Iulii Castellani Fauentini In libros Aristotelis De humano intellectu. disputationes, siue lucidissimi commentarij, ex doctrina Christianorum auctorum, ac philosophorum antiquorum descripti. ..

발행: 1567년

분량: 187페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

rem nunc Senensi belgum commemorem tam magno ,

prudenti, consilio a Ia usceptum, Er ita pro perdfelicitoq; confectum es In quo)nterato a Te, atque

pronirato fortissimo uiro achmmo Imperatore, 'rar fetuo illo, acerrimoq; hoste tuo, qui tam magniS coσtys uniuersam premebat disetruriam , ac imperium tuum summum in pericvlum atque discrimen adduxes rat, eam Tibi laudem, cir gloriam comparasti, qiue

cum maximorum omnis memoriae Imperatorum , e

clarissimorum Regum rebus cessis facile conferri possit , atque non solum no ris ; Ad pene omnium

gentium literis, ac lingvis celebrari debeat. Oftque

haec si me hucurique dii u nis quivis ita magna a

teatur,ut ea vix mente nostra aut cogitatione percisti possint,amens sit. Verum in Te maiora sunt alia,

M. OCIME D IV PC, quibus multo mi

toribus etiam dignus es laudibus . Immo vero illa, quae mox dicturus sium, eam Tibi Goria pepererunt, in quascium habuisi neminem,cuius nullam omnino partem centurio,nullam profectus , nullam cohors,

nullam sibi prorsus illa i s rerum humanarum domisna fortuna vendicare potest : sed eiusmodi gloria,

quae certe maxima es, tua tota, cir propria censem

da es, tota est tuarum singularium, acprope diuina:

12쪽

rum virtutum fructus. Eae porro illa' sunt quas Pirito sapientissimus uir,atque diuinus Principem opti mum , er hominibus colendum, ac summo Dco carum inficere praedicavit,rei inquam familiaris, ac pu blicae regendae prudentiam, temperantiam, atque Imriitiam . Quae quidem tres longe omnium uirtutes

clarissimae in Te uno Fimmae sunt, E PC C E GLENTISSIME COSME, east rea

semper amplexus fui ti, colui b, exercui Iti , veriusquam nec Privatus homo, nec princeps res domesticas Te inelius tueatur, er lautius ι neque vita aba inriso terrarum orbe rei publica nobili Florentinorum, Senensium p natione administrata prudentius, vec melioribus temperata inrititutis, ac legibus esse dicatur, ac praterea neminem habeas quae tertia tua est si rma laus, Cr immortalis qui in moderandis cupidia ratibus, e ' regendis animi motibus Tecum comparari queat: quippe qui minime omnium noueris, neminem modc ri alios, et in o cto satis continere ρ se, qui Ie ipsum ante moderari, er contineme non lice

rit ι nec non re erantiam contervatricem veluti

quandum esse prudentiae, Cr iurilitiae altricem, ac omnium, quae fiunt, quaeque dicuntur, ρraeclarum Iane modum,moronem. Hinc sancti as, Omnis hinc

13쪽

hinc religio hinc tuus extitit erga Deum ope. Maxu

ac cateras beatas menses incredibilis amor et pietas . Ideo Te iure merito exterae nationes πῆcnt ., non

modo no Irae,summis essemunt laudibus, Te, unum, ueluti clarisiimu i litiae lumen, speculum, ac optimmi principis exemplar de coelo labum, intuetur,admirantur, T colunt.Solco sepe ego, M

A IM E COS M E , alios familiae tuae pru

dentifimos, clarisimos viros, Pontifices, Cam inales , Duces, Imperatores, ac illud Prae Iuniis mi Patris Tui immortalitate ignum ingenium mihi ante O HOS ponere, eorumus virtutes eximias, r lavdes contemplari, quae perpetua hirioriarum memoriasunt celebratae. Sed in illis me hercle non fuit tamia prudentia bummam obsecro moderitam Tuam, .m me bbere, quae uera sunt,loqui patiatur non suuravia gravitas, tanta con tantia, tanta innocentia , Iam mira facilitas, tanta temperantia, tam acre, σmagnum iNenium, ram incredibilis probitas, tanta fides, tam excellens denique in omni genere virtv vemaior atque persectior in Te E prudentibus viris cerni non possit . Illi quidem suis Frem virtutibus

omnem laudem vicerant puperiorum: Tu vero incredibili Tua , druinas sapientia omnem Maiorum

Tuorum

14쪽

Tuorum gloriam longesuperasti . I de illud etiam firmari post , certe non obis diuino numine Tibi

praeclarum adeo nomen ab initio impositum fuisse: quippe qui futurus eras totius orbis splendor Ornamentum : nec ulli mirum videri debeat, si hucusque ope auxilio eiusdem Dei, in cuius tutela es,ra inpe paratas Tibi ab improbis hominibus insidias u raueris , tors coniurationes prius manserite deprehenderis , quam confatae ab inimicis tuis ad exserum perductae essent: si ex ELEO NO Rmaxime illa bi atque clarasimo in F ' Vs Toletanorum Principum Ianguine orta, sligulari quia de de,honeriare, ingenio muliere,Tibi a C HOLO Summo, ac optimo Imperatore in

matrimonium collocata, tot magnanimos, ac pultae

rimos filios habueris, praecipve F A M

eximia θυῖmmae uirtutis adolescentes, qui ob excellens utriusq; ingenium, Cr quod sunt verin quaedam, ac vivae paternae probitatis imagines, summopere ab omnibus diliguntur, obseruantur, ac Tibi sunt vita ipsa iucundiores . Neminem praeterea mirari oportet, si Te caeteri omnes Europae Principes tanti

15쪽

faciunt , fantum tribuune iudicio tuo gravissimoer maximo: Si anno praeterito P IVS IIII.

PONTIFEN M A . Te Romae

prasentem videre , Te amplexami tanta humanitate ,rianta manseerudine, Tecum manere , suausimos Tecum, er gravisimos habereser mones concupiuius tam incredibili affectu i gaudio Tua prasientia ,

ut huic Sanctissimo homini in maxima felicitate, Crin summo omnium ignitatum gradu collocato illo aduentu,eas Tua per duos sere menses in urbe mansione nil ullum si potuisse maius, nihιl evenire iucuπ-

divs.Tu enim ille es, POTENTIS SINE

T V , in prem unum Italiae ponti, caeterib Trincipes convers lumen animi, ingeni=, consit Tui Osriendi, ac porrigi omnes sibi expetunt . Desinant iterum mirari homines, stabisuit ad amplit dinem er gloriam ad res ma nas bene gerendas quadam si per divinitus adiuncta fortuna, ac si a

Deo int. Max. ro tantas res optare nem au

deat, quot, Er quantas Deus Opt. Max. ad Te non detulerit, ac maiora inses deserat. Haec enim Omnia,quae extera dicuntur bonadchcitatem Tuam, qua sita eLi in prae Liantisimarum virtutum acto nibus , mi ii quadam vi, diuino numine Ornant,

16쪽

comitantur quidem optimum Principem iusse, temperate, prudenter Auasgubernans gentes, ac populos, tanquam fmulachrum eius saniabsimum , perpetuo diligit, tuetur, ac fouet Deus, in eius p ρο- restate fortunam ponit ac benevolentiam ipsi omnium conciliat, π gratiam, beniPel semper, er liber liter Cmnia lar itur ex animi sententia. Haec igitur

ea sunt, DE TISSIME PRIN

CEPS, quibus non modo prasens mea disput

tiooed omnium etiam bonarum artium lucubrationes et monumensa proprioTibi iure quodammodo debetitu , maximae nimirum Tuae, clarifimas virtutes , quarum is ilius eri exitum,quam principium inuenire: nullius enim tantum est sumen ingenij, nulla dicendi,amscribens tanta vis,tantas copia , quae non dicam amplificare, sed summas earum laudes enumera re possit. Spem autem,bos meos comentarios, cum

ex Oristoteli fontibus hausti sint, Tibi pereratos

fore: Tu enim aliter sentis, ac alij multi Principes , qui eiusmodi rerum dissutatione ibi minime decoras putant, quasi oporteat Clarsimorum hominum averacitos esse congressus, aut lud crosyermones, aut re rum colloquia leuiorum . Amo vero Tu, D R I

DEATISSIME COSME, Philo-

17쪽

sopbiam optimo j atque a b o quoque digni

mam esse iudicas , CT ad regendos populos quam plurimum huius confoeminotionem , multumi splendoris et gloriae ad populares Principum,illustrest Lindes adiungere. Quamobrem magis cum aliaram pulcserriminum rerum scientiae, rum Philosophiae deditus es, quam , qui Liuia Tua ignorant , arbitran- ωΥ , Cr grauissmis , ac sanctissmis Philosophorum Iermonibus maxime delectaris , esu magna semper benevolentia amplexus es, foujst auxilli,er honesta' sti . Quam praeclarissimam tenere uiam, peNe quin

ho, OPTIME omnium D RINCEPS,

atque, quo diu sis felix, maiora xtiam accipias a Deo , prudentiam , ut coepi ii , iustitiam p cole.

18쪽

Ad Iulium Castellanium Philosophum AntoniJ Sulphrin ij Epigramma.

Dum I v hi aureolo tuo libello Docto seuppiter' ae pereleganti

Romano eloquio explicas uetustum

Digni Aristotelis librum politi ,

Humana ille ubi disputare tentam Demente ambigue fuit locutus, Aut A ristoteles tibi ministrae. Dicta se se animis tuis remiscens , Aut Aristotelem ratuum uetustae A etas te tulit aemulatu nostra . Ast idem aureolo tuo libello Dum sinsius dubios refellis omnes, Et, quae religio docet uerenda , comprobas piu , impidis damnas . Et negas animos perire morte, Nae mentem Iuperum tibi benagnus an irat pater ipse ter beatam . Hine Aristoteles tibi ipse eedit: 'Hinc uere aureolus tuus libellus.

Eiusdem Sulphrinij de eodem.

Humanae uires animae dum forte requirit,' incidit in tenebras magnus Aristoteles tuis . diu nua illum, cr inextricabilis error Detinet, atque auras ille uidere nequit, I v L i v s ast hominis fortem inseratus iniquam Arte noua illum atris elicit e tenebris et Mox humili eductum linquit tellure sub auras, Et coeli pennis ardua templa petit. Hic uidet ille animae nostrae immortalis honores, Hic beatorum praemia magna uidet. I v L i v s estne igitur magis hie, an Daedalus alter Iam magno visius maior Aristotele l

19쪽

AVTHO RES ET PHILOSOPHI,

qui in hoc opere nominantur. Aristoteles. Alexander Aprodis-

ensis.

Alexander Pancius. Algazel.

Anaxagoras. Ammonius. Athenagoras.

Augustinus suessanus Argyro pilus. Benedictus Masolius.

Beatus ThomaS.

Calippus.

Cicero. . s

Democritus. Diogenes Laertius. Epicurus. Eudoxus,

Empedocles. Franciscus Robortel

lus.

Calenus. Gregorius Narianze

nus.

Gregorius Nicenus.

Horatius Malecutius Ioannes Gramaticus. Iustinus Martyr .

LV sias Thebanus.

Moses Roua. Nicolaus Leonicus.

Olympio dorus.

Origenes. Paulus Manutius. Proclus. Plato. Petrus rictoritae. Petrus Pomponarius.

Petrus Nicolaus Castellaniug. Plutarchus. Pythagoras. Simon Portius. Simplicius.

Socrates.

Themistius. Theodoretus Epist. Theophrastus.

Vincentius Madius. Xenophon.

20쪽

IULII CASTELLANII

FAUENTINI IN TRES LIBROS

U' M Aristoteles,vir summa erit ditione, excellentiq; ingenio, ac vere singulari in naturalium, & diuinarum rerum causis indagandis semiper fere ab aliorum Philosophorti m opinionibus recessit, ac nouam quadam, praeclaram sanc,& faciliorem inuenit methodum philosophandirium praesertim in natura Humanae Mentis explica da longe diuertam ab omnibus sententiam habuit. Nam cum ex Philosophis, qui ante ipsum, & cum eo v erunt, aliqui, ut Democritus,& Epicurus, animum nostra penitus interire crediderint: ceteri vero omnes eu vim dc naturam quandam diuinam esse dominorialem asseuerauerint, solus Aristoteles dissensit ab omnibus,& media quadam via progressus est, ut pote qui naturalium rerum principia , &ordinem nunquam euertere aut labefactare voluit, & nihilominus hominem maxime rebus praestare omnibus,quae a Na. tura procreentur & ad coelestium ac beatarum mentium nobilitatem prope accedere,animaduertit. Uertam Hic sententiam suam adeo concisis, & non satis interdum apertis verbis, tantaq; docendi argutia,& acumine pronunciauit; ut noparuain eius interpretum animis ambiguitatem iniecerit,ac inter illos maximam seditionem discordiam'; concitauerit. Quo factum est, ut inter ea; quae disseruntur a Peripateticis, id

negocij sit omnium difficillimum , & maxime laboriosum quod in Humani .intellectus natura perquireda versatur. A Hanc

SEARCH

MENU NAVIGATION