장음표시 사용
31쪽
v. 384. Hoc modo verba sunt ungenda: ἐκεινη ἐξειργασμενη - εργο ηδε ἐστιν, ea quam quaeritis in quin facinus ommisit, illa est quam praesentes videtis). De loco articuli v. r. I, 50 10 I. CD M. 22. λάρις χαριν γάρ ἐστιν ἡ τίκτουσα ἀεί. l. 486. θνήσκειν ὁ χελλων. . R. I39. στις γὰρ ην ἐκεῖνον ὁ κτανων. v. 387. ξυμμετρος CD O. R. 84 ξυμμετρος ως κλυειν. V. M. ἀπώμοτος apud Soph. hic tantum p v. 394
invenitur, diverso tamen sensu. Hic enim Stir abjurandu8,α1 μοτον quod jurejurando confirmatur feri non posse quo sensu etiam Plato hoc voc utitur); V. 394 contra πω ιοτος est qui jurejurando negavit, se quid facturum. Quo senSuhaud scio an nusquam alibi usurpetur. v. 389. Hunc solum locum exhibet Pass. ubi φε δειν idem esset atque φευδη καθυστάναι Sed apte und. f. O. C. 512. ihi tamen prorsus non necessarium Videtura solita hujus verbi significatione discedere. V. 390. Wolmus cum hoc versu comparat . 260, non
videns, longe aliam esse hujus loci rationem. Ibi enim spertinet ad ἐγίγωετ solitu usu: aestitisset sed non exstitit);n0stro autem loco ἄν cum x ξειν ungendum, ut vertit SeyfL: gloriabar vere), viae umquam facile ἄν 3 ne huc rediturum. V. 392. De partieularum conjunctione λλὰ γὰρ breviter disputavit r. I, 9, 14 4 copiosius aeumi pagg. 78 sqq. et 80. Seyst'. cum Nauckio aram habet, vulgarem lectionem ἡ γὰρ ἐκτος καὶ - ἐλπίδας χαρα repudians ob eam Salam causam, quod latine non licet dicere pro et contra omni disputare, quasi non liceret graece dicere, quod latine non licet Homerum saltem hoc sibi indulsisse, demonstravit Wolff., afferens t. 17 760 νασον περί τ ιιφί τε τάφρον, quodammodo etiam Sophoclem El. 1329 υ παρ αυτοῖς, ἀλλ' ἐν αυτοῖσιν κακοῖς, ubi tamen αυτοῖς repetitum est. s. etiam inrius Tabulae 3 518 Bene conveniret ευκτος, quod
32쪽
recepit Both. nisi semper alioquin in feminino ευκτη sonaret. Potius hoc ipsum scribas. v. 395. Non satis intelligo, quibus causis commoti Seyssi et Dind. necessarium duxerint codicum καθευρεθη in καθῖρεθη mutare. Item V 406.
v. 396. ἐνθάδε, ut antea V. 275).
V. 400. δικαιός εἰμι v. r. I, 55 3 I0. απηλλάχθαι, v. d. 53, 3, 4. Ceterum aptiu puto τωνδε κακων cum ἀπηλιχχθαι conjungere quam, ut olff. velle videtur, cum ἐλευθερος. Nam πηλλάχθαι cum R. liberari verto, non eum Both abire. V. 401 N τρorri ποθετοῦ V. r. Ι, I, 17, 10. v. 405. Non sine causa Schoellium offendit, partim
quod verbis o ἔνδηλα καὶ σαφῆ λέγω petulantia quaedam
elucet custodis, timor ejus manifesto minime congruenS, Partim quod io v. sticho mythia, quam vocant, turbatur. Ortasse Sophocles pro ovo V. 404 scripsit aυτος et hic v. delendus. V. 406. χρῆται, . r. II, 53, 1, 7.
v. 409. Articulus in fine senarii positus apud Soph. tribus tantum locis exstat hic o O. C. 35 et Phil. 263.
Alioqui semper, ubi articulus in priore, nomen in posteriore Versu est, adjectivum vel particula interjicitur Herm.)v. II. Praepositionem ἐκ multo melius explicare videtur und. quum dicit, in verbo καθῆσθαι inesse etiam no
praepositionis usum riig., quantum videre possum, in gramm. non tractavit Paullo aliam I, 50, 8, 14 17. - ωπηνεμοι, quod
mutare voluerunt usgravius προσήνεμοι et Boissonadus ἀπήνειεοι), bene se habet, quamquam neminem vidi ejus significationem plane explicantem. Hoc verbum nihil pertinet
ad odorem cadaveris, sed dicit tantum, custodes colle eminenti a vento fuisse protectos. Sed eo ipso etiam factum est, ut odor corporis mortui ad eos deferri non posset, de qua re V. I 2. v. 12. Consentiunt omnes, iisque ego, praeter Dind. Seyssi, Both. non opus esse cum Stephan βα, Din βάλοι mutare.
33쪽
v. 14. Quum constet, ἀφειδεῖ rixo apud Moll. Rhod. et Strab. idem esse atque negligere aliquem, φειδrno mihi videtur hic retineri posse et probari Hermanni explicatio, eodem redire φείδεσθ)αι πονου non satis opero adhibero et ἀφειδεῖν πονου eontemnere aut negligere laborem . Comparari possunt ejusmodi verba, quae duas habent significationes non modo dissimiles, sed paene inter se contrarias, ut nostrum apo6α. laydesius suspicatur, φειδησοι SSe corruptum, sed emendatio Bontigit ingeniosa κηδησοι eum fugisse Videtur. v. 17. καυμα aeque bene pro nominativo et pro accusativo haberi potest. V. I 8 ουράνιον ἄχος, calamitas divinitus orta Blomf. - θεία νοσος V. 42 I. Ita . . 68 οορατίας re νας. Ceterum haec Verba et τυφα ς et σκηπτον respicere POSSUnt. v. 20. Haec conjunctio ἐν δή, ubi ἐν adverbialiter adhibetur, significans inter hoc, sirnui, apud Homerum et tragicos usitatissima est neque apud Herodotum insolita, sed apud atticos solutae orationis scriptores non invenitur. CLEl. 13. v. 21. Quamquam ἔχειν saepe verti potest sustinere, perferre, tamen nullum inveni locum, ubi ita vertatur necessessi. Nam ejusmodi Verbis appositum ut 4λγεα ἄχεα, πεν , πονον, κακά, similibus aeque bene simpliciter habere significat. Rusdem generis l. 223. hil. I 168. O. C. 537 esse videntur. Quare puto, h. l. ειχομεν esse arcebamu8, ab8tinebamus a nobis), quae Verbi is admodum usitata est. v. 22. Hunc praepositionis ἔν usum, tempuS, non UO procedente sed quo exacto quid fit, significantis, non expresse attigerunt neque rueg. in gramm neque Eli in lexico. Bene exposuit Pas in lex et Butim ad hil. 235. Cf. O. R. 6I ετ ποντονιωει τάδε. ur Phoen. 305. σον si μυριαι ἐν μεραις προσαδον caeaecentis interjectis diebus te consperi . v. 23. Quaeritur, utrum πικρος . . Sit acute sonans, querulus an moestus, tristis. Illud praefero; nam hoc adjectivum, quum ad animi motus transfertur, ipse notionem habet, ut dicitur πικρος ἐχζωός, etiam πικρος τινι, et minime placet Seysserti explicatio avis δα τιμωρία eaeacerbata est. Fallitur schol. quum ad hunc V. dicit: το φιλόστοργον G κόρης διὰ τουτων δραrαι. θάφασα γαρ υκ ν μελησε δακρυων κωδρητημάτων Causa enim, cur lacrimaret Ant. longe alia erat, ut e v. 426-428 apparet.
34쪽
v. 24. κενr praedicatum eSt, quod Vocatur, prolepticum. V. r. I, 7, 4. V. 25. ευτῆς λέχος APte comparantur δε uvis πέδαι, γρηνων δυρμοι, κοῖται λεκτρων quin etiam κοίτας λέκτρον et quae ejusmodi congessit orson ad Hecub. 302. v. 426. De particula δὲ in apodosi posita vid Baeuml. p. 9 sqq. v. 43l. ροαὶ τρίσπονδοι e melle cum aqua quod μελίκρατον vocabatur), lacte, vino constabant. Contra apud Hom. Od. II, 27 μελίκρητον est mel lacte mixtum. - τρίσπονδος haud scio an addere potuerit olff. tabulae παξ λεγομήνω in
p. 132 conscriptae. - στέφει, non honorat, consecrat, Ut ΡM8. velle videtur, sed ut schol. κυκλοι περιρραίνει. V. 434. ἐλέγχειν propr. est aprobrare, arguere, ut Ell. h. l. Vertit. Quae exprobratio quum quaerendo fieri possit, ἐλ. quoerere quoque Significat, quam vim ego hic volo subjectam. Deinde, quamquam, ut opinor, non apud Soph. est
v. 436. Wolfi codicum ἀλλ' pro ιι conj. Dind. defendere studet; sed si ἀλλὰ recte se haberet, necesse mihi videtur futurum fuisse ἀλγεινῶς primum poni, quo oppositio
efficeretur eorum, quae antecedunt, in quibus manifesta apparet custodis laetitia. V. 437. πεφευγέται, . r. I, 53, 3, 3. V. 439. πάντα --a, quod in malum ducuntur amici, opp. 6 ἐμῆς σωτοριας - λαβεῖν, V. r. I, 55, 3, 3. Cf.
v. 23. Simillimus locus l. 1016.
V. 44I Ἀαρα non objectum est, sed a c. absolutus.
v. 443. Multi hic animadverterunt magnitudinem et praestantiam animi Antigonae, quae hoc loco fortasse vel maxime elucet. Est enim hic si quidem Antigonam respexeris, quasi caput atque summis rei et id, ad quod omnis hujus fabulae actio reserenda est: si hic inconstanti animo labat, ain omnia sunt perdita sed nihil perterrefacta con-8tanter Onania obit, quo factum est, ut omni aetati exemplum praebuerit innocentis animique magni et summa laude parata memoriam suam cum omni posteritate exsequarit. v. 445. layd. et Both. ci, referendum putant ad κομαγις σεαυτον. Sed quum jam dictum est, custodi licere qua vellet abire, minus apte adderetur, cum Ora Se conferre oportere, quare ξω puto cum Sequentibus esse jungendum. Rusmodi pleonasmi satis sunt usitati. Cui non in mentem veniunt v 399 sq. - Ceterum f. πημάτων ἔξω ποδα ἔχειν
35쪽
AeschJl.), του κακως πάσχειν ἔξω γίγνεσθαι Dem.), εξωτων κακων O. R. 390). v. 446. Accusativus igitur ille, quem tractaVit r. I, 46, 4, 2, non solum vo raumlichon asSangabena, sed etiam translate, velut hic de tempore sueth. pr. under langlidritdr 0, usurpBtur. v. 447. Apud atticos monent veteres grammatici scribi
quamquam in codicibus saepe etiam illorum exempla inveniuntur. - layd. hunc . ita mutare Vult zδησθα κηρυχθὲν - μη πρασσειν τάδε numero versus turbato. v. 448. Hoc modo saepius praesens verbi μελλειν adhibetur, ut en Heli. 4, I, 6 τὴν νιον εωρaκας αντον , τίν ου μελλω - uru hulle a a. nat' - Ιmps. h. l. ejusdem generis esse videtur, quod exposuit r. I, 53, 2, 7. v. 4 9 καὶ δῆτα - καὶ di), v. aeuml. p. l47. V. 45l. Λίκην, quae ovi assidet παρεδρος ξυνεδρος
ἐστι O. C. 1382 et eos, qui jus violant, coram eo ReguSat, tragici etiam apud inferos jura mortuorum tuentem faciunt; cum Furiis conjuncta est easque eoartaro emittit, ut ab impiis poenam exigant. V. 452. τοιουσδε - ρισεν Si conj. Walchenarii. Laur. O τουσδ' ωρισαν, quod retinet ois . Sed etiamsi Verba τουσδε τομους, quod negatrastys . explicatum habent, et quidem, ut mihi videtur, facillimum, at pluralis o - ωρισαν defendi posse non videtur. inime defendit olff., v. 10 comparans ubi vere der iura veratigemeinsertu). v. 454 sq. lias non scriptas irmasque deum leges Aristoteles Rhet. 1, 15 τὰν κοινον τοι to ν, τὰ ἐπιεικες appellat:
V. ad Antigonam referat, mago. θνητον οντα Satis contorte defendens, nullo tamen simili loco allato. Apertum est, ad Θν. ovo in intelligi sebere σε, ex antecedentibus τὰ σὰ κηρυγματα Sumendum. V. 456. νυν κοχυες ut τα σὰ κηρυγματα. - Similiter
δει ποτε Pass. dicit magis confirmationsem quam dubitationem nVermuthungu inesse; cui assentior. Vertitur enim pr.: in omni tempore, suo umquam fuit. V. 457 ovδεὶς οἶδεν ἐξ Στου sint. Novo vh φάνη εchol. ἀρχην at τῶν Ουδεὶς OMEN.
36쪽
V. 458. -υτων Κr. I, 47, 22 non leges respicit, ut
plerique putant sed, ut olis monet, universe est dictum, ut sit - τοιουτων ἀδικημάτων et respiciat το περδραμεῖν τὰ θεοὶ νομιμα. V. 459. δείσασα non praedicative est dictum, sed appositum est subjecto sueth. jag om iche frukta6. - ἐν θε
V. 460. ἐξειδεται est perbene S. penitua cire. - τι cr
V. 46l o χρονον ni του εἱμαρμένου schol.). V. 462. Laur avri quod apud Soph. etiam rach. IDI legitur. Sane hoc verbo bona efficitur oppositio tumortem mihi minatuo προυκηρυξας credis, id mihi malum Videri ego contra pro lucro habeo Schneid. et auch. αυet retinuerunt, ceteri in ut aum mutarunt. v. 465. inus recte Eli hunc locum in eorum turbam conjecit, ubi oti, o qui quid satra comparatum it dicat. Potius causalis quasdam vis huic adverbio h. l. est inculcanda, ut saeps fit Blayd. wherefore, uo being the ca36. V. 466 παρ' υδήν, . r. I, 8, 36, 4. Quare hic exspectaveris παρ' ουδέν ἐστι s. παρ' μὲν τιθεται S. aliud quoddam verbum cestimandi nihil euro Pro quo positum est χρος ἐστι), quod singularem quendam modum signifieret, quo Ant mortem aestimaret. Quomodo igitur Pro dolore haberet. Sueth proprie vertas arbor mi i ingen
V. 467. Wolff. Θανοιτ' mutavit in ' ἔτος et , scilicet ne ungerentur μητρος Θανοντα - a matre interfectum. Sed multi sunt loci, in quibus bene recitando solum fieri potest, ut non falsa existat sententia. Ceterum ἔτος multo levius et debilius est, quam quod μητρος aequiparare P0SSit; opus SSet πατρος. Neque etiamsi semper alias in hac fabula non alterius tantum, sed utriusque parentum fit mentio, eodem modo omnibus locis fiat necesse est praesertim tenerae virgini convenit matrem commemorare, quae ipsa Creontis erat Soror. - Deinde x vino lari fere omnibus displicuit et
quidem jure quippe exemplis non firmatum. ulti ἐσχομην voluerunt; sed vid. v. 42 adn. quod idem in BDμην cadit, praeterquam quod σχειν Sophocli non ultra praesens flectitur).uuar hic bonam puto Wolmi conjecturam αταφον ἀνεσχομπν. Eli probat 4 ἐσυμην, sed ἀν hic nullum locum habet v.
37쪽
Κr. I, 54. I 0) Ceterum quomodo metrum servare velit, nescio; αθαπτον enim retinet. q. 468. Ἀλγεῖν, dolere; tari νειν, dolore afficere. v. 469 sq. Schoellio assentiri non possum hos v. Hi-eienti. Nam si Ant. hactenus summisse locuta, ad extremum ore sublato et voce intenta indignationi indulgens acerbitate quadam in Creontem invehitur, quid mirum Praeterea σχεδori τι paullo leniorem facit contumeliam. v. 470 schol. os seu περὶ ἐριὲ δευήθεια, λλα περισε - δφλιωκάνειν, Pr debere deinde sibi ontrahere velut poenam) μωρια ὀφλισκάνειν elliptice est dictum pro δίκην S. αἰτια μωριας φλωκάνειν, crimen tultitis sibi contrahere . ubire. Cf. v. 1028. Item δειλιατ, νομιαν, ἀμαθιαν ὀφλισκάνειν. - μ-φ, stulto judice sueth. i en daresogono. v. 47 . δηλουν, h. l. intr. apparere. - τό γεννημαωμον Schol. h. l. Xpl. τὰ σκληρον - φρονήματοc, et Elt reumst vertit genus et indoles ingenita. Sed quum hoc verbum nusquam alibi hanc vim habeat, vereor, ne recte Wund τῆς παιδος pro gen explicatiV putet, ita ut τὰ γεννηρια τῆς παιδδ idem sit que η γεννηθεατα παις γεννημα v. 627), quamquam durum St. v. 473. ἀλλὰ int. ει και ἡ παις ον ἐπιστατα ει κειν
τοῖς κακοις. - Ceterum obserVes, semet ipsum hic damnare Creontem. v. 475. Conjunge νιτον ἐκ πυρος, coctum S. Xu3tum
et M tum eae igne. ' , cf. V. II. - περασκελῆ cretorria dum ob eamque causam durissimum et fragile praedicative est additum. v. 478. inime contemnenda est Musgravi conjecturas m ευ πελει non enim eaepedit . ' πελει nusquam alibi scriptum exstat. Hesychius tantum explicat εστο, fortasse hunc ipsum locum respiciens. 479. Ο πελας pr. est prooeimus quisque, deinde quivis alius. Quin etiam apud Herod. - των ἔλας κακὰ, Ppο-nuntur τοις ομνιοι κακοῖς Attamen observavit Elmai., πελας singulari numero dictum adeo infrequenti usu esse, ut apud scenicos certe in dubium vocari recte possit. Cui repugnat ass. in exico. V. 480 sq. βριζειν pr. 8 3uperbe et contumelioge agere.
deinde omnino peccare, cele8te vere. - τε υπερβα
νουσα, V. r. I, 56, 10, 3. περμιτουσα igitur est imperfectum.
38쪽
V. 483 δεδρακυῖαν V. r. I, 56 6, 4.
V. 484. η τυν, quod layd. veXavit, bene se habet. τυν quo nunc res loco est e res est progressa ut ). v. 485. Ell. vertit: si illi potestas fuerit, plane per- VerSe. κεισθαι cum adv. unctum idem est quod εἶναι cum adjectivo, addita tamen saepius notione manendi. Hunc usum
αυτη. Illud exemplis non firmatum, hoc . l. ineptum quam enim retortam reportarat Antigona 8 Etiam layd. in hoc vocabulo haeret Fortasse scriptum fuit aer ita dat lam. apud Theogn et Nicandr.). V. 486. δελφης, . r. I, 47, 5, 2. - μαίιεων ὁμαιμος v. I 2). Certe probabilius est μαιμονεστερας quam μαιμονεστερα, ut concinnior fiat oratio. Et si legit scholiasta. V. 487. ὲκειος S. ρκειος pr. quod ad vestibulum ἔρκoopertinet; deinde omnino domesticus. πιυς ερκειος Iupiter penetralis Ov. Iupiter Herceus , in vestibulo aram habebat. H. l. illa verba universos consanguineos et gentiles significare apertum est παντες οἱ οἰκεῖοι schol.); id dubitatur, utrum του 'νὸς genitiVus . . comparationis an idem sit atque ἐκ o Zquo eae tota domo mea . Hoc Eli cum Seidiero, illud ceteri omnes quod equidem multo malo. Nam si lienditi
sequeris interpretationem, Verba του Ζηνὸς ρκε o, tanta cum vi pronunciata, admodum languida fierent, ac praesertim παντος sine ulla causa positum esset. Sufficeret των οικειων V. t. d. Ceterum recte quidem Eli dicit, nullos homines propinquiores nobis esse posse quam eos, qui nostrae domus sint; sed hic Creon summo studio iraque abreptus ponit Sumitve aliquid, quod tranquilla mente usus sumi non posse
V. 489 stoeon, v. r. II, 47 l3. I. V. 490. -υδε βουλεισαι τάφου, Schol. λείπει ν περ Ceteris jure magis placuit, et βουλεῖσαι et a po Penderee ἐ-ιτιωμαι, ita ut inf. epexegetice additus esset. Quod Nolff. unum offendit, quippe cui ipse infinitivi locus hoc impedire Videatur. Neque ego ejusmodi exempla inveni. Quare Pr0P0Suit τάφους, pro quo cur non aeque bene, immo potiu8, τάφον scripserit, an non intelligo. v. 491. και h. l. idem est atque καὶ δή, de quo V. Baeum l. p. 147. Sed paene vereor, ne pro ris scriptum fuerit vis is sorte και etiam interpretaris, quamquam ita 88Υn-
39쪽
deton emcitur minus aptum. - ἔσω, i. q. λων. Similiter Aesch. Sept. 232 μενειν εισα δηιων. Eodem modo εις Pro ἐν huc. I,I09 κατακλείει εἰς Dos. - Schneid.
dicit, γαρ causam inferre, cur Creon Ismenam putaverit sceleris compotem, et καί τι καλεῖτε quasi interjectum SSe.
Ρotius credo, Creontem Verba ἔσω ..... φρενων addere, t tum ut causam afferret, cur servos hortaretur, ut eam d-
vocarent, iisque indicaret, ubi esset.
v. 493 sq. φιλεῖν I amare; st libenter facere 3 soepefacere m solere. Cf. V. 22. . . 303 sq. -λλα ἐμπορων ἔπι φιλεῖ πλανασθαι - προσθεν int. του σωματος Sehol.: πριν φωραθῆναι int. τους ἀνθρωποτο - κλοπευς, clam
έ φωτειν. Deinde κλέπτειν etiam potest esse fallere, ut v. 6II. κλοπευ h. l. praedicative et absolute est positum. Illud negat rL, hoc Both. qui vertit perturbatio sint animi, in Vultu gestuque apparens solet prius deprehendi proditriae eorum, quo vafre in tenebria atrueta fuere. Sed θυμὸς et κλοπευς ita verti posse, exemplis neque est firmatum neque firmari posse credo. V. 495. καὶ quod in χωταν inest, referendum puto, non ut Schneid. vult, ad ausς sei ad totam nunciationem δταν θέλr, ut haec fiat sententia: odiosum mihi est, non solum si quis in occulto ut Ism. nefarie agit, sed etiam si quis ut Ant. honesta specie res turpes tegere conatur. V. 496. ἔπειτα V. r. I, 56, 10, 3. - τουτο Spectat
το ἐν κακοῖσιν λωται v. r. I, 58 2 8). Aptius videtur ταττα quod proposuit Blayd.), ad κακὰ referendum. καλλυτειν est hone8tam speciem rei inducere non gloriari). V. 498. ἐγω μὲν ωδει int. αλλοι δὲ auo θέλοιεν αν. V. 500. ρεστον ουδεν, . r. Ι, 58 2 6. - Schneid. assere ρεσαι τι τιτι aliquid altera probaro, quod e . ignorant. Apud ur contra invenitur αρωκειν τινά τινι, satisfacere alicui placare aliquem aliqua re, unde PMS. αρεσκομαί τινι, mihi aliqua re satis sit. Nonnullis Herm. , Elmst. Ell. Blayd. h. l. displicuit αρεσθείη, et mutarunt alii aliter. Sed apud Herod leguntur ρεσκεταί τίς νι placet aliquis alleui et τοῖσι αυτ αρεσκεται.
v. 501. Ar igitur Ι, 56, 4 addere potuit νυται
V. 503. κατεγειν, Osiri, consequi, etiam O. O. 38I.
Phil. 690. v. 504 Do hoe versu mire disputat Schneid. quum
40쪽
codicis L. αυδατε defender studet, quasi directe esset interiectum. Ita, ut cetera omittam, τοῖα nullum Sensum habet. Quare ανδάτει necessariam puto esse apographorum emendationem. Quod autem dicit idem, necesse esse τουτοις πασι - πο τουτων παντων cum λεπιeram conjungere, Valde errat aptissime et proxime ad mδατειν pertinent haec verba, quamquam etiam ad λέγοι sunt intelligenda. v. 506 sq. Sane doleo, quod mihi non contigit cognoscere, quibu commotus augis acobus hos v. secluserit. Μihi bene quidem abesse posse videntur, attamen sententiarum connexum minime perturbare. Nam cum antecedentibus bens cohaerent; et v. 508 Verba τουτ ορβς puto non singulare quiddam spectare eorum, quae antecedunt velut Sehol. et ταφῆναι - Πολυνεικη), sed omnino Vertenda:
ita entia, ita eristimas int ut supra v. 502-50 dixerat Ant. sueth. du har addana sistero. Sine ironia hi versus Rccipi non possunt, ut vult olf ius. Neque mihi sufficiunt
causae ab eodem allatae, cur choro tribuendi essent. Nam si concinnitas emceretur cum v. 47 sq. a choro interiectis,
hi post 496 squi debebant. Antigona minime horum adloquendum hortatur contra dicit, φοβον ἐγκλῖειν την γλωσσαναυτων. πιλλειν στομα v. 509 potest etiam significare tacendo linguis favere ita utim in texit.), et Creon falsa
ductus opinione . 508, 10 dicit, chorum a Se stare.
V. 509. Verborum πιλλουσι στομα maxime placet Hem-sterhusii explicatio tibi subjiciunt, ubvolvunt quasi atque adeo obnoaei habent os dicendique libertatem. πίλλειν enim pr. est subvolvere cf. ιλλει v. 34I). Cui explicationi non repugnat, quod supra diximus. Ita etiam schol. διὰ σὲ τοστομα συστελλουσι καὶ σιωπωσιν. Ducta est similitudo de canibus, qui ob metum τρὰν πίλλειν dicuntur. V. l0. χωρις φρονειν τινος est quidem, ut Schneid. dicit, aliarum partium, alius factioni esse; sed . l. bene propriani significationem dissentire ab aliquo retinere potest. V. II. γαρ igitur non solum in astarmantibus responsis locum habet, ut v 450 v. aeuml. p. 72. d.), sed etiam in negantibus, ubi ipsam negationem X interrogato perspicere licet. V. I 4. χώριa , . r. I, 46 6. τιμῶν χάριν, benescium honorisce proestare. ἐκείνc e δυσσεβῆ pendet. δυσσεβν