprimentibus eo silium. Haec enim ad eam Polymestori coniecerim scisse

Verba:

14. - uuid me obtutu terres, mulces Iaudibus At illa nefandum scelus quod patrari pulcherrimo illo

Versu biicit: 11. Occidisti, ut multa paucis verba nos obnuntiem. Νο sine pugna res intus agitur, ut ex Polydori nam rantis equitur verbis his: 16. Repugnanti ego porro hinc vi detraxi angulum; quem quum dicat imae monstrasse sine dubio putandus est annulum, credo, Deiphili, ut esset lacinoris in eum

commissi documentum.

Sumpto demum de Polymestore supplicio probabile est

nuntium eorum quae fore oraculum responderat malorum

fuisse delatum. Ac de morte quidem Priami in hae sabula narrata non desunt indicia. Primum enim huc spectare puto Servii duos locos ad Virg. Aen. 2, OG. et 2, 557., quorum prior Sic habet. De morte autem Priam varie Iectum es Alii dicunt, quod a Pyrrho in domo quidem sua captu est, sed ad tumulum Achi II is tractus occisusque est iuxta Sigeum promontorium nam in Rhoteo Aiax sepultus est: tunc eluae aput conto fixum Pyrrhus circumtulit. Iii vero, quod iuxta Hercaei Iovis aram extinctus sit dicunt et hanc opinionem Iane sequitur Vergilius, licet etiam tuam praelibet, ut suo indicavimus Ioco. Iter est hic: iacet ingens litore runcus quod autem dicit litore, illud, ut supra diximus, respicit, quod in Pacuvii tragoedia continetur. Secundum Pacuvium igitur Servius ait Priamum a

55쪽

Pyrrho in domo sua captum, ad Achillis tractum tumesum oecisum iuxta Sigeum promontorium iacuisse, ut lati Virgilius, iugentem Iliore truncum, avulsumque humeris caput quod conto fixum Pyrehus circumtulisset. Iam vero in qua Pacuvii tragoedia narrata haec sint si quaeras, de nulla alia poteris coniare, nisi de Iliona. am ne sorte de brevi per occasionem de hac re in nescio qua Pacuvii sabula facta mentione cogites, prohibent ipsa Servii verba. Νeque vero quod ex Servio licuimus eximae est cons malion Hygini testimonium, cuius in hac re non minima est auctoritas. Dicit autem Hyginus flab. 243. J, BIoniunispropter casus parentum suorum ipsam sibi mo tem conscivisse. De quibus casibus, quum raculum mox eventuros eos respondisset, hoc Ioco conveniebat afferri

nuntium. Denique quod superest fragmentum: 17. ut veIox superstitione cum Vecordi coniuge, aptissime potest suisse inserium Verbis, quibus nuntius Priamum cum coniuge et tiatis ad aram confugisse ena rarit, ut est apud Vi lium Aen. 2, 512 sqq. Exitus igitur fabulae fuit is, ut moriem ipsa sibi i serret Iliona. Fratrem puto speraverat ore ut regem reciperent Thraces. Muc enim retulerim verba: S. . is honore credo hunc sceptrum patientur poli, quamquam priora Verba huius versus quid sibi velint dis-ficile est dictu. Tam diris facinoribus patratis totque illatis calamit libus dixit aliquis de hostiis, quibus vales aliquis insemos deos coelestesque dignaretur placare: 19 uuis deos infernos, quibus coelestes digne decorare hostiis.

Notine inam oram. -- -enim. l. Festus p. 28 Mull. me pia i a postridio nuptias apud novum maritui cenatur, quia quasi rescitur potatio. Pacuvius in Iliona: Ab eo depulsum mamma paedagogandum aceipit appotalia libeι. uIta habet Cod. nisi quod Di bii pro Lilia inesso testatur . ei-lius in Mus Rh. 1848 p. 624. Vox appotalis multum vexavit inter-

56쪽

igranti calige vol is opst Malis liber, quod explicaro studet Tur Wrbu Ay. XIII, 2b. c. o. Mulier. AAb eo Depulsum mamma paed. aec. Re potiali lacte, ita volabam, inquit, hae legi, interpretatione petita ex img. t. 19: ruis Priamo Polydorus edueavit. 'u Itaque repoliato

a intollox Iliona nutrices mammas, quae post Hecubam Polydorum alobant. Vereor tamen equidem, ne audacior sit coniectura. Nobis aliud in inmitem vanit. Sod priusquam quod sentio dicam, videamus Ioeos, an milius vetores de repoliis locuti sunt cum nostro Ioco consentit sero

Porphyrio ad orat sat II, 2 60, qui explicat repolia diem post nuptias, neque aliter Gellii locus se habet 2, 24 . Multo vero alia Donati

ad Terent Phorm. I, 1. 6. et Acronis ad Orat. l. l. est ratio, quibus Brepotia dicuntur septimus dies, quo nova solet nupta redire ad parentes suos. Ausonii illud p 9, 50.: coniugioque dapes aut sacra repotia patrum dubium est, num sit illo Donati et Acronia dies septiinus intelligendus an sestus aliquis dies propter natum puerum denuo agendus. Re- noua igitur vides in duas pluresve accipi sententias. Atque nostro loco quum propria sua significatione appareat non Valero Vocem, in quam sententiam sit dicta iudicare nobis integrum est: modo de lectione conflaret. De hac igitur inquirendum est. Ac valde equidem dubito, num repotiatolao possint divi nutrices Ilionae mammae, ut omittam, quod vix a ne vix quidem possit intelligi, unde, si vera esset lectio, corruptela haec prorsus inaudita in orta. Immo vero non repotia coenaturum Iliona acceperat

Polydurum, sed arop. otia vis est liber quamquam in voce liber hasere paylvium. quam dixerit aliquis de Libero osso intelligi. Quidquid est, hoc videtur certum, sine repotiis rem agi, in utram libet hanc vocem velis accipi sententiam. Neque vero ab umbra Deiphili, siquidem ad exordium illust pertinet Deiphiloque recto tribuitur, istiusmodi rei qua tantae ipsi statura eris calamitati, apio tali verbo mentio seret. Beeto autem si repotia non habentur Liber dicitur repoli alia, quum in eius potissimum honorem instiluantur ποσξιι a repotialis autem levissima mutatiun seri potuit a ripiat a Lys. D2. Non. 88 cui ea nominatur. - Pacuvius Iliona Sed haec eluentur hospitum infidelissiini. Vossi mas pro haec habent hi, quod Iunius dedit in marg. Metrum requirere infidissimi Boihius monet. Hi sunt Polrmestor et qui sorte cum eo conserebantur perfidia insignes sabulosi. 3. Ad verba Metiusquam sere' etc. intelligendum esse lacerenta,' 'equo est eur in vocula αι cum adiectivo conglutinata haereas rmulta poeta Graecorum moro et finxit: et aliun exeniplimi est

57쪽

aut simile quid , ex ciceroni verbis 'rearet. Saepissime de hac scena apud veteres incidit mentio. noratius sat 2, 3, 60. l. Fufium quendam olim ebrium Ilionam ait edormisse, alienis mille ducentis Mater, te appello tu clamantibus. Ad quae sunt Porphyrionis verba haec: Hic Fufius Phocaeus tragoediarum actor suit, qui quum volt et ilionam dormientem exprimere, ut ad filii Polydori exurgeret vocem, in scena obdormivit. Eadem sere habet Acroad hunc locum, Ad Ciceronis pro Sextio 9 verba: emergebat subito, quum sub tabellas subrepserat, ut mater te appello dicturus videretur memorabilis est Schol. obiens locus p. 307 reli. , quem quum s scenicam qualis fuerit apud Romanos rationem cognoscendam, ut illa Ciceronis, quae supra posuimus, ad Pacuvii versus addita verba, haud exiguum conserat, totum appono. Intulerat, inquit, commemorationem conspirata cuiusdam multitudinis adversus dignitatem suam, instigante Videlicet Appio Claudio praetore, quem scimus Datrem P. Clodii fuisse. Deinde post hac intulit versum de fabula Pacuviana, qua sub titulo Ilionae sertur. In ea est quippe argumentum ita dispositum, ut Polydori Deiphili umbra secundum consuetudinem scenicorum ab inferiore aulae parte procedat, et latur hac invocatione matris suae, quam sordidatus et lugubri habitu, ut solent, qui pro mortui inducuntur, filius implorabat. Verum sub hoc exemplo intelligi vult Appium Claudium male sibi conscium et populo graviter offensum, obscuro solitum Venire ad spectacula, ne iratae multitudinis impetus experiretur. Sic ergo veniebat, inquit, ut solent umbrarum figmenta subrepere. . 4. Bothius Columnam secutus hoc fragmentum Ennio dedit, cuius invenio causam aliam nullam, nisi quod paulo ante apud Ciceronem est Ennii nomen. - Posterioribus verbis iteradum e. q. s. utitur Cicero etiam

ad Att. 14, 14 et Tusc. 2, 19; sed pro isthaec videtur dixisse ista b. Non. p. 382 Rimari dicitur scrutari, quaerere. - Pacuvius Atalanta: Accius Iliones aut stagnor is Accius in libris est, ac cuius Leid. Pacuvius Rothius. 6. Non. p. 124, Inibi pro sic, et mox. Pacuvius Iliona: Prosecto etc. Frugum . . Phrygum. ut potiuntur sine dubio sunt Achivi. In libris est tam iam, ipsius ni lect 4, 17 aut iam; Radius urseil. 3, 382 Pr haut in est tam iam p. r. 8. nos tres versus laudat Cicero de Orat. 3, 58 , et initium primi orat. 49. Quos quamquam neque ex qua sint sabula neque cuius poetae cicero indicavit, buo tamen referri vel ipsu docemur argumenti ratione. contra librorum fidem in 1. versu verborum ordinem voluerunt immutare Lashmannus: . tempestate elenam Paris Bothius Q. Paris

tempestate Helenam. Ad tinnupsis nuptiis c . Eurip. el. 698 γάμιον γαμολ

58쪽

In . versu requiri Bothius dicit tui, et in sero putat latere. Iliona quum non ad solum fratrem loqui putanda sit, hena potuit dicere ecubam peperisse Polydorum, licet ipse adesset et ad hunc potissimum eius essent Verba.

Ceterum non est praetereundum hoc loco ciceronis de Orat. I. l. do his versibus iudicium. De generibus enim dicens: Aliud, inquit, vocis

genus sibi sumit molestia sine commiseratione grave quoddam et uno pressu ac sono obductum: seq. V. 9 Non. p. 5 ad iugare adiungere. Plautus chryse .... idem Iliona Blandam etc. Plauti nomen per errorem hoc loco inductum esse vix est quod moneam. In libris est voluntatem Mercerus habet voluptatem, cf. Grotius I.

saepius o.

10. Non. p. 104 expetunt, pro volunt, et p. 97 danunt prodant Posterior loco legitur petunt, et: nod prius.1 l. Festus p. 217 Mo perpetem pro perpetuo dixerunt poetao. Pacuvius inliona l. in iliona): Fac etc. Bothius traxerim explicat in tulerim, gestarim. Dunigerus V. Zeit-schrin I. AlterthumsWiss. 183 p. 9 Iegi vult te axim, si hoc modo semper te invenio, oculis mihi carior eris. c. D. Mulierus ad h. l. dedit

transaxim, ne sensu, ut sit pro suturo exacto oculis i. e. nutu, eam transegero.

Berseius Ephem. Hal. 1842 p. 234 traxerim tuetur, ut post per erit m aliquid excidisse suspicetur: et . . in . . . Ut Iuminis auras perpetem oculis traxerim . Uno versu omnia coercenda duxi. Nam est in asserendis poetarum versibus mos videtur esse is, ut plerumque, nedum seniper, si liquomodo sententia includatur, nisi uno versu non utatur pro exemplo. Quod si recto observavimus, haud exiguo hoc ipso argumento confirmatur nostra explicandi ratio. 12. Non. p. 470 alter cuta est, passiVum. Libri habent meum, ed. 1480 mecum. 13. Non. p. 505 Asonunt etiam inde manavit. Ennius Andromacho aechmalotide Ilionas ibo ad eam isto. Aldina habet: Accius Iliona, Iunius in marg. Pacuvius Iliona. De Attii Iliona quum praeter aliquot Nonii libros nullum apud veteres exstet certum indicium, vix potest esse dubium, qui ex Pacuvii Iliona sit hic versus.14. Paulus est . 144 M. t mulcere enim mollire sive lenire est . C fragni 1l, cui aptissime respondet, licet Paulus non indicet sabulae nomen 15. Non. p. 183 nun Ose, simul. u16. Festus p. 375 M.): Ungulus Oscorum lingua anulus.

59쪽

17. Festus p. 3724Mo: Vecors est turbati et mali cordis. In eod. est: Veloci, pro quo ulterus vult Iegi velox. A criveri et Boihi hoc fragmentum est praetermissum.18. Non. 475 D pia i pro potiri.u Vario leguntii priora verba huius fragmenti. In Merceri edit sic

exstat: si honere credo adhuic sceptrum patientur poli, ex quo Hero Ius emendabat: Tu si conere, credo mitum c. p. p.

Mediol. Ut si honore e princi: si honore; et Bamb.:

Us onere.

19. Non. p. 98 4 dignet, dignos putetiuSupra versus illos tres ex cicerone allatos de orat. 3, 59 recto Ilionae a nobis esse tributos, comprobatur etiam Servii in Aen. 7, 320. loco, cuius haec sunt verba Cisseis regina Hecuba filia seeundum Euripidem Cissei, quem Ennius, Pacuvius et Virgilius sequuntur.a Ceterum quod linigerus l. l. quinque illos versus, quos Cicero se vavit Tusc. 1, 16:

Adsum atque advenio Acherunte vix via alta atque ardua, Per speluncas saxis structas asperis pendontibus Maxumis, ubi rigida constat crassa caligo inserum, Unde animae excitantur obscura umbra, aperto alti ostio Acheruntis salso sangui, mortuorum imagines, ad nostram Iahulam vult pertinere, mihi non probatur. Muamquam convenire non negaverim, tamen Ennianum omnino videntur sapere ingenium, vulgoque Ennius in Euripidis Hecuba principio vertisse putatur Ct. G. Hermam ad Ε . eo initi

Extremum est, ut quae sierit nostri poetae in ser ne loquendi ratio, quae minus usitata verba usurpa erit, qua que de grammaticis videantur notatu digna stricii dic mus. De etymologia igitur ut prius dicamus, notabilis sane est Pacuvii in derivandis verbis ratio. Ac su stantiva quidem multa inveniuntur in sabviarum resiquiis in ta et ud exeuntia, quibus hic illic sermonis gravitas mirum quantum augetur. Ex quibus quae nolentur digna sunt visa praeter cetera haec:

60쪽

ProtervitatemTeucile Bothe poenitudine me. 6. discorditate mem. vasilludine ibid. concorditatem ' ibid. li vanitudine Dul. 4. grandaevitas ibid. 1S temeritudine ibid. 30. famulitas At I S. geminitudinem Atia. . unanimitatem Chrys. 20. prolixitudinem Dul. 24. orbitudine ' ibid. m. anxitudo Herm. 13. Iassitudinem ipt 1 mollitudine ibid. lenitudo ibid. cic. Tusc. 5,16.

In or exuntium eorumque postea non ita ustinioriam

exstant haec exempla nigror Dul. 26. Uno, aegrore maco Perib. 20. b. Lachmann ad Lucret. 6, 1132.3Contra consuetudinem posteriorum scriptorum dixit lamentas inerm. . pro Iamentalionibus, armentas, arVRS inc. 6.9. - Itiner plerumque nominat et accus dixit,

Domuitionem dixit Herm. 22. triportenta inc. e. Ad declinationem quod attinet, hic Iovis usum suisse

eum discimus ex xcerpi ex Anonym gram. p. A. Maelauci. Iass. V. p. lol. et hic orrus ex D inc. 43. In genit. Sing. et nominat. Iur quartae quae dicitur declinationis saepissime i vocula terminavit verba parit

Aial. 13.J,raucii Chrys. 14.J, aesti ibid. 16.3 soniti Dul. 27.J. Os sum flari. Os suum dixit in Chrys. 17.

e more, quo Veterum quosdam et hoc ossum et oeossu protulisse ali Priscianus si, p. P0. Genii Vum Vero pluri Secundae declin. saepius in umquam in Oet rem exiisse vel ex reliquiis contenderim. Insignia exempla sunt haec Atal. 10. separentum neertum investigandum graiia et Chrys. o. h- amici maiorum meum, consilium socii, augurium atque exium interpretes, Postquam pro-

x Discordiae Att. Phoen. r. concordiam Eun. Cresph. 8. Dorbitas dixit Herm. 8.