장음표시 사용
11쪽
incipia non modo semes pam et te, a peisurirere, a Meuiui Golus ex itare et repetere facillime queant euod si mirum videtur, eis non admirabiliuseenseatur, meMessae animum tam multa, innumerabilibus ante ae filia gesta quae sutura Eunt, eogitando prospirere ae non modo praegentia, ed etiam pra
ferita et futura, velut deum, omnia eo nylaeti aeris oeula obserere conari quis dubitet, eum haec intelligat eademque in se ipso eognoscat, divinum
eiae animum nec a divina aeterea sunt, ygum eo mortalem cum praesertim duabus ex rebus, quae praecipuae in animo fiunt, illius aeterna natura iselle intelligi ac deprehendi possit haec autem Sunt, momo, qui in e praecipuus est, Principium ae e petuitas. y θυο enim semper movetur, aetemum eae quod autem motum affert Iicui quodque ipsum agitatur aliunde, qua ad finem habet motus, vivendi finem habeat necesse est. Solum igitur, quod seipsum movet, quia nunquam deseritur a Se nunquam ne moveri quidem desinit, quin etiam caeteris, quae moventur, hic lans, hoc principium est movendi. Principio autem nulla est origo. Iam e principio
oriuntur omnia, ipsum autem nulla ex re alia nasci
potest nec enim esset id principium, quod gigneretur aliunde. uod si nunquam oritur, ne occidit quidem unquam. am principium extinctum nec ipsum ab alio renascetur nec ex Ae aliud creabit, si quidem necesue est a principio oriri omnia. Ita fit, ut motus principium ex eo it, quod ipsum a se movetur id autem nec naaci potest, nee mori vel concidat omne. otium omnisque natura consistat necesse est nec vim ullam nanciscatur, qua a primo impulsa moveatur duum pateat igitur aet8rnum id esse, quod se ipsum moveat, quis est, qui hana naturam animiserae tributam mei Inanimum est enesm omne, quod pulsu agitatur externo quod autem est animal, id motu cietur interiore et suo. am haec est propria natura atque vis, quae Si est una ex omnibus, quae se ipsa Semper moveat, neque nata certe eat et aeterna est ' Cum igitur animus ex e ipso moveatur nec aliunde, ut aetera, principium motus mutuesur, umma autem in eo, quamdiu in corpore est, perpetuitas motus appareat, quippe quae ei iam in dormientibus agnoscatur et vigeat idcirco dubitari nullo modo potest, quin divinus sit et empiternua summa et sane lis esse ratio vincit et rerum prohat exilua Dei enim imas quaedam ninsua est, eae et a Deo delibata a profreta quod si Deus
immortalitate fruitur, cur eam partem, quam ex fieipso sumsit, mortalem esse velit quin o ipso Ingularem et eximiam divinam esse vim indicandum putavit, quod ston AoIum ipse immortalia sit, aedetiam, quos Velit, suae naturae compotes et Iane immortales efficiat. 9 Singularis est ergo quaedfim natura atque vis animi, Muncta ab his usitatis no
tisque naturis. Ita quidquid est illud, quod apit,
quod uti, quod viget, coeleste et divinum est ob
eamque rem aeternum it necesse egi. e vero
Deus ipse, qui intelligitur a nobis, Ilo modo intelligi potest, nisi mens oluta quaedam et libera Seo gaia ab omni concretione mortali, omnia sentiens et movena ipsaque praedita motu sempiterno itaque eandem aeternitatem animis quoque nostris ex aeipsa exortis impertivit. JAt incredibiIis est animorum immortalitas neque enim qualis animus ait vacuus corpore, inteIligi potestiuuasi vero intelligant homines, qualis ait in ipso
corpore, quae consormalio, quae magnitudo, qui locus; ut Ai jam possent in homine vivo cerni omnia, quae nunc tecta fiunt, casuru*ne in conspectum videatur animus, an tanta it ejus tenuitas, ut sugiat aciem Μentem autem hominis, quamvis eam non videas, ut Deum non vides, tamen, ut Deum agnoscis ex peribus ejus, Sic ex memoria rerum et inventione et celeritate motus omnique pulchritudine virtutis vim
divinam mentis agnoscito D Haec reputent isti, qui
negent, animum in corpore se intelligere poκηe
Videbunt, quem in ipso corpore intelligant mihi quidem naturam animi intuenti multo diffleuior
oecurrit evitati multoque obscurior, qualia animus coelestis ex altissimo domicili depressu et quasi demersus in terram, locum divinae naturae aeternitatique contrarium M in corpore ait tamquam alienae domi, quam qualia, quum aeterit et in liberum oelum quasi domum suam venerit D
12쪽
Neque vero ex iis tum quae dieis sunt, intelli-itiar, animum non imul eum homine interire tan- rumue mentis lumen e divina natura delibatum po e exstingui, sed potius eri tempore emenua ad im--n talitatem redire ), verum etiam tribus vitia inducimur ausis, ut de immortalitate animi vim et naturam intuentibus nobis persuadeatur. . . in primum quidem omnes neredibili mpiditate beate irendi incensi ammtia 3. Videamus, qui sint dieendi beati. Ii vero, qui sunt in bonis, nullo adjuncto malo neque ulla alia huic verbo, quum beatum dicimus, subiecta notio est, nisi secretis malis Omni-hus cumulata honorum complexio D nam omnia, quae sumenda quaeque legenda aut optanda sunt, inesse debent in funima bonorum, ut is, qui eam demus sit, nihil praeterea desideret. 6 Volumus enim eum, qui beatus sit, tutum esse, inexpugnabilem, Saepium atque munitum, non ut parvo metu praeditus sit, sed
ut nullo. , At quid habet vita commodi ' quid non potius Iahoris D si quidem nemo reperitur, qui non
modo miseriam atque aerumnas ab humana vii Segregare, Sed ne se horam quidem Telleem sibi aebeatam polliceri possit. 7 Fac nasci hominem et in
lucem edi continuo senties, non rerum humanarum dominum et gubematorem exortum, sed verius miseriarum servum atque incommodorum Scelerumque luendorum causa natum; nam insanitam et pueritiam vagitus, dacrymae, imbecillitas, nullus nec rationiA, nec corporis Sus, dolorem molestiaeque quam plurimae amplectuntur. Adolescentiam urdor quidam excipit aetatim nec prudentiae, me judicii compos; rerum rutilium ac claudabilium contemtio, οIuptatis et saepe turpitudinis appetitio, veri boni ignoratio, in pares serocia, in superiorea superbia, in infimos
arrogantia ex his contentiones, rixae, contumeliae, assiduus denique molestiarum concursus exsistit, ex
rebus honestim contemtis infelicitam et infamia, ex turpibus curiose arreptis et conquisitis luctus, morbi, perpetuum denique sui ipsius odium, ex cognita rerum turpium mercede eo a tum Adde insana pecuniarum
largitiones, nullam latur temporis uram, non hi lae,
non liberorum, non uxoris, non posterorum, non se miliae quae si quis aetatis. potius vitia, quin natura emiserias velit appellare, quamquam nominis quaesti nem inducat, non tamen ipsas ab vomine isseri atque incommoda removebit et vero audiendus erit, qui haec ab humanae naturae miseriis eparanda putet, quod non in natura inalia int, sed unius, vel aliquorum hominum errores videantur, totius autem naturae illa esse affirmet, quae a nullo prorsus homine seu ungi possin Iam constantia aetatis quot quantaeque miseriae sint, non difficile es intelligere, at dissicissimum enumerare, haec enim ex omnibua hominis aetatibus in perturbationes animi, in perinita
capitis, samae, lariuuarum una maxim ineurrit uicut enim caeterarum omnium aetatum ad res egotiaque tum privata, tum publica peragenda aptissima est maximeque idonea ita una prae caeteris odinibus dissicultatum miseriarumque omnium, quae ex publica privataque administratione oriuntur, particeps et socia est, haec privata amicorum negotia procurat, haee publica Austinet munera, haec gloriam et ommodum ex rebus seliciter evenientibus, haec aerumnas, et molestias ex ad verat experitur huic bonorum civium propugnatio, huic malorum accusatio proposita fit, huic invidia et aemulatio a bonis imminent, a malis pericula et insidiae intenduntur aetas nunquam sibi ipsi non infesta, nunquam pacata, Semper IaboriOS Semper i ta et sollicita, quae si non aliquos intem dum vel utilitatis, vel voluptatis fructus ex assiduo labore perciperet, se ipsam prosecto regere ac tueri non po8set unc quae extrema de aetatibus superest, quis ego de senectutis incommodis ae miseriis loquar quas plurimas esse et gravissimas et nomen ipsum, clanguori calamitatisque plenissimum indicat et adspectu ipse senum hominum patefacit quid est enim aliud senem videre trementem, incurvuia canum, imbecillum, infirmum, quam cernere morientem vivum aut viventem mortuum lac si nonnullis visum est, magnam esse senilis aetatis consolationem trudentiam S rerum quaesitam, quae illius aetatis propria est, eosdem illos lateri portet, ex eo ipso sonte manare etiam ad senes non minimum doloris atque moleAliae; qui enim me prudentem rerumque agendarum peritum agnoscit, cur non doleat, quae pume intelligit, prae aetatis vitio optime etiam perficere
non posse' et si patriam diligit, cur non angatur, quod, quam consili juvat, opera itiam juvare non possit' eoque mi ori prudentium dolori est quod
13쪽
o prim in eum Noram metum' mlla aula rationei est me, si opthae ad extrum p neducantur, hi sititia; ' od alia vis humus patriaeque ama e aiatia vi agendum areedat, prorsus inanill 'sinistas ruo. -- Dei vultus mus mihi videor dixisse,
balam isse humanae naturae miserom, ut neque servi ipsum hominum nee e toto genere singuli miseriari in experte esse possint; quod eo magis mirandum est, quod ion iis solum malis quibus
nominia natura Malaue amigitu , mala nostr praescripta sunt, sed ipsi nos, quantum in nobi est, mi-iseriores quotidie reddere conamur. Νullum enim aliud in isto terrarum orbe genufl animantium repe- Iaa puteis unum hontinem, quod in proprium genus atque in se ipsum saevitiam exereeat suam meritoque Dieaearchua in eo libro, qua de hominis interitu luculentum et eruditum- conscripsit, nihil habex dubitationis putavit, quin multo plures exstilicti sint homines ipsa hominum saevitia et aterbitate, quam omni reliquo genere calamitatis tanta est enim in permultis avaritia, tantum ambitionis, imperii, divitiarum studium, ut explendae cupiditatis gratia nihil assii non licere putent. Atque hoc malum non jam . angusus imbus compressum Videmus, Sed Superioribus aescii erupisse vehementer et manasse latius; non enim certum Iiquem hominum numerum,ae regna ipsa et totas persaepe funditus ustulit civitates. - At, si ad singulos homines mentem vitationemque converteris, ne in iis quidem quidquam reperies, quod valde appetere aut approbare possis. Finge enita animo, quidquid homini elix aut beatum ex opinione vulgari possit in viis conti gerer dicongerantur divitiae, bona valetudo honores, potentia, etiam Voluptates accedant in cum haec Omnia hi hominem contuleris, nihil tamen tribueris talisse aut firmum, nihil , . quod non repentinam et assiuuam pati mutationem possit eo ea nip et incerta uni omnia, non in humanis consiliis aut viribus posita, sed in ortunae temeritate ac temporum vicissitudine eonstituta quid autem homini turpius, quam e tempori ae sortunae mutatione pendere et secundo illius gatu sublevari, restatu deprimi et Migi aut laetis rerum eventis gloriari, adversi Iugere nec Iacrymia temperare posse Ista vero sit vita beata, quam quidem unam omnes homines expetunt' uis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod stulle et indutum ait qui autem dissidet perpetiuisti honorum suorum, timeat necesse eat, ne aliquando inimia illia sit miser beatus autem esse is maximarum rerum timore nemo potest nemo igitur esse beatus potest; neque enim in aliqua parte med in perpetuitate M poris ita beata Oriacuet neque minatur omnino vita beata, nisi confecta atque Moruta nee Meri quisquam Naebeatus erae, alia miser qui enim existimabus aere ni erum esse beatu non erit. λ
Ergo illud quidem apparet, quamdiu in hae
turba et eo visse versemur, insatiabilem beate vivendi eumditatem explere orae ne nem. Conaideremus vero ex altera pyrte hominia naturam in qua sit nurabilia Medam via rationis et cognitiomia et acientiae virtutumque omnium 9: e primum quidem tantus est innatus in nobis cognitionis amor et insatiabilis quaedam eupiditas veri videndi, ut nemo dubitare possit, qui ad eas res hominum natio nullo emolumento invitata rapiatur D et animus nihil non agere possit, quin etiam in dormientibus vigeati JVidemusne, ut conquiescere ne insantes quidUI OS- sint D ut pueri ne verberibus quidem a contem- 'plandis rebus perquirendisque deterreantur, ut pulsi requirant et aliquid scire se gaudeant, ut aliis nam rare gestiant, ut pompa, Iudi atque eiu8modi pectaculis teneantur ob eamque rem e famem et altim perserant D quin etiam ineriissimos homine nescio . singulari nequitia praeditos videmu tamen aut quaerere quempiam ludum aut sermonem aliquem requirere. D uuid vero ' qui ingenuis studiis atque artibus delectantur, nonne videmus eo nec Metudinis nec rei familiaris habere rationem omniaque perpeti ipsa cognitione et scientia captos, etiamsi incommoda datura sit Dalaique duri majorum rerum contemplatione ad cupiditatem cientiae gummorum virorum G putandum ' Quem enim ardorem studii censetis fuisse in Archimede, qui, dum in pulvere
14쪽
quaedam deseribit attentius, ne patriam quidem eap tamen temnia' pereusque e in m emit
tam senserit quid de Pythagora, quid de Platone saepta quodam modo D pr vim eraltata ea,
aut Demoerito loquar', quibus propter diaeendi eu quae ridem is . Neque in enim iura Mamam eo piditatem videmus ultimas barbarorum terras pedibus ore , aed ut, physici solum eaeerat, verum et esse phragratas maria transmissa Ae tantum medici, qui lata aperta et mite laeta ridemus mae
ut, ut voluptate eo Metemur etiam euram Olli quasi quaedari unt ad sevios, ast auris, ad me 'acitudines, vigiliam contra naturam perferimus, nee sede animi perforatae. Itaque Raepe aut eo tritione, voIuptatem requirentes nees fugientem laborem aut aliqua vi morbi impediti vpertis atque ii tegris i. sevi vero quod Democritus quaerens beatam vitam euIta et auribus ne videmus nee audimus, ut laesia oculis se privasse dieitur' eerte, ut quam minime intelligi possit, ariis m et ridere et Mere, sint animus cogitationibus abduceretur patrimonium ea parteae, quae mari feneatrae in animi, qu neglexit, agros deseruit inevitos. Inest enim insa hus tamen aentire nihil queat mens, vis id agat et uabiIis quaedam e rebus eognoscendi voluptas, in adsita D atura vvm doeet, quanta sit animi vis cuna homeare ae uberaliter possumus virere. D ejuncta a orporis sensibus. Ut enim Deorum Unil Ex quibus collectis nonde illud quidem equitur, ut sine oculis, sine auribus, sine lingua sentiunt inter et et erudit viro visere sit evitare quod se quid quisque sentων sic animi hominum, quum ea quasi usuam humamitatis cibus D et suaviari aut somno soluti vacant corpore aut mente permoti inua pastu animorum, eum nihil ali veritatis per se ipsi, liberi ineitati moventur 'emunt ea, quae luce animo victus ' permixti eum eorpore animi videre non posnunt. D. uoniam igitur humani animi pars ea, quae gen1 m, At sapientiam adhue mortalia nemo est eon quae motum, quae appetitum habet, non est ab Reae tua D in summis malis omnes sumus, quibus tione orporis ejugata, quae autem par animi ratio- optime eonsultum a Dii immortalibus philosophi di . ni atque intelligentiae ea partieeps, ea tum maxime eunt, et praeesare jam nobiseum agi putamus, viget, quum plurimum abest a societate et a toni si verisimile quid ait, invenerimus uItra enim gione corporis, quod fit in Omnia et quum liber quo progrediamur quam ut veri similia videamus, est sensibus ae omni impeditione uinum jacente et homunculi non habemus. D meque vero tam delee mortuo paene orpore: profecto tum, quum tamur aliquid di centes, quam angimur multo plura nihil rei praeter animum, uua re objecta imae majora, quae cire vellemus, penitus Ignoranses periet, quominus percipiat, quia quidque u quin etiam omnibus veri. salsa quaedam adjuncta multoque magis tum vigebit et vivet animus, quum anni tanta similitudine, ut in is nulla insit eris ju omnino corpore excesserit 'Desilaque mane euat dicandi et assentiendi nota. ελ am nune quidem, dia vineliaque relaxatua erit. Ae Iaetua quidem quamquam Toramina illa, quae patent ad animum a vir sapiens a Deo evocatu atque emimus ex hiseorpore, cassidissimo artificio natura fabricata est, tenebris in ueen illam exeedeta Tota enim philos . phorum vita, ut ait Socrates, commentatio mortis est
Nam quid aliud agimus, quum a voluptate, id est a
DFia 5 ls 50 Orpore, quum re samiliari, quae est ministra et Dat In λ 21 17. famula corporis, quum a re publiea, quum a negotio D in b, 29 87. Tuae 5 as, lib. omni sevocamus animum quid, inquam, tum agimus, 2 in. , , a. ivi ininium ad se ipsum advocamus, Meum esse ο-
pi. 5 1s gimus maximeque a corpore abducimus Se mere
15쪽
utrina opire' tremam' me ut is v viis intum emissur; esu M TEro dueere ae per m rioatra, . quae dieitur iis, in honesta lamis aetatibus, quaeum malamatae ri Hin animus, nisi Ompue amiti suis est tam distilla honestu, ut G -- uulua .rporis me aeterisitate potiatur. D Etenim eatis et ostensione turpitudinis, etianis ema laesurae pua e terra maeretum tam diu terrestrium rerum non sit, et eomprobatione honestatis uula est, qui mirum tacitur, quoad i terram Uaana, unde ortum non oderi libidinosam, protervam ad eaeentiam' quis eirrit, revertatur, i animus vero pros tua a Deo, eontra in illa aetate pudorem eonstantiam, etiamst quoniam Urina dirim hona lange lateque se pandunt aua nihil intersit, non tamen diligat D uia aequo Gelamque contingunt, D in eum. Ioeum, unde disces animo videt eum, quem impure ae stultisae puteta' semper optat edim B Vivere Muis non dit sordidos, vanos, leves suti-
' . . . ea η Α -bIiviscimur, quanto opere in audiendo Eryo vin has terra incolente circumfuri Iegendoque moveamur, quum pie, quum amice, Minn. . -- crisine, nihil minus, quam verum cognor magno animo aliquid factum cognoscimus suid, alcim , omniaque eum mulio pulchriora et diluet nemo eat, aut unquam nil aut avaritia tam ardenti,diora cernentur, quum, quo natura fert, liber ani R. tam effrenatis cupiditatibua ut eandem illam rem,
intia eroenerit. quam adipisci Melere quovis velit, non muIlla a tibus malit ad sese - etiam omni impunitate proposita Sed non solum ad Intelligendum homo natus sine facinore, quam illo modo pervenire uuideta, ' verum etiam ad reete ageodum ' ad mun autem diei poterit si turpitudinem non ipsam per se i. e. ad Deum eonum andum, ut eoeleatium iugiendam esse statuemus , quo minus homines te- ordinem eontemplana imitaretur eum vitae modo nebras et solitudinem nacti nullo dedecore se abstiasque eonstantia. Et ita natura constituti sumis, eant, nisi eos per se Ioeditate sua turpitudo ipsa ut nihil, nisi quod rectum et aequum sit, Iaudabile ar deterreat D uuam proprium est animi bene consti-hitremur nihilque aliud, nisi egregia IIa, ex quibus tuti et laetari bonis rebus et dolere malia D Ut
vera gloria nascatur, appetamus. D Ut enim vi omnium jucundissima est recordatio ene saetorem et chritudo eorporis apta compositione membrorum o sonscientia bene actae vitae 'x duae denique natio v. oculos et deleetat hoe pam quod inter se omnes non comitatem, non , benignita em, non o tum ani- partes eum quodam lepore consentiunt agi hoc de mum et beneficii memorem diligit quam nuperbos, eo , quod elueet in viis', movet approbationem quae malefico8, quae crudeles, qua ingrais non eorum, quibuscum vivitur, Ordine et conatanua et pereatur, non odit Tanta est igitur vis probitatis, moderatione dictorum omnium atque saetorem et ut eam vel in eis, quos nunquam vidimus, vel AEu illi, in quo id inesse videtur, nos amicos laci δ' majus est in hoste etiam diligamus D nihil est uuodsi exempla quaeris, satis muIta probant, nos ad enim virtute amabilius, nihil, quod magis iniciat ad honestatem esse natos. Indicant pueri, in quibus diligendum ' - uuid vero infinita quaedam vis. Virtutis non pergpicietur ex eo, quod, si ejus quasi aliquod Iumen a perimus, nihil est, quod, ut eo ο- et T.se 1 31 5 tiamur, non parati simus et exre et perpeti sona. 54 b. miri Roma Se . . . use l. 31. 75. quod decorim honestatisque causa non dubitamus
16쪽
quaeri perlevia adire quod, quinini evios vi mus vlendor oecupari gloriaeque studium anisos des
vivit, it nee laborem genuit Dei, a tantus est, ut uino in pat, eo tamen non magnopere moventu ν δ quod non modo alno ulla utilitate, sed ontra utilit temo ut Regulus , etiam eonservamus fidei hostiqueritam promovimus Itaque quum omnia istarem eorporearum aestimatio splendore virtutis et magnitudine obseuretur et obruatur atque intereat δ)quis negabit Mud patim, quod honorum' eorum, que dicamus, per e nMis macere animoaque ---- nasum et vecta sva commovere ' quia non intelligat, et eos, s qui labores, perreula adierint,'famem, vigilias e uetatus pertulerint), dignitatis πι-
dore alveto immemore fuisse utilitatum suarum nosque, quum est laudemus, nulla alia re, nisi honestate duci uuibus rebus expositis concluditur profecto, esse aliquid natura piatarum atque praeclarum,
quod aua ponte petatur quodque preta et contempta οἰuptate optimus quisque aequatur D ι-hilque habere noeuram praextantius, nihil, quod magis ea fiat, qu- Mnegrum, quam laudem, quam dignitatem, quam dema Hisce ego pluribus . nominibus unam rem declarare volo, sed utar, ut quam maxime significem, pluφibus volo autem dicere, illud homini longe optimum esse, quod ipsum sit optandum per se, a virtute prolacium vel in ipsa virtute situm, sua sponte laudabile, quod . inde citius dixerim lorum, quam non gummum bonum. D Etenim quos nulli metus terrent, nullae aegrituatne exedunt, 'nuIIaeothidines incitant, nullae sutiles laetitiae exsultantes anguidis liquefaciunt voluptatibus quid est, Hi non Qti sint ' - quum nihil appetant, nulla re egeant, nihil albi deesse sentiant, nihil requirant ' Et l. haec virtute efficiuntur, quid est, eur virtua ipsa per se non emeiat beatos D
ouodsi ipsam honestatem undique perseet iis ab solutam rem unam praeelarissimis onuit iis, Waltas rideremus, quonam gaudio omplaremur, eum Maal
per ejus adumbrata opisione laedimur Sed eata voluptate luxuque delenita hominum eonsuetudo in
recta majorum ulta desserit eoque sensis delata essu nihil minus, qu3m verum agnoacat nee cum aliquid agitur, reetum id necne ait, magnopere eootet DIam vero libidinescitantis quaedam cogunt atque imperant, quae quia ne expleri nee aliari ullo modo possunt, ad omne facinua mpesIunt eos, quoa lusecebris suis incenderunt. Ο Νe assam sane ob ea gam perturbari' onmem vitam errore insciua e lidemus, nisi quod, quae in hominis ulta praecipia esse deberent, ple erga Deos, in homines bene centia, virtus in ingentis ac moribus, ea fere omnia negliguntur eademque ratione, quae maxime vitare deberentus, ea studioae expetimus caecoque impetu ferimur ad illa, quibus vita nostera plane sera atque immanis efficitur. Ex hoe fonte cupiditates insati biles exoriuntur quibus non modo singidos homines, sed totas familia et universas 1 inditus eversa eluitates videmus, praeterea editiones, Insidiae, disca diae rerumque et hominum clades et interitus ex his etiam doIores emanant, qui a perturbari vitam neque solum insuavem, sed acerbissimam efficiis
cesse est D AEuid tandem dieam de multis alii quibus undique visa humana premitur, disticuliathus uuantum viris optimis fides, integritas, constantia peperit miseriae duoties probitas, in patriam aritas calamitatis causam attulit, exilium, bonorum direptionem, liberorum lue moestitiam sive aerumnam I iu tiades, Cimon, Themistocles, Aristides, Scipio Afri canus,metellus umidicus, M. Regulua, C. 'munus,
17쪽
redibit Muruaerent alamitatis minerentes quod quod verum, simplex in rumque sit, naturam vinuamur portebat, viros optimo patriaeque amantimi est aptissimum quodsi hominis mena diseendo moc honore amet, oculis ferri Itaque alitur et cogitando, semper aliquid aut anquirit aut summitu hac ιue utimur vivere quidem videmur, agit videndique et audiendi deIeetatione dueitur, Daea -- αδ ridue morimur aut saltem vitam vera quin etiam 8 quid verisimile videatur, humanissima retinemuε, re Φε am mmur. Equidem non video, voluptate completur quodsi igitur omnes trahimur quid in hominia vita valde optandum aut felix esse et duelmur ad cognitionis et scientiae cupiditatem: Dpossit; ' mihi enim non. videbatur quisquam esse hoe quoque mors gratior est, quod nos a minis er- beatus posse, quum in malis emet D libido autem roribus abstrahit, quibus, quoad vivimus, in imitauunquam Inem inveniet itaque quum porta opinionum varietate assiduaque veri inquisitione pe-saeibua inllammari soIeamua ad omnes sere eupiditates turbari saepe solemus, et ad ipsam emendam fru- eoque magis ineendi, quod si aemulemur, qui ea ha endamque veritatem jucunde adducit quo nihil Ἀ-beant, quae nos habere eupiamus D profecto beati ius homini contingere satis, ut opinor, ex eo suap erisnu' quum eo oriatio resisti et eupiditatum et eari possumus, AEu innata est homini eupiditas aemulationum erimus expertes stuanto vero scientiae, ejus autem praestantia non sane video, qua gaudio exsultare credendus est illorum animus, qui alia in re, nisi in perseeta veritatis cognitione positaeorporis admittione solutus in eoelestes igne gem sit; ex quo fit, ut veritatis cognitionem assequutipiternasque domos, unde eruerat, revertit profecto perlaeta absolutaque scientia potiamur, vereque diei enim ex divina mente delibatos habemus animos, qui potest qui veritatem intueatur sensuque fercipiat, hae mole ineluat tanquam terrae gravitate sies ipsi eum voti sui compotem vereques beatum esse. nimis pondere corporis opprimuntur; ubi autem εο ouoniam igitur animus sempitemum quiddam et ιuti Oryoribus ad propria sedes evolaverunt, tum meteste appetit ne iisdem, quibua orpus, Mubtiavere vivunt nee libidini voluptati, odori serviunt, cogitatione coercet uag, nunquam quierere nee aedoui comyotes uua re anguntur, nihil requi vere vivere putandu egi, quamdiu eorpore eonesumarunt, Omnibus imperant, D quiete et voluptate invitus rορ-οdum mortali labe terreniaque vin- perpetua delectationeque perfruuntur Et rina mus continetur. Dquanti sunt, gravissimi vitae laboribus liberari, in mediis doloribus et aerumnis obdormiscere et quasi Iam nune antequam ad ea, quae consequentia emissos e molestissima vitae custodia in jucundisai sint, accedamus, colligemus, quae dicta sunt. - Tot mam suavissimamque domum remigraret D uuae cum vexatus calamitatibus tantisque tueriis circumclusus iis sint, mortem in mesis nullo modo esse ponendam, hominis animus quid egregium aut eximium suscipere sed in praecipuit bonis numerandam, dubitaturum aut cogitare potest mirem, ni sese a tela a velutipuis neminem Si enim a miseriis abstrahit, si in me desperatione perculsu humi jaceati Medeo igitur adlistrem vitam inducit, si neque misera ipsa est nec illud, quod antea dixi, neminem esse, qui spiritum ullius particeps mi'eriae, cur. mala censeatur si ducat, non miserum, neminem vere felicem, paremque hoc largitur, ut sempiternis bonis potiamur vitamque, sapiunt ii, qui hominem, uendorum steterum muta quam mortalem habuimus aeternam adipiscamur, natum, felicem aut beatum audent nominare. λ am
18쪽
eat alas Mumus coelesti ex alti imo do xiicilio depressus si quavi demen us in terram, loeum divinae naime aeternuasique e trarius, ' Sequitur, ut animo amma corii aede quaerena eaque si momiscua atria D nec unquam vietum ait nis omni admixtione eo oria liberarua, intester se puma aeti e terra, quam non habita.di locum, e commorandi
deuissorium natura nobis o cessit, D tamquam ex hospitio miseriarum atque ineo modorum plenissimo egregavi Dei incisim animorum dimnum domici-
tantum ex ea ad homines permanare, quantum Sperare
multi possint, cogitauone quidem Asequatur nemo; divinitus o enim hominibus datum est, ut, quouea molesti aliquid experiantur, tum murtem eaqpient ac
vatis etiam eonceptis saepe explorenti uid ita quia
bonam utilemquη esse mortem coguntur agnoscere, malam autem aut acerbam sae nuηquam prope homini a natur a instrum ηι; itaque dolore peruulsi mortem implo amua e mqu'. nam ut miseriarum 'a' Iorumque terminum exopinmus. 7θEt adhuc quidem eae aueturitote omnis antiquitatis, deinde e sepulerorum religione et caere- .
monito, tum e em e u 'viam omnium, denique ex eo, quod in omnium mentiou inAsseret ira eorum, quae pM mortem futura sint, et innuta est gloriae et Amorum cupidiισε, eonesugimus immortalitatis opinionem omini inaltam Me qui a inpositis
ex amum natura ejusque Demistibu eo tituimus, animum divinam vim ubere ob eamue rem nono et M cum eo ore interim γοεδν γψ3trmul ex is eredibili heate vivendi et veritatis perseetae ab-a utamu eos Oapen ra cupidsiste ne non ex eo,
Restat, ut duas rationes subjungamus, sti s
animi immortalitas ovilehitur; sunt auteni morum yrovidentia, benignita atque Daretia est hominu eonaesentia in ipso agone mortia, qua quidem appropinquante animus vlla est divinior et mora lum
aequissimo fidentique nisi ophinlur, quum suscite laudibus Ita oecidens e Esolari potest; D quod eunti εaeeldit iis, qui intemperanter, flamose, nediri vix
runt istos enim peeratoreae suorem lum maxime poeni in tet' et vari eruelatus noni duare dubitari non pota test, quin tales homines hon mors, sed admissorum scelerum conscientia exest habeatque ollieitos qui
enim ae morituros nunquam crediderint ae ne cogitarint quidem, cum ad ipsam mortem pervenerint, anguntur non dolore moriendi, se quod e vita inviti disee dunt, in qua eum omnia secunda seliciaque exper rentur, ne Aecua mortuis aecidat, valde vereri ae dubitare coguntur. LAn ensemus, si una cum eorporibus animi intei irent, fini sapientissimos homines tam aequo animo mori posse, aut tam iniquo planeque invito stulto et fatuos Soeratem serunt morit proximum de suorum immortalitate beataque ita, quae mortem e sequitur, disputavisse itaque laeto atque libenti animo letale illud poeulum hausisse, quasi non ad mortem, sed ad regnum atque imperium Vocaretur. At vero, quoruni animus in terra defixus haeret, qui nihil nisi mortale terrenumque ogitant, eo plane repugnantes e ulta discedere videmus; ne immerito, eum animorum aetemitatem propiuε jam intuente eruetentur mirum in modum, quaai flagitiοι aetam vitam poena etiam it -- talia onsequutura Isim vero, ut rem ad fine dedueamus, stDeomum naturaeque providentia et benignitate plane desperandum esset, nisi mortem animi sequeretur
immortalitas. Sed tantum abest, ut Deus mentes
19쪽
e ae in D mala vero ut vitentur, ad aeterna E perandum sit, quo nia confugias, vitari nunquam possunt; M ad aeterna ne properari quidem potest,ma morte tantior a duee sequitur, ut non modo hona, mors ae etiam summorum atque immortallum bonorum liberalia ac beneso ministrata' , Itaque eam in benesteis ioco tributam cinis immortalibus iis, quo maxime dilexerunt, traditum est. I uti enim
nascenuum eur a suscipiunt, qui viventes protegunt, alunt, tueniux, lavent, cur m mentes deserant MEnimvero rem . t emere nee Metuiro actu et rectati
pii iei δ' neqpe eadem merentur boni, pi multis exanclatis laboribus vitam in medio fore amiserunt et saeprobi, quom in nrandis aiatiis Minyer est
violaverunt eorpemus et M treum servare immvolutantur ne h- is Ioeum, nisi Miltia exagitausa ulis, revertunturi eontra, qui recte MXerunt, mors ad assam multo selieiorem vitam ἀ-
spuma solet ex uinre; quicunque enim eonveniensis naturae vinerint nec illam semili sint malae comosuetudinis sorruptelam, quae divinitus datos ignieulos exstinguit vitiaque gigni et sontimat Mnesa , eo et viventes gloria et e vita exeis nisu praemii pro
sequi oportet. Et perpetuo eolui honore antiquit e vita egre os o studinatus a libentius, a quonintellexit eum Deorum oultu exereitationem virtutia et praecipuam in mortalen aeniseentiam eonjunxisse. DNeque aliter ratis eisu tantae enim tamque praesarae virtuti quem alium ere eongmentem locum, nisi concessum conciliumquB toelestium tribuere opo tent, non sane reperies quis est autem tam demena, ut, quo innoeentia, liberalitate et singulari quadamae praecipua virtute reia proximon intelligat, iis ae-juvetum a mis tribuendum locum censeat et cum hominis animus terrena respuat', ad Rupera emperseratur qui non solum inclis natura impulsu; pd voluntate reque pis, ut quam maximo coelestibus similes esηent, praestiterunt, eos limbiis coelo esse privatus mihi vero eo justius in coe o oonoeat eme videntur, qu olarior oriam inter o ne vel eluxit liberalitas, vel virium nituit Itaque tam egregiis eximiisque factis non infixa plum i tatuan non et vina triumphorum Dorona uatia diutum persolvere posve prae nia iudieatum est , ae florentior Malu--mque m-era quae tu aunt, quibus omarentur
ii, qui virtutem, honestatem, gloriam otio, libidini voluptati vitae denique praee issent. ' Optimis igitur
curis agitatus et exercitatus animus velocius in illam aeternam sedem et domum suam pervolabit. 'b
Idque . non solum rationi conηentaneum atque verissimum est, quod tantu tot saeculorum doctissi-
20쪽
morumlue --e-- Terima ocli in ea. --r, D agis eaequo ab a aem----vlaravitae eruina aequissimum in eui autem a vitam in orpori chii aliis vitam laena Domina et prea, antio or eum, quam Deo Imam luemus i iis atanubiis iugeniis in viis hun-itum istudia inta litiam atque mirietatem tantum ea odium, artis in sent, eanu animi, puri, integri, in mimi boni et hvidia, ut necipaum quidem coelum aut nidera, etiamsi studii atque artibua expoliti his ad Inoa, a qui nis hominea velint, hujus modi Melera pati a dias u essent prolaeti, reditum laesiem alere eosque Ierulare masini P ae si aera seorum vindicta est, o quodam a facili Iapsu ad eos, id est, ad naturam luerunt tamen impios ipso in facinore adeo exsul sui similem pervolare tare, ut non angore eonaeientiae raudisque erueiatu, uodsi exspectando et desiderando pendemia tamquam domesticia suriis aridue exentur. Duuare animis, erueiamur angimur pro mi immortalea quam
vi ut satia sibi ontra hominum Gnaeientiam saepti illud iter jueundum sae debet, erus remfecto nullaeas et muniti videntur, eorum tamen numina hor reliqua eum, nulla eoinritudo futura ιID antarent easque ipsa sollieitudine . . a iis immoria vero suavit est eogitantibus, vel Deo ipsos, vel libis suppliet eausa importari putant 'ν Mesem eum Dii nos esse futuros Totum prope eoelum ominerim in homine atque impietatem uua e toti genere humano replet mi est D uuid autem optabi
est tamque id rationi eonsentaneum aequum ius, quam ad eo proficisci, quo mortuos vive Ἀμest, quam illud Deorum maximeque probandum, non lexeris, et eum lia perpetua vita permal, qui, ut nos adem improbi aedes, quam bonis atque integris, in laude viveremus et libenter moreremur, gula et post mortem esse propositas intellexerunt enim e praeeeptis et exemplis tantopere laborarimi mihi mauoribus nostris complures, qui sapientia praesti certe nihil videtur evenire mane gratius, quam, usterunt, eum in iis aequitas praecipue Vigeat, eaque mors aditum ad vita loca patefaciat, ad eos venire in eorum uberitatione appareat maxime, eri non et eum iis esse qum et maxime dilexi et x quam posse, quin nequitiam seeleraque Versentur, quique non diligere ae laudare possum. Ad meos tem et ea in vita exercuerunt, eos a ge ipsis longissime se amnes et micos ut pervenero, quantopere laetabor jungant. Muod in vulgus edi verumque existimari quae jucundior inocuti, qui suavior vel congrena non modo rationi eonveniens, sed illim quoque in vel omplexu. Tene, quum ab iis, qui se judisum primis est Iuturum.. am ii quid religionis cinerit, numero haberi voliint, evaseria, ad esu venire, qui eerte ob hane potianimum ausam a st agitiis e vere judicea appellantur,minoem, Rhadamanthum, facinoribu ahatinebunt, quod impius ae nefarios Aeaeum Triptolemina convenireque eos, qui juste et
minea a Deomini concili. Re oeteiste arceri judica cum de vixerint Haec peregrinatio medioeris vobis hunt. 3 Ita enim Socratea ensebat atque disser ut videri potest Ut vero colloqui eum Orpheo,Musaeo, du- enae visa duplaeeaque cursus animo cor Homero Hesiodo ieeat, quanti tandem aestimaus pore Medentium. Ἀ- qui humania vitiis se eon Equidem saepe emori, si fieri posset, vellem, ut e taminavissent et e totos libidinibus dedi-ent, quibus quae dico, mihi liceret invenire uanta delectatione Mati vel domesticia vitiis atque flagitiis ne inquina autem afficeris, quum . Palamedem , quum Aiacem, uissent, vel tepubliea violanda fraudet inexpiabiles quum alios judicio iniquo circumventos eonvenirem leoneepissent, ita devium quoddam iter enae, seclusunt Tentarem etiam summi regis, qui maximam eopias
eonellio eorum, ubi depressi in tenebra in coeno duxit ad Trojam et Ulixi Sisyphique prudentiam nee
jacerent; qui autem se integros castosque servavis ob eam rem, quum hae exquirerem, leut hie saei sent quibusque ruisset minima cum corporibus eon bam, capite damnarer Dinoli enim putare, eo no-