장음표시 사용
51쪽
V. 650 sq. παραναλισμα ei. V. 533. - ΟυTO γυνηκων V. r. I, 7, 10, 3. V. 652. Ho pr. est ulcus, vulnus deinde, ut hic grave
v. 654. ἐν Λιμ refertur ad νυμφευειτ, non ad μεθες. Act. νυμφευειν apud Soph. hanc solam vim habet nubendi.
Alioquin vulgo dicitur τυμφευειν θυγατερα τινί, fliam ali inuptum dare. V. 659, ξύναιμος est consanguineus h. l. conganguini- tutis vincula tuen8. V. 660. καρτα του ω λενον int. ακοσμον ἔξω, quod est duo κοινου X antecedentibu sumendum. καρτα pr. Si valde; h. l. profesto. V. 66I oστι - tantum i quis. V. 663. περβαίνειν ita non raro absolute dicitur celeste l. nefarie agere.
V. 665. ἔστι V. r. I, 55 3 I. f. v. 692. v. 666. De optativo v. r. I, 54 14 4. Sententia
μενον, quod ex antecedentibus facito intelligitur. Quare nihil erat, cur eidlerus quem secutus est rL vv. 663667 post 668 671 collocaret. - Ceterum Schoellius, quiquam levibus causis commotus omnia ad suum arbitrium ingere velit, ex hoc Creontis et Haemonis sermone vel niaxime apparet, ubi inita licentia grassatus est, hos v. ejiciendos putat. v. 669 causa non sufficiente olis ejecisse videtur. Nam ρχεσθαι non prorSu idem est atque τι βασιλει πείθεσθαι του 8. κλυειν), sed significat ut raro vertit Both. :
alius Uuavis imperio ubjectu jus8 ejus rite aegequi; epraeterea αρχε re a bene opponitur λαρχειν Neque credo, gen. oeon alibi inveniri. Potius, ut totidem versibus loquantur Creon et Haemon, cum Dind. puto, post V. 690 unius versu defectum esse, de qua re suo loco dicetur. V. 670. προστεταγμένον, ubi ju38us est int. μενειτ . Neque opus est neque bene potest προστ h. l. idem atque παρατεταγμένον alere Sequitur enim παρασTamqν.
v. Ι3. elius videtur cum Dind. Hicere et δ' retinere quam hoc in m δ' mutare; nam ξδε multo majorem Vim et elegantiam verbis addit, quum praesertim sequatur ν δε V. sq.). Ceterum et τ' et ξδ' retineri posse, docuerunt und.
52쪽
v. 674. Certissima jam putari potest Reishii amsndatio Dind. quidem auctore ceteri Bothi tribuunt συμμαχot
quae non solum optimam, sed necessariam senisntiam efficit.
V. 675. τροπας καταρρήγνυσι, rumpendo fugam e cit
i . - στρατον καταρρήγνυσι, στε τροπην γίγνεσθαι).
οἱ ρθουμενοι alii interpretati sunt recte stantes in aete Wex. Wund. Μusgr.), alii qui incolume a periculo ervantur, qui re aua salva vident Ell.), alii qui ab aliis a regi sinunt Wolff., Schneid). Blaydosius, ut saepissime, multa affert, nihil dijudicat. Haec una mihi vera esse videtur interpretatio. am si v sequimur, nihil aliud fit quam qui
servantur, ii servantur. Et si connexum sententiarum re-Spexeris, necesse est o v ορθουμετους hic opponi iis, qui nimia licentia utuntur, non quod pugnantes in sugam conjiciuntur, sed ob id ipsum quod praefectis non parent. σωζει contra opponitur Verbis ολλυσι, τιωισι, τροπας καταρρηγνυσιν. V. 677 sq. ντως potius cum und causativam vim habere puto quo quum ita sint; cf. v. 465 adn. quam cum Schneid. explicandum nae de im Obige uberhauptentisiehelten Grundantaen. Ob eam ipsam causam, quod tantam utilitatem affert legum obedisntia, institutis civilibus est
borum τοι κοσμονμένοις novam attulit Seyis interpretationem, neque eo magis, ut mihi videtur, rectam. Dicit enim, τοὐς κοσμ. esse eosdem, qui V. 675 οἱ ὀρθουι ενοι appellantur. Sed hic de eo agitur, logibus obediri debere, non eos esse tuendos, qui iis bediant. v. 680 non inanis est repetitio rius, quod . 678 dictum est, sed id ipsum ad hominum opinionem et Sermonsem
v. 68I Da κλέπτεσθαι id , 493 adn. s. I. 218. v. 683. Quar ut tibi ita etiam alii euidam dii sanam
mentem dare poSSunt. V. 686. μητε, quia optat, Se id facere numquam posse.
v. 687. Admodum contorte Schneid. ad καλως ἔχον ub- Rudiendum putat κτῆμα φρενων. Si vulgat retinetur Scriptura, optime Verba γένοιτο τ καλως ἔχον a Wolff. explicantur e r. ΙΙ, 56, 1 6. Sed conjectura Seyfferti χατερον omnia planiora facit. V. M. op v. r. I, 47, 23. - πεφυκα προσκοπεῖν, v. d. I, 55, 3, 3. V. 69I. Dativi λογοι τοιουτοι rationem Blayd. affert, V. 39I comparans. δεινος τινι τιτι fortasse dici potest
53쪽
hoc sensu terrorem alicui aliqua re injiciens. Sed hic esset: terrorem alicui injiciens ob scelus quoddam ab eo commi/sum, cuis Poena ne patiatur timeat, quod mihi durissimum vixque tolerandum videtur. Quare vehementer inclinat animus, ut indorfio assentiar, post v 690 unius versus lacunam indicanti. Cf. v. 669 adn. - Futurum τερφει OSitum est Pro se ipsi a Satis solita Structura.
V. 69b. κακωτα φθίνει, miserriman Obit mortem.
V. 704. αγαλμα de liberis, qui parentibus laetitiae Aulit, V. I lib. - προς παίδων, a liberis sueth. 'Δ3 barnens
v. 705. Retineri potest φορει on enim Haemon R-trem hortatur, ut duo quasi ingunt apud se habeat, sed ut id ingenium, quod habet, alio quodam coluinutet. Quare νορεῖν hic paene idem est atque retinere. v. 707. δοκε int. ἔαυή V. 708. γλωσσα artis distendi vim habet etiam . .
Kr. I, 53 I0, 2. - De -ς onm v. d. I, 58 4 5. V. I 0. τό v. d. I, 50. 0, 1. Cf. M. II 66. Falso Schneid. et rL Ant. 33 huc traxerunt. V. II. τείνειν. otio tendendi hoc modo translata
v. 712 sqq. Apte olff. et Schneid. v. 473 sqq. comparantes docent, Hudmodi poetae artificio praecipue commendari illud νωθι σεαντον - παρ ρείθροισι χει/ι ροι Pertinet non ad ρας, sed ad πιίκει - Usitatior esset verborum collocatio ὁσα πείκει των δενδρων V. r. I, 51, II. v. 15. Si scriptum esset ἐγκρατους Vera esse Schneid. et und interpretatio funem vehementer tendit, sed ἐγκρατῆ non potest ita verti. Dicunt quidem, hoc vocabulum proleptice esse positum m τε ἐγκρατx εἶναι , Sed πους ἐγκρατη dici non potest. am ἐγκρατη nullo modo potest idem esse atque ἐγκρα ς τεταμήνος Quare accipienda est
54쪽
Sonr et olff. explicatio ναος ἐγκρατn που conjungentium funis, qui navem in potestate ua habet . . quo navis regitur. v. 17. Hic illic στρεφειν intransitive usurpatur, sed sere semper subaudiri potest objectum, ut hic τὴν νανν. Ita de equitantibus, velut en eqv. 7, 18 int. τὸ ιππον.
prorsus intransitive dicitur; nam intelligi potest αυτον. σέλμασιν, v. r. I, 8, 5, 18. v. 18. . habet εἶκε et iij. Inter omnes emendandi conatus maxime displicet a Se . factus ἀλλ' εἶκε Θομψκαὶ μεταστασιν διδους, ita ut καὶ prope idem Asset atque nihil aliud quam Nam ita et contorta fit sententia, et καὶ ineptissimum habet sensum. Optimum mihi videtur, quod e nonnullis apogr. receperunt Dind. Lips. 1857),Mund. Blayd. εἶκε θυμον, quod verbis μεα Mot tenebras offundere commentus est Seyss. Facillime enim ad hoc subaudiri potest mν ντων των - v κηρυχθέντων, tale quid. Mκειν cum en junctum Sati est constans. μειν Θυμον cum Dind. verto remittere ab ira Aut, si magis placet,
θυμος ut vult und. p0test esse animus, volunta et ad ιιετ simul audiri του θυμου. v. 19. ἐπί I. r. I, 8, 40 4. V. 720. πρεσβευειν. r. majorem natu esse. Deinde in honore esse, oli, ut M. 1389 Ολυμπου του ὁ πρεσβει- ων πατηρ. Cf. fragm. 256 Dind.). quo hic proestare. Item πρεσβυτερος est major s. valentior, ut O. R. 365. Ρlato uio ουδέν ἐστι πρεσβυτερον . Superi. πρεσβυTamc poet. πρεσβιστος fragm. 23. 539. Dind. honoratissimus, summo honore dignus τουτο πρεσβυτατον κρίνας Thuri),ἀ-θων πρεσβυτα-ν Ρlui.).
v. 721. πάντα. V. r. I, 50 II, 9 CL M. 2754M-ς λυπη πῶς ἐλήλαται κακῆ. v. 22. δε - γάρ, cf. ἀλλα - α I. 392. -- ει non solum ρεπει, sed μὴ ἔπει est intelligendunt. V. r. I, 65 5, 1. in est adhibitum, quia conditionalis quaedam vis in hac sententia inest εἰ ιν ρεπε ταυT, O φιλει ν ι βαίνειν). v. 24 sq. Ad μα ιν addi debebat τονδε του Aiμονος), pro quo positum est verecundiae causa ει τι καίριον λέγει. Ambiguitas, quam in διπλη sibi invenissp vidotur syssi, nulla est. am usitata hujus verbi significatio stbis, cui proxima est h. l. adhibenda utrimque.
55쪽
V. 726. κω δή, num eo jam ventum δt, ut 'V. Baeuml. p. 147. V. 728. Ἀενδεν, μή, . r. I, 7, 2, 2. V. 29. m. Non agitur de operibus quibuslibet Haemonis ut putat und.), sed de re ipsa Antigonam dico tam misere tamque crudeliter obituram Blayd. the hircum-8tances of the case). v. 730. uuae inest in ero ἐστὶ ambiguitas, multo acerbiorem facit Creontis orationem. v. 731. Quod statuit alchenarius ad hoen. 32Ι),
dici. 088 ευσεβειν εἴς τα et εὐσεβειν να non autem ευσε ιν να, recte refutavit erm ad h. l. Hoc legitur etiam apud Aeschyl. et ur. Praeterea μεβεῖν προς τινα, περί να, τα αρὰ θεους, - περὶ θεους. V. 733. o φάναι, quia objecto caret, Si negare.
1 διὰ δίκης ἰεται - ἐγκαλεῖν).
V. 43. in δίκαια i. e. ἄδικα. V. r. 1, 46 5. V. 44. De γὰρ in interrogationibus posito disputavit Baeuml. p. 72 qq. v. 45. Ut saepissimo in dialogo fit, ita hic idem verbum repetitum non prorsus eodem sensu dictum est. Nam ob ea, quae sequuntur, cum olis puto, σέβειν h. l. absolute esse positum significans pium esse. - Ut recte intelli gatur, quae Vis Verbo uir h. l. it tribuenda, comparandos puto . . . I 006 sq. θεους τιμαῖς σεβίζειν. E quo puto, τιμὰς hic non esse ea, quo diis sancta sunt, Velut jussa eorum, sed honorem, quem diis homines habere debent. Quare
V. 746. στερος saepe dicitur de dignitate vel potestate, ut idem sit atque ξοσων. Ita hil. 180 q. πρωτοπνων ἴσως μων Ουδενὸς στερος. huc. I, 9 Ουδετὰς στεροιν usill φανῆναι. v. 747. γὲ ita collocatum non pertinet ad των αισπῶν, sed ad totam nunciationem. των αισχρων maSeulinum SSevidetur. V. 748. ioc . r. I, 48 6, 1.
56쪽
v. 750. ως V. d. , I, 5 5. Longe usitatius est
v. 751. Alienissima est underi interpretatio, verbo τιν Creontem indicari putantis. ὀλεῖ explicat, in summam perniciem adducet. Sed non hoc Haemon spectat, ut patri perniciem vaticinetur, neque summa pus est Creontis desperatione v 756), ut minetur Haemon, se sibimet ipsumniortem consciturum; Sed postquam audiVit, Sponsae mortem firmam atque constitutam esse, jam vitana valere jubet. Contra Creon v. 752 τινα de se dictum putat. v. 752. id pertinet ad ἐπεξερχει, ad quod simul audiendum 'uοί. - θρασυ praedieative θρασεως. V. 753. κενύς, es. V. 709. V. 754. 2δεων, pP. χαιρων V. 759, ubi on χαίρων - κλαων). O. R. II 52 pro χαιρων Scriptum est προς χαριν. Ceterum in hoc dialogo apparet, quam libenter poeta alteram personam iisdem quibus alteram vel c0gnatis verbis
V. 56. δουλευμ α Pr est ervitium ut ur. r. 219. Cf. huj. ab. v. 33. - κωτιλλειν est sarrire, addit adulandi se sini ulandi significati0ne. Saepius cum acc reiciungitur, ut γηδε κωτιλλειν, raro, ut hic, cum nec personae hoc senSu: sarriendo mole8tum 88 alicui.
V. 757. λεγειν τι . . non e r. Ι, Ι 16, 3 est in- tolligendum. v. 758. Semel tantum El. 626 Soph. in negativa juri urandi formula o μὰ scripsisse videtur alias Semper O
v. 759. επι h. l. potest quidem signifigare rem insuper alii additam sueth. em te, forutouι', cf. V. 595), V. r. I, 68, 1, 5. Sed postquam ur Phoen. 1555 sq. inspexi μυκε ονειδεσιν, Ουδ' ἐπιχάρμασιν, ἀλλ' ὐδυναισι λίνω ejusque similes locos, multo malo cum Ell. e r. bdm ann. 7 X-plicare ἐπὶ ρογοισι, intuperandi causa). - δεννάζειν Stirridere. Cum ace rei junctum legas M. 243 κακὰ δεννά-
ζων ρηματα. v. 760. μῖσος h. l. est homo odiosus. f. δουλευμα v. 756. Ita latine scelus apud com dicitur. - κατ μματα.
57쪽
V. 76 sqq. o δητα generalis est negatio, cui Subjunguntur membra υτε - συ τε Pronomen ἔμοιγε quamquam ad prius tantum membrum pertinet, ante utrumque S PO- situm. V. 765. τοῖς θελουσι int. ξυνοντες πομεινα την σην
uανίαν ut recte schol ). ullum hic habot locum Schneid. interpretatio qui bene volunt tibi. v. 766. ἐξ h. l. causalem habet vim, de qua V. r. I, 8, 7 7.