장음표시 사용
191쪽
150 DECRETALIUM LIB. Iv. TIT. U. DE CLANDESTINA DESPONSATIONE.
dum. Etenim ad dubium olim sic expressum: utrum entholicus eoram proprio catholi eo parocho cum haeretica contrahens licito possit urgentibus haereticis, matrimonium hoc ratificaro coram ministro haeretico, si nulla
hinc ritus haprotici prosessio haboatur aut colligutur, si quidquid minister haeret leus in easu poragit civilis dumtaxat et politi ea gratulatio sit et e n-ROatur: per s. congregationem responsum fuit: Asfirmativo. - Verum enim. vero quotioscunquo minister haerseticus con8etur veluti saeris addictus et
quasi parochi munero langens, non licet catholicae parti una cum haeroti ea matrimonialem consensum coram tali ministollo pradstare, eo quia adhiberetur ad quamdam religiosam eo remoniam complendam, pars catholica ritui haeretico se consociaret, unde oriretur quaedam implicita haerosi adhaosio. ac proindo illi eita omnino haberetur eum haeretistis in divinis communicatio. Ea propior etsi perniciosa haec eonsuetudo inoleverit ita, ut a cler0 de lacili corrigi non possit, nihilo tamen socius omni adhibito studio aegelo ovolisenda erit. Et sane Benedictus XIV. aperte docet, non licere contrahentibus Mo sistore coram ministro haeret leo, quat onus assistat ut ministor addictus sacris, et contrahenteου peccaisse mortaliter et osse monendos.
Opportuno itaque abs Te instructi et commoniti parochi ac missionarii docoant fideles, qua publicis in Oeelesiis eatechosibus, qua privatis instructionibus circa constant Ona ecclesiae doctrinam et praxim. ita ut salubritera mixtis contrahendis nuptiis, quoad fieri possit, avertantur, sin autem abhorreant prorsus a celebrando matrimonio coram haeretico ministro sacris
addicto id quod omnimodo illicitum et sacrilegum sest. Ita rosponsum suilordinario Treviron. sub. sur. IV. dio 21. Aprilis 1847. - Seiant insuper paroelii si in torrogontur a contrahentibus vel si certo novorint eos adituros
ministrum haseroticum saeris addictum ad consonsum matrimonialem praestandum su silere non posse; sed monore seosdem debere sponsos do gravissimo peccato quod patrant et de consuris in quos incurrunt. Vorumtamen ad gravia praecavonda mala si in aliquo peculiari casu paroelius non fuerit interpoliatus a sponsis an liceat neeno adire ministrum haereti eum , ut nulla fiat ab iisdem sponsis Oxplicita declaratio de adeundo ministrum haereticum, praevideat tamen eos forsan adituros ad matrimonialem reno Vandum consensum, ast insuper ex adiunctis in casu concurrentibus praevideat monitionem certo non foro profecturam, immo nocituram, indeqque peccatum materiale in formalem culpam vortendum, tunc sileat romoto tamen scandalo et dummodo aliae ab ecclesia requisitae conditionos atque cautiones rite positae sint, praesertim de libero religionis exercitio parti catholi eae concedendo, necnon do univorsa prole in religione catholictoducanda. Quod si tandem consensus eorum parocho Velit renOVari, post quam praestitus iam sucrit eorum ministro haereti eo idque publice notum sit vel ab ipsis sponsis parocho notificetur, parochus huic matrimonio non intererit, nisi servatis uti supponitur coloroqii in servandis pars catholica laeti poenitens praeviis salutaribus poenitentiis absolutionum a contractiseensuris rite prius obtinuerit. Sacra igitur congregatio plurimum in D0-
192쪽
DECRETALIUM LIB. IV. TIT. II. DE CLANDESTINA DESPONSATIONE. 151mino confidit, To praemissis prudenter ac firmiter inhaerentem effecturum, ut inviolabilis doctrinae sartum tectum servetur dopositum, catholicorum mores fidei respondeant, damna apprehonsa arceantur et fidolos do trinaiitque exemplo roborati in sedant per semitas iustitias.
t. Sponsi eutholici, qui in locis, ubi concilii Tride ιιδει i decretum eap. I. de mair monio promulautum et receptum est, coram eivili magistratu aut haeretico m niafro consensum in matrimonium de praesenti declarant, inratide contrahunt, et neque coram Deo neque eorum ecclesia reri et Dyitimi coniuges sunt. Inde quaelibet iis coniugalis consuetudo interdicta est donec nuptias in forma a mncilio praescripta rite celebrarerint. Quum catholici eae praescripto patriae legum est item magistrotum aut haereticum ministrum adire coguntur, ut eorum illis mutuum e rimant in coniugium consensum, curandum est ecclesiae sacerdotibus, ut id nou faciant nisi matrimonio iam antea in facie reclesiae inter se legitime celebrato. Quod si eiciles leges prohibuerint id saltem satagant, ut post peractam eisia in illam ac mere politicam careernoniam, non di eram eoniugale foedus iuxta praescriptam a Tridentino normam rite et sancte inire.
ει. Exhibetur instructio, quae animarum pastoritus normae cuiusdam loco inserviat in locis, ubi ciuile mairimonium, ut aiunt, praescriptum est.
Quod iamdiu timebatur, quodquo episcopi cum singilatim tum una omnes protestationibus Zolo ac doctrina plenis, viriquo plurimi cuiusque ordinis eruditis suis scriptis et ipsemet summus ponti sex vocis suae auctoritato avertoro conati sunt id, proh dolori videmus in Italia constitutum. Quom voeant ei vilem matrimonii contractum eiusmodi malum haud amplius ost quod Iesu Christi ecclosia debeat trans Alpes defloro; sed et quod in hisco Italiao regionibus consitum, posti seris suis fructibus christianam sa- miliam societatoniquo minitatur inficero. Atque hosce lanestos Discetus opiscopi et locorum ordinarii animadverterunt, qu0rum quidem alii opportunis instructionibus monitum ac vigilem fecerunt gregem suum, alii vero ad hanc apostoli eam sodem maturo confugerunt, ut normas inde haurirent, quibus in tam trepida ro ac tanti momenti tuto dirigerent soso. Quamvis autem hoc sacrum tribunal haud pauca responsa ut luo instructiones particularibus petitionibus summi pontificis iussu dederit, attamon ut postula- lationibus, quae in dies augentur, gatisfiat, mandavit Sanctus Pater, ut per hoc tribunal ad omnes Io eorum ordinarios, ubi infausta halc lex promulgata fuit, instructio mitteretur; quae normao cuiusdam loco cuique eorum
L Consti, Redditae sunt Nobis, dati 17. Sept. II 46 Bullar. Bened. XIV. T. III. in
appendica . u. Instructio A. Poenit nitariae apostolicae ei rea contractum quem matrimonium civile appellant, dat. Ib. Ianuar. 1866. Archiv. XVI, 473. Do doctrina, quam ecclesia circa matrimonium civile tenet vide. quast supra ad cap. 1. de sponsalib. IV, I annotavi. Adiungas Dii IX. epistolam die s. Sept. 18b2 ad regem Victorem Emmanuplem datam; Pil IX. Aeta II, 294.
193쪽
152. DECRETALIUM LIB. IV. TIT. II. DE CLANDESTI XA DESPONSATIONE.
inserviros, ut et fideles dirigant et ad morum puritatem sanctitatemque matrimonii christiani sartam tectam servandam uno animo procedant. At vero in exequendis S Patris mandatis haec s. Poonitontiaria superfluum
putat in memoriam euiusque revocare, quod ost Asmae religionis nostrae notissimum dogma, nimirum matrimonium unum esse ex Soptem in rR-
montis a Christo Domino institutis proindeque ad ecclesiam ipsam, cui idem
Christus divinorum suorum mystoriorum dispensationom eommisit, illius directionem unico pertinoro: tum etiam superfluum putat in Cuiusque memoriam revocare formam a s. Tridentina synodo praescriptam ssess. 24. lde relarm. matrim. , sine cuius observantia in locis, ubi illa promulgata
suit, valido contrahi matrimonium nequaquam posset. - Sed ex hisce aliisque axiomatibus et catholi eis doctrinis debent animarum pastores Praeticas instructiones consecro, quibus otiam fidelibus id persuadeant, quod Sanctiss. Dominus noster in consistorio secreto dio XXVII. Septemb. anni MDCCCLII. proclamabat; id ost - . Intor fideles matrimonium dari non P0Me, quin uno eodemque temporo sit incramentum; atque idcirco quamlibet aliam inter christianos viri et multoris praeter Sacramentum coniunctionem otiam civilis logis vi factam nihil aliud esse nisi turpem atque exitialem eoncubinatum. - - Atque hinc facile deducoro poterunt, civilem
uetum coram Deo olusque ecclesia nodum ut sacramentum Verum nec ut
contractum habori ullo modo posse, set quemadmodum civilis potesta3ligandi quemquam fidolium in matrimonio incapax est, ita et solvendi incapacem esse; ideoquo sicut haec s. Poenitontiaria iam alias in nonnullis responsionibus ad dubia particularia declaravit, sententiam omnem de gaeparatione coniugum legitimo matrimonio coram De lesia coniunctorum alaica potestate latam nullius valoris esse, et coniugem, qui eiusmodi sententia abutons alii se personae coniungere auderct, soro verum adultorum quemadmodum esset verus concubinarius, qui vi tantum civilis actus in matrimonio porgi Sistro praesumeret, atque utrumquo absolutione indignum esse donec haud resipiscat ac praescriptionibus occlesiae se subii tons ad
poenitentiam convertatur. - Quamvis autom vorum fidelium matrimonium tum solum contrahatur, quum vir et multor impedimentorum expertcta mutuum consensum patefaciunt coram parocho Et testibus iuxta citatam s.concit. Trident. formam atqus ita contractum matrimonium omnem suum
valorem obtineat, nec opus sit ut a civili potestato rasum habeatur aut confirmetur: attamen ad vexationos poenasque vitandas et ob prolis bonum quae alioquin a latea potestate ut legitima nequaquam haberetur, tum otiam ad polygamiae periculum avortendum, Opportunum et expediens Videtur, lut iidem fideles, postquam matrimonium legitimo contraxerint coram occlesia, se sistant actum lego decretum executuri, ea tamen intentione suti
Bonod. XIV. docot in Brovi diei XVII. Sept. anni IIDCCXLVI. . Redditae sunt nobis μ), sistendo so gubernii officiali nil aliud saeiant, quam ut civilem
caeremoniam Exequantur. Iisdem de causis, nequaquam vero ut infaustae
legis executioni cooperentur, parochi ad matrimonii celebrationem coram Dudiet et by Cooule
194쪽
DECRETAMUM LiB. IV. TIT. III. DE COGNATIONE SPIRITUALI. 153
ecclosia eos fideles, qui quoniam logo arcentur ad civilom aetum dein non admittoron tur ac pro indo non haberentur ut legitimi coniuges, non ita tacito ac promiscuo admittant. Hac in re multa uti debebunt cautela ac pru-dontia et ordinarii consilium exposcors; atquo hic facilis ne sit ad annuondum, sed in gravioribus easibus hoc saerum tribunal consului. - Quod si opportunum est ac expedit, ut fideles sistentes se ad actum civiloni por- agendum so probent legitimos coniuges coram lego; hunc tamen actum,
antequam matrimonium coram Oeclesia colebraverint, . P0ragere nequaquam
debent. Et si qua coactio, aut absoluta necessitas, qsine tacito admittenda non est, eiusmodi ordinis invertendi causa osset; tunc omni diligentia utendum erit, ut matrimonium coram occlesia quamprimum contrahatur atque interim contrahentes iuncti consistanti Hae super ro unumquemque hortatur haec s. Poenitentiaria, ut doctrinam sequatur ac tensat a Bonedicto XIV. expositam in Brovi ad Gallias opiscopos ἡ Ι iudabit m maiorum suorum μ .
dato die XX. Sopi. anni MDCCLXXXXI., tum I ius VII. in suis litoris datis dio XI. Iunii anni MDCCCVIII. ud opiscopos Piceni, eosdem episcopos
instructionis gratia remittebant, qui normas expostularant, quibus in simili civilis actus contingentia fideles dirigerent. Post haoc omnia facito est Videre, praxim hactenus observatam ei rea matrimonium ot speciatim circa paroeciales libros, sponsalia et matrimonialia impodimenta cuiusvis naturas ab stoclesia sive constituta si vo admissa nullo modo variari. - Et has sunt genserales normae quas huic s. Poenitontiarias, Sancti Patris mandatis obsoquenti , tradere visum fuit et iuxta quas eadem videns pluros episcoposset ordinarios suas iam instruetiones ad amussim conscelsae maximopere laetatur, speratque soro ut es cacteri omnes idem laetant, qui ita so pastores vigiles ostendentes meritum ae praemium a Iesu Christo pastorum
DE COGNΛΤIONE SI'IRITUALI. Eae generali concilio Tridentiao. Cap. I. Intor quos cognatio spiritualis contrahatur. .. Pius Papa I
Cap. II. Cum in deerotis s. concilii Tridentini certae tantum personae senu morantur, inter quas dumtaxat cognatio spiritualis deinceps contrahatur, due Iaramus eos, qui anto confirmationem eiusdem concilii cognationem spiritualem
Titi III. Cap. I. Sess. XXIV. de res matrim. c. 2. Cap. II. Const., Sanctissimu3 in Christo. dat. 20. Aug. 1566, g. 2; in T. L. n. 14, II,
2M. Quamvis genuinus bullae textus integer non exhibeatur, Sensus omnino non im mutatur.
195쪽
154 DECRETA Linu LIB. Iv. TIT. IV. v. DE CONSANGUINITATE ET AFFINITATE. contraxorunt, dummodo PT personis in ipso concilio num oratis non sint, matrimonii vinculo intor se, absque dispensationo aliqua liboro ot Iieito copulari posse, matrimonia quo etiam post confirmationem contracta sino dispensatione valere. Est int ger toxius. Idem cap. III. Declaratur quoad cognationem spiritualom a praseisis verbis conellii minimo diseedendum osse, at tuo indo nullum amplius cognationis impedimentum subsesso, quominus inter maritum vel uxorom suscipientis et baptigatum baptigati quo patrum et matrem et quascunquo alias personas tam ex parte suseipioniis quam baptigantis et baptigati in concilio nominatim non expressas matrimonium liboro et licito contrahi posse.
DE EO QUI COGNOVIT CONSANGUINEAM UXORIS SUAE VEL SPONSAE. generali concilio Tridentino. Cap. I. Asinitas ox sornieationo ad secundum gradum rostringitur. Pius Papa I
Cap. ΙΙ. Statuimus matrimonia post confirmationem eoncilii Tridentini absque disponsations apostolica seeuta ot quae de cetero siquentur inter personas,quao anto dictam eonfirmationem affinitatem infra tamen secundum gradumox fornicationo provenientem) contraxerant, propter huiusmodi affinitatem dirimi non doboro, sed rata et firma osso. Est integor textus. Idem Cap. III. Declaratur, ultra gradum primum et secundum affinitatis ex sornieationo provenientis nullum matrimonii impodimentum romanere, ita ut in ulterioribus gradibus matrimonia non solum valido, sed etiam licito contrahantur.
DE CONSANGUINITATE ET AFFINITATE. Clemens Papa VI.
Uap. I. Dispensatio data pro quarto consanguinitatis et affinitatis gradu valida ost pro quarto gradu attingento tortium, etiamsi distantiao tortii gradus mentio laeta non git. Cap. III. Consti, ouum illius, dat. 28. Nov. I 566, g. 3; in E. L. n. 13, II, 206.
Tit. IV. Cap. I. Sess. XXIV. de res matriin. e. 4.
Cap. II. Const., Sanctissimus in Christo, dat. 20. Aug. 1566, g, 3. Cap. III. Consti, Ad Romanum pontificem, dat. 28. Nov. 1566, g. I, 2; in L. L. n. 14, II, 207. Tit. V. Cap. I. Constitutio liaec Clementis VI. in nullo huliario legitur.
196쪽
DECRETALIUM LIB. IV. TIT. V. DE CONSANGUINITATE ET AFFINITATE. 155
Eae generali concilio Tridentino. Cap. II. No quis intra gradus prohibitos contrahat; quavo ratione in illis dispensandum.
Cap. III. Pii IV. constitutio, qua supor disponsationibus matrimonialibus do divorsis consanguinitatis seu affinitatis gradibus sancitum fuit, ut sub nullitatis posena litorarum disponsationis non romotioris solum, sed setiam propinquioris gradus mentio fieri debeat, abrogatur, et in favorem matrimonii statuitur et declaratur, quod pro valoro matrimonii satis sit, ut in literis disponsationis exprimatur remotior tantum gradus, qui propinquiorem secum trahit, dummodo primus non attingatur; obtentis tamen postea super propinquiori literis doelaratoriis.
a. Quando eo=iit ae in saeculo mane=is post decretum diei I9. Martii IS57 ad novas nuptias tran8ire possit, si alter coniuae ante consummationem matrimonii monasticam ritum amplexus fι eris'
Cum iure communi re optum sit, ut coniugibus anto consummation mmatrimonii tempus potendi ad deliberandum, an vellent monasticam vitam amplueti, bimeStre concedatur, ultorque c0niux in saeculo manens exspectaris tenentur donec monasticam vitam amplexus professionem emittat, quin antea alias nuptias intro valoat, a s. congreg. postulo declarari, num coniux manens in saeculo nodum bimestre ot annum probationis ante simplicium votorum professionem eX spectare teneatur, sed et subsequens triennium, quo demum expleto iuxta recentem disciplinam locus est professioni solumni. - ΕX Aud. SSmi dio 25. Ianuarii 1861. SSmus in audientia habita dio 25. Ianuarii 1861 ab in Dascripto seer tario S. congreg. Super statu regularium, ad quam die tum postulatum remittendum iusserat, eidem dubio respondendum mandavit, nempe nonnisi per Solemnem Votorum professionem matrimonium ratum et non consummatum dissolvi, non Voro per prosessionem votorum simplicium: ideoque in easu,
Cap. II. Sess. XXIV. do res matr. e. d. Cap. III. Const. , Sanctissimus in Christo, dat. 2O. Aug. 1566, prine. , g. 1; in Ε. L. n. 13. II, 206. Benedictus XIV. eonsti, Etsi matrimonialis, dnt. 27. Sopt. 17bb, haec docot: -Iuxta coiniminem doctorum sententiam in tribunali uis receptum illieitum tantum est, sed non invalidum matrimonium, quod contrahitur ope dispensationis obtentuo Supstr quarto gradu nulla tertii gradus facta mentione et antequam litorae declaratoriae Pra cristae a. s. Pio V. fuerint ol,lentae. De duplici ex duplicitato gradus provenionio impedimonio in petenda dispensatione exprimendo aliisque observandis in dispensatione super impedi montis matrimonialibu vide supra a. - h. de rescriptis I, 3; de ordine indicisti in causis matrimoniali luis sP-vando vido supra d. e. de ludiciis II, I ; a. do sententia et re iudicata II, 3; e. de ap-IMllat. I,. 9; de examinandi η testilais, qui in causis matrimonialilius, imprimis ad probandum statum liberum inimi ducuntur, supra a. b. de testibus I, 6. a. Decretum Ex audientia SSmi d. 2 . Ian. 1861. Archiv. IX, 44 I. S O n t I s, Lib. Sept. Decr. 14
197쪽
156 DEcRETALIUM LIB. Iv. TIT. VL QUI FILII SINT LEGITIMI.quo vir iuxta legem diei 19. Martii I 857 per s. congrcg. super statu rogularium latam vota simplicia emittere debeat ante solemnem prose sionem, si vo ipse, si vo eius coniux recurrore poterit ad apostolicam sedem pro obtinenda saeuitate, ut statim emitti possint vota solemnia.
QUI FILII SINT LEGITIMI.Pius Papa IV.Cap. I. Logitimationeη do naturalibus ot spuriis per summos pontifices praedecessores , comitos palatinos aliosve lactae in praeiudicium eorum, qui ex fidoicommisso, testamonio vel alia logitima dispositione vocantur, nullaedoclarantur, et ne deinceps fiant cavetur.
a. Filii ex adulterio procreati per subsequens matrimonium inter piaren es initum non legitimantur. Dise ,fatur inter doctores an pro sitituenda prolis Dystimatione tempus nutiritatis dumtaaeat, an etiam temptis conceptva attendi deleat. Titi VI. Cap. I. Consti, amnis a sede, dat. I. Ian. I 562, g. 2, 3; in T. L. n. 45, II, 64. a. Const. , Redduae Nobis, dat. 5. Dee. 174b Bullar. Bened. XIV. T. I. . Plinis LIBRI QUARTI.
198쪽
DE ACCUSATIONIBUS, INQUISITIONIBUS ET DENUNCIATIONIBUS Eae generali concilio Tridentino. Cap. I. Non citetur personalitor opiscopus nisi dopositionis aut privationis causa.
Paulus Papa IV.Cap. I. Consurast excommunicationis summo pontifiei resorvatae subiaepant, qui oecasione benoficiorum obtinendorum so alios ossa simulavorint set tamquam tales se in Oxamine supposuorint, et qui beneficia pro se vel pro aliis eum oblationo alicuius ponsionis annuae vel commodi temporalis impotrant. Proinvisionos huiusmodi nullae sint, et aliae poenao in contravonientes consti
M generali concilio Tridentino.
Cap. II. Episcopi sp atis eum ordinos consorant, tum dimissorias set tostimonialos litoras doni, pro quibus eorum ministri nihil prorsus, notarii autum, quod in decreto praefinitum Pst, accipiant. eodem. Cap. III. No quis admittatur ad possession m honofieii aut distributionem eum fructuum distributiono in usus non pios convortenda.
Tit. I. Cap. I. Sess. XIII. do res. c. I. Titi II. Cap. I. Const. , Inter teteras, dat. 23. Nov. 1557, g. I, 2; in T. L. n. 12, II, 832. Cap. II. Sp88. XXI. de res. c. 1. Vide otiam Taxam dictam Innocentianam dat. 10. Oct. 1678 in Ε. L. n. 40, XI, 23b , g. 1 ubi quid pro eortis ScriPturis pro col- Iatione ordinum confieiendia requiri possit praescribitur. Cap. III. Sess. XXIV. de res. c. 14. Quid in beneficiorum collatione pro certis scripturis et actis conficiendis requiri possit, vide g. 2 Taxao Innocentianae citatae. 24.
199쪽
DECRETALIUM LIB. V. TIT. III. DE MAGISTRIS.. Pius Papa V.
a. Pririlegia, statuta rei consuetudines ecclesiamιm eathedralitim res eo iremtualimn revocantur et abolentur, quibus in electione, praesentatione, collatione, institutione, emisirmatione vel admissione ad possessioneni benescii, canonicatus uel ecclesiae eathedralis certae deductiones eae fruetibus, solationes, compositiones vel promissiones illicitae requiruntur. Omnes eiusmodi eonditiones appositae damnantur et sub poenis strarissimis prohibentur.
Cap. IV. Beneficia por confidentiam concessa ipso iuro vacant; ipsorum provisio ad podem apostoliem spectat; rei confidentiao vinculo excommunicationis obstricti declarantur.
b. Resignationes benesciorum cum resernatione pensionis et pactis pensionem certa numerata pectinia per anticipatas solutiones eassandi res extinguendi, tanquam pallia ae benefeiorum venditiones et simoniacam talem redolentes sub granissimis poenis prohibentur.
Cap. V. Praesumtiones, probationes et easus in causis confidentiao henoficiorum declarantur. Poenae in reos confidentiao sanciuntur. Idem. Cap. VI. Enumerantur poenae mavissimae, quibus rei simoniae sacramentalis ves ben0fietalis subiacent.
DE MAGISTRIS, ET NE QUID EXIGATUR PRO LICENTIΛ DOCENDI.Leo X. in generali concilio Lateranen Si. Cap. I. Philosophis aliisquo in univorsitatibus studiorum generalium logentibus praecipitur, ut cum philosophorum principia aut conplusiones, in quibus a recta fido deviaro noscuntur, auditori ius suis lugerint, eisdem Voritatem religionis catholicuo omni conatu manifestam sacoro, et istorum principi
resolvere studeant. a. Consti, Durum nimis, dat. I. Iunii 1570: in E. L. n. 64, II. 330. Cap. IV. Const. , Romanus pontinea, dat. 16. Oetobr. 1566, g. 2, 4; in Ε. L. n. M, II, 128. De in enis per Pium IX. coutra reos simoniae confidentialis in i,ononetis innovatis vide constitutionem, Apostolicae sedis, in cap. finali de poenis V. IT. h. Consti, In sublimi, dat. 29. Aug. 1741 Bullar. Bened. XIV. T. I. . Cap. V. Consti, Intolerabilis, dat. II. Ian. Ib6s, ς. 3-8; in Ε. L. 85 II, 303. Cap. VI. Consti, ouum primum, dat. II. Λprii 1566, g. 8. 9; in L. L. n. 5, II, 192. Titi III. Cap. I. Consti, Apouolici regiminis, dati I9. Doeombr. 1519, g. 3. b; in T. L. I, 542.
200쪽
DECRETALIUM LIB. V. TIT. VI. DE MAGISTRIS.
Idem in eodem. Cap. II. Magistri scholarum et praeceptores pueros sive adolescentes nodum in grammatica et rhetorica eoterisquo huiusmodi disciplinis strudire dobent, sodoliam sta docero, quas ad religionem pertinent, ut sunt praecepta divina, articuli fidei, sacri hymni ot psalmi ne sanctorum vitas. In bonis moribus eos instruant, oi ut divina officia frequentent, sos impellant. 'Idem in eodem. Cap. III. De qualitato eorum, qui munus praedicandi verbum Dei suscipiunt. Do observanditi et ovitandis in prasedicatione.
ει generali concidιo Tridentino.
Cap. IV. Do instituenda loetione sacrao seripturae et liberalium artium. G eodem. Cap. V. Forma erigendi geminarium ci rieorum, praesertim tenuiorum; in cuius oroctions plurima observanda; de seducatione promovondorum in cathedralibus et maioribus eeelegiis.
a. Ecclesia pleno et libero iure pollet edueandi et ii titumdi elerum.
Summa quidem aegritudine assueti suimus, ubi primum novimus, istud rogium bavaricum ministerium non solum vim adhibuisso ad claudendas theologicas scholas a Von. Dalrct Nicolao episcopo Spirensi in proprio clericorum seminario iure institutas, Verum etiam eodom tempore denegasse Bavariae sacrorum antistitibus ius erigendi ac sub eorum iurisdictiono h bendi proprias scholas et otiam illas, in quibus theologicas disciplinast traduntur . . . . Et sane negari non potest, quin magistorium lasedatur et auctoritas a Christo Domino ecclesias eiusquo episcopis tributa, eamdem ecclesiam et sacrorum antistites pleno si omnino libero iuro pollers oducandi instituendi quo clerum ad canonicarum sanctionum normam, Per quem et salutaris ovangelii doctrina est servanda et propaganda et sacrum ministerium ad animarum salutem exercendum. Atqus huiusmodi ius episcoporum obligationibus respondens ad ipsos natura pertinet, eorumque officiis inhaeret, ut nullo modo derivari possit a qualibot ei vilis auctoritatis concessione Vel a quacumque conventione eum seclesia inita ab eadem civili auctoritate. Etsi onim huiusmodi conventiones possint interdum esseCap. II. Consti, Supernae dispositionis, dat. 2I. Mali 1514, g. 32; in Ε. L. I, 543. Cap. III. Consti, Super quae, dat. 19. Dec. 1516, g. 3 in fine et g. 7; in Ε. L. n. 2I, I, 579.
Cap. IV. Sess. V. decretum de res. e. 1. Cap. V. Sess. XXIII. de res. e. 18. a. Pii IX. literae apostolicae dat. 23. Martii 1865 ad archiepiseopum Monacensem et Frisingensem et ad episcopos suffraganeos In Bavaria. Λrehiv. XIV, 308. Cons. Alloeutio habita in eonsistorio secreto d. I. Nov. 1850. Pii IX. Aeta I, 251.