Quaestiones Varroniauae

11쪽

Paragraph vicesima quarta in Saturni honorem Saturniam v0ditatam esse Italiam, para apti vicesima septima a Saturnio eone Herculis omites in Italia relictus Saturaios sese nominassu Macrobius resert Dionys Il, I, J. Quae n0n minusquam cetera surrone translata esse hoc e loco cognoScimus. Tertuli Apol0g. l0 p. bb). Mons quem incoluerret, Satur uius dictus, nisus, quum deputat erat, Sammittisque nunc est Totu denique Italia possienotriani Susti mire cognominabretur. 33 Eandem sententiam Verrius liliis lue aut plexus St. Fest. p. 2 22 b, 24 o Satiιrnia Italia et tons qui nunc rat sifolintis, Summius up peltabatur, quod in tutare Saturni esse

in primu Fmque uera miseret seri urit et in He uti Mirererentium, ut, quinium Me nuri fiereret udrectus, ex unu quidem parte sui cupitis ef/bies, ex ulterii vero naris exprimeretur, quo sumo memorium misi teros proposui et

12쪽

Ad Macrobii verba obsorsari Hilur eum iussit lanusJ maiestute restrionis quasi ritu melioris auctorem I, 7, 24 conseras ipsum Saturealium auctorem I, l0, 19 3. ,hos deos Saturnum pem ille coli quasi itu cuuioris uotores. ἀHunc anteati Macrobii locum e Varrone repetitum essee0rum consen Si dilucide demonstratur. Cf. enim IIaer. l. l. ymne cum intem Saturni eouiuuem

erediderunt et ideo hoc mense Suturnalia itemque Falis es tu ari, quod Sutuamus eiusque uxor tum frugum quam fructuum repertores ' esse creduntur. Itaque omni tum fetu horum eoacto ab homini bus hos deos oli quasi uae cultioris auctor .

Quos etiam nonnisi caelum ac ferram esse permasum esse Saturnumque a Sati dictum, cuius causa de caeso Nt, et terram spem, cuius ope humanae ita alimenta quaci Mntur, ne ab opere, e quod is listus frust que n-cuntur.

Deci L. V. bi sed A. Spengel J. Prinesse de Curium o Terro. Ideni princise in Latio Sum mus er oues. 4Ib. V. 64. Θια re quod caelum princirium, ab sum est dictus

Saturnus, et quod ignis Saturealibus cerei superioribus mittuntur.' Terra Ops, quod hic omne opus et hac opus ad vir n- dum ideo dicitur OF mater, qui terra mater. x 1. de l. L. VI, 22. Faleem tenere Satureum, messis insigne, item, ut i ei obius I, 7, 24, Vari 040Suerat.

Aug. de c. D. VII, is p 297, 2LD 3. Fulcem holet, inquis, propter agriculturant. silui. q. m 42

3 De iis, quae sequimini ibidem apud Festum, infra p. 15 dicam.

Haec verba laue eadem leguntur in eo capite, de quo giniit' In alitiquitatibus alia eius in is explicatio Varroni magis lucuit. Cf. Macr. I, 7, 31. Diuitiam by Ora e

13쪽

Fest. p. V25 R. . sis culturae urorum praesidere idetur, quo etiam sal est ei insisne. '

Id. 186 b. 9. Opim volia dicuntur originem quidem trahentia, Ope ouum uxore, quod ipso agrorum cultoro mbererer, nomina timis a tu tenensque fulcem effligit, ' quo es in signe agricolae. Itaque ili quoque cognominativi Consis et esse existimatur terra. Ideoque in Rogia colitum a populo R.,

quia omne ope λιumano m/et' terea tri mat. Quae a Varrone et rium niuiuatum esse inde ei Spicitur, quod conspirat

cum illo et in Saturni notatione de l. L. V. ,4 et in falcis causa explicanda De sacro in Regia f. de . L. VI, 21. Paragraph vicesima quinta Sterculum i vocari Satureum Macrobius c0minem avit. Atque id quoque ad Varronem re candum esse comprobatur ab Aut stino. De c. D. 18, lx p. 275,

22 l . . O alibet autem eae causa eum Saturiatim appellare voluerint certe tantem tine Stercem sive Serontium 1 merito sustriculturae fecerunt deum. Varro de gente p. R. II, D. 22 Ketineri.

Vidimus fere iunia, quae in hoc Maer0bii capite leguntur de Satura Ianoque col0rem habere Varronis, etsi n0 ex illo ipso hausta sunt Leguntur autem ibi haec quoque I, 7, 203, quibus iam reducimur ad id, unde pr0sed ii sumus, est ad

quod eo loco ali arum carmina citantur a Festo, colume norandum est de Duo quo tu Varronem illa laudasse. CL chwai κ. l. l. p. 429μ. Alim contra eiusdem rei explicationem Macrob. I, 8, 9 prolii sitit. Sic scribendunt videtur CL Jordan. p. reller myth. Boni II, 12, adn.3 Alibi toreulium divorsum esse a Satureo liminius apud Vummis quinii expilai Hres stet. I, 20, 36. Tertuli ad M. II, 9 p. 112, 26ὶ udnotasse Varronem undem uiari utrumque dum Augustinus l. l.

testatur. quod Augustinus Sior intium, Iucrobius Sior uiuan oest illumit uni, o non siieitur altu in nucioren ab ultero exprimi, num , Stercuti e

o Purrit ad Aen. X, 6, ubi urba, tunc ira 'coduni, ab ipso Varroni tribuuntur. Diuitiam by Ora e

14쪽

ω dufio nil prudentiam rem sollertiumque reformitum est, quio praeserua nosset e fretuma prospiores, sicut Ans orta e P-- eortu, disinitutis stilii et uptissimae comites, pud Romonos inlunium. Atilii reui se Varrone totum ilha caput pendere ara nobis persitas eriniuS, veri non dissilia ite est ea quoque idem

auct0ri libuenda esse. Tamen cum fieri p0tuerit, ut haec ad derentur ab il)ς Maer0hi sive ab eo, qui medius intercessit inter illum et Varronem, ne temere ageremus, a Varr0ni indicare non liceret, nisi etsi ipsa res n0n legitur apud Oteros scriptores Varronian0c vestigio qu0dam appareret eam

quoque sententiani non alienam litisse a Varrone, quamquam aliam eum praeposuissse e Gellio en Dappa inius. an Um Augustinus de . D. IV, ii p. fll. 4 locutus sit de stinis deabus, quo fata nascentibus canunt et vocantur Carmentes et Varroni

non ignotum osse Carmentes deas sutura vaticinantes putari in aperto est. Itaque Maei billa que locum, ubi carinentes )- quamquam id nomen ibi deest, sed singula duarem nomina

commemorantur sicut Ianum nosse et futura et praeterita tradit, Varr0ni restituamus. Quod si facimus, infringitur sententia arquai di ii, qui haec pronuntiavit R0m. Sta at SVο--lin. III, 2,2 : Esis, indessem nota in undere Erklurun dirae Nummon, nare Acher die Porrimi odor Antem tu uni Post porta

3 quod Hyginus laudatur a Macrobio in iis, uno pra 'Hodivit 7, 1',

eo minime in probatur sententia, quam posui. aut Hyginum ipsum Varrotiis vestima saepe premere satis coiisini infra p. 10. Quod altor Carinolitas apud Gellium Prorsa, apud Macrol,luui

15쪽

Macr0bi capitis doctrina rer lium antiquitatibus maxime Onvenire mihi videtur, ubi Romani vi origines ait enarra vera o li n. cs Mirsch. I l. p. 31 sqq. Multa autem hareni rerum et in rerum divinarum ant,

illitatibus illum repetiisse e patrum l. l. l. l. facile intellegitur. Praeterea liae adiecerim Citatur a ui, rubio LI, 19 Η3 glirus itaque per hunc Varroniana ad illum pervenerunt. Iucapite decim autem nonnihil inesse de isdem rebus, quod ipsum i que ait is auctaritatem reserat, supra p. 73 monui Atque in eo capite laudatur Pliiloch - 110, 223. Invenit igitur Maerobius in sente suo sententias Hygini, Varronis, Philochori. Non indignum est, quod verbo tangam tres illos

Scriptores coniunetus legi apud Servii qu0siue interlit latorem et in ea re, quae collaei et tuodammodo cum Macrobii capite. Igitur enim e luco de Pelas rum in Italiam adventu. Diuilia πιν ora e

16쪽

Servius ad Aen. III, 407. a Diomeden, qui cum muliis ca-ribu ad igeretur, Pulicidium, quod pud ipsum erret, Troiunis oraculo iussus os reddere. Quod eum vellet implere, Aeneism --ni sacrificantem qui, ut supra II, 166 diximus, uerisiosi

ordi rem non rupit, et Palladium Nautes accolit unde Nautarum familia Minora sacra servabat. Sane sciendum sui frificantes diis omnibu caput velare consuetos ob hoc, ne se inter

religionem aliquid agis ferre obtutibus, inceps tantum Sammoto, ne numinis imitatio esse rideretur. Verba Diomeden cie, iubes e arris hausta esse a p- paret Q. Serv. II, 166. De Palladium eum postea Diomedes huberet quod et Vergilius eae parte tangit et Varro plenissime dicit credens sibi non esse aptum propim sua pericula, quibus nunquam cariturum responΝis cognoverat, nisi Troianis Palladium reddidisset I in transeunti per Calabriam Aeneuo Dio e consitus est. Sed cum se ille Celaeso capite sacrificans convertisset, utes quidum coepi simul terum unde Minervae inor non Lilia gens a se, sed Naritiorum. E0dem autem e fonte pr0laetam esse Plutarchi quaestionem Romanam decimam', id qu0 Thil statuerat ), Glaesse- Interpolatoris verba undinis inclusi.

17쪽

- 12 rus de Vari Maiiatui doctrinae apud Plutarchuam Vestigiis. Stud. Lips. IV l88l p. negavit. Dicit enim Servii verbae in se ille Haro copite sacriferens e niversisset recto talo staren0n piisse, cui neque per se idoneam sententiam praebeant et contra alterem Servii locum lignent: an Aeneus, si in medio

S i riticio adversus hostem adeuntem caput velasset, non ac e 3 isset

malum omen, sacrisoandi ordine in non usi et ' p. DUO.)Itaque inserendam censet particulam non , ita, ut scribamus: νοι- se ille Hario uisue acristicos non convertisset.

Pntavit autem Glaesserus Plutarchum Hac similiter Gavium Bassum' apud Macrob. IlI, 6,l7 et Di ys. XII, 6, 22 - nai

rare morem velat capite sacrificandi ipsa illa censione inventum et postea a Ronianis acceptum SSe Vahronem contra negare Aeneam se ad Dionaedem convertisse, quia Heleni M

ucinis bsecutus velat capite sacrificaret in. Sed licet Varro mentionem sederit Heleni in antiquitatibus Dionys. I bl,l: Serv. III, 3343, hae in re illitis partes certe

Vergilio debentur neque ei lini e Varione de Heleno illius ni0ris au infe luidiltiam Servili proteri l. l. neque alius quiS quam praeter unum Vergilium. Praeterest Glaesseriis in avit, cum Aeneam, etsi capite ve-

Gavius Bassus omnino Varroni artissime se adplicavit. s. Mauri . III, 18, 3 et L , .s. 'troque Oini loco Vnrroniana illius noni in traduntur. Conseras eum hoc loco Aug. de . D. VII, 8, eum illo de l. L. V, 102. Maxime eo adductus ossε Glaesseriis videtur, ut secundum Varronem

Don ipsum ensenni involaisso illiu a Diorena utaret, luod Gra cuni esse altito iiiii 1 a sacrificandi ritum illum apud Maer III tradidisso salso sibi , 3i, qui is it i. 168 . Vari Otiis enim v ritu a Maerol,lO Morvat . . Graecum hi ne 8se moretu non ad ritum velato, sed aperto capite sacrificandi pertinent.

Maer. III, 6, 7. - Αtoditur in eodem loco apud arum Maximan ut omnes reperto opite mera furiant. Hoebit ne quis in aede dei habiti iri

eius imitetur, num ipse Herculos itu op 'rto est cupite Vorro sit Graecum hunc esse morem scit. 1 ud aram Maximam aperii cupito sacrificandi qu Rive ipse sive iti tib eo relicti aram a Diniam statuerunt, Gra eo ritum ruicaverunt do . L. V, 130. Romano ritu suci scium seni iuuecum fuciunt, capit vel α ut. Diuitiam by Ora e

18쪽

valebant, nisi ille ipse, qui ea vidit, accepit et ad se pertineret libavit. )llae igitur Glaesseri rati es eum concidero mihi videat

tur etiam alio iri Odo probati potest in inime comestima pus esse in Servii Veri,is, Sed aptissime dictum esse illud , se con-τretisset. Platae enim idem signifieari iis verbis equidem puto atque Plutarchi Verbis ire καν qui εγο τι δυσια ἐπετελεσε

i. e. capite velat eam sacrificii partem, quae restabat, perfecit, scit se convertit. Eo enim pus fuisse in sacris constat Mai quai di-Wisso GlI, 79 7 atque illud ipsum verbum

v converseet ec, quo utitur Varro, SiVe scireum ver tere, V0 sollemnis videtur fuisSE. Cf. Serv. interpol Aen. IV, 62. quidam genus sacri'cii aῬ- pellunt, quo elere cum ara circi mirent et rursus e conτerterent et deinde consisterent, dicobunt minime - sacrum. Liv V, 2l l 5 sq. . Camillus dieitur unus ud velum tollens precatus esse, ut, si ui deorum hominus que nimia sua foret una populique Romani rideretur, ut ea, innidiam lenire

quam minimo sim priuato inconimodo publicoque pos di Romani liceret. Convertentem se inter hunc enerationem traditur memoriae prolaifum cecidi8Se. x

Suet. Vitell. 2. Urimus C. Gesarem adorore ut deum iam stituit, uni mersus eae Syri non taliter redire ausus esset quum eupiue Hulo circumrertensque se, deinde Frooumiems Miror autem Glaesseram non animadvertisse apud Dio

19쪽

α τε κα στρας η γαι iq. s. Ibi enim convertendi ritum a Dionysio signiscari voce γαρ ἶναι ex ipsius verbis elucet, iliae ibidem leguntui in partigrapho vicesima tertia.

με στραφην ut '' et q. S. Ubi ad eandem rem Dionysius spe

tat atque Livius i l. et Plutarchus Camill M'), scit in vertento lapsum esse Camillum. Dii,nysius igitur Graece inter

pretatus est rim εἶ γαι Latinam vocem i conrertreeα. Qua re altero qu0que loe eum, cum UipSit στραφηγα Aeneam con vertisse se illuni in sente Sui legisse satis dena OnStratur. In et his ninibus cum conssentiant ei Vius i. Q. Varro et Dionysius, ea una re discrepant, quod hic Ulixis nomen

adiecit. Ac facile quis coniciat non iam sequi, ut ex alio sonte atque sati0ue Di0nysius sua sumpserit aut id aliunde petitum addiderit Varronianis, eum veri simile sit illum, ut sere

senipel, 0n uno modo rem narrasse. Tamen hac in re summa Opus est cautione nam certe ii fluidem in omnia, quaecunque traduntur de se Instri orunt Elius ad Varronem reserri possunt,

quamvis dissentiant ab eius sententia alibi servata. Eiusmodi autem temeritas cum maxime vitanda sit in mendis illius stamuntis, ne nimium probatur nillil probemus, tum demum Ulixem quoque praeter Diomedem e0mmemori tum fuisse a Varrone asseverare licebit, cum idem ex alio luodam eripi in eat tulerimus, a lito illuni nepius expilari constat. Et soliciter accidit, ut illiu apud Festum inveniat tir eoque loco qui Varronianum colorem lueuienter rei elat

Fest. p. 32 2b, 30'. ubi in clivo Capitolin0 uro dierem ei

20쪽

supplicum pertis clinicitas. Nam Italici auctore Aenea velante inua, quod is, omi rem dirinam fucere in litore Murentis vri Veneri moliri, ne tabilire cognitus in Um et re suerimunt, copul adoperui atque is conspection hostis eri uni 14 Quae e varrone prodiisse ex ipsius Varronis, Dionysii,

Plutarctii, Maerobii Tertulliata consensu colligo. f. praeterl0cos Supra p. sp et adn. 3 4 collatos qui . l. R. ll. Iam haec intelleximus Servii Vertu II, 166 corrupta non sunt planeque conciniuit eum Plutareb et Dionysis. Inde autem,

quod Vergilius illa luco, ad quem Varr0nem exscripsit sch0liastes, Helenum induxerit, c0ncludi n0ni0test Varronem quoque ei illium ritum tribuisse, nam Servius, sicut ceteri, ipsa illa

oem Sion morent velut capite sacrificandi inventum esse ab Aenea videtur BRI PRI Q.

Quae cum ita sint, Plutarchi J ac Dionysii relationsem ad eundem atque Servii auctorem i. e. ad Varronem, redire satis perspicuom est. Itemque, Plutarebi' Serviique consensu uisus, ultima huius verba III, 4073 sane, rideretur ipsa qu0que Thilonin sueuius id0m seriptori adiudico. i e minus hunc eundem ad auctorem pertinet Servii interpol Aen. ill 407 ),

Quod ἰlasessoriis p. 168 uoi neglogendum esse arbitratur quod Mutur hus, quum is ipsi in Aetos minuisos more eum Gruenis compurare et derii rere studeat, id quod Turro repud Mureolium docet, Graecum saeeosue operto Mirescundi ritum, omnis non commemor it', ain rationem suprii 1, 12, 2 resutavimus.