Observationes criticae in C. Cornelii Taciti Germaniam [microform]

발행: 1830년

분량: 40페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

in locis arate ero allatis de iis tantum nationibus loquitur, qui iam exercitatissimi in armis Caes. B. G. I, 36. erant, qui disciplinam Romanam iam tum cognoverant partimcme imitabantur. Neque ego unuS, iam TOPter etymologiam OCis, in hanc Sentontiam deductus sum, sed etiam Hergog, diligens ille

rumque attinet, os. Quintil. Inst. orat. X, 1, 5. Plurimum virium Plin. H. N. XVI, 5T. plurimum Ventoriam.

Neque silentio mihi praeterunda est alia huius loci explicatio, quam Hes in Comment. I his verbis assert: Censor Seebod Bibl. crit. . t 2.

plurimum per syncopen Scriptum putat pro plurimorum ob Sequentes genitiis VOS Uirorum equorumque , cui explicationi non stipuler. Equidem alchianae longe praeserendam duco. Do genitivi sorma iam pro rum vid. ris .ed PutSch. p. 742. Orbiger praefat. ad Lucreto XIII. Ramshom d. II. f. 27, 5. Virg. Aen. VI, 307. magnanimum VIII, 13. Teuertim atque Italum. IX, 60s iuvencum X, l. Graitim. Cap. XXXVI. Tracti ruina Cheruscorum et Fosi confermina geri SadDerSariam Teriam ex aequo Socii Surit, cum in Securidis, minores fuiSSerit. Hanc lectionem exhibet cod. Humm. alii multi legunt tacti Pro tracti. Ad ea, quae Ernest et Oberi ad h. l. recte disserunt, haec habeo addere. Si ruina Cheruscorum tetigisset tantum Osos, non potuisset acituS x

aequo socios OS OCare ruina trahere, non ruina tangere, Si praecipites Gye.

ut asso autumat. Quod tangitur solummodo ruina, stare potest Walch tacti legens convertit Per tur ber hexu6ten i die δost na*; num est tangere na*reiben' Verbum sunt serendum quidem, suspectum tamen. x e mihi videtur ortum SSe, quod Tracti, acti Tur Chatti pro nomine populi cuiusdam habuisse videntur librarii, quo facto nuntiatio verbo sinit iis destituta erat. Nimirum in cod. Humm. Omina propria populorum in margine liquore rubro eadem manu, qua contextu Verborem, adScripta Sunt, in quibus Tracti quoque eodem rubro vestiment conspiciuntur. - Saepissime a glossatoribus verbum substantivum additum esse, id in underi M. Leci libror aliquot Ciceronis ex cod. Exsuri enot. p. LXXXII et plur locis.

32쪽

Cap. XXXVIV sit id enim aliud nobis, quam caedem Crassi, amiSSO et ipse Pacoro, infra Ventidium deiectus Oriens obiecerit '

Hanc Lectionem exhibet cod. M ., quod a nemine adnotatum valde miror neque quid in aliis codd. qui adhuc exstant, legatur, in editorum notis invenio, Praeter Tur. , qui, toste rellio, habet in ipso, quod receperunt Em. Oberi. Seebode, assOW, Guenther, Teubert. In edd. vett. Puteol., Spir. Hath. Norimb. Monam, Bom, Par διττογραφουμ ν legitur et ipso es ipse Rhenan prius delevit, quem Secuti sunt Althamm. Conring. Gron V., Brotier, allemand Bredom Belilier, Walch, alii Pro certo habendum, Tac. et ipse scripsisse, qui nominativus inter duos ablativos positus, sive inter verba, quae in constructione ablativi absoluti posita conniungenda sunt, librarios et multos editores offendit, neque viderunt, pronomen ipse utique ad subjectum oriens reserendum esse. Sententia loci est Oriens nihil nobis obiicere potest, quam CraSSi caedem, Sed neque eam sine propria iactura nobis attulit, quum non nos Soli ducem amiserimus, sed et ipse Pacorum ducem amiserit. Mireris mest dicentem , , I s. ur quidem habet amisso et ipso Pacoro, quod Oniecturae Rhenani praetuli; non quo ipse me offenderet, quod elegantius puto, sed quod et in illa lectione nimis friget, non in nostra. Sive ipso Sive ipse legis, et idem significat, c. etiam Tacitus Otioncm amittendi, ut Sequens infra Ventidium deiecti s participio pers expreSSU-xus, Pium lingua latina participi pers aci careat, passiva constructione et oblativo absoluto uti erat coactus. Hamsh. d. II pag. 658. Mathiae gr. q. 560. Et ipse Pacori m amisit , et ipse Pacorum απολωλεκως, et ipse Pacoro amisso, et quum amisso gravior esset enuntiationis vox, amisso et ipse Pacoro. Diibitas fortasse, num id licuerit iam multi et in aliis scriptoribus dubitarunt. Sall. Jug. 48. Sed postquam in Hispania Herciales , sicuti Afri putant, interiit exercitias eius, compositus ex variis gentibus , amisso iace, ac passim multis , sibi quisque imperium petentibus, brevi dilabitur. Quem locum Lechner, Gymn. Curiani Rect et Pros, in programmate Suo, Observ. in nonnullos Sali locos continenti, recte explanavit Optime probavit, quisque pro nominativo accipiendum ESSE, non I r quibusque, neque quique neque quoque egondum Contulit locos p. Ruddim. II, p. 298 allatos, Liv. XXI, 40. Diis auctoribus in spem suam quisque vocatis, et Justin. XXIX, 1, 8 his regibus pueris, in suorum quisque maioriam vestigia nitentibus. Quodammodo et hi loci conserri possunt Liv. I, 29. quibus quisque poterat elatis. IV, 39. quibus poterat sauciis ductis Sall. Jug. 100 uti militibus exaequatus cum imperatore lahor olentibus esse et, quas orba militibus, olentitus ablativum

ni solutum esse Aug. Groteland gr. lat. T. II pag. 354 recte statuit Lucan. V. 17 . erectis discussa comis , CL otiam Age. 46. tuis ipse moribus Hist. IV,

78. suis quisque locis.

33쪽

Cap. XLII. Marcomani Quadisque tisque ad nostram memoriam reges mari Serurit ex gente ipsorum, nobile arebodui et udri genus iam et externos patiuntur. Sed is et O-tentia regibus ex auctoritate Romana. Raro armis Ostris, saepius pecunii iuυaritur; mec minus Ualent.

Ad verba postrema subaudiendum ea, i. e. ne minus alant rege Pe unia

nostra, quam armis nostris, un ii rid te nichi meniger bamityauὁ es. c. 35. iam

et pecuniam accipere docuimus. An iis tantum rebus aliquis valere PoteSt, quae a principio ipSius erant, non etiam iis, quas ab altero accepit Valere significat etiam posse, rescere, vermὁgen auὁrid ten; c. 19. plusque ibi boni mores valent, quam alibi bonae leges. Ann. I, 24. Romulus a tum sapientia valuit, ut plerosque populos eodem die hostes, dri cives habuerit. Caes. B. G. II, MI qui quid possunt, terrestribus valent copiis Flor. III, 5, 24 Mithridates quidem nocte illa debellattis est, nihil enim postea valuit, quanquam omnia expertus. Quanquam de re nota loquor. Si ac non addidisset, ilIos reges non minus emnia Romanorum Valere, quam mi eorum adiutos, non video, quo jure dicere potuisset iam et externos patiuntur POmissio ablativi, quem verbum valere hic postulat, et qui ex praecedentibus facile repetitur, neminem, spero, praesertim apud Tacitum, offendet; tam vulgaris est huiusmodi omissio, ut in ellipses acitinas, quas iam ridem colligere coepi, non receperim Zumpi Gr. g. 766 CL c. 29. Nam nec tribu

tis contemnuntiar, nec publicantis atterit; C. COS. C. 24. ea est in re pro pervicacia,

ipsi dem vocant Sc eam in quibus exemplis adeo alio usu supplendum est Pronomen, quam quo Praecedit. Tu d. I, 44. ου ας αποκρσάμπει et πεμ- ψωριεν se αυτ υς. I, s. ro ir πάρχω πεζότυχοπες - δι κοτριῶντι απεκτειτα se. αυτον.

Nisi tibi iam notum sit, vix fidem tribues mihi dicenti, editores et interpretes, quod Sciam, omne ad unum nescisse, quid his verbis sacerent. Plurimi, quorum agmen Walch claudit, cum Sequentibus Coniungunt, neque . minus valent retro Marsigni, Gothini etc. Num ac proxime ante dixit, Marcomanos Quadosque multum valere et Si hoc concedi posset, qui dicere potuit, Marsignos, Gothino etc. non minus valere, de quibus proximis versibus subiungit; Partem tribiatoriam Sarmatae, partem Quadi ut alienagenis imponunt. Gothini, quo magis pudeat, ferrum effodiunt 8 Quod ad ellips. verb quam armis attinet L Roth. Com. Taci Synonymaeto Pag. l. TRC. vero ex Tebu duabu Comparati alteram, quae sequitur, saepius omittit. misi. I, 2. Non sane crebrior tota civitate sermo per illos me

se fuerat Sc. quam de hac re, quam ille. 4.

34쪽

Eoae cap. Eaque Germaniae Te ut frons est, quatentis Danubsoporrigitur. Libri scripti et editi veteres fluctuant inter peragitur et pergitur, deinde

coniiciebatur praetexitur, protegitur, praetenditiar etc. ipsiu Coniecit porrigitur

nunc etiam in ed. Par ab Hess. lectum , quod mestio placuit, nisi quod porgitur Scriptum vult, quodque SeebOdo et Walch receperunt, mea sententia merito, quum hoc verbum Solemniter Cum fronte coniunctum legi videatur. Terent. Adelph. V, 3, 53. frontem exporrigere. Plaut. Cas. II, 4, 3. porrectior frons Ovid Metam. IV, 26. scopulus frontem porrigit in aequor. Germ. s. pars Suevorum porrigitur. Ann. I, 64. planities porrigebatur. XIII, 8 pars in planitiem porrigebatur.

Cap. XLV. Insigni superstitionis formas aprorum gestant id, Pro

armis omniumque tutela, Securum deae cultorem etiam inter hostes PraeStat. Lipsi coniecturam omnique receperunt m. Bip. Seebode, JacobS, Weilieri, chlier, alch, alii cui lectioni Sententia quidem non obstat,

sed auctoritas Codd. et edd. veit: quum praeter Tur. Omnes, inter quo etiam Humm. exhibent omniumque. lii Omniumque retinuerunt, quorum plurimi tacent, nonnulli male defensitant; neque meliu transtulerunt Omnes, qui mihi innotuerunt, interpretrs. Contra PasSOvii explicationem, qui autumat, Tacitum verbo omnium dicturum suisse unmersarum cohortium, non singulorum militum, iam ess prospere pugnaVit Sed Longolii Sententiam omniumque se bene tuebitur, si interpreteris quaSi tutelaque omnium , quam Suam agno-SCere videtur, equidem non perspicio. In Longotii dictatis nihil invenio,

quam hoc: Emest hyat in 1 sc omni efunden, a nur burch bie libbreviartur et ommen epn.' Ad omnium, qui id tuentur, omnes supplere videntur

hominum; at non Solum, quod amantiSSimus quiSque veritatis ingcnue fatebitur, maxime est otiosum, verum etiam intolerabile, quum latinus sermo vehementer abhorreat ab hac verborum collocatione licet dicere arma et tutela Omnitim, Omnium arma et tutela, arma Omnium et tutela cf. Observ. meas in Agr. Pag. . , Sed arma et omnium tutela non licet, nisi, quod hac explicatione RCCDPta, non potes, genitivum ad OStertu Substantivum solum reseras.

Vox omnium mea Sententia gen neutr est, et Onitivus est obiectivus, tutela contra Omnia. Ocemur quidem dicere omnium rerum, omnibus rebus, et est Sane Sitatius, sed et nostrum legitur, certe apud Caes. et Sali quorum admiratorem. Sallustii itiam imitatorom suisse Tacitum ex ipsius scriptis et di-

35쪽

ctione constat. Sal Iug. 85, 40. scilicet ut in tanta re ignarus omnium trepiadet, festinet , sumat aliquem ex populo monitorem inicii sui. 90. Omnibus exploratis. 94. paratis eo ositisque omnibus. Caes. . . II, 29. magnus omnium incessit timor. collat. c. III, 44- magnus incesserat timor sagittarum . Ann. III, 35. nullo magis exterritus est, quam quod etc. pro 'nulla re Virg. Aen. VII. 12. consumtis hic orte aliis Liv. XXVIII, 20. omnibus patentibus XXVIIII, T. Omnibus paratis. Od. Cap. nihil omnium, quae etc. Quin etiam Cicero, ut nunc video, dicit p. ad Div. V, 13 , . nos autem erimus etiam in omnium demeratione fortes, ut relli ex codd. recte legit alii rertim insulserunt post omnium. Addendum mihi est, meo sensu tutela nominativum, non ablativum esse, Et verba pro armis omniumque tutela non CSSe praedicatum, sed appositionem pronominis id, post quod igitur virgula ponenda est, quod feci. Agric cap. XXXIV. L sunt, quos Proximo ariri una in legionem furto noctis aggressos clamore debellastis ii ceterorum Britannorum fugacissimi ideoque tam diu superstites. Quomodo silNas SaltuSque penetrantibus fortissimum quodque ani tria Contra ruere, Pa- Mida et inertia ipso agminis ora Pelliaritiar: sic acerrimi Brita rari O-rum iam Pridem ceciderunt, reliquus est, umerus ignavorum et metuentium, Mo quod tandem in NeritStis, O reStiterunt, Sed deρrehensi urit.

Contra ruere legitur in cod. Vat. Edd. Vett. ante Rhenanum contra miserunt, quod excusationi Sit Rhenano, qui, ruere in robore mutato, hic ut aliis multi locis scriptoris verba etiam magis corrupit. Novissimi huius vitae ditores, Dronite, Belther, echer, Heriel, eerthamp, qui optimo iure codicibus SS. maiorem tribuunt auctoritatem, quam temerariis Saepe primorum editorum coniecturis, certe iis, quae non omnino Satisfaciant, Broterium C Cuti lect Vot receperunt quidem, sed non explicarunt Walch Rhenani coniecturam praetulit; audiamus eum. Erotier uti Dberlin, inquit, haben sc. contra ruere im Text. Rummerte elibe nichi bis Goncinnitas ex lieber fortissimum

animal pavida et inertia - robore caedi sono pelli, tot da gan in

sive intelligentia ducti, sive sensu quodam recti non solum hoc Curarunt, Sed etiam illu I, ne absurda vaderet sententia. Namque non Olum OppoSitum Sit oportet Amum periodi membrum uomodo, ruere alteri pavidae petiuntur ut Walch recte statuit, sed etiam respondeat terti sic acerrimi ceciderunt, ut alterum pavidae - pelluntur quarto reliquias est num ., quod alchio non erat Curae. Tertium, quod vocant, comparationi prorsu nihil aliud esse poteSt, quam resistere et fugere. Quomodo sortia animalia resistunt, pavida &giunt, sic acerrimi Britannorum aestiterunt. ignavi fugerunt Quam simpli-

36쪽

cem cogitationem ac Suo et omnium antiquorum Scriptorum more variavit, in posterioribus membris, quae rerum narrationi, hostium descriptioni aptat irus erat, effectum Pro RuS Posuit; verba iam pridem ceciderunt notionem hic continent resistendi, ut verba reliquus est numerus etc. fugiendi sive pro restiterunt dixit oeciderunt, pro fugerunt, reliquus est; quod posterius ac ripse Sequentibus verbis quos quod restiterunt distinctius exponit cecidisse effectus ira resistendi, ut reliquum esse fugendi. Odus, quo sortia animalia caeduntur, pavida pelluntur, nihil ad nos attinet. Omnino ne utrum caedantur quidem, ne ne Secundum alchium modus caedendi et pellendi est tertium comparationis; ac igitur sententia eius dixit ut sortissimum quodque animalis Ob Ore caeditur, pavidum sono pellitur, si acerrimi Britannorum iam Pridem ceciderunt, reliquus est numerus ignavorum et metuentium. Quid isthoo sibi vult quo modo ceciderunt acerrimi Brit. quo modo reliqui sunt ignavi 2 nonn etiam in re Comparata erat exprimendum tertium comparationis P num eo , quod sorte animal robore caeditur, pavidum Sono pellitur, magis perspicuum sit, cur acerrimi Brit iam pridem ceciderint, ignari adhuc reliqui sint 8 Cuius rei prorsus nulla alia cauSa excogitari potest, quam quod illi restiterunt, hi fuge. runt. Ex eo vero quod vi tantum caeditur sorte animal , non sequitur id statim resistere fieri potest, ut initio sugiat, et tum demum, quum nullum iam refugium ei sit, rosistat et magna vi e clandat. Deinde non ideo, qua ratione ex verbo pelluntur eliciatur caeduntur; quibuSVerbis, quae hic Significant Dgari et Occidi, prorsu diversae insunt notiones 3 non satis est dixisse et figura θυγρια est, similia exempla sunt asserenda; non licet primum quodque verbum omittere, et ex primo quoque sequent escere Walch coprocedit, ut etiam transferat Sora levo SBalb- un Schludit et urimandesnben

uerileuit merde ete , ct contendit a nobis, ut ex verbo ver dineudini merben ad prius periodi membrum suppleamus odiget lagen merben. At, quaeris, num alch non optimo iure sententiae obortini, qui ad infinitivum ruere supplet solet, haec opposuit: e mar menigilen grammati die sidit ur

pulativae, mi ut, sicut, quomodo, quemadmodum, - ita verbunben, mo ab eo

da ut ine benibare gasi nectissimo quidem in his Walch scd- audi revere

ter mysterium absconditum: ruere non est infinit. ESt tori. Pors plur pors ilΕ habes facillimam huius verbi csensionem, quod attinet ad formam,

numerum temΡus, et Coniunctione Cum PraeSente.

37쪽

Terminatio in re ac Ionge praeseri alte in erunt, etiam in Is veris his, in quibus eaedem litterae sunt huic formae, quae infinitivo, ut C. 36. Interim equitum turmae fugere, convinarii miscuere. HI Jug. 69. Vagenses Bianimadvertere. 98. qui non fugere. Quin etiam in iis, in quibus syllaba penultima etiam in infinitivo producitur; gr. o. T. tibi compositos firmis ordinibus regia rursus videre Sali Cat. 13. nisi iis, qui videre, nemini credi Ea sunt Ramsh. gr. Iat. d. II. g. 62, 4, a. De numero tur C. Pron quisque Coniuncto vid. Zumpi. gr. Iat. f. 367. C. 3. promptissimus quisque intercideriant. Hist. IV, 25 optimus qtiisque iussis Paruere. Tempus praeteritum significatione oristi consuetudinem designaro, notissimum est. Hernia de emend. rat. r. r. p. 88 RamSh. g. 464 5, . C. s. aliquando et eriit vid. Walch ad h. I. ist. I, 30. nemo exercuit Ann. III, 66 festinatio multos etiam honos pessum dedit. Germ. 6. multique ierunt. 24. exercitatio artem paravit, quod etiam cod. Hummel habet, et quod Hes in Comm. recte iudicat praeserendum esse lectioni parat. Praesertim in comparationibus usi sunt hoc tempore pro praes scriptores et graeci et latini.

Cur ac in primo membro praeter temp. posuerit, in ecundo Praesens ut illud tertio, hoc quarto reSPonderet.

contra merunt pelliantur

ceciderunt reliquus est. Curi III, 19. terribetem antea regem cautum pro temerario factum, delituisse inter angustias saltus ritia ignobilium ferarum, quae strepitu praetereuntium audito silvciarum

latebris se occuluerint ut recte Zumpi, alii occuluerunt . Jam ex editorum adnotationibus notum est, quam multa apud Tacitum Virgilium sapiant, et licebit mihi, etiamsi taceam de poetica Taciti oratione, ad nostrum locum illustrandum Virgilianos asserre. Aen. 44. Non tam praecipites biiugo certamine campum Conripuere ruuntque essust Carcere currus; Nec sic inmissis aurigae undantia lora Concius aere iugis pronique in verbera pondent.

Similes sunt II, 631. X, 707. 804. Georg. III, 97. in quibus omnibus Pert et praes coniuncta Vide

Contra mere . dat. Construitur, ut contra dicere, contra Ponere, contra De a

n, XI, 40. et hiate eontra itum; nisi obiectum inter praepositionem et exin aum, vel praepositio post verbum OSita St. Jam veniendum ad id, cuius causa haec praemissa sunt. Vos igitur, Princeps Serenissime, huius urbis Proceres, Viri illustrissimi, summe reverendi, honoratissimi, parentes discipulorum, quotquot denique binis litteris lavetis, ut Solemnia, qua supra indixi, frequentia vestra honorifica splendidiora reddatis, omni, qua Par est, observantia, verecundia, Pietate etiam atque etiam rogamus atque ramuS.

38쪽

Lectiones variantes codicis Hummcliani cum editione Teuberti Lips. Vogel, 4826)

conati. Hunc odicem nune hereditate possidot Christopha Thood Adam

Do mitellor, Pastor et scholae lati Rector H si nensis, mi liberaliter

1. molli et elem. γ' m. ac ci effusus sus s. erumpit, eru ut . . nutri patria n. sibi p. visconem sic in margino ab ad. Muiu, in textu istoh . . . Manniuis, sic una I g. in textu Marnuino conditones suae concluOrE-7ue Hermionus iterminores . Deo sic in m. ab ad man. in . de eo. Vandalos in m. Ion sileos iunc Germani iunci. mox a se mox et a se . . odio incolitor hodi que incoliatnr nominestramque non incluasum tme una Post h. Oc op ratam Iineola super a a manu recens Germanes Rhoeti aeque, inverso .m d. . . caerulei, cervili. propitii, sero, itire 6 plura singuli) ρια--que m. aut galea ac solee. coniuncto, cuncto quod primo num ., '. rimum . inire sdirct, super ad ad man scriptum ιιι si conspicui, ac consp. nec Verberare no m. Effigiesque et sigila E. ac s. non casus bis scriptum 10 temere ac fortuitu tenent aejortuito. sessi apud iroc. sed imittit quemque in m. quoque. 11. apud principes a. Princ em. 12 insuper crate ins et r. illuc respicit scriptum ei at illiad sed ab ad. m. mutatum iri illuc. 13. rubor, in m. robur. Irincipum in m. Princiρium hae Vires post tres unctum post circnmdari comma. 44 infames in omnes sic ab ea d. m. Or-

honestum est est m. 28 diversas divistis. Iolemi Loithemi, in m. Ohemi significalis quo siguratqrae ab Osis Ob is germanorum natione an si, si delet. in m. Ol. ervii Aeruli assectationem assectionem et similitudine a sim Ubii 'tibii. 29. Ba

Peditum lauS P. laus est. 33 ohlociationi obloci ratione. 4n urgontibus in gentibus. M. Dulgibini et Chasuari Dulcia bimi Ilo,norii Frisii Frisi consensimus conSUCU US. 35. sinuetur in m. l. sinatur sed implent sed et impl. 36. nomina su p. nomin suΡ. Pacti, Tracti. T. ambitu ambilum fidem sedem. in m. l. fidem. amisso et ipso Pacoro am. et ψS P. Cn. quoque 1 orcoque consularos consularis legionum Sup. iam scronibras ab ad. m. ut videtur pulsi inde, pulsi nam. 38. rarum eorum . in m. ab ead. m. rarum ligant religant. Ornatiorem habont ornatorem habet et Reisorem ut .sup ti ab ad M. f. 39 se nobilissimos tuo, sen nobilissimos antiquitatis religione, supersrcipi antiquitate eligior is omnes eiusdem Dis eiusd. in m. nois prolapsus ProlaΡSus est habitant habitantur corpore, te ore. in m. ah ad. m. i. O Dre, numero. 40. quod plurimis quod om Nuit honos Ilithones vectamque Dictamque, sup i scr. e bubus duobus Obuae, Prius induci quaecunque sic in m. ab ead. m. in . que cum lacus lucub, Te C. m. M in a mutatum 41. Suevorum, verborum. propior urior. 42 ipsa etiam, inverso Id. manserunt mansore. 43. Gothini Golini Burii Arari. in m. Sibvri Quador Imque Om. Pro quo Scriptum erat retro, sed inductum Manimos lanimos Elysios helisios, Superscr. helissuas. in m. hialiosvae Arii alii truces insitae seritati trucis ins Ieriισιis regnantur)σegnahl. 4 . exceptionibus superscr. Me t. b. ortu edurat OVιus durat. Sonum insuper audivi et son ins emergentis aud formas Deor. formMFque D. Nec, quo natura raeque at arborum esse int. arboris int volucria Dolucra mare labuntur inverso Ord resinamque super ne scr. De disserunt disseruntur. 6. Peucinorum Peucuror in m. l. Peucini quos quidam q. quidem mixtis inlaetos ferarum im- auriumque J ferarumque imbrium.

SEARCH

MENU NAVIGATION