장음표시 사용
3쪽
DIE XXII. M. ΜΑRTII A. MDCCCLVIII.
6쪽
7쪽
Μorbus, quem describere in hac disSertatione oonabor, o numero malorum rariSSimorum est, qui huS cor amoitur. nam versatissimos etiam in praxi medicos vix sempi inter
vitam hoc malum obs rvasse opinor. Pros. Ramhorger quid m, qui me praesente id retulit, in maximo aegrotorum numero, quos vidondi occasionom habuit, hanc Cordis affectionem Semel tantum spontaneam obServavit. Quam ob raritatem hujus morbi descriptionem meam non omni utilitate Curiturum existimo, quum, quod valde lugeo, OccaSio mihimet ipsi obtruderetur, malum hoc triste cum vehementissimi, doloribuS veXationibusque apud Patrem meum videndi, qui ei Succubit. Quatuor sere hebdomades continuaS circa patris aegroti lectumusquo ad mortem versabariet nonnullas Observationes de mali hujus cursu colligere poteram. Ingenue autem hoc locro comm moraro oportQt, proseSSores Traiahe, Schoentein et Frericlis, quod ad diagnosin morbi p0rtinet, alias fovisse opiniones, quemadmodum enim alteri certissime morbum patris insuffciontium valvulae tricuspidalis esse judicabant, ita alterialsem cordis assectionem tantum conjecit, et majore probabilitate degenerationem substantiae muScularis in telam cellulosam Statuendam eSSe proseSSuS eSt. Vitium valvulae tricuSpidatiS eam ob cauSam dignOScere SeSe non POSSe putavit, quod, Sicuti amico et Studiorum meorum Socio expoSuit, strepituS inter systolen cordis nimiS levis sibi videatur, quam qui ad tantam valvulae tricuspidatis degenorationsem roserri queat, quum scilicet illo tempore jam magna ei cultus sanguinis impedimenta excitasset. Equid in tam n amrmare POSSum, Strepitum inter SyStoleti cordis PoStsea tam Sonorum evasisse et usque ad ultimum vitae diem tam sonorum
8쪽
mansisse, imo etiam pulsationem venae jugularis tam porspicue cordis ventriculorum contractioni Synehronicam suiSSe, ut, Si Pros. Traube hoc tem Ore patrem beatum vidisset, uertissime id, quod initio tantum conjecit, scilicet insuffcientiam valvulae ostii venosi dextri, disertiSSime declarasset.
Quam ad rem, Si de diagnosi hujus morbi lo uturus sum, pluribus verbiS redeam POSteaque Cau- Sas Commemorabo, quibuS ductus Pros. Traube malum Patri, pro degeneratione subStantiae muscularis in totam osellulosam habuerit. Quod ad modum pertinet, quo morbum doSeripturus sum, primo brevius de historia. aetiologia, do indolo, de robus anatomicis postealasius et largius do diagnosi do symptomatologia disseram. POStremo de prognoSi. exitu et therapia, nec non de sectione nonnulla sullateiam. Subindo setiam in deseribendo morbo ad patris malum redibo.
Antequam Sanguinis circuitiis innotuerat. de hujus morbi. sicut generatim de morborum cordiS, diagnoSi sermo esse non poterat. At mialto serius etiam neque de valvularum morbis in genere, neque de hoc plura comperta habebantur. Imo adhuc Senae putabat, valvularum morbos nullo Siguo pOSSe cognosci. CorviSart demum Symplomata certa ad diagnOSin morborum valvularum pertinentia tradidit et vitia valvulao tricuspidatis novisse videtur. Verum etiam Lancisius hujus morbi gnarus erat. Certe enim tumescentiam venae jugulari S cuique cordis contractioni Suoeedentem descripsit. Quum auscultatio per Laeu- necium'melius innotuisset, diagnosis tam cordis morbum in genere quam valvulae trieus-pidatis ad summam persectionem sevehebatur. Novissimi S decenniis noSter quoque morbuSSaepiuS descriptus et Superiori aestate riusmodi casus. uti relatum audivi, in Pros. Traube
9쪽
am in prooemio adnotavi, vitium valvulae tri uspidatis admodum esse rarum, SaepiuS cum simili valvulae mitralis vitio oeeurrit, aut apod foetum. Quibus rebus malum hoc in foetu ipso exoriatur, difficile est dictu; opinari primum licet, hanc affectionem noxum alero
cum sanguinis circulatione intor vitam foetalom. Quemadmodum enim cognitum eSt, Sanguinis circuitus in embryone is est, ut sanguis maternus Dor venam umbilicalem in Venam cavam inferiorem, postea in atrium dextrum vehatur. Ex atrio dextro magna Sanguinis Pars Per foramen ovale Statim in atrium Sinistrum indeque in usentriculum sinistrum pervenit. Parva tantum pars in vontriculum dextrum fluit et ex hoe in arteriam pulmonalem, ex qua statim per ductum artoriosum Botalli ad arteriam aortam redueitur. Perspicuum igitur est. vaqvulam tricuspidalem hoc modo exiguam, quin adeo nullam praestare functio-n m. Numne cogitare licebit, hoc valvulae otium ipsius aegrotationem fortasse officero pNon correspondet quidem haeo mea opinio iis. quae medici de morborum aetiologia tradunt,pa sollicet corporis organa facillime aegrotare, quae gravissimas administrentilanetiones.
Jam si penitius in genesin hujuS morbi. Saepius apud foetum inventi, inquirere negligimus,
difficultur interpretari possumus, quam ob causam apud adultos haec valvula tam raro afficiatur. et risi uti videtur, tum demum quum antea valvula mitralis correpta sit. - Malum primarium, quod ad dostruendam hanc valvulam ducit, idem est, quo aliae valvulae de struuntur, endocarditidem innuo. Equidem de ea tantum endocarditide loquor, quae eX- sudatum odidit, quod nullo modo resorbetur, Sed organisationem Subit si largum est, aut colliquos it et atrophiam vel unius vel omnium cuSpidum inducit. RariSSime evenire puto, ut exsudatum ondo arditide editum plane resorbeatur; parva autem pars haud dubie in omnibus iis casi hiis resorbotur, ubi malum per longius tempus protrahitur. Constat igitur,endocari itidem causam esse vitiorum valvularum. et quidem mirum alit nexum cum rheu-inati Sino a uto articulorum.i imprimis si plures articuli. alter post alterum. corripiuntur. Uerum etiam inter omnes constat. endo Orditidom non semper morbum osse sympathicum rheu-
10쪽
matismi articularis acuti; Sequitur quoque alias affectiones, uti morbum Brightii, Pneumoniam, Pyaemiam, exanthemata aeuta. PrimariuS denique eSi morbuS, cujuS CauSae SaepiuS Deque internae neque eXternae inveniuntur. Attamen quid impediat, quominuS arbitremur, perfrigerium eodem modo endocarditidis causam sistore. quo alius cujusvis inflammati0uis 3 Profecto autem, Si endocarditis rheumatismum acutum non Sequitur, Symplomata admodum levia, quin etiam nulla emergunt. A pud patrem, ut exemplo utar, ne minima quidem Symplomata erant conSpicua, antequam pulSatio venae jugulariS SeSe OStendit. Hoc tempore autem valvula certo jam erat destructa. at vero ne minima quidem cauSa morbi erui potuit, itaque, quod ad aetiologiam endocarditidis pertinet, multa perspicua non Sunt. Qua in re insufficientia valvulae tricuspidatis cernatur, paucis verbiS definire POSSum Quum endocaruitide valvula plus minus deStructa Sit atrium, dum ventriculUS SeSe contrahit, non ampliuS claudere potest: refluit igitur aliqua Sanguinis parS inter utramque Systolen in atrium dextrum. Quum autem atrium praeter sanguinem ex vontriculo refluentem etiam ceriam ejus poritonem ex utraque vena cava recipiat, paullatim dilatetur neceSSe est. Quae dilatatio longius protenditur ad venam cavam superiorem et tempore aliquo interpo- Sito, vena jugulariS gravissime tumescit. Neque minus dilatatur vena cava inferior, nam in hane etiam inter quamque Systolen sanguinis pars aliqua refluit, quia Valvula EuStachii, dum atrium paullatim dilatatur, OStio venae cavase haud sufficiit. Attamen haec dilatatio minor eSt, quia inter quamque SyStolen major Sanguinis parS in venam cavam Superiorem quam in inseriorem regurgitat. Nec minus vena jugularis dextra magis dilatatur quam si-DiStra. Jam quum utraque vena UaVa numquam Sanguinem plane estundere POSSit. laudem OmneS venas Sanuuine abundare neceSSe eSt: maxime igitur tenduntur et sociandum Daturae
legeS parteS SanguiniS aquosae transsudautur. I X hi S causis in lege naturaui positis po- Stremo omneS aliae assectioneS oriuntur, quas in Symplomatologia morbi enumerabo. Hic loci autem, quum de rebus anatomicis hujus morbi loquar, aliam mutationem commemorare oportet, quae in hae ipsa valvula obsorvata est, insufficientiam puto relativam, quae dieitur. Nimirum pluresia uetores contenderunt, insufficientiam valvulae tricuspidalis fuisse relativam, ubi propter dilatationem ventriculi Cordis doxtri. quam in vitiis valvulae mitralis aut in pulmonum morbiS, Sicuti in catarrho bronchiali per longum tempus Protra Cto et in emphySemate ObservamuS, Ostium venOSum dextrum dilatatum reperiatur His in casibus valvulam tricuspidalem inter SyStolen cordi S atrium plane claudere non POSSe itaque Sanguinem in atrium refluere putabant; ceria hujus insufficientiae signa esso dilatationem atrii, undulationes venae jugularis et Strepitum SyStolicum in regione valvulae tricuspidatis. Rectissime autem Bamberger adnotat, haeo Signa alio modo explicari poSSe, et inSufficientiam relativam reveru non exiStere. Primum enim, ait, experimenta demon- StraSSe, unam euSpidem valvulae probe ampliatam totum fere ostium, etsi maxime dilatatum,