De Strabonis geographi vita [microform]

발행: 1863년

분량: 28페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

aS partis the Foundations os,estern Civiligation Ρreservation Ρroject

Funded by the

Reproductions mannoti made ithout permission hom

Columbia Universit Library

2쪽

COPYRIGHT STATE MENT

3쪽

DE STRABONIS GEOGRAPH VlTA

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPAGMENT

Master Negative

Restrictions o Use: Origina Materia a Filmed aristing Bibliographic Record

TECHNICA MICROFORM DATA FILM SIZE: REDUCTIO MATIO

5쪽

l l l l l

u lu

l. l

6쪽

VITA

QUAM

SUMMORUM IN PHILOSOPHI HONORVM CONSENSU ET AUCTORIΤΑΤΕ AMPLISSIMI PHILOSOPHORUM ORDINIS IN UNIVERSIΤΑTE RIDERICI GUILEI MI RHENA RITE IMPETRANDORUM CAUSSA

7쪽

Pras fatio.

De Strabonis geographi uita quamquam haud lauci adhuc disseruere, tantum tamen abest, ut iam constet iudicium, ut potius in dies magis increuerit uirorum doctorum dissensus Scriptoris enim in res qui primi inquisiuerunt, Geographicorum editores, satis putarunt, ut haberent praetandi aliquam materiam, quae ipse Strabo sparsim de se narrauit uel potius eis uisus est narrasse primo Obtutu, ea componere adaucta sollemnibus uiri laudationibus mirisque coniecturis mitae deinde qui post exstitero narratores plerique aut priorum commenta simpliciter describebant aut iis quas traditas habuerunt nouas neque eas certiores alucinationes addebant. Cum iam opus esse videatur1

8쪽

in magna quae sic sensim orta est sententiarum discrepantia accuratiore disquisitione, scribendi hac occasione oblata id nobis munus exsequendum proposuimus, ut quae de Strabonis genere aetate uita constitui posse uisa suntho libello exponamus.

Ι De Strabonis genere.

Cnossi urbis Creticae Comanorumque Ponticorum descriptioni, ut solet Strabo geographicis inserere quae ceteroquin memoria digna habuit, narratiunculas addidit desamiliae suae ortuna infortunioque conexu commotus qui cum hisce locis ei fuerat. Sunt quidem pauca quae retulit, sed quibus tamen maiorum res gestas persequi iliceatusque ad aui auum, Dorylaum τον aκτικον Adieci ea in unum conspectum collata mendataque, ut quasi landamentum sint reliquae disputationi. X. p. 477 sq. ' περ ι ἐν Ουν Κνωσσου ταυτα, πολεcυς Ουκ αλλοτρια hs ειν - Λορυλαος γαρ ἐν νηὶ τακτικος των Μιθριδατου του υεργετου φίλων Ουτος διατην ἐν τοῖς πολεsuκοῖς ἐμ=πειριαν ξενολογεῖν αποδειχθείς,5 πολῖς η εν τε τῆ Ἐλλαδι καὶ τῆ ρ I, πολυ δἐ καὶ τοῖς παρα τῆς Κρητης ἰουσιν, υπco τὴν νησον ἐχοντων Hos alc0ν, συχνο δ οντος ἐν avri του ιισθοφορικουκαὶ στρατι υτικο πλγηθους, ἐξ o καὶ τα ληνστζρια πλη- ρουσθαι συνέβαινεν ἐπιδηsιουντος ὁ του Λορυλaoυ,10. κατα τυχην ἐνέστη τόλεsto τοῖς Κνωσσίοις προς τους Γορτυνίους αἱρεθεὶς ὁ στρατηγος καὶ κατορθc0σας διαταχέων ξρατο τιμας in s ιεγίστας, καὶ grειδη ιικρονιστερον ἐξ ἐπιβουλι ς δολοφονηθεντα γνω ον υεργέτην πο cs φίλων ἐν Σινωπῖ, τὴν διαδοχνην δ εἰς

15. γυναικα και παιδὶ χ υσαν, απογνους τοὐν κε κατε- a Numeris adiectis ubique notaui paginas editionis Casaubo

nianae.

9쪽

μεγίστας αλλας τε καὶ τὴν ἐν Κομάνοις αρωσυνην '),

a Codd. re. v. καὶ His δη εἴδομεν, quae sic solent uerti Stratarcham ego quoque vidi iam extrema senectute affectum Nullo autem modo dii particula x eo loco, quo codices eam exhibent, referri potest ad ἔσχατογηρων, ne apud Strabonem quidem in uerbis collocandis aequo haud raro liberiorem hanc potius libri interpretationem postulant quem grandaevum nos quoque iam uidimus aperte ab huius loci sententia abhorrentem. Cum tres emendandi uiae pateant, ut aut transponatur δ' ante καὶ ημεῖς, aut eiciatur, aut denique in es commutetur, quocum itacismi quem dicunt more pronuntiatum non absonum est a librario esse confusum, tertiam praeserO: quem uel nos, quamuis multis annis post nati, adhuc inter uiuos uidimus a. 2 Verba uncis inclusa adiecimus ex p. 557, ubi sic repetit scriptor ante narrata ἐμνήσθημεν δὲ προτερον Aooυλαου τε Ου Τακτικου, ο ἐν προπαππος τῆς μητρος μῶν, καὶ αλλου Aoρυλαου, ς ἐν ἐκείνουαδελφιδοῖς, iaὁ δὲ Φιλεταίρου, καὶ διόra κεινος τῶν αλλων τιμῶν παρα του υπατορος ων ριεγίστων πων καὶ δη καὶ τῆς ἐν κομα-νοις ἱερωσυνης φωραθ' ην βασιλείαν ανιμας Ῥωμαίοις καταλυθέν- τος ι ἐκείνου, συνδιεβληθη καὶ ro γένος Commemoratur h. l. etiam ἐν Κομανοις ἱερωσύνη tanquam cuius προτερον μνησί η Strabo, atque cetera quidem omnia cum solam p. 477 repetitionem contineant,

mireris profecto sacerdoti Comanici hic inprimis notati καὶ δη καρ, ibi non actam esse mentionem. Quae res tali modo explicari nequitu ex memoria dicatur Strabo ante dicta haud accurate repetiisse, cum Potius eum priora relegisse doceant eadem uerba utroque loco adhibita Sic tantum possis fortasse excusare Strabonem, sacerdoti

συνευτυχειν καὶ τοὶ τοις συνέβαινε, κα-λυθεντος ἐ

In quibus uerbis si certam aliquam aetatis maiorum He-

mentionem eum antea commemoratis consulto inseruisse quasi παρενθετικῶς quam equidem excusationem ea de caussa abicio, quod quam facile tale supplementum, quale ultro sere p. bb uerbis offertur, potuerit excidere, in oculos quasi incurrit.

10쪽

scriptionem quaerimus qua scilicet in ipsius Strabonis annorum ratione definienda haud paullum iuvamur), belli quidem inter Gortynios Cnossiosque facti mentione u 10)nil proficimus, cum rixarum quae requentissimae erant inter Cretae urbes aemulas singularum anni constitui nequeant Τ); neque magis eo, quod ante Romanam insulae occupationem Dorylaus in Creta commoratus esse dicitur

u 6), quippe quae longe demum post sacta sit ). Melio

rem temporis constituendi ansam ea, quae de rebus Ponticis commemorantur, praebent. Mithridatem enim Eup torem cum constet anno 634 a. u. c. 120 regnum suscepisse undecim annos natum v. 21)q), licet statuere post hunc annum incohatum Dorylaum acticum nossi consedisse atque matrimonium iniisse cum Steropa muliere Macedonia, ex qua genuit cum alios liberos tum Lagetam, Strabonis proauum ).1 Strab. p. 478. Ηoech reta III, p. 464 sqq. 2 Annis sol a. u. c. 685-687 69-67 .moech. l. c. III, p. 483sqq. 3 CL Clinton. Fast. Hel L III, p. 174. p. 427. Frandsen Mithr. VI. Eupator, oeni V. Pont. P. 18 sqq. Ommsen Rom. G. II, p. 270 ed. III).4 Postea demum quam domicilium Dorylaus in Creta collocauit,

eum Steropam uxorem duxisse, ut per se probabile est, cum mercennariorum antea conquisitioni intentus Graecas regiones continuo peruagatus esset neque ante amicum interfectum quam cum patria habuerat communionem abiecisset v. 15), si ipsa quoque Strabonis dicendi ratio ostentat, transitu facto ab historico tempore ad prae

sens εγνω - κατέμεινεν - τεκνοποιεῖται). Liberorum nomina O

ricam Cretae insulae dialectum praestant Ἀαγέτας, πιραταρχας .HOech. l. c. III, p. 408. - Quo tempore Dorylao Tactico mortuo u 28ὶ eius liberi in Pontum patriam redierint, certius statuere non ausim. Hoc tamen scio nonnullis annis post quam Clinton, uir de temporum doctrina optime meritus, singit Lagetas etlle in Pontus cir B. C.

110 F. . III, p. 553), factum esse. Nam cum post 120 a Chr. n. Lagetas natus sit, a It ηνδρωμένος v. 29 nequit dici. Ante 100

a Chr. n. remigrationem uix licet reponere.

De altero Dorylao, Philetaeri filio, praeter ea quae geographus affert pauca etiam alia innotuerunt a bellorum Mithridaticorum scriptoribus tradita, quibus ad uitae eius imaginem complendam et restituendam haud parum adiu-uamur. Iam quae Strabo narrat de Eupatoris συντροφι rsi προς το Λορυλαον su 24), quantique eam post fecerit rex, satis illustrantur eis quae Iustinus de Mithridatis Eupatoris educatione refert, puerum eum a tutoribus insidiis tentatum esse easque dolo tantum uitasse XXXVII, 2). Quae si uera sunt ), profecto non mirum est, quod Dorylao, in his angustiis συντροφφ, periculorum Sodali summos postea Ponti honores tribuit suu 24 sqq.). Comanorum enim, a deae sani, qui erat sacerdos p. 4 adn. 2 secundum post regem ipsum gradum tenebat ην δευτερος κατα τιμην ιιετα τον βασιλέα Strab. p. 557 atque propter dignitatis maximum momentum ἐπὶ το πολυ του aυτου γένους ησαν οἱ ἱερεῖς τοῖς βασιλευσιν Strab. p. 535). Etiam

in exercitu summum eum locum Obtinuisse, aliunde On-1 Quantopere inter se discrepent scriptorum relata de Mithridatis Eupatoria ante regnum susceptum puerili aetate uide apud Frandsenium l. c. p. 20 sqq. Quae Iustinus 37, 2, 7 sqq. narrat: per septem annos neque urbis neque ruris tecto usus est, sed per silvas vagatus diversis montium regionibus pernoctabat ignaris omnibus quibus esset locis cet manifestam prae se serunt sabulosam veritatis superlationem, quam non mirabile est propter eximiam uiri

famam uel rogi Pompeii tempore, dimidio post bella Mithridatica

exacta saeculo florentis, corrupisse historiae sinceritatem. Sed puerum tutorum insidias passum esse ei destinatorum a matre regnandi cupida, quam κοινωνον αυr6 τῆς βασιλείας constitutam refert Memnon cap. 30 cons. Strab. l. s. scr. u. 15 ignor cur Iustino non sit credendum ea ipsa res Mithridati, postquam ipse in regnum successit, matris enecandae caussa uidetur suisse. Sallust. p. Servium ad Aen. V. 295. Appian. o. 112. Vix assentias eis quae Frandsenius p. 22 ut suae disputationis summam posuit. D. Mommsen. . .

II, p. 270 sqq.

SEARCH

MENU NAVIGATION