Acta Concilii constanciensis ..

발행: 1896년

분량: 790페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

541쪽

Vos muni tristic iam labebitis: citorum mulo mvidebo vos et gaudebit cor vestrum Joh. XVI). Apri 22. Ar di si nus de Mo vi r i.

Inhali: ehlusi uni Dan rede in Numen Sigismuniis.

Inhali Marten predisti. Audites disciplinam Proverb. VIII, 33). Norba sunt gloriosissime virginis uarie. An onymu8. seret 21. Tert Be 32 I. I. Inhali: Panegyrieus au deii l. Benedi t. Benedictus es in firmamento Scribitur Manielis III cap. De almo Christi confesSore S. Benedicto . . .')Vitalis e p. olonensis. I. Mur z.

Inhali: Fest des hi Benedi t. Bono dixisti ii it erit bono dictus G0n. XXVII).

Inhali: est Allei helligeri. Cantabunt canticum novum Seriplum ist op .

V. cap. . . . yi s Iolsit ei ne onye ita des hi Benedik und Aufrdhlun de Lander ico de Benedi linerorden rerbreitet. Durunter et nodum in partibus Christianorum verum ciam et infidelium, in monte etenim Syon sive in herusaleni, ubi nunc est conventu fratruni minoruna ordinis seraphici Francisci, abbacia ordinis sanet Benedieli fuit, sic in Bethleem, si in aphargam ala, sic in ionle Thabor, si in arareth, ubi angeliea salutaei ad virginem laeta fuit.

542쪽

528 II. Abselinil Serniones concilii Constanciensis.

Anonymus Anglicus. Dom. XXI. post Pent.

Confortamini in domino V ad Ephos capitulo et in exordio epistole hodierne). Patres reverendiSsimi egregiique do

loros et domini. . . .

SupplicanteS, ut agnus, SponSU Virginum Sponsum Sunm dignetur respistere iatricem, nam liborantem esse lesiam sibi de honosio providendo vicario Spirituali, poStquana facta, nim irael fueral eivitas magna in tres partes Ap . XVI). Etiam ut re ille, in cuius manu corda sunt regum, regi Romanorum Suo temporali vicario tribuat Vice grata . . . Synagog3m enim inter multa egrotare fecerunt specialiter ista tria lepra dolatrie' . . .

Inhali: Circumcisio Domini. Consumati sunt dies octo Lue II).

Inhali, Cha= re itaq8predisti. Crucifi Xerunt eum Joh. IX pro clariori, filiori et sitie tori intelligeneia Verbi . . . Hod tristicia fuit in olim Johanne papa XXIII, qui, quia

invitabatur ad ea, que sibi non plagebant, tristabatur contra racionem, cum ab eo nichil peteretur, nisi quod erat racionabile et ad bonum ecclesie Et quia fuit sibi visum, quod per medium fuge poterat tristiciam et eius causam vincere, elegit fugam n qu Venit pOSimodum maior tristicia e Suspensione et deieceione cauSatn. Fuit ediam hoc tristigia in Petro de Luna facta sibi humili devolae catholica requeSta, Videlicet quod . . . cederet Papatui, querequeSta . . . sibi displicuit et tristiciam in eo causavit. Ipsumque ad recessum movit et ad respondendum inaliter negative. Fuit eciam et os adhuc in XOrbitantibus et symoniacis, qui fuerunt et sunt in hoc concilio estiam in absentibus, qui hic comparent per

543쪽

Cum natus esset Jhesus Math. II, 1 propter tria:

Primo ut nos liberaret a dampnaeione Plern . . . Andreas Grecu8. Teael: Ste 33 I. 207 in Io I. 26. Dispensatores multiformis graeie Dei te. I. Petri cap. III . . . Si quis vestrum, reverendissimi patres domini cardinales aliique ecclesie Dei prΘStantisSimi preSule . . . me Orte . . . indignum esse iudicat, quod hunc presentem locum coram Vestra aeraliSSim concione OraturuS Scenderim . . . Sed hic christianissimus imperator . . . hic prineeps felicissimus innumeram illam Torcorum geniem mari terraque polentem tot iam labentibus annis nunc iudit nunc populit' ... Et primum quidem Deo propicio in nobis inceptum est, cum tot principum, IegnorUm, policiarum, Studiorum, professionum viros clarissimos pro depellanda laniorum pernicie temporum et instituendo summo paSlore conveniSti . . .')Peter on russet.' Mdra 25. Teae u 64 I. 31 Iii 542 f. 229 1342 I. 70 Rei 3 I. 77 Ste 33 f. 24 Stura I. 25 in 3759 l. 95 4958 I. 378.

Inhali: Ieru8. Dominus dabit vobis signum. Ecce Virgo Oncipiet et pariet filium Originaliis Is VII recitativo aulom in lectione eela loco epistole. Reverendissimi patres et dominil

Anonymus. In die palmarum. Tert Ste 33 f. 343. Dona vit. Ita scribitur ad Philipp. . . . Dubitatur enim nonnullis de ista produceione dearum iniunt enim, si latis pro-

rumpieri.

Fin ke, Acta concilii Constanciensis. II. 34

544쪽

530 II. Abselinill Sermones concilii Constaneiensis.

duceio osset in rei Veritate, tunc aliqua esset in diurnis lenialis produceio, que nec es genorae O noe Piraei nee reaei . . .')Anonymus. In cena domini. Peae te 33 I. 303. Ego dominus lavi pedes e Stro . . . Domini Incti

venerandi . . .

Anonymu8. Sept. . Tert IV 4958 I. 01. Egredietur virga de radice esse Ysa XI). Reverendissimi patres et domini. Jocunda festivitas et suavis est ita, in qua nobi ad memoriam reducitur, quomodo egressa est de radice

Elogit nos. Ad Ephos primo et I ad TheSSIl. II. RP. . . . Si montis se inhereia diligenter allenda . . . Andr eis me fu8. 4I6. Peae a II l. 69. Si quis vestrum, reverendissimi domini mei forte miratur sive indignum me iudicat . . . Etenim in uno spiritu OS Omnes in unum corpus apti Zati Sumus Sive gentilos I. Cor. 12, 13 . . . Anonymus. In ParaSceve. Per Be 32 f. 299 Iu 542 I. 92. Inhali Passion8pred/9t. EX clamavit voce magna et dixit Domine Deus Pterne, ecce morior cum nichil horum fecerim, que isti maliciose composuerunt ad Ver Sum me Dan. XIII.). Secundum Augustinum ad pacientem pro nobis debemus Spicere et ad crucifiXum altendere, ut totus nobis figuretur in corde, qui tolus pro nobis fuit hodie fixus in cruce . . . Inspice, inquit Vulnern pendentis, 3nguinem morientis, precium redimentis' )Vitam reSurgentis. Vide, inquit, quia caput habet inclinatum ad OSculandum, cor paratum ad diligendum, manus perforatas ad lar

a Be redimendum.

λὶ Red ne titier den Doctor sublili Johannes colus.

545쪽

giendum, brachia Xlens ad amplexandum, pedes conclavato ad sustinendum totum Orpus dispositum n redimendum Hec, quanta sint, cogitate hec, quanta Sint in Statera cordi VeStri appendite, ut tolus orbis figuratur in corde, qui totus pro nobis fuit fixus in

Omnibus consideratis melius est ad virginem plorantem returiere, que suis fletibus nobis indico sui filii passionem. Igitur saera virgo nobis indica, quid erga tuum filium elum Sit . . . Veritatem huius passionis nobis narra . . . Venit Christus Jeru-SBlem seden Super Sin3m . . . et honorifie Susceptus est et intrans templum ieeit omne et tune Vespera rediit Bethaniam. Tereia secunda rediit herusalem lilius meus, ibi e miseri ordia sua absolvit adulleram et Ser rediit Bethaniam. Feria vero tereia introivit iterum in templum herusalem et diXit. Non relinquetur lapis super lapidem, et inter alia: Non me videbitis ammodo, donec dicatis Benedietus qui venit etc. Vespere autem Xi ut eum di Scipulis in montem Olyveti, ubi eis predixit venturum iudicium. Et eum illius meus consummasset sermones illos tali sis: Scitote filii, quia post dies quattuor pascha fiet et ego tradar et crucifigar Feria autem quarta filius meus non receSSit a me, et remanSit Bethani et credo e passione, quam habet ad me. Non tamen indicavit in aliquo michi cor Suum forte ne me amplius Ontri Staretur. Cenavit ergo mecum ultimo dilictus meus et ego misera nesciebam illam ultimam reieceionem Sse, quam Summere deberem cum pSO. et tamen cor meum contritum in me agitabat nee sarciari poteram eum intueri. De quo infra me ipsam non modico mirabar. Quia igitur principes sacerdotum audierant filium meum dicentem non me

videbitis amplius, putantes, quod vellet fugere, congregati Sunt Ieria scilicet quarta predieta in domo a The deliberantes eum capere, ut oeciderent dicebant autem non in die festo. Sciebant, quod filius meus diligebatur a populo et ideo timebant iter tumul

Feria quinta Cum ergo intrasset ortum et hora esse lardR, ego infelix re cordis angustia cepi cruciari . . . anXiala eiu reditum Xspectabam. Et cum sic misera limularer timore, quidam ex eius discipulis ad me venit, qui distebat Quid, inquit, domina, prestolaris Vis nova de filio tu et domino nostro et magistro audire Ipse est hodie tradendus a suo discipulo in manus Judeorum, ut nobis in cena predixit, nee pro certo est amplius ad te reversurus. Quod audiens cepit cor meum per duo iacula vulne-34-

546쪽

532 II. Abselinill Sermones oneilii Constaneiensis.

rari. Verumtamen amor, quo tantum Dei ac mei unigenitum diligebam, cepit queStionem reponere, quomodo a me tam dilectus, iam dulcis, tam benignus filius recedere Proponeret, quin primo me videret et verbis OnSolatorii Valeingeret . . . Et ego infeliX, cum eum Spicerem'), nudum enim eum Videram, non cognoVi ipSUm, quia Species hominis non habebat Set exclamoribus Judeorum agnovi illum esse filium meum iam crudeliter laceratum. Tunc enim cor meum doloris gladius multipliciter vulneravit, cumque aleius flevero clamans o Pylate, quid fecisti PDiXisti, ecce homo, qui vere Speciem hominis non habebat. Nisi forte dicere vellis ipsum esse hominem mansuetum Clamare alcius Volebam, et dolor frangebat vostem et sic in manus feminarum RSinneium cadebam emortu9. Et rursus consurgens meum dilectum filium sed erudeliter cruciatum contemplabar. Si vis audire quod meum auXit dolorem Dum enim Pilatus filium meum dimittere volebat, iidei forcius clamabant crucifige eum . . . Ego Butem infelix meum diloclum aspiciebam in crue pendentem et nunc manibus et pedibus corpus sustentari volebat et une sanguinis unda profluebat. Set et duo desiderabam unum erat, quod filius meus super me miSeram levaret eulos et non valebam obtinere, forte quia mea compassio suo cordi vulnera illigeret. Aliud, ut verbum aliquod consolatorium mihi misere loqueretur. Lamen-

labar, flebam, vocabam filium meum et dicebam: Fili mi, tu prope caloribus exorasti et mihi inities non loqueris Cur dilecte fili, sic matrem vis diminore tribulatam Sine te vivere nesciebam; quid ammodo faciam Ubi est consolacio, ubi spes, ubi est desiderium meum Conquerebam, scilicet de patre dicebam autem ubi, queSo, fili, est dileccio tui patris, qui odiens e vocavit, dilecte PE sine vaeanda dileceio sine remedio, estne vacanda dileceio Quenam sunt ista diloecionis insignia Qualiis vero tibi ostendit Estne Reanda . . . Dilocle illi mi, non supplicas patri, ut me tecum suscipiat et penam cordis mei mitiget se dolorem Sed ad patrem

querelam Xelamabam: Heu me, paler et domine, qui me in tam singularem ancillam elegisti, ubi os gracia, quam apud te diXeraSinvenissem Cur, mi domine, aures obluras ad am proliXum clamorem Cur non suscipis cum filio simul et matrem Cur non sexaudis gemitibus matris unigeniti filii tui Cur non altendis, quod Sine ipso vivere non possum' ullam consolacionem in mundo volui habere nisi in filio tuo . . . Clamabam ad angelum et dicebam

547쪽

me fore turbidam. Dixit michi: Ave', id est sine e et amarissime me replevit; Dominus tecum nec paler nec filius mecum Sunt. ,Benedicta lu', nam cecidit in maledicia Siluisti, ut puta nomen meum, Scilicet Maria, quia unum promittebas et aliud intendebas. Nam hodie omnes pristine eonsolastiones in amaritudinem VerSeSUnt . . . Ad erucem vero clamabam dicens: O crux crudoliter crueians, cur eum tanta inmisericordia meum Surripi filium . . . Sublovavit enim oculos pyos in me, et nichil addixit nisi Mulier, ecce filius tuus et discipulo econverso ecce mater tua. Heu me, fili mi, est ista consolacio, quam michi impendis Estne ista commutatio altomplanda . . . Postmodum Vertebar me ad sorores dicens: O dilecte sorores, sine hic filius meus, qui in cruce pendet, filius meus et re glorio Quomodo ergo est spinis coronalias illius meus Est gloria angelorum. Quomodo ergo est ita deturpalus Filius meus innocens nunquam Offendit. Quomodo est ergo ut latro pessimus crucifixus et vulneratus Set ipse mee sorores e dolore meo et compassione nil michi respondebant se flentes me amplexabantur. Ultimo loquebar Mario Magdalono O dulcis filia, filii nisi dilecta discipula, sine hic filius meus 2 sine hie magister luus2Τu nim debere cognoscere, cum mullum esset familiaris. At illa dixit; te, domina mea es unicus illius inus et magister meus dilectus Volebam enim filium meum tangere se nequebam propter altitudinem erudis et in terram cadebam emortua ibique prostrBla iacebam dolore plena . . . AmpleXabar proinde crucem e Sanquinem filii mo sex volneribus manu autem colligebam. Eramque lola per faciem, manus e vestes anquine filii mei cruentata ... Et hora nona Xelamavi filius meus voce magna ele. Pater in manus luas etc. Et inclinato capite versus me, quasi Volens me salutare et valedigere tradidit spiritum. Et ego misera, cum adhuc VidiSSem, cecidi in terram quasi mortua et sol obseuratus S . . . Et Cum

vellent filium meum in sepulchro ponere amplectens filium meum lamentabiliter plorando dicebam O chrissimi filii mei, nolite eum

iam cito tradere sepulero e paululum mi hi eum relinquere, ut Subtracto velamine faciem eius contemplari valeam. Aut Si eum in SPPulchro ponere vultis, me matrem miSeram cum eo SepelialiS. Illi volebant eum sepelire et go trahebam ipsum ad me. Et sic inter nos erat pya contencio Tamen mola sanctissimum illud hora completorii sepulture dederunt. Volens autem opulchrum ingredi non fui permissa et advolverunt saxum magnum ad Ostium monumenti. Cumque Sepelissent eum . . . labam foris ploran et SuSPi-

548쪽

534 II. Abschnii l. ternaones concilii Constaneiensis.1 ando dicebam O angelo Gabriel, hodie sunt triginta anni, quod intelli in agaroth diXisli, quod eram gracia plena et hoc plena Sum

maritudine. Tu dixisti dominus locum et ecce per mortem longatu est a me . . . Tune neceSSi JOhnnnes, Cui Christus me recommendaverat et inlullus me se a lacrimis contineri non poterat eleum me a Sepulchro vellet elevaro, dicebam O mi dulcis illi Johannes, non michi facias hanc iniuriam, ut me a dileel filio Separe . . . Tandem me levaverunt, quia re nimia debilitate non poteram, Sustentatin inter Ororum mnnus . . . IngreSSn civitatem telamentabiliter plorans omnes audientes me currebant et videntes me ita sanquine Spersam, Sicut ante crucem steternm, VidenteSper Olam faciem cruentatam ex Oseulis volnerum digebant Que est ista, que stemmarissime plorat Et ego vertens me ad illos dicebam Ego sum mater illius, quem hodie suspendistis in cruce et Si ex Verbi meis omnes proVogabam ad flerem . . . Et sic ducta fuia plorantibus plorans usque ad domum Johannis VangeliSi . . . Oes terrete his ther Gesandier.' I4I5 Jan. d. Feb. Per Pal 595 l. 7. Gloriosissime princeps, e quo Omnipotens dominia VeStram Serenitalem e Omni carne elegite nunc constituit in supre

mum regem . . .

EX surreXi, quia dominu Su Seepit me PS. 3, 5 . . .

Inhult: Union. Fiet unum vile et unus pastor JOh vel in Wangelio inflantis dominice).

Inhait Theologis ehe Gedunken uber Arbet undauqend. Gloria autem, honor et pax omni operanti bonum Rom. II). Reverendi domini mei. Quamquam humanum genti Per preVBrieacionem primorum parentum docidit a gloria Sua et honore et a tranquillitate pacis, quam habuit ad inlus per

549쪽

elementis, ipse tamen benignissimus humani generis creator et conditor, quis nescit iam in ira contineri missericordia Sua quamquam hanc felicitatem ab humano genere iuste abstulit, non tamon abstulit amisse felicitas desiderium et spem recuperaei- OniS, quin ymmo misericorditer indulsit ut per laborem boni operis re stuperare posset homo, que perdiderat, aut allem maiora illis. videlicet gloriam, honorem et pacem civitatis superne, que longe transcendunt gloriam, honorem et pacem status innoeenei in Bra

Glorios a' dicta sunt de te, civitas Deci Ps. 86, 3). Duo Sunt, que notitieant condicionem et statum istius nobilis civitatis . . . Ubi paX, ibi sciencia et omne bonum. Legimus enim, quod pace existente in gypto, ibi primo studium fuit, deinde propter pacem recorum' est translatum in rectam. Doinde propter pacem Romanorum translatum est Romam, deinde propter pacem Gallicorum, translatum est Parisius se tamdiu ibi stabit, quamdiu ibi

pax et iusticia regnRbit . . . Anonymus. In cena domini. Per te 2 l. 330. Hoc St Orpus meum. Ita Scribitur ad I Cor. XI. et in prosenti epi Stola . . . Reverendi mei te. Quia iuxta testimoniumvonerabilis Alani in prologo sui Anticlaudiant . . . Anonymu8. In cena domini.

Hoc est corpus meum'). Ita scribitur primitive I ad Cor. XI. cap. et in officio hodierno epistolariter et recitatiV . . . An onymu8. Nativitas domini.

Hodie natus est nobis salvator Liae II, 11). ReVerendi patres et domini . . . Ego homunculus, qui re nimia menti Simbecillitat homo non immerito Vereor UneuPIT . . .

ah Am Londe, Sornio valet ad commen lacionsem licitius civitatis b H Gregorum.

asSurgunt nec volunt ei debilani revereneiam exhibere.

550쪽

Teae Be 32 I. 320 Bre F 28 I. II: Ste 33 I. 90 Flo I. 305. Induite novum hominem, scribitur ad Ephesios IV cap. Ut vetustalem criminis noxialis, editatem sceleris fer-moninli ΘXUnmUS. . . . Imminutum est regnum Christianorum et gloria principum eius, quorum fine invasere iam infideles, terminos Suo augente in opprobrium et ignominiam Christianorum, quorum Bire alias plures gloriosos triumphos, ipsis infidelibus eum gloria reportarunt. Jam quasi Ot Orbe Superantur christiani, capiuntur, tolluntur, dantur in predam barbaris naeionibus, hostibus suis. Vidi ego vidi et oculis meis conspeX non mulsum ante lempus elapsum in Damasco seXcentos et amplius homines lachos, Ungaros et Greco in foro civitatis unico fune ligatos et astrictos vendi . . . Repleta sunt horrea infidelium aqua et spiritu sancio renatis, gaZis et spolii christianorum. Do et oris. Praed.

Inhali: Recommendacio regis Craeovi et Viloldi. In hiis gloriabor II Cor. 12, 15).

Inhult Morienpredisti. Ipse fundavi eam altissimus Ps. 86 5). Domini et

SEARCH

MENU NAVIGATION