Quaestiones Varroniauae

1쪽

RINCETON, N. d.

3쪽

QUAM

BEROLINENSI

SUΜΜOS IN PHILOSOPHIA HONORES RITE CAPESSENDOSDl vl. V. ARTl A. MDCCCLXXXXl PUBLICE DEFENDET.

4쪽

. . . . . . . . . . . . .

6쪽

M. Terentii Varronis libris restitiiendis ii uani tuam inde at onero, ii primu resuscitavit haec studii post tuam diu iacuerunt derelicta, multi viri d0cti peram dederiint 'in minime totam rem iam prinuatam esse satis constat Adbue enim piora Heri expetitur reliquiarii editio illa amplissima, cuius

eausa omnes hi labore fiunt, dico eam, qua contineantur n0n solum fra tenta ipsius Varronis Oluine truditu sed oninia quaecunque Satis est ad illuni re 1erri poSSunt licet eius nomen taceatur. Nec vero ingens illud pus perne poterit, nisi prius omnes posteriuris aetatis scriptores, qui Varronis ditere, nam aut ipsi mini ilarunt aut compilatam ab aliis acceperunt, accuratius excussi erunt atque examinati. Multi autem Vari nis aureoli, etsi magnopere auctus est a viris doctis fragmentorum numerus, in scholiaStarum compiliitorumque arragine adhue abditi uti,nt. Muisl elim ita sit, minime acta agere mihi videor denuo hunc litterarunt campum ingressus A Servii autem schesiis ideo pleriimque pr0iectus sum his in quaestionibus, quod omnium sere scriptorum, apud quos Varrisianae doctrinae vestigia exstant, hune minime exhaustum esse e0 Geram. Pra terea de Solini prim capite quaedam addidi neque, ubi dea-sione ad eam rem delatus sum, de ipsius Varronis fontibus paucis quaerere SuperSedi.

' Recensita invenis, quae inde a Palliter viri docti raOstit inant,

Mei Asinio philolog ioni XIII, p. 700, a Rioso, ibid. XXVII, 308, Miraebio de antiquitat rerum humanarum libris XXV. Lips. 882 p. 4 sipi. 1

7쪽

Servii interpolarer sed Thil , ad Vergilii Aen. HI, 336

hare Gibsit de Canuenie: Curetentis nomythae onus moliris eius hasti dii verba miluini Servii sunt j quae Nicostrate lie u est sed id o Carmensis cppellata a sui, quod liviνὶ atilina e fata aru es nam antique ates a sentes diectantur, unde etiam librarios qui eorum tela rescriborons, 'armentarios nuncuFatos. Cf. et v.

ibi enim, quamquam ipsum Varronis nomen ii in laudatur, iumen ille manifesto si ineatur verbis , in E τὰς Ῥωμαικας

Pluini illius Rontulus e 2l praetor alias explicat iuri A lianci tuo iii adnotat, Sed tarmentem Litan iri Coniugi)m, non matri ui fuisse tradit. Tamen eum in celeris consentiat eum Varimne', in una re nesci an iiii efficiatur alii ex aucture atque

8쪽

de Fauno et Fauna. Ali autem loco quaest. R0m. 56 Pli tarchus, item ut Di ysius et Servius, Carmentem Euandri mi trem suisse dicit. Vocari illam limiti sive Nicostratam. Quorum nominum illud se Dionysio Iuba videtur sumpsisse,

eum ceteroqui nusquam legatur altorum ni Mne.' Quae sequuntur apud ei Vii interpolitiorem au Aen. Vill,

336 se alii huius omites Porrimum et Posti ortum tradunt quia naribus prurieris e fusura sunt nota ea ex Ovidii fastis I, 633 hausta esse p0ssunt. Varr0nem autem aliam sententiam de Carmentibus p uisse Gellius auctiis est, qui haec Varrone servavit noet Att. XVI, 6.4).

Quando igitur, inquit, contra naturani forte conversi in pedes brachiis plerumque diductis, retincra Nolant, aegriusque

tune mulieres enisuntur, huius periculi defrecundi si alia raestu tutae sunt Romae duabus Carmentibus, quumm austra os reri cognominus est, Pro ultera irreti porror siquo partus et soterint et nomine α s. Tertuli ad nat. Η, l. p. i5 7sqq. d. Reifferscheid-Wisso ). Tamen quaerendum videtur, alia ne praui et ea de Carmentibus astu similia Ovidianis Varro protulerit.

9쪽

Qua cle re iudies re aion poterimus, nisi prius, Maerobii Saturnaliun libri Himi caput eptimum qu ex auctisve pendeat, quaesierimus. Afferentur ibi I. 7, 28 3 frec. yssentiates in haec e Varo a me antiq. rer hum. ed Missis. l. II, p. 2ὶ: Pelasse, sicut Varro memorat, eun reduris suis putri si erSa terras letissent, eo lua erunt plerique Dodonum et incerti quibν haererent locis, ei modi accepere revomum

οι ἀναμο δεντες δεκάτη ἐκπίμπετε GO καὶ κεφαλας υ δεῖ καὶ τι πατρι πεμπετε φωτα accestaque Sorte tim Latiuin post errores plurimos appulissent, in laeti titiliensi natam insulam deprehenderunt. Amplissimus eniim caespes et q. S. usque ad Verba inde mos seria istu nulla missitandis emeis coepit W

lacum descripsit Dionysius I. l. a ipse qu0que Varr0nem secutus. Cf. Κies sting. l. l. p. 38. Qitae de Delo insula Magi obius interposuit, illum non dein addidisse, sed ea quoque in Venisse apud auctorem Suum nescio an e lini IV, 6 concludere liceat. Delos, iure diu quin ala u proditur, sola motum ferro non sensi ad M. V -- ronis aetatem.

De Hercule idem Laetantius i. L et Dionysius I, 38.

Quamquam mimini est Dionysium K io /ίδρα, Macrobium id ιδνα scripsisso. io ιδνα, ne quis Iovem intellegeret, pro Κρονίδνα inieri luium osse tutarem, nisi uolani ius licuiuo idoni pud Varronoin logissset. De L. Mullio, quem laudat Dionysius, i iussitne, o Dionysii Hulidamashiantiquitatum uotoribus Latinis . aips. ΝΟΝ. i. 39 Pinu toro os des . L. V. 1 Plin. II, Quod Dionysius dicit apud P bonos 3 i; alios victimas humanas immolari, haec quoquo Vaa rotiis esse Augustinus testatur.

10쪽

Sed haec quidem iactenus de iis, in quibus ipse Maerobius Varionem laudavit. Alia autem distinentur Odem capite, quae licet non citetur eius v- , nihil iminus ad eundem au

torem respiciunt. In paragi apti vicesima prima sq. Iamini hospiti Sattunum excepisse prim militu nera Si RS Se legimuS. Macr. I, 7, 2 l. amo igitur Ianus, num Sat/ιrnum classe per neetum eaecepisse hospitio et ab eo edoctus sericium ruris ferum

illum ei rudem uni 'uges monitus rictum in mesius redegisset, royni eum societate muneravit. Quibuscum conseras August. dein D. VII 4 sp 279, 23 D. M.' SehWarg). De Iuno quidem non mihi facile quicquam oecurrit . quod ad probrum sertineret. Et fortasse talis fuerit, innoceritius vixerit et a facinoribus flagitiisque remotius Saturnum fugientem benignus eaecepit cum hospite partim est regnum, ut etiam civitates siligida conderent, iste Ianiculum, ille Satureiam. Plut Num 1 sed Sinteni . - γὰρ γαγὸς εὐ-ῖς πάνυ πα

gumenta, nusquam invenio fdeliora quam apud ipsam aliam, in qua Satureus post multas e editiones postque Attica hospitia consedit Moeptus a Iano sol Iane, ut Salii volunt ).

oxir. quamquam a quidem tritiora esse non negaverim. Quare hunc e-- sensuIii tali iis Dor i νέργ udi . Qui de capite cf. Schwarg. l. l. i. 29 Ilo inficilio clua inior sedit inter Minuciunt et ortuli in Duni, illi inii soni sentia Diihi magis liri ibatur.