장음표시 사용
21쪽
Arin. XV, 4. quae in dare imperium quibat , minare inperitantem nequctat. XIII, 56. deesse nobis terra, in qua vivamuc potest , is qua moriamur non poteria I, 37. hine saevitiam centurionum et vaeatione munerum redimi. s. oli ax n.
I, 35. neu mortem - ed finem omisant Sancto Minoee Baiier. II, p. 355 58 Aug. Grotet. v. lat. s. 499. Eod cap. i Nisendum, sic Pereundum accipere e quae libe- ris inDiolata ac digna reddat, quae nurus a Uian rurs-
Rhenano usquo ad Passo tam omnes, ex Dibiis inputat non amessiint inesti, Seebode, Iacobs, M. Behlier scripserius rursusque ad nepote referant Pasfio , quem Muti sunt Guencter, I liberi Walch, novum inmae
Induxit scribens in acet urit rursus quae ad nepotex referantur. Hes eandem
lectionem recepit, nisi quod virgulam ante unus posuit. Idem, quod Hess, omnes edd. vrit ante Gen. Identur exta me. De meliorati codd. Iectione nihil certi adnotarum invenio videntur ad inum omnes habere referantur, Sed fluctuare inter v et quae Cod mmm habet que, non coniunctum inua voce praecedente, ita ut pro quae sit habendum, quum eodex ille littera e pro ae semper utatur. Sed quum Prile brque et criniunctio que, et pronomen quae per compenditumseripitin rideam, paene crediderim, librarium ipsum haesitasse, et in medio rem resietam voluisse. tionem, quam adscripsi, quamque bimes post accipiant posita, quam sustuli apud linum Diltheyum ego, tinam veram iudico. Rursus ad praecedenti relatum valde riget ad sequentia relatum, pronomine quae re, tento, ex meo Pudem sensu nihil aliud significare potest, quam nostrim fessi ner, quum plura enumerantur. Tacit dictum erat uxores accipi mi, ut reddant, et nurus accipiunt ut reddant; bis tantum aeceptionem et traditionem cogitarit, qua ex ausa hi quidem vehementer ei liceret pronomen quae eat
22쪽
positum. quamquam haec eiusmodi sunt, ut sentiri magia nimo, quam cum aliis communicari, explanari possint. Ad rem venio. Neque librarii vel primi editores veri quae mutassent, neque Rhenanus referantur in referant, si quis iis haec exempla ad de-
Issierandum proposuisset. Sallust Cat. 54. ita quominus gloriam petebat, eo magis sequebatur Sm gloria qui ipse locus varie corrumpebatur Jug. 44, 6. Si omnia, quae aut amisi, aut ex necessariis adversa facta sunt, incolumia a nerent. 30 , 5. Boechus cum peditibus, quos Volax litis eius adduxerat, neque in priore pugna, in itinere morati, adfuerant etc. Cf. Herm. ad Viger. p. 707. Ramshom. d. II. p. 400 . o. Buddim. d. talib. II, p. 27 qui asser Terent. d. I, 2, 4. quem neque pudet quidquam, nee metuit quemquam Plaut. d. II, 34 2 quibus nec quaestus est, ne didicere artem tiliam Sall. Jug. 33, 38. quod magis vos fecisse, quam illis accidisse indignum est. 35, 3. Avidus consul belli gerundi movere, quam senescere omnia malebat. In hi duobus locis, quod et omnia ad utrumque verbum in accusandi quidem casu ΡΟ- sita sunt, sed ad prius in obiectivo, ad posterius tu subiectivo. 94, sub sin. sic forte correcta Marii temeritas, gloriam ex culpa δε venit Cori ad Lucan.
II, 2 8. Huic loco simillimus est in nostro libello c. . comparato loco
Plautino supra laudato pecorum fecunda, sed plerumque improcera C. S mi , quem locum in Observ. in Agr. alia ratione enucleare conatus Sum, quum nondum edoctus his Sallustianis exemplis et subiectum desiderans, cui improcera praedicatum adiectum esset, cum ipsi opinarer, Tacito pleraque fuisse seribendum. De activis et passivis uniunctis, sive de mutato subiecto L
tem Omnia refer antur neque in ea voluptatem dicant inesse M.
Quae si recte me statuisse concedis, commilitonem te mihi futurum spero in defendenda hac ronori sententia, quam omnes sere VI Serunt. ConStructionem verborum, quia liberis inviolata ac digna reddat explicatum dixit: ,nisi tamen non mendum hic sed specimen brevitatis aciti, qua fit, ut vox liberis ceu bis posita intellegi debeat et quidem relata ad o reddas dandi, ad O digna auferendi casu Vides, quam similis, quam eadem dixerim haec constructio sit, atque ea de qua locutus sum Plin. Ep. VII, 26, 2.
ne sermonibus quidem malignis aut attendit aut alitur sermonibus ad attendit
23쪽
rolatum est dativus, ad litur Iativus Admiratio tibi augebitur egenti Liv. XXXV, 49. odi odioque sum Romanis Cic. p. ad Div. XIII, 4. ut te horter
et suadeam. De vocabulo rursusque adhuc Pauca Sunt subiungenda. Habet nostro
loco duas priores Significationum earum, quas Meine in libro insor ueberfidit alle hum lat. Spralgub gehor sartitet Ernesti nomine proposuit denotat et
iterationem et reductionem in eandem, in qua quid antea suerat, conditio nem Plin. p. IV, 24. Studiis proceuimuris studiis periclitati sumus rursusque pro cessimus Ovid. Metam. XII, 57. sumere quas. vellet rursusque reponere sumtas. VI, 46. subitusque invita natavit ora rubor rursusque evanuit. Virg. Aen. III, 22. Sorbet in abruptum fluctus, rursusque sub auras erigit alternos.
EOd. V. Ergo saepta Pudicitia agunt, nullis spectaculorum illecebris, rarallis conet iυiorum irritationibus corruptae litterarurn secreta Niri Pariter ac feminae gri Orant. Ad lectionem saeptae, quam Ionge praeserendam duco, os Liv. III, 44.
Postquam Omnia pudore saepta animadverterat.
Litterarum secreta est cognitio litterarum, ars egendi scribendiques sententia loci est, nec spectaculis, ne conviviis, nec libris Corrumpimtur. Quod nonnulli memorantur, qui legendi ac scribendi periti erant, ut singuli duces, sacerdotes, id Taciti testimonium non redarguit Prosecto neque univerS genS, neque nobiles quidem Taciti temporibus artem calluerunt, cuius Carolus Magnus septingentos post annos partim, Otto Wittet Sbacensis mille annis post prorsus imperitus adhuc erat. Vid. Luden I, p. 550 et notam p. 40, ubi novis
elusionem libenter quisque probabit. Verum in eo Luden errare mihi videtur, quod de solis epistolis amatoriis glebeὁbriefe Tacitum cogitasse censet. Nonne exstabant apud Romanos et exstant apud omne populos excultos et politos libri, singula carmina, quae idem efficere volunt, quod p tacula Et convivia, et quae non minus digna sunt nomino illecebrarum, irritationum Meo quidem sensu haec similiora sunt spectaculorum illecebris et convivio 13hirritationibus, aptius quo hic cogitatione cum iis Coniunguntur quam πῖ
24쪽
Litterarum secreta est circumlocutio nominis litterae a Matthiae Gramm. m. s. 430 , aptissima illis temporibus, quibus apud Germanos ea ars ignota,
res secreta erat Liv. I, T. Mander, venerahitis vir miraculo literarum, rei novae inter rudes artium homines. Recte ac dicit, non solum seminae, sed
etiam viri legere neSciunt, quum multis et temporibus et terris fiat, ut viri sciant, seminae nesciant. Jam risum teneatis amici quum audietis, qua ratione ad unum omnes, quo evolvi locum transtulerint Walch Θeim lilleia
ter sexus epistolam amatoriarum cognitionem haberet, alter ignoraret ut viri pistolas amatorias scriberent, quas seminae legere non possent Nimirum non de cognitione solum, sed etiam de S Sermo sit oportet. Recte verorem expressit ac , Si de cognitione litterarum in universum Iocutus est, tum enim satis fuisset ad corrumpendos omnes, et muliebrem sexum, si virilis solus libros vel carmina pudicitiae perniciosa legere potuisset.
Cap. XXI. Abeunti hospiti , si quid ρορ Oscerit, concedere moris, et POSCeridi inυicem eadem facilitas gaudent muneribus, sed nec data im-Putarit, nec accepti obligantur Dictus inter hos Pite comi S. Haec postrema verba duce letherio multi aut improbarunt, utram. Oberi. Dilthcy, aut uncis incluserunt, ut Schlueter, ecbode, alta, aut
expunxerunt, ut olimann Jacobs, Gulmann alii retinuere PassoW, Bi-Schos , ess, Guenther, esilier, Teubert. Orelli, Passo. Hess, Richleia Propugnaculis ea munire conati Sunt perquam infirmis, quae primo statim Clamore Corruunt, quum dico, eo provocamus, ut unum ex antiquis Scriptoribus exemplum asserant eius significationis, quam nomen latus hic habere autumant, nempe vita hominum SOCialis, vita communis amicorum, OnVeraatio hominum, vel ut RicMes voluit convictus, Ausammenleben, umgang. Significat quidem etiam vitae rationem, sed tantum quod ad corpus, sensus, non quod ad Deos, civitatem, homines, animum attinet. Quum ante Os tres anno Caesaris descriptionem Germaniae cun hac nostra conferrem veniremque ad finem capitis 23. L. L B. G. ubi diciti iis Omnium domus patent victusque communicatur, subito in mentem mihi venit rvictus inter hospites ommunis, et Sic Tacitum ScripsiSSe Persuasissimum habeo.
25쪽
oVerbo victus eontinent π quae esu potuique cultuique corpo is, quaeque ad visendum homini necessaria sinat. Vestem quoque victum habere vicem Labio ait. Upian in Pandect 46, 43. - Sexcenties comis et ommunis Per compendivi scripturae cons in Codd. inter me conunutari nemo ignorat. CL his ad Terent. Hem V, 4, 39. oerenet ad Cicer Fin. II, 25. V. 23. Ottonem ad Cic. Senecti T. et alios multos communicare in loco Caesariano primitivam suam habet .vim, quae non est dare alicui aliquid, sed commune re
. Si quando promiscui honores, communicata respublica esse etc. Ηergo ad CaeS.
B. G. VI, 13. communicare etaea digne aut tum digenthum einex linbernmaehen, o ba flet*fam in communio bonorum, Sententiarum, rerum geStarum entitefit. Tag. igitur his verbis dicit, apud Germanos esse inter hospites dum alter in alterius Homo est communionem bonorum eorum, quae ad vitam quotidianam neceSSaria sunt; quo adiecto sufficientem edit causam praecedentis, quod per Se Sane mirum esset, cur nec data munera 4mputent, nec acceptis obligentur CL 34. prout ad quemque venere, aluntur prodigi alieni, contemptores sui. - Ne molesta tibi rideatur omissio particulae explicativae rid. Matth ad Cic. r. pro Mil. . 84 Saepe Graeci et Romani scriptores duas Sententias eodem tenore progredientes coordinatas vulgo vocant juxta se ponunt, quorum altera tamen Secundae vel causam vel impedimentum aliquod habet, vel secundam ex se essicit. Cap. 27. Lamenta ac lacrimas
cito, dolorem et tristitiam tarde ponunt feminis lugere honestum est iris meminisse. Cap. 44. Illum defendere, praecipuum sacramentiam est; principes pro ictoria Pugnant, comites pro principe. Agr. 46. Nosque. domum tuam, colamus D verus honor ea coniunctissimi cuiusque pietas.
Magna me incessit admiratio, quum viderem, ossium Vari Leci et obServ. in ac germ. Comment. I. p. 26 , Richlesia, uolavium viam intelligendi emendandique huius loci iis monstratam non esse perSecutOS neglexerim examinare significationes verborum victus et communis.
26쪽
al burch Hassen essegi quum non lacile victi sint armis; s. c. T. Recte Walch et ante eum chluetere alter urbe leichter at Dasten se essesen
Haud minus fucile per λιτοτητα est dictum in qua negatio non simpliciter negat, sed oppositum indicat neque duae negationes se invicem tollunt Olum, sed augent significationem 3 os umpi. r. l. 754. n. haud minus facile igitur eS facilius, im multo facilitis postulat nonnunquam sententia loci Vid. Schmid.
admor. p. I, 3, 21. non tibi parvum ingenium, non incultum est et . LiV. II, 60. Addebantur et laudes, quibus haud minus quam praemio gaudent militum animi Caes. B. G. I, 4. minime saepe i. e. rarissime ibid. . t minus facile finitimis bellum inferre possent. Plin. p. II, 11, 1. Equidem in senatu non semel egi, i. e. saepe fortaSSe Cogitandum saepissime. Sall. Cat. 44. parum honeste, et er-ZOg ad h. l.
Cap. XXVI. Agriuro timer cultorum ab universis ici OCCu-Paritur, MOS IN Ox iriter se securi dum dignationem artiuntur. Facilitatem partiendi camporum spatia raestant Arba Perari NOS M tarit et Superest ager. Nec enim cum tibertate et amplitia dirae soli labore contendunt, rat Omaria Cori Serant et rata separent et hortos rigent sola terrae seges mPeratur. Res quidem ipsa plena est dubitationis, id Luden I, p. 479 - 4863 nihilo tamen minus lecti constitui potest. Librarios et primos editoreS seselisse videtur vis adiectivi universi quae proprie non est omnes, Sed toti vel
omnes coniuncti, oppositum Si adiectivo singuli, gr. 38. universa gens. 21. uniυersa domus. 25. universae gentes. 40. unde et universum fama est transgressis. Diat. 24. sive universae orationes sive partes earum Hist. I, 53. universus exercitus Liv. V 6. universis exercitibus. s. Daelinium ad Corn. Nep.
quum non viderent, cogitarunt ab ianiυersis esse ab omnibus hominibus et vicis pro Genitivo habuerunt, qui quum hic seni non posset, cod. Η-1m. Protulit ice, ed. Norimb., Par in vices quod receperunt ip., heri. Schlueter, Bel ex); per vices exhibent edd. Mon. Vienn. Ald., ut. Vit. Mel. Rhen.,GrOnov. Dithm. Em. Passov. Dilth. HeSS. Guenther. Walch. vices
sine praepositione legitur in cod. Tur. . Stuttg. littera scinductax et edd.
27쪽
Spir. math. 3 per vicos Pisiena coniecit, 'rotier probavit. Bischos recepit.
Inter codd. iam excussos unus Bamb. veram habet lectionem vicis, quam agnoverunt Bredo. Wolimann Sprenget, etheri Seebode, Teuberi, Luden Plures fortasse mecum sentient quum dico, omnes has variantes decit. ex una solemni in codd. mutatione litterarum i et e prosecta esse OSSes, ut Sententia quaedam prodiret, aut litteram abiecerunt, aut praepositionem in vel per intruSerunt, quarum meutri in illo codie legitur. - Qui per vices vel in vices degunt. Gronovii explicatione rutuntur, qui: Satis, inquit, Placet pervices Caese l. i. Hall. Agriculturae non stiιdent: meque utiisquam agri modiam certum ac ne proprios habet: sed magistratus in annos singulos gentibus nationibusque hominum, qui una coierunt, quantum eis et quo loco visum est, attribuunt agri, atque
anno post alio transire cogunt Ergo quia nulla Perpetua IOSSeSSiO et quotannis alius tribus patrisvelamilias in alterius arationem successio, vices At primum Caesaris verbis itque anno post ili transire cogunt cs. IV, neques longius inno remanere uni in loco incolendi causa licet minimae sequitur, alium 4m alterius arationem successisse, deinde si id concederemus, Tac. idem his dixisset, riuum infra dicat arva per annos mutant tum, TaC. non dixisset universis sed omnibus vel iectium iis postea, quil sibi vult sequens quo mox inter se sec. digit pari. Transforendum igitur estes dies Xeffer merben
nadi iner Eldhun unter id verti ellen. Universus quisque vicus sive cultores cuiusque vici agros inter se partiuntur. Dignati pro numer hominum cuiusque familiae et pro Oli bonitate tacta est. Lectionem labore exhibent codd. Humm. Long. Stuttg. edd. Orimb.,
Rhen mai. Mel. Par. quae una Vera ducenda. ditore quidem omnes conis clamant, Optimo codd. habere laborare; at Cur praeter Tur. non nominatim
eos indicant Inde a Rhenano, quamquam in edd. veti legitur laborare, SenSuquodam recti Omnes sere editores vulgarunt labore, usque ad PaSSOvium et, qui hic ut nonnullis aliis locis non debuerunt sequi auctoritatem eiuS, Dilthey., Hess. Guenther. alios , qui laborare his verbis tueri voluit: laborare contendere cum ubertate soli recte dicitur pro omni adhibita contentione, labore certare cum ubertate soli laborem sertilitati adaequare. Infinitivum Lesborare defensurus, qui eius Sententia denotat labore certare, verbo contendere notionem insere coactus erat, suae non huc facit Nam Tacitum non dia
28쪽
cturum suiSSe, non omnem, Sed ne minimam quidem contentionem a Germanis adhibitam esse, ut pomaria conserant etc., ex hoc toto loco et locis Caesarianis evidenter patet non studebant adaequare laborem ubertati et amplitudini soli. Contendere igitur hic nihil aliud est, quam certare, qua Significatione cum infinitivo construi non potest 3 recte dicitur aliqua re certare cum aliquo, Vel cum aliqua re, tanquam Persona cogitata Belilier et alch Gore
Cap. XXVIII. - quia, pari olim inopia ac libertate, eadem utriuSque
ripae bona malaque rarit. Ad utriusque ripae interpretes solent apponere Danubii. t unde Ciunt, Danubium suisse sanem inter Osos et Araviscos Hic et aliis locis Tacitinis, ubi ripa legitur, haud mediocriter laborarunt, quid statuerent ue inprimis infra
CaΡ, T. Veterisque famae lata estigia manent utraque ripa castra ac spatia, ubi
in Hessi edit adnotatum est: Hoc alii do Aquis Sextiis in Gallia Narbonensi, alii de Chersones Cymbrica illi de Rhodano, alii de Danubio interpretantur, Os de Rheno intelligimus. Noster enim ripam κατ' ἐξοχην de Rheno ponit. Quod posterius plurimi ut verum amplexi sunt. Conser sis etiam
loco C. T. et 23. proximi ripae. 29. in sua ripa s. non in ripa commercium. Agr. 28. in nostram usque ripam, ubi alch nostra ripa observes numerum
Ripa dextra Danubii non solum trans Danubium et ultra sinistram ripam trans- serenda, sed etiam centum milliaria ulterius l8 Hist. ΙΙ, T. cura ripae Hordeonio Flacco permissa. Num ex his locis accuratius perspectis et collatis non plane constat, ripa nihil aliud esse quam sinem, et quidem non solum ubi flumen finem efficit Quod ac verbis de limite imperii et ripa quodammodo ipse indicavit, quum limes et ripa manifesto hic synonyma sint. t ut ines, Sic ripa non solum est Gren3e, sed etiam ebiet, anb. Nostro loco et cap. 37. utraque ripa sententia Si die . un jenteit ber ren3e, in ephen inbern. Jam ubivis potes investigare et reperire veStigia, Castra a Spatia.
29쪽
Cap. XXVIII. Ne Ubii quidem, quamquam Romana colonia SSemeruerint, ac libentius conditoris sui Omirie Ocentur, origine erubeScurit. Lips adnotavit ,,Agrippam intellegit, qui Rhenum eos primus tra duxit, et in iis sedibus collocavit. Ille tamen non est Coloniae conditor; neque auctor nominis; sed ab Agrippina id habent, eius filia, ut ac claro A. 2,27. scripsit. Itaque dubitavi, num conditoris suae legerem neque no--m eius flexus verba in oemineum etiam genus usurpari, Virgilius de Iunone 2, 59. Auctor ego audendi. Ovidius de Venere Heroid. 46, 44. sponsor coniugii stat ea picta sui. Et plura sim eiusmodi. Iure miramur ipsium, qui conditoris suae legendum statuerit. Colerus suae expungi voluit Richless
marten. Neque tamen minus mirandi sunt et ii, qui inopes, ut identur, consilii tacueriant, ut inesti oberi. alii, et ii, qui contra ipsium Pugnant, ut Ongol. PassoW,iness, in cuius edit adnotatum legimus: erat Agrippina, rel. - Nam apud veteres conditor erat epicoenon, et vox conditrix est demum sequioris aevi. - ino 2 laustra cum ipsi mali: conditoris suae. Ovid. Fast. V. 192. Optima tu proprii nominis auctor eris. Num Lips. dubitavit, num liceret onditor de semina dicere quin ipse exempla attulit; dubitavit tantummodo, vel rectius non dubitavit, a quidem merito, quin non liceret dicere de semina conditor suus, dicendum est suas VideS, IOCum quem testem citat Hes contra Lips. adiectivo optima pro eo loqui. ne sic se habet Lips et si non omnes editore et interpreteS, Certe omnes, qui de hac re locuti sunt, opinabantur, sui esse genitivum Pronominis os Sesivi, non viderunt, pronomen reflexivum, genitivum Obiectivum esse. Conditor sui, i. e. qui Se Agrippinenses, civitatem, urbem eorum condidit. Virg. en I, 33 condere gentem Veli Paterc. I, 5. colonias condere. JuSt. II 6 genus hominum condere. Quae causa erat corruptelae in Annal XI, 24. conditor noster Romulus Cod Guellain testis Strombeckio Praebet nostri;
idem meis oculis video in ed. Puti, idemque in cod. Hor. Si oportet, Si Petr. Victorius accurate legit, qui in exemplari huius editionis, in biblioth reg. Monac. Servato, quod cum cod. illo contulit, ad hanc vocem nullam adnotavit varietatem et si Leon. Spenges V. D. recte vidit, cui cliberalitati atque
30쪽
humanitati usum huius editionis debeo, in qua ipse variantes has lectiones Victorianas descripsit. s. Annal. XII, 1. sui detraetor Cic. Univ. 3. Imitantes genitorem et essectorem sui Cic. in V, 9. - naturam esse conservatricem sui.
Cap. XXXV. Prompti tamen inanibus arma; ac si res ΤοScat, exercituS, Plurimum irorum equorumque. Editores recentiorcs omnes Walchio obtemporarunt, qui in mendd. Liv. P. 124. virgulam ante exercitus tolli jubet, additque: haud me sugit absolute posita formula res poscit apud Quintilianum et aequales, sed non ita constanter Cio vetere uti, ut non sit adiecto casui locus. At ego equidem, nisi exemplis mihi probetur, non credo, Romanos unquam in hac dicendi
sermula obiectum apposuisse non solum Quintil. et aequales, Sed etiam ritiquiores abSOlute ea usi sunt Sall. Jug. 35 5. tibi res postulabat. 70, uti res posceret. 5. Si res postulat. Corn. cp. Alcib. s. quum temptis posceret. ac Hist. II, 5. si res posceret et hoc ipso libello practer nostrum locum legitur . . prout rati Poscit. 44. Ut res poscit. In Observat in Agr. . O dixi: Equido valde dubito n. Squam scriptores Romani agmina barbarorum exercitum vocarint.
ann. 1828. an sententiam oppugnans ad nostrum locum me delegat, qui Pro me Otiu loquitur, quam Contra me. Taciti sententia est Si res OSCit, non Solum Copiae, agmina, multitudo hominum armatorum, qui Sine ullo ordine iter aciunt, pugnant ita, ut reliquis Germanorum nationibuS, Sed, ut Chattis, exercitus, quod nomen, ab exerce icto derivatum, ac ipSP quodammodo describit c. 30: multum ut inter Germanoa, rationis ic sollertiae PraePOnefeelectos, audire praepositos, mos se ordines, qtiodque rarissimum nec nisi Homanae discipimiae concessum, plus reponere in duce quam in exercitu Et Caesar Romanae quod nunc etiam ess in Comment. I recte praestantius ducit cum orellio, quam lectionem vulgatam ratiotim, una vera est lectio non convertendum her sed ei ne montischen Pigciplin, i. e. nisi iis, qui eadem vel simili, qua ο-mani, disciplina utuntur. s. ac Ann. II b. Diriguntur acies, Pari utrimque Me nec, Ut lim via Germanos, agis incursibus orat disiectar er catervas: quiρρ longa doersum nos militia insiae Derant segni signa, subsidiis firmari, dicta imρ erat Orum acciPere.